Πριν από περίπου δυο μήνες, είχαμε γράψει για το project των Milwaukee Bucks, μια από τις ανερχόμενες ομάδες του ΝΒΑ, με ενδιαφέρον παρόν και, όπως όλα δείχνουν, εκπληκτικό μέλλον. Ήρθε η ώρα όμως να επικεντρωθούμε στη σεζόν που ξεκινά. Μπορούν οι Bucks να κάνουν ένα ακόμα βήμα, σε σχέση με πέρσι, και να μπουν πια για τα καλά στο group των ισχυρών, αρχικά της Ανατολής;
Τι κάνατε πέρσι;
Πρόσημο θετικό(τατο) για τους περσινούς Bucks, έστω κι αν συγκομιδή ήταν στην απόλυτη ισορροπία. Η ομάδα ξεπέρασε, για πρώτη φορά μετά από πέντε χρόνια, το φράγμα των 40 νικών, καθώς και το 0,500. Για την ακρίβεια ήταν ακριβώς εκεί. Με 41-41, τερμάτισαν στην 3η θέση της Central, πίσω από Cavaliers και Bulls, μπήκαν στα playoffs με το 6ο seed, αντιμετωπίζοντας στον πρώτο γύρο την ομάδα του Chicago. Έχασαν τα τρία πρώτα παιχνίδια, κι εκεί που φάνηκε πως επιβεβαιώνονταν όσοι μιλούσαν για εύκολο sweep των Bulls, λόγω της απειρίας των Bucks, τα Ελάφια κέρδισαν δυο παιχνίδια, τον ένα μάλιστα στο United Center, βάζοντας δύσκολα στους Bulls. Τελικά οι Ταύροι επανήλθαν στις εντυπωσιακές εμφανίσεις και στο 6ο παιχνίδι και πέρασαν πάνω από τους Bucks με 120-66, σε ένα παιχνίδι που κανένας παίκτης του Milwaukee δεν έφτασε τους 10 πόντους κι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο κέρδισε την πρώτη του αποβολή για το χτύπημα στον Dunleavy και θα χάσει την πρεμιέρα της χρονιάς κόντρα στους Knicks.
Το αξιοπρόσεκτο όμως στην πορεία των Bucks είναι ότι πέτυχαν τους στόχους τους, χωρίς να λείπουν τα εμπόδια από το δρόμο τους. Στα μέσα της χρονιάς ο Larry Sanders έκανε buy out το συμβόλαιο που είχε κερδίσει to 2013, όταν έκανε την καλύτερη σεζόν της καριέρας του έχοντας 9,8 ppg, 9,5 rpg και 2,8 bpg. Έτσι, μετά από μόλις 27 παιχνίδια την περσινή χρονιά, ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από το ΝΒΑ.
Μόλις 25 παιχνίδια πρόλαβε να αγωνιστεί ένα ακόμα βασικό γρανάζι των Bucks, o Jabari Parker, μιας και μετά την αναμέτρηση με τους Suns, έπαθε ρήξη στον πρόσθιο χιαστό κι έχασε το υπόλοιπο της χρονιάς.
Από εκεί και πέρα, οι περισσότεροι παίκτες των Bucks, παρουσιάστηκαν βελτιωμένοι την περσινή χρονιά. Ο Brandon Knight έκανε νούμερα καριέρας σε rebounds, assists, κλεψίματα και ποσοστά σε σουτ, τρίποντα και βολές. Παρόλα αυτά, οι Bucks, μη θέλοντας να εξαργυρώσουν τη χρονιά αυτή σε υπέρογκο συμβόλαιο, τον έστειλαν στο Phoenix (μαζί με τον Kendal Marshall), παίρνοντας πίσω τους Tyler Ennis και Miles Plumlee. Τη θέση δε του βασικού PG την κάλυψαν στέλνοντας κάποια μελλοντικά picks στους 76ers, παίρνοντας πίσω τον καλύτερο rookie του 2014, Michael Carter-Williams. Ναι, οι Bucks ήταν από τους κερδισμένους της περσινής trade deadline.
