Η πραγματική αξία ενός Δαχτυλιδιού

~ Guest κείμενο από τον αναγνώστη του Ball Hog και fantasyακό συν/αντ-αγωνιστή, Ντένη Τριανταφυλλίδη, aka Gabriel Knight ~

Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει της μόδας να συγκρίνουμε τους κορυφαίους παίχτες με βάση τα δαχτυλίδια που έχουν κερδίσει στην καριέρα τους. Ο Magic έχει 5 ενώ ο Bird 3, εξού και Magic>Bird. Πόσο σωστή είναι όμως αυτή η λογική; Έχει κάθε πρωτάθλημα την ίδια βαρύτητα ή μήπως κάποια φέρουν μεγαλύτερο αντίκτυπο στο legacy κάθε παίχτη;

Σε αυτό το σημείο μπαίνει στην κουβέντα το όνομα του LeBron James, του μεγαλύτερου καλαθοσφαιριστή των ημερών μας. Ο James διανύει την δωδέκατη σεζόν του στη λίγκα, έχοντας κερδίσει δύο τίτλους, ενώ άλλες τρεις φορές βρέθηκε στους τελικούς. Αυτό το 2/12 (17% επιτυχίας) δε φαντάζει και ιδιαίτερα κολακευτικό για κάποιον που για πολλούς απειλεί ακόμα και την πρωτοκαθεδρία του Michael Jordan. Συγκριτικά, ο MJ έχει 6 πρωτάθλημα σε 15 έτη (40% επιτυχίας, συμπεριλαμβανομένων στα 15 τόσο τις δύο σεζόν με τους Wizards, όσο και τη χρονιά 1994-95 που έπαιξε μόλις σε 17 regular season games, αφότου έληξε η σιωπηρή του τιμωρία για τον τζόγο βγήκε από το retirement). Ακόμα και οι still active Tim Duncan και Kobe Bryant, έχουν σαφώς περισσότερες επιτυχίες με 5/18 (28%) και 5/19 (26%) αντίστοιχα. Πως γίνεται λοιπόν ο LeBron να βρίσκεται πιο ψηλά στο πάνθεον των ΝΒΑ greats από τους δυο τελευταίους συναδέλφους του;

Η απάντηση είναι απλή: παράγοντες εκτός ελέγχου του παίχτη. Με μια πρόταση, αυτό σημαίνει πως ενώ αρεσκόμαστε να επικεντρωνόμαστε στο individual greatness, κανείς δεν μπορεί να πάρει την κούπα από μόνος του. Απαιτούνται συνδυαστικά ένα καλό roster, ένας αξιόλογος coach και ένας σοβαρός οργανισμός για να δοθεί έστω η ευκαιρία στο αστέρι της εκάστοτε ομάδας να την οδηγήσει ως το τέλος της διαδρομής. Τις παραπάνω συνθήκες ο James τις συνάντησε στην 8^η του χρονιά στο ΝΒΑ, όταν και προσχώρησε στους Miami Heat. Για του λόγου του αληθές, ας εξετάσουμε την καριέρα του LeBron στους Cleveland Cavaliers και την υποστήριξη που -δεν- είχε εκεί (όπου δεν αναγράφονται ημερομηνίες στα transactions σημαίνει ότι έλαβαν χώρα πριν την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου):

2003-04

Πρώτη χρονιά του King James στην λίγκα.

Σημαντικότεροι συμπαίχτες: Carlos Boozer, Zydrunas Ilgauskas, Eric Williams, Jeff McInnis.

Προφανώς με αυτό το roster οι Cavs δεν μπαίνουν στα playoffs. Τερματίζουν με ρεκόρ 35-47 και τον LeBron να ανακηρύσσεται ROY με 21-6-6. Φαίνεται να υπάρχει ένα καλό core με τους James (20 ετών), Boozer (23 ετών) και Ilgauskas (29 ετών).

