Μια Φορά και Έναν Καιρό
California, η μαγευτική πολιτεία που ανθίζουν τα όνειρα. Ένας επίγειος παράδεισος που έχει υμνηθεί από καλλιτέχνες, μια ουτοπία που κατοικείται από πρίγκιπες, που πετάνε καβάλα στους μονόκερούς τους, σκορπίζοντας ευδαιμονία.
Κι ενώ σε ολάκερη την πολιτεία περπατάνε άρχοντες και ημίθεοι, στην άλλοτε κραταιά πρωτεύουσα, την πόλη του Sacramento, για αρκετά χρόνια βρίσκονται εξόριστοι και παραμελημένοι, οι μπασκετικοί Bασιλιάδες. Αυτοί οι κοσμοπολίτες βασιλιάδες, που πολέμησαν βάναυσα σε μακρινές εκστρατείες απέναντι σε θεούς και δαίμονες, για να διεκδικήσουν το στέμμα που τους αναλογούσε. Για πολλά χρόνια είχαν ξεχαστεί. Είχαν απομείνει μονάχοι τους στο ερειπωμένο παλάτι, δέσμιοι των διαβολικών αδερφών Maloofs, ενώ παράλληλα οι υποστηρικτές τους ήταν στους δρόμους με δαυλούς, αναπολώντας τα περασμένα μεγαλεία.
Η Ομηρία
Τα αδέρφια Maloofs (μια οικογένεια που είχε χτίσει την περιουσία της πάνω στον τζόγο και στο εμπόριο αλκοόλ), αγόρασαν (το 1998) τους Sacramento Kings, όταν η ομάδα ήταν κοντά στην κορυφή του θρόνου του ΝΒΑ, και μαεστρικά την οδήγησαν στον πάτο. Σαν πρόεδροι αθλητικού σωματίου, ήταν κοντύτερα στους Freak Brothers ή τους ATL Twins, από ότι στους δικούς μας εγχώριους προεδράρες κι εκπορθητές της Ευρώπης.
Το Sacramento τέλεσε περίπου μια 7ετία (από το 2006 που δεν ανανέωσαν έναν από τους καλύτερους προπονητές του ΝΒΑ, τον Rick Adelman, κι έκτοτε δεν έχουν προκριθεί στα playoffs) υπό την ομηρία μιας οικογένειας που όδευε σταθερά στην χρεοκοπία (ή τη φυλακή). Η άλλοτε κραταιή ομάδα, είχε πλέον καταντήσει ένα μικρό μαγαζάκι με μισοχαλασμένα φώτα νέον.
Κατά την περίοδο της παρακμής, δεν σκόπευαν να ξοδέψουν χρήματα για να κάνουν την ομάδα ανταγωνιστική, αλλά να την κρατήσουν αιχμάλωτη, μέχρι να βρεθεί ο υψηλότερος πλειοδότης, που θα έδινε στην οικογένεια μια οικονομική ανάσα. Αποκορύφωμα μιας σειράς, ντροπιαστικών για τη λίγκα, κινήσεων έγινε το 2013, όταν έφτασαν στο σημείο να πουλήσουν τον Thomas Robinson (μια top 5 επιλογή στο draft της ίδιας χρονιάς), προκειμένου να γλυτώσουν πενταροδεκάρες, σε μια κίνηση που σόκαρε όλο το ΝΒΑ. Ο πλειοδότης τελικώς εμφανίστηκε, και ήταν ένα team που βασιζόταν στις πλάτες του Steve Ballmer, CEO της Microsoft, που ξεκάθαρα είχε την πρόθεση να μεταφέρει τους Kings, στο Seattle.
Ο Σωτήρας
Στην πόλη του Sacramento, από το 2008 χρέη Δημάρχου εκτελεί ο, πάλαι ποτέ NBA All-Star, Kevin Johnson, με εξίσου επιτυχημένα αποτελέσματα στο Δημαρχείο, όσο είχε και επί του μπασκετικού παρκέ. Λόγω της προσωπικής ιστορίας του, αλλά και της αξίας της ομάδας για την πόλη, δεν θα μπορούσε να δεχτεί τον ξεριζωμό, τόσο για συναισθηματικούς, όσο και για πολιτικούς λόγους. Μετά από αλλεπάλληλες διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις, για να αποδείξει και έμπρακτα την αφοσίωση του κοινού στους Kings, αλλά και με μια σειρά από μεγαλειώδεις κινήσεις, που θα ήταν αρκετές να του αποφέρουν το βραβείο του Χρυσού Γκλέτσου για καλύτερο αυτοδιοικητικό παράγοντα της χρονιάς …βρήκε επενδυτή. Οι Maloofs, κρατώντας τον χαρακτήρα του απατεώνα μέχρι τελευταίας στιγμής, αρνήθηκαν να πουλήσουν, μιας και είχαν ήδη κλείσει συμφωνία “κάτω από το τραπέζι” με τον Steve Ballmer, που τους συνέφερε περισσότερο, παρά το ανήθικο της υπόθεσης.
