Μετά από μόλις 6 από τις 14 αγωνιστικές του Top-16 έχει ήδη διαμορφωθεί μια αρκετά καλή εικόνα σε ότι αφορά τις ομάδες που είναι πιο κοντά στην πρόκριση στο top-8 από τους δύο ομίλους. Φυσικά, τίποτα δεν είναι οριστικό, αλλά οι ομάδες που αυτήν την στιγμή θα έπαιρναν το εισιτήριο για τους προημιτελικούς, είναι μάλλον οι ποιοτικότερες ή τουλάχιστον οι πιο πειστικές και ομοιογενείς. Ωστόσο, κάθε εβδομάδα επιφυλάσσει και μια νέα έκπληξη, και διεξάγεται “σφαγή” για τα πλασαρίσματα.
Αυτή την εβδομάδα στο Group E, η Barcelona υποδέχεται την Galatasaray και έχει την ευκαιρία να κλείσει τον πρώτο γύρο μεγαλώνοντας την απόστασή της στις δύο νίκες, για να συνεχίσει πιο ήσυχη την διοργάνωση. Ο ΠΑΟ υποδέχεται τον Ερυθρό Αστέρα, με σκοπό να κλειδώσει την πρόκριση σε περίπτωση ήττας της Galata, ενώ ελπίζει και σε στραβοπάτημα της Real στην Zalgiris ή της Maccabi με αντίπαλο την Alba Βερολίνου.
Στον άλλο όμιλο, ο Ολυμπιακός ταξιδεύει στην έδρα της Nizhny και της φλεγόμενης επίθεσής της, ελπίζοντας σε μια νίκη που θα τον διατηρήσει σε τροχιά κορυφής, καθώς η CSKA μάλλον δεν θα δυσκολευτεί απέναντι στην Armani. Το πρόγραμμα κλείνει με δύο εμφύλιες ματσάρες: Anadolu Efes vs Fenerbahce Ulker, δηλαδή Dusan Ivkovic vs Zeljiko Obradovic, Στράτος Περπέρογλου vs Νίκος Ζήσης και Milko vs Nemanja Bjelica. Επίσης, η Laboral Kutxa υποδέχεται την Unicaja Malaga στοχεύοντας σε μία νίκη που θα της επιτρέψει να διατηρήσει τις ελπίδες για πρόκριση στους 8.
GROUP E
Galatasaray 94 – 97 Maccabi Tel Aviv
Η Galatasaray παρατάχθηκε σε αυτό το must win παιχνίδι χωρίς δύο βασικά στελέχη της, τους Arroyo και Micov, περίπου όπως και ο ΠΑΟ απέναντί της στην προηγούμενη αγωνιστική. To Abdi Ipekci ήταν κατάμεστο, με αποτέλεσμα να ακούγονται με δυσκολία τα σφυρίγματα των διαιτητών και η κόρνα της γραμματείας. Ο Arslan, ο οποίος ξεκίνησε στην θέση του Πορτορικανού, έβαλε και τους πρώτους 5 πόντους της Galata, αλλά ο παρηκμασμένος Aleks Maric και ο Erceg δεν μπορούσαν να τα βάλουν με Σόφο και Randle, την ώρα που και ο Pargo έκανε ό,τι ήθελε τον Brown. Η Maccabi πίεζε την περιφέρεια των Τούρκων και έκλεψε μπάλες που οδήγησαν σε εύκολα καλάθια στην άλλη πλευρά, προκαλώντας την έκρηξη του Ataman στον πάγκο. Το πρώτο δεκάλεπτο έκλεισε στο 22-27 υπέρ της φιλοξενούμενης Maccabi.
Η είσοδος των Guler και Gonlum λίγο πριν τη λήξη του πρώτου δεκαλέπτου, έδωσε έναν απρόσμενο, όσο και οξύμωρο νέο αέρα στην Galatasaray, η οποία έφερε το παιχνίδι στον πόντο (30-31) με 8 συνεχόμενους πόντους από τον πρώτο. Για να αποκατασταθεί η παγκόσμια ισορροπία βέβαια, όταν λίγο μετά έμεινε ελεύθερος στο τρίποντο, με το γήπεδο όρθιο και έτοιμο να εκραγεί, έκανε ένα σουτ το οποίο κατέληξε airball και χωρίς να βρεθεί ποτέ στην ευθεία του καλαθιού. Το παιχνίδι συνεχίστηκε μάλλον άναρχα, με τα τυφλά drives και τα λάθη να κυριαρχούν, και έτσι η Maccabi διατήρησε ένα ισχνό προβάδισμα τριών πόντων μέχρι το 19ο λεπτό και το ανόητο αντιαθλητικό του Pargo. Συνέπεια αυτού, η Galatasaray έτρεξε ένα σερί 8-0 και πήγε στα αποδυτήρια με προβάδισμα 5 πόντων από το πουθενά.
Η Galatasaray, αν και απρόσεκτη στην επίθεση, έσφιξε την άμυνα της και διεύρυνε το προβάδισμα της στους 8 πόντους στα μισά της τρίτης περιόδου, με τον Patric Young να την οδηγεί και στις δύο πλευρές του παρκέ. Εσπευσμένο time-out για την Maccabi, μα στην επιστροφή τα πράγματα χειροτερεύουν. Τρίτο και τέταρτο foul από τον Randle που αποσύρεται, bombita του Arslan για το +10 και η Galatasaray καβάλα στ’ άλογο. Τότε ξύπνησε ο Devin Smith, και σκόραρε 9 από τους επόμενους 12 πόντους της Maccabi με δύο τρίποντα και ένα καλάθι και φάουλ, για να κλείσει η τρίτη περίοδος με σκορ 64-63.
Η Μaccabi μπήκε πιο δυνατά στην τελική περίοδο με τον Smith να συνεχίζει το ρεσιτάλ του, συνεπικουρούμενος από τον Landesberg, που με δύο απίθανα τρίποντα έδωσε αέρα 5 πόντων στην ομάδα του Goodes. O Carter1)βασιλιάς της κατηγορίας “καταπληκτικές κινήσεις-άσχημα τελειώματα έκανε ηρωική προσπάθεια να κρατήσει την Galata κοντά στο σκορ, αλλά ο Devin Smith με ένα ακόμα τρίποντο και τον 24ο πόντο του ξαναφούσκωσε τη διαφορά στους 10, τρεισήμισι λεπτά πριν το τέλος. Από εκεί και έπειτα τα συστήματα πήγαν περίπατο και το παιχνίδι έγινε επιεικώς ροντέο, με αποτέλεσμα μέσα σε δύο λεπτά η Maccabi να χάσει με 5 fouls τους δύο καλύτερους παίκτες της στο δεύτερο ημίχρονο, Smith και Landesberg. O Zoran Erceg με 7 πόντους έφερε το παιχνίδι στο 83-85, λιγότερο από ένα λεπτό πριν τη λήξη. Η άμυνα της Galata λειτουργεί και ο Erceg στην επίθεση κερδίζει βολές (6/6 μέχρι εκείνη την στιγμή). 1/2 από τον Σέρβο, και στην άλλη πλευρά ο Jeremy Pargo δοκιμάζει με τρίποντο να κλειδώσει το παιχνίδι αλλά αστοχεί. Οι παίκτες του Ataman ψάχνουν και πάλι τον Erceg, ο οποίος κερδίζει και πάλι βολές με 3” στο ρολόι, αλλά και πάλι ευστοχεί μόνο στη μια για να ισοφαρίσει. Το σουτ από το κέντρο του Pargo βρίσκει σίδερο και το παιχνίδι οδηγείται σε παράταση, με την Maccabi αποδεκατισμένη.
