Καθώς διανύουμε την πιο διασκεδαστική regular season που έχω παρακολουθήσει ποτέ, και λίγες μόνο μέρες μετά τον σεισμό που προκάλεσε η παρανοϊκή trade deadline, η πιο ενδιαφέρουσα ιστορία αυτή τη στιγμή, καθώς πλησιάζουμε στο τελευταίο τέταρτο της χρονιάς, είναι η σφαγή που γίνεται για τις τελευταίες θέσεις των playoffs της Ανατολής. Ενώ η πρώτη τετράδα της περιφέρειας απλά ξεκουράστηκε κατά τη διάρκεια του all-star break (Hawks, Raptors, Bulls, Cavaliers) και οι 5οι Wizards απλά άλλαξαν back-up point guards και την ώρα που και στην απέναντι περιφέρεια οι ομάδες της κορυφής έμειναν αδρανείς, οι επτά που ερίζουν για τις τρεις τελευταίες θέσεις των playoffs της Ανατολής ήταν – μαζί με τους Thunder και τους Suns – οι πιο δραστήριοι παίκτες στο μεταγραφικό παιχνίδι του deadline.
Τα πεπραγμένα των ομάδων ανέλυσε μια μέρα μετά την εκπνοή της προθεσμίας ο Δημήτρης Μαντζούκας, και όσο κοπάζει ο απόηχος του βομβαρδισμού από trades, θα βλέπουμε την ουσιώδη επιρροή των κινήσεων στο αγωνιστικό κομμάτι.
Ας δούμε λοιπόν ποιοι είναι οι επτά μονομάχοι και που βρίσκονται στην κούρσα:
Μilwaukee Bucks
To πρόγραμμα: 15 από τα 26 παιχνίδια που τους απομένουν έρχονται με αντιπάλους ομάδες που βρίσκονται κάτω από το .500 ρεκόρ, ενώ τα 12 από τα 26 είναι εντός έδρας. Σημαντικό πλεονέκτημα ότι κλείνουν την χρονιά με Knicks, Nets, Sixers, Celtics, 3 στους 4 αντιπάλους τους, δηλαδή, είναι από τις χειρότερες ομάδες του ΝΒΑ φέτος.
Οι Bucks βρήκαν ανέλπιστα μια, τρομακτική για τους αντιπάλους, πεντάδα αποτελούμενη από Knight-Middleton-Antetokounmpo-Dudley-Henson με τους 3 μεσαίους να αλλάζουν θέσεις και ρόλους στο φτερό. Η άμυνα τους προκαλούσε πονοκεφάλους ακόμα και στις πιο καλοδουλεμένες επιθέσεις, ενώ στην επίθεση, σε έναν, μάλλον αλλόκοτο, συνδυασμό παικτών, σκόραραν όσο χρειαζόταν για να κερδίζουν. Ο Knight, αγωνιστικός ηγέτης αυτής της προσπάθειας, υπό τις οδηγίες του γητευτή των PGs (και μέρα με τη μέρα σωπαίνοντα και τους τελευταίους του αρνητές) Jason Kidd διανύει μια χρονιά που κανείς δεν πίστευε ότι είχε τις δυνατότητες να πετύχει, εκτοξεύοντας με αυτόν τον τρόπο την αξία του στην αγορά, την ώρα που το καλοκαίρι θα είναι restricted free agent. Ο παίκτης ο οποίος ουσιαστικά οδήγησε τους Bucks στο 30-23 του all-star break, την ίδια στιγμή τους έθετε και ένα σημαντικό πρόβλημα με την απόδοσή του. Κέρδισε ουσιαστικά διαπραγματευτική μόχλευση. Ενώ αποτελεί κοινό μυστικό ότι θα αναζητήσει κάτι κοντά σε max συμβόλαιο το καλοκαίρι. Το ζήτημα είναι ότι οι φιλόδοξοι Bucks δεν καίγονταν να δεσμεύσουν κοντά στα 15 και πλέον εκατομμύρια τον χρόνο για έναν scoring PG ο οποίος δεν έχει δείξει ιδιαίτερα σημάδια βελτίωσης ως οργανωτής. Στο χάος του trade deadline, o Knight, ο μοναδικός starter των Bucks ο οποίος μπορούσε να δημιουργήσει τα σουτ του και να απειλήσει από απόσταση, κατέληξε στους Suns. Στο παγωμένο Milwaukee βρέθηκε ο Michael Carter-Williams ως αντικαταστάτης