Ένα σημείωμα αγανάκτησης

Ένα σημείωμα της κατηγορίας “Απομυθοποίηση Τώρα” του Ball Hog, αν υπήρχε έστω και ένας άνθρωπος που έχει ακόμα στη σφαίρα του μύθου την ελληνική αθλητικογραφία.

Πριν 4 και κάτι χρόνια, στα πλαίσια της κοινής μας αγάπης για το μπασκετάκι, και δη για το ΝΒΑ, ο Καούνης, ο Μαυράκης κι εγώ γνωρίσαμε, μία σειρά από ενδιαφέροντες τύπους, μέσω του blog του Σταύρου Μαρίνου, του ιστορικού Buzzer Beater, και των ΝΒΑ fantasy λιγκών, που o Σταύρος, μέσω του blog του, κάθε χρόνο έστηνε.

Τέσσερα και πλέον χρόνια μετά, οι, αρχικά, αντίπαλοι και μόνο στο fantasy, έχουν αποδειχθεί εξαιρετικές προσωπικότητες και έχουν γίνει φίλοι καλοί, με τους οποίους έχουμε την τύχη να τα λέμε τακτικά, όχι μόνο διαδικτυακά και αποκλειστικά γύρω από το μπάσκετ και το ΝΒΑ, αλλά και δια ζώσης, σε ανοιχτά και κλειστά γήπεδα μπάσκετ, γύρω από τραπέζια με τσίπουρα ή ακόμα και στις κοινές διακοπές μας.

Το μικρόβιο που κουβαλάμε για το ΝΒΑ, και γενικότερα για το μπασκετάκι, δεν υποχώρησε με τον καιρό και καθώς μεγαλώναμε, αλλά, αντίθετα, η καλή παρέα το ενίσχυε. Έτσι αποφασίσαμε, μερικοί εξ αυτής της παρέας, να το πάμε ένα βήμα παρακάτω. Για κάποιες ώρες την βδομάδα, να αφήνουμε στην άκρη τις σκέψεις και τους προβληματισμούς της καθημερινότητας, το βάρος των υποχρεώσεων, των δουλειών και των πτυχίων μας, και να ασχολούμαστε με το αγαπημένο μας χόμπι, καταγράφοντας τις σκέψεις και τις ατελείωτες κουβέντες μας, μοιράζοντας τες με όλους/ες τους/ις υπόλοιπους/ες που συμμερίζονται αυτό μας το «κόλλημα».

Κάπως έτσι προέκυψε το theballhog.net.

Σε αυτό το site παρουσιάζουμε το πώς βλέπουμε το άθλημα και την εξέλιξη του, τις απόψεις μας γύρω από τα ζητήματα που το αφορούν και, κυρίως, καταθέτουμε το κέφι και την ευχάριστη διάθεση, που το άθλημα αυτό μας προκαλεί. Κατά βάση ασχολούμαστε με το ΝΒΑ, αλλά μέρα με τη μέρα θα εκθέτουμε οπτικές και απόψεις σχετικά με την Euroleague, το Ευρωπαϊκό basket συνολικότερα, τις διεθνείς διοργανώσεις, αλλά και όποια άλλη διοργάνωση κερδίζει το ενδιαφέρον μας, φτιάχνει τη διάθεσή μας και μας γεμίζει όμορφες εικόνες.

Πηγές πληροφόρησής για αυτό μας το χόμπι, κατά αποκλειστικότητα, είναι αμερικάνικα sites (πλην του Μαυράκη που κατά καιρούς μας στέλνει -μέσα στον ενθουσιασμό κιόλας!- άρθρα στα ισπανικά και -στα μεγάλα κέφια του και- στα κινέζικα…): από Rotoworld και Grantland, μέχρι Razzball και άπειρο twitter, η ενημέρωσή μας γίνεται αποκλειστικά από την απέναντι όχθη.

