Οι γιορτές ενέπνευσαν τους ΝΒΑers, οι οποίοι αποφάσισαν να μας προσφέρουν μια εβδομάδα οργίων με τρεις πενηντάρες. Με οχτώ παίκτες φέτος να έχουν ήδη περάσει το φράγμα των 50 πόντων, και συνήθεις υπόπτους ακόμα να μην περιλαμβάνονται στη λίστα αυτή – ενώ δεν έχει έρθει και η random πενηντάρα της χρονιάς (βλ. Terrence Ross, Corey Brewer) – είναι η πρώτη χρονιά που φτάνουμε σε αυτόν τον αριθμό, χωρίς να έχουμε καν μπει στο δεύτερο μισό της. Χωρίς χρονοτριβή…
*Περιέχει τοποθετήσεις προϊόντων
Trey Burke
Κοίτα να δεις, μπορεί να είναι η λύση. Έβαλε 27 εν τη απουσία του Beal. Το μόνο που χρειάζεται είναι περισσότερα λεπτά για να γίνει ο Jamal Crawford των Wizards, και να γυρίσουν τούμπα τη χρονιά. Να δες, επιστρέφει και ο Mahinmi. Σουτάρει με 48% φέτος από το τρίποντο. Οι Wizards βρήκαν επιτέλους το back-up του Wall και έναν καλό bench scorer.
“-Όχι, το γεγονός πως έβγαλες το ζαμπόν από την Pizza Giga Χοληστερίνη® με έξτρα τυρί που παρήγγειλες, και πλέον έχει μόνο μπέικον, σουτζούκι και σαλάμι αέρος, δεν μεγάλωσε τις πιθανότητες να πιάσεις τα 50 σε αυτόν τον κόσμο.”
“-Όχι, το γεγονός ότι έχει τρία αλλαντικά, και όχι τέσσερα, δεν κάνει την αγαπημένη σου πίτσα αποδεκτό βραδινό τρεις φορές την εβδομάδα. Τουλάχιστον ευχαριστήθηκες τον χρόνο σου στη γη.”
Έτσι και ο Trey Burke δεν είναι η λύση σε κανένα πρόβλημα των Wizards, ούτε μπορεί τακτικά να παίξει τον ρόλο που έπαιξε απέναντι στο Brooklyn. Ήταν η πρώτη φορά φέτος που ξεπέρασε τους 20 πόντους, με μόλις άλλη μία φορά να έχει βάλει πάνω από 10, και οι 27 αποτελούν το άθροισμα των επτά τελευταίων παιχνιδιών του εκτός από αυτό, ενώ δεν έχει μοιράσει πάνω από τρεις assists σε κανένα από τα 29 παιχνίδια που έχει παίξει φέτος. But hey, ζει ο Alec Burks!
Johnson & Johnson
Oι Miami Heat μπορεί να χάνουν αφειδώς, και δεν θα παραδεχτούν ό,τι τανκάρουν, αλλά αυτό είναι η αλήθεια, απλά στη διαδικασία αυτή προσπαθούν να εκπαιδεύσουν τον Whiteside λίγο ακόμα, χωρίς έναν franchise player κοντά του, να εκθέσουν τον Dragic σε πιθανούς μνηστήρες και να δώσουν όσες περισσότερες επαναλήψεις και ευκαιρίες να μάθουν λαθεύοντας στους Richardson και Winslow.
Παρενέργεια είναι το γεγονός πως έχουν βρει ένα απίθανο δίδυμο από τον πάγκο.
Ο Tyler παίζει σαν ηλεκτρικές κενώσεις να διαπερνούν συνεχώς το κορμί του, καρφώνοντας σε κάθε ευκαιρία και ιπτάμενος για blocks που κανείς δεν περιμένει. Σε καλύτερη ομάδα θα ήταν στη συζήτηση για sixth man of the year, αυτή την στιγμή είναι σίγουρα στην αντίστοιχη του πιο βελτιωμένου. Τα παρανοϊκά καθώς φαίνονταν το καλοκαίρι τα $ 50 εκατ. για τέσσερα χρόνια που υπέγραψε, πλέον μοιάζουν με good piece of business (με ένα ιδιαίτερο σχηματισμό, από πέντε τα δύο πρώτα χρόνια και από 20 τα δύο τελευταία, με το τέταρτο να είναι player option), για έναν παίκτη που εμφανίστηκε στο NBA από το πουθενά και έμοιαζε δύσκολο να “κολλήσει”. Παραγνωρίστε την ανατριχιαστική ομοιότητα με το μπάσταρδο του Roose Bolton, και παρατηρήστε τον ανέλπιστο έλεγχο του στο pick and roll. Παρ’ ότι δεν είναι κλασικός point guard, είναι όσο παραγωγικός χρειάζεται, ισορροπώντας με μαεστρία στο τεντωμένο σχοινί μεταξύ δημιουργίας και εκτέλεσης, με κλειδί τα ελάχιστα λάθη. Μοιράζει 3,3 assists ανά αγώνα, κάνοντας μόλις 1,1 λάθος, και αυτό είναι άλλο ένα asset του στην προσπάθεια να χτίσει μια μακρά καριέρα στο NBA.
