1. O RC Buford, general manager των Spurs, νικητής και του βραβείου για τον general manager της προηγούμενης σεζόν είχε ένα ξεκούραστο καλοκαίρι, αφού απλά κράτησε ίδια την ομάδα του. Υπήρξαν άλλοι GM όμως που πέρασαν όλο το καλοκαίρι πάνω από υπολογιστές και κινητά κάνοντας την μία κίνηση μετά την άλλη, παίρνοντας δύσκολες αποφάσεις. Ποιός έκανε τις καλύτερες αυτό το καλοκαίρι?
Gus Χρυσοχού: Ναι ναι, ξέρω, όλοι (ή τέλος πάντων πολλοί) θα σκεφτούν τον David Griffin. Εγώ θα πάω όμως στον κρύο Βορρά. Εκεί που το κρύο αντέχεται από λίγους. Εκεί που ο Milt Newton έφερε νιάτα και ταλέντο. Zach LaVine, Andrew Wiggins, Anthony Bennett (για παλτό – μήπως και του βγει) πλαισιωμένοι από την εμπειρία των Thaddeus Young και Mo Williams. Μπορεί οι Minnesota Timberwolves να έχασαν το μεγάλο αστέρι τους, τον Kevin Love, ωστόσο βγήκαν κερδισμένοι. Το να πάει κάποιος να χτυπήσει μεγάλα ονόματα είναι το εύκολο. Το να επενδύσει σε νεαρούς παίχτες είναι το δύσκολο. Κύριε Newton είμαι μαζί σας.
Νικόλας Ραδικόπουλος: Εγώ πάλι, ως Spurs lover, θα πω πάλι ο RC Buford. Διανύουμε την τελευταία χρονιά των Duncan και Manu, όπως όλα δείχνουν, ενώ το καλοκαίρι είναι R.F.A. ο Kawhi και ο Joseph και F.A., μεταξύ άλλων, οι D. Green και Belinelli. Η επιλογή να μην δώσει από τώρα max contract στον MVP των περσινών τελικών έχει εξήγηση: την αποφυγή να δεσμεύσει 9 εκατ. USD στο cap space από τώρα. Αυτά προορίζονται για ανανεώσεις, ώστε εκείνα των Tim και Manu (πάνω από 17 εκατ USD) να πάνε στο φιλολογούμενο ενδιαφέρον για τον Marc Gasol. O Κawhi, με τις πρόσφατες δηλώσεις του, έδειξε να είναι ενήμερος για αυτόν τον σχεδιασμό.
Αντιλαμβάνομαι ότι η πρόταση έχει “αν”, άρα είναι αρκετά πιθανό να linkάρεται μελλοντικά εις βάρος μου (για πάντα). “ΑΝ”, όμως, ο προγραμματισμός του φετινού καλοκαιριού όντως πραγματοποιηθεί, τότε θριαμβευτής του φετινού καλοκαιριού θα είναι ο Buford, που θα έχει καταφέρει να επιτύχει την διατήρηση του franchise σε τόσο υψηλά ανταγωνιστικά επίπεδα, με προγραμματισμό ένα καλοκαίρι πριν. Συνεπώς, δικό του από φέτος για μένα, κι ας του το δώσετε εσείς του χρόνου!
Πέτρος Καούνης: Θα συμφωνήσω με τον Gus. Δίνεις το μεγάλο σου αστέρι (Love) και καταφέρνεις να πάρεις LaVine, Wiggins, Bennett με rookie contracts και να φέρεις Mo Williams και Thaddeus Young στη Minnesota. Υπογράφεις τον Rubio με 4ετές στα 55 εκατομμύρια και έχεις στα χέρια σου την ανταλλακτική αξία του Martin. Το μεγαλύτερο στοίχημα για τον Newton θα είναι να πείσει κάποιον μεγάλο παίκτη να μετακομίσει το καλοκαίρι στα βουνά της Minnesota. Άσε που τους βγήκε και ο Bridgewater και όλοι στην πόλη έχουν την αίσθηση πως κάτι αλλάζει (Εditor’s note: Μη χρησιμοποιείτε άγνωστες λέξεις, κύριε).
Λουκάς Μοσχούλας: Για μένα ο κερδισμένος είναι άλλος. Ήταν ένα καλοκαίρι που σίγουρα δέχτηκε πίεση. Δεν είναι και λίγο ο franchise player σου να υπογράφει μικρότερο συμβόλαιο και εμμέσως να σου λέει «φέρε μου παίκτες για να πάρω ένα ακόμα πρωτάθλημα». Όμως ο Donnie Nelson έκανε πολύ σωστά την δουλειά του. Chandler (άμυνα στο ζωγραφιστό και rebounds), Parsons (σκοράρισμα), Nelson (σουτ 3 πόντων και οργάνωση) και Aminu-Jefferson-Felton (βάθος στον πάγκο) ήταν οι παίκτες με τα στοιχεία που έλειπαν από το roster των Mavericks.
Σταύρος Μαρίνος: Ο καλύτερος GM της offseason δεν ήταν άλλος από τον LeBron James των Cavaliers. Αρχικά δημιούργησε cap space στέλνοντας Jack και Zeller σε Nets και Celtics. Στη συνέχεια έπεισε τον εαυτό του πως πρέπει να υπογράψει στο Cleveland. Τέλος, συμπλήρωσε το παζλ προσελκύοντας των Kevin Love από τα κρύα της Minnesota. Σε ένα μόνο καλοκαίρι η ομάδα με το 22ο ρεκόρ του NBA, είναι πλέον contender. Μπράβο σας κε James!