Όχι από κάποιο είδους ελιτισμό ή οτιδήποτε παρόμοιο. Αλλά, αντίθετα, ακριβώς επειδή δεν υπάρχει κάτι επαγγελματικό στην χώρα μας που να μας καλύπτει. Όλη η παρέα είχε και έχει, άλλωστε, τη διάθεση να στηρίξει οποιαδήποτε προσπάθεια, είτε αυτή είναι απλά αξιοπρεπής, είτε είναι αρκετά ποιοτική. Εξ άλλου, στα πλαίσια αυτής ακριβώς της αναζήτησης για ποιοτικές πένες στα ΝΒΑικά, μέσα από ελληνικά blogs ήρθαμε αρχικά σε επαφή. Βuzzer Beater, Sixth Man, Art of Flopping, Full Court Press, είναι μεταξύ άλλων blogs που τα τρέχανε, ή τα τρέχουν ακόμη, παιδιά που γνωρίσαμε μέσω της εδώ NBA fantasy κοινότητας.  Έτσι στηρίζουμε προσπάθειες όμως του The Crossover στο facebook ή των παιδιών του Posterized.eu¹⁾που ξεκίνησαν ταυτόχρονα με το Ball Hog, αλλά κάπου η προσπάθειά τους κόλλησε το Δεκέμβριο. Άλλωστε στα ελληνικά και ιδίως στα της Euroleague είμαστε φανατικοί αναγνώστες του Hoopfellas. Όλες όμως οι προαναφερθείσες περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένης και της δικιάς μας στο Ball Hog, είναι περιπτώσεις χομπιστών που έρχονται να καλύψουν το κενό που υπάρχει στην εν Ελλάδι κάλυψη του ΝΒΑ από τα θεωρούμενα επαγγελματικά δημοσιογραφικά αθλητικά μέσα.

Στην –κατ’ ευφημισμό και μόνο δυστυχώς- μεγάλη μπασκετική δημοσιογραφική κοινότητα, δεν υπάρχει από την κατ’ επάγγελμα δημοσιογραφία ή/και αρθρογραφία τίποτα που έστω να προσεγγίζει το επίπεδο της ενημέρωσης γύρω από το άθλημα, πόσο δε το ΝΒΑ, όπως ο οποιοσδήποτε ασχολείται λίγο παραπάνω με αυτό έχει συνηθίσει να διαβάζει. Πράγμα τραγικό, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς σε ποια εποχή βρισκόμαστε και με τι άνεση μπορεί ο καθένας από εμάς να έχει πρόσβαση σε κάθε στατιστικό και κάθε φάση όποιου αγώνα επιθυμεί να δει, όποτε το επιθυμήσει (ενδεικτικά και πάλι: http://replay.nbaliveonline.tv/)

Αφορμή για αυτές τις γραμμές είναι ένα άρθρο που μου εστάλη μεσοβδόμαδα, ενός πολυδιαφημισμένου Έλληνα μπασκετικού αρθρογράφου.

Γράφει, λοιπόν, ο Μελάγιες  το κάτωθι: Ο Αντετοκούνμπο στην Ευρωλίγκα θα ήταν ένας από τους πολλούς.

Επιτρέψτε μου να εκφραστώ ελεύθερα.

Στα πλαίσια της συνηθισμένης (δυστυχώς μη συνειδητοποίησης της) ξεφτίλας των ελληνικών αρθρογράφων, δεν ντρέπεται να παραδεχτεί πως δεν βλέπει καν ΝΒΑ. Όχι γιατί θα έπρεπε να βλέπει ντε και καλά. Αλλά γιατί δεν γίνεται να σχολιάζεις τόσο κάθετα και απόλυτα κάτι με το οποίο δεν ασχολείσαι!

Και παρόλα αυτά το κρίνει με την συνηθισμένη σιχαμένη νεο-ελληνική λογική του “έλα μωρέ τώρα, ποιο… (εδώ μπαίνει ότι θέμα “επιστημονικά” -πάντα!- αναλύεται κάθε φορά)“.

