NBA Previews 2014-15: San Antonio Spurs

Τι κάνατε πέρσι:

Έγιναν η πρώτη ομάδα στην ιστορία χωρίς παίκτη με περισσότερα από 30 λεπτά ανά αγώνα, με τον Patty Mills να μπαίνει στους αγώνες σαν το διάβολο της Τασμανίας, με ασταμάτητο τρέξιμο, κλεψίματα και τρίποντα στον αιφνιαδιασμό, ένας μοναδικός ρόλος για έναν μοναδικό παίκτη, που δε ξεπερνά το 1,80. Δίπλα του τον Belinelli, που είναι ο συνεπής σωστός συμπαίκτης, ανάμεσα στην τρέλα του Patty και την εκκεντρική ιδιοφυϊα που λέγεται Manu Ginobili. Ο Boris Diaw, άλλος ένας μοναδικός παίκτης, που ο Popovich θέλησε και κατάφερε να εντάξει στο σύστημά του (αλλά και να το ράψει πάνω και στα δικά του χαρακτηριστικά) λύνοντάς του τα χέρια. Όλα αυτά μεταφράστηκαν 62 νίκες, και μετά τον πρώτο γύρο όπου οι Mavericks του Carlisle τους τρόμαξαν, έφτασαν εύκολα στους τελικούς. Eκεί, μετά από ένα άνευρο ξεκίνημα στα 2 πρώτα παιχνίδια, ανέλαβε ο Kawhi Leonard, κερδίζοντας τον τίτλο του Finals MVP, με μέσους όρους 18pts/6.5reb/2ast/1.6stl/1.2blk με εξαιρετικά ποσοστά, και άμυνα που έκανε τον Lebron να δυσανασχετεί. Το Miami δεν κατάφερε σε κανένα παιχνίδι από αυτά που έχασε να σταματήσει την εκπληκτική επιθετική λειτουργία των Spurs, με καλύτερη απόδειξη το γεγονός πως στο πιο κοντινό παιχνίδι έχασαν για 15 πόντους. Ίσως, όμως, το χαρακτηριστικότερο σημείο των τελικών, και νομίζω η στιγμή που στην ουσία κρίθηκε ο τίτλος, ήταν το πρώτο ημίχρονο του τρίτου παιχνιδιού, όταν οι Spurs σκόραραν 71 πόντους, αμέσως μετά το break του Miami μέσα στο San Antonio. Δεν ξέρω πόσο εντυπωσιακό μοιάζει σαν αριθμός, αλλά ήταν ίσως η καλύτερη μπασκετική παράσταση που έχω παρακολουθήσει ποτέ. Για ένα διάστημα 15 λεπτών οι Spurs έβαζαν τα πάντα με τους Heat να μη μπορούν να αντιδράσουν με καμία πεντάδα που έριξε ο Spoelstra στο παρκέ. Ήταν σαν να βλέπεις αγώνα ομάδα ΝΒΑ με ομάδα από το κολλεγιακό, ενώ μιλάμε για τους τελικούς του ΝΒΑ. Μετά από αυτό το παιχνίδι τα υπόλοιπα δύο αποτέλεσαν τυπική διαδικασία, με το Miami να χάνει με κάτω τα χέρια.

Ενώ εμείς κάναμε μπάνια:

Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει. Ο Popovich σκέφτηκε ότι μάλλον το ήδη υπάρχον υλικό δεν είναι τόσο κακό, και αποφάσισε να ανανεώσει όλους τους free agents του rotation. Parker και Ginobili ξεκουράστηκαν το καλοκαίρι, με τον Manu βέβαια να μην είναι και πολύ ευτυχής που δεν τον άφησαν να παίξει στο Mundobasket. Ο Baynes μετά από μια διετία στην ομάδα εμφανίστηκε εντυπωσιακός στο mundobasket, όντας ένας από τους αποδοτικότερους ψηλούς της διοργάνωσης, και οι Spurs τον επιβράβευσαν με μονοετές συμβόλαιο στα δύο εκατομμύρια δολάρια για να είναι ο 4^ος ψηλός τους. Η μόνη προσθήκη είναι ο Kyle Anderson, με το αυτοσαρκαστικό προσωνύμιο SlowMo, ένας καθόλου αθλητικός forward o οποίος στο UCLA ήταν ο βασικός χειριστής της μπάλας χάρη στο court vision και το μπασκετικό μυαλό που διαθέτει. Είναι δύσκολο να διαπρέψει στο ΝΒΑ, αλλά αν υπάρχει ένα προπονητικό team που μπορεί να δουλέψει πάνω στα χαρακτηριστικά του, αυτό είναι ο Popovich με το επιτελείο του.

