“Η Μέκκα του Μπάσκετ”, “Η Πόλη που δεν Κοιμάται Ποτέ”, “Zen Master”, “‘Melo”. Ένα κείμενο για μία πόλη, για μία ομάδα, έναν G.M. και έναν superstar που τα κλισέ γύρω από αυτούς έχουν γεμίσει άπειρες σελίδες ηλεκτρονικού χαρτιού με τόνους ηλεκτρονικής μελάνης. Ο Μήτσος ο Μαυράκης έρχεται μέσα από το συγκεκριμένο preview να τα αποδομήσει όλα και να δείξει τη μοναδική αλήθεια της φετινής σεζόν για την ομάδα των Knicks και το μονοπάτι που θα διαβούν. Και αυτό δεν θα είναι άλλο από το “Μονοπάτι της Οδύνης”.
Tι κάνατε πέρσι;
Η περσινή σεζόν ήταν πιο δραματική και από το φινάλε της Συνεκδοχής της Νέας Υόρκης (να ένας παραλληλισμός που δεν χορταίνω να κάνω, απλά για την αφορμή να ποστάρω μια από τις συγκλονιστικότερες στιγμές στην ιστορία της τέχνης)
O Carmelo Anthony άντεξε να παίζει σε αυτό το συνονθύλευμα ομάδας, στο οποίο υπέγραψε να παραμείνει έναντι $ 124 εκατ. και πέντε χρόνων το καλοκαίρι του 2014, μέχρι το All Star game, απλά για να βγάλει την υποχρέωση ως αμφιτρύων της γιορτής. Ο Phil Jackson, ενώ είχε ξεπουλήσει στην αρχή του καλοκαιριού τον Tyson Chandler στο Dallas, πέρασε ένα ολόκληρο δωδεκάμηνο φωνάζοντας πως η ομάδα χρειάζεται ένα center ακριβώς σαν τον -σωστά το μαντεύετε!- Tyson Chandler.
Ύστερα, βλέποντας πως η χρονιά δεν είχε σωτηρία, έδωσε τους μοναδικούς αξιόλογους περιφερειακούς που του είχαν απομείνει (Iman Shumpert & J.R. Smith), έναντι πινακίου φακής στο Cleveland, όπου οι δυο τους έφθασαν δύο παιχνίδια από τον τίτλο1)όχι απλά υπερβολή, αλλά δημοσιογραφική αλητεία το συγκεκριμένο. Ας παραδεχτούμε επιτέλους, πως δεν υπήρχε ποτέ η πιθανότητα να νικήσει το περσινό Cleveland τους περσινούς Warriors σε σειρά επτά αγώνων, ακόμη και πλήρες να ήταν και άφησε μια κωμική ομάδα να παλεύει για την τελευταία θέση της λίγκας, που θα την έχριζε αυτομάτως φαβορί για να προσθέσει τον, γεννημένο στο Μεγάλο Μήλο, Karl-Anthony Towns μέσω του draft.
Αλλά οι περσινοί Knicks ήταν τόσο loser που δεν κατόρθωσαν καν να υπακούσουν στη φύση τους και να διατηρήσουν την τελευταία θέση στην κατάταξη, στην οποία βρίσκονταν επάξια όλη τη χρονιά.
https://twitter.com/steventurous/status/648571050045927425?ref_src=twsrc%5Etfw
Πίσω από την ηγετική φυσιογνωμία του Alexey Shved (που είχε έρθει σαν αντάλλαγμα για τον Prigioni) και την κοτσίδα του Lou Amudson κατάφεραν -άθελά τους- να κερδίσουν δύο παιχνίδια στο τέλος της σεζόν, σαμποτάροντας την προσπάθεια σαμποταρίσματος της ομάδας προκειμένου να τελειώσει με το χειρότερο ρεκόρ του ΝΒΑ.
Για να μην σας κουράζουμε, οι Knicks πέρυσι ήταν τόσο κακοί που δεν κατόρθωσαν ούτε καν να κερδίσουν στο ”Κερδίστε-Χάνοντας” της λίγκας για να τερματίσουν με το χειρότερο ρεκόρ.
