Με κάθε ομάδα του NBA να έχει αγωνιστεί από 10 ως 13 παιχνίδια έχουμε πλέον στα χέρια μας ένα ικανοποιητικό δείγμα των δυνατοτήτων και των αδυναμιών της καθεμίας από αυτές για να κάνουμε ένα πρώτο πέρασμα και μία πρώτη ταξινόμηση της δυναμικής τους, στο πρώτο Ball Hog’s NBA 2018-19 Power Ranking.
Τις ομάδες τις ταξινομούμε βάσει της κατ’ εμάς δυναμικής τους ανά Conference, με σειρά σήμερα να παίρνει η Δυτική Περιφέρεια.
Φυσιολογικά πράγματα για τους Wannabe-Three-Peat Πρωταθλητές. Πρώτη θέση στη Δύση, δεύτερη στο ΝΒΑ, και στα πρώτα 12 παιχνίδια έχουν ήδη δώσει τρία σπουδαία exibition παιχνίδια, την 50αρα του Curry με 11 τρίποντα με τους Wizards, την 40αρα του Durant στο αμέσως επόμενο παιχνίδι με τους Knicks με 25 στην τελευταία περίοδο, και φυσικά την 50αρα του Klay με τους Bulls με ΝΒΑ record 14 τρίποντα. Οι Warriors θα κάνουν και φέτος συντήρηση στη regular season, o Durant παίζει τα περισσότερα λεπτά με κάτι λιγότερο από 35, κάνουν δοκιμές στο “5”, περιμένοντας τον DeMarcus Cousins και όπου τους κάνει κέφι θα δίνουν και μια παράσταση προετοιμάζοντάς μας για την Άνοιξη. Ο απόλυτος στόχος για εμάς: όχι το 74, αλλά το 16-0 στην post season.
Δυο χρόνια τους ψήφιζα τους κερατάδες στα φθινοπωρινά Roundtables ότι θα μπούνε στα Playoffs, και με κρεμάσανε αμφότερες1)Κοσμάς speaking. Φέτος -επιτέλους!- ήρθε η ώρα τους. Οι Nuggets έχουν ξεκινήσει με φόρα τη χρονιά, δεν έχουν ακόμα χάσει εντός έδρας2)Αυτοί με 6-0 και οι Grizzlies με 4-0 οι μόνες αήττητες ακόμα εντός έδρας στην Δύση., έχοντας προλάβει σε 11 παιχνίδια να κερδίσουν ήδη Warriors, Jazz, Celtics, Pelicans. Έχουν την τρίτη καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος και, με τον Jokic βασικό οργανωτή, παίζουν σε αργό τέμπο, χωρίς όμως να υστερούν ιδιαίτερα σε OffRtg. Σε καθαρά επίπεδο σκοραρίσματος, πλην των διόσκουρων guards Murray-Harris οι οποίοι σκοράρουν από 18,5 ppg, υπάρχει ένα θεματάκι, καθώς τραυματίστηκε μετά από μόλις δυο παιχνίδια ο Will Barton, ενώ ο Isaiah Thomas δεν έχει ακόμα χρονοδιάγραμμα για το πότε θα κάνει ντεμπούτο. Με την έλευση των δυο τους, και εφόσον υπάρξει ισορροπία στα λεπτά, οι Nuggets μπορούν να παρουσιαστούν και ακόμα καλύτεροι.