Αλλά σπάει ο διάολος το ποδάρι του και μια μέρα μετά βγάζει άρθρο το Grantland αυτό: Department of Defense.

Το οποίο είναι μια επιγραμματική παρουσίαση της ανάλυσης κάθε αμυντικής κίνησης κάθε παίκτη της σεζόν ’13-’14, ποσοτικοποιημένη και αναλυμένη στατιστικά σε αυτό το PhD του Harvard²⁾“ποιο Harvard μωρέ τώρα..;”, ε;:

Το οποίο αποτελεί μικρό δείγμα της επιστημονικής ανάλυσης που γίνεται στον αμερικάνικο αθλητισμό γενικότερα, συμπεριλαμβανομένου, προφανώς, σε αυτό και του ΝΒΑ.

Στην ενασχόλησή μου, στον ελεύθερο χρόνο μου, ως αρθρογράφος στο The Ball Hog από τον περασμένο Σεπτέμβρη, και μέσα στα πλαίσια της επαγγελματικής και ακαδημαϊκής μου διαστροφής να είναι ό,τι γράφω πολύ καλά τεκμηριωμένο (documented), έχω πολλές φορές πέσει πάνω σε διδακτορικές διατριβές που αναλύουν σχέση απόδοσης με οτιδήποτε-μπορεί-να-επηρεάζει-αυτή στο ΝΒΑ.

Χαρακτηριστικά αναφέρω τις επιπτώσεις του προγράμματος ύπνου των αθλητών:

• The Effects of Sleep Extension on the Athletic Performance of Collegiate Basketball Players.

Για το πιο επίπεδο έχει πάει η ανάλυση των βιομετρικών δεδομένων των αθλητών χαρακτηριστικό άρθρο είναι το κάτωθι:

• New biometric tests invade the NBA.

Να το προχωρήσουμε όμως  κι άλλο:

Σε έναν κλειστό αγώνα μπάσκετ, είσαι πίσω στο score και μένουν λίγα δευτερόλεπτα. Κάνεις foul ή όχι;

Και αυτή η απάντηση πλέον έχει ακαδημαϊκή τεκμηρίωση:

• An Analysis of the Basketball Endgame: When to Foul When Trailing and Leading.

(Προφανώς και κάνεις! Και μάλιστα όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα!)

 Δεν θα είχα δώσει τόση βάση στο άτοπο και εριστικό του άρθρου αν δεν είχαν προηγηθεί μία σειρά από ενέργειες που είναι πολύ μακριά από κάθε επαγγελματικό κώδικα δεοντολογίας του οποιουδήποτε κλάδου. Και καθώς ο δικός μου επαγγελματικός κλάδος (ελεγκτικό επάγγελμα) έχει αυστηρούς κώδικες συμπεριφοράς, επαγγελματισμού και τεκμηρίωσης, είναι κάτι που με διαολίζει αφάνταστα.

Στους μόλις τέσσερις μήνες ηλεκτρονικής ζωής του Ball Hog, λοιπόν, έχουμε προλάβει να γελάσουμε μέχρι δακρύων με:

