Γιαννάκη, πόσους παίκτες είπαμε ότι έχει μια ομάδα μπάσκετ;
Τέσσερις μπαμπά!
Ο Vivek Ranadive, ως γνωστόν πλέον, δεν αποτελεί παράδειγμα συμβατικού ιδιοκτήτη, και όπως όλα δείχνουν μάλλον χώνεται αρκετά στις δουλειές των GMs και των προπονητών. Είχε προκαλέσει διάφορες αντιδράσεις με τις, …αχεμ, ρηξικέλευθες ιδέες του για το μπάσκετ (με τη διαβόητη πρόθεσή του να βάλει την D-League partner των Kings να δοκιμάζουν το 4 εναντίον 5 στην άμυνα με έναν παίκτη να περιμένει σε θέση offside, την οποία είχε δοκιμάσει στην ομάδα της κόρης του, την οποία προπονούσε), οι οποίες δεν αποκλείεται να οδήγησαν στο πρόωρο διαζύγιο με τον Mike Malone. Εσκεμμένα ή από λάθος, ο Reggie Evans έκανε το όνειρο του ιδιοκτήτη των Kings πραγματικότητα, αλλά οι μπασκετικοί θεοί τιμώρησαν την ύβρι με ένα χαμένο κάρφωμα.
Παρά τις γραφικές καταστάσεις και τα κατά διαστήματα άσχημα παιχνίδια, υπάρχει ζωή στο Sacramento, που βρίσκεται στο 11-9 στα παιχνίδια που έχει παίξει ο Cousins.
Keep up the good work
Με την κυρίαρχη αφήγηση να λέει ότι το πολύ καλό ρεκόρ της Atlanta είναι αποτέλεσμα της περιφέρειας στην οποία αγωνίζεται και του εύκολου μέχρι στιγμής προγράμματος, το τελευταίο δεκαπενθήμερο ήρθε να διαλύσει αυτού του είδους της αμφιβολίες και να επιβεβαιώσει ότι η ομάδα που χτίζει ο Mike Budenholzer έχει βασιστεί σε γερά θεμέλια. Ύστερα από μια απρόσμενη ήττα στον πόντο από το Orlando, οι Hawks κέρδισαν τους Bulls, έριξαν μια ωραιότατη 30άρα μέσα στο Cleveland και για να σιωπήσουν και αυτοί που υποστήριζαν ότι δεν μπορεί να σταθεί στη Δύση, κέρδισαν μέσα σε 4 μέρες στις έδρες των Rockets και των Mavericks, ενώ το επόμενο βράδυ υπέταξαν και τους Clippers, σε ένα τριήμερο-διάγγελμα για τους στόχους τους. Φυσιολογικά βέβαια, στον φετινό σουρεαλισμό, στο επόμενο παιχνίδι έφαγαν 30 από τους Bucks 1)σε ένα παιχνίδι που ο Jared Dudley έκανε ρεκόρ με 10/10 σουτ εντός παιδιάς και 4 τρίποντα, κάτι που δεν έχει καταφέρει κανείς μέχρι σήμερα, άντε εσύ, βγάλε συμπέρασμα. 13 νίκες στα τελευταία 15 παιχνίδια, με τον Al Horford να θυμίζει σιγά σιγά τον all-star PF/C των προηγούμενων ετών, και παρά την απουσία του Jeff Teague, που έδωσε την ευκαιρία στον Dennis Schroeder να αναλάβει με επιτυχία για λίγο τα ηνία της επίθεσης.
Ο Danny Ferry γνωρίζει ότι η Atlanta δεν αντιπροσωπεύει ακριβώς την κοσμοπολίτικη ζωή και την απέραντη αγορά που προσελκύει τους star free agents, και έτσι, με χαμηλό payroll, να δημιουργεί μια ομάδα που μπορεί να πρωταγωνιστήσει ως έχει και που ίσως, με αυτή την πορεία, πείσει κάποιον star ότι είναι αυτός που μπορεί να της δώσει αυτό το extra boost και να την οδηγήσει στη γη της επαγγελίας.