Γιάννης Χάτσιος: O R.C. Buford είναι προφανής απάντηση, αλλά πλέον μετά από όλα αυτά τα χρόνια το έργο του είναι εύκολο. Ο Masai Ujiri έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στο Toronto ξεσκαρτάροντας το roster και θωρακίζοντας τον πάγκο των Raptors, αλλά με βάση το φετινό καλοκαίρι, θα συμφωνήσω με το Λουκά και θα ξεχωρίζω τον Donnie Nelson ως τον καλύτερο, καθώς κατάφερε εν μια νυκτί να κάνει τους Mavericks από ομάδα στα όρια των playoffs σ σε διεκδικήτρια του τίτλου, και μάλιστα χωρίς να έχει trade chips στα χέρια του.
Μήτσος Μαυράκης: Τον ανέφερε ο Χάτσιος, αλλά τον προσπέρασε. Εγώ θα τον επαναφέρω στην κουβέντα για να του δώσω τον τίτλο του καλύτερου. Το καλοκαίρι, λοιπόν, ξεκίνησε νωρίς και ήταν ιδιαιτέρως θερμό για τον Masai Ujiri. Αναγνωρίζοντας την αξία των παικτών που είχε στην ομάδα υπέγραψε νωρίς σε ένα εξαιρετικό value for money συμβόλαιο τον Kyle Lowry, παίκτη που λιγουρευόταν όλη η λίγκα. Επιπλέον, προσέθεσε εξαιρετικής ποιότητας πινελιές στον πάγκο του και draftαρε έναν άγνωστο βραζιλιάνο, έτσι για να ψαρώσουν οι υπερκατάσκοποι/ scouters. Έτσι απλά το “We, the North” σπέρνει ένα παγωμένο ρίγος στην ραχοκοκαλιά των 29 ομάδων από την χώρα των γιάνκηδων.
Φυσικά, δεν έχω αντίρρηση πως οι κινήσεις του Donnie Nelson ήταν εντυπωσιακές, αλλά με βασανίζουν 3 ερωτήσεις;
Α) η υπογραφή του Chandler στο συμβόλαιο που είχε αρνηθεί να του δώσει πριν από τρία χρόνια, δεν ήταν αποδοχή του λάθους του τότε;
Β)τα λεφτά που έδωσε στον Parsons, θα μπορούσε να κλείσει 2 πενταδάτους παίκτες;
Γ) Ο Peja και ο Cardinal έχουν ξεκινήσει προπονήσεις ή δεν τους έχουν καλέσει στο reunion;
Gus Χρυσοχού: Κοίτα να δεις που πίστευα πως όλοι θα πηγαίνατε με τον LeBron, εεεε τον Griffin ήθελα να πω. Απλά δεν θυμάμαι πρόσφατα κάποια ομάδα να χάνει franchise player και να δημιουργεί τόσο potential με τις κινήσεις της. Σίγουρα υπάρχουν καλύτεροι GMs εκεί έξω από τον Newton, αλλά εκτιμώ πως εκμεταλλεύθηκε την αποχώρηση του Love με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Δημήτρης Ματζούκας: Κι εγώ θα πάω με LeBron πάντως Gus. Συμφωνώ απόλυτα, σε ό,τι – ακριβώς – είπε – ο – Σταύρος. Ο LeBron James πήρε μία από τις χειρότερες περσινές ομάδες και την έστησε μόνος του για να διεκδικήσει πρωτάθλημα. Έχει κάνει λάθη φυσικά, μιας και η σύνθεση της ομάδας είναι λίγο ανορθολογική, και δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό να απευθύνει ανοιχτό κάλεσμα στους καλύτερους φίλους του για να έρθουν να παίξουν στο Cleveland, ώστε να νιώθει πιο άνετα ο καλύτερος παίκτης της ομάδας – ο ίδιος δηλαδή. Ωστόσο δικαιολογείται για τα όποια μικρά λάθη ή παραλείψεις, γιατί είναι η πρώτη του προσπάθεια ως general manager και θα πάρει κάποιο χρόνο να μάθει τα μυστικά του επαγγέλματος και να μοιάσει στο πρότυπο του, τον Pat Riley, του οποίου τις κινήσεις αντιγράφει στο ξεκίνημα της δεύτερης αυτής καριέρας του.
Νικόλας Ραδικόπουλος: Να εξηγήσουμε μόνο ότι λέμε LeBron, γιατί η δικιά του επιθυμία τον έστειλε στο Cleveland, και δεν τον έπεισε κάποιος τρίτος, ώστε να πάρει ο όποιος Grifin εύσημα. Και στη συνέχεια, η δική του παρουσία εκεί ήταν που προσέλκυσε Love και βετεράνους.
Απλά να θέσω μία και μόνο μικρή ένσταση για τον Ujiri. Σε αυτό το draft, με τόσα καλά picks σε όλο το εύρος, όπως αποδείχθηκε. Γιατί όχι μια καλύτερη επιλογή στο 20 από τον Βραζιλιάνο; Έχεις φτιάξει μια ομάδα contender με τα όλα της για την Ανατολή, που χαίρεσαι κιόλας να την βλέπεις. Είναι το ξεπέταγμα (που αν δεν γίνει και φέτος, θα τεθούν ερωτηματικά…) κι έναν καλό αναπληρωματικό του Valanciunas από το να θεωρηθεί φαβορί, φαβορί. Αν δεν βρίσκεις κάτι να σε ικανοποιεί, dealαρέ το, μαζί με ένα από τα, άχρηστα μπασκετικά, χρησιμότατα οικονομικά, expirings των Fields, Hayes, Hansbrough. Πραγματικά όμως, εντυπωσιακή η δουλειά που έχει κάνει στο Toronto. Και θα μου κάνει εντύπωση αν δεν κινηθεί για το ένα κομμάτι του puzzle που δείχνει να τους λείπει, χρησιμοποιώντας τα προαναφερθέντα expirings πριν το trade deadline.