Μιλάμε για μια ομάδα που είναι στο top 6 του offensive αλλά και του defensive rating. Μια ομάδα που πολλοί δεν υπολογίζαμε στην αρχή της χρονιάς για πλεονέκτημα στα Playoffs, κάποιοι εξ ημών3)Γκμουχ, Νίκο, γκμουχ… καν πως θα τα καταφέρουν, και όμως μας διαψεύδει μέχρι τώρα. Με ρεκόρ 9-3 και διαφορά 14,9 πόντων στις νίκες τους, οι Blazers δείχνουν δυνατοί και δεν είναι μόνο οι Lillard και McCollumm που τους οδηγούν, με 26,6pts, 5,3asts και 5rebs ο πρώτος και 21pts, 4,3rebs και 2,6asts ο δεύτερος (ενώ σουτάρουν με 37,9% και 36,5% από την γραμμή του τριπόντου αντίστοιχα.). Είναι και ο Nurkic, αλλά και οι Turner, Stauskas και Collins που έρχονται από τον πάγκο. Για τον τελευταίο να σημειώσουμε ότι είναι πολύ καλό και στο επιθετικό, αλλά και στο αμυντικό κομμάτι του παρκέ, καθώς με αυτόν στην πεντάδα η ομάδα δέχεται κάτω από 100 πόντους σε 105 κατοχές. Μένει λοιπόν να δούμε και τη διάρκεια από την ομάδα του Terry Stotts, μιας ομάδας που τα τελευταία χρόνια υπό τις οδηγίες του έβρισκε συνηθέστερα ρυθμό μετά τον Γενάρη και πρώτη φορά μας παρουσιάζει ένα τόσο γκαζωμένο ξεκίνημα.
Η δεύτερη καλύτερη άμυνα της περσινής σεζόν δεν δείχνει να συμπεριφέρεται το ίδιο και φέτος και αυτός είναι ένας από τους λόγους που οι Jazz έχουν ξεκινήσει με αυτό το 6-6. Επίσης, ενώ είναι τέταρτη στη συχνότητα των σουτ από απόσταση μικρότερη των τεσσάρων μέτρων, είναι εξωφρενικά κακό το 27,2% στα τρίποντα από τις γωνίες που έχουν ως τώρα. Δύσκολα να συνεχιστεί αυτό, μιας και -να θυμίσουμε- ότι πέρσι σούταραν με 41,7% αντίστοιχα. Ο Ricky Rubio είναι από αυτούς που περιμένουμε να δούμε βελτίωση μέσα στη σεζόν, καθώς σουτάρει με το χαμηλότερο ποσοστό στην καριέρα του 31,5%, πολύ χειρότερο και από το 35,6% της σεζόν 2014-15. Το σημαντικό, βεβαία, είναι ότι πασάρει περισσότερο φέτος, έχοντας οχτώ assists μέσο όρο, αρκετά μεγαλύτερο από τις 5,3 που είχε πέρσι. H ομάδα του Snyder, ωστόσο, και πέρσι άργησε να βρει ρυθμό, μα μόλις βρήκε ήταν εξαιρετική. Προς ώρας δεν ανησυχούμε ιδιαίτερα για αυτούς, αντίθετα, μάλλον τους πιστεύουμε ιδιαίτερα, εξ ου και η αρκετά ψηλότερη της κατάταξής τους θέση στο ranking μας. Τέλος, να αναφέρουμε πως ο Jae Cowder έχει θέσει ως τώρα σημαντική υποψηφιότητα για 6th man of the year.
Αθόρυβα -και με λίγη τύχη- οι Clippers βρίσκονται στο 6-6. Ξεκινώντας με την τύχη, να διευκρινίσουμε ότι εννοούμε πως ήταν τυχεροί που αντιμετώπισε και κέρδισε τους Thunder χωρίς τον Westbrook, αλλά και δύο φορές τους Rockets, τη μία χωρίς τον Paul και την άλλη χωρίς τον Harden. Από την άλλη βέβαια, το βαθύ ρόστερ των Clippers και η σωστή του διαχείριση από τον -αποκλειστικά πλέον και ευτυχώς για αυτούς- coach Doc Rivers έχει κάνει την ομάδα να είναι ψηλά σε βασικές κατηγορίες των Advanced Stats, όντας 6οι σε OffRtg, 10oι σε DefRtg και 9οι σε pace, παίζοντας παράλληλα και πολύ ωραίο μπάσκετ. Harrell και Marjanovic στη θέση του center, Shai Gilgeous-Alexander, Beverly, Bradley, και ο ανεβασμένος Lou Williams στα guards, καθώς και οι δύο βασικοί πυλώνες της ομάδας, Tobias Harris και Danillo Galinari, στα forwards, είναι τα κομμάτια που έχει βάλει ο Doc σε σωστή σειρά και έχει δημιουργήσει μία εξαιρετική χημεία στην ομάδας. Για να δούμε αν θα έχει και συνέχεια αυτό το καλό ξεκίνημα, με την υγεία -ενός ευπαθούς σε πάρα πολλές περιπτώσεις ρόστερ-, να είναι αυτή που θα την καθορίσει σημαντικά.