Ενώ εμείς περιμέναμε στα ATMs
Το φετινό καλοκαίρι ξεκίνησε με πολλές προσδοκίες, αλλά τελείωσε άδοξα. Mε τις προσθήκες των Robin Lopez και Arron Afflalo, o Phil Jackson θύμιζε τον τριαντάρη παρηκμασμένο καλοκαιρινό πέφτουλα που νομίζει πως περνάει ακόμη η μπογιά του στη νεολαία, τραβιέται στην Αντίπαρο περιμένοντας να βιώσει ανομολόγητους έρωτες με φρέσκιες κορασίδες (LaMarcus Aldridge), τρώει Χ στην La Luna ακόμη και από τις καβάτζες που είχε γνωρίσει στο κάμπινγκ (Greg Monroe) και καταλήγει να κάνει πεσιματικά απονενοημένα διαβήματα στις επτά το πρωί στο χωματόδρομο κατά το γυρισμό στο κάμπινγκ.
Η απόρριψη του Aldridge, αλλά και η επιλογή του Monroe να περάσει τρεις χειμώνες στο Milwaukee περιμένοντας το χιόνι να λιώσει, αντί να ζήσει στην “Πόλη που δεν κοιμάται πότε”, θα έπρεπε να τους συνταράξει συθέμελα, καθώς αποκάλυψε ξακάθαρα την ανυποληψία στην οποία έχει πέσει η πάλαι ποτέ κραταιά ομάδα.
Φέτος, στην επέτειο των 30 χρόνων από την επιλογή συνωμοσία για να πέσει στα χέρια τους ο Ewing, η Νέα Υόρκη βρισκόταν σε μία παρόμοια θέση με την ομάδα του 1984. Προερχόταν από μία απογοητευτική χρονιά και σαν μεγάλο δώρο περίμενε ένας νεαρός γεννημένος στη Νέα Υόρκη center, ο Karl-Anthony Towns. Οι Knicks πήγαιναν στο draft ως η κατ’ουσίαν χειρότερη ομάδα, διαθέτοντας το δεύτερο χειρότερο ρεκόρ, γεγονός που τους έδινε τα δεύτερα περισσότερα μπαλάκια στην κληρωτίδα. Οι πιο δεισιδαίμονες και οι πιο επιρρεπείς στις θεωρίες συνωμοσίες, θεωρούσαν ως δεδομένο πως η ιστορία θα επαναληφθεί, και, για το λόγο αυτό, υπήρχε άκρατη αισιοδοξία στην μητρόπολη. Παρόλα αυτά, τη νύχτα της κλήρωσης οι Knicks βίωσαν την καρμική ανταπόδοση και κατέληξαν να επιλέγουν τέταρτοι.
Ο Phil Jackson τη νύχτα του draft διέψευσε τις φημολογίες που τον ήθελαν να ακολουθεί τα παραδείγματα των προκατόχων του υποθηκεύοντας το μέλλον της ομάδας του για να χτίσει μια μέτρια ομάδα γύρω από το σταρ της. Αντί να δώσει το #4 πικ για έναν βετεράνο παίκτη (Bledsoe) ή να επιλέξει το νεαρό παίκτη που θα μπορούσε να βοηθήσει άμεσα (Justise Winslow, Emmanuel Mudiay), έκανε την ευχάριστη έκπληξη κι επέλεξε το Λετονό Kristaps Porzingis, ένα παίκτη με τεράστιο ταβάνι, αλλά που αποτελεί ακόμη work in progress. Επιπλέον, συνεχίζοντας ιδανικά τη νύχτα, εκμεταλλεύτηκε τη φούρια των Atlanta Hawks να στελεχώσουν την περιφέρεια τους με ένα καλύτερο σουτέρ από τον Thabo Sefolosha και εκτέλεσε ένα three way trade, που μετέτρεψε τον σεσημασμένο κοπρίτη Tim Hardaway Jr. στον ελπιδοφόρο rookie point guard, Jerian Grant.