Ερώτηση 2: Δεν είναι εύκολο να κρατάς στα χέρια σου τις τύχες μίας ομάδας ανάλογα με τις αποφάσεις που παίρνεις, είναι σίγουρο πως λάθη θα γίνουν. Κανείς δεν είναι τέλειος. Υπήρξε όμως κάποιος GM που να τα θαλάσσωσε σε τέτοιον βαθμό στον σχεδιασμό της ομάδας αυτό το καλοκαίρι ώστε να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε αν κάνει για την δουλειά?
Πέτρος Καούνης: “No one is untouchable, and you’re never done building a team, so we’re always paying attention to what opportunities are out there,” David Griffin. ”Αυτός που πρώτος θα κάνει διορθωτική κίνηση,είναι αυτός που θα έχει κάνει το λάθος” Κομφούκιος.
Gus Χρυσοχού: Αγαπητέ Mitch Kupchak, πες μας τι συμβαίνει; Ποιος είναι τέλος πάντων ο GM σε αυτούς τους Lakers; Εσύ; Μήπως ο West κινεί ακόμα τα νήματα; Μήπως ο Kobe (σε) κάνει ό,τι θέλει; Μέχρι να απαντήσεις, παίρνεις επάξια τον τίτλο του χειρότερου GM για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν.
Γιάννης Χάτσιος: Δε θα ασχοληθώ με τους Lakers γιατί ο Kupchak μάλλον κάνει stealth tanking, και όσο βλέπει τον Kobe να ανεβαίνει αγχώνεται.
Επειδή μιλάμε για το φετινό καλοκαίρι και όχι τη συνολική δουλειά των GMs, οι επιλογές του Presti το καλοκαίρι ήταν ανεξήγητες. Όταν έχεις δύο από τους δέκα καλύτερους παίκτες της λίγκας στη διάθεσή σου, προφανείς τρύπες στο roster και κυνηγάς το πρωτάθλημα χτες, δεν τους πλαισιώνεις με έναν swingman χωρίς ούτε ένα παιχνίδι playoffs στο ενεργητικό του, έναν προβληματικό rookie και τον Telfair που είχε καταλήξει στην Κίνα. Και φυσικά είναι άλλο ένα καλοκαίρι που δεν αμνήστευσε τον Perkins.
Λουκάς Μοσχούλας: Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η προτεραιότητα του Neil Olshey για τον σχεδιασμό των φετινών Portland Blazers ήταν το βάθος στον πάγκο. Αν ο ίδιος είναι ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα τότε σίγουρα υπάρχει ένα θέμα εκεί στο Oregon.
Κοσμάς Καψάλης: Ας δούμε λίγο τα δεδομένα. Είσαι GM σε μια καλή ομάδα, σε μεγάλη πολιτεία. Κάνεις το μεγάλο κόλπο για 2 συνεχόμενα χρόνια και η ομάδα αποκτά το καλύτερο SG και το καλύτερο C στη λίγκα. Έχεις χώρο για ακόμα ένα μεγάλο παίκτη κι αδειάζεις ακόμα πιο πολύ το cap. Το καλοκαίρι ακούστηκαν οι Rajon Rondo, Carmelo Anthony, Chris Bosh. Τελικά δεν έρχεται κανείς από αυτούς (οι πιθανότητες για LeBron ήταν έτσι κι αλλιώς ανύπαρκτες), οι Lin, Asik φεύγουν για ούτε καν για ένα κομμάτι ψωμί και τελικά έχοντας άπλα κι ένα σκασμό λεφτά σου παίρνει κι ο Cuban τον Parsons λίγο παραδίπλα στο Dallas. Κύριε Morey δεν είναι ότι ναυαγήσατε την ομάδα (ίσα ίσα που μια χαρά ξεκίνησε), αλλά μάλλον ισχύει αυτό που λένε ”πήγες για τα πολλά κι έχασες και τα λίγα”.
Νικόλας Ραδικόπουλος: Συμφωνώ με Χάτσιο: Sam Presti! Και θα διατηρεί τον τίτλο, όσο έχοντας την 3άδα Durant, Westbrook, Ibaka, δεν κάνει την παραπάνω κίνηση για να πάρουν το πρωτάθλημα. Η φετινή καλύτερή τους κίνηση: ο Antony Morrow! Ακόμα και για pick πρώτου γύρου τους, διάλεξε τον παίχτη που δέχτηκε να μην υπογράψει συμβόλαιο και πληρωθεί το rookie contract, αλλά να πάει να παίξει στην D-League! Στις συνεχιζόμενες ύβρεις του, από τη μέρα που έφτασαν στους τελικούς του ΝΒΑ, η φετινή νέμεσις που περνάνε, είναι το λιγότερο που του αξίζει!
Σταύρος Μαρίνος: Η παρωδία των 76ers και του Hinkie συνεχίζεται χωρίς εμπόδιο. Σύντομα ο ίδιος, αλλά ελπίζω και πολλοί ακόμα, θα συνειδητοποιήσουν πως ο ομαδικός αθλητισμός δεν είναι απλά ένα άθροισμα ταλέντων σε τσουβάλι που το πετάς στο παρκέ και κερδίζεις. Έχει να κάνει με ανθρώπους, συμπεριφορές, προσωπικότητες, ψυχολογία, συνεργασιμότητα, νοοτροπία και πολλά από τα “intangibles”, που δε φαίνεται να καταλαβαίνουν πολλοί επαγγελματίες. Κι όλα τα παραπάνω όχι μόνο χτίζονται σε ένα υγιές περιβάλλον, αλλά κι αντίστοιχα καταστρέφονται υπό κακές εργασιακές συνθήκες. Κι αυτό ακριβώς γίνεται αυτή τη στιγμή στη Philadelphia. Νέοι παίχτες ξεκινούν την καριέρα τους σε μια εγκαταλελειμμένη μπασκετικά ομάδα, με συνεχείς συντριπτικές ήττες, για ένα αόριστα μακρινό καλό μέλλον βασισμένο στο “it’s just business”. Ο λάκκος της Phily συνεχίζει να σκάβεται.