Χάρη στην επέμβαση του NBA, που δεν επιθυμούσε νέο σκάνδαλο (μετά το Seattlegate), αλλά και την ηρωική προσπάθεια του Kevin Johnson, οι Kings πωλήθηκαν στον νέο επενδυτή, έναντι του ποσού των $ 535.000.000, με την επιπλέον δέσμευση, από την πλευρά του επιχειρηματία, να χτίσει καινούργιο γήπεδο για να κρατήσει την ομάδα στην πόλη.
Ο άνθρωπος που έσωσε την πόλη του Sacramento από τη λήθη, ήταν ο Vivek Ranadivé. Ένας Ινδός πολυεκατομμυριούχος, πρωτοπόρος της τεχνολογίας, που ήταν ήδη μειοψηφών μέτοχος στους Golden State Warriors.
Ο Εξωτικός Πρίγκηψ
H άφιξή του χαιρετίστηκε με ανακούφιση, αλλά και λατρεία από τον κόσμο της πρωτεύουσας της California, και με ακόμη περισσότερο ενθουσιασμό από τους ανθρώπους του ΝΒΑ. Η παρουσία του Ranadivé και μόνο, θα έδινε τη δυνατότητα στο ΝΒΑ να διεισδύσει στην δεύτερη πολυπληθέστερη χώρα, με την τρίτη μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη στον κόσμο.
Ο David Stern, στην επίσκεψή του στην Ινδία, είχε εκφράσει τη βεβαιότητα πως θα παίζει Ινδός αθλητής στο ΝΒΑ μέσα στην επόμενη πενταετία, αλλά η ύπαρξη του αυτοδημιούργητου Ranadivé θα αποτελούσε μια σαφέστατα πιο ελκυστική ιστορία για το κοινό της Ινδίας, από ότι ένας αθλητής χαμένος στην άκρη του πάγκου.
Οι πρώτες του συνεντεύξεις παρουσίαζαν έναν οραματιστή στο τιμόνι της ομάδας του, ο οποίος είχε θέσει ως στόχο να χτίσει μια αυτοκρατορία στην πόλη του Sacramento. Το σχέδιο του ήταν να φέρει τους Kings στο προσκήνιο, διεισδύοντας στην παγκόσμια αγορά και κάνοντας την ομάδα ένα παγκόσμιο brand name. O Ινδός high-tech guru, ήταν αποφασισμένος να εφαρμόσει τις ιδέες του στην πράξη, και όπως είχε οδηγήσει την Wall Street στην ψηφιακή εποχή 20 χρόνια πριν, τώρα θα γινόταν ο αρωγός της δημιουργίας του ΝΒΑ 3.0.
Το ΝΒΑ 3.0 αποτελεί την προέκταση του Civilization 3.0 της θεωρίας του Ranadivé, πως δηλαδή έχουμε εισέλθει σε μια καινούργια περίοδο του ανθρώπινου πολιτισμού, κατά την οποία η τεχνολογική ανάπτυξη, θα απελευθερώσει τον άνθρωπο από τα δεσμά των φυσικών του περιορισμών. Για την ακρίβεια, η θεωρία είναι εξαιρετικά απλή, όσον αφορά τουλάχιστον το επιχειρείν. Αλλά διατυπωμένη, ακούγεται περισσότερο σαν να έχει προέλθει από κάποιον μεγαλομανή εχθρό του James Bond, παρά από έναν πρωτοπόρο θετικιστή.