Την ίδια στιγμή έκανε τα ψώνια του με παίκτες που ήρθαν στη λίγκα με εξαιρετικές προοπτικές, αλλά δεν έχουν καταφέρει να τις αποδείξουν. Ο Derick Williams, περισσότερο γνωστός από το δίλημμα D-Will ή Kyrie Irving που απασχολούσε τον κόσμο πριν το draft του 2011, παρά για την μετέπειτα καριέρα του, που μάλλον αποτέλεσε από τους βασικούς λόγους που υποτιμήθηκε το -ιδιαίτερα βαθύ- draft του 2011, βρήκε μια ευκαιρία να σταματήσει να αποτελεί παράδειγμα για την καταραμένη δεύτερη θέση στο draft με μια νέα αρχή στους Knicks. Παράλληλα, έδωσε την ευκαιρία στον Kyle O’Quin, γέννημα θρέμμα του Jamaica Queens, να επιστρέψει στη γειτονιά που μεγάλωσε και στα ανοιχτά γήπεδα της οποίας έχτισε το όνομά του.
Depth chart
| PG | Jose Calderon | Jerian Grant | |
| SG | Aron Afflalo | Langston Galloway | |
| SF | Carmelo Anthony | Lance Thomas | Cleantony Early |
| PF | Kyle O'Quin | Kristaps Porzingis | Derrick Williams |
| C | Robin Lopez | Kevin Seraphin | Lou Amudson |
Πλεονεκτήματα
Necessity Is A Bitch
Όπως έλεγε ο George Clooney, Three Kings και ο Brother Ali στο 4th King. Οι Knicks βρίσκονται σε μια εξαιρετικά δύσκολη θέση φέτος. Μπορεί να μην έχουν ακόμη το ιδανικό υλικό για να πλαισιώσει τον Carmelo Anthony, ώστε αυτός να τους οδηγήσει στο πρωτάθλημα (ή ούτε καν στα playoffs), αλλά έχοντας πέσει (δις) θύμα του διαβολικού Masai Ujiri, δεν θα έχουν στα χέρια το pick πρώτου γύρου του χρόνου. Συνεπώς, μην έχοντας κανέναν κέρδος από το να μείνουν εκτός playoffs θα πρέπει να παλέψουν για να σώσουν τη χρονιά τους με κάθε τρόπο.
Στην ομάδα παραμένει ο Carmelo Anthony. Είναι γεγονός πως η απαίτησή του να γίνει trade στη Νέα Υόρκη πριν τελειώσει το συμβόλαιό του με το Denver, ήταν η αφορμή για να απογυμνωθεί η ομάδα του Μεγάλου Μήλου από πληθώρα βασικών παικτών και draft picks, γεγονός που έχει καταδικάσει τους Knicks στη μετριότητα. Μπορεί το στυλ παιχνιδιού του, μιας που ο Melo είναι ένας τεράστιος BallHog, να μην είναι αυτό που φέρνει τις νίκες και τα πρωταθλήματα, αλλά ο Carmelo παραμένει, δίχως καμία αμφιβολία, ένας τεράστιος σκόρερ. Μάλλον να το θέσουμε καλύτερα, ο Carmelo παραμένει δίχως καμία αμφιβολία ο πιο μπασκετικός, πολυδιάστατος σκόρερ του ΝΒΑ. Μπορεί πέρσι να μην έπαιξε πολύ, λόγω τραυματισμού και έλλειψης ενδιαφέροντος, αλλά μας χωρίζει μονάχα μία σεζόν από την μεγαλειώδη παράσταση του στο Garden που έσταξε τους 62 πόντους.
Ο Phil Jackson μπορεί να μην κατάφερε να φέρει τους αστέρες που θα απαιτούνταν για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, αλλά κατόρθωσε -με μια σειρά κινήσεων- να στελεχώσει την ομάδα με παίκτες, οι οποίοι τουλάχιστον θα μπορέσουν να προσφέρουν, κάνοντας το roster των Knicks να φαντάζει αντάξιο μια μέτριας ομάδας του ΝΒΑ, σε αντίθεση με εκείνη της μιας μέτριας ομάδας του Eurocup, όπως ήταν πέρυσι. Ο Robin Lopez είναι βασικό center επιπέδου ΝΒΑ και μπορεί να καλύψει τα πλείστα κενά στη δεύτερη χειρότερη άμυνα ανά κατοχή της σεζόν 2014-15. Ο Afflalo, εφόσον συνέλθει από τον τραυματισμό του, θα είναι εγγύηση για αξιοπρεπείς εμφανίσεις, καλή άμυνα και αξιόπιστο σουτ από τη θέση 2. Ο Jackson έχει ξεκινήσει να ισχυρίζεται πως ο Jerian θα ξεπεράσει το θείο του Horace για τον άτυπο τίτλο του καλύτερου Grant που έχει αγωνιστεί για τον Zen Master.
