Εκλογικό Roundtable

Ψήφος Εμπιστοσύνης:

Νίκος Ραδικόπουλος: James Harden σου δίνω απλόχερα αυτό που σου αρνήθηκαν οι Thunder: εμπιστοσύνη. I salute you.

Billy Hoyle: Damian Lillard. Αμφισβητήθηκε λόγω κολεγίου, αμφισβητήθηκε επειδή – δήθεν – κυνηγούσε τα δικά του νούμερα, αμφισβητήθηκε επειδή δεν έπαιζε άμυνα. Ο Damian Lillard, όμως, για κάθε επίκριση έχει δυναμικές απαντήσεις και δικαίως είναι στη συζήτηση για τον καλύτερο PG του ΝΒΑ.

Gus Χρυσοχού: Σε αντίθεση με τις mainstream απαντήσεις των φίλων από πάνω – και πιθανώς και των φίλων από κάτω – έχω να πω το εξής: Kemba Walker, κλείσε τα αυτιά σου σε όσα ακούγονται για την πάρτη σου. Επικεντρώσου στο παιχνίδι και γίνε το Point Guard που πρέπει να γίνεις. Και μετά μετακόμισε στην Δύση.

Σταύρος Μαρίνος: Steve Kerr. Κατάφερε να κάνει καριέρα, αλλά και να γίνει ο καλύτερος σουτέρ (σε ποσοστό) στην ιστορία του NBA, χάρη στην εργατικότητα και το IQ του, παρ’ότι οι αθλητικές του δυνατότητες δεν ήταν καλύτερες από αυτές των συντελεστών του Ball Hog. Εξετέλεσε τα καθήκοντα του General Manager εξαιρετικά, για μόλις 3 χρόνια, στο Phoenix. Ήταν με διαφορά ο πιο έξυπνος κι εύστοχος σχολιαστής σε αγώνες. Και πλέον σαν προπονητής… πήρε μια πολύ καλή ομάδα και την αναβάθμισε στην κορυφή της λίγκας. Την Κυριακή στις εκλογές, θα πάρω ένα λευκό ψηφοδέλτιο και θα γράψω το όνομα του.

Πέτρος Καούνης: Οι Oklahoma City Thunder θα τα δώσουν όλα για να μπουν στα playoffs. Και όταν λέμε όλα, εννοούμε όλα. Και τον Perkins και τον Perry Jones και το κομοδίνο από τα αποδυτήρια τους. Kαι ό,τι έχει δύο πόδια και δύο χέρια από τον πάγκο τους, και θα φορτωθούν τον Lopez με κίνδυνο ακόμα έναν παίκτη με γύψο στην άκρη του πάγκου. Kαι θα πληρώσουν παραπάνω φόρους για αυτό, και να αφήσουν τον Jackson να την “κάνει” στο τέλος της χρονιάς. Αλλά δεν μπορείς να μη δώσεις ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτόν τον παίκτη.

Λουκάς Μοσχούλας: Μετά την εμπιστοσύνη του GM των Hawks το καλοκαίρι, ο Mike Budenholzer κέρδισε και την δική μου, μετατρέποντας την ομάδα της Atlanta σε φαβορί για την κατάκτηση της κορυφής της Ανατολικής περιφέρειας.

Δημήτρης Μαντζούκας: Ο Mike Conley Jr είναι ένας από τους καλύτερους playmakers στο NBA, ο οποίος, για κάποιον ανεξήγητο λόγο μένει έξω από κάθε σχετική συζήτηση, ενώ και στην ψηφοφορία για το All Star Game πήρε το 1/8 των ψήφων που πήρε ο συμπαίκτης του Marc Gasol, δυσαναλογία που δεν ανταποκρίνεται στην προσφορά τους. Έρχομαι να διορθώσω αυτήν την αδικία, και στηρίζω Conley στην πορεία προς τη δόξα.