2004-05

Σημαντικότερες κινήσεις:

• Draft τον Luke Jackson (10^ο pick).
• Trade ένα future 1^st round pick στους Charlotte Bobcats για τον Sasha Pavlovic.
• Trade τους Kedrick Brown και Kevin Ollie στους 76ers για τον Eric Snow.
• Trade τον Tony Battie και δύο future 2^nd round picks στους Magic για τους Drew Gooden, Anderson Varejao και Steven Hunter.
• Trade (24/2/05) ένα 1^st round pick του 2007 στους Celtics για τον Jiri Welsch.
• Χάνουν τον Boozer που υπογράφει στους Utah Jazz.

Καταφέρνουν να μην ανανεώσουν τον Boozer κάτω από περίεργες συνθήκες. Ντραφτάρουν αποτυχημένα τον Luke Jackson, που έπαιξε στο ΝΒΑ μόλις για 4 χρονιές. Πραγματοποιούν ένα καλό trade με το Orlando και δύο πολύ άσχημα με Charlotte και Boston. Τα δύο picks που έδωσαν, κατέληξαν στο 22 και 24 του 1^ου γύρου του draft του 2007. Ακολουθούν μερικοί από τους παίχτες που υπήρχαν διαθέσιμοι και θα μπορούσαν να είχαν επιλεγεί από τους Cavaliers: Jared Dudley, Wilson Chandler, Rudy Fernandez, Aaron Brooks, Arron Afflalo, Tiago Splitter, Carl Landry, Glen Davis, Josh McRoberts και bonus o Marc Gasol στο 48. Σίγουρα όλοι οι προαναφερθέντες θα συνείσφεραν περισσότερο από τους Pavlovic και Welsch.

Σημαντικότεροι συμπαίχτες:  Drew Gooden, Zydrunas Ilgauskas, Jeff McInnis.

O LeBron έχει 27-7-7 και το Cleveland χάνει για λίγο τα playoff με 42-40. Τον Μάρτη, την ομάδα αγοράζει ο Dan Gilbert που αλλάζει τα πάντα σε διοικητικό επίπεδο, με αποκορύφωμα τις αποπομπές του head coach Paul Silas και του προέδρου/GM Jim Paxson.

2005-06

Σημαντικότερες κινήσεις:

• Υπογράφουν τους Larry Hughes, Donyell Marshall και Damon Jones.
• Ανανεώνουν τον Big Z.
• Δίνουν τη θέση του head coach στον Mike Brown και του GM στον Danny Ferry.

Με συμβόλαιο $70 εκατομμυρίων για 5 χρόνια, το management των Cavaliers καταφέρνει να αποκτήσει τον κακοήθη όγκο που πάντα ονειρευόταν στο πρόσωπο του Larry Hughes και να δεσμεύσει σε μεγάλο βαθμό το salary cap για μισή δεκαετία. Το μόνο θετικό που βγήκε από αυτή την κίνηση, είναι η δημιουργία αυτού του επικού blog που ακολουθούσε κατά πόδας κάθε κακή εμφάνισή του. Επιπλέον, οι Cavs θα έπρεπε να έχουν το 13^ο pick του draft αλλά αυτό κατέληξε, μετά από αρκετές περίπλοκες συμφωνίες, στους Bobcats και χρησιμοποιήθηκε για τον Sean May.

Σημαντικότεροι συμπαίχτες: Zydrunas Ilgauskas, Drew Gooden, Eric Snow, Larry Hughes (41% FG)

Με 52-30 μπαίνουν στα PO και αποκλείουν τους Wizards με 4-2. Χάνουν στο 2^ο γύρο από τους πολύ πιο έμπειρους Pistons με 4-3, με τον LeBron να έχει 31-8-6 σε 46,5 mpg στην post season.

Το ιστορικό πρώτο σουτ του Larry Hughes με την φανέλα των Cavs: κακό shot selection, κακή transition defense κι αχρείαστο σκληρό φάουλ. Η καριέρα του στο Cleveleand σε λιγότερο από 20 δευτερόλεπτα.

