Ραντεβού τον Οκτώβρη: Dallas Mavericks #22

Μια χρονιά που πολλοί φοβόμασταν ότι θα είναι η τελευταία του Dirk, αλλά τελικά διαψευστήκαμε. Όπως ανακοίνωσε ο ίδιος, θα επιστρέψει στα παρκέ για την τελευταία του -20η του στο NBA- σεζόν με τη φανέλα των αγαπημένων του Mavericks και τη σεζόν 2016-17, για να γίνει ο δεύτερος μετά τον Kobe που θα το έχει κάνει παίζοντας για μία μόνο ομάδα.

Τι πήγε στραβά

Αυτό που πάει στραβά τα τελευταία έξι καλοκαίρια, μετά την κατάκτηση του Πρωταθλήματος δηλαδή, με την διοίκηση της ομάδας να αποτυγχάνει να προσελκύσει έναν all star παίκτη για να πλαισιώσει τον Dirk και να μπορέσει να ~~προσθέσει~~ διεκδικήσει έστω ένα ακόμα δαχτυλίδι. Αν -και για να πούμε την αλήθεια- με τον Dirk να υπογράφει το τελευταίο του συμβόλαιο με την ομάδα το περασμένο καλοκαίρι για δύο έτη, οι περισσότεροι στο front office κοιτούσαν την επόμενη μέρα μετά το πέρας αυτών των δύο ετών.

Το πρόβλημα στη θέση του οργανωτή της ομάδας ήταν από τα σημεία που όλοι είχαν επισημάνει από το τέλος της περσινής σεζόν. Το κυριότερο πάνω σε αυτό είναι ότι ο Carlisle δεν έχει βρει λύση σε αυτό ακριβώς το πρόβλημα, το οποίο χρονολογείται από το 2011¹⁾Που είσαι Jason Kidd;!. Η σεζόν ξεκίνησε με τους Deron Williams και Devin Harris να εναλλάσσονται στη θέση του playmaker, όμως μετά τους τραυματισμούς και των δύο, στα τέλη Νοεμβρίου, κατέληξε να παίζει με βασικό τον J.J. Barea.

Η ατυχία δεν είχε σταματημό, και ο βραχύσωμος Πορτορικανός τραυματίστηκε και αυτός, αφήνοντας την ομάδα χωρίς point guard. Ο coach Carlisle προσπάθησε να βρει λύσεις εκ των έσω, χρησιμοποιώντας ακόμα και τον Seth Curry, όμως ήταν ξεκάθαρο ότι δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει, μη ούσα ουσιαστικά αυτή η θέση του. Έτσι η ομάδα στα τέλη του Ιανουαρίου δίνει ένα 10ήμερο συμβόλαιο στον άσημο -μέχρι εκείνο το σημείο- Yogi Ferrell. Όμως ο Yogi είναι για την επόμενη παράγραφο.

Τι καλό κρατάμε

Παραδόξως κρατάμε αρκετά καλά πράγματα από τη σεζόν που μόλις τελείωσε, τα οποία βέβαια δεν έχουν να κάνουν τόσο με τα αποτελέσματα που είχε η ομάδα εντός παρκέ, αλλά κυρίως με κινήσεις οι οποίες αναμένεται να φέρουν έναν αέρα αισιοδοξίας για το μέλλον. Ξεκινώντας από το πιο ανέλπιστο γεγονός, που δεν ήταν άλλο από την υπογραφή συμβολαίου στον Yogi Ferrell που αναφέραμε και ανωτέρω. Ο κοντορεβυθούλης point guard ήρθε την κατάλληλη περίοδο στην ομάδα, καθώς οι τραυματισμοί των υπολοίπων guards είχαν αποδεκατίσει τους Mavs. Το πέρασμα του Ferrell στους Brooklyn Nets ήταν εντελώς αποτυχημένο (άλλωστε τι πέτυχε φέτος στους Nets;), όμως ο Carlisle, ως γκουρού των πάγκων, απλά άφησε τον Yogi να κάνει το παιχνίδι του και να δώσει ενέργεια στην περιφέρεια της ομάδας. Τα επιτεύγματα του κατά την διάρκεια του δεκαήμερου συμβολαίου; 17,2 pts, με 50% στα τρίποντα, 5 asts, 2,8 rebs σε 37,2 λεπτά συμμετοχής σε πέντε αγώνες, δεν άφηναν περιθώρια στους Τεξανούς, οι οποίοι του πρόσφεραν διετές minimun συμβόλαιο που λήγει το καλοκαίρι του 2018.