Κοσμάς Καψάλης: Θα συμφωνήσω με τον Σταύρο. Προσωπικά δεν πολυκαταλάβαινα το καλοκαίρι που μας πέρασε ότι ο Kerr είχε γίνει μήλον της έριδος ανάμεσα σε Knicks και Warriors. O ”little Smitie” όμως, όπως τον αποκαλούσε ο Reggie Miller στα πάνελ, αποδείχτηκε εξαιρετικός. Το υλικό υπήρχε μεν, όμως αναμφίβολα φέτος βρίσκονται σε άλλο επίπεδο. Έχοντας μαθητεύσει δίπλα στον Zen μάλιστα έχει αρχίσει κι εκείνος τα ωραία, βάζοντας στους παίκτες να ακούνε μουσική στις προπονήσεις για να χαλαρώσουν κι όλα δείχνουν ότι ένας νέος (και καλός) προπονητής, ήρθε για να μείνει.

Πρόταση Δυσπιστίας:

Gus Χρυσοχού: Παρακαλείται ο κύριος Lance Stephenson να έρθει να παραλάβει τα, αξίας 9 εκατομμυρίων, τούβλα που πετάει καθημερινώς. Ελπίζω τα υπόλοιπα 18 (δύο επόμενες σεζόν) να καταλήξουν έστω ως βάση πολυκατοικίας.

Νίκος Ραδικόπουλος: Larry Sanders must be traded to Denver ASAP. #LegalizeIt

Billy Hoyle: Στη διοίκηση των Pelicans. Υποθήκευσαν το μέλλον της ομάδας για να πλαισιώσουν ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα των τελευταίων 20 χρόνων με τον Tyreke Evans (11 μύρια), τον Jrue Holiday και τον Omer Asik. Δεν μπορώ να νομιμοποιήσω αυτό το ανοσιούργημα, το οποίο στερεί από τον Anthony Davis την πιθανότητα να λάμψει στα playoffs τα πρώτα χρόνια της καριέρας του.

Σταύρος Μαρίνος: David Blatt. Είναι δυνατόν να χτίζεις ομάδα γύρω από ένα dream-τρίο στην καλύτερή του ηλικία, και να προσλαμβάνεις έναν “Ευρωπαίο” coach που δεν έχει καμία εμπειρία στο NBA; Οι Cavs αποδεικνύονται  σπεσιαλίστες στο να σπαταλούν την καριέρα ενός υποψηφίου GOAT.

Πέτρος Καούνης: Ο Larry Sanders αυτή την Κυριακή θα πάρει άνετα την αυτοδυναμία με τις ψήφους δυσπιστίας που έχει μαζέψει από την αρχή της καριέρας του. Θλιβερή κατάληξη για έναν παίκτη, που ενώ είχε τις δυνατότητες να γίνει ο νέος Tyson Chandler, έγινε ο Chandler Bing μετά τη λήξη των Friends.

Λουκάς Μοσχούλας: David Blatt, sorry, αλλά είσαι ο αδύναμος κρίκος. Ήμουν από αυτούς που χαιρέτησαν την επιλογή των Cavs, αλλά πλέον έχει αποδειχτεί με κάθε επισημότητα ότι ο αγαπημένος David πρέπει να φάει πολλά ψωμιά ακόμα για να μπορέσει να σταθεί επάξια σε πάγκο ομάδας του NBA.

Κοσμάς Καψάλης: Τι σόι προεκλογικό roundtable θα κάναμε, αν δεν τα βάλουμε και με το σύστημα; Αυτό το αίσχος, με τον τρόπο εισόδου στα playoffs, πρέπει να αλλάξει κύριοι. Δεν είναι δυνατόν να συζητάμε αν μείνουν εκτός οι Spurs, οι Suns, οι Thunder ή οι Pelicans μόνο και μόνο να να μπούνε οι Heat και οι Nets αυτού του κόσμου. Ευτυχώς το μυρίστηκαν ήδη και ο Silver αναφέρθηκε στην ανάγκη αλλαγής από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε.