Γιάννης Χάτσιος: Συμφωνώ επί της αρχής με αυτό που λέει και ο Σταύρος. Νομίζω ότι το μακροχρόνιο tanking αποτελεί τροχοπέδη στη σωστή ανάπτυξη των παικτών που αγωνίζονται στην ομάδα. Αποκτούν κακές συνήθειες, τεστάρονται σπάνια σε δύσκολες καταστάσεις, εμπειρία που με το άνοιγμα κάποια στιγμή της αυλαίας των playoffs θα είναι απαραίτητη. Το επιτυχημένο περιβάλλον είναι σίγουρα σημαντικός παράγοντας στην εξέλιξη των παικτών. Ακόμα κι έτσι, οι outside of the box ιδέες πάντα παρουσιάζουν ενδιαφέρον σε ότι αφορά το αποτέλεσμά τους, και η τελική κρίση για τον Hinkie ακόμα εκκρεμεί. Βλέπω πάντως και τον Κοσμά να μην επηρεάζεται από το καυτό ξεκίνημα των Rockets. Έχει ενδιαφέρον αυτό να το δούμε και σε βάθος χρόνου.
Δημήτρης Ματζούκας: Παιδιά ποιος είναι αυτός ο David Griffin που λέει ο Πέτρος; General Manager στους Cavalliers δεν είναι ο Lebron James; Συγγνώμη που καθυστερώ να απαντήσω, αλλά προσπαθώ να αποφασίσω με ποιον από τους προλαλήσαντες συντάκτες διαφωνώ περισσότερο, γιατί επί της αρχής διαφωνώ με όλους.
Τελικά αποφάσισα ότι περισσότερο διαφωνώ με τον Κοσμά γιατί ο Morey είναι λατρεία. Κυνήγησε τα πολλά μεν, αλλά έσωσε την κατάσταση με εντυπωσιακό τρόπο δε, και προφανώς δεν έχει πει την τελευταία του λέξη.
Προφανώς πάντως αυτός που τα θαλάσσωσε είναι κάτοικος Los Angeles, αλλά δεν είναι ο Mitch Kupchak των Lakers. Ο Dave Wohl των Clippers είχε μία ομάδα που ήταν μία ή δύο κινήσεις μακριά από το πρωτάθλημα. Και τι έκανε; Πήρε ελεύθερο τον καλό Spencer Hawes, ο οποίος όμως δεν ταιριάζει στο παιχνίδι του Rivers, χάλασε το draft pick του για να επιλέξει τον ίδιο παίκτη που επέλεξε πέρυσι, αλλά με διαφορετικό όνομα χωρίς να έχει αποφασίσει να χρησιμοποιήσει κανέναν από τους δύο, έφερε τον Jordan Farmar για back up του Paul αντί του Collison, κι όλα αυτά ενώ πολλοί παίκτες θα παρακαλούσαν να πάνε στους διεκδικητές Clippers για να κυνηγήσουν το δαχτυλίδι. Τουλάχιστον έφερε τον Chris Douglas-Roberts που φοράει κοντά σορτσάκια για να γουστάρουμε την vintage-ίλα. Το μόνο θετικό του καλοκαιριού του!
Νικόλας Ραδικόπουλος: Δίκιο στον Μαντζού για τους Clippers. Χωρίς, όμως, για κανέναν λόγο να παίρνω το βραβείο από την OKC και τον Presti. O τρόπος που οι LAC έχασαν τον Bledsoe και τον Collison, δύο σερί καλοκαίρια, για τον Dudley (που έγινε τίποτα) και το τίποτα (που έγινε Farmar), αφήνοντας τον, σαν-να-δείχνει-έντονα-φέτος-πώς-περνάν-τα-χρόνια, Paul χωρίς ουσιαστική βοήθεια στα playmaking duties, πέρα του Crawford, είναι αδιανόητη! Μαζί με την τεράστια τρύπα στο 3&D 1)σ.σ. παίχτες με καλή άμυνα και καλό τρίποντο στα wings κάνει μία ομάδα που είχε προοπτικές για τελικούς ΝΒΑ, να δείχνει πως θα είναι έκπληξη αν πάει πέρα του 2ου γύρου των playoffs της Δύσης. Όπως έξυπνα το έγραψε ο Lowe, “Doc Rivers the GM keeps making harder the Doc River’s the coach’s job”.
Παρόλα αυτά επιμένω: Sam Presti! o GM της ομάδας που έφυγε από το big- market Seattle, με τον Durant στις αποσκευές, για την small-market Οcklahoma για να κάνει στη συνέχεια διαρκώς οικονομία, γκρινιάζοντας πως παίζει σε small market city! Nα πάρει το βραβείο σπίτι του ο κύριος!
Μήτσος Μαυράκης: Συμφωνώ απόλυτα με το Νίκο. Εύκολα και μακράν, το πλέον καταστρεπτικό καλοκαίρι άνηκε στον Sam Presti. Είχε δύο επιλογές σε ένα εξαιρετικά γεμάτο draft, ολόκληρο το mid-level exception, καθώς και την δυνατότητα να κάνει amnesty τον Perkins. Και το άθροισμα όλων αυτών του απέφερε τον Anthony Morrow. Εν τέλει, με όλα αυτά που έχει κάνει από τη μέρα που έφτασαν και έχασαν τους τελικούς, πρέπει να έχει κατορθώσει να διώξει τον Kevin Durant από την Οκλαχόμα δυο χρόνια πριν τελειώσει το συμβόλαιο του.