Τελικά το trade DeRozan με Leonard ήταν win-win, καθώς και ο πρώην shooting guard των Raptors συνεχίζει από εκεί που είχε σταματήσει στον Βορά, έχοντας 26,4pts, 6,8asts, 6,4rebs και 50,7% εντός παιδειάς στα πρώτα 10 παιχνίδια. Ενώ και η συνεργασία του με τον LaMarcus Aldridge βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα και αυτός είναι και ένας λόγο που ο Gregg Popovich τους κρατά σχεδόν πάντα μαζί στο παρκέ. Το παράδοξο για Spurs και ίσως κάτι που θα πρέπει να προσέξει ο Pop είναι το γεγονός πως και οι δύο παίζουν πάνω από 35 λεπτά και αυτό είναι κάτι που δεν μας έχει συνηθίσει ο κορυφαίος, μιας και ενδέχεται να κοστίσει σε κούραση. Το θετικό για την ομάδα είναι ότι στα λίγα λεπτά που δεν παίζει κανείς από τους δύο stars η ομάδα είναι στο +6,3 ανά 100 κατοχές. Τέλος, θα πρέπει να αναφέρουμε το ποσοστό του Rudy Gay από τη γραμμή των τριών πόντων που στα πρώτα 10 παιχνίδια είναι στο 56,3%, αν και με μόλις δύο προσπάθειες ανά παιχνίδι. Τα δύσκολα, όμως, τώρα ξεκινούν για τους Spurs, καθώς στα επόμενα 10 παιχνίδια θα αντιμετωπίσουν έξι ομάδες που έχουν over .500 ποσοστό νικών. Eνώ ήττες από ομάδες όπως οι Heat και οι Magic ήταν κάτι πολύ σπάνιο για ομάδες Spurs τα προηγούμενα χρόνια. Μάλλον η ως τώρα παρουσία στο #4 της κατάταξης (της κανονικής, όχι της δικής μας) Δύσης να μην είναι κάτι διατηρήσιμο για πολύ ακόμα.
Oι Thunder είναι και φέτος η αλλοπρόσαλλη ομάδα που περιμέναμε να δούμε. Ξεκίνησαν με τέσσερις σερί ήττες, και πάνω που άρχισαν οι μουρμούρες, έχουν μόνο νίκες έκτοτε, όντας πλέον είναι στο 7-4, με την τελευταία μάλιστα νίκη να έρχεται απέναντι στους Rockets, τους οποίους κράτησαν στους 80 πόντους, και δη χωρίς τον Westbrook. Και μιλάμε για εξαιρετική άμυνα την ώρα που η αποθεραπεία του καλύτερου αμυντικού της ομάδας, του Andre Roberson, δεν έχει πάει όπως αναμενόταν, με τον παίκτη να λείπει για τουλάχιστον ένα μήνα ακόμα. Παρόλα αυτά ,η άμυνα των Thunder παρουσιάζει το 4ο καλύτερο DefRtg. Κατά τα άλλα, ακόμα και ο Westbrook δεν είναι φέτος η γνωστή μαύρη τρύπα των στατιστικών, αφού ο Russ δεν έχει κάνει ακόμα κανένα triple double, σουτάρει με σχεδόν 49%, το καλύτερο της καριέρας του, νούμερο μάλιστα που θα ήταν μεγαλύτερο αν σε δυο παιχνίδια δεν τα είχε σπάσει με 25% και 37%, ενώ με 4,1 λάθη ανά παιχνίδι κάνει μεν πολλά, αλλά είναι το μικρότερο σχετικό του νούμερο μετά από μια πενταετία. Αν τα πήγαινε και λίγο καλύτερα στις βολές, όπου έχει μόλις 63%, πόσο δε από το τρίποντο από όπου έχει μόλις 2/20 για το φρικτό 10% ως τώρα, τότε οι Thunder θα μπορούσαν να είναι και ακόμα ψηλότερα στην κατάταξη.