του, ένας παίκτης, ο οποίος σε αντίθεση με τον Brandon Knight, είναι άσφαιρος από απόσταση, στερώντας έτσι το βασικό στοιχείο της θέσης 1 για τους Bucks, το απαραίτητο για το spacing εξωτερικό σουτ. Ο MCW έχει βέβαια υψηλότερο ταβάνι θεωρητικά, ενώ κάνει την άμυνα της ομάδας ακόμα πιο τρομακτική. Αλλά αποτελεί ερωτηματικό το αν η μηχανή των Bucks μπορεί να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό φέτος. Οι ομάδα του Kidd απέκτησε ακόμη τον Tyler Ennis, ο οποίος δεν αγωνίστηκε παρά ελάχιστα στους Suns, για back-up playmaker και τον Miles Plumlee ο οποίος προσθέτει βάθος και ένα ακόμα μεγάλο κορμί στην front-line τους, απαραίτητο για βάθος των θέσεων των ψηλών μετά την αποδέσμευση του απογοητευτικό και φέτος, αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά Sanders.
Η απώλεια του Knight αποτελεί μεγάλο πλήγμα βραχυπρόθεσμα, ωστόσο ο Bayless μπορεί να προσφέρει το 70% όσων πρόσφερε ο πρώην αθλητής του Kentucky, και δεν αποκλείεται ο Carter-Williams να είναι σοβαρότερος σε μια ομάδα που κερδίζει. Αν προσθέσουμε στο μείγμα την αναβάθμιση του πάγκου και το προβάδισμα 8 νικών από Detroit και Indiana, είναι μάλλον ασφαλές να περιμένουμε με ανυπομονησία να δούμε τον Γιάννη Αντετοκούμπο στα playoffs.
Miami Heat
Το πρόγραμμα: 14 από τα 27 παιχνίδια που απομένουν είναι απέναντι σε ομάδες με ποσοστό νικών πάνω από το .500, ενώ 12 από τα 27 είναι εντός έδρας. Κλείνουν τη χρονιά απέναντι σε Magic και Sixers.
To roster δεν έμοιαζε σε άσχημη κατάσταση το καλοκαίρι, παρά τη φυγή του LeBron James, με τους Wade-Deng-Bosh να συνθέτουν μια αξιοπρεπέστατη τριπλέτα, η οποία θεωρητικά θα τους διατηρούσε στα υψηλότερα κλιμάκια της Ανατολής. Αυτές οι προβλέψεις, βέβαια, παρέβλεπαν το πόσο δραματικά ελλιπείς θα αποδεικνύονταν οι Chalmers και Cole ως playmakers χωρίς την παρουσία του καλύτερου παίκτη της λίγκας να τους κάνει μάγκες. Σε συνδυασμό με τα συνεχή προβλήματα τραυματισμών και τη συνακόλουθη αστάθεια στο ενεργό δυναμικό, έστειλαν τους Heat, των τεσσάρων τελικών την τελευταία τετραετία, να προσπαθούν να μείνουν στον αφρό στον πάτο της 8άδας της Ανατολής. Ωστόσο, η απίθανη εξόρυξη του Hassan Whiteside από την D-League, έδωσε νέο αέρα στο παραπαίον Miami, και η επιστροφή του Wade κατέστησε επιβεβλημένη την ενίσχυση, σε μια Ανατολή όπου καμία ομάδα δεν τρομάζει πέρα από τους Hawks. H λαβή του Dragic στη διοίκηση των Suns και το πάτημα στον λαιμό αυτών, πλάι στη δήλωση πως θα πήγαινε μόνο σε Lakers, Knicks, Heat έλυσε τα χέρια του Pat Riley και ενέτεινε τις φήμες που τον θέλουν να είναι ο μαριονετίστας που κινεί τα νήματα του πρωταθλήματος σε παρασκηνιακό επίπεδο. Οι μετά-facelift Heat, με πεντάδα Dragic-Wade-Deng-Bosh-Whiteside δημιουργούσαν κόμπους κρύου ιδρώτα στους ενοίκους της κορυφής της Ανατολής, που σίγουρα δεν περίμεναν οι κόποι τους να ανταμειφθούν με ένα τέτοιο match-up στον πρώτο γύρο των play-offs της κακής περιφέρειας του NBA.