Επειδή οι Knicks είναι οι Knicks
Η Philadelphia έκανε δύο κολλητές νίκες απέναντι σε Magic και Heat, και μπορεί ακόμα να έχει τις λιγότερες νίκες στο NBA, αλλά πλέον δεν είναι καθαρά η χειρότερη. Βρίσκεται 19 παιχνίδια πίσω από την κορυφή της Ανατολής, την ίδια ώρα που οι Knicks βρίσκονται στο 5-28 και 20 παιχνίδια πίσω. Συγχαρητήρια σε όσους εμπλέκονται στη φαρσοκομωδία της Nέας Υόρκης. Οι 8 σερί ήττες είναι το μεγαλύτερο σχετικό σερί αυτή τη στιγμή στο NBA μαζί με αυτό των Timberwolves, οι οποίοι τουλάχιστον έχουν τη δικαιολογία ότι παίζουν στη Δύση και χωρίς Rubio, Martin, Pekovic.
Αν ο Carmelo αποφασίσει να κάνει την επέμβαση που ίσως χρειάζεται στο γόνατο, οι Sixers έχουν πρόβλημα. Ο οποίος Anthony βέβαια, δεν μπορεί να μεταφράσει τα μεγάλα παιχνίδια του σε θετικά αποτελέσματα για τους Knicks. Συγκεκριμένα τα 6 παιχνίδια στα οποία φέτος έχει βάλει 30 ή περισσότερους πόντους, έχουν τελειώσει όλα με ήττα, ενώ πέρσι το ρεκόρ στις 30άρες (και βάλε) του ήταν 13-12.
Για τους λάτρεις πάντως των τεράστιων, λευκών, μαλακών αντικειμένων, ο Cole Aldrich την τελευταία βδομάδα έχει 13/10 με 61% FG.
So fluffy i’m gonna die
With huge hands comes huge responsibility
Έξω επ’ αόριστον ο Kawhi Leonard, με έναν από τους γιατρούς των Spurs να δηλώνει ότι συναντά για πρώτη φορά το συγκεκριμένο τραυματισμό και τον συνήθως κρυψίνου σε τέτοια ζητήματα, Gregg Popovich να χαρακτηρίζει την κατάσταση με τον περσινό Finals MVP «πολύ προβληματική». Τα προβλήματα είναι πολλά μέχρι ώρας για τους Spurs, οι οποίοι όμως σε μια πιο εύθυμη νότα, είδαν αυτή τη βδομάδα τους Tiago Splitter και Patty Mills να επιστρέφουν στη δράση.
When you get ya mate back @Patty_Mills #GoSpursGo pic.twitter.com/InFOdDVZ8C
— Aron Baynes (@aronbaynes) December 29, 2014
Ο Josh Smith στους Rockets
Αφού μετά από 28 αγώνες με τραγελαφικά αποτελέσματα ο Stan Van Gundy κατέληξε ότι η συνετή λύση είναι να πληρώνει τo Detroit τον Josh Smith για να μην βρίσκεται κοντά στην ομάδα και μετά από τις φημολογούμενες προσπάθειες να βγει δικαστική απόφαση περιοριστικών μέτρων εναντίον του, ο άνθρωπος που καταφέρνει 2 χρόνια αφότου έπαιζε σε επίπεδο all-star να έχει κάτω 40% FG και κάτω από 50% στις βολές βρέθηκε στα waivers.
Επειδή όμως πρόκειται για έναν παίκτη που στο όχι μακρινό 2012 είχε μέσους όρους 19/10/4/1.5/1.5 για τους πέμπτους στην Ανατολή Atlanta Hawks, οι μνηστήρες, όπως έγραψε και ο Μαντζούκας, έπεσαν αμέσως στα πόδια του. Τελικοί νικητές στη διεκδίκηση οι Houston Rockets, η ομάδα του κουμπάρου του, Dwight Howard. Ο Daryl Morey βρήκε τον star PF που έψαχνε για να πλαισιώσει τους Howard, Harden (εφόσον βέβαια αποδείξει ότι με το βλέμμα σε ένα πρωτάθλημα μπορεί να συγκεντρώσει την προσπάθειά του στο να ξαναγίνει ο παίκτης που οδηγούσε την Atlanta σε συνεχείς εμφανίσεις στα playoffs). Βρίσκεται σε μια κατάσταση στην οποία δε θα του ζητηθεί να είναι πρωταγωνιστής, αλλά ξεκάθαρα η τρίτη (αν είναι, πάντα, σοβαρός) επιλογή. Σε πρώτη φάση, θα πρέπει να αφοσιωθεί στα συγκριτικά πλεονεκτήματα που μπορεί να δώσει σε μια ομάδα: την εξαιρετική άμυνα που μπορεί να παίξει, εκμεταλλευόμενος το συνδυασμό δύναμης και ταχύτητας που διαθέτει, το βασισμένο στην εκρηκτικότητα post game του αλλά και την ικανότητά του να βλέπει γήπεδο σαν point forward. Αν θυσιάσει το εγώ του στο βωμό της ομαδικής λειτουργίας, είναι σε θέση να είναι ένα γρανάζι στην συμπαγή άμυνα των Rockets, αλλά κυρίως, μπορεί να ξεκολλήσει την επίθεσή τους από το κάτω μισό του ΝΒΑ.