Τις καλύτερες χρονιές στις (έτσι κι αλλιώς σύντομες) καριέρες τους, κατέγραψαν και οι Γιάννης Αντετοκούνμπο και Khris Middleton, ενώ ο Zaza Pachulia, κατέπληξε τον φίλαθλο κόσμο, όταν στο παιχνίδι με τους Brooklyn Nets, κατέβασε 21 rebounds, τα 18 εκ των οποίων ήταν επιθετικά, σημειώνοντας την καλύτερη επίδοση στην ιστορία της λίγκας, ισοφαρίζοντας τους Dennis Rodman και Charles Oakley1)κατηγορία, βέβαια, που μετράται μόλις από το 1986.
Όσο εμείς περιμέναμε στα ATMs
To franchise των Bucks είχε κινητικότητα σε διάφορους τομείς. Καταρχάς, μπήκαν οι βάσεις του νέου γηπέδου, κάτι το οποίο ήταν απαράβατος όρος από πλευράς του ΝΒΑ για να μην φύγει η ομάδα από το Milwaukee. Παρά την αλλαγή στο ιδιοκτησιακό, η λίγκα είχε κάνει ξεκάθαρο, πως αν οι Bucks δεν χτίσουν νέο γήπεδο, το ίδιο το ΝΒΑ θα τους αγοράσει ξανά στην ίδια τιμή και θα τους πάει είτε στο Seattle, είτε στο Las Vegas. Οι νέοι ιδιοκτήτες, όμως, έδειξαν ότι θέλουν να πάρουν στα σοβαρά το όλο εγχείρημα, και η νέα Milwaukee Bucks Arena θα υποδεχτεί την ομάδα για το πρώτο παιχνίδι του 2017.
Αγωνιστικά, από την ομάδα αποχώρησαν οι Zaza Pachulia, σε μια κίνηση να εξοικονομηθούν χρήματα και αγωνιστικά λεπτά στους ψηλούς, ο Ersan Ilyasova που άδειασε ακόμα περισσότερο το cap space των Bucks, και μάλλον θα ταιριάξει περισσότερο στο σύστημα Van Gundy στο Detroit από ότι στο Wisconsin, και ο Jared Dudley, ο οποίος πήγε στους Wizards, λίγο αφότου είχε ενεργοποιήσει την option που είχε.
Αντίθετα, στους Bucks θα αγωνίζονται οι Greivis Vasquez, που ήρθε για το αξιόπιστο τρίποντο που έχει και για να δώσει οργανωτικές βοήθειες στη θέση του PG, και ο Chris Copeland, για να καλύψει εν μέρει αυτά που πρόσφερε ο Dudley, παίρνοντας παράλληλα το 1/4 των χρημάτων του τελευταίου.
Στο draft, και συγκεκριμένα με το #17, οι Bucks διάλεξαν τον ”one and done” SG του UNLV, Rashad Vaughn. O Vaughn έχει ένα κορμί ήδη έτοιμο για το ΝΒΑ και τα προσόντα του είναι αυτά ακριβώς που λείπουν από τα Ελάφια: το συνεπές σκοράρισμα. Λογικά θα χρειαστεί χρόνο για να προσαρμοστεί στη λίγκα και να σταθεροποιήσει την απόδοσή του, αλλά ποια ομάδα καλύτερη να το κάνει από το project του Milwaukee;
Επίσης, η ομάδα έδεσε για τα επόμενα χρόνια τον Khris Middleton, προσφέροντάς του 5ετές συμβόλαιο, ύψους $ 70 εκατ. Και μπορεί αυτή τη στιγμή τα $ 14 εκατ. που θα παίρνει, κατά μέσο όρο, το χρόνο να φαίνονται πολλά, αλλά με την αύξηση περίπου του salary cap που αναμένεται τα επόμενα δυο χρόνια, το συμβόλαιο, σε συνδυασμό με την αγωνιστική άνοδο που έχει ο Middleton, φαντάζει καλό.