Εκεί ο Arslan συνέχισε την ηρωική του εμφάνιση και με τρίποντο από τις ακτές του Βοσπόρου έδωσε προβάδισμα τριών πόντων στη Galata, για να απαντήσει ο Pargo με δικό του τρίποντο. Μετά από ένα χαρακτηριστικό σέντρα-σουτ τρίποντο, ο Guler επανόρθωσε με ένα drive της απελπισίας και ξανάβαλε μπροστά την Galata, για να ισοφαρίσει ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης με μια νουρεγιεφική πιρουέτα που κατέληξε σε hook. H επιδημία των airball2)μέτρησα 5 airballs τρίποντα στον αγώνα, ίσως να έχασα και κάποιο χτύπησε και τον Arslan που σημάδεψε το κενό υπό καλές προϋποθέσεις. Το καρφί του Linhart μετά τη χαμένη βολή του Σόφο και οι βολές του Erceg διαμόρφωσαν το 92-92. Ο συγκινητικός Arslan τρύπωσε στη ρακέτα και ξανάδωσε προβάδισμα στην ομάδα του, ενώ ο Ohayon με βολές ισοφάρισε 36” πριν το τέλος. Στην επόμενη φάση και πάλι ο Arslan πήγε να γίνει ήρωας με ένα ψηλοκρεμαστό lay up, αλλά ο Alex Tyus σηκώθηκε στον θεό και μπλόκαρε την προσπάθειά του. Στην επαναφορά ο Patric Young αστόχησε, και η Maccabi είχε 14” για να πάρει το παιχνίδι, πράγμα που έκανε με το step back buzzer beater τρίποντο του Pargo στο πρόσωπο του Guler.
Η Maccabi επικράτησε σε ένα άναρχο, αλλά καταπληκτικό παιχνίδι, με πολύ καλό ρυθμό και σωρεία τριπόντων (29 για τη Galata, 30 για την Maccabi), δυσκολεύοντας πολύ την Galatasaray στην προσπάθειά της για πρόκριση στην 8άδα. Καμία δικαιολογία πάντως για την ομάδα του Αχταρμάν, καθώς, όταν δεν μπορείς να βρεις καλύτερο τρόπο να χτυπήσεις το παιχνίδι από το να επιτρέπεις στον Sinan Guler των 4/34 τριπόντων στη διοργάνωση, να σουτάρει 7 τρίποντα σε έναν αγώνα ζωής και θανάτου, ο αποκλεισμός είναι πέρα για πέρα δίκαιος. Πήγε στράφι το εξαιρετικό παιχνίδι του Erceg (29 πόντοι, 7 rebounds, 3 κλεψίματα). Για τους νικητές διακρίθηκαν ο Devin Smith (24π., 5 τρ., 4 ast. 2κλ. 2τ.) και ο Jeremy Pargo, που παρότι άστοχος (6/17), έβαλε το τρίποντο που έδωσε τη νίκη στην ομάδα του. Καλή παρουσία και από τον Σχορτσιανίτη (12 πόντοι με 5/5 δίποντα).
Alba Berlin 59 – 65 Panathinaikos
Εν μέσω γκρίνιας για την προσήλωση του Ivanovic στο παρόν, (ο Μαυροβούνιος θα συνειδητοποιεί πως το να είσαι προπονητής στην Ελλάδα είναι μια ξεκάθαρα lose-lose situation) o Παναθηναϊκός πήγαινε στο Βερολίνο να παίξει ίσως το σημαντικότερο παιχνίδι για την πρόκριση στα προημιτελικά της διοργάνωσης απέναντι στην εξαιρετική ομάδα Alba, που είχε όμως ξεγυμνωθεί, επί σέρβικου εδάφους, την προηγούμενη βδομάδα.
Μόλις δύο τρίποντα είχαν σημειωθεί όλα κι όλα στο πρώτο πεντάλεπτο του αγώνα, που κύλησε σε ένα πολύ αργό ρυθμό, με τις περιφέρειες των δύο ομάδων, εξαιρετικά στατικές, να προσπαθούν μάταια να περάσουν την μπάλα στην πολυπληθή ρακέτα του αντιπάλου. Η πρώτη στιγμή κατά την οποία οι πράσινοι, ξεκινώντας με ένα ποστάρισμα του Διαμαντίδη, κυκλοφόρησαν με ταχύτητα την μπάλα, οδήγησε στο κάρφωμα του Jankovic και το 3-7. Η διακριτική επικράτηση των ψηλών της Alba απέναντι στους νωθρούς ψηλούς του ΠΑΟ (είτε στη διεκδίκηση των rebounds, είτε στην άτολμη άμυνα μετά τις αλλαγές) έφερε τους Βερολινέζους με 3 πόντους μπροστά, για να ισοφαρίσει ο Slaughter με μία σέντρα-σουτ – προσευχή με τη λήξη της περιόδου.
Το δεύτερο δεκάλεπτο ήταν μάλλον χειρότερο και από το πρώτο. Οι πράσινοι σκόραραν μονάχα με προσπάθειες του Nelson, από αυτές που χαρακτηρίζονται παλικαρίσιες, ενώ η Alba εκμεταλλευόταν την πεισματική άρνηση των ψηλών του ΠΑΟ να βγαίνουν στη βοήθεια, με μια αμυντική σώματος που φώναζε “Κοντέ, αν σε περάσει ο παίκτης σου μην περιμένεις από εμένα να προστατεύσω τη ρακέτα”. Τα λάθη ήταν πολλά και από τις δύο μεριές, η Alba έπαιρνε σκόρπιους πόντους από επιθετικά rebounds (23-11 τα συνολικά rebounds στο ημίχρονο για τις δύο ομάδες) και το μαρτύριο έλαβε τέλος με σκορ 29-22.
Μετά το δεύτερο ημίχρονο οι παίκτες του Παναθηναϊκού θυμήθηκαν τα φαντάσματα του Μονάχου και την νίκη που είχε χαθεί στον πρώτο γύρο εξαιτίας της αμυντικής νωθρότητας των ψηλών και επέστρεψε μεταμορφωμένος.
Το τρίτο δεκάλεπτο ξεκίνησε με τον Παναθηναϊκό να ξεπληρώνει με το ίδιο νόμισμα τους Γερμανούς, και να σκοράρει 7 πόντους συνολικά πίσω από 3 επιθετικά rebounds. Παράλληλα όμως η αμυντική λειτουργία του Παναθηναϊκού ήταν ακόμη πολύ κακή. Οι Slaughter, Batista και Φώτσης έχαναν τις προσωπικές μονομαχίες από τους αντιπάλους τους, και με τους Γερμανούς να βρίσκονται 10 πόντους μπροστά, ο Ivanovic κάλεσε timeout προκειμένου να αλλάξει τον ρυθμό του αγώνα.