Ο James, από την άλλη, μοιάζει με το role model του Justise Winslow, βάζοντας τρίποντα σαν να το έκανε σε όλη του την καριέρα, παίζοντας άμυνα στον καλύτερο παίκτη της αντίπαλης ομάδας, και προσφέροντας στάλες secondary playmaking, παίζοντας δηλαδή σαν τον παίκτη που όλοι πιστεύαμε ότι είναι, αλλά δεν το έδειχνε παρά για 5-10 παιχνίδια ανά σεζόν.
Οι δυο τους είναι η δεύτερη πιο χρησιμοποιημένη lineup του Miami, έχοντας παίξει μαζί 601 λεπτά.
Αν πρέπει, πάντως, να αναφέρουμε για κάτι τους Heat, είναι για την πυρπόλησή τους από τον Isaiah Thomas. O “Pizza Guy” τους έβαλε 52, με εννέα τρίποντα και – εντυπωσιακά – καμία assist (πετυχαίνοντας το έβδομο highest scoring game χωρίς assist). Τρέχει το μεγαλύτερο, αυτή την στιγμή, σερί με παιχνίδια 20+ πόντων, με 18, και ο LeBron τον αναγνώρισε πλέον ως “clear cut star”.
Ψυχοτρόπα
Κάποτε οι Grizzlies δεν έβαζαν τρίποντα. Ύστερα ήρθεαν οι μέλισσες o Daniels. Και ο Dave Fizdale. Δηλαδή ο “Coach of the Year”.
Οι Grizzlies εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο την αποβολή του Westbrook και σκύλευσαν το πτώμα του με δεκάδες δηλητηριώδη βέλη.
T. Allen on Westbrook: "I stick elite players every night. But he's on an all-time elite level. That's what got y'all in my face right now."
— Michael Wallace (@MyMikeCheck) December 29, 2016
Santa’s Comin’
Όποια κι αν είναι η ενσάρκωση του δωροφόρου μύθου που φέρνει ζεστασιά στο υποσυνείδητό σας, από τον Άγιο Βασίλη, τον Άι Νικόλα και τον Santa Claus, ως το κέρας της αμάλθειας, έναν ημίγυμνο ύμνο στο οξύμωρο με με κόκκινο μπουστάκι, ή το Gimp του Pulp fiction, he came through την πρωτοχρονιά.
Ο Russell Westbrook πέτυχε το γρηγορότερο triple-double (νομίζω) στην Ιστορία, φτάνοντας το 11/10/10 σε 18 λεπτά, στη νίκη των Thunder επί των θλιβερών εσχάτως Clippers.
Ο Giannis Antetokounmpo ντύθηκε “Evil Santa”, γεμίζοντας τον σάκο του με μιζέρια και συναισθήματα γήρατος για Gibson (3/12 FG) και Wade (3/13 FG), θύματα της πλειοψηφίας από τις εφτά τάπες του. Αν αυτές ήταν το κεντρικό δώρο, ο Γιάννης γέμισε τις κάλτσες και για τα υπόλοιπα παιδάκια, με 35 πόντους, εννέα rebounds, εφτά assists και δύο κλεψίματα, για να μη μείνει κανένα παιδάκι παραπονεμένο.
O James Harden, απόλυτα ταιριαστά με τη γενειάδα του και φορώντας κόκκινα (οκ, μαύρα φορούσαν εκείνο το βράδυ οι Rockets, αλλά καταλαβαίνετε…) δώρισε στους Knicks τα ακόλουθα:
- 53 πόντους, career high, και οι περισσότεροι πόντοι σε triple doulbe μαζί με τον Wilt Chamberlain
- 16 rebounds, δεύτερη καλύτερη επίδοση της καριέρας του
- 17 assists, ισοφαρίζοντας το career high του
- Το “μεγαλύτερο” triple double ever
- Άμεση ευθύνη για 95 πόντους στο παθητικό των Knicks, όσους βάζουν δηλαδή κανονικά όλοι οι Mavericks. Μόνο ο Wilt με τους 100 έχει γίνει λόγος για περισσότερους πόντους από δικές του προσπάθειες και assists συνολικά.