Just saw the Khris Middleton deal. Wow, Milwaukee sure saved a few Bucks on that one
— Mike Prada. (PRAY-duh) (@MikePradaNBA) July 1, 2015
Όλες τις κινήσεις όμως επισκίασε το μεγάλο μπαμ του καλοκαιριού. Αυτό που ανέβασε τους Bucks τόσο αγωνιστικά όσο και σε ψυχολογικά επίπεδα. Ο Greg Monroe ήταν μαζί με τον LaMarcus Aldridge οι σημαντικότεροι free agents του καλοκαιριού. Όλες οι φήμες ήθελαν τον Monroe να αγωνίζεται στη Νέα Υόρκη από τη νέα χρονιά. Μέχρι το απόγευμα που έσκασε η βόμβα και ανακοινώθηκε ότι ο άλλοτε ψηλός των Pistons, απέρριψε τους Knicks και υπέγραψε 3ετές συμβόλαιο με τους Bucks. Και μπορεί κι ο Aldridge να μην ενέδωσε στο φλερτ των Lakers, αλλά εν πάση περιπτώσει πήγε στους Spurs, μια ομάδα με σοβαρές πιθανότητες για το δαχτυλίδι κάθε σεζόν εδώ και 16 χρόνια. Το να απορρίψει όμως κάποιος πολυδιαφημισμένος FA, μια ομάδα όπως οι Knicks για μια ομάδα όπως οι Bucks, ήταν πραγματικά κάτι πρωτόγνωρο.
Depth Chart
| PG | Michael Carter-Williams | Greivis Vasquez | Tyler Ennis | |
| SG | Khris Middleton | O.J. Mayo | Jerryd Bayless | Rashad Vaughn |
| SF | Giannis Antetokounmpo | Damien Inglis | ||
| PF | Jabari Parker | Chris Copeland | Miles Plumlee | |
| C | Greg Monroe | John Henson | Johnny O'Bryant |
Πλεονεκτήματα
Η ομάδα έχει σταθερότητα σε όλους τους τομείς για πρώτη φορά μετά από αρκετό καιρό. Το ιδιοκτησιακό καθεστώς άλλαξε, τα θεμέλια στο νέο γήπεδο μπήκαν, έγινε και το απαραίτητο -ψυχολογικό- reboot σε σήμα κι εμφανίσεις.
Mάλιστα, στα πλαίσια της γενικότερης πρωτοπορίας του συλλόγου, ιδιαίτερα σε επίπεδο marketing, οι Bucsk ανακοίνωσαν πως πέρα από την 3η Alternate εμφάνιση – κάτι που πολλές ομάδες στο ΝΒΑ συνηθίζουν- από φέτος θα είναι η πρώτη ομάδα που σε συγκεκριμένους αγώνες θα διαθέτει και διαφορετικού του κανονικού της παρκέ.
Ο Γιάννης, έρχεται από ένα Eurobasket στο οποίο ήταν από τους καλύτερους -και πιο σταθερούς- παίκτες της Εθνικής μας, το ESPN πριν λίγες μέρες τον κατέταξε στην 40η θέση με τους καλύτερους παίκτες πριν την έναρξη της χρονιάς, κι από το καλοκαίρι η είδηση ήταν ότι έβαλε και το τρίποντο στις κινήσεις του κι έχει το ελεύθερο από τον Kidd να δοκιμάζει περισσότερο το σουτ του.
Ο Jabari Parker έχασε όλη την περσινή χρονιά, αλλά μόλις τελείωσε η αποθεραπεία του ξεκίνησε εντατικές προπονήσεις για να είναι έτοιμος. Τον Αύγουστο, μάλιστα, πήγε για προετοιμασία στο Περού. Εκεί, εκμεταλλευόμενος το υψόμετρο και την μειωμένη πυκνότητα στο οξυγόνο της ατμόσφαιρας, μέσα από πεζοπορίες αρκετών χιλιομέτρων, μπόρεσε να βελτιώσει την κατάσταση στο πόδι του, αλλά και την φυσική του κατάσταση συνολικά, καθώς και την αντοχή του. Όπως δήλωσε και στην media day των Bucks, ο τραυματισμός του τού έδωσε την δυνατότητα να ξαναδουλέψει το σώμα του από την αρχή και να εξαλείψει τα ελαττώματά του. Λογικά, αρχικά ο χρόνος που θα παίζει θα είναι μειωμένος, αλλά αν μείνει υγιής δεν θα αργήσει να επιστρέψει σε full ρυθμούς στις υποχρεώσεις της ομάδας.