To NBA, όπως και κάθε επιχείρηση, αποτελεί ένα κοινωνικό δίκτυο. Η επιχείρηση/ομάδα έχει σχηματίσει την σύνδεση με τους οπαδούς της, μετατρέποντάς τους από φιλάθλους σε πελάτες, σε μια ισχυρή σχέση του τύπου “όσο με πληγώνεις τόσο με πωρώνεις”. Κι επειδή όλα τα φυσικά προϊόντα και οι υπηρεσίας φθείρονται ή έχουν έναν πεπερασμένο χρόνο ζωής 1)πχ. οι εμφανίσεις του Jimmer που έχουν ξεμείνει στην αποθήκη, αλλά τα παιχνίδια εναντίον λιγότερο ελκυστικών αντιπάλων όταν το γήπεδο είναι μισοάδειο, γι’αυτό πρέπει να παρέχονται άμεσα στους πελάτες/φίλαθλους.
Έτσι ο Vivek, δεν καθυστέρησε λεπτό στην εφαρμογή της ιδέας του ΝΒΑ 3.0. Δημιούργησε αμέσως, μέσω της εταιρίας του, ένα application, το οποίο προσφέρει μια πιο διαδραστική εμπειρία για τους θεατές των αγώνων. Η εποχή κατά την οποία ο θεατής πήγαινε απλά στο γήπεδο και παρακολουθεί τον αγώνα με τα μάτια του, ανήκει πια στο παρελθόν. Μέσω της εφαρμογής του Royal Circle, με την οποία είναι συνδεδεμένο ολόκληρο το γήπεδο των Kings, κάθε θεατής έχει πλέον τη δυνατότητα να βρει μέσω του κινητού του, real-time πληροφορίες για την ομάδα, να παραγγείλει μπύρα που θα τον περιμένει στον πάγκο της καντίνας στο επόμενο time out ή να δει ποια τουαλέτα βρίσκεται πιο κοντά. Με κάθε του κίνηση, κερδίζει πόντους, οι οποίοι εξαργυρώνονται με έκπτωση σε εισιτήρια ή σε προϊόντα της ομάδας. Εκτός αυτού, αποτελεί κι ένα κοινωνικό δίκτυο τύπου facebook, για τη διάδραση των fans μεταξύ τους.
Παρά τις αντιδράσεις σκεπτικιστών όπως ο Mark Cuban, οι ουδέτεροι του ΝΒΑ είχαν αρχίσει να γοητεύονται από αυτόν τον φιλόδοξο οραματιστή που έφερε τις ιδέες και την νοοτροπία, που θα οδηγούσαν την λίγκα σε ένα θαυμαστό καινούργιο μέλλον. Οι οπαδοί δε, των Kings, έβλεπαν στο πρόσωπό του, τον εξωτικό πρίγκηπα που σκότωσε το δράκο και τους λύτρωσε από την κατοχή των Maloofs. Υπήρξαν κάποιοι μήνες κατά τους οποίους το μέλλον των Kings φάνταζε ευοίωνο, χάρις στον Aladin με το ψηφιακό του τζίνι.
Τάδε Έφη Ranadivé
Δυστυχώς όμως τα παραμύθια τελειώνουν ευχάριστα, γιατί τελειώνουν νωρίς. Τα πρώτα προειδοποιητικά καμπανάκια άρχισαν να ηχούν κατά τη διάρκεια του μήνα του μέλιτος, όταν, σε μια από τις πρώτες του συνεντεύξεις, φρόντισε ο ίδιος να θέσει τον πήχη λίγο ψηλότερα από όσο θα αναλογούσε σε μια καινούργια ομάδα:
“Θέλουμε να παίζουμε στο στυλ των Spurs, αλλά πιο συναρπαστικά”.
Οι ιδέες που ο ίδιος ευελπιστούσε να εφαρμόσει στην ομάδα δεν περιορίζονταν μονάχα στο marketing και την διαφήμιση, αλλά επεκτείνονταν και μέσα στο παρκέ. Το έναυσμα για να του δημιουργηθεί η πεποίθηση πως οι ιδέες θα πρέπει να εφαρμοστούν και μέσα από τις τέσσερις γραμμές του παρκέ βρισκόταν στο μακρινό 2007 κι είχε καταγραφεί σε ένα άρθρο σταθμό της “ανεξάρτητης, αντικειμενικής δημοσιογραφίας” δύο χρόνια αργότερα.