Οι Rockets από την πλευρά τους τον χρειάζονται για να ανέβουν επίπεδο και να κατεβάζουν ίσως την πιο γεμάτη 5άδα του NBA. Με τον Terrence Jones ή τον Motiejunas στην 5άδα είναι borderline contenders. Με έναν κινητοποιημένο Josh Smith είναι απλά τρομακτικοί και έχουν τη δικιά τους Big Three εκδοχή. Τα οφέλη, αν όλα πάνε κατ’ ευχήν, είναι ανυπολόγιστα και το ταβάνι τους εκτινάσσεται. Ταυτόχρονα, αποτελεί μια κίνηση μηδενικού ρίσκου, οικονομικά και αγωνιστικά. Μπορούν να πειραματιστούν μαζί του και αν συνεχίσει την προσωπική του επανάσταση κλείνοντας τα μάτια στις αποδείξεις των στατιστικών, η επιστροφή του Jones και η παρουσία του Λιθουανού D-Mo, μπορούν ανώδυνα να τον θέσουν εκτός ομάδας, χωρίς να επηρεαστεί το πάτωμα της, καθώς δεν έχασε τίποτα για να τον αποκτήσει.
Ο Daryl Morey ένιωσε το αεράκι από το ανοιχτό παράθυρο του πρωταθλήματος και κάνει ότι μπορεί για να το εκμεταλλευτεί. Ανανέωσε τον McHale για να τον έχει ευχαριστημένο και απελευθερωμένο από το άγχος του να κρατήσει τη δουλειά του και του έφερε 3 παίκτες που μπορούν να του λύσουν τα χέρια. Από το λαχείο που λέγεται Alexey Shved, ο οποίος είμαι πεπεισμένος ότι θα ανέβει σημαντικά σε ένα επιτυχημένο περιβάλλον, στον Josh Smith και τον πυραυλοκίνητο Corey Brewer με το σπασμένο χειρόφρενο, ο οποίος μπορεί να αποτελέσει όπλο στα χέρια του McHale με τα leak-outs του2)τρέχει πάντα πρώτος στον αιφνιδιασμό μετά από κλέψιμο ή rebound, ιδιαίτερα στα λεπτά που ο Dwight Howard αποσύρεται. Μια πεντάδα αποτελούμενη κάποιο συνδυασμό των Beverley, Shved, Harden, Brewer, Smith, Ariza, Motiejunas μπορεί να σκοτώσει οποιονδήποτε αντίπαλο στο ανοιχτό γήπεδο.
Suns keep a’ risin’
Οι Suns έχουν τινάξει από πάνω τους τη σκόνη του κακού ξεκινήματος και παρότι ο βασικός τους center Miles Plumlee δεν συνεχίζει στους ρυθμούς της περσινής σεζόν-έκπληξης, πλέον βρίσκονται καλύτερα και σιγά-σιγά βάζουν σε μια σειρά τα ζητήματα που δημιουργήθηκαν από την αποχώρηση του Frye και την αρχικά δύσκολη προσαρμογή του Isaiah Thomas με τους άλλους 2 PGs του roster. Ο Dragic ανεβαίνει σταδιακά και η επίθεσή τους ρολάρει με το σχήμα με τους 3 guards. Κλειδί είναι και ο Ουκρανός sophomore center Alex Len, ο οποίος στο σερί 6 νικών που τρέχουν τις τελευταίες μέρες οι Suns, έχει περίπου 10 πόντους, 8 rebounds και 2.5 τάπες μέσο όρο, σημειώνοντας πρόοδο στον τομέα της άμυνας και δείχνοντας σιγά σιγά την ικανότητα να μένει στο παρκέ για περισσότερα από 20 λεπτά, χωρίς να έχει προβλήματα με τα fouls. Ο Plumlee ήταν μια ούτως ή άλλως λύση ανάγκης που βγήκε από του πουθενά. Ο Ουκρανός είναι lottery pick και μεγάλη ελπίδα για το μέλλον της ομάδας του Phoenix. Δεν είναι τυχαίο το ότι στα παιχνίδια που ξεκίνησε βρίσκονται στο 6-1.