Η ταυτόχρονη είσοδος James Gist και DeMarcus Nelson άλλαξε άρδην την φυσιογνωμία του, μέχρι τότε, μαλθακού Παναθηναϊκού, που εμφανίστηκε ατσαλωμένος πίσω από τα μούσκουλα των δύο Αμερικάνων. Ο μοναδικός από τους τρεις σωματοφύλακες της ομάδας του Αργύρη Πεδουλάκη, που έχει μείνει (έστω από σπόντα) στην ομάδα μετέδωσε την ενέργεια του και έβγαλε τον χαρακτήρα της ομάδας στο παρκέ. Το κλέψιμό του και το κάρφωμα 3’32” πριν τη λήξη του ημιχρόνου ήταν το tipping point που ανέστρεψε το momentum του αγώνα.
Τα επόμενα δύο λεπτά ήταν λίγο κλωτσοπατινάδα, μέχρι που πέρασε μέσα και ο Μαυροκεφαλίδης, στη θέση του Φώτση, και η ελληνική ομάδα απέκτησε σημείο αναφοράς και στην επίθεση. Μέχρι το τέλος του δεκαλέπτου η ομάδα του Ιβανοβιτς έτρεξε ένα σερί 14-4 και το ημίχρονο έκλεισε στο 45 όλα.
Η ασφυκτική άμυνα του Nelson πάνω στον Hammonds και μετέπειτα πάνω στον Renfoe και η εξαιρετική άμυνα θέσης των ψηλών του ΠΑΟ, που δεν επέτρεπαν στους McLean και Radosevic να πάρουν την μπάλα στο post αποδιοργάνωσε πλήρως την επιθετική λειτουργία των Γερμανών. Οι Βερολινέζοι απέδειξαν για άλλη μια βδομάδα πως δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν απέναντι στην πίεση, με αποτέλεσμα να συμπληρώσουν συνολικά 10 λεπτά δίχως εύστοχο καλάθι.
Στο παιχνίδι πέρασε και ο Φώτσης, προκειμένου ο Παναθηναϊκός να παίξει με το ψηλό του σχήμα και να εξασφαλίσει τα rebounds, που ήταν ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα απειλούσε, μιας που δεν μπορούσε να περάσει την μπάλα στο ζωγραφιστό.
Σαν bonus, ο διαχρονικά clutch Φώτσης, που προσέφερε επιπλέον δύο επιθετικά rebounds και δύο τρίποντα από τις γωνίες για να φέρει την διαφορά στους +11 για τον ΠΑΟ.
Ο αγώνας δεν είχε όμως λήξει. Για να τιμωρήσει τον Nelson για ένα γιουρούσι, που οδήγησε σε τρίποντο στην άλλη πλευρά, ο Ivanovic σκαρώνει ένα καψώνι στον Διαμαντίδη, αφήνοντας τον μονάχο απέναντι στο zone press των Γερμανών. Οι Jankovic και Μαυροκεφαλίδης δεν περνάνε ούτε την σέντρα και η διαφορά μειώνεται στους 4 μέσα σε λιγότερο από μισό λεπτό. Η επιστροφή του Nelson είναι αναγκαία και αμέσως κλέβει την μπάλα για να κερδίσει βολές στη συνέχεια. Η διαφορά, παρόλ’ αυτά, είναι στους τρεις πόντους, και οι δύο πιο κρίσιμες επιθέσεις του αγώνα είναι στα χέρια του Reggie Redding, o οποίος αστοχεί σε ένα τρίποντο υπό καλές προϋποθέσεις και αργότερα κάνει βήματα. Οι βολές κλειδώνουν το παιχνίδι σε μια αναγκαία, όσο και άσχημη, νίκη του Παναθηναϊκού.
Για την ελληνική ομάδα οι καταλύτες της νίκης ήταν, πέρα από κάθε αμφιβολία, οι Gist και Nelson που έπαιξαν “με ελληνική ψυχή και έκαναν περήφανους τους προγόνους μας”, όπως μας έχουν συνηθίσει να γράφουν τα γνωστά φουστανελάτα sites.
Ο Nelson, μπορεί να σούταρε 2/11, αλλά αμύνεται επιθετικά σαν καρχαρίας που μυρίστηκε αίμα και είναι αναπόφευκτος ο συνειρμός σχετικά με το πόσο θα είχε αυξηθεί το προσδόκιμο μπασκετικής ζωής του Διαμαντίδη, αν είχε ένα τέτοιο guard δίπλα του τα τελευταία τρία χρόνια (γνωστό και ως φαινόμενο του Acie Law, του τρίτου για τον Σπανούλη).
Ο Gist ήταν ο παίκτης που άλλαξε το ρυθμό του παιχνιδιού και επανέφερε με το πείσμα του την ημιθανή ομάδα του στη ζωή, οδηγώντας την στην πολύτιμη νίκη. Από κοντά οι Μαυροκεφαλίδης και ο Φώτσης που προσέφεραν πολύτιμους πόντους σε ένα τόσο κλειστό παιχνίδι.
Οι γηπεδούχοι είχαν τον McLean να είναι καταλυτικός στην πρώτη περίοδο και έναν καλό Redding μέχρι τις δύο τελευταίες επιθέσεις, αλλά για δεύτερη συνεχόμενη βδομάδα, ερχόμενοι αντιμέτωποι με ασφυκτική πίεση στην περιφέρεια από ομάδες που ματσάρουν την δύναμή τους, μας απέδειξαν ότι έχουν περιορισμένα βέλη στη φαρέτρα τους.
Real Madrid 97 – 73 FC Barcelona
Τα τελευταία τρία χρόνια έχει δημιουργηθεί μια συγκεκριμένη δυναμική στις αναμετρήσεις ανάμεσα στους δύο αιώνιους αντιπάλους. Οι Μαδριλένοι, έχοντας μια πιο εκρηκτική περιφέρεια, κινούνται σε πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς απέναντι στην πιο αργή ομάδα του Pasqual, η οποία με την σειρά της αντιπαραβάλλει τον κυνισμό της, προσπαθώντας να χαμηλώσει το tempo του αγώνα προκειμένου να εκμεταλλευτεί τις κλινικές της εκτελέσεις στο μισό γήπεδο και την πιο σκληρή της άμυνα.
Το διακύβευμα σε κάθε clasico είναι αν η Barcelona θα επιβάλλει το ρυθμό της, περιορίζοντας την εκρηκτική περιφέρεια των Μαδριλένων, που πάντως δεν βρίσκονται και στην καλύτερή τους περίοδο.
Spoiler Alert: Όχι, απλά δεν τους περιόρισαν, δεν τους έπιαναν ούτε με Laso (στον πάγκο)!