Πέραν της αγωνιστικής προσθήκης του Kyle Anderson, ο πάντα πρωτοπόρος Pop, πρόσθεσε στο team του την Becky Hammon, θρύλο του WNBA, κάνοντας την την πρώτη assistant γένους θηλυκού στο ΝΒΑ, αλλά και τον Ettore Messina, για το επιθετικό σύστημα του οποίου έχει εκφραστεί στο παρελθόν με τα καλύτερα λόγια.

Depth Chart:

 Γκανιάν:

Οι Spurs είναι μια καταπληκτική ομάδα που αποδίδει σε υψηλότατο επίπεδο σε άμυνα και επίθεση, διατηρώντας τον κόρμο της εδώ και πάνω από 10 χρόνια. Η ομοιογένεια, η εμπιστοσύνη στον προπονητή και το πρόγραμμα, αλλά και το γεγονός ότι η βάση είναι τόσο ισχυρή, που παίκτες από το περιθώριο του ΝΒΑ μπορούν να κουμπώσουν σε συγκεκριμένες ανάγκες και να διαπρέψουν, είναι στοιχεία τα οποία a priori δίνουν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα στους Spurs.

Ο Kawhi Leonard, ο οποίος μετά από μια καλή, αλλά όχι εντυπωσιακή regular season, εκτοξεύτηκε στους τελικούς, δημιούργησε βάσιμες ελπίδες ότι μπορεί μαζί με τον Parker να αποτελέσει θεμέλιο λίθο της ομάδας όταν η παλιά φουρνιά αποσυρθεί. Τα συμβόλαια των Duncan – Ginobili λήγουν το καλοκαίρι, αλλά ο Parker και ο Popovich μένουν. Η μέχρι προ τινος βεβαιότητα ότι η απόσυρση του Duncan θα έβαζε τέλος στα χρόνια της δόξας των Spurs, πλέον τίθεται σε αμφιβολία. Ο Kawhi τους δίνει μια νέα προοπτική.

 Μουλάρι ο Αστραχάν:

Από πλευράς υλικού δεν υπάρχει αδυναμία. Η διατήρηση όμως ενός τόσο μεγάλου σε ηλικία δυναμικού ελλοχεύει πάντα τον κίνδυνο να καταρρεύσουν βασικά κομμάτια του οικοδομήματος. Ο Duncan είναι 38, ο Manu 37 και αμφότεροι είναι απολύτως απαραίτητοι στο σύστημα των Spurs. Ο Parker είναι μεν 32, αλλά η φετινή θα είναι η 14^η σεζόν του στη λίγκα. Το στοίχημα είναι να αντέξουν και φέτος οι τρεις σωματοφύλακες του coach Pop.

O Patty Mills με την καταπληκτική σεζόν του συνέβαλε τα μέγιστα στο να μπορεί ο Popovich να ξεκουράζει τον Parker για να τον έχει φρέσκο στα playoffs (το 2013 ο Γάλλος ήταν σκασμένος στους τελικούς και σίγουρα δεν ήθελε να ξαναβρεθεί στην ίδια κατάσταση), χωρίς η ομάδα να ρετάρει. Φέτος θα χάσει αρκετό διάστημα, και ο Cory Joseph πρέπει να αποδείξει ότι τα διάφορα σποραδικά διαστήματα καλού μπάσκετ που έχει παίξει δεν είναι πυροτέχνημα, αλλά μπορεί να αναλάβει σταθερά το ρόλο του δεύτερου PG.