- Το δεύτερο σερί τεσσάρων παιχνιδιών με 30+/10+ για φέτος. Τέτοιο σερί έχει κάνει μόνο ο Jordan το 1989.
Jimmy Buckets
Το σπάσιμο της κατάρας
Το weekly report μας έχει σταθεί αιτία για να σταματήσουν δεκάδες καλά σερί, είναι υπεύθυνο για τραυματισμούς και τσακωμούς με προπονητές, γενικά είναι σαν τις προβλέψεις του Gus, απλά για όποιον γράφουμε χρυσοποίκιλτους παιάνες μας διαψεύδει άμα τη δημιοσιεύσει του.
Την προηγούμενη εβδομάδα συζητήσαμε για την ποιότητα του Malcolm Brogdon και τη φανταστική ωριμότητα του παιχνιδιού του, για να γράψουμε εν τέλει για τα καρφώματά του απέναντι σε Kyrie και James. Η συμφορά έμοιαζε να παραμονεύει στο επόμενο σοκάκι, δίπλα στον κάδο με τα σκουπίδια και την υδρορροή.
Κι όμως, μπράβο 2017, ο Malcolm Brogdon συνέχισε με το πρώτο triple-double της καριέρας του, στο δεύτερο ξεκίνημα του στην πεντάδα.
Δεν θέλω να ενθουσιάζομαι εύκολα, αλλά ο Brogdon kinda sorta μοιάζει με μια λύση για την γυμνή περιφέρεια των Bucks στο μέλλον. Το μεθοδικό, κατά βάση προσγειωμένο και συμβατικό παιχνίδι του, που δεν ζητάει πολλά, μοιάζει εξαιρετικό συμπλήρωμα στον δυναμισμό του Jabari και το ό,τι κι αν είναι το παιχνίδι του Γιάννη. Δεν πρέπει, βέβαια, να ξεχνάμε ότι είναι 24 ετών rookie, και το ερώτημα αν το peak του είναι πολύ κοντά σε αυτό που βλέπουμε είναι πραγματικό, ωστόσο σπάνια βρίσκει κανείς rookie guard να σουτάρει με 46/44/87 και να έχει λόγο assists προς λάθη μεγαλύτερο του 2/1. Το άλλο θετικό είναι ότι προοδευτικά αυξάνει τα λεπτά του, τα ποσοστά του, και την παραγωγικότητά του, σε παράλληλη πορεία με την βελτίωση των Bucks και ίσως, λέμε ίιιιιισως, όταν βρεθεί μπροστά στον περίφημο rookie wall να τον χρησιμοποιήσει, όχι ως μηχανή του κιμά για το πρόσωπό του, αλλά σαν εφαλτήριο.
Τελικά ο τραυματισμός του Middleton, ίσως, λέμε ίιιισως, να μην βγει και τόσο σε κακό για το Milwaukee, δεδομένου πως δεν θα χτυπούσαν και τους Cavaliers φέτος με υγιή τον “Kash Money”.
Clippers απ’ τα παλιά
Θυμάστε τους Clippers των πρώτων 20 αγώνων; Αυτή την ασταμάτητη μηχανή και στις δύο άκρες του παρκέ, που σκόραραν with the best of them και με στρατηγό τον Paul και τείχος τον Jordan είχαν μια top-3 άμυνα στη λίγκα, κερδίζοντας πειστικά όποιον βρισκόταν μπροστά τους; Αυτούς που λέγαμε, ότι “δενκιαπίθανο” να χτυπήσουν τη δεύτερη και ίιιισως, όχι άκουσε με, έχει μια λογική, άσε κάτω το τασάκι, ίιιιισως, να μπορούν να χτυπήσουν τους Warriors;
Εχμ, ναι. Αν για κάποιο λόγο πήγατε ένα ταξίδι στο Bhutan ενδιάμεσα, και οι δυνατότητες ενημέρωσής σας δεν ήταν και οι καλύτερες τις τελευταίες 15 μέρες, θα εκπλαγείτε να τους δείτε στην έβδομη θέση της Δύσης. Ο Blake Griffin έμεινε πιστός στο καθιερωμένο ραντεβού του με έναν mid-season τραυματισμό, ο Chris Paul χάνει τα παραδοσιακά του παιχνίδια και ο Jordan δυσκολεύεται – προφανώς – να κουβαλήσει την ομάδα, με φωτεινά σημεία για την ομάδα του Doc Rivers την απόδειξη των παικτών του πάγκου ό,τι δεν είναι πτώματα, και τις προσπάθειες του Austin Rivers να κουβαλήσει την ομάδα που μοιάζουν με το γνωστό “κοίτα, μαμά, εεεε, μαμά, κοίτα χωρίς χέρια”, με τα δόντια που λείπουν στη συνέχεια να ανήκουν στους Clippers συνολικά.