Record: 6-4
H επιστροφή του Conley και του “παίζω με κάποιο σκοπό” Gasol αποδεικνύουν τους λόγους για τους οποίους οι Grizzlies έπαιξαν εφτά σερί χρονιές στα Playoffs. Εκμεταλλευόμενοι και το σχετικά εύκολο πρόγραμμα που είχαν ως τώρα, οι “Αρκούδες” έχουν θετικό ρεκόρ, παίζουν με -προς έκπληξη κανενός- χαμηλό τέμπο, όντας εύλογα τελευταίοι σε pace, αλλά έχοντας το 6ο καλύτερο DefRtg και δεχόμενοι τους λιγότερους πόντους από όλες τις ομάδες του ΝΒΑ, έχουν αντιστρέψει πλήρως την περσινή τους εικόνα. Το καλό ξεκίνημα της ομάδας, και η υγεία των βασικών τους παικτών κατά κύριο λόγο, έχει επιτρέψει στον Jaren Jackson Jr. να μπει ομαλά στη Λίγκα χωρίς πίεση, με αποτέλεσμα να ξεκινάει και αυτός πια να δείχνει τις -μεγάλες- δυνατότητές του, αφού στα δυο πρόσφατα παιχνίδια έχει γράψει διψήφια νούμερα στο σκοράρισμα και είχε συνολικά οχτώ τάπες και τρία κλεψίματα. Αν δεν έχουν τραυματισμό ένας εκ των Conley και Gasol, οι Grizzles μπορεί να είναι πέριξ των Playoffs μέχρι αργά στη σεζόν. Δεν θα ποντάραμε, ωστόσο, πως δεν θα έχουν.
Άρτο και θεάματα δεν περιμέναμε; Σε περίπου τρεις αγωνιστικές εβδομάδες και 11 παιχνίδια, οι Lakers είναι στο 5-6, αλλά πρόλαβαν και πρόσφεραν ένα παιχνίδι με ξυλίκια, το περίφημο πια #SpitGate που μας έδωσε και τις τιμωρίες των Rondo και Ingram και τις πρώτες φήμες περί απομάκρυνσης του coach Walton. Αγωνιστικά, οι Lakers είναι από τις ομάδες που έχουν εκμεταλλευτεί αυτή την επιθετική έκρηξη, σκοράροντας πολύ (118,9ppg), έχοντας καλά ποσοστά, κυνηγάνε πολύ το κλέψιμο (πέμπτοι με σχεδόν εννέα σε κάθε παιχνίδι) και τρέχουν σαν διάολοι (3οι σε pace). Το πρόβλημα; Οι ψηλοί και η άμυνα. Η τρύπα στο “5” ήταν εμφανής εξαρχής, ο μόνος ψηλός μέχρι την έλευση του Chandler ήταν ο τιμιότατος McGee (14,4ppg/7,5rpg/3,4bpg). Ωστόσο, το πρόγραμμά τους ως τώρα ήταν δύσκολο και στον επόμενο έλεγχο τους αναμένουμε ψηλότερα, με θετικό ρεκόρ και περίπου στο 12-9.