Το 2009, λοιπόν, ο Malcolm Gladwell έγραψε ένα άρθρο για τα underdogs που φθάνουν σε θριάμβους καταργώντας τους προϋπάρχοντες κανόνες. Τα δυο τρανά παραδείγματα τα οποία χρησιμοποίησε ήταν ο Λόρενς της Αραβίας, και ο πόλεμος που εξαπέλυσε με τους Βεδουίνους απέναντι στην πανίσχυρη τότε Οθωμανική αυτοκρατορία, και ο Vivek της Βομβάης, και η ομάδα από δωδεκάχρονα κορίτσια που προπονούσε το 2007, απέναντι σε άλλες ομάδες από δωδεκάχρονα κοριτσάκια!
Μία από τις πρώτες 3D εικόνες του νέου γηπέδου των Kings, του οποίου το design, θα χτιστεί με βάση το concept βασιλικής κορώνας.
Σε αυτό το κείμενο ο Ranadivé παρουσιάζεται ως ένας οραματιστής που, με τον τρόπο κοουτσαρίσματος της ομάδας των δωδεκάχρονων, αμφισβήτησε το κατεστημένο, ισάξια μάλιστα με τον Λόρενς. O, μεγαλωμένος στην κρικετομάνα Βομβάη, Vivek, μην έχοντας ασχοληθεί με το μπάσκετ ουδέποτε πρωθύστερα στη ζωή του, αποφάσισε να προπονήσει την ομάδα κορασίδων στην οποία έπαιζε η κόρη του, Anjali.
Παρατηρώντας τους πρώτους αγώνες καλαθοσφαίρισης με τα καθαρά του και δίχως προκαταλήψεις μάτια, με τις ομάδες να αμύνονται στο ένα τέταρτο του γηπέδου, διαπίστωσε την αναποτελεσματικότητα διάφορων ιδεών, που θεωρούνταν δεδομένες μέχρι εκείνη την στιγμή. Ιδιαίτερα εξοργιστική του φάνταζε η άτυπη συμφωνία μεταξύ των δύο ομάδων να επιτίθενται απέναντι σε οργανωμένες άμυνες.
Το “ιδιοφυές” σκεπτικό του Ranadivé, που προκάλεσε τον προκαθορισμένο τρόπο σκέψης μας, υπαγορευμένο από τόσες ώρες κατανάλωσης μασημένης τροφής στα γήπεδα, ήταν να απλώσει ένα ασφυκτικό full court press. Η “πρωτοφανής” του απόφαση, να πιέσει σε όλο το γήπεδο, τα κοριτσάκια που μόλις είχαν αρχίσει να μαθαίνουν το άθλημα, οδήγησε απροσδόκητα την ομάδα του οραματιστή, μέχρι τον τρίτο γύρο του τοπικού τουρνούα, όπου ένας προκατειλημμένος διαιτητής τον τιμώρησε για την αυθάδεια του να προκαλέσει την καθεστηκυία τάξη.
Φυσικά η πίεση σε όλο το γήπεδο θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πανίσχυρο όπλο στα παιδικο-εφηβικά τμήματα, αν οι όποιοι προπονητές ενδιαφέρονται αμοραλιστικά μονάχα για τη νίκη και όχι για να διδάξουν το άθλημα και τα βασικά αυτού στα παιδιά που παίζουν.
Η ξεκάθαρη επιτυχία της ομάδας των κορασίδων του Ranadivé τον ώθησε στο να ασχοληθεί με το μπάσκετ και φυσικά το, χυδαία εκθειαστικό, κείμενο του Gladwell του δημιούργησε την πεποίθηση πως σκεπτόμενος εκτός των πλαισίων θα μπορούσε να επαναλάβει αυτήν του την επιτυχία στο υψηλότερο επίπεδο. Μάλιστα, προκειμένου να εμπνεύσει τον Mike Malone, προπονητή των Kings μέχρι πρόσφατα, στο δύσκολο του ρόλο ως προπονητή συνήθιζε να μοιράζεται μαζί του ιστορίες από την δική του εμπειρία σαν προπονητής.
Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος
Ο βαθμός της παρεμβατικότητας του Ranadivé σε όλους τους τομείς της ομάδας δεν είχε διαρρεύσει μέχρι να προβληθεί το μικρού μήκους ντοκιμαντέρ, που είχε γυριστεί με αφορμή ακόμη μία ιδέα του ίδιου. Η ιδέα ήταν για μία διαδικτυακή οντισιόν, μέσω της οποίας θα έβρισκαν (και επακολούθως θα οικειοποιούντουσαν) τις ιδέες και φόρμουλες των οπαδών της ομάδας που θα τους βοηθούσαν στην επιλογή των Kings στο draft του 2014. Για να το εξηγήσουμε απλοϊκά: ήταν μια Eurovision για basketball nerds, με τους νικητές να είχαν την ευκαιρία να εργαστούν και να προσφέρουν τις ιδέες τους (αμισθί στο αντίστοιχο πρόγραμμα stage) των Κings2)πρόγραμμα στο οποίο οι συντελεστές του Ball Hog θα είχαν λάβει μέρος, ως τίμιοι basketball nerds κι οι ίδιοι, για να μετρήσουν τις δυνατότητές τους, αλλά και τα υπάρχοντα excelόφυλλα της salary dynasty λιγκας τους, αν ο excel master της συνομοταξίας, συντάκτης του Moneyball, Νίκος Ραδικόπουλος, ήταν πιο χαλαρός επαγγελματικά την περίοδο εκείνη και μπορούσε να παρέχει το αντίστοιχο απαραίτητο support. Γιατί τέτοιοι είμαστε!.
Όμως τα αποτελέσματα του ντοκιμαντέρ μόνο κολακευτικά δεν ήταν για τον τρόπο λειτουργίας διοίκησης και ιδιοκτήτη: αντί να καταγράψει ένα think tank σε αγαστή συνεργασία, παρουσίασε μια διόλου κολακευτική εικόνα, ενός άκρως παρεμβατικού, σε επίπεδα διοίκησης ελληνικής ομάδας, ιδιοκτήτη.
Αφού δούμε τις απόψεις του General Manager, Pete D’Alessandro, και των νεαρών εθελοντών, έρχεται η ώρα για να μιλήσει ο Vivek στο 04:28, ο οποίος είναι αρκετά ευθύς όσον αφορά τις προτιμήσεις του. Σε περίπτωση που υπήρξε η οποιαδήποτε αμφιβολία επαναλαμβάνει το όνομα του εκλεκτού του στο 06:30.
Το βλέμμα παραίτησης του GM Pete D’Alessandro προκειμένου να μην αντικρίσει το βλέμμα απόλυσης του Ranadivé, σκιαγραφεί εύγλωττα το άγχος του, μην τυχόν συγκρουστεί με το αφεντικό του, στην (μη) προσπάθεια να εκτελέσει σωστά τη δουλειά του. Αλλά τα αστεία του Ranadivé και το συγκαταβατικό γέλιο της ομήγυρης θυμίζει Ιράκ στα τέλη της δεκαετίας του ’80, όταν ο Saddam Hussein αποφάσιζε να διαβάσει τα παραμύθια που έγραψε στο επιτελείο του, ή τον Kim Jong-Il, για να παραμείνει το άρθρο σε καθαρά μπασκετικά πλαίσια.
Καθόλου παράδοξο το γεγονός πως από την συγκεκριμένη διαδικασία το Sacramento δεν βγήκε αλώβητο, αφού εκτός από την επιλογή του Stauskas, αντί του Elfrid Payton, επιλογή που θα στοιχειώσει την ομάδα για τα επερχόμενα χρόνια, ο Sharref Abdur Rahim είχε την αξιοπρέπεια να παραιτηθεί.
Βέβαια όλα αυτά ήταν λεπτομέρειες, αφού το Sacramento είχε προσθέσει στην ομάδα το Splash μοναχοπαίδι κατά τον πεφωτισμένο ιδιοκτήτη.
H φετινή έκπληξη
Και μπήκαμε στη χρονιά, όπου μέσα στην ανταγωνιστικότερη περιφέρεια στην ιστορία της λίγκας, οι Kings αποτελούσαν την ευχάριστη έκπληξη και βρίσκονταν στο 9-6, προκαλώντας το θαυμασμό με το σαφέστατα βελτιωμένο μπάσκετ που παρουσίαζαν και στις δύο μεριές του γηπέδου. Μετά την ασθένεια όμως του Boogie, η ομάδα βρέθηκε να ξεκινάει τον Omri Casspi, και έχοντας ένα εξαιρετικής δυσκολίας πρόγραμμα, έκανε διαδοχικές ήττες και κύλησε με ένα σερί το 2-7, στο 11-13.