Κατά την άποψη του γράφοντα, η ομάδα έχει ένα τεράστιο πλεονέκτημα στο ρόστερ της. Έχει μια σειρά από παίκτες ικανούς να παίξουν με αποτελεσματικότητα -κι όχι κατ’ανάγκη- σε περισσότερες από μια θέσεις. Ο Γιάννης έχει το κορμί να παίξει και να μαρκάρει,θεωρητικά , αλλά και πρακτικά, σε 4 θέσεις. Ο Jabari ήρθε σαν SF, αλλά λογικά θα παίξει στο ”4”. Middleton και Henson καλύπτουν το 2-3 και 4-5 αντίστοιχα, ενώ και οι MCW (1-2), Vasquez (1-2) και Copeland (3-4) μπορούν να είναι διπλοθεσίτες. Τέλος, συνηθίσαμε να βλέπουμε τον Monroe στο ”4” πίσω από τον Drummond, αλλά στους Bucks θα παίζει σαν center. H ευελιξία αυτή δίνει στον Kidd τη δυνατότητα να δοκιμάζει πολλά διαφορετικά συστήματα, ανάλογα με την έκβαση του κάθε παιχνιδιού. Είτε αν χρειαστεί να προσαρμόσει την ομάδα του για να φέρει έναν καλύτερο αντίπαλο στα μέτρα του (όσο μπορεί έστω), είτε για να εκμεταλλευτεί τα προσόντα της ομάδας του και να υπερισχύσει κάποιου άλλου.
Αγωνιστικά, το ύφος της ομάδας, είναι γνωστό. Μακριά κορμιά, ακόμα μακρύτερα χέρια, και διάθεση -αλλά και ικανότητα- για πίεση σε όλο το γήπεδο. Αυτό άλλωστε φάνηκε και πέρσι, όταν η ομάδα είχε το 2ο καλύτερο defensive rating στη λίγκα. Και φέτος αναμένεται ακόμα καλύτερη, με τους παίκτες βελτιωμένους ατομικά και εξοικειωμένους με τα αμυντικά συστήματα του Kidd αγωνιστικά και τον Carter-Williams στην ομάδα από την αρχή.
Και το βασικότερο όλων. Δεν έχουν πίεση να φέρουν άμεσα αποτελέσματα. Η ομάδα είναι στα χαρτιά -και μάλλον και στην πραγματικότητα- μία από τις καλύτερες της Ανατολής. Δύσκολα να ξεπεράσει τους Bulls στην περιφέρεια, (για τους Cavs ούτε λόγος φυσικά), αλλά είναι δεδομένο πως αν δεν γίνει κάτι ακραίο, θα μπει στα playoffs με άνεση. Ίσως με καλό πλασάρισμα, μπορέσει να κερδίσει μία σειρά playoffs, κάτι που έχει να γίνει από το μακρινό 2001. Σε περίπτωση, όμως, που δεν γίνει κάτι τέτοιο, δεν θα μαζευτούν μαύρα σύννεφα στο Wisconsin, ούτε θα αρχίσει το ξεσκαρτάρισμα, ούτε θα τρίξει η καρέκλα του Kidd. H ομάδα με τη σωστή διαχείριση, που όλα συνηγορούν πως υπάρχει, θα εμφανίζεται όλο και καλύτερη, κι όπως λέει και το slogan των νέων Bucks, το μέλλον τους ανήκει.
Μειονεκτήματα
Δυο πράγματα λείπουν από τους Bucks, ώστε να κάνουν το παραπάνω βήμα. Εμπειρία και σταθερός σκόρερ. Το ένα, αναπόφευκτα, θα έρθει με τον καιρό, το άλλο θέλει δουλειά, αλλά μάλλον μπορεί να διορθωθεί εκ των έσω. Η έλλειψη εμπειρίας μετριάζεται, κάπως, από το γεγονός ότι παίζουν στην Ανατολή, που ο ανταγωνισμός είναι σαφώς μικρότερος. Όταν όμως προχωρήσουν στην post season, θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουν είτε τους Cavaliers, είτε τους Bulls, είτε ακόμα-ακόμα τους Heat, που για την ώρα φαντάζουν οι ισχυρότεροι της περιφέρειας.