Το παιχνίδι ξεκίνησε με έναν πολύ ορεξάτο Rudy, αλλά οι Καταλανοί απάντησαν με ένα γρήγορο 7-0 δια χειρός Doellman και μας έδωσαν την ψευδαίσθηση του ντέρμπι. H άμυνα της Barcelona ήταν πολύ παθητική και οι παίκτες της δεν μπορούσαν ούτε να προλάβουν τους αντιπάλους τους χαμηλά στην διείσδυση. Οι περιφερειακοί των blaugrana έσβηναν στα screen σαν γάτες στη φλοκάτη, οδηγώντας σε συνεχείς αλλαγές και mismatches που εκμεταλλεύονταν οι Μαδριλένοι. Στην επίθεση πάλι, παρά την καλή τους κυκλοφορία, σούταραν για τρεις με, το μη χαρακτηριστικό για τα δεδομένα τους, 1/8. Ο Fernandez σκόραρε για πλάκα απέναντι στον προσωπικό του αντίπαλο, είτε αυτός ήταν ο Hezonja, είτε ο Abrines ή ακόμα και ο Jackson, και με μια στιγμή ποίησης σε μορφή assist του Sergio Rodriguez η διαφορά έκλεισε στους 10 πόντους στο τέλος του πρώτου δεκαλέπτου.
Η αφύπνιση του Tomic, που έπαιρνε τα επιθετικά rebounds και πήγαινε με ευκολία στην γραμμή των προσωπικών, επέτρεψαν στην Barcelona να μειώσει στους έξι. Η άμυνα όμως των Καταλανών έμπαζε στη θέση ένα (ο Victor Sada παρακολουθούσε βουρκωμένος το παιχνίδι από την Ανδόρα). Ένα circus shot του Llull, το τρίποντο του Rodriguez και δύο βολές του Reyes, μετά από ένα lapsus της άμυνας, διατήρησαν μια διαφορά 9 πόντων για την Real.
Η ενέργεια των Fernandez και Reyes οδήγησε τη Real στο να επιβάλει τον ρυθμό της και στα πρώτα λεπτά της επανάληψης, μέχρι που άρχισαν να πέφτουν τα τρίποντα για τους blaugrana. O Hezonja, όπως έχει κάνει σε τόσα παιχνίδια φέτος, ζεστάθηκε και άρχισε να σκοράρει δείχνοντάς μας την ποικιλία του επιθετικού του ρεπερτορίου και κρατώντας την Barcelona μες στο παιχνίδι. Και ενώ η διαφορά πήγε να εδραιωθεί σε μονοψήφια νούμερα, ήταν τα hustle plays του Gustavo Ayon, που με ένα κόψιμο στον αιφνιδιασμό και ένα επιθετικό rebound και καλάθι έσωσε χαμένες φάσεις και στις δύο μεριές του γηπέδου, τα οποία επέτρεψαν στη Real να μπει στο 4ο δεκάλεπτο με ένα μαξιλάρι 13 πόντων.
Στο τέταρτο δεκάλεπτο επέστρεψε στην πεντάδα ο ξεκούραστος Chacho. Απέναντι σε αυτόν και τον, σε οργιαστική κατάσταση, Rudy, το αμυντικό πλάνο που παρέταξε η Barcelona συμπεριλάμβανε τους Huertas και Hezonja. Και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Ο μπασκετικός εγωισμός του μικρού Κροάτη με τα τρία συνεχόμενα τρίποντα σε ένα σημείο κρατούσε τη διαφορά σε ανεκτά επίπεδα, αλλά ο μπασκετικός εγωισμός των Huertas και Satoransky είχε πέσει στο παρκέ και είχε στρωθεί σαν κόκκινο χαλί για να παρελάσει πάνω του η μπασκετική ιδιοφυΐα του Mojo Picon. Για καθαρά ψυχολογικούς λόγους, και για να τιμήσουν την έχθρα χρόνων, οι δύο ομάδες συνέχισαν να παλεύουν το παιχνίδι μέχρι το τελευταίο σφύριγμα που βρήκε τους Kαστιγιάνους νικητές με 97 – 73.
Για τη Real ο Rudy έκανε το πρώτο του πραγματικά σπουδαίο παιχνίδι για φέτος. Ήταν πανταχού παρών και επιδείκνυε σε κάθε κατοχή της μπάλας το αστείρευτο ταλέντο του. Ο Sergio έδωσε ακόμη ένα masterclass για το πως παίζεται η θέση του point guard. O Reyes ήταν, ως συνήθως, η ντόπα που δίνει ενέργεια σε όλη την ομάδα και ο Ayon προσέφερε παίζοντας με την ίδια ένταση όπως και ο αρχηγός.
Για τους Καταλανούς ίσχυσε το “πας μη Κροάτης, άμπαλος”. Ο Hezonja μας έδειξε άλλη μια φορά πως τέτοιο ταλέντο έχουν να βγάλουν οι δαλματικές ακτές μια εικοσαετία τουλάχιστον, και ο συμπατριώτης του, Tomic, κρατούσε την Barcelona μέσα στο παιχνίδι για όσο άντεξε δίχως άλλη ουσιαστική βοήθεια από συμπαίκτη του ψηλό.
Crvena Zvezda Telekom Belgrade 68 – 70 Zalgiris Kaunas
Στο κεφάλαιο “πως να επιβιώσετε έχοντας έναν κυρίαρχο δεινόσαυρο στην ομάδα” του εγχειριδίου Basketball Coaching for Dummies, η πρώτη απαράβατη εντολή βγαλμένη από το Ευαγγέλιο του Stan Van Gundy λέει το εξής: “Πάρε το Center και χρησιμοποίησε τον με σοφία. Απλά, γύρω βάλε ανθρώπους που να μπορούν να βάλουν τρίποντα κι ας είναι αυτή η μοναδική τους ικανότητα στη ζωή”3)η δεύτερη εντολή λέει Form A Fucking Wall.
Εν ολίγοις, αν έχεις δεινόσαυρο, πρόσθεσε σουτέρ, προκειμένου όλα να κυλήσουν αρμονικά. Στην ανάγκη πλήρωσε τους κακούς σουτέρ να μείνουν μακριά από την ομάδα σου.
Τώρα ας προχωρήσουμε στην πύρινη Kombank Arena.
Η Zalgiris ξεκινάει τον Gudaitis πάνω στον Marjanovic, με εντολή να τον κρατάει μακριά από την ρακέτα σε άμυνα και επίθεση και να προσπαθεί να τον χτυπήσει με τα γρήγορα του πόδια. Η άμυνα των Σέρβων αφήνει τους Λιθουανούς να πλησιάσουν προς το κέντρο της ρακέτας όπου δεσπόζει ο Σέρβος γίγαντας, αλλά αυτοί το εκμεταλλεύονται για μια σειρά από εύστοχα σουτ από μέση απόσταση, μαζί με τα ποσταρίσματα του Ulanovas πάνω στον Dangubic.
Στην άμυνα, οι Λιθουανοί επιστρατεύουν διαρκώς βοήθειες στον Marjanovic από τα forwards, αφήνοντας ελεύθερα τρίποντα στους άστοχους παίκτες της σέρβικης ομάδας, που βρίσκουν πόντους μονάχα κοντά στο καλάθι. Η είσοδος του Jankunas, που ήταν σε εορταστική διάθεση, μιας που συμπλήρωνε τα 200 παιχνίδια στη διοργάνωση ανεβάζει το σκορ στο 13 -20, με το οποίο κλείνει η πρώτη περίοδος.