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και στη σεζόν που πραγματοποίησε ο Harrison Barnes. Πολλοί ήταν αυτοί, μεταξύ αυτών και ο Gus, που δεν πίστεψαν τον γεννημένο στην Iowa forward, ο οποίος έφυγε ως “λίγος” από τους Warriors, αναζητώντας το max συμβόλαιο. Η επιλογή και των δύο πλευρών δείχνει να δικαιώνει αμφότερες, μέχρι στιγμής τουλάχιστον. Από τη μία ο Barnes βρήκε την ελευθερία του σε μία ομάδα που την τελευταία διετία προσπαθεί να χτίσει κάτι νέο, και από την άλλη οι Mavs απαγκιστρώθηκαν από τον “ξανθό πρίγκηπα” που ακούει στο όνομα Chandler Parsons, που τους ταλαιπώρησε τα τελευταία δύο χρόνια. Οι αριθμοί του Barnes σε σχέση με την τελευταία του χρονιά στους Warriors αποτυπώνουν τη βελτίωση του:

	GP	Min	FGM-A	FG%	FT%	Rebs	Stls	Pts
2015/16 GSW	66	30,9	4,5-9,6	46,6%	76,1%	4,9	0,6	11,7
2016/17 Mavericks	79	35,5	7,6-11,2	46,8%	86,1%	5,0	0,8	19,2

Μέσα στη σεζόν οι Mavs, με τη σειρά τους, προσπάθησαν να εκσυγχρονιστούν. Το smallball με πέντε αθλητικούς παίκτες, που θα μπορούν να παίξουν άμυνα σε όλες τις θέσεις και να σκοράρουν με την ίδια ευκολία είναι εδώ, και ο Rick Carlisle δεν θα μπορούσε να μην προσπαθήσει να το φέρει και στους Mavs. Αρκετές φορές είδαμε τον Barnes να παίζει στην θέση “4” και τον Dirk Nowitzki να συμπληρώνει την πεντάδα στη θέση του center. Ένα σχήμα το οποίο έδινε ευελιξία στην ομάδα, αλλά και την ευχέρεια να σκοράρει από μακριά από όλες τις θέσεις. Από την άλλη, βέβαια, ο Dirk που σε δέκα μέρες κλείνει τα 38 και δεν μπορούσε να βοηθήσει στον αιφνιδιασμό, αλλά ούτε και να αμυνθεί αποτελεσματικά απέναντι σε πιο δυνατούς center.

https://twitter.com/IsaacHarrisNBA/status/780481080658792448

Εδώ, λοιπόν, ο GM των Mavs έκανε μια κίνηση η οποία φαίνεται ότι θα κρατήσει την ομάδα του Dallas σε ανταγωνιστικό επίπεδο ακόμα και αυτή την περίοδο που προσπαθούν να ξαναχτίσουν ομάδα. Στο trade deadline, ο Donnie Nelson απέδειξε πόσο γάτα είναι, πατώντας πάνω στην κοσμοσυρροή της flont line των 76ers, δίνοντας Justin Anderson + Andrew Bogut + 2017 2nd round pick + 2018 2nd round pick, παίρνοντας τον Nerlens Noel.