Στο κομμάτι του σουτ, η ταυτότητα της ομάδας είναι η άμυνα και η πίεση, εκμεταλλευόμενοι τα φυσικά προσόντα που έχουν οι παίκτες. Λείπει ο παίκτης που μπορεί να βάλει την μπάλα στο καλάθι με συνέπεια και διάρκεια. Όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω, η ομάδα ήταν στις κορυφαίες της λίγκας αμυντικά, ήταν όμως στον πάτο στον επιθετικό έλεγχο (25η στις 30). Αστερίσκος για τον Jabari Parker, μιας και δεν προλάβαμε να τον δούμε σε full ρυθμούς, αφού ο παίκτης με τον οποίο παρομοιάζεται, τόσο σε σουλούπι όσο και σε τρόπο παιχνιδιού, είναι ο Carmelo Anthony. Σύμφωνοι, το επιθετικό ταλέντο του Melo είναι σπάνιο, αλλά και στο 75% να φτάσει ο Parker, θα είναι αρκετό για τα Ελάφια, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα στοιχεία της ομάδας. Κατά τα άλλα, όσο κι αν ο ίδιος μας έχει κάνει να τον ξεχάσουμε δύο σεζόν τώρα, στην ομάδα υπάρχει ο O.J. Mayo, ένας παίκτης που έχει δείξει μεν καλά δείγματα, είναι καλός σκόρερ, χωρίς να είναι στο μηδέν στις άλλες κατηγορίες, αλλά έχει κάνει την καλύτερη χρονιά του όταν ήταν rookie. To ταλέντο του είναι τέτοιο που κάθε χρονιά μας κάνει να πιστεύουμε σε ανάστασή του, αλλά πρέπει να το πιστέψει ο ίδιος βασικά. Αναντίρρητα δε, στον τομέα του σκοραρίσματος θα βοηθήσει κι ο Monroe, ο οποίος, όμως, θα χρειαστεί καλή και συστηματική υποστήριξη από το τρίποντο, ώστε οι άμυνες να μην κλείνουν στην ρακέτα, τόσο γύρο από αυτόν, όσο και δυσκολεύοντας τις διεισδύσεις των υπόλοιπων Ελαφιών. Και το συνεπές τρίποντο είναι ένα σημαντικό ζητούμενο για αυτή την ομάδα.
Προπονητής
Ο Jason Kidd είναι ένας από τους καλύτερους point guards στην ιστορία του αθλήματος. Από τα τελευταία χρόνια της καριέρας του, και πριν ακόμα αποσυρθεί, ήταν η πιο σίγουρη απάντηση στο ερώτημα ”ποιος νυν παίκτης θα ασχοληθεί (και θα πετύχει) με την προπονητική;”. Το πρώτο του πείραμα ήταν στο Brooklyn, αλλά δεν θα μπορούσαν να βγουν ασφαλή συμπεράσματα, μιας και κλήθηκε να καθοδηγήσει μια ομάδα που δημιουργήθηκε με φτασμένους all star παίκτες μεν, αλλά σε προχωρημένη ηλικία δε, με τους οποίους ήταν σχεδόν συνομήλικος. Το δε αγωνιστικό πλάνο ήταν το “όποιος είναι σε μέρα, τραβάει μπροστά”, αλλά ακόμα και σε αυτό το πλαίσιο κατάφερε να αφήσει την σφραγίδα του, ιδίως κατά την post-season και το πέρασμα του Pierce στο 4.
Όταν ζήτησε να εφαρμόσει το δικό του πλάνο στους Nets, αναλαμβάνοντας εν λευκώ την ομάδα, ο Prokhorov δεν ψήθηκε, κι ο John Hammond, G.M. των Bucks, καραδοκούσε. Έδωσε τα κλειδιά της ομάδας στον Kidd, με τα αποτελέσματα να φαίνονται στις κινήσεις της ομάδας, την επιλογή των παικτών και τα αποτελέσματα. Περαιτέρω άνοδος των Bucks δεν θα προκαλέσει έκπληξη και δεν θα αργήσουμε να ακούσουμε το όνομα του Kidd ανάμεσα στα υποψήφια για Coach of the Year.
Δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια
Θα ξενυχτάμε να βλέπουμε τον Γιάννη να γίνεται όλο και καλύτερος. Να διασχίζει το γήπεδο με εφτά βήματα και τέσσερις τρίμπλες, τρελαίνοντας τους Αμερικάνους κι αναγκάζοντάς τους να μάθουν να λένε και το επίθετό του. Θα ξενυχτάμε να δούμε υγιή στα παρκέ τον Jabari Parker, έναν από τους πιο ταλαντούχους παίκτες που εμφανίστηκαν στα τελευταία draft, που όσο θα περνάει ο καιρός θα βρίσκει τα πατήματά του, βγάζοντας στοn αγωνιστικό χώρο τα αδιαμφισβήτητα επιθετικά προσόντα του. Θα ξενυχτάμε να δούμε έναν ακόμα ψηλό της γραμμής παραγωγής του Georgetown, τον Greg Monroe, να δικαιώνεται για την επιλογή του να ρίξει χυλόπιτα στην μητρόπολη του κόσμου, τη Νέα Υόρκη, για να παίξει στο μικρό Wisconsin. Kαι γενικότερα, θα ξενυχτάμε για να δούμε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα project να αναπτύσσεται και να ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας.