2006-07

Σημαντικότερες κινήσεις:

• Draftάρουν τους Shannon Brown (25^ο pick) και Daniel “Booby” Gibson (42^ο pick).
• Υπογράφουν τον David Wesley.
• Ανανεώνουν τον Drew Gooden.

Καμία ουσιαστική αλλαγή στο roster. Το γιατί αποτελεί μυστήριο μεγαλύτερο και από αυτό του Stonehenge.

Σημαντικότεροι συμπαίχτες: Zydrunas Ilgauskas, Drew Gooden, Sasha Pavlovic, Larry Hughes (40% FG).

Τερματίζουν 2^οι στην Ανατολή με 50-32. Στον πρώτο γύρο σκουπίζουν τους πελάτες Wizards, έπειτα περνούν με 4-2 από τους Nets και τους Pistons φτάνοντας στους τελικούς. Εκεί τα ψέματα τελειώνουν, ο Tony Parker μοιράζει σακούλες για εμετό στα PGs του Cleveland και το sweep είναι αναπόφευκτο. Ο απελπιστικά μόνος James έχει 25-8-8 στα 20 παιχνίδια της post season και τουλάχιστον κρατάει το παρακάτω highlight:

 2007-08

Σημαντικότερες κινήσεις:

• Ανανεώνουν τους Pavlovic και Varejao.
• Trade (21/2/08) με Bulls και Έρχονται οι Ben Wallace, Delonte West, Joe Smith, Wally Szczerbiak. Φεύγουν οι Larry Hughes, Drew Gooden, Shannon Brown, Ira Newble, Donyell Marshall.

Καταφέρνουν να διώξουν τον Larry Hughes (38% FG). Σε αντάλλαγμα παίρνουν πίσω το σάπιο κουφάρι του Ben Wallace καθώς και τον ταλαντούχο -και λίγο psycho- Delonte West, ενώ στο trade θυσιάζονται οι νεαροί Gooden, Brown και οποιαδήποτε έννοια spacing, με το νέο rotation των ψηλών να είναι Varejao – Big Ben – Big Z.

Σημαντικότεροι συμπαίχτες: Booby Gibson, Zydrunas Ilgauskas, Anderson Varejao, Ben Wallace, Delonte West, Wally Szczerbiak.

Τελειώνουν την regular season με ρεκόρ μόλις 45-37. Η πελατειακή σχέση με την Washington συνεχίζεται με το 4-2 του πρώτου γύρου. Στους ημιτελικούς χάνουν δύσκολα από τους μετέπειτα champs Celtics σε 7 παιχνίδια.

2008-09

Σημαντικότερες κινήσεις:

• Διαλέγουν στο draft τον J.J. Hickson (19^ο pick).
• Ανανεώνουν τους Gibson και West.
• Trade με Bucks και Έρχεται ο Mo Williams. Φεύγουν οι Damon Jones, Joe Smith.

Με τις κινήσεις αυτές οι Cavaliers, για πρώτη φορά από τότε που έκαναν draft τον LeBron, αποκτούν αξιοπρεπές roster και ένα σχετικό βάθος.

Σημαντικότεροι συμπαίχτες: Zydrunas Ilgauskas, Anderson Varejao, Delonte West, Mo Williams

O James εκμεταλλεύεται τους συμπαίχτες του και σαν αποτέλεσμα το Cleveland τερματίζει στην 1^η θέση της Ανατολής με 66-16. O LeBron ανακηρύσσεται MVP και ο Mike Brown Coach of the Year (γεγονός που από μόνο του αποδεικνύει την γελοιότητα του συγκεκριμένου award). Στα playoffs σκουπίζουν Detroit και Atlanta, αλλά στους τελικούς της περιφέρειας σοκάρονται από τους καλοδουλεμένους και με εξαιρετική χημεία Magic, χάνοντας σε 6 παιχνίδια.

2009-10

Σημαντικότερες κινήσεις:

• Draft τον Danny Green (46^ο pick).
• Υπογράφουν τους Anthony Parker, Jamario Moon και Leon Powe.
• Trade τους Pavlovic, Wallace και ένα pick 2^ου γύρου 2010 στους Suns για τον Shaquile O’Neal.
• Trade (17/2/10) με Wizards και έρχονται οι Antawn Jamison και Sebastian Telfair. Φεύγουν ο Zydrunas Ilgauskas και ένα pick 1^ου γύρου 2010.