Ξεκίνησαν την σεζόν από εκεί που σταμάτησαν -προ Warriors- πέρσι, καθώς με ένα 4/4 οι πανηγυρισμοί είχαν αρχίσει από νωρίς στην Νέα Ορλεάνη. Στη συνέχεια ήρθε ένα σερί έξι ηττών (με τον Davis να μην παίζει σε τρία από αυτά τα παιχνίδια) να τους ηρεμήσει και να τους θυμίσει ότι στη δυνατή Δύση θέλει πολύ δουλειά για να μπει μια ομάδα στα Playoffs. Ο Davis συνεχίζει την κούρσα του για MVP,κάτι που βέβαια θα εξαρτηθεί και από τη συνολική πορεία της ομάδας, ενώ εκτός των Holiday και Mirotic, που είναι οι άλλοι δύο σωματοφύλακες δίπλα του, υπάρχουν και οι E’Twaun Moore, Elfrid Payton, Wesley Johnson, Ian Clark, Darius Miller οι οποίοι έχουν σουτάρει 97 τρίποντα ευστοχώντας στα 45 ποσοστό , ήτοι 46,4%, επίδοση καθόλου άσχημη για seconds unit. Για το τέλος αφήσαμε τον εξωπραγματικό per 36 Julius Randle, με τα σχετικά 24,6pts, 10,9rebs, 3,4asts, 1,1stls και 1blk. Και η ερώτηση, όμως, που παραμένει είναι μία: αν με MVP season από τον Davis, καλούς σωματοφύλακες δίπλα του, καλό second unit και υποψήφιο για 6ο παίχτη της χρονιάς, η ομάδα είναι τόσο χαμηλά, πόσο ακόμα θα βλέπουμε τον Davis με τα χρώματα της ομάδας της Νέας Ορλεάνης;
Μετά το ξεκίνημα με 1-5 ήρθε η επιστροφή Harden και με ένα 3-1 η ομάδα βρίσκεται στο 4-6 μετά την πρώτη δεκάδα αγώνων. Σίγουρα όχι ό,τι περίμεναν οι φίλοι της ομάδας στην αρχή της σεζόν. Ένα σοβαρό θέμα είναι ότι μόλις τέσσερις παίκτες έχουν παίξει και στα 10 παιχνίδια, οι Capela, Melo, Green και Tucker, με τις επιστροφές των Harden, Paul, Ennis, αλλά και εκείνη του Gordon, να αναμένουμε από την ομάδα να βρει ρυθμό κυρίως στην άμυνα, μιας και οι 108,9 πόντοι που δέχονται ανά παιχνίδι μοιάζει μακριά από τον περσινό καλό τους εαυτό. Ένα πρόβλημα που για να αντιμετωπιστεί, όπως έγραψε και ο Νίκος πρόσφατα στο Weekly, κλήθηκε πίσω από την συνταξιοδότηση ο ενορχηστρωτής της περσινής καταπληκτικής τους άμυνας, ο Jeff Bzdelik. Ωστόσο, οι μόλις 80 πόντοι που σκόραραν στην ήττα με κατεβασμένα χέρια από τους Thunder στην Oklahoma, με όλους τους stars της ομάδας παρόντες, δείχνει πως το πρόβλημα δεν είναι μόνο αμυντικό, και πως μάλλον το φετινό roster απέχει κατά πολύ από την ιδανική χημεία που είχε το αντίστοιχο περσινό, μία χημεία που ήδη νομίζουμε πως δεν θα καταφέρει να ξαναπετύχει. Τέλος, ό,τι και να πούμε για τον Melo θα ακουστεί βαρύ και άσχημο, αν και ενδεχομένως όχι τόσο άσχημο όσο η εικόνα που ο ίδιος παρουσιάζει στα παρκέ κάθε βράδυ.