Ο Ranadivé, όμως, όπως φανταζόμαστε έχει γίνει ήδη κατανοητό από το κείμενο ως τώρα, δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την μετριότητα. Οι δικαιολογίες είναι για τους αδύναμους και γι’ αυτό ένα φτωχό από ταλέντο roster, σε μια ομάδα δίχως ιδιαίτερο βάθος, που επιπλέον ταλαιπωρείται από τραυματισμούς, μάλιστα του καλύτερού της παίκτη και top 5 στο ΝΒΑ στη θέση του, ενώ αντιμετωπίζει ένα εξαντλητικά ανταγωνιστικό πρόγραμμα, δεν θα μπορούσε να αποτελέσει τροχοπέδη μπροστά στο μεγαλείο που οραματίζεται για την ομάδα!
Και φυσικά υπαίτιος για αυτό που αποτέλεσε, την ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος για όλον τον κόσμο, αλλά δεν ικανοποίησε τον ιδιοκτήτη της ομάδας, δεν ήταν άλλως από τον προπονητή. Τον Mike Malone, τον οποίο είχε επιλέξει ο Ranadive για την θέση του προπονητή πριν καν υπογράψει General Manager, δηλώνοντας μάλιστα πως ήταν ο προπονητής του 21ου αιώνα που αναζητούσε για τους Kings.
Αλλά όντας στα πρόθυρα του 2015, ένας προπονητής του 21ου αιώνα ήταν ενδεχομένως ξεπερασμένος για τον Ranadivé, ο οποίος σαν πιονέρος ατενίζει το μέλλον, ευρισκόμενος τουλάχιστον 100 χρόνια μπροστά. Γιατί όπως αποδείχτηκε ο Malone είχε συγκρατήσει τη φαντασία του με τα χαλινάρια της κοινής λογικής και είχε αρνηθεί να εφαρμόσει την ριζοσπαστική πρόταση του οραματιστή προέδρου.
Ο Ranadivé δεν άργησε να αποκαλυφθεί: η πρόταση του ήταν να αμύνεται η ομάδα με τέσσερις παίκτες, προκείμενου να βρίσκεται ένας παίκτης σε θέση offside, ώστε μόλις εξασφαλίζει η ομάδα το αμυντικό rebound να την πετάει στον παίκτη που θα περιμένει κάτω από το καλάθι της αντίπαλης ομάδας. Μια πρόταση, που όπως ήταν αναμενόμενο, συγκέντρωσε πλήθη ενθουσιασμού και μάλιστα στο άκουσμα της ναυλώθηκε πτήση charter Shangai – Sacramento, προκειμένου να επιστρέψουν οι αυτοεξόριστοι αντιρρησίες άμυνας του κινέζικου πρωταθλήματος. Επιπλέον, η εφαρμογή της πρότασης θα μας εξασφάλιζε ότι ο Kobe Bryant θα συνέχιζε να παίζει μέχρι να περάσει τον Kareem Abdul – Jabbar και να γίνει ο πρώτος scorer στην ιστορία του ΝΒΑ.
Το σύστημα αυτό είχε εφαρμοστεί στην εντέλεια στην κοιτίδα του σκεπτόμενου μπασκετικού πολιτισμού, την Α1 της δεκαετίας του ’90, από τις ομάδες του Μίλωνα και του Σπόρτιγκ με τον Mitchell Wiggins, πατέρα, ως ήδη γνωστό, του #1 του draft του 2014, Andrew. Στα του ΝΒΑ, μετά την απομάκρυνση του Malone, ο μέχρι πρότινος assistant του, αλλά πλέον head coach της ομάδας, περσινός προπονητής της -απογοητευτικής- Utah, Tyrone Corbin, είχε λάβει το μήνυμα για το τί έπρεπε να πράξει. Η πρώτη (τυχαία) εκτέλεση του εμπνευσμένου αυτού συστήματος, οδήγησε σε ένα χαμένο κάρφωμα του Reggie Evans, περισσότερο γνωστού για τους αγώνες του για την καθιέρωση της επίθεσης τεσσάρων εναντίον πέντε και για τις πρωτοπόρες αμυντικές του τακτικές. Αναμένουμε φυσικά εναγωνίως την εκτέλεση του συστήματος με κάποιον αθλητή που θα μπορούσε να βάλει ένα lay-up ανενόχλητος προτού αφορίσουμε οριστικά τον πρόεδρο από τους κόλπους του ΝΒΑ ως αιρετικό.