Η ολιγόλεπτη είσοδος του Zirbes για τους κόκκινους αίρει το μποτιλιάρισμα στην μέση, κι επιτρέπει στους έμπειρους Λιθουανούς να σκοράρουν από πιο κοντά δίχως φόβο, πηγαίνοντας τους προσωπικούς τους αντιπάλους στο ποστ από τη θέση 3, όπως και στο πρώτο δεκάλεπτο. Την ίδια στιγμή και οι forwards των Σέρβων φθάνουν με ευκολία μέχρι το lay up, κόντρα στα γέρικα πόδια των βετεράνων της Zalgiris. Ο Anderson με 7 προσωπικούς του πόντους φέρνει τη διαφορά στο +9 για τους φιλοξενούμενους. Οι γηπεδούχοι δεν μπορούν να σταυρώσουν καλάθι από μακρυά (0/12 τρίποντα θα γράψει η στατιστική στο ημίχρονο), αλλά με την πιεστική τους άμυνα βρίσκουν πόντους στο ανοιχτό γήπεδο, για να λάβει τέλος το ημίχρονο με τους Λιθουανούς να προηγούνται με 5 πόντους.
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με τους πράσινους να έχουν καλά δουλεμένο το παλιομοδίτικο παιχνίδι από μέση απόσταση. Οι Βαλκάνιοι, με την ξαφνική συνειδητοποίηση πως δεν υπάρχει τρόπος να σκοράρουν από τα 6.75, έγιναν πιο διστακτικοί, κερδίζοντας πόντους από την άμυνά τους, που τους έβγαζε και πάλι στο ανοιχτό γήπεδο. Με την συμπλήρωση 27 λεπτών, ένα σερί 7-0 των πρασίνων έφερε τη διαφορά στους 10 πόντους για να αναλάβει δράση ο Marjanovic και να μπούμε στην τέταρτη περίοδο με τη διαφορά στους 4 πόντους για τη Zalgiris.
O εμπνευσμένος και συνάμα αθόρυβος James Anderson θα φθάσει τους 22 πόντους, διατηρώντας ένα προβάδισμα 8 πόντων για τους φιλοξενούμενους. Το πάθος του κοινού θα αφυπνίσει τους Σέρβους και ο τσαμπουκαλεμένος Kalinic θα μειώσει στο καλάθι στα μισά της τελευταίας περιόδου. Οι άμυνες σκληραίνουν ακόμη περισσότερο και η πίεση του κόσμου σπάει κόκαλα. Οι παίκτες της Zalgiris βρίσκουν λύσεις με δύο πολύ δύσκολα καλάθια, ενώ για τους γηπεδούχους ο Marcus Williams σκοράρει με διεiσδύσεις, αλλά οι Σέρβοι εξακολουθούν από μακρυά να μην μπορούν να ματώσουν το διχτάκι. Το παιχνίδι έχει παγώσει στο 66 – 69, ενώ βλέπουμε μια σειρά από διεισδύσεις/απονενοημένα διαβήματα από τις δύο επιθέσεις. Στη βολή του Jankunas, οι του Αστέρα θα απαντήσουν με μια πανέμορφη συνεργασία των Williams και Marjanovic και έτσι θα έρθουμε στα τελευταία 32 δευτερόλεπτα με την Zalgiris να προηγείται με 2. Οι Λιθουανοί θα φάνε το χρόνο της επίθεσής τους αφήνοντας μετά το rebound 8 δευτερόλεπτα για τους Σέρβους, αρκετά για να επιχειρήσει ο Williams το 19ο τρίποντο της βραδιάς για τους οικοδεσπότες. Η μόνη βεβαιότητα όμως που πλανιόταν πάνω από το Βελιγράδι το βράδυ της 6ης Φλεβάρη, δεν ήταν οι φόροι ή ο θάνατος, αλλά τα άστοχα τρίποντα του Ερυθρού Αστέρα.
Οι νικητές από το Kaunas είχαν σαν πολυτιμότερο παίκτη τον Anderson, που με την ποιότητα του ξεχώριζε μες στο γήπεδο. Ο Jankunas χρησιμοποίησε την εμπειρία του για να προσφέρει πόντους και rebounds, με αποκορύφωμα ένα καθοριστικό καλάθι λίγο πριν τη λήξη του αγώνα. Χρήσιμος ήταν και ο Ulanovas που δημιούργησε προβλήματα στους Σέρβους από το post.
Για τους γηπεδούχους, που έσπασαν τα καλάθια, πολυτιμότερος παίκτης ήταν ο, έχων το γνῶθι σαὐτόν, Boban Marjanovic που αρκέστηκε να κυριαρχεί στις δυο ρακέτες δίχως να ψάχνει μάταια το σουτ του. Οι Williams και Blazic έβγαλαν πολλή ενέργεια και σκόραραν με διεισδύσεις και στο ανοιχτό γήπεδο, αλλά σας κουράσαμε ήδη με το ρεσιτάλ τούβλων από τα 6,75 και δεν υπάρχει λόγος για άλλη μία αναφορά σε αυτό.
GROUP F
Fenerbache Ulker 91 – 90 Laboral Kutxa Vitoria
Ντέρμπι στο Ulker Sports Arena, με την τουρκική ομάδα να θέλει να αποσπαστεί με δύο νίκες από την αντίπαλό της και από την άλλη πλευρά την Laboral να θέλει να παραμείνει κοντά στις θέσεις που οδηγούν στην πρόκριση.
Το πρώτο δεκάλεπτο ξεκίνησε δυνατά και με πολλά τρίποντα και με κυρίαρχη μορφή τον Λετονό Davis Bertans, ο οποίος έκανε μια παρουσίαση του εαυτού του στους απανταχού scouts, σουτάροντας τρίποντα, είτε υπό πίεση, είτε εν κινήσει, διεισδύοντας στην ρακέτα, όπου ντρίμπλαρε αριστοτεχνικά και με τα δύο χέρια, και με μια ράθυμη ψυχραιμία που θυμίζει Paul Pierce ή Dejan Bodiroga για πιο ευρωπαϊκά δεδομένα. Η Fener απαντάει αρχικά με δύο καλάθια του Bogdanovic, έπειτα άλλα δύο του Ζήση και εν συνεχεία ένα ζευγάρι και από τον Bjelica. Η Laboral σκοράρει κυρίως με τρίποντα, με James και Hansbrough και η πρώτη περίοδος θα λήξει με 20-21 για τους Ισπανούς.
Στην δεύτερη περίοδο οι Ισπανοί ψάχνουν πολύ τον Begic, o οποίος τελειώνει μεν ωραία τις φάσεις, αφού του έχει γίνει φάουλ δε. Το θέμα είναι ότι τα τελειώματά του δεν μετράνε. Ο Goudelock από την άλλη, έπαιρνε ότι σουτ ήθελε, έβαζε ότι σουτ ήθελε, σκοράροντας 12 από τους 14 πρώτους πόντους της ομάδας του Obradovic στο δεύτερο δεκάλεπτο, και το παιχνίδι βρίσκεται συνεχώς κοντά στην ισοπαλία, με αλλεπάλληλες αλλαγές προβαδίσματος και τους Mike James, Toko Shengelia να δημιουργούν ένα δίδυμο απάντηση στο σόλο του Goudelock. Ο οποίος Goudelock πρέπει να προκαλεί συνεχόμενα εγκεφαλικά στον Obradovic, αλλά είναι ο καλύτερός του σκόρερ και η ομάδα δεν έχει το απαραίτητο scoring punch χωρίς αυτόν. Ο San Emeterio μπορεί να πιάνει μαλάκες τους αντιπάλους του μια ζωή. Να μια σκέψη που δεν μπορώ να αποβάλλω από το κεφάλι μου κάθε φορά που τον βλέπω. Υπόγεια lay ups και finger rolls του από το πουθενά, κρατάνε τη Laboral στο παιχνίδι. Το ημίχρονο κλείνει με τη Fenerbahce 2 πόντους μπροστά, με τους δύο προπονητές να προσπαθούν επί ματαίω να βρουν εμπόδια για τις αντίπαλες επιθέσεις.