O Noel είναι ένας rim protector που έλειπε από την ομάδα του Texas από τη φυγή του Tyson Chandler κι έπειτα και o coach Carlisle τον αναζητούσε. Επίσης, μπορεί να παίξει σε γρήγορο ρυθμό, είναι καλός screener και μπορεί να τελειώσει φάσεις ψηλά. Παρακολουθώντας το παρακάτω video καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό για τους Mavs είναι να έχουν έναν καλό screener. Ο μόνος αστερίσκος που θα πρέπει να ενδεχομένως να μπει είναι ότι ο Noel θα πρέπει να βελτιώσει και το σουτ του έξω από την restricted area. Στην καριέρα του σουτάρει με 60%+ εντός των τριών μέτρων, ενώ το ποσοστό του κατρακυλά περίπου στο 28% σε μεγαλύτερη απόσταση από την προαναφερθείσα απόσταση από το καλάθι.

Τέλος, δεν θα μπορούσαμε να μην μείνουμε το μεγάλο κατόρθωμα του Γερμανού All Star, ο οποίος στις 7 Μαρτίου κατάφερε να γίνει ο πρώτος μη Αμερικάνος που έφτασε τους 30.000 πόντους.

Τι πρέπει να γίνει το καλοκαίρι

Με τον Noel να είναι restricted free agent και τους Mavs να είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα ματσάρουν οποιαδήποτε προσφορά δεχτεί ο νεαρός center, δεν είναι και πολλά αυτά που μπορούν να γίνουν φέτος το καλοκαίρι. Η λογική λέει ότι ο Noel θα πάρει συμβόλαιο που κυμαίνεται από τα $ 15 έως τα 18 εκατομμύρια ετησίως, πράγμα που σημαίνει ότι με τα $ 25 εκατ. του Nowitzki, τα $ 23,1 εκατ. του Barnes και τα $ 17,9 εκατ. του Matthews, οι Mavs θα είναι πάνω από το όριο και λογικά θα πληρώσουν και τον φόρο πολυτελείας για την ερχόμενη σεζόν. Όμως αυτό δεν τους πτοεί, καθώς από το trade του Bogut την περσινή σεζόν²⁾Το οποίο βοήθησε τους Warriors να ανοίξουν χώρο στο salary και να υπογράψουν τον Kevin Durant. οι Mavs έχουν ένα trade exception αξίας $ 6,6 εκατ που μπορούν να χρησιμοποιήσουν την επόμενη σεζόν για να βελτιώσουν την ομάδα.

Αφού, λοιπόν, ο ψηλός που μπορεί να δώσει στήριγμα στον Dirk τον τελευταίο χρόνο του στη λίγκα υπάρχει στην ομάδα, η φετινή συζήτηση ξεκινάει και τελειώνει στην θέση του point guard. Οι φήμες που θέλουν την ομάδα να προσπαθεί να πείσει κάποιον από τους free agents όπως οι George Hill, Jrue Holiday και Jeff Teauge, δεν φαίνεται να έχουν βάση, καθώς το πρόβλημα είναι ο χώρος στο salary cap της ομάδας.

Όλα δείχνουν ότι οι Mavs θα επιλέξουν point guard στο ερχόμενο draft, και για την ακρίβεια στο #9 που έχουν στα χέρια τους. Οι πιθανές επιλογές τους είναι οι εξής δύο: Malik Monk και Frank Ntilikina, με τον Γάλλο άσσο της Strasbourg να είναι ο επικρατέστερος, καθώς ο Monk λογικά θα επιλεχθεί υψηλότερα.

Τέλος, ένα ενδεχόμενο που δεν θέλουν να σκέφτονται οι ιθύνοντες των Mavs είναι ο Noel να πάρει max contract, πράγμα που ίσως τους βάλει σε σκέψεις να μην τον κρατήσουν και να κινηθούν διαφορετικά στο καλοκαιρινό παζάρι. Το συγκεκριμένο σενάριο, βέβαια, ίσως φανεί από το draft, με τον Donnie Nelson να ζυγίζει τις καταστάσεις και να δει ακόμα και αν συμφέρει την ομάδα να draftάρει το pick στο #9.

Fun Fact

Στο 1:33 μπορείτε να δείτε πως o Mark Cuban αναμένετε να πείσει τον Nerlens Noel να υπογράψει στους Mavs με λογικά χρήματα.