Ο Dave Wohl επίσης έκανε μια τίμια προσπάθεια να μας αφήσει με έναν διεκδικητή του τίτλου λιγότερο, αλλά θα έχει μια ευκαιρία να διορθώσει την ομάδα τον Φλεβάρη, αρκεί να μην φέρει κανά παλαίμαχο σαν τον Turkoglu πάλι.
Νικόλας Ραδικόπουλος: Εχμμμ… Ο Turkoglu είναι ήδη στο roster! Δεν έφυγε από πέρσι! Γεγονός που μάλλον ενισχύει την επιχειρηματολογία σου.
Gus Χρυσοχού: Νόμιζα πως μιλάμε για αυτό το καλοκαίρι, όχι διαχρονικά
Λουκάς Μοσχούλας: Πάντως διαβάζοντας το κείμενο του Μαντζού για του 76ers, θεωρώ ότι ο Presti έχει κάνει μεγαλύτερα εγκλήματα. Τουλάχιστον ο Hinkie κάνει καλές επιλογές στα drafts.
3. Το φετινό πολυαναμενόμενο Draft είχε ανακηρυχθεί εδώ και πολύ καιρό ως το καλύτερο των τελευταίων χρόνων. Δεν είχαν όλοι οι General Managers την ευκαιρία να διαλέξουν κάποιον παίκτη, ενώ κάποιοι άλλοι είχαν υπερβολικά πολλές ευκαιρίες. Ποιος τις εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον και έκανε το καλύτερο draft?
Gus Χρυσοχού: Να πω την αλήθεια, είμαι σε δίλημμα. Είμαι μεταξύ του Dennis Lindsey (Utah Jazz) και του Rob Hennigan (Orlando Magic). Θα πάω με τον δεύτερο όμως, καθώς η έλευση των Gordon και Payton, σε συνδυασμό με το υπάρχον υλικό, επιτρέπουν στο Orlando να ελπίζει σε ένα λαμπρό μέλλον. Μένει αυτό να αποδειχθεί και εντός παρκέ, βέβαια.
Πέτρος Καούνης: Ο Oladipo τους βγήκε. Ο Payton δείχνει να είναι Rondo Style PG (ο οποίος στα πρώτα του χρόνια δεν μπορούσε να σουτάρει αλλά σταδιακά βελτιώθηκε). O Gordon έχει τα αθλητικά προσόντα αλλά είναι ένα project με μεγάλο ρίσκο και θα κριθεί όταν επιτέλους βρει τη θέση που πρέπει να παίζει. Με ένα ακόμα πετυχημένο draft τον Ιούνιο, οι Magic θα έχουν καταφέρει να στήσουν μια 5άδα ικανή για επιτυχίες στο μέλλον. Keep up the good work Rob Hennigan!
Λουκάς Μοσχούλας : Δε θα διαφοροποιηθώ, ούτε εγώ. Ο Rob Hennigan (Orlando) ήταν αυτός που βγήκε κερδισμένος από την διαδικασία του draft. Ο λόγος είναι ότι πρόσθεσε παίκτες στις δύο θέσεις που πονούσε, και σε συνδυασμό με το υπάρχον υλικό φαίνεται ότι έρχονται καλές μέρες για τους «Μάγους».
Κοσμάς Καψάλης: Κι εγώ θα συμφωνήσω. Rob Hennigan και Orlando Magic. Η λογική απλή. ”Έχουμε τρεις πολύ καλούς παίκτες σε τρεις διαφορετικές θέσεις. Χρειαζόμαστε PG και PF”. Ok, πήγαν στο draft και πήραν PG και PF. Και μάλιστα τα πρώτα δείγματα είναι θετικότατα και για τους δύο.
Νίκος Ραδικόπουλος: Η Philadelphia, όπως έγραψε και πρόσφατα ο Μαντζούκας, ήταν συνεπής στο καταστροφικό πλάνο της. Μου άρεσαν οι κινήσεις του Denver και του Phoenix. Μάλλον όμως δεν μπορώ να διαφωνήσω μαζί σας: το Orlando και ο Rob Hennigan δείχνουν να εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρον τις ευκαιρίες που τους παρουσιάστηκαν.
Γιάννης Χάτσιος: Στύβω το κεφάλι μου να μη συμφωνήσω με τους υπόλοιπους. Σιχαίνομαι να συμφωνώ. Παρ’ όλα αυτά οι κινήσεις του Hennigan στο draft ήταν μια όαση ορθολογισμού στους παραλογισμούς των GMs στα τελευταία drafts. M’ αρέσουν πάρα πολύ επίσης οι Exum και Hood στη Utah, κινήσεις του Dennis Lindsey, καθώς και το δίδυμο Smart-Young που επέλεξε ο Ainge στη Βοστώνη.
Δημήτρης Μαντζούκας: Rob Hennigan και τα μυαλά στα κάγκελα! Ωστόσο στην όαση του ορθολογισμού, θα πρέπει να προσθέσω τον Sam Hinkie. Με δεδομένο το πλάνο των Sixers, διάλεξε τους παίκτες που ταίριαζαν σε αυτό και βάσει μελλοντικής αξίας είναι καλύτεροι από την θέση στην οποία επιλέχθηκαν.
Bonus Hint: Η κλοπή του draft είναι ο Spencer Diniwiddie sto #38 από τους Pistons.
Γιάννης Χάτσιος: Fuck yeah, bringing back the ‘stache.
