Tι κάνατε πέρσι:
Η περσινή σεζόν βρήκε τους Rockets να υπογράφουν τον δεύτερο superstar που έψαχνε ο Morey για να πλαισιώσει τον Harden, και να καθιερώνουν δίπλα σε αυτούς και τον Parsons, τους άλλους δύο starters που αναζητούσαν, στα πρόσωπα των Pat Beverley και Terrence Jones. Από εκεί και πέρα, μετά τον 6ο παίκτη Jeremy Lin, δεν υπήρχε καμία σταθερά στον πάγκο με συνολικά άλλους 12 παίκτες να παίρνουν συμμετοχές, μεταξύ αυτών μέχρι και ο Josh Powell φόρεσε τη φανέλα των Rockets. Οι starters τους ήταν τόσο αποδοτικοί ώστε έφτασαν τις 54 νίκες και μπήκαν στα playoffs με πλεονέκτημα έδρας απέναντι στους Blazers, σε μια σειρά όπου ο Dwight Howard θύμισε τις καλές του μέρες στο Orlando, πραγματοποιώντας καταπληκτικές εμφανίσεις σε άμυνα και επίθεση. Ο Damian Lillard όμως ήταν ασταμάτητος, βγήκε νικητής στο match-up με τον Harden, και με buzzer beater 0.9 πριν τη λήξη του έκτου παιχνιδιού έστειλε τους Rockets για πρόωρες διακοπές.
Ενώ εμείς κάναμε μπάνια:
Το σημαντικότερο γεγονός του καλοκαιριού για τους Rockets ήταν η υπογραφή του Chandler Parsons στο offer sheet που του πρόσφερε ο Cuban (μέσα σε club, επειδή είναι ο Mark Cuban) αξίας 46 εκατομμυρίων δολαρίων για 3 χρόνια, βάζοντας το μαχαίρι στο λαιμό του λάτρη των bargains Daryl Morey. Ο GM των Rockets μπορούσε να ματσάρει την προσφορά και να κρατήσει τον φέρελπι τρίτο star της περσινής ομάδας στο Houston, αλλά ο Cuban τον στρίμωξε στη γωνία με ένα συμβόλαιο που σήμερα φαίνεται υπερβολικό για όσα προσφέρει ο Parsons, αλλά σε μια διετία με το salary cap να εκτοξεύεται, πιθανότατα ήταν μια καλή τιμή για να διατηρήσει έναν κορμό σε καλή ηλικία. Ακριβό ή δίκαιο, το offer sheet υπογράφηκε, ο Morey δε μάτσαρε και ο πολυδιάστατος Parsons κατέληξε στο Dallas. Αυτό ήταν το πρώτο καλοκαιρινό ζόρι και η πρώτη ήττα του Morey.
Στον απόηχο της απόφασης του Lebron να επιστρέψει στο Cleveland, οι Rockets προσπάθησαν να προσελκύσουν τον Chris Bosh για να συνθέσουν τους δικούς τους Big Three, και έτσι ο πάντα μεθοδικός Morey αναγκάστηκε να στείλει με συνοπτικές διαδικασίες τον Asik στους Pelicans και τον Lin στους Lakers (μαζί με τα δύο picks των Rockets για το 2015 , για τα δικαιώματα του …Sergey Lishchuk). Ο Bosh προτίμησε το max συμβόλαιο για να παραμείνει στο Miami, και το Houston έχασε δύο καλούς rotational players και δύο picks για τον Ariza, το pick πρώτου γύρου τον Pelicans και ένα καλάθι με κρασιά από τον Dell Demps για να τους ευχαριστήσει για το δώρο. Δεύτερο ζόρι, δεύτερη ήττα για τον Morey.
Από εκεί και πέρα, το roster έπρεπε να ξαναγεμίσει. Αποκτήθηκε ο Jason Terry για backup πίσω από Beverley και Harden, επιλογή που ενέχει ρίσκο γιατί ο παίκτης έχει να παίξει σοβαρό μπάσκετ μια διετία, ο Παπανικολάου από τη Barcelona για να κάνει τα ρεπό του Ariza και ίσως να παίξει σποραδικά σαν small ball τεσσάρι, ο Joey Dorsey, προφανώς επειδή μοιάζει εμφανισιακά με τον Dwight, ενώ από το draft προστέθηκαν o guard Nick Johnson και o center Clint Capela, που λογικά θα κάνουν το αγροτικό τους στην D-League. Σε αυτούς μπορούμε να προσθέσουμε την έκπληξη των περσινών playoffs Troy Daniels και τον Isaiah Canaan οι οποίοι λογικά θα έχουν αναβαθμισμένο ρόλο φέτος.
Depth Chart:
| PG | Patrick Beverley | Isaiah Canaan | |
| SG | James Harden | Jason Terry | Troy Daniels |
| SF | Trevor Ariza | Kostas Papanikolaou | |
| PF | Terrence Jones | Donatas Motiejunas | |
| C | Dwight Howard | Clint Capela |
Γκανιάν:
Το μεγαλύτερο κεφάλαιο για τους Rockets είναι αναμφίβολα η ύπαρξη στο δυναμικό τους δύο εκ των δέκα καλύτερων παικτών σε όλο το ΝΒΑ (έστω και αν πρόκειται για τους δύο λιγότερο θεαματικούς της δεκάδας). Ο Harden έχει σταθεροποιηθεί ως ο καλύτερος shooting guard του ΝΒΑ και η έφεση του στο pick and roll τον καθιστά ιδανικό παρτενέρ του Dwight Howard, ο οποίος παρά τα προβλήματα την τελευταία τριετία (αδιαφορία στο Orlando, τραυματισμοί στο L.A. και προσαρμογή στο Houston) παραμένει ο καλύτερος two way center της λίγκας, πράγμα που απέδειξε και στα περσινά playoffs. Από εκεί και πέρα, υπάρχει ένας από τους καλύτερους 3 and D παίκτες στο ΝΒΑ, ο Trevor Ariza, o δημόσιος κίνδυνος Patrick Beverley, να τρομοκρατεί κόσμο στο 1 και ο Terrence Jones ο οποίος μπορεί να εξελιχθεί σε ένα από τα πληρέστερα τεσσάρια. Από πλευράς πρώτης πεντάδας, βρίσκονται σίγουρα στην elite.