Στο δεύτερο ημίχρονο, οι παίκτες του Obradovic μπήκαν πιο δυνατά, και ήταν η σειρά του Vesely να αναλάβει το σκοράρισμα, με εξαιρετικά τελειώματα κοντά στο καλάθι και ένα εντυπωσιακό κάρφωμα. Το τρίποντο και μια προσωπική φάση του Preldzic, όπου έσκασε την μπάλα καμιά 15αριά φορές πριν φτάσει στο καλάθι, ανέβασαν τη διαφορά στους 10 πόντους, την μεγαλύτερη τιμή της ως τότε στο παιχνίδι. Η κατάσταση δεν βελτιώθηκε στο επόμενο δίλεπτο, με τον Mike James να είναι μια τρικυμία στην επίθεση της Laboral, δοκιμάζοντας σουτ εκτός λογικής, ενώ ούτε και ο πολύπειρος San Emeterio μπορούσε να ξεκλειδώσει την ξαφνικά σκληρή άμυνα της Fener, με τους Bogdanovic, Bjelica, Vesely, να υψώνουν τείχος στο πρώτο πεντάλεπτο του δευτέρου μέρους. O Ibon Navarro απάντησε με Adams, Shengelia και Iverson, καθώς Vesely και Preldzic είχαν κάνει άλογα τους Begic και Bertans. Οι αλλαγές έπιασαν τόπο, ο Iverson μπορούσε να ακολουθήσει τον Vesely, και στην επίθεση ο Adams συμμάζεψε τα πράγματα μοιράζοντας την μπάλα στους άλλους νεοεισελθόντες. Υπολογίστε και δύο τρίποντες βόμβες του San Emeterio από τα 8 τουλάχιστον μέτρα, και η διαφορά γρήγορα έπεσε στους 4 πόντους μέσα σε ένα τρίλεπτο, κάτι που έδωσε στον Obradovic το γνωστό, λατρεμένο μας, μελιτζανί χρώμα του.
Σε εκείνο το σημείο ο Navarro, για ανεξήγητο λόγο, ξαναπέρασε στον αγώνα τον ληθαργικό Mirza Begic, σπάζοντας το σχήμα που ξανάβαλε την ομάδα του στο παιχνίδι, και έτσι 9 λεπτά πριν το τέλος η διαφορά ξαναπήγε στους 8. Τότε οι κοντοί της Kutxa αποφάσισαν να πάψουν να ασχολούνται με το σκιάχτρο στο κέντρο της ρακέτας τους και πήραν το παιχνίδι πάνω τους. Οι ομάδες αντάλλασσαν χτυπήματα, με τις άμυνες να παραπαίουν, και τελικά μετά από κλέψιμο του Tillie και κάρφωμα του James οι Ισπανοί πλησίασαν στον έναν, 59” πριν το τέλος. Η Fener δεν κατάφερε να σκοράρει, και ο James, ο οποίος ήταν αρνητικός για τρεις περιόδους έβαλε την ομάδα του μπροστά με δύο βολές, για πρώτη φορά στο δεύτερο ημίχρονο, 37” πριν τη λήξη. Μετά το time-out η μπάλα πήγε φυσιολογικά στα χέρια του Bogdanovic, ο οποίος όμως αστόχησε στο lay up υπό την πίεση του Iverson, αλλά ο πάντα καίριος Bjelica ήταν εκεί για το επιθετικό rebound και με 2/2 βολές 13” πριν τη λήξη έδωσε τη νίκη στην Fener, αφού στη συνέχεια James και Bertans αστόχησαν σε πιθανά game winners.
H Laboral κατάφερε να πάει το παιχνίδι στο ρυθμό της, σούταρε πολλά τρίποντα (30) και κατόρθωσε να σκοράρει πολύ στην έδρα της Fener, αλλά δεν μπόρεσε να βρει τα απαραίτητα stops στην άμυνα της για να την προσπεράσει πριν το τελευταίο λεπτό. Και τότε ακόμα, όταν βρέθηκε μπροστά, η άμυνα της έδωσε ένα εύκολο lay up, από το οποίο μεν γλίτωσε, αλλά και πάλι αδράνησε και έχασε το rebound. Oι παίκτες της Kutxa δεν μπορούσαν να εξασφαλίσουν κατοχές, τελειώνοντας με μόλις 30 rebounds τον αγώνα, έναντι 40 των Τούρκων.
Για τους νικητές έκανε μεγάλο παιχνίδι ο Nemanja Bjelica, ο οποίος ήταν σταθερή πηγή προβλημάτων για την Kutxa, και τελείωσε με 14 πόντους, 15 rebounds, 2 assists και 2 blocks, πετυχαίνοντας και το νικητήριο καλάθι, ενώ και ο Vesely, παρότι ήταν απρόσεκτος στην τελική προσπάθεια, διέπρεψε και πάλι σε ρόλο small-ball center.
Ολυμπιακός 84 – 76 CSKA Moscow
Το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας ήταν γεμάτο ενόψει της αναμέτρησης κορυφής για το Group F, με την ατμόσφαιρα να μην είναι ιδιαίτερα φιλική για Ιτούδη και Teodosic, αλλά τον Kyle Hines να αποθεώνεται από τους 12.000 φίλους του Ολυμπιακού πριν το τζάμπολ. Η CSKA ερχόταν με φόρα νταλίκας ξημερώματα στην Εθνική, έχοντας ξεχάσει φέτος τη γεύση της ήττας4)είχε χάσει μόνο μια φορά από την Kuban, ενώ ήταν αήττητη στην Euroleague ενώ ο Ολυμπιακός δεν έπειθε το τελευταίο διάστημα, κερδίζοντας συνήθως με ηρωισμούς του Σπανούλη.
Ο Ολυμπιακός έκανε ένα γνώριμα νωθρό ξεκίνημα και βρέθηκε πίσω με 2-8 στο πεντάλεπτο, με τον Petway να δοκιμάζει δύο αεροπλανικές κινήσεις με σπασίματα μέσης, οι οποίες, από τη μια δεν είχαν ευτυχή κατάληξη, από την άλλη, όπως και να το κάνεις, δεν αρμόζουν σε άνθρωπο που ταλαιπωρείται από προβλήματα στη μέση. Μάντζαρης και Σπανούλης ξεκόλλησαν τον Ολυμπιακό, αλλά ακόμα κι έτσι, η επίθεσή του έτριζε. Στην άμυνα ο Σφαιρόπουλος επικεντρώθηκε στην ασφυκτική πίεση του De Colo και στο να μείνει κοντά στους σουτέρ στις γωνίες, προκαλώντας άτυπα τον Teodosic. O Ιτούδης από την άλλη πλευρά κόλλησε τον Markoishvili πάνω στον Σπανούλη, βγάζοντάς τον εκτός ρυθμού στο ξεκίνημα. Η είσοδος των Πρίντεζη και Hunter έδωσε μια μικρή ανάσα στους ερυθρόλευκους, αλλά Teodosic και Hines διατήρησαν την CSKA στην θέση του οδηγού, σε ένα δεκάλεπτο πάντως, που κυριάρχησαν οι άμυνες και έληξε με 11-17.