Αναμφίβολα οι Kings αποτελούν μια από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις της Λίγκας σε αυτό το ξεκίνημα της σεζόν. Οι Kings, που για τους περισσότερους θα ήταν ίσως στον πάτο της Δύσης ή και της Λίγκας, είναι αυτή τη στιγμή στο 7-5, μέσα στη ζώνη των Playoffs μιας αγριότατης Δύσης, και μόλις μισό παιχνίδι από την τέταρτη θέση. Προφανώς δύσκολα θα κρατηθεί στην οχτάδα και το πρόγραμμα ήταν σχετικά βατό ως τώρα, παρόλα αυτά τα χαμόγελα είναι δικαιολογημένα. Ο Bjelica στα 30 του -κι ενώ παραλίγο να επιστρέψει στην Ευρώπη-, βρήκε τελικά τη θέση του στη Λίγκα και φεύγοντας από τους Timberwolves και τον εμμονικό coach Thibs, και θυμίζει επιτέλους τον MVP που θαυμάζαμε στην Ευρωλίγκα πριν λίγα χρόνια. H τετράδα με αυτόν μαζί με τους Fox, Hield, Cauley-Stein παρουσιάζει ένα από τα καλύτερα box +/- της Λίγκας, ενώ το δίδυμο των guards έχει στο πρώτο κομμάτι της σεζόν θέσει καλή υποψηφιότητα για το MIP βραβείο της χρονιάς. Ο Bagley έρχεται από τον πάγκο και δεν έχει ακόμα βρει τον ρόλο του, ενώ είναι ακόμα πενιχρά τα λεπτά του Harry Giles. Όμως με την ομάδα να παίζει ωραίο και αποτελεσματικό μπάσκετ, και τον μάλλον καλύτερο παίχτη του roster, τον Bogdan Bogdanovic, τώρα να επιστρέφει από τον τραυματισμό του, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα από το αναμενόμενο στην πρωτεύουσα της California.
Ο τίτλος της σεζόν ως τώρα για τους Wolves θα μπορούσε να είναι το “Ένα Ρόδο δεν φέρνει την Άνοιξη“. Ο Derrick Rose ξαναζεί μια δεύτερη νιότη του στην Minnesota, καθώς έχει 18,6 pts, 3,5rebs, 4,6asts με 46,2% στο τρίποντο και όλα αυτά σε 11 από τα 12 παιχνίδια που έπαιξε. Επίσης, ο πάγκος για πρώτη φορά επί εποχής Thibodeau να είναι σε πολύ καλά επίπεδα, όμως η άμυνα είναι αυτή που πληγώνει. Καθώς μιλάμε για την 6η χειρότερη σε ολόκληρο το NBA, δεχόμενη 117,4 πόντους ανά αγώνα. Τα μεγάλα προβλήματα, ωστόσο, στους “Λύκους” ξεκινούν και τελειώνουν με τον Tom Thidodeau, ιδίως στη διαχείριση του θέματος του Jimmy Butler. Πλέον δεν φαίνεται να υπάρχει επιστροφή στη σχέση του τελευταίου με τον οργανισμό, και περιμένουμε απλά την ημέρα που θα ανακοινωθεί το trade του. Όσο, όμως, περνάνε οι μέρες και οι μήνες, τόσο προτάσεις, όπως ο Josh Richardson ή τα τέσσερα picks των Rockets θα φαντάζουν μακρινό όνειρο. Όσο ο Thidodeau παραμένει και στις δύο θέσεις του, coach και GM, οι Wolves θα είναι ένας από τους πιο δυσλειτουργικούς οργανισμούς της Λίγκας δυστυχώς.