Το management τα παίζει όλα για όλα δημιουργώντας μια θλιβερή ομάδα με τους συνταξιούχους O’Neal και Jamison. O Big Z μετά την ανταλλαγή του, έγινε άμεσα waive από τους Wizards και μετά από έναν μήνα επέστρεψε στο Cleveland.

Σημαντικότεροι συμπαίχτες: Antawn Jamison, Shaquille O’Neal, Mo Williams, Anthony Parker, Anderson Varejao

Δεύτερο MVP για τον Βασιλιά και οι Cavs είναι και πάλι πρωτοπόροι της Ανατολής με 61-21. H post season αρχίζει με ένα εύκολο 4-1 απέναντι στους Bulls. Εκεί γύρω βγαίνουν στην επιφάνεια rumours για ερωτική σχέση του Delonte West με την μάνα James, σκοτώνοντας την όποια χημεία υπήρχε στην ομάδα (καθώς και την καριέρα του Delonte). Ο αποκλεισμός με 2-4 από τους βετεράνους Celtics είναι αναμενόμενος και ακολουθείται από τις αποπομπές των Mike Brown και Danny Ferry.

Κάπως έτσι πέρασαν, και χάθηκαν, εφτά έτη για τον LeBron, με την διοίκηση των Cavaliers να φτιάχνει ομάδες στηριζόμενες σε washed-up βετεράνους, βαθιά στη δύση της καριέρας τους, δίνοντας ελάχιστη προσοχή στο draft και δεσμεύοντας cap space σε παίχτες αμφίβολης αξίας. Επιπλέον, έδειξαν μια ψύχωση με την βελτίωση του frontcourt, στο οποίο όμως ήδη υπήρχαν αξιόλογοι παίχτες, ενώ αντίθετα δεν δόθηκε βαρύτητα εκεί που έπρεπε, δηλαδή στο backourt. Μόνο η ομάδα του 2008-09 είχε κάποιες, μικρές, πιθανότητες να σηκώσει το Larry Ο’Brien Trophy, αλλά πόσο πραγματικά εφικτό φαντάζει αυτό όταν οι καλύτεροι συμπαίκτες σου είναι οι Mo Williams και Big Z;

Σε αντιδιαστολή παραθέτω τους 3 καλύτερους παίχτες των εκάστοτε πρωταθλητών κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας τους LeBron στο Ohio:

• 2004: Pistons – Chauncey Billups, Ben Wallace, Rip Hamilton
• 2005: Spurs – Duncan, Parker, Manu
• 2006: Heat – Wade, Shaq, Antoine Walker
• 2007: Spurs – Duncan, Parker, Manu
• 2008: Celtics – KG, Pierce, Allen
• 2009: Lakers – Kobe, Pau, Odom
• 2010: Lakers – Kobe, Pau, Odom

Σε όλες τις παραπάνω ομάδες υπάρχουν 2 με 3 future Hall of Famers. Μόνο οι Pistons κατάφεραν να κερδίσουν χωρίς να έχουν κανέναν superstar, αλλά έχοντας μια δυναμική και πολύ ισορροπημένη ομάδα. Επίσης στάθηκαν κάπως τυχεροί, μιας και στους τελικούς συνάντησαν τους Lakers των Kobe, Shaq, Payton, Malone με τη σχέση των δύο μεγάλων αστέρων του LA να είναι τόσο κακή που ο ένας αρνιόταν να μιλήσει στον άλλο.