Elementary My Dear Watson
Το ουσιαστικό πρόβλημα με την εφαρμογή όποιων τέτοιων νεωτερισμών είναι πως, σε αντίθεση με τους αγώνες κορασίδων, στο ΝΒΑ κάθε προσωπική αδυναμία, οποιουδήποτε παίκτη ή τεχνικού επιτελείου, αναλύεται ενδελεχώς από τα προπονητικά επιτελεία των αντιπάλων.
Σε μία λίγκα που υπάρχουν ομάδες με την οργανωτική δομή και τα τεχνικά επιτελεία του San Antonio, του Dallas και της Atlanta, απλά για να αναφερθούν κάποια ενδεικτικά, τιμωρείται, δίχως τον παραμικρό οίκτο, η κάθε αμυντική ολιγωρία. Τα προπονητικά teams εξετάζουν, με την ακρίβεια Βαυαρού εντομολόγου, τις ελάχιστες αμυντικές αδυναμίες κάθε, εξαιρετικού κατά τ’ άλλα, παίκτη ξεχωριστά, αλλά και συνολικά, της κάθε αντίπαλης ομάδας, προκειμένου να τις εκμεταλλευτούν για να δημιουργήσουν ρήγματα, ακόμη και στην πιο συμπαγή άμυνα. Με αυτά τα δεδομένα είναι τουλάχιστον αφελές να πιστεύει ο οποιοσδήποτε πως μπορεί με το «καλήμερα» του να κοροϊδέψει τα υπόλοιπα 29 τεχνικά επιτελεία (ναι, ακόμα κι η Philadelphia έχει άριστο τεχνικό επιτελείο. Ταλέντο στο γήπεδο φείδεται προς ώρας το συγκεκριμένο franchise) πιστεύοντας πως δεν θα μπορέσουν να εκμεταλλευτούν μέχρι κεραίας την απουσία ενός παίκτη από τα μετώπισθεν, επειδή αυτή η ιδέα έπιασε και απέδωσε σε παιχνίδια 12χρονων κορασίδων.
Οι ιδέες του Ινδού είναι εξαιρετικές όσον αφορά το marketing και την τεχνολογία, αλλά 
θα πρέπει ο ίδιος να χαλιναγωγήσει το βαθμό της παρεμβασής του πριν καταλήξει να γίνει μια ακόμη καρικατούρα του Sacha Baron Cohen. Μετά την φυγή και του Sterling, δεν θα ήταν υπερβολή να υποστηρίχτεί πως οι ομάδες βρίσκονται στα χέρια εξαιρετικά επιτυχημένων επιχειρηματιών-τεχνοκρατών, που ο καθένας έχει να επιδείξει θριαμβευτικά αποτελέσματα στον τομέα κύριας ενασχόλησής του. Το ίδιο το ΝΒΑ, όμως, σε επίπεδο οργάνωσης, ανάλυσης, στατιστικής, βιομετρικών, ιατρικής και κάθε άλλο τομέα που σχετίζεται, έστω και περιφερειακά με αυτό, έχει φτάσει επίπεδα κατάρτισης, εξειδίκευσης και τεχνογνωσίας3)αξίζει να αναφερθεί, καθώς πλέον είναι άνω των τεσσάρων οι φορές που έχει συμβεί, πως εμείς εδώ στο Βall Hog, στα πλαίσια της αναζήτησης πηγών ή τεκμηρίων για την σύναξη κάποιου άρθρου, έχουμε πέσει πάνω σε διδακτορικές διατριβές γύρω από τα θέματα που κάθε φορά ψάχναμε. Η αναφορά για να γίνει αντιληπτή η τάξη μεγέθους: κάτι Έλληνες που googlάρουν στην άλλη άκρη της γης στα πλαίσια του χόμπι τους, κι όχι κάποιας επιστημονικής έρευνας ή ενδελεχούς επαγγελματικής αναζήτησης, βρίσκουν διδακτορικά γύρω από θέματα, marketing, συσχέτισης οικονομικών μεγεθών, ιατρικής, διατροφής ή και βιομετρικών αναλύσεων για το ΝΒΑ! που αποκλείει την πιθανότητα ο οποιοσδήποτε να βρεθεί με μια ιδέα “κότα που κάνει τα χρυσά αυγά” και να πιάσει τους υπόλοιπους στον ύπνο. Η νοοτροπία συνεπώς που φέρει ο Ranadivé με την συγκεκριμένη εμμονή του, είναι τουλάχιστον προσβλητική, τόσο για τους άλλους ιδιοκτήτες και το σύνολο των τρομακτικά καταρτισμένων και εξειδικευμένων επαγγελματιών που εργάζονται σε κάθε θέση, κάθε τομέα στις ομάδες του ΝΒΑ, όσο και του ίδιου του εαυτού, που δεν μπορεί να αντιληφθεί το τόσο στοιχειώδες, που μόλις αναλύσαμε.