Δημήτρης Μαυράκης : Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Μαντζού. Ο Sam Hinkie έχει βέβαια το πλεονέκτημα να μην έχει την δαμόκλειο σπάθη του πρωταθλητισμού πάνω από το κεφάλι του, αλλά κατάφερε να επιλέξει πέντε, εν δυνάμει, starters στο ίδιο draft. Χωρίς, μάλιστα, καν να κινδυνέψει η ομάδα του με καμιά εκτός προγράμματος επιπλέον νίκη. Ναι, καλά το διαβάσετε,πέντε starters: ο Vasilje Micic είναι το καλύτερο point guard του περσινού draft.
4. Ο Lebron James δεν ήταν ο μόνος παίκτης που κυκλοφορούσε ελεύθερος στο ΝΒΑ το καλοκαίρι. Πολλοί κυνήγησαν ένα καινούριο συμβόλαιο και οι περισσότεροι το βρήκαν. Ποιος GM έπιασε τους άλλους στον ύπνο και πέτυχε λαβράκι υπογράφοντας έναν παίκτη?
Gus Χρυσοχού: Οκ, o Isaiah Thomas δεν είναι ακριβώς λαβράκι, μιας και ξέρουμε ήδη τι είναι ικανός να κάνει. To ότι υπήρξε GM όμως, που τον έπεισε να υπογράψει στο Phoenix για τέσσερα χρόνια, έναντι 27 εκατομμυρίων δολαρίων και μάλιστα με το ποσό να πέφτει καθώς περνούν οι σεζόνς, ε, νομίζω δεν θέλει περαιτέρω συζήτηση. Ryan McDonough I salute you.
Πέτρος Καούνης: Οκ, ”εκμεταλλεύτηκε” την αγάπη του Dirk για τον Cuban… Εεε… για την ομάδα, ήθελα να πω. Αλλά το να καταφέρεις να υπογράψεις 3ετές συμβόλαιο με έναν από τους Top10 players όλων των εποχών, και μάλιστα με κάτι παραπάνω από 8 εκατομμύρια το χρόνο, είναι μεγάλη επιτυχία. Συν την επιστροφή του Chandler. Και με τον χώρο που έχουν στο salary cap, οι Mavs θα συνεχίσουν να βρίσκονται ανάμεσα στους διεκδικητές για τον τίτλο τουλάχιστον για τα επόμενα δύο χρόνια.
Λουκάς Μοσχούλας: Σαν μεγάλη γάτα που είναι ο Pat Riley, με το που τα έφυγε ο LeBron έπρεπε να βρει ένα αντικαταστάτη που θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Και τα 9 εκατομμύρια που έδωσε στον Luol Deng για να τον φέρει στις παραλίες τις Florida ήταν, αν μη τι άλλο, μία εξαιρετική κίνηση.
Κοσμάς Καψάλης: Εδώ θα ”κλέψω” λιγάκι και θα πω για μια κίνηση που έγινε πριν λίγες μέρες, κι όχι το καλοκαίρι. Ακουγόταν για το πόσο ευτυχισμένος ήταν ο Rudy Gay στο Sacramento κι ότι ήθελε να μείνει για χρόνια κλπ κλπ. Τελικά αυτό δεν έγινε το καλοκαίρι, αλλά την προηγούμενη εβδομάδα, όταν και βγήκε στο φως η ανανέωση για τα επόμενα 3 χρόνια για 40 εκατομμύρια δολάρια. Είναι μεν πολλά τα λεφτά, αλλά σε μια περίοδο, που λόγω τηλεοπτικών αναμένονται τα πάντα τα ξεφύγουν προς τα πάνω, το να παίρνει ένας από τους stars του πρωταθλήματος me μείωση από τα 20 στα 13 (και μάλιστα στα καλά του μπασκετικά χρόνια) στα αυτιά μου ακούγεται από καλό ως εξαιρετικό.
Νίκος Ραδικόπουλος: Νομίζω πως η υπογραφή Dirk είναι δικιά του προσωπική επιλογή, οπότε δεν μπορώ να τη χρεώσω ως επιτυχία του GM. Επίσης φοβάμαι πως ο Deng, έχοντας γράψει τόσα thibodeau-nian minutes under his belt, δεν θα αργήσει το κορμί του να καταρρέει και το συμβόλαιό του να αρχίζει να φαίνεται κακό. Όπως και του Gus, έτσι κι εμένα, το συμβόλαιο που μου έκανε τεράστια εντύπωση όταν ανακοινώθηκε ήταν του Thomas. Ειδικά μετά την περσινή χρονιά του. Να δεχθεί να υπογράψει πίσω από Dragic και Bledsoe και μάλιστα με 7,5 εκατ. φθίνοντα; Με δεδομένο πως έρχεται από τον πάγκο, διατηρεί τον φρενήρη ρυθμό του Phoenix, αλλά και πως είναι πρώτο φαβορί για το βραβείο του 6ου παίχτη φέτος, αποδεικνύεται το μέγεθος της επιτυχίας της υπογραφής του συγκεκριμένου συμβολαίου.
Σταύρος Μαρίνος: O Gar Forman των Bulls έκλεψε τον πολυπόθητο Gasol από Lakers, Heat, Thunder, Knicks (αλλά κι άλλους μνηστήρες). Αυτή τη στιγμή οι Bulls, 2οι στην Ανατολή, έχουν καλύτερο ρεκόρ από όλους τους παραπάνω που αναφέρατε. Σε αυτόν η επιλογή σου συνεπώς.