• Μια απογοητευτική προσπάθεια παρουσίασης της CBA στο τεύχος Δεκεμβρίου 2014 του All Star Basket, που στην ουσία, δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μία κάκιστη αντιγραφή του site cbafaq.com, λέξη προς λέξη, χωρίς καν προσπάθεια απόδοσης του κειμένου, και, φυσικά, δίχως καμία απολύτως αναφορά στο site – πηγή, του οποίου ακόμα και το logo (!!) είχε συμπεριληφθεί στο «ελληνικό» κείμενο.
• Κείμενά μας να αναπαράγονται λίγες μέρες μετά την δημοσίευσή τους στο Ball Hog από τους επίσημους φορείς του ΝΒΑ στη χώρα μας, όπως το κείμενο-αφιέρωμα στον Ben Wilson, που μερικές μέρες μετά το εδώ αφιέρωμα «θυμήθηκε» και o Στέφανος Τριαντάφυλλος να κάνει ένα ή του εκπληκτικού άρθρου του Μαρίνου για τον Παπανικολάου, που επίσης μετά την εδώ δημοσίευσή του έκανε βόλτα σε όλα τα αθλητικά sites σε όλες τις πιθανές κι απίθανες παραλλαγές του.
• Πηγαίοι φουστανελάτοι τίτλοι, εντελώς αντιδημοσιογραφικοί, όπως “ο Κώστας Παπανικολάου στο top 10” ή “All Star και o Παπανικολάου”. Όπου στην πρώτη περίπτωση αφού ο Παπ απλώς χάνει ένα εύκολο lay-up, ο συμπαίχτης του, Dorsey, καρφώνει με putback, ενώ στη δεύτερη προφανώς ο συντάκτης κάνει πως δεν ξέρει την διαφορά μεταξύ All Star Weekend και All Star Game.
• Κάθε αρθρογραφία ατεκμηρίωτη. Ούτε links, ούτε πηγές, ούτε αναφορές, τίποτα. Όλα θεόπνευστα! [Παράδειγμα τεκμηριωμένης αρθρογραφίας: αυτό³⁾δεν γίνεται να μπορώ εγώ ως χομπίστας να γράψω άρθρο τέτοιας ανάλυσης και τεκμηρίωσης σε ένα πρωινό Σαββάτου και να μην μπορεί ένας επαγγελματίας. Αυτό απλά δεν το χωράει ο νους μου.]
• Ενώ σε αυτήν την ανθολογία των μεγάλων στιγμών Ελλήνων μπασκετικών αθλητικογράφων δεν μπορεί να λείπει η ομοφοβική αηδία που είχε γράψει πέρσι ο Μαγουλάς για τον Collins.

 Από τα άνωθεν παραδείγματα φαντάζομαι έχει ήδη γίνει κατανοητό το επίπεδο της ανάλυσης, σε επιστημονικό και ακαδημαϊκό επίπεδο, της παραμικρής λεπτομέρειας που αφορά το άθλημα του μπάσκετ στις ΗΠΑ όσο, και το ακριβώς αντιεπαγγελματικό και αντιδεοντολογικό της εδώ αθλητικογραφίας.

Και το πρώτο είναι εύκολα αντιληπτό σε μένα, ως χομπίστα, που στον όποιο περιορισμένο ελεύθερο χρόνο έχω, στα πλαίσια του ότι αγαπάω το συγκεκριμένο άθλημα, ασχολούμαι με αυτό. Κι όχι ως έμμισθος “δημοσιογράφος”-αρθρογράφος επί αυτού.

Παρόλα αυτά, και μάλιστα στην σημερινή εποχή που η πρόσβαση στην πληροφορία είναι πιο εύκολη από ποτέ, υπάρχουν τύποι που έμμισθα “ενημερώνουν” τον κόσμο πως “ποιο ΝΒΑ μωρέ” ή πομπωδώς γράφουν για δήθεν (ελληνικά) επιτεύγματα, χωρίς καν να ντρέπονται ανερυθρίαστα να παραδεχτούν πως δεν ασχολούνται με αυτό ή να αντιλαμβάνονται το μέγεθος της γραφικότητας, και ταυτοχρόνως του υφέρποντα εθνικισμού, που καλλιεργούν. Δεν γίνεται η συντριπτική πλειοψηφία των αναλύσεων είτε να είναι “θεόπνευστες” μπαλαφάρες της λογικής “έλα μωρέ τώρα, ποιος/α κ.λπ.”, είτε άρθρα ανάλυσης χωρίς καμία τεκμηρίωση από πίσω. Δεν γίνεται ο Simmons, o Lowe και o Ziller να τεκμηριώνουν ό,τι γράφουν, ακόμα και με αναφορές σε ανταγωνιστικά sites και στα εδώ άρθρα να μην υπάρχει καμία παραπομπή για πουθενά, λες και όλο το υλικό είναι πάντα και αποκλειστικά πρωτογενές.