Και το κυριότερο, στις θέσεις των forwards απέκτησε δύο παίκτες που δεν έχουν καταφέρει ως τώρα να φτάσουν τα επίπεδα που προμήνυε το ταλέντο τους πριν μπουν στο ΝΒΑ. Ο Derick Williams έχει επιτέλους την ευκαιρία να αποδείξει πως μπορεί να δικαιώσει την επιλογή σαν #2 του draft το 2011, όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω, και, μάλιστα, για να το καταφέρει αυτό, πέρασε όλο το Summer League δίπλα στον Jackson για να μάθει την τριγωνική επίθεση καλύτερα. Και, όπως προαναφέρθηκε, αποκτήθηκε κι ο Kyle O’Quin, που επέστρεψε στη γειτονιά που μεγάλωσε για να δείξει τι παλικάρια βγάζει η Νέα Υόρκη.
Και οι δύο παίκτες έχουν την ποιότητα να ταιριάξουν τέλεια στην τριγωνική επίθεση και έχουν αντιληφθεί πως τους δόθηκε μια ευκαιρία να αναγεννήσουν την καριέρα τους και πρέπει να την πιάσουν από τα μαλλιά
Μειονεκτήματα
#goink
Την 10η Μαΐου του 2015, η εικόνα των ημιτελικών των δύο περιφερειών του ΝΒΑ έβρισκε τους Grizzlies, Clippers, Bulls και Wizards να έχουν προβάδισμα έναντι των Warriors, Rockets, Cavaliers και Hawks. Οι τέσσερις ομάδες, οι οποίες βρίσκονταν πίσω με 2-1 στις νίκες, είχαν τα εξής δύο κοινά χαρακτηριστικά:
- Ήταν οι ομάδες, οι οποίες είχαν επιχειρήσει και ευστοχήσει στα περισσότερα τρίποντα κατά τη διάρκεια της χρονιάς
- Ήταν οι ομάδες που έφθασαν τελικά στους τελικούς των περιφερειών
Οι πρόσκαιρες, όμως, δυσκολίες που αντιμετώπιζαν εκείνη την στιγμή είχαν ενθουσιάσει τον Phil Jackson, o οποίος είχε βρει μια χρυσή ευκαιρία να την πει σε αυτούς τους μοντέρνους αναλυτές που κάθονται και βλέπουν “τί λένε τα κομπιουτερζ κι οι αριθμοί” και είχαν διαπράξει την ύβρη να ισχυριστούν πως ένα τρίποντο είναι προτιμότερο από ένα δίποντο. Αυτά τα βλάσφημα nerds.
NBA analysts give me some diagnostics on how 3pt oriented teams are faring this playoffs…seriously, how's it goink?
— Phil Jackson (@PhilJackson11) May 10, 2015
Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί το hashtag #goink, που χρησιμοποιείται ευρέως για να χλευάσει τον Phil Jackson και την θρησκευτική του προσκόλληση στην εφαρμογή ενός συστήματος, το οποίο ίσως να είναι ξεπερασμένο και πλέον να μην ταιριάζει σε μια λίγκα που προχωράει με γεωμετρικούς ρυθμούς.