Γιάννης Χάτσιος: Θα πάω με δύο οπορτουνίστικες κινήσεις GMs, οι οποίοι όχι μόνο πάτησαν στο λαιμό τους συναδέλφους τους, αλλά ταυτόχρονα τους ανέκοψαν με τις κινήσεις αυτές δρόμο στην πορεία προς την επίτευξη των στόχων τους. O Donnie Nelson (ή τέλος πάντων ο Mark Cuban) πρόσφερε το offer sheet και προσέλκυσε τον Chandler Parsons στους Mavericks, σε μια κίνηση τόσο εκνευριστική για τον Morey, όσο ένα pre-flop raise όταν κρατάς μέτριο προς καλό φύλλο στο πόκερ. Ο Rich Cho από την άλλη εκμεταλλεύτηκε την εκρηκτική προσωπικότητα του Stephenson που τα έσπασε με το front office της Indiana και τον έφερε στη Charlotte με αξία μικρότερη από αυτή της αγοράς.
Δημήτρης Μαντζούκας: Ο Κοσμάς και ο Πέτρος κλέβουν γιατί το να κρατήσεις έναν παίκτη στην ομάδα είναι εκ των πραγμάτων πιο εύκολο για έναν GM, από το να πείσει κάποιον να δοκιμάσει την τύχη του σε ένα καινούριο περιβάλλον. Eιδικά από την στιγμή που αυτός νιώθει καλά στην ομάδα του ή είναι και συναισθηματικά δεμένος μαζί της. Επίσης ξέρουμε πως κατάφερε ο Mark Cuban να υπογράψει ο Parsons.
Το πως όμως κατάφερε ο Mc Donough να πείσει τον Isaiah Thomas να παίζει αναπληρωματικός με συμβόλαιο 7.500.000 $ με ξεπερνάει. Τι μπορεί να του είπε δηλαδή;
Θα προτείνω στο επόμενο roundtable να εικάσουμε όλοι ποια γραμμή ακολούθησε για να τον πείσει να υπογράψει εκεί.
Δημήτρης Μαυράκης: Την χρονιά που οι Hayward και Parsons πήραν από 15 έκαστος, o Rich Cho έκλεισε τον Lance Stepehnson για 9 εκατομμύρια. Ντροπή και σε τρία χρόνια από τώρα θα παρακαλάω να γίνει ο Born Ready πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης της λίγκας.
Gus Χρυσοχού: Θεωρείτε μεγαλύτερο δηλαδή κλέψιμο αυτό του Lance και του Pau από τον Thomas;
Λουκάς Μοσχούλας: Και εγώ, αν και πήγα με Deng, του Pau το θεωρώ όντως μεγαλύτερο steal. Είναι κυρίαρχος ψηλός (ακόμα), που μπορεί να δώσει το κάτι παραπάνω σε ομάδα που κοιτάει ψηλά.
Νικόλας Ραδικόπουλος: Θα υπερθεματίσω και πάλι τον Gus. Η ηλικία, η απόδοση, η χρονική στιγμή και το συμβόλαιο του Thomas νομίζω είναι ένα σκαλί πάνω από τις υπόλοιπες κινήσεις, όσο καλές κι αν ήταν κι εκείνες.
5. Η ιδέα που είχατε για την πιστοντουζιέρα απέδωσε και ξαφνικά γίνατε εκατομμυριούχος. Επιτέλους μπορείτε να κάνετε το όνειρο σας πραγματικότητα και να αγοράσετε την ομάδα ΝΒΑ που υποστηρίζατε από παιδιά. Σε ποιον από τους 30 General Managers θα αναθέτατε την διαχείριση της?
Γιάννης Χάτσιος: Αν σου δοθεί η ευκαιρία να βρεις τρόπο να συναναστρέφεσαι με τον Larry Legend, το κάνεις. Χωρίς δεύτερη σκέψη μάλιστα. Στα bonus του το ότι έχεις αποδείξει πως όντως μπορεί να στήσει εξαιρετικές ομάδες ως GM και ξέρει να παίρνει από το χέρι και να καθοδηγεί προβληματικούς παίκτες (βλ. Rose, Jalen – Stephenson, Lance). (Editor’s Note: Βρε μεθυσμένε, ο Larry Bird δεν είναι GM στους Pacers, πρόεδρος είναι! Απάντηση στο editor’s note από Γιάννη Χάτσιο: Ναι, αλλά αυτός φαντάζομαι παίρνει τις αποφάσεις και τις δίνει στον GΜ με χαρτάκι! Και επίσης με τον Larry Legend εγώ θέλω να συναναστρέφομαι!)
Gus Χρυσοχού: Εδώ μπαίνει το θέμα της διάρκειας. Και όπως ξέρετε τα πάντα είναι θέμα διάρκειας. Μόνο σε ένα όνομα δίνεις τα κλειδιά του μαγαζιού σου, πας διακοπές ήρεμος και επιστρέφεις για να δεις τους τελικούς: RC Buford!
Πέτρος Καούνης : Στον Jeff Bower. Ναι, στον GM των Pistons. Στον άνθρωπο που έχτισε τους Hornets τότε, από την αρχή μέχρι την καταστροφή του τυφώνα Κατρίνα. Στον άνθρωπο που ντράφταρε τους CP3, David West και J.R. Smith. Στον άνθρωπο που τόλμησε να στείλει τον Baron Davis στους Warriors. Αν δεν υπήρχαν οι πολλοί τραυματισμοί στις δύο σεζόν που παίζανε μακριά από το σπίτι τους, θα είχε καταφέρει πολλά περισσότερα.
Λουκάς Μοσχούλας: Επειδή θέλω αποτελέσματα τώρα και έχω τα χρήματα: Donnie Nelson σε προσλαμβάνω.