Η αγαλλίαση στη Νότια Ακτή αποδείχθηκε πάντως βραχύβια, καθώς την επομένη της απόκτησης Dragic (x2) ανακοινώθηκε ότι ο Chris Bosh μπαίνει εσπευσμένα στο νοσοκομείο με θρόμβωση στον πνεύμονα, χάνοντας πιθανότατα το υπόλοιπο της χρονιάς, και στερώντας έτσι από τον Spoelstra τον συνεπή star της ομάδας του, αλλά και των stretch ψηλό που ο νεοαποκτηθείς Dragic θέλει δίπλα του για να ξεδιπλώσει τις αρετές του. Ακόμα και έτσι, και παρά το όχι ιδιαίτερα ευνοϊκό πρόγραμμα, οι Heat έχουν αρκετή ιπποδύναμη για να επιβιώσουν στην κούρσα της 8άδας, ωστόσο αυτό δεν θα ήταν και το πιο αποδοτικό ποντάρισμα. Το παρόν τους εξαρτάται από την υγεία του Dwayne Wade, και αυτό, όπως έχει αποδείξει η τελευταία διετία, δεν είναι και η ασφαλέστερη επένδυση.
Brooklyn Nets
Το πρόγραμμα: 16 από τα 28 παιχνίδια που απομένουν απέναντι σε ομάδες πάνω από το .500 και κλείσιμο φωτιά με 7 από τα τελευταία 8 παιχνίδια απέναντι σε playoff teams. 12 από τα 28 εναπομείναντα παιχνίδια είναι εντός έδρας.
Όσο αντιπαθής και να σου είναι κάποιος εκ των Billy King, Mikhail Prokhorov και Jay-Z, δεν μπορείς παρά να νοιώσεις συμπόνοια για τους φίλους των Brooklyn Nets, οι οποίοι είδαν το περσινό ανοσιούργημα να καταρρέει με πάταγο, σηκώνοντας μια σκόνη που κάνει το μέλλον της ομάδας δυσδιάκριτο και, στην καλύτερη περίπτωση ζοφερό. Μιλάμε για μια ομάδα γδυμένη από assets, με καλύτερο νέο παίκτη τον Mason Plumlee, η οποία του χρόνου θα οφείλει 46 εκατομμύρια δολάρια στον 34χρονο Joe Johnson και σε ότι έχει απομείνει από τον Deron Williams. Η ομάδα στα χέρια του Ρώσου ιδιοκτήτη της και του αστείου GM της έχει περιέλθει στην κατάσταση σαλονιού μετά από επιδρομή οργισμένης γάτας. Σε μια ακόμα απέλπιδα προσπάθεια να πιαστούν από κάπου για να παραμείνουν στα playoffs, έδωσαν στην Minnesota τον Kevin Garnett με αντάλλαγμα τον Thaddeus Young, με το βλέμμα σε μια απογοητευτική έξοδο στον πρώτο γύρο των playoffs. Και τί να κάνουν άλλωστε; Τα συμβόλαια που έχουν είναι τόσο δηλητηριώδη που μόνο για συναισθηματικούς λόγους θα μπορούσε κανείς να φορτωθεί (βλ. Garnett-Wolves).
Το πρόγραμμά τους, ωστόσο, είναι μάλλον καταδικαστικό και, ευτυχώς, δεν θα χρειαστεί να υποφέρουμε και τον Μάιο το αργό και βαρετό μπάσκετ της ομάδας του Lionel Hollins.