Και έγινε και ένα πολύ όμορφο μπλουζάκι που φόρεσε ο Hate Hard King, Amin Elhassan
I love #NBASummer pic.twitter.com/nMcfxGSnup
— Chillin in my Bacta (@DarthAmin) July 12, 2015
O Phil Jackson, βέβαια, δεν αποτελεί απλά και μόνο τον πιο πολυνίκη προπονητή όλων των εποχών, αλλά και μία προσωπικότητα που έχει σημαδέψει το άθλημα. Η τριγωνική επίθεση είναι η πλατφόρμα πάνω στην οποία χτίστηκαν δύο αυτοκρατορίες σε τέσσερις δόσεις
Ο πιο άξιος μαθητής του Jackson , ο Steve Kerr αρκέστηκε να πάρει τα βασικά στοιχεία του διαρκούς κίνησης της μπάλας, της δημιουργίας από τους ψηλούς και τα κοψίματα στο backdoor από τις διδαχές του Zen Master για να χτίσει την απολαυστική επίθεση των Warriors, προσθέτοντάς της στοιχεία από τα spread pick’n’roll του D’Antoni στους Suns και τη motion offense του Popovic στους Spurs.
H διαφορά του από το περσινό ναυάγιο των Knicks, με τους παίκτες τους χαμένους στο τρίγωνο των βερμούδων, ήταν πως δεν έσπευσε να εφαρμόσει δογματικά το σύστημα του Tex Winter, αλλά το εφάρμοσε πάνω στις δυνατότητες των παικτών του.
Την ίδια στιγμή, ο Phil Jackson υποστηρίζει πως μονάχα αυτός είναι ο “πεφωτισμένος” που έχει φθάσει στο Ζεν και αντιμετωπίζει την όποια κριτική του ασκείται σαν βλασφημία, επιμένοντας στην απαρέγκλιτη εφαρμογή της Ντάρμα της Τριγωνικής Επίθεσης με προσήλωση βουδιστή μονάχου.
Και, δυστυχώς, το σύγχρονο ΝΒΑ, που είναι “No Country for Old Men”, σε συνδυασμό με τον δογματισμό του, μπορούν να οδηγήσουν τον Phil Jackson μονάχα στο “Μονοπάτι της Οδύνης”…
The Mecca In Decline
Η Νέα Υόρκη είναι γνωστή και ως η Μέκκα του Μπάσκετ. Ή τουλάχιστον έτσι τη χαρακτηρίζουν οι φίλαθλοί της. Παρόλα αυτά, τα τελευταία χρόνια, παράλληλα με της απογοητευτικές επιδόσεις των ομάδων της, έχει στερέψει και η κάνουλα παραγωγής ταλέντων των τοπικών playgrounds. Για την ακρίβεια, οι δύο τελευταίοι νεουορκέζοι παίκτες που αγωνίστηκαν σε All Star, είναι ο Carmelo Anthony και ο Joakim Noah. Δηλαδή η Νέα Υόρκη έχει βγάλει τον ίδιο αριθμό αστέρων με το διαμέρισμα της οικογένειας Gasol στο Sant Boi de Llogrebat. Και με τον Andre Drummond να είναι η μοναδική βιώσιμη επιλογή, το μέλλον δεν προδιαγράφεται ευοίωνο για την πάλαι ποτέ μήτρα των αστέρων του ΝΒΑ.2)Οι λόγοι πίσω από την παρακμή της πόλης έχουν αναλυθεί διεξοδικά πίσω από το άρθρο του Grantland, The Mecca in Decline που επιβάλλεται να διαβάσετε .
Αυτό βέβαια, παράλληλα με τα 43 χρόνια από το τελευταίο πρωτάθλημα της ομάδας, δεν έχει αποτελέσει αφορμή για να απολέσουν οι φίλαθλοι της Νέας Υόρκης την αίσθηση πως δικαιωματικά τους ανήκει η θέση της πρωταγωνίστριας ομάδας στην λίγκα. Στην πραγματικότητα, η αύρα της Νέας Υόρκης έχει συντελέσει μονάχα στο γεγονός πως το Madison Square Garden έχει αποτελέσει τον τόπο του εγκλήματος στον οποίο οι παίκτες της Νέας Υόρκης δεν είχαν άλλο ρόλο πέρα από αυτόν των ανώνυμων κομπάρσων-θυμάτων απέναντι σε μνημειώδη one-man shows αδίστακτων αστέρων. Μεταξύ αυτών Michael Jordan, Kobe Bryant, Stephen Curry και LeBron James. Και φυσικά του Reggie Miller.