Δημήτρης Μαντζούκας: Ποιος προπονητής δεν έχει πείσει ακόμα ότι είναι αρκετά καλός για να σταθεί στο ΝΒΑ; Υπάρχουν μερικοί. Ποιος προπονητής όμως δεν έχει πείσει ακόμα ότι είναι προπονητής; Δύο. Ο Derek Fisher όμως διανύει μία λογική περίοδο προσαρμογής στη νέα του δουλειά, δικαιολογία που δεν υπάρχει για τον Tyrone Corbin, ο οποίος εδώ και πέντε χρόνια μας καταπλήσσει με την  ανικανότητα. Καταθέτω πρόταση δυσπιστίας στον Corbin, στην βάση του ότι δεν πιστεύω καν ότι είναι πραγματικός προπονητής.

Ψήφος Ανοχής:

Νίκος Ραδικόπουλος: Η θεμελιώδης έννοια της Κεϋνσιανής προσέγγισης της οικονομίας είναι πως για να ξεκολλήσει αυτή από μία περίοδο ύφεσης πρέπει το κράτος να ρίξει χρήμα, ακόμα κι αν χρειαστεί να πληρώνει δημόσιους υπαλλήλους για να σκάβουν τρύπες στη μέση του τίποτα και άλλους για να πηγαίνουν αμέσως από πίσω για να τις γεμίζουν.¹⁾Αυτή είναι η έννοια της θετικής επίδρασης του πολλαπλασιαστή των Δημοσιών Επενδύσεων σε μια οικονομία (συντελεστής άνω της μονάδας), πολλαπλασιαστή που, κατά τη σύνταξη του πρώτου μνημονίου, το ΔΝΤ υπολόγιζε ως αρνητικό (μικρότερο της μονάδας, ότι δηλαδή το ένα ευρώ του κράτους στην αγορά επιστρέφει λιγότερο από ευρώ στην οικονομία), πράγμα που οποιοσδήποτε πρωτοετής φοιτητής οικονομικών είχε τολμήσει να γράψει σε κόλλα εξέτασης θα είχε κοπεί in a blink of an eye.. Και στην ήδη χρεοκοπημένη πόλη του Detroit, η εκεί εδρεύουσα ομάδα μπάσκετ βρισκόταν μέχρι τα μέσα Δεκέμβρη στα χέρια του, επί χρόνια αναμένοντα, Μεσσία, χωρίς όμως τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ώσπου εκείνος έκανε αυτό ακριβώς: άνοιξε μια τρύπα και πέταξε μέσα τα $ 27.000.000,οο που απέμεναν στο συμβολαίου του Josh Smith για την επόμενη διετία (μαζί με τον Josh Smith τον ίδιο) και βρήκε με αυτόν τον τρόπο λύση στο μεγαλύτερος μέρος των προβλημάτων της. Με την κίνηση αυτή ο Stan Van Gundy βλέπει το όνομά του ως απάντηση σε αυτήν την ερώτηση, κι όχι την προηγούμενη.

Gus Χρυσοχού: OKC Durant… εεε Thunder. Ναι, έχουν εγκληματίσει κατά το παρελθόν (Harden) και ναι, το iso παιχνίδι τους είναι πιο βαρετό και από το να βλέπεις curling, αλλά… άπαντες περιμένουμε το (συνεχόμενο) ξέσπασμα του Durantula. Και όταν έρθει εκείνη η στιγμή απλά φύγετε από το διάβα του.

Billy Hoyle: Στον GM των Orlando Magic, Rob Hennigan, ο οποίος πρόσφατα έδειξε την απογοήτευσή του για τα αποτελέσματα της ομάδας. Το draftάρισμα του είναι αψεγάδιαστο, και dealάρει συνετά. Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα, και συν τω χρόνω, ο κορμός που έχει στήσει θα φέρει αποτελέσματα και θα αποτελεί δέλεαρ για ενδεχόμενους FAs. Το αν ο Vaughn είναι ο άνθρωπος που θα τους πάει μπροστά, είναι πιο συζητήσιμο.