Κοσμάς Καψάλης: Βασικά δεν είναι τη στιγμή που μιλάμε GM κάπου, αλλά, τί στο καλό, με την πιστοντουζιέρα θα βγάλω τόσα πολλά χρήματα, που με την πρόταση που θα του κάνω δε θα μπορέσει να πει όχι. Στην πρώτη ομάδα ΝΒΑ στα Τρίκαλα λοιπόν, θα έρθει ένας θρύλος του αθλήματος. Τόσο σαν παίκτης, όσο και σαν παράγοντας (όχι ο Larry Bird). Που έχει κάνει πολλά και πετυχημένα κόλπα τόσο σε F.A.s (Shaq) όσο και σε draft picks (Worthy, Kobe). Φυσικά αναφέρομαι στον μεγάλο (77 θα γίνει τον Μάιο) Jerry West.
Νικόλας Ραδικόπουλος: Γελάμε με τους Lakers των τελευταίων τριών χρόνων, αλλά o GM τους έχει φτιάξει ομάδες 5 πρωταθλημάτων.
Για το χάλι της ομάδας την τελευταία 3ετία φταίνε με σειρά:
– ο ανθρωποδιώκτης, non-team-player Kobe,
– το ΝΒΑ που ακύρωσε το deal του Paul στους Lakers, επιτρέποντας το -κατά πολύ χειρότερο- deal του στους Clippers και
– οι απόγονοι του Jerry Buss, που μπλέκονται στα πόδια του.
Από το 2000, όταν και έφυγε από τη σκιά του Jerry West και ανέλαβε κατ’ αποκλειστικότητα τα ινία του σχεδιασμού των Lakers, o Mitch Kupchak δημιούργησε ομάδες και έβγαλε trades που έκαναν την υπόλοιπη λίγκα να φθονεί και να σιχτιρίζει. Το σχέδιό του για την μετά-Kobe εποχή, καθώς όσο είναι εν ενεργεία ο τελευταίος, μόνο οι Xavier Henry και Ronnie Price αυτού του κόσμου, θα υπογράφουν για να παίξουν δίπλα του, αναμένεται με αγωνία και προβλέπεται να είναι ένα ακόμα αριστοτέχνημα. Όπως καταλαβαίνετε, δηλώνω μεγάλος θαυμαστής του οργανωμένου τρόπου δράσης του και της υπομονής του, και αυτός θα ήταν που θα λάμβανε την λευκή επιταγή του πολυεκατομμυριούχου alter ego μου στο παράλληλο σύμπαν που περιγράφετε.
Σταύρος Μαρίνος: Χάρη στα αμέτρητα χρήματα, θα κλωνοποιούσα τον Steve Kerr δύο φορές. Μία για GM, μία για Coach. Κι ύστερα θα κρατούσα τον πραγματικό Steve Kerr για σχολιαστή στην τηλεόραση.
Δημήτρης Μαντζούκας: O Γιάννης έχει δίκιο και με βάζει σε σκέψεις… Ωστόσο με κριτήριο αποτελεσματικότητας, και επειδή θέλω να δω την ομάδα πρωταθλήτρια, θα πάρω τον καλύτερο: Masai Ujiri, αποχωρείς από το κρύο Toronto και έρχεσαι στους Magic που μόλις αγόρασα. Ο άνθρωπος είναι διάνοια! Φαίνεται ότι καταλαβαίνει πράγματα που δεν τα αντιλαμβανόμαστε εμείς, και το τελευταίο του θαύμα, το να μεταμορφώσει τους Raptors από ομάδα ανέκδοτο σε διεκδικήτρια της πρώτης θέσης της Ανατολής μέσα σε ένα χρόνο, με έπεισε να τον προσλάβω. Στα υπέρ του ότι είναι Νιγηριανός και θα έχουμε προτεραιότητα στο να υπογράφουμε Αφρικανικά ταλεντάκια, που είναι το νέο trend στο ΝΒΑ.
Δημήτρης Μαυράκης: Μου έφαγες την επιλογή παίρνοντας τον Masai Ujiri, αλλά διόλου με στεναχωρεί, γιατί σημαίνει πως ο Rob Hennigan είναι διαθέσιμος. Εχει εξαιρετικό pedigree, προερχόμενος από τους Spurs και τους Thunder. Το ρεκόρ του στο draft είναι αψεγάδιαστο. Kαι το trade του Dwight Howard, για το οποίο είχε αρχικά λοιδωρηθεί, ήταν τόσο πετυχημένο που κατέστρεψε τις άλλες τρεις ομάδες που συμμετείχαν σε αυτό!
Gus Χρυσοχού: Ως Spurs fan και άρα όλου του τρόπου λειτουργίας του franchise, περίμενα από τον Νικόλα να δώσει εν λευκώ τα κλειδιά στον Buford. Δεν πειράζει Νίκο, κράτα τον GM – έρμαιο, θα σε αποκλείσω σε κάποιον προηγούμενο γύρο της Δύσης.
Νικόλας Ραδικόπουλος: Αφού τον διάλεξες εσύ ρε Gus! Μετά η μόνη επιλογή που είχα ήταν να πάω στο μηχάνημα κλωνοποίησης να πιάσω σειρά, να περιμένω να τελειώσει ο Σταύρος με τον Kerr για να κάνω εγώ τον Buford ΙΙ!
Λουκάς Μοσχούλας: Απλά Gus, να ξέρεις, θα σε αποκλείσω εγώ σε έναν από τους επόμενους γύρους με τον Donnie Nelson. Άλλωστε οι Mavericks είναι η μοναδική ομάδα που μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τα Σπιρούνια σε σειρά 7 παιχνιδιών.
Gus Χρυσοχού & Νικόλας Ραδικόπουλος: Γραφικός…
| ↑1 | σ.σ. παίχτες με καλή άμυνα και καλό τρίποντο |
|---|