Απτόητοι, όμως, οι νεοϋορκέζοι διατηρούν τις ψευδαισθήσεις μεγαλείου για την ομάδα τους. Το οποίο, σε συνδυασμό με τη μισανθρωπική γκρίνια, που μετατρέπεται στο καυστικό χιούμορ – γνώρισμα των κωμικών της περιοχής (Larry David, Louis C.K.), δημιουργεί ένα ιδιαίτερα τοξικό κλίμα στα πέριξ της ομάδας.
Μπορεί να βγαίνει ενίοτε σαν υπέρμετρος ενθουσιασμός -και να έχουμε φαινόμενα τύπου Linsanity-, αλλά στην πλειοψηφία των περιπτώσεων εκφράζεται σαν μία διαρκής γκρίνια και μια αδυσώπητη υποτίμηση των δυνατοτήτων των παικτών, όταν δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ανεδαφικές απαιτήσεις που τρέφουν οι οπαδοί της ομάδας κάνοντας όνειρα θερινής νυκτός. Έτσι, μετά από κάποιες εμφανίσεις που δεν φθάνουν τα υψηλά standard του μακρινού παρελθόντος, ο Robin Lopez μπορεί να χαρακτηριστεί ο σγουρομάλλης Sammy Dalembert και μόλις παρθεί παραμάζωμα στο πρώτο ποστάρισμα βαρύ αντιπάλου, ο 19χρονος Porzingis θα συγκριθεί με τον Bargnani.
Ειδικά για το Λετονό, οι συγκρίσεις με τους Great White Hype του παρελθόντος και η προκατάληψη που τρέφουν απέναντί του οι ίδιοι οι φίλαθλοι της ομάδας, του δημιουγούν πολλά περισσότερα προβλήματα στον ανηφορικό δρόμο της καταξίωση στο ΝΒΑ, από όσα θα έπρεπε να αντιμετωπίσει. Εδώ οι γνωστοί “επιστήμονες” της κερκίδες γιουχάρουν την επιλογή του Λετονού τη νύχτα του draft και τα ακούνε από τον Charlamagne Tha God.
You gonn’ make me buy bottles for Charlamagne
Αλλά δεν φτάνει που το ρόστερ της Νέας Υόρκης δεν θα είναι το ποιοτικότερο, θα πρέπει να παίζουν εντός έδρας μπροστά στο κοινό, το οποίο αντί να στηρίξει την ομάδα σε μια δύσκολη στιγμή, θα προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή με παθητικο-επιθετικές γελοιότητες από αυτή που φαίνεται στην ακόλουθη φωτογραφία:
Άντε τώρα να τους εξηγήσεις το “όσο με πληγώνεις, τόσο με πορώνεις; “
Masai Ujiri vs The City of New York
Οι Knicks, όπως και οι συμπολίτες τους οι Nets, βρίσκονται σε ένα περίεργο σταυροδρόμι, όπου ειλικρινά φέτος δεν μπορούν να κάνουν τη σωστή επιλογή. Από την μία ο Carmelo έχει πατήσει πλέον στην τρίτη δεκαετία της ζωής του, έχει ξεκινήσει να ταλαιπωρείται από τραυματισμούς και έχει ένα ιδιαίτερο και βαρύ κορμί. Και αυτά είναι σοβαρά θέματα παρότι η μπασκετοσύνη του εξασφαλίζει πως θα γεράσει όμορφα και θα είναι παραγωγικός για αρκετά χρόνια ακόμη στον ένα μισό του γηπέδου.
Το υλικό που έχει δίπλα του δεν μπορεί να του εξασφαλίσει την πορεία πρωταθλητισμού που ο ίδιος, οι φίλαθλοι και το front office οραματίζονται και το σοφότερο για τους τελευταίους, όπως έδειξε και η επιλογή του Porzingis, θα ήταν η ομάδα να αγνοήσει την γκρίνια των οπαδών και να αρχίσει να θυσιάζει κάποιες σεζόν για να χτίσει την μελλοντική ομάδα.