Επίσης η παρουσία ενός GM που άλλαξε τον τρόπο που λειτουργεί η λίγκα τόσο αγωνιστικά όσο και σε επίπεδο σχεδιασμού, ικανού να υλοποιήσει απίθανα trades από το πουθενά, σίγουρα δίνει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα στους Rockets.
Μουλάρι ο Αστραχάν:
Όλα τα υπόλοιπα. Howard και Harden έχουν χτίσει/αποκτήσει τη φήμη των χειρότερων συμπαικτών (ο Motiejunas, που όπως βλέπουμε είναι ακόμα στο roster, έχει πει δημοσίως τα χειρότερα για τη συμπεριφορά τους) και είναι αμφίβολο κατά πόσον μπορούν να προσελκύσουν ποιοτικούς παίκτες στο Houston. Ο πάγκος αποτελείται από παίκτες που μοιάζουν τυχαία μαζεμένοι, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο σχεδιασμό κατά νου, και με τις απώλειες των Lin και Asik, οι Rockets μοιάζουν έναν τραυματισμό μακριά απ’ την κατάρρευση. Μέσα σε όλα, υπάρχει και η άμυνα του James Harden ο οποίος χαρίζει 3-4 καλάθια στους αντιπάλους σε κάθε αγώνα, απλά και μόνο με το να κοιτάζει τη μπάλα και να μην ασχολείται με το που βρίσκεται ο παίκτης του. Είναι σίγουρα διαφορετικό να είναι κανείς κακός αμυντικός ατομικά και διαφορετικό να μην ασχολείται καν με την ομαδική άμυνα. Τέλος ο Kevin McHale, όσο δημοφιλής κι αν είναι στους κύκλους του ΝΒΑ, δεν έχει αποδείξει ότι έχει την τακτική ευστροφία για να εκμεταλλευτεί στο έπακρο το δυναμικό της ομάδας του, ούτε και να κάνει καθοριστικές επιλογές μέσα στο παιχνίδι.
Με έχεις κάνει ξενύχτη:
Κώστας Παπανικολάου. Όχι επειδή είμαστε γραφικοί και όποιος Έλληνας παίζει στο ΝΒΑ γίνεται αμέσως λόγος παρακολούθησης, αλλά γιατί στα φιλικά παίρνει πολύ χρόνο, και ο McHale φαίνεται να θέλει να του δώσει μεγαλύτερο ρόλο από αυτόν του spot-up shooter που αναμενόταν. Τα φιλικά μπορεί να μην είναι ασφαλής εικόνα, αλλά ο coach του εμπιστεύεται αρκετά τη μπάλα στα χέρια του, και του έδωσε το ελεύθερο να παίρνει προσπάθειες είτε από μακριά μετά από ντρίμπλα είτε με drive. Στις ευκαιρίες αυτές έδειξε πράγματα που ίσως κάπου είχαν χαθεί στη θητεία του σε Ολυμπιακό και Barcelona. Πολλές και σωστές πάσες, συμπαθητικό παιχνίδι με πλάτη και φυσικά ένα highlight dream shake.
Το μαντείο του Ball Hog:
Συμπληρώνοντας μια 20ετία από την τελευταία φορά που στέφθηκαν πρωταθλητές και με δύο superstars στη σύνθεσή τους, οι Rockets δε μπορούν παρά να στοχεύουν στον τίτλο. Ρεαλιστικό ή μη, σε μια τόσο δυνατή Δύση δεν υπάρχει τίποτα βέβαιο. Σίγουρα υπάρχουν ομάδες που είναι δυνατότερες (Spurs, Clippers, Thunder) αλλά ηλικία και τραυματισμοί αποτελούν σημαντικά ερωτηματικά γι’ αυτές. Harden και Howard πλέον βρίσκονται για δεύτερη χρονιά μαζί, και η συνεργασία τους αναμένεται καλύτερη. Aν τα κομμάτια του πάγκου βρεθούν στις σωστές θέσεις, δεν αποκλείεται να τους δούμε στους τελικούς. Από την άλλη πλευρά, είναι μαζί με τους Blazers οι ομάδες με το μικρότερο βάθος στη Δύση, γεγονός που δεν αποκλείεται να τους οδηγήσει σε μια έξοδο νωρίτερα από ότι περιμένουν στα playoffs, καθιστώντας τη χρονιά αποτυχημένη, ακόμα περισσότερο αν προκύψει κάποιος τραυματισμός σε έναν εκ των Harden και Howard, περίπτωση κατά την οποία Suns και Pelicans είναι έτοιμοι να τους προσπεράσουν στην κούρσα για τα playoffs.
Όλα αυτά βέβαια αλλάζουν αν ο Morey καταφέρει, και πάλι από το πουθενά, να φέρει τον τρίτο superstar που ισχυρίζεται ότι λείπει από την ομάδα. Αυτό τους κάνει άμεσα ισότιμους διεκδικητές του τίτλου.
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
Ρε Billy Hoyle όλα εσύ τα γράφεις;
Δώσε τίποτα και στους άλλους.