Στην offseason του 2010, ο James κάνει τη καλύτερη δυνατή κίνηση για την καριέρα του υπογράφοντας στους Heat. Ο άκομψος τρόπος του “The Decision” οδήγησε στο “The Letter” του Dan Gilbert. Στην ανοιχτή αυτή επιστολή, ο πρόεδρος των Cavs αντί να παραδεχτεί την ανικανότητα του front office, επιτίθεται στον πρώην αστέρα του, χρησιμοποιώντας εκφράσεις όπως “δειλή προδοσία” και εγγυάται ότι το Cleveland θα κερδίσει το πρωτάθλημα πριν από το Miami. Ξαναδιαβάζοντας το γράμμα αυτό, βρίσκομαι σε μια κατάσταση ασταμάτητου γέλιου και εκνευρισμού. Δεν γίνεται ο μεγαλοκαρχαρίας ιδιοκτήτης εταιρίας δανεισμού υποθηκών (το fancy τεχνοκρατικό όνομα του τοκογλύφου) που έχει δεχτεί άπειρες μηνύσεις ακόμα και από τους ίδιους του τους υπαλλήλους, να μιλά για εγγυήσεις και κακό karma. Σημειωτέον ότι το “The Letter” παρέμεινε ανεβασμένο στο site των Cavaliers μέχρι και τον Ιούλη του 2014, λίγο πριν την επιστροφή του King James στο Cleveland. Για όσους ενδιαφέρονται για περαιτέρω δείγματα μικροπρέπειας του ιδιοκτήτη των Cavs, μπορείτε να διαβάσετε αυτή την πρόσφατη ιστορία όπου ο Gilbert απαίτησε την διαγραφή άρθρου δημοσιογράφου του Yahoo, καθώς και –allegedly- την απόλυση του. Πάντως η αλαζονεία του Gilbert ανταμείφθηκε από την θεά τύχη με τρία #1 picks στα τελευταία τέσσερα τελευταία drafts…

Στα τέσσερα του χρόνια στο Miami, ο LeBron έφτασε σε ισάριθμους τελικούς και 2 τρόπαια. Το αληθινό ποσοστό επιτυχίας του James λοιπόν, δεν είναι 2/12 όπως ανέφερα στην αρχή, αλλά 2/4 ή 2/5 αν μετρήσουμε και τη σεζόν 2008-09, μιας και όλες τις υπόλοιπες χρονιές είχε μηδενική στήριξη. Και αν το Cleveland πάρει το πρωτάθλημα φέτος, κατά την προσωπική μου γνώμη, θα μετρήσει διπλό στο βιογραφικό του King. Και αυτό γιατί δεν έχει υπάρξει ποτέ κάποιος άλλος superstar που να πήγε all the way με τους δυο βασικούς sidekicks του -Kyrie και Love- να έχουν 0 (ολογράφως: μηδέν!) παιχνίδια στα playoffs και καμιά winning season, τον coach του να είναι rookie στο ΝΒΑ και την διοίκηση να είναι εντελώς unproven. Εν αντιθέσει με τη θητεία του στους Heat, όπου υπήρχαν ο Riley και ο Wade, στην τωρινή του κατάσταση ο LeBron είναι ο μόνος που έχει εμπειρία από νίκες και επιτυχίες. Δρα λοιπόν ως μέντορας για όλους τους παραπάνω, επωμιζόμενος μέρος του φορτίου της δουλειάς του καθενός. Όλη αυτή η ευθύνη τον άδειασε πνευματικά και για πρώτη φορά στην καριέρα του έχασε 2 σερί εβδομάδες για να ξεκουραστεί (lower back strains η επίσημη αιτιολογία).

Αυτό το ρεπό, σε συνάρτηση με τα trades που έγιναν, και με το καλά σχεδιασμένο bowling trip από τον coach Blatt, αποδείχθηκαν θαυματουργά. Από εκείνο το σημείο και έπειτα οι Cavaliers ρολάρουν και μια σεζόν, που φαινόταν χαμένη και απογοητευτική, πλέον βρίσκει το Cleveland στη δεύτερη θέση της Ανατολής και φαβορί για μια θέση στους τελικούς. Για πρώτη φορά στη θητεία του LeBron James στην ομάδα της πόλης του, η κατάκτηση του πρωταθλήματος δεν είναι ουτοπική.