Προφανώς όλα αυτά δεν τα γράφω για να αποδομήσω την βασική θέση του συγκεκριμένου άρθρου του gazzetta. Αυτό, ελάχιστα να ασχολείται κάποιος, είναι τρία δεδομένα επαγγελματικής οργάνωσης των δύο λιγκών υπόθεση να διαβληθεί, συνεπώς ανάξιο οποιουδήποτε σχολιασμού ως προς την καθεαυτή θέση που υποστηρίζει. Αυτή είναι απλά αστεία. Ούτε για να αναδείξω το χαμηλό επίπεδο της αθλητικής δημοσιογραφίας της φουστανέλας και του τσαρουχιού και των τίτλων στην αναζήτηση των πολυπόθητων κλικς. Τα χάλια του όλου συστήματος, που δημιούργησε ή/και συντηρεί η ελληνική αθλητικογραφία ανέδειξε σε ένα εξαιρετικό κείμενο του το El Sombrero, επίσης μες στη βδομάδα που μας πέρασε (έτσι για να κάνει ακόμα εμφανέστερη τη διαφορά «επαγγελματία στην αθλητική δημοσιογραφία» και μη…).

Αλλά καθώς δεν είναι site κοινωνικής ή/και πολιτικής ανάλυσης το Ball Hog (παρότι των κοινωνικών επιστημών οι περισσότεροι εκ των γραφιάδων του) για να φτάσουμε σε συνολικότερη ή ειδικότερη ανάλυση επί του προβλήματος, τα γράφω, γιατί δεν ξέρω πότε θα σταματήσουν να με σοκάρουν, έστω εκείνα τα λίγα κομμάτια του μεγαλύτερου κοινωνικού παζλ, που αφορούν το χόμπι μας, αλλά ταυτόχρονα αποτελούν μέρος από το σημερινό χάλι της ελληνικής κοινωνίας. Ιδίως η έλλειψη αιδούς στην παραδοχή της αμάθειας, όταν συνδυάζεται μάλιστα από την επίδειξη αυτής ως δήθεν μαγκιάς και ανωτερότητας.

The following two tabs change content below.

• Bio
• Latest Posts

Nicolas Radicopoulos

Επαγγελματίας auditor, εδώ βρέθηκε ως editor. Μέγας μάγιστρος του excel και neat freak, Νομίζει λόγω δουλειάς πως η δημιουργική γραφή δεν του ταιριάζει αλλά κάνει λάθος. Τον συναρπάζει το γρήγορο, αλλά ομαδικό, μπάσκετ, το παιχνίδι του Magic, κάθε point-forward, προεξάρχοντος του μερακλή Boris Diaw, οι αριθμοί του παιχνιδιού, είτε αυτοί αφορούν τα in game stats, είτε τα οικονομικά πίσω από αυτό (και μεταξύ μας ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να σου απαντήσει από μνήμης στην ερώτηση "Πόσα παίρνει ο Wayne Selden;", εφόσον δηλαδή η ερώτηση δεν είναι "Ποιος είναι ο Wayne Selden;"), αλλά περισσότερο από όλα το τσίπουρο (με γλυκάνισο!) παρέα με τους υπόλοιπους συντελεστές του Ball Hog στα χωριουδάκια του Πηλίου. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

Latest posts by Nicolas Radicopoulos (see all)

• Farewell to Arms 2019: #2 Golden State Warriors - June 17, 2019
• Farewell to Arms 2019: #3 Milwaukee Bucks - June 16, 2019
• BallHog’s NBA Finals 2019 Walkaround Game #6: “Dynasty Down; All Hail the New King from the North” - June 14, 2019
• Farewell to Arms 2019: #12 San Antonio Spurs - June 10, 2019
• Farewell to Arms 2019: #21 Minnesota Timberwolves - June 2, 2019