Συνεπώς, ο ανταγωνισμός στο ΝΒΑ είναι αδυσώπητος και ο δρόμος προς την κορυφή δεν έχει εύκολες παρακάμψεις στις μέρες μας, ούτε καν για τις ομάδες που λέγονται Lakers ή Knicks.
Επιμύθιο
Στο Bhagavad Gita, τo ιερό βιβλίο του Ινδουισμού, ο Krishna αναφέρει τις πνευματικές αξίες που απορρέουν από το θείο και πρέπει να αναπτύξει ο άνθρωπός για να φτάσει στην πνευματική ειρήνη.
Αυτές είναι η Ταπεινότητα, η Μακροθυμία, η Ευθύτητα, η Συνεργασία με τους δασκάλους, η Αγνότητα, η Σταθερότητα και ο Αυτό-έλεγχος.
Ο Gandhi, μάλιστα, έλεγε πως η Ταπεινότητα είναι η βάση πάνω στην οποία πρέπει αν καλλιεργηθούν οι υπόλοιπες αρετές.
Ο Vivek Ranadivé έχει κατορθώσει, στην ολιγόμηνη παραμονή ως πρόεδρος τον Kings, να παραβιάσει όλες, μα όλες, αυτές τις αρχές.
Mitsos Mavrakis
Latest posts by Mitsos Mavrakis (see all)
- The Ball Hog 2021 Hater Awards - May 20, 2021
- Η δυναστεία που κράτησε 19 νύχτες - April 14, 2021
- Bubble Jeopardy - August 21, 2020
- Sapir-Whorf Hypothesis in the NBA - April 18, 2020
- Do’s and Don’ts για τον Κορονοϊό: NBA edition - March 26, 2020
| ↑1 | πχ. οι εμφανίσεις του Jimmer που έχουν ξεμείνει στην αποθήκη, αλλά τα παιχνίδια εναντίον λιγότερο ελκυστικών αντιπάλων όταν το γήπεδο είναι μισοάδειο |
|---|---|
| ↑2 | πρόγραμμα στο οποίο οι συντελεστές του Ball Hog θα είχαν λάβει μέρος, ως τίμιοι basketball nerds κι οι ίδιοι, για να μετρήσουν τις δυνατότητές τους, αλλά και τα υπάρχοντα excelόφυλλα της salary dynasty λιγκας τους, αν ο excel master της συνομοταξίας, συντάκτης του Moneyball, Νίκος Ραδικόπουλος, ήταν πιο χαλαρός επαγγελματικά την περίοδο εκείνη και μπορούσε να παρέχει το αντίστοιχο απαραίτητο support. Γιατί τέτοιοι είμαστε! |
| ↑3 | αξίζει να αναφερθεί, καθώς πλέον είναι άνω των τεσσάρων οι φορές που έχει συμβεί, πως εμείς εδώ στο Βall Hog, στα πλαίσια της αναζήτησης πηγών ή τεκμηρίων για την σύναξη κάποιου άρθρου, έχουμε πέσει πάνω σε διδακτορικές διατριβές γύρω από τα θέματα που κάθε φορά ψάχναμε. Η αναφορά για να γίνει αντιληπτή η τάξη μεγέθους: κάτι Έλληνες που googlάρουν στην άλλη άκρη της γης στα πλαίσια του χόμπι τους, κι όχι κάποιας επιστημονικής έρευνας ή ενδελεχούς επαγγελματικής αναζήτησης, βρίσκουν διδακτορικά γύρω από θέματα, marketing, συσχέτισης οικονομικών μεγεθών, ιατρικής, διατροφής ή και βιομετρικών αναλύσεων για το ΝΒΑ! |
+(26).jpg){kind=link}