Στο 8ο λεπτό ο Σφαιρόπουλος είχε αποσύρει τον Σπανούλη βάζοντας στη θέση του τον Σλούκα, κίνηση που έμελλε να είναι καθοριστική. Και αυτό γιατό ο τελευταίος ξεκίνησε την δεύτερη περίοδο με κλέψιμο και τρίποντο, κάνοντας τρομερή δουλειά στην άμυνα και μοιράζοντας γρήγορα την μπάλα. Ο Hunter, με 6 συνεχόμενους πόντους, έφερε τον ΟΣΦΠ σε απόσταση βολής και ο Lojeski με καλάθι και φάουλ τον έβαλε μπροστά με 23-22, αφήνοντας πολύ γρήγορα στο παρελθόν τη μίνι κρίση του πρώτου δεκαλέπτου. Σειρά πήρε ο Πρίντεζης με ένα πεταχτάρι, και έπειτα με τρίποντο, με το οποίο ο Ολυμπιακός ξαναπροσπέρασε μετά το τρίποντο του Teodosic που είχε προηγηθεί. Οι άμυνες πλέον είχαν ανοίξει, με μόνο μέλημα να μην αφήσουν τους playmakers να δημιουργήσουν σε καταστάσεις pick and roll. Κατά τα άλλα βρέθηκαν αρκετά ελεύθερα τρίποντα, ενώ τα ποσταρίσματα σπάνια τραβούσαν δεύτερο παίκτη. Με τον Dunston, τον Κατσίβελη και τον Lafayette πλέον στην πεντάδα, η άμυνα του Ολυμπιακού έγινε πολύ πιο πιεστική και τα κλεψίματα των δύο Αμερικάνων έφεραν εύκολους πόντους στον αιφνιδιασμό, την ώρα που η CSKA έβρισκε τοίχο (Dunston) όποτε έμπαινε στην ρακέτα των ερυθρόλευκων. De Colo και Markoishvili με προσωπικές ενέργειες έδιναν σκορ στην CSKA, και το ημίχρονο έκλεισε στο 43-37 με δύο τρίποντα από τους νεοεισελθόντες Σπανούλη και Μάντζαρη, ανεβάζοντας το σύνολο των πόντων του Ολυμπιακού στους 32 για την δεύτερη περίοδο, με τον τεχνικό του Ολυμπιακού να κάνει φανταστική διαχείριση του υλικού του.
Στο τρίτο 10λεπτο ο Σπανούλης, ο οποίος είχε καθίσει 10’ συνεχόμενα στον πάγκο στο πρώτο ημίχρονο, για να δει την ομάδα του να επιστρέφει στο παιχνίδι, ήταν φρέσκος και με καθαρό μυαλό και έτοιμος να αποτελέσει και πάλι το σημείο αναφοράς στην επίθεση της ομάδας του, συνεισφέροντας 6 πόντους και μια assist, με αποτέλεσμα να φτάσει η διαφορά στους 8 (54-46). Η πίεση στην περιφέρεια συνεχίστηκε, σκοτώνοντας τον ρυθμό της CSKA, ενώ ο Othello Hunter ήταν κυρίαρχος κάτω από τα καλάθια και τα ντουμπλαρίσματα στον Kyle Hines βραχυκύκλωναν την επιθετική λειτουργία της ομάδας του στρατού. Στο κλείσιμο της περιόδου, ο Lojeski, με συνολικά 8 πόντους σε αυτήν αλλά και ένα εντυπωσιακό buzzer beater, ανέβασε την διαφορά στους 11.
Το ερώτημα για τον Ολυμπιακό πλέον ήταν αν μπορεί να σταματήσει τη διαφαινόμενη αντεπίθεση της CSKA. Ο Σφαιρόπουλος ξαναέβαλε τον Σλούκα, ο οποίος απάντησε με το δεύτερο τρίποντό του στις αναγνωριστικές βολές των Fridzon και Hines. Με τον Nando De Colo μπλοκαρισμένο, ο Teodosic άρχισε τα τρελά του και με δικό του τρίποντο και lay-up του Fridzon η CSKA μείωσε στους 3, 69-66. Ο Σφαιρόπουλος επανέφερε τον Σπανούλη που πανέξυπνα ξεκούραζε, και αυτός διείσδυε στην κουρασμένη άμυνα της CSKA για να κερδίζει fouls και να πηγαίνει στις βολές, ξαναδίνοντας διαφορά ασφαλείας στον Ολυμπιακό. Ο επιθανάτιος ρόγχος της ρωσικής αρκούδας ήταν ένα τρίποντο του Teodosic και ένα κάρφωμα του Hines που έριξαν την διαφορά στους 4, ενάμισι λεπτό πριν τη λήξη, αλλά ο Ολυμπιακός πήγαινε συνεχώς στη γραμμή, αφού κανείς δεν μπορούσε να ανακόψει τον Σπανούλη στις επελάσεις του προς το καλάθι, διατηρώντας το προβάδισμά του. Τελικό σκορ 84-76, και είναι χαρακτηριστικό ότι από το 69-66 και έπειτα (7 αγωνιστικά λεπτά) ο Ολυμπιακός σκόραρε μόνο με βολές.
Μια τεράστια νίκη για τους Πειραιώτες, αποτέλεσμα της ευστροφίας και της μαγκιάς του Σφαιρόπουλου, ο οποίος προσπαθεί να σπάσει τον Σπανουλοκεντρισμό της ομάδας, μη διστάζοντας να τον αφήσει εκτός για μεγάλο διάστημα στο πρώτο ημίχρονο, και γυρνώντας το παιχνίδι με Σλούκα και Hunter. Η φρεσκάδα του Σπανούλη και η επιλογή του coach να ξεκινάει μακριά από την μπάλα είναι που κλείδωσαν το παιχνίδι στην τέταρτη περίοδο. Ο Σπανούλης ηγήθηκε του σκοραρίσματος του Ολυμπιακού με 19, αλλά τα κλειδιά της ομάδας ήταν οι ψηλοί, ο Hunter (κυρίως στην επίθεση) και ο Dunston στην άμυνα, όπου και έγραψε 11 rebounds, 2 κλεψίματα και 2 τάπες. Συγκινητικός και ο Σλούκας, του οποίου τα νούμερα (8 πόντοι με 2/2 τρίποντα, 2 assists, 2 κλεψίματα, 0 λάθη) μπορεί να μην εντυπωσιάζουν, αλλά ήταν στρατηγός και ψυχραιμότατος στην επίθεση, αλλά και σκυλί του πολέμου στην άμυνα. Όπως έβλεπα το παιχνίδι μέσα στο γήπεδο, ήταν ο πραγματικός MVP του παιχνιδιού.