Το μαντείο του Ball Hog
Οι Bucks θα μπούνε στα playoffs. Tην δεδομένη στιγμή, αυτό φαντάζει εύκολο. Πρωτιά στο division δεν μπορούν ακόμα να χτυπήσουν, αλλά είναι εφικτό να τερματίσουν στις θέσεις 4-5 και να περάσουν στον 2ο γύρο της post season. Τελευταία φορά που το κατάφεραν αυτό, το ρεκόρ τους ήταν 52-30. Φαντάζει απίθανο να επαναληφθεί αυτό φέτος, αλλά δεν θα μας κάνει εντύπωση αν περάσουν τις 45 νίκες τη φετινή χρονιά.
Latest posts by Kosmas Kapsalis (see all)
- 2019-20 Previews: Phoenix Suns - October 20, 2019
- 2019-20 Previews: Philadelphia 76ers - October 20, 2019
- 2019-20 Previews: New York Knicks - October 18, 2019
- 2019-20 Previews: New Orleans Pelicans - October 18, 2019
- Τα Βραβεία της Χρονιάς όπως εσείς τα Ψηφίσατε - June 24, 2019
| ↑1 | κατηγορία, βέβαια, που μετράται μόλις από το 1986 |
|---|
Ο Κιντ ηταν ηδη περσι τριτος στην ψηφοφορια για Coach of the year με 57 ποντους -εαν δεν κανω λαθος- πισω απο Budenholzer και Kerr. Οι μπακς θα μας ξενυχτισουν παλι εξαιτιας του Γιαννη, τον οποιο οι οπαδοι των Μπακς θεωρουν ως τον “most valuable Player” και μαλιστα με μεγαλη διαφορα απο τον δευτερο (Jabari): http://www.brewhoop.com/2015/10/18/9565437/ranking-the-milwaukee-bucks-2015-roster-greg-monroe-antetokounmpo-parker
Ο Μonroe σιγουρα θα προσφερει τουλαχιστον επιθετικα, τωρα αμυντικα μαλλον πρεπει να δουμε τι μπορει να συνεισφερει. Ελπιζω ο MCW να μην παρει αυτη την χρονια πολλες επιθεσεις με παρατραβηγμενα σουτ και να συνεισφερει περισσοτερο στον οργανωτικο τομεα καθοτι προς το παρον δεν φαινεται να εχει βελτιωσει το σουτ του. Ο Vaughn εχει δειξει μεχρι στιγμης πολυ καλα στοιχεια στο σκοραρισμα στην preseason. Προσωπικα περιμενω να δω σε τι κατασταση θα βρεθει ο Ινγκλις σε συνθηκες κανονικου παιχνιδιου ο οποιος εξαιτιας του τραυματισμου του δεν εκανε κατι ιδιαιτερο στο summer league αλλα μερικες φορες θυμιζει εναν μινι Γιαννη. Πιστευω οτι και ο Χενσον χρηζει αναφορας. Οι Μπακς τον ανανεωσαν και μαλλον προκειται να τον χρησιμοποιησουν σαν αναπληρωματικο σεντερ. Ο Χενσον δεν πηρε περσι πολλα λεπτα αλλα εκανε καλες εμφανισεις στα πλει οφς ενω εχει πολυ καλα ποσοστα σε κοψιματα, υστερει καπως επιθετικα. Παντως εμφανιζεται βελτιωμενος.
Χαχα, έχουμε φτάσει στο σημείο να υπάρχει σαν όρος το “μίνι Γιάννης”, για να δούμε τι μας επιφυλάσσει ο Ante φέτος. 🙂
Το που πάνε τα λεπτά του Χένσον είναι μυστήριο ανάλογο με αυτό του τριγώνου των βερμούδων και του εξαφανισμένου αεροπλάνου.