Έχουν έξι συνεχόμενες ήττες, τέσσερις από εκτός playoffs ομάδες της Δύσης και δύο διασυρμούς από τους playoff bound της Δύσης.
Θα ανανήψουν, αλλά ως τότε των φρονίμων τα παιδιά θα δρέπουν τους καρπούς του πάγκου τους φαντασιακά, και εμείς, οι εραστές του άκυρου, θα απολαμβάνουμε performances σαν κι αυτή:
Το να βασίζεσαι στον Raymond Felton είναι τόσο αφελές σαν να εμπιστεύεσαι την πίτσα σου σε κάποιον όσο τελειώνεις ένα κείμενο, αλλά αυτό για το οποίο είναι αξιόπιστος, είναι για αυτή τη μια, εξαιρετική όμως, εμφάνιση κάθε χρόνο, όπως και πέρσι με το πιο άκυρο triple-double της τελευταίας πενταετίας.
In related news, Reggie Abrines and the Thunder are up 30:
Ενότητα “Συστατικά“
Weirdest Statline
O Bebe Nogueira, μετά από έναν απρόσμενα παραγωγικό μήνα, αποφάσισε πως οι μέρες που ενδιαφερόταν να συμμετέχει στα δρώμενα και στο μπροστά μισό του γηπέδου έφτασαν στο τέλος τους. Στις δύο ήττες από Golden State και Phoenix δεν επιχείρησε σουτ σε 40′ αγωνιστικά λεπτά (αν εξαιρέσουμε μια προσευχή από το ένα καλάθι στο άλλο στην πρώτη περίοδο με τους Warriors να προηγούνται με σκορ 19 – 42). Στο δεύτερο από τα δύο παιχνίδια μάλιστα, σε 22′ μέτρησε και μονάχα ένα rebound. Γενικότερα ο Bebe πάντως προσφέρει περίπου το 90% όσων πρόσφερε ο Biyombo με 100% περισσότερο μαλλί.
Για του λόγου το αληθές: Ιδού.
O Jeff Teague στο παιχνίδι εναντίον του Chicago ανέβασε μια σύγχρονη μπασκετική μεταφορά του Dr. Jekyll & Mr. Hyde κάνοντας στο ίδιο παιχνίδι ρεκόρ καριέρας με 17 assist, αλλά παράλληλα σουτάροντας 2/13 σουτ που ήταν η χειρότερή του επίδοση από τις αρχές του 2012.
Random Career Highs
Θα ήταν τελείως τρελό αν έλεγα1)Editors’ note:”Χάτσιος”. Για να ξέρετε ποιον από εμάς να κοροϊδεύετε όταν σκουπιστούν με 4-0 στους ημιτελικούς περιφέρειας. ότι αυτή την στιγμή μπορώ να δω τους Rockets ως την ομάδα που μπορεί να χτυπήσει με τις μεγαλύτερες αξιώσεις τους περσινούς finalists; Έχουν επιβιώσει σαν να μη συνέβη τίποτα τον τραυματισμό του Capela και, έστω και κατά λάθος, εκμεταλλεύονται την αστείρευτη ενέργεια του Montrezl Harrel, ο οποίος δεν τα παρατάει ποτέ και είναι αρκετά καλύτερος στα βασικά από όσο έχει μείνει στο συλλογικό θυμικό. Επίσης είναι κάτοχος των coolest dreadlocks, like, ever2)ο Lil’ Yachty έχει braids και έχει αποτελέσει την έμπνευση για αυτό το αριστούργημα, συνεπώς ο Lil’ Manimal έχει όντως τα καλύτερα dreadlocks.
Ακόμα δεν είναι ο shot-blocker που θα ήθελαν στο Houston, αλλά, επιστρέφοντας στην αρχική θέση, οι Rockets μπορούν διάολε να βάλουν περισσότερους από οποιονδήποτε όσο κινεί τα νήματα ο James Harden. Το ρεκόρ τους στα τελευταία 17 παιχνίδια είναι 15-2, και τρέχουν από τα Χριστούγεννα και έπειτα ένα σερί τεσσάρων νικών με ενεργητικό 131, 123, 140, 129 αντίστοιχα, έστω κι αν το πρόγραμμα ήταν εύκολο.