Σταύρος Μαρίνος: Ψήφος ανοχής για ένα, δύο και τρία χρόνια στους Philadelphia 76ers. Έτσι, για να δούμε αν θα πετύχει το πείραμα Frankenstein.

Πέτρος Καούνης: Βγάζουν κάτι φρέσκο και όλα δείχνουν πως έχουν κάποιο πλάνο ως ομάδα και παραμένουν αυστηρά αφοσιωμένοι στην υλοποίηση του. Δεν έχουν καλή απόδοση ούτε φέτος αλλά το μέλλον είναι μπροστά τους. Οι Orlando Magic έχουν σχέδιο, αποκτούν τις μονάδες και το μόνο που τους λείπει είναι ένας ικανός head coach να χτίσει πάνω τους.

Λουκάς Μοσχούλας: Derrick Rose δείχνεις κάποια σημάδια βελτίωσης, έχοντας στα τελευταία 6 παιχνίδια 23,7 πόντους, 6,5 assists και 3 rebounds σε 32,2 λεπτά συμμετοχής ανά παιχνίδι. Σου δίνω την ανοχή μου με την προϋπόθεση ότι θα βελτιωθείς λίγο ακόμα και θα ξαναγίνεις all star παίκτης.

Κοσμάς Καψάλης: Θα συμφωνήσω κι εδώ με τον Χενεράλ Μαρίνο. Όλοι τους κράζαμε (κι όχι άδικα), το τελευταίο πάντως που μπορούμε να πούμε για τους 76ers είναι πως δεν είναι φιλότιμοι. Παλεύουν μέχρι εκεί που τους παίρνει, έχουν -κάποιο- ταλέντο μέσα στο παρκέ, έχουν τον Embiid παρκαρισμένο, τον Saric στην Ευρώπη, όλο και κάτι θα πάρουν και φέτος από το draft κι έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον (για μένα τουλάχιστον) να παίξουν κάποια στιγμή όλοι αυτοί μαζί.

Δημήτρης Μαντζούκας: Ψήφο ανοχής από μένα παίρνει ο Brad Stevens και παίρνει και το ελεύθερο να συνεχίζει να πειραματίζεται, για όσο καιρό θέλει, μέχρι να δημιουργήσει αυτό το οποίο έχει στο καινοτόμο μυαλό του. Έχει να καταθέσει σίγουρα μία από τις πιο ενδιαφέρουσες, σαφείς και εναλλακτικές προπονητικές ματιές και για χάρη του μπορώ να παραβλέψω τα (λογικά) άσχημα, ως τώρα, αποτελέσματα.

Ψήφος Αλλαγής:

Νίκος Ραδικόπουλος: Mike Budenholzer, Steve Kerr, Jeff Hornacek! Ξύπνα Doc Rivers μπας και δεις τα παιδιά της Αλλαγής!

Gus Χρυσοχού: Ό,τι είπε ο Νίκος από πάνω. Κυρίως στον Budenholzer, προσωπικά, γιατί μοιάζει να είναι η φυσική συνέχεια του Popovich (δίπλα του θήτευσε άλλωστε). Μήπως εκεί στην Oklahoma να το κοιτούσατε το θέμα Budenholzer αντί Brooks; Και μήπως αντί Presti, να φέρετε Danny Ferry, γιατί ξέχωρα με το τι έχει συμβεί, πιστώνεται και σε αυτόν η φετινή Atlanta; 