Unicaja Malaga 85-76 Nizhny Novgorod
Πρώτη νίκη για τους Ισπανούς στο Top 16 και πρώτη τους νίκη μετά από 9 συνεχόμενες ήττες στη Euroleague. Από τις 21 Νοεμβρίου και το παιχνίδι με τη Cedevita είχαν να κερδίσουν οι παίκτες της Malaga και το ρεκόρ 1-5 στο Top 16 τους έχει κόψει κάθε ελπίδα για πρόκριση, πριν καν την συμπλήρωση του πρώτου γύρου.
Η Nizhny ξεκίνησε καλύτερα το παιχνίδι και με τον Tarence Kinsey να ελέγχει τον ρυθμού που ήθελαν να επιβάλλουν οι Ρώσοι από την αρχή, βρέθηκαν να προηγούνται με 7-16 τρία λεπτά πριν από τη λήξη του πρώτου δεκαλέπτου. Κάπου εκεί όμως ο Jayson Granger ξεκίνησε να σκοράρει και με επιμέρους σκορ 15-7, το τέλος του πρώτου δεκαλέπτου βρίσκει τις δύο ομάδες σχεδόν στα ίσα (22-23). Με ενδυνάμωση της άμυνας τους και μπλοκάρισμα των επιθετικών λύσεων της Nizhny, οι Ισπανοί έτρεξαν ένα σερί 11-0 για να βρεθούν μπροστά με 36-28 στο 15ο λεπτό. Η Nizhny, με μόνη αξιόπιστη επιθετική λύση τον Artsiom Parakhouski, κατάφερε να κλείσει το ημίχρονο βρισκόμενη μόνο με 5 πόντους πίσω στο σκορ (46-41).
Με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, οι Ισπανοί, με καλάθια των Jayson Granger, Fran Vazquez και Caleb Green, έφτασαν τη διαφορά μέχρι και το +12, για να ακολουθήσει απάντηση της Nizhny και οι 7 πόντοι του Taylor Rochestie σε επτά λεπτά και να τελειώσει το τρίτο δεκάλεπτο με 64-57. Με την αρχή του τελευταίου δεκαλέπτου, η Nizhny βρήκε το καλό περιφερειακό της σουτ και με τρεις συνεχόμενες επιτυχημένες προσπάθειες κατάφερε να φέρει το παιχνίδι στα ίσα, μετά από μόλις δύο λεπτά στην τέταρτη περίοδο (66-66). Κάπου εκεί όμως ήρθε ένα επιθετικό black out 7,5 λεπτών για τη Nizhny, λόγω της καλής άμυνας της Malaga, η οποία με τον εξαιρετικό Jayson Granger κατάφερε να δημιουργήσει μια διαφορά οκτώ πόντων, και σε συνδυασμό με την ευστοχία στις βολές στα τελευταία λεπτά (16/19 συνολικά στο παιχνίδι) της έδωσαν την πρώτη της νίκη στο Top 16 με 85-76.
Ο Jayson Granger ήταν ο καλύτερος παίκτης του παιχνιδιού με 25 πόντους και 5 assists, με τον Caleb Green να τον ακολουθεί με 16 πόντους και 8 rebounds. Για τη Nizhny εξαιρετικό παιχνίδι έκαναν ο Trey Thompkins με 27 πόντους και 13 rebounds και ο Taylor Rochestie με 24 πόντους και 6 assists, αλλά δεν είχαν την απαιτούμενη βοήθεια από τους υπολοίπους. Στατιστικά οι δύο ομάδες δεν είχαν μεγάλες διαφορές με μόνη σημαντική διαφορά τα 25 κερδισμένα fouls για τη Malaga έναντι των 18 της Nizhny.
EA7 Armani 71-73 Anadolu Efes
Η Armani έφτασε κοντά στο να πετύχει τη νίκη-έκπληξη της αγωνιστικής, αλλά ο Daniel Hackett αστόχησε στο τελευταίο σουτ του παιχνιδιού που θα της έδινε τη νίκη. Η Efes με την κακή της συνολικά εμφάνιση παραλίγο να ακυρώσει τη νίκη που πέτυχε την προηγούμενη αγωνιστική απέναντι στον Ολυμπιακό και να μείνει πίσω στη διεκδίκηση μίας εκ των δύο πρώτων θέσεων.
Στο ξεκίνημα του παιχνιδιού η Efes ξεκίνησε πιο δυνατά και με οκτώ πόντους του Milko Bjelica πήρε το προβάδισμα με 17-20 στο τέλος του πρώτου δεκαλέπτου. Από την πλευρά της Armani, o Marshon Brooks ήταν ο κύριος επιθετικός εκφραστής της ομάδας, αλλά η ομάδα του δεν κατάφερε να πάρει το προβάδισμα σε κανέναν σημείο. Με την έναρξη του δευτέρου δεκαλέπτου, ο Dario Saric βοήθησε την Efes να αυξήσει τη διαφορά, αλλά με ένα σερί 9-0 η Armani πήρε το προβάδισμα με 33-32 για να πάει τελικά στα αποδυτήρια με προβάδισμα δύο πόντων (36-34). Κορυφαίος για την Armani στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ήταν ο Hackett.
Το δεύτερο ημίχρονο ήταν ακόμα πιο κλειστό και καμία ομάδα δεν κατάφερε να πάρει διαφορά που θα της επέτρεπε την εύκολη νίκη. Με τον Περπέρογλου σε καλή αγωνιστική βραδιά, η Efes διατηρούσε ένα μικρό προβάδισμα, αλλά πέντε συνεχόμενοι πόντοι του Samardo Samuels έδωσαν εκ νέου το προβάδισμα στην Armani, με 50-47, για να τελειώσει το τρίτο δεκάλεπτο με τις δύο ομάδες ισόπαλες (54-54). Στο τελευταίο δεκάλεπτο, η Efes με ένα σερί 7-0 βρέθηκε να προηγείται με 61-65, αλλά ο Hackett, παίρνοντας το παιχνίδι πάνω του, έφερε την Armani μπροστά στο σκορ με 69-68, δύο λεπτά πριν τη λήξη του παιχνιδιού. Ο ίδιος πήρε πάνω του και το τελευταίο σουτ του παιχνιδιού, με την ομάδα του πίσω στο σκορ με έναν πόντο, επιχειρώντας σουτ τριών πόντων, αλλά αστόχησε, δίνοντας την ευκαιρία στον Περπέρογλου με δύο εύστοχες βολές να κλειδώσει τη νίκη για την Efes.
Για την Anadolu Efes, καλύτερη εμφάνιση πραγματοποίησαν οι Στράτος Περπέρογλου με 18 πόντους και 5 rebounds και Milko Bjelica με 15 πόντους και 3 rebounds. Από την πλευρά της Armani ξεχώρισαν τέσσερις παίκτες που είχαν διψήφιο αριθμό πόντων (Samuels, Brooks, Hackett, Ragland) αλλά δεν πήρε βοήθειες από κανέναν άλλον παίκτη της, καθώς οι υπόλοιποι πέντε παίκτες της που αγωνίστηκαν, είχαν συνολικά μόλις πέντε πόντους. Στατιστικά η Efes είχε 10/21 στα τρίποντα, έναντι των μόλις 5/23 των Ιταλών, ενώ εκτέλεσε και 29 βολές έναντι μόνο 17 των Ιταλών.