Η αλήθεια είναι πως περιμέναμε4)Απαραίτητη διευκρίνιση του editor: μόνο ο Μοσχούλας το περίμενε αυτό. ένα καλύτερο πρόσωπο από την ομάδα του Texas. Όμως δεν φαίνεται να μπορεί να μετουσιωθεί στο παρκέ η ικανότητα της δυάδας των νέων guards σε συνδυασμό με τον center -πηδάω και καρφώνω από παντού- DeAndre Jordan. Η αχίλλειος πτέρνα της ομάδας είναι η άμυνα και αυτό για κάποιους ίσως φαντάζει παράδοξο, καθώς ο ερχομός του Jordan θεωρητικά ήταν κάτι το οποίο θα βοηθούσε στην αμυντική λειτουργία της ομάδας5)Παρότι για όλους τους υπόλοιπους που βλέπαμε την αμυντική συμπεριφορά του να φθίνει ανησυχητικά, μαζί με τα αμυντικά του νούμερα τα τελευταία χρόνια, δεν αποτελεί αυτό έκπληξη.. Όμως οι αριθμοί λένε την πικρή αλήθεια: οι Mavs πέρσι είχαν την 12η καλύτερη άμυνα με 105,4 πόντους, απόδοση μάλλον θετική, αν αναλογιστούμε ότι μιλάμε για την ομάδα με το 27ο ρεκόρ, ενώ φέτος έχουν κατρακυλήσει στην 24η θέση, δεχόμενοι 115,3 ανά παιχνίδι μετά από 11 παιχνίδια. Και δεν είναι μόνο η κακή αμυντική συμπεριφορά του DeAndre, αλλά και η έλλειψη περιφερειακών αμυντικών, καθώς οι δύο “μικροί” δεν έχουν μπει ακόμα στο κλίμα του να παίξουν άμυνα και οι παλιοί, Barnes και Matthews, δεν δείχνουν ότι μπορούν να βοηθήσουν σε αυτόν τον τομέα. Βέβαια, όλα αυτά ίσως και να τους συμφέρουν, καθώς το pick τους για τον πρώτο γύρο του draft του 2019 είναι top-5 protected, και ήδη τα άρθρα για τον Zion Williamson άρχισαν να γράφονται.
Λέγαμε στο preview τους ότι με ένα μη εξευτελιστικό ρεκόρ, τον Booker στους πρώτους σκόρερ και τον Ayton rookie της χρονιάς, στο Phoenix θα έχουν κάθε λόγο να χαμογελούν. Ως τώρα, ο Booker σκοράρει σχεδόν 26ppg με 2,5 τρίποντα, ο Ayton έχει δείξει εξαρχής τους λόγους που τον έφεραν στο #1 του draft και ο Bridges βρίσκει σιγά-σιγά τα πατήματά του. Όσον αφορά το ρεκόρ, με την ομάδα να έχει αντιμετωπίσει μόνο δυτικές ομάδες ως τώρα, και δη ομάδες Playoff, και μότο τους Raptors από την Ανατολή, η εικόνα δεν θα μπορούσε να είναι και πολύ καλύτερη από το 2-9 από άποψη ρεκόρ. Συννεφιά, ωστόσο, προκαλεί το πολύ κακό ξεκίνημα του Josh Jackson. Ενώ πέρσι τελείωσε καλά την χρονιά και έκανε καλή preseason, η παρουσία του ως τώρα είναι πολύ κακή και χάνει συνεχώς λεπτά στο rotation. Aν το Sacramento δεν ξεφουσκώσει απότομα, η τελευταία θέση της Δύσης θα πάει στους “Ήλιους”, κάτι, ωστόσο, που καθόλου δεν θα τους χαλάσει αν μετουσιωθεί σε ένα ακόμα ψηλό lottery pick. Αρκεί αυτή τη φορά να το αξιοποιήσουν.
↑1 | Κοσμάς speaking |
---|---|
↑2 | Αυτοί με 6-0 και οι Grizzlies με 4-0 οι μόνες αήττητες ακόμα εντός έδρας στην Δύση. |
↑3 | Γκμουχ, Νίκο, γκμουχ… |
↑4 | Απαραίτητη διευκρίνιση του editor: μόνο ο Μοσχούλας το περίμενε αυτό. |
↑5 | Παρότι για όλους τους υπόλοιπους που βλέπαμε την αμυντική συμπεριφορά του να φθίνει ανησυχητικά, μαζί με τα αμυντικά του νούμερα τα τελευταία χρόνια, δεν αποτελεί αυτό έκπληξη. |