Detroit Pistons
Το πρόγραμμα: Ευνοϊκό πρόγραμμα για τους Pistons, οι οποίοι θα δώσουν μόνο 12 από τα 26 εναπομείναντα παιχνίδια τους με ομάδες άνω του .500. Σημαντικό πλεονέκτημα επίσης, ότι το πρόγραμμά που ακολουθεί περιλαμβάνει 15 αγώνες εντός έδρας.
Τα αστειάκια με τον Josh Smith έχουν παλιώσει και κουράσει, αλλά είναι εντυπωσιακό πως μια ομάδα η οποία τα Χριστούγεννα πάλευε με τους Sixers στις δύο τελευταίες θέσεις της Ανατολής, δύο μήνες μετά έχει καλές πιθανότητες να βρεθεί στην postseason, ακόμα και σε εκείνη της φτωχής φετινής Ανατολής. Ο Stan Van Gundy έχει πλαισιώσει την εξαιρετική front-line του με σουτέρ και έχει βρει τον τρόπο να εκμεταλλεύεται ταυτόχρονα και τον Monroe και τον Drummond. Eπέζησαν του season ending τραυματισμού του Brandon Jennings, χωρίς να χάσουν το βηματισμό τους, με τον D.J. Augustin να κάνει φοβερά πράγματα και να έχει μέσο όρο 21 πόντους και 8 assists από τη μέρα που μπήκε στην 5άδα. Την έκρηξή του εξαργύρωσαν πακετάροντάς τον μαζί με τον Kyle Singler και στέλνοντάς τους στην Oklahoma με αντάλλαγμα τον δυστυχισμένο εκεί, Reggie Jackson. Παράλληλα, έστειλαν Jerebko και Datome στη Βοστόνη για να επαναπατρίσουν τον μόνο ενεργό ακόμα starter της ομάδας που στέφθηκε πρωταθλήτρια το 2004, Tayshaun Prince.
Οι προοπτικές του Reggie Jackson σίγουρα αξίζουν τα ανταλλάγματα που δόθηκαν γι’ αυτόν, ωστόσο είναι ερωτηματικό το πως θα ταιριάξει στο σύστημα του Van Gundy, καθώς είναι κακός σουτέρ από την περιφέρεια, ενώ δεν διακρίνεται και για τις οργανωτικές του ικανότητες. Στο σύνολο είναι καλύτερος παίκτης από τον προκάτοχο του στον άσσο, ωστόσο ίσως ο D.J. Augustin να ήταν καταλληλότερος αυτή την στιγμή για τους Pistons. Ο Van Gundy σίγουρα θα βρει τον τρόπο να τον ενσωματώσει αλλά αυτό ενδεχομένως να χρειαστεί χρόνο. Δεν μου αρέσει ούτε η απώλεια του Jerebko, 0 οποίος πρόσφερε έναν ικανοποιητικό συνδυασμό άμυνας και σουτ από τις θέσεις 3 και 4, για έναν Prince ο οποίος δεν ταιριάζει στη σημερινή φιλοσοφία της ομάδας.
Ωστόσο λίγο το πρόγραμμα, λίγο η παρουσία του Van Gundy στον πάγκο και η ύπαρξη (ενδεχομένως) τριών μελλοντικών all-stars στην πεντάδα, θεωρώ πως θα τους δώσουν μια από τις θέσεις που οδηγούν στα playoffs.
Indiana Pacers
Το πρόγραμμα: Με 14 από τα 26 παιχνίδια του υπολοίπου της σεζόν απέναντι σε ομάδες με ποσοστό νικών πάνω από .500 και τους τρεις τελευταίους τους αντιπάλους να είναι οι Thunder, οι Wizards και οι Grizzlies σε διάστημα τεσσάρων ημερών, δεν τους λες και ευνοημένους από το πρόγραμμα. Αν συνυπολογίσουμε και τα 15 εκτός έδρας παιχνίδια μέχρι το τέλος της χρονιάς, οι Pacers ψάχνουν την υπέρβαση.