Παράλληλα είχαν και στιγμές “αλληλεγγύης”, με τον Bledsoe να επιτίθεται στον Dragic για ένα rebound με το οποίο θα έφτανε στο triple-double. Φέλας, εντζόι:
Oh, the beauty
Ο John Wall οδηγεί τους Wizards προς την κορυφή της Ανατολής, είναι σίγουρος all-star και πιθανότατα starter στην περιφέρεια του, ενώ βρίσκεται στην τριάδα των δημιουργικότερων άσσων αυτή τη στιγμή στο NBA. Για άλλη μια χρονιά σερβίρει αφειδώς ελεύθερα τρίποντα στους συμπαίκτες του που ακροβολίζονται στις γωνίες. Η εκρηκτικότητα και ο έλεγχος του σώματός του, του δίνουν τη δυνατότητα να κάνει showboating χωρίς να θυσιάζει την ουσία και έτσι είναι ίσως από τους πιο εντυπωσιακούς στο μάτι guards. Τελευταίο του προϊόν, το 360 lay-up που εξαπέλυσε δυο φορές μέσα σε 4 μέρες.
Kobe Watch: Στο παιχνίδι που ο Kobe εν τέλει αποφάσισε/αναγκάστηκε να καθίσει στον πάγκο να γλείψει τις πληγές του, οι Lakers κέρδισαν τους πρωτοπόρους Warriors. Γιατί όλο αυτό βγάζει νόημα. Εν τέλει πάντως κάθισε έξω άλλα δύο παιχνίδια και αποδείχτηκε ότι δεν ήταν κάποιου είδους cheat, με τους Lakers να επιστρέφουν στις ήττες. Αγωνίστηκε ξανά στις 28/12 απέναντι στους Suns, αλλά με 4/10 ήταν μακριά από τους βομβαρδισμούς που μας έχει συνηθίσει.
Chucker of the week: Πολύς λόγος έχει γίνει για την ελευθερία των παικτών των Sixers να κάνουν λάθη και το αν αυτό δημιουργεί κακές συνήθειες και εμφυσεί ηττοπαθή νοοτροπία, με τον Carter-Williams να είναι από τους πρώτους που διαβεβαιώνουν για το αντίθετο, λέγοντας ότι παίζει πάντα δυνατά και για τη νίκη, χωρίς εγωιστική προσέγγιση στο παιχνίδι. Και όντως, σε ορισμένα παιχνίδια είναι έτσι, αλλά το 2/20 με 6 λάθη με αντίπαλο τους Jazz, δεν είναι ακριβώς υποστηρικτικό των διαβεβαιώσεών του. Από την άλλη πλευρά βέβαια, ίσως απλά να απέτισε το δικό του φόρο τιμής στον Tim Hardaway ο οποίος ακριβώς 23 χρόνια πριν είχε πετύχει (ή μάλλον, δεν κατάφερε να πετύχει) το απόλυτο ρεκόρ αστοχίας, με 0/17 σουτ. Τραγική εμφάνιση ή συγκινητική αφιέρωση; Το 33% FG στη σεζόν μάλλον γέρνει προς το πρώτο.
Weirdest Statline: Καλωσορίσατε στον υπέροχο και παράξενο κόσμο του Draymond Green. 4 πόντοι, 8 rebounds, 6assists, 6 κλεψίματα, 3 τάπες με αντίπαλο τους Timberwolves και τον Kerr να δηλώνει πως είναι η καλύτερη τετράποντη εμφάνιση που έχει δει ποτέ.
Άλλο ένα παιχνίδι κοντά στο 5Χ5 πάντως, φαίνεται ότι κάποιος θα το πετύχει φέτος, με βασικούς υποψήφιους τους Brewer, Leonard, Green, αλλά και τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