Στην απέναντι πλευρά, οι Atlanta Hawks ταξιδεύουν σε ένα ορεινό δρόμο με στροφές που πότε βλέπουν ήλιο, και όλα είναι εντάξει, και πότε περνάν απ’ το ανήλιαγο μέρος, και γλιστράνε στις παγωνιές. Ξεκίνησαν καλά, κατέρρευσαν, ανένηψαν, ξανακύλησαν, και φαίνεται πάλι να βρίσκονται σε upswing. Η μετακίνηση του Kyle Korver στον πάγκο φαίνεται να τον έχει ταρακουνήσει3)Αλλά το ίδιο δείχνουν να έχουν κάνει και τα σενάρια που θέλουν τους Hawks να ψάχνονται για trades γι’ αυτόν και τον Paul Millsap. Γενικότερα, πάντως, ο Millsap είναι αρκετά αδικημένος στην καριέρα του, έφυγε από την Utah underappreciated, καθώς θεωρήθηκε ασύμβατος με την νέα εποχή, και στην Atlanta πλέον δύσκολα θα αποτελέσει μέρος του rebuild, μιας και φέτος δείχνει να δυσκολεύεται ως ξεκάθαρη πρώτη επιλογή στην επίθεση και έχει πατήσει ήδη τα 31. και σουτάρει με τα γνωστά του standards και πάλι. Η καλύτερη στιγμή τους; Η νίκη απέναντι στους maxi-Hawks, San Antonio Spurs με 114-112 δια χειρός Tim Hardaway Jr. που χάρισε μια “χόλι κάου” εμφάνιση στο κοινό της Atlanta. 29 πόντοι με 11/13 σουτ και 6/7 τρίποντα, 15 εκ των οποίων ήρθαν στην τέταρτη περίοδο και την παράταση, την ώρα που από το booth τον σχολιαστών ο Tiago Splitter εκθείαζε τον Gregg Popovich.
Chucker(s) of the Week
“Welcome back Mr. Covington, we’ ve been expecting you!” Ο forward των Sixers συνέχισε το φετινό σκωτσέζικο ντουζ, με 0/11 σουτ εκ των οποίων 0/7 τρίποντα κόντρα στους Jazz. Το ίδιο βράδυ, εκείνο της 29ης του Δεκέμβρη, ο Frank Kaminsky είχε με την σειρά του 1/11 και ο Justise Winslow 0/9, αλλά δεν αγωνιζόταν το Denver για να δώσει το παρόν και ο Emmanuel Mudiay και να συμπληρώσουμε το φουλ των συνεπέστερων chuckers της φετινής χρονιάς.
Σφηνάκια
Μόνο από τον Massey τα έχουμε δει αυτά στο παγκόσμιο μπάσκετ.
O Jonathon Simmons είναι – αν δεν το έχετε καταλάβει – το φετινό πουλέν.4)Bonus: Το μικρόφωνο το κρατάει ο Φλεβαράκης.
Richard Jefferson, still drinking from the fountain of youth.
Το ποσοστό λίπους στον μπασκετμπολίστα είναι ευθέως ανάλογο του fun που έχει να προσφέρει.
Λίγος Jokic δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
↑1 | Editors’ note:”Χάτσιος”. Για να ξέρετε ποιον από εμάς να κοροϊδεύετε όταν σκουπιστούν με 4-0 στους ημιτελικούς περιφέρειας. |
---|---|
↑2 | ο Lil’ Yachty έχει braids και έχει αποτελέσει την έμπνευση για αυτό το αριστούργημα, συνεπώς ο Lil’ Manimal έχει όντως τα καλύτερα dreadlocks |
↑3 | Αλλά το ίδιο δείχνουν να έχουν κάνει και τα σενάρια που θέλουν τους Hawks να ψάχνονται για trades γι’ αυτόν και τον Paul Millsap. Γενικότερα, πάντως, ο Millsap είναι αρκετά αδικημένος στην καριέρα του, έφυγε από την Utah underappreciated, καθώς θεωρήθηκε ασύμβατος με την νέα εποχή, και στην Atlanta πλέον δύσκολα θα αποτελέσει μέρος του rebuild, μιας και φέτος δείχνει να δυσκολεύεται ως ξεκάθαρη πρώτη επιλογή στην επίθεση και έχει πατήσει ήδη τα 31. |
↑4 | Bonus: Το μικρόφωνο το κρατάει ο Φλεβαράκης. |
Εξαιρετικό άρθρο για ακόμη μία φορά.Μια μηδαμινή σημείωση : το γρηγορότερο triple double το έχει πετύχει το μακρινό 1955 ο Jim Tucker σε 17 λεπτά,ένα λιγότερο από τον Russ.
Keep up the great job,folks!
Damn.