Ο τραυματισμός του Paul George το καλοκαίρι με την Team USA και η αποχώρηση του Lance Stephenson, μετέτρεψε την περσινή κακή και άσχημη επίθεση των Pacers σε τραγέλαφο. Η κακοδαιμονία τους ξεκίνησε από νωρίς, καθώς έχασαν για καιρό και τον George Hill, χτύπησε και o David West, ενώ ακόμα και τα τσιρότα έκτακτης ανάγκης Rodney Stuckey και C.J. Miles ήταν επίσης μία μέσα τρεις έξω στην αρχή της χρονιάς. Ο C.J. Watson; Kι αυτός τραυματίας. Τα πράγματα ήταν τόσο άσχημα που αναγκάστηκαν για 8 παιχνίδια να κατεβάσουν πεντάδα αποτελούμενη από Sloan-Solomon Hill-Copeland-Scola-Hibbert, με τον ραστοφόρο εκδικητή να είναι ο πρώτος σκόρερ τους για ένα ντροπιαστικό διάστημα. Οι επιστροφές των West, Stuckey και Miles δεν τους έκαναν ακριβώς ανταγωνιστικούς, αλλά μπορούσαν και χτυπούσαν και παιχνίδια που δεν πήγαιναν στους 80 πόντους και ξαναέφεραν τον κόσμο στις εξέδρες του Bankers Life Fieldhouse. Consensus αποτελούσε η ιδέα πως το tanking μιας χρονιάς, εν αναμονή της επιστροφής του Paul George είναι η πιο επωφελής εναλλακτική. Κι όμως, με την επιστροφή των George Hill και C.J. Watson, οι Pacers πλέον στο επίπεδο που αγωνίζονται τις υπόλοιπες διεκδικήτριες μίας θέσης στην postseason στην Ανατολή, ενώ και η αποκατάσταση του Paul George πάει καλά. Αποτέλεσμα όλων αυτών να πληθαίνουν οι φήμες που τον θέλουν διαθέσιμο για το τέλος της χρονιάς. Εφόσον επιστρέψει, η μόνη διαφορά σε σχέση με την ομάδα-τρόμο της προηγούμενης διετίας στην Ανατολή, είναι η απουσία του Lance Stephenson, ο οποίος όμως ίσως να δημιουργούσε ποσοτικά όσα προβλήματα έλυνε. Σε περίπτωση που είναι ετοιμοπόλεμος, ο Larry Bird σίγουρα θα θέλει να διεκδικήσει τις πιθανότητές του από το 8ο seed σε μια αδύναμη περιφέρεια.
Σε κάθε περίπτωση, ο δρόμος είναι δύσκολος, καθώς το πρόγραμμα είναι η σφαλιάρα που ξυπνάει τους Pacers από το όνειρο της πλήρους ανατροπής των φετινών δεδομένων και μιας πορείας από το πουθενά προς – ενδεχομένως – τους τελικούς της Ανατολής. Οι Pacers έχουν να δώσουν 26 παιχνίδια βασιζόμενοι επιθετικά στις random εκρήξεις του Stuckey και του C.J. Miles και, τελοσπάντων, δεν θα ήθελα να βασίζομαι στις random εκρήξεις του Stuckey και του Miles.
Charlotte Hornets
Το πρόγραμμα: 16 παιχνίδια απέναντι σε ομάδες με ρεκόρ κάτω από το .500 και ισάριθμα στην Time Warner Cable Arena μορφοποιούν ένα ευνοϊκό πρόγραμμα για τους Charlotte Hornets.
Θεέ μου, όχι!
Boston Celtics
Το πρόγραμμα: 13 από τους 28 αγώνες με αντιπάλους καλύτερους του .500, 14 αγώνες εντός έδρας, αλλά το κλείσιμο της χρονιάς με 2 παιχνίδια απέναντι στους Cavs και back2back απέναντι σε Raptors και Bucks, μάλλον θα τους βγάλει – χωρίς ιδιαίτερο προβληματισμό – εκτός μάχης.