Με έχεις κάνει ξενύχτη:

Οι τελευταίες παραστάσεις του Tim Duncan (εκτός αν συνεχίσει να μας κάνει πλάκα και παίξει και του χρόνου), τα floaters του Parker, η τρέλα που κουβαλάει ακόμα και στα 37 του ο Manu και οι συνακόλουθες πάσες που μόνο αυτός βλέπει μέχρι να γίνουν, το σακί με λίπος που στάζει μπασκετική καύλα/νέκταρ και λέγεται Boris Diaw, οι υπενθυμίσεις του Kawhi ότι υπάρχει σε αυτή την ομάδα και κάποιος που καρφώνει, τα show του Patty Mills με τις πετσέτες στον πάγκο και από την άνοιξη και πάλι στα παρκέ σαν άλλος διάβολος της Τασμανίας. Ο Popovich να κακοποιεί τους δημοσιογράφους ανάμεσα στα ημίχρονα, η φάτσα του Belinelli, τα pull up τρίποντα από παντού του Danny Green, ο Αυστραλιανός ελέφαντας Aaron Baynes. Οι Spurs είναι βαρετοί, καλά τα λέτε.

Το μαντείο του Ball Hog:

Ο Pop θα διαχειριστεί και φέτος μαεστρικά τα λεπτά των παικτών του, θα ενσωματώσει πλήρως και τον Aaron Baynes στη μηχανή του, για να έχει δύο πλήρεις πεντάδες, οι Spurs θα ολοκληρώσουν την δέκατη έκτη διαδοχική σεζόν τους με περισσότερες από 50 νίκες και ο πανδαμάτωρ χρόνος θα νικηθεί και φέτος. Αυτά δεν είναι τόσο προβλέψεις του Ballhog, όσο δεδομένα. Αν το πρόβλημα του Kawhi στα μάτια δεν αποδειχτεί κάτι ανησυχητικό, ο Patty Mills επιστρέψει από την εγχείριση στον ώμο στην κατάσταση που βρισκόταν πέρσι και το μικρόβιο των τραυματισμών δεν τους χτυπήσει, είναι το φαβορί για τους τελικούς και τον τίτλο.

Εκτός αν φέτος είναι τελικά η χρονιά που η μηχανή θα κλατάρει. Όποιος θέλει μπορεί να ποντάρει κόντρα στον Popovich. Εγώ δεν το κάνω.

The following two tabs change content below.

• Bio
• Latest Posts

Giannis Chatsios

Ήταν και για πάντα θα είναι ο πρώτος πρωταθλητής της fantasy league που έφερε τους συντάκτες του Ballhog κοντά, και αυτός είναι ένας τίτλος που κανείς δεν μπορεί να του αφαιρέσει.Όχι τυχαία. Παρακολουθεί live τους περισσότερους αγώνες, διαβάζει τα πάντα γυρω από το ΝΒΑ και το μπάσκετ γενικότερα, μπορεί να περιγράψει τον μηχανισμό του σουτ κάθε παίκτη και θυμάται στατιστικά και πληροφορίες αγώνων περασμένων δεκαετιών, σαν μία σωστή κινητή εγκυκλοπαίδεια του μπάσκετ που είναι. Παλαιότερα τα εξηγούσε στο δικό του blog, τώρα τα εξηγεί στο Ballhog. Τα απαιτητικά ωράρια του ΝΒΑ δεν τον αφήνουν να ασχοληθεί με την Νομική την οποία έχει τελειώσει. Προλαβαίνει όμως να παίζει μπασκετάκι κάθε απόγευμα στα γήπεδα των Αμπελοκήπων,με ένα απαράμιλλο στυλ όπου ο ίδιος πιστεύει ότι μοιάζει στον Ginobili. Δεν μοιάζει, αλλά δεν του το λέμε για να μην τον πληγώσουμε.

Latest posts by Giannis Chatsios (see all)

• Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
• Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
• Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
• Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
• Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019