Και εδώ έρχεται η νέμεσις της πόλης της Νέας Υόρκης. Ο άνθρωπος που έχει προκαλέσει μεγαλύτερη καταστροφή στην πόλη κι από το Τέρας του Cloverfield. O Νιγηριανός πρίγκηπας/GM που έστειλε spam e-mail και κορόιδεψε δις τον James Dolan, o Masai Ujiri, πρώην General Manager των Nuggets και νυν των Raptors. O Ujiri έχει προεξοφλήσει πως η φετινή χρονιά της Νέας Υόρκης θα πάει στο βρόντο καθώς από τη μία έχει εξασφαλίσει πως το Denver θα έχει δικαίωμα να ανταλλάξει το pick πρώτου γύρου με την Νέα Υόρκη, κληρονομιά της συμφωνίας που έφερε τον Melo στο Μεγάλο Μήλο, και adding insult to injury, το pick που θα μείνει στους Knicks θα σταλεί στο Βορρά, μιας που το χρωστάνε στο Toronto για τη ληστεία που τους απέφερε τον Bargnani.
Απορώ ειλικρινά γιατί δεν έχουν βγει οι οπαδοί των Knicks στο δρόμο να καίνε ομοιώματα του Masai Ujiri. Αλήθεια δεν μπορώ να το αντιληφθώ. Τους έχει ληστέψει επανειλημμένως. Το μόνο που απομένει είναι να τους πουλήσει με αντάλλαγμα το Άγαλμα της Ελευθερίας.
Προπονητής
Προπονητής;! Ο γνωστός στην σελίδα μας και ως “ο Πολυζωγόπουλος του ΝΒΑ”, βαφτίστηκε προπονητής εν μία νυκτί προκειμένου να διδάξει, σαν απόστολος το ευαγγέλιο, της τριγωνικής επίθεσης.
Οι επιδόσεις του την πρώτη χρονιά ήταν απογοητευτικές, με μοναδικά θετικά σημεία το ότι αποτέλεσε μούσα των σαρκαστικών νεοϋορκέζων αρθρογράφων, που έσταζαν τη χολή τους στο twitter, και πως, αν λάβουμε υπ’όψιν περιπτώσεις όπως αυτές του Langston Galloway και του Lou Amudson, έδειξε τη διάθεση να δώσει λεπτά συμμετοχής σε παιδιά που δουλεύουν για να δοκιμάσει πράγματα.
Προπονητικά δεν παρουσίασε τίποτα συναρπαστικό, ακολουθώντας πιστά το ευαγγέλιο του Phil Jackson και οι προσπάθειες να εμψυχώσει τους παίκτες του ήταν αποκαρδιωτικές, καθώς δεν θα έμπαιναν ούτε σε φιλμάκι του Nickelodeon για μια ομάδα κορασίδων στο hockey επί χόρτου που κερδίζουν τις κακές Ολλανδέζες κάτω από την καθοδήγηση του άρτι αποφυλακισθέντος προπονητή, πρώην βετεράνου του πολέμου του Κόλπου και νυν εφημέριου της τοπικής ενορίας.
(Παρεπιπτόντως, μετά από αυτό τον τόσο εμψυχωτικό λόγο το παιχνίδι έληξε με ήττα της Νέας Υόρκης 96-120 απέναντι στο Houston)
Δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια
Ήταν το draft του 2012 όταν η Νέα Υόρκη επέλεξε τον Κώστα Παπανικολάου και οι απανταχού Έλληνες φίλαθλοι νοιώσαμε προδομένοι και αρχίσαμε να καταφερόμαστε εναντίον των οπαδών των Knicks, αγνοώντας ότι ήταν ακόμη διαθέσιμος ο μύθος των ανοιχτών γηπέδων του Μεγάλου Μήλου, Kyle O’Quinn, ο οποίος πήγε στο Orlando με την αμέσως επόμενη επιλογή.
Μπορεί η συμμετοχή του με τους Magic να ήταν ελάχιστη, αλλά ο Kyle O’Quinn έδειξε ψήγματα του ταλέντου του και, μάλιστα, ενίοτε έβγαλε εξαιρετικά νούμερα.