Πέτρος Καούνης: Και κάπως έτσι βρέθηκε να τρίζει η καρέκλα του Tom Thibodeau στον πάγκο των Chicago Bulls. Ένας προπονητής που ξεκίνησε με όραμα και με μεγάλες προοπτικές (62-10 record), rookie coach με τις περισσότερες νίκες σε μια season, νεότερος coach που φτάνει τις 100 νίκες και άλλες παρόμοιες επιτυχίες. Και κάπου εκεί ήρθε η ”λάθος απόφαση” του να κρατήσει μέχρι τέλους στο παρκέ τον Rose σε ένα παιχνίδι που όλα είχαν κριθεί. Η συνέχεια της ιστορίας είναι λίγο πολύ γνωστή, αλλά το πως φτάσαμε από τη συνηθισμένη ερώτηση ”Πού θα φτάσουν οι Bulls με τον Rose υγιή;’‘ στην ερώτηση ”Είναι ικανός ο Thibodeau για το κάτι παραπάνω;” είναι ένα ενδιαφέρον θέμα για μελλοντικό άρθρο στο The Ball Hog.

Σταύρος Μαρίνος: Θα συμφωνήσω με τον Gus! Για 3+ χρόνια οι OKC ψάχνουν τον αντί-Harden και με εμμονή συνεχίζουν το iso-ball, σαν να μην έχει περάσει μια μέρα. Πρέπει να  καταλάβουν πως αυτό το game style είχε λίγες πιθανότητες με έναν MVP-caliber παίχτη από τον πάγκο. Με μικρά αιλουροειδή (γατάκια δηλαδή) τύπου Kevin Martin και Dion Waiters πλέον, να προσπαθούν να τον μιμηθούν, οι ελπίδες είναι μηδαμινές.

Billy Hoyle: Όταν παίρνεις μια υποτιθέμενη αδυναμία, την τουμπάρεις και την εκμεταλλεύεσαι με τα υλικά που έχεις, αλλάζεις τους κανόνες του παιχνιδιού. Όταν δε, χτίζεις πάνω σε αυτήν και την οξύνεις ακόμα παραπάνω δίνοντας της τα χαρακτηριστικά που θέλεις, τότε η ψήφος αλλαγής είναι δική σου, Jeff Hornacek.

Λουκάς Μοσχούλας: Hassan Whiteside. Είμαι σίγουρος ότι σε πολλούς δεν λέει τίποτα αυτό το όνομα. Όμως οι Heat φαίνεται να βρήκαν τον Center που έψαχναν. Το δείγμα είναι μικρό αλλά εντυπωσιακό! Σε 8 παιχνίδια που έπαιξε τον Γενάρη (στα 3 ξεκινώντας βασικός) είχε 12,1 πόντους, 8 rebounds και 3 κοψίματα σε μόλις 21,4 λεπτά συμμετοχής. Αλλαγή στα ψηλά για την ομάδα του Miami; Έχει την ψήφο μου, πάντως!

Δημήτρης Μαντζούκας: Ο ορισμός της ψήφου αλλαγής είναι η ψήφος στην Atlanta, αλλά μιας και ψηφίστηκε ήδη, θα την δώσω στον Jimmy Butler που ήρθε από το σχεδόν πουθενά και διεκδικεί την είσοδο του στο all-star system. O χρόνος θα δείξει αν θα κάνει το βήμα παραπάνω, αλλά τον ψηφίζω και ελπίζω να συνεχίσει την πορεία που χαράζει φέτος, είτε στους Bulls, είτε κάπου άλλου.

Κοσμάς Καψάλης: Ναι, αλλά παίζουν στην Ανατολή… Ναι, αλλά είχαν εύκολο πρόγραμμα μέχρι τώρα… Ναι, αλλά στην Δύση δεν έχουν παίξει πολλά παιχνίδια, τότε να τους δούμε. Νομίζω κι ο πλέον δύσπιστος έχει μετανοήσει και εντυπωσιαστεί με τους Atlanta Hawks. Βασικά τι περισσότερο να πούμε; Έχει αρχίσει και γίνεται τόσο εύκολο πλέον για δαύτους, που ο Korver το έριξε στα καρφώματα.