Aκροβατώντας μεταξύ playoffs και lottery, μεταξύ του τυφλού κυνηγιού της όγδοης θέσης και του δικαιολογημένου tanking, οι Boston Celtics έχουν στήσει την σκηνή για να ανακαλύψουν ποια από τα κομμάτια που έχουν συλλέξει αξίζουν να τους ακολουθήσουν στη νέα εποχή που οραματίζεται ο Danny Ainge. Η λογική στην αρχή της χρονιάς έλεγε tanking, και γι’ αυτό φτιάχτηκε μια ομάδα με ετερόκλητα υλικά, παίκτες με χτυπητές αδυναμίες ή εκδιωγμένους από τις προηγούμενες ομάδες τους με την ταμπέλα του bust. Μια ομάδα χωρίς τρίποντο και χωρίς ψηλό που να μπορεί να προστατεύσει το καλάθι. Το trade που έστειλε τον Rondo στους Mavericks ήταν, θεωρητικά, η κίνηση με την οποία ο Ainge σφράγιζε τον φάκελο της αποστολής με κωδικό όνομα “tanking”. Κι όμως, όταν αγωνίζεσαι στην Ανατολή και έχεις στο προσωπικό σου τύπους σαν τον Marcus Smart, τον Avery Bradley και, ιδίως, προπονητή σαν τον Brad Stevens, οι οποίοι είναι ικανοί και προγραμματισμένοι να δίνουν τα πάντα για τη νίκη και γύρω τους παίκτες, οι οποίοι έχουν πολλά να αποδείξουν στη λίγκα και τους εαυτούς του, όπως ο Evan Turner και ο Tyler Zeller, η ήττα δεν είναι τόσο απλή υπόθεση. Οι Celtics, από πέρυσι ακόμα, είναι μέσα σε όλα τα παιχνίδια και τα χτυπάνε μέχρι τέλους. Η απουσία όμως ενός παίκτη ο οποίος να μπορεί να δημιουργήσει φάσεις για τον εαυτό του, ενός ψύχραιμου closer, τους σταματάει εκεί, προς ανακούφιση, ενδεχομένως, του Danny Ainge, ο οποίος πιθανότατα τρίβει χαιρέκακα τα χέρια του βλέποντας ότι έχει προσλάβει έναν εξαιρετικό προπονητή, αλλά παράλληλα φοβάται ότι του δυσκολεύει το rebuilding project.
Ο Isaiah Thomas στα 7 εκατομμύρια (με τον μισθό του να μειώνεται όσο περνάνε τα χρόνια του 4ετούς συμβολαίου που υπέγραψε με τους Suns) είναι ένα deal-ευκαιρία που ο παμπόνηρος Ainge δεν μπορούσε να το αφήσει να περάσει αδιαφορώντας. Στο τριπλό trade έδωσαν τους Tayshaun Prince και Marcus Thornton1)καθώς και ένα top-10 protected pick πρώτου γύρου των Cavs, παίκτες χωρίς μακροπρόθεσμο μέλλον στην ομάδα, για να παραλάβουν τον Isaiah από τους Suns και τους Jerebko, Datome από τους Pistons. Ο Jerebko τους δίνει άλλη μια αξιόπιστη λύση στο 3 και το 4, ενώ ο Thomas είναι παιδικός φίλος του Avery Bradley και ο εκρηκτικός σκόρερ που τους λείπει από την περιφέρεια. Τέλος αποτελεί τον παίκτη που ταιριάζει τέλεια στο up-tempo στυλ που θέλει να εμφυσήσει στους Celtics o Brad Stevens.
Παρ’ ότι είναι απολύτως ευχαριστημένοι με την παρουσία τους στην lottery, ίσως οι – εξαιρετικές – κινήσεις τους στην trade deadline να τους βελτίωσαν τόσο ώστε να βρεθούν σχεδόν κατά λάθος εντός 8άδας. Δεν θα πόνταρα και το σπίτι μου, αλλά είναι ένα δυνατό outsider.
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
| ↑1 | καθώς και ένα top-10 protected pick πρώτου γύρου των Cavs |
|---|