Πολύ καλός rebounder, με ιδιαίτερα ανεπτυγμένη αίσθηση του χώρου και διάθεση να γυρίσει την μπάλα στην επίθεση, είναι ιδανικός πασέρ από τη θέση 4, όπως παλαιότερα μεγαλούργησε ο Lamar Odom. Αν αληθεύει η βελτίωση που έχει παρουσιάσει το φετινό καλοκαίρι στο τρίποντο, τότε θα αποδειχθεί ιδανικός για να παίξει το ρόλο του power forward στην τριγωνική επίθεση.
Βασικά, και καλός να μην είναι, μονάχα για το επικό του μούσι και το νεουορκέζικο τσαμπουκά που θα προσδώσει στην ομάδα χαλάλι το 4ετές συμβόλαιο που του έδωσαν το καλοκαίρι.
Καθαρό κόψιμο δεν ακούμπησε χέρι
Ήδη από την προετοιμασία έδειξε έτοιμος να ανταποκριθεί στις υψηλές προσδοκίες που έχουμε από αυτόν και να γίνει αμέσως ο αγαπημένος παίκτης των φιλάθλων της Νέας Υόρκης. Εδώ, σε ρόλο τιμωρού, δείχνει στον Sullinger πως η προσβολή του στην αισθητική μας, με αυτό το μαλλί σαν το Σπαταναίο από το Μπουρνάζι, δεν έχει θέση στο άθλημα που τόσο αγαπήσαμε.
Το μαντείο του Ball Hog
Η φετινή χρονιά δεν προμηνύεται καλή, καθώς, για να κατεβάσουν μια ανταγωνιστική ομάδα οι Knicks, θα πρέπει να έρθουν πολλοί παράγοντες υπέρ τους. Από την άλλη, αν η χρονιά τους είναι εξίσου αποτυχημένη, δεν θα τους δώσει τουλάχιστον ένα draft pick, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω.
Μη έχοντας αρκετά καλή ομάδα, αλλά, παράλληλα, ούτε αρκετά κακή ομάδα οι Knicks έχουν κολλήσει σε ένα limbo και η πρόβλεψή μας είναι πως ο Carmelo Anthony θα είναι ένα πολύ καυτό όνομα στις μεταγραφικές συζητήσεις, περίπου κατά τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου
Οι φίλαθλοι θα αναπολούν τις παλιές καλές μέρες (παρόλο που έχουν περάσει τόσα χρόνια) κι εμάς θα μας ψυχαγωγεί η παράλογη αισιοδοξία τους μετά τις νίκες και η γκρίνια τους μετά από τις ήττες.
Mitsos Mavrakis
Latest posts by Mitsos Mavrakis (see all)
- The Ball Hog 2021 Hater Awards - May 20, 2021
- Η δυναστεία που κράτησε 19 νύχτες - April 14, 2021
- Bubble Jeopardy - August 21, 2020
- Sapir-Whorf Hypothesis in the NBA - April 18, 2020
- Do’s and Don’ts για τον Κορονοϊό: NBA edition - March 26, 2020
| ↑1 | όχι απλά υπερβολή, αλλά δημοσιογραφική αλητεία το συγκεκριμένο. Ας παραδεχτούμε επιτέλους, πως δεν υπήρχε ποτέ η πιθανότητα να νικήσει το περσινό Cleveland τους περσινούς Warriors σε σειρά επτά αγώνων, ακόμη και πλήρες να ήταν |
|---|---|
| ↑2 | Οι λόγοι πίσω από την παρακμή της πόλης έχουν αναλυθεί διεξοδικά πίσω από το άρθρο του Grantland, The Mecca in Decline που επιβάλλεται να διαβάσετε |
Επιτελους καποιος το ειπε για το Κλιβελαντ. Απλα αν ηταν πληρεις θα τα χαναν τα ματς 120-110 αντι 100-90
Απολαυστικος τροπος γραφης. Μπραβο!
Δεν ξέρω τι σόι Ευαγγελιστών είναι αυτοί οι Grant, αλλά τα οικογενειακά τους τραπέζια πρέπει να έχουν πολύ πλάκα.