Ψήφος Αυτοδυναμίας:

Νίκος Ραδικόπουλος: Golden State Warriors. Πρώτοι με διαφορά στην (Άγρια) Δύση, εμφατική απάντηση στο ερώτημα “ποιο είναι το καλύτερο back court του ΝΒΑ σήμερα;” και ένας νέος προπονητής στο πάγκο να μας παρουσιάζει πράγματα που δεν περιμέναμε από αυτόν, παρά τις καλές συστάσεις που τον ακολουθούσαν: Αυτοδύναμοι!

Billy Hoyle: Κοντεύουμε να γίνουμε κουραστικοί από αυτό το site με τον Mike Budenholzer και τους Atlanta Hawks, αλλά δεν διανοούμαι να ψηφίσω κάτι άλλο. Άλλη μια νίκη και θα μπει στη λίστα με τα ιστορικά σερί νικών, εκμεταλλευόμενος στο έπακρο ένα ρόστερ, το οποίο είναι πολύ πιθανό να μην έχει εκπροσώπηση στο all-star game, και στο οποίο ο Pero Antic είναι σημαντικό κομμάτι του rotation.

Gus Χρυσοχού: Η φύση – και το νόημα – των roundtables είναι να υπάρχουν διαφωνίες. Και εδώ όμως δεν μπορώ να μην συμφωνήσω με τον Νίκο (τον) Ραδικόπουλο. Golden State (of the backcourt art) Warriors, πάτε για αυτοδυναμία.

Πέτρος Καούνης: Πώς να υπάρξουν διαφωνίες με την εικόνα που παρουσιάζουν φέτος οι Atlanta Hawks; Μόλις ισοφάρισαν το franchise record τους σε συνεχόμενες νίκες (14) και δείχνουν ασταμάτητοι, με 28 νίκες στα τελευταία 30 παιχνίδια τους. Όποια ένσταση για το επίπεδο των ομάδων της Ανατολής απορρίπτεται αν κάτσεις και δεις οποιοδήποτε παιχνίδι τους. Τείνουν να γίνουν πιο βαρετοί και από τους Spurs, αλλά η κυκλοφορία της μπάλας, το σωστό rotation που κάνει ο Mike Budenholzer και τα όσα καταφέρνει να παίρνει μέχρι και από τον τελευταίο παίκτη του ρόστερ του, είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που τους κάνουν τόσο ξεχωριστούς φέτος.

Σταύρος Μαρίνος: H πορεία του Anthony Davis στο mount Rushmore των καλύτερων ψηλών ever συνεχίζεται ακάθεκτη, όπως προβλεπόταν.

Λουκάς Μοσχούλας: Αν και διαφωνούμε στον τρόπο που πίνουμε το τσίπουρο (αυτοί με γλυκάνισο και εγώ χωρίς), δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί με τον Gus και τον Νίκο. Golden State Warriors λοιπόν, που αν δει κανείς το ποσοστό νικών τους (85%) βλέπει ότι έχουν ήδη, όχι την αυτοδυναμία μόνο, αλλά τα ποσοστά του Shaddam!

Δημήτρης Μαντζούκας: Στον James Harden που αποδεικνύει ότι μπορεί να πάρει τους Rockets από το χέρι και να τους τραβήξει ψηλά. Ο παίκτης που έχει την μεγαλύτερη επιρροή στην πορεία της ομάδας του ως τώρα και ο παίκτης που δίνει σταθερά τα εντυπωσιακότερα one man shows.

Κοσμάς Καψάλης: Κι εδώ δεν υπάρχουν μεγάλες διαφοροποιήσεις. Όταν στην εξωφρενική Δυτική περιφέρεια, κρατάς τον 2ο στα 5 παιχνίδια απόσταση (όσα ο 2ος από τον 8ο), δεν χρειάζονται την δικιά μας ψήφο αυτοδυναμίας. Στον κόλπο του San Francisco ονειρεύονται μέρες ’75, που ήταν το τελευταίο τους πρωτάθλημα. Και όχι άδικα.