Πριν από λίγες μέρες ο Richard “Rip” Hamilton ανακοίνωσε πως αποσύρεται από την ενεργό δράση και αποφασίσαμε να ξετυλίξουμε ένα κουβάρι αναμνήσεων.
Γνωρίζει κανείς το Coatesville; Δεν το παίζω έξυπνος, ούτε εγώ το ήξερα. Μεταξύ μας, γιατί να το ξέρεις; Ανήκει στην πολιτεία της Pennsylvania και απαριθμεί μόλις 13.100 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2010. Παρά το μικρό του πληθυσμού του, το Coatesville έχει βγάλει μερικές πολύ ενδιαφέρουσες περιπτώσεις ανθρώπων, που με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο έκαναν το μικρό αυτό μέρος να ακουστεί.
Ενδεικτικά, ο Billie Joe, ο οποίος αναδείχθηκε rookie της χρονιάς το 1963 στο τότε AFL (νυν NFL) ενώ ήταν μέλος των New York Jets όταν το 1969 κατέκτησαν τον τίτλο. Από το Coatesville είναι επίσης και ο πρώην επαγγελματίας boxer Calvin Grove, πρωταθλητής ελαφρών βαρών το 1988. Τέλος, για διαφορετικούς λόγους από τους δύο προαναφερθέντες, υπάρχει και o Ralph Hudson, ο οποίος ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που βίωσε την θανατική ποινή στην πολιτεία του New Jersey. Και μετά, υπάρχει και το τιμώμενο πρόσωπο αυτού του άρθρου και ο μεγαλύτερος λόγος που ακούστηκε ποτέ το μικρό αυτό μέρος στην κομητεία του Chester: o Richard – κατά κόσμον Rip – Hamilton.
Star από μικρός
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό σε μια κοινωνία 13.100 κατοίκων, αν έχεις κάποιο ταλέντο γίνεται θέμα και αφορμή για μεγαλύτερη προσοχή. Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε, το ταλέντο του Hamilton όχι απλά δεν χωρούσε στα στενά όρια της γενέτειράς του, αλλά θα τον έφτανε μέχρι την απόλυτη καταξίωση. Ήδη από τα χρόνια που πήγαινε στο λύκειο του Coatesville, πολλοί κυνηγοί ταλέντων τον είχαν πλησιάσει ώστε να τον πάρουν στα κολέγια που εκπροσωπούσαν. Εκείνος – για καλή του τύχη – επέλεξε να φοιτήσει στο UConn (University of Connecticut) για τρία χρόνια (1996-1999). Γιατί για καλή του τύχη;
Γιατί ήταν ο καλύτερος παίχτης που είχε στην διάθεσή του ο προπονητής Jim Calhoun και έχτισε πάνω του την ομάδα των Huskies. Ο Hamilton ήταν ο ηγέτης μιας ομάδας, που μπορεί στα κολεγιακά πλαίσια να έκανε ό,τι ήθελε μέσα στο γήπεδο, ωστόσο πλην αυτού (άντε και του Jake του Voskuhl) κανείς άλλος από το ρόστερ των Huskies δεν έκανε καριέρα στο NBA. Μάλιστα, την χρονιά που οι Huskies κατέκτησαν το πρωτάθλημα στην Tampa Bay (1999), οι δύο παίχτες που ήταν άξιοι συμπαραστάτες του Hamilton ήταν οι Khalid El-Amin (καριέρα στην Τουρκία κυρίως) και Kevin Freeman (πέρασε και από τον Άρη).
Ο Rip όμως ήταν το κάτι άλλο. Όταν το UConn έφτασε στην γη της επαγγελίας, ο νεαρός shooting guard τελείωσε την σεζόν με 21,5 πόντους μ.ο. σουτάροντας με 44,3%. Ήταν κυριολεκτικά η αποθέωση του επιθετικού παιχνιδιού, στοιχείο που το έβγαλε από μέσα του ο Calhoun. Στον τελικό, κόντρα στο Duke, ο Hamilton έβαλε 27 πόντους (σε μια αλήστου μνήμης μονομαχία με τον Trajan Langdon που είχε σημειώσει 25), με αποτέλεσμα να αναδειχθεί ως ο Most Outstanding Player του final four. Αν έχετε υπομονή και κουράγια, μπορείτε να απολαύσετε το ματς στο παρακάτω video:
“Washington Wizards select Richard Hamilton”
Μετά την κατάκτηση του τίτλου με τους Huskies (του πρώτου από τα τέσσερα συνολικά για το UConn από το 1999 ως το 2014), ο Rip έστρεψε το βλέμμα του στην κεντρική σκηνή: το NBA. Επιλέχθηκε από τους Washington Wizards στο #7 του draft του 1999 (Elton Brand στο #1-Bulls, Steve Francis στο #2 – Grizzlies αλλά ανταλλάχθηκε στους Rockets, Baron Davis στο #3 – Hornets και Manu Ginobili στο #57 – Spurs) με το franchise από την Washington να ψάχνει ουσιαστικά για τον άνθρωπο, που θα τους έβγαζε από την αφάνεια των τελευταίων ετών. Η πρώτη του σεζόν στους επαγγελματίες δεν ήταν και ιδιαιτέρως αξιομνημόνευτη, αλλά ούτε και ιδιαιτέρως κακή.
Ο Rip εμφανίστηκε αρκετά τρακαρισμένος στα 71 πρώτα του παιχνίδια, σημειώνοντας 9 πόντους μ.ο. Το θετικό πάντως, ήταν το γεγονός ότι το ποσοστό του κρατήθηκε κοντά στα επίπεδα του τελευταίου του χρόνου στους Huskies (42%). Μετά από αυτήν την κακή – για τα δεδομένα του και την μετέπειτα πορεία του – χρονιά, ο Hamilton άρπαξε την ευκαιρία που του έδωσε ο τότε προπονητής του Leonard Hamilton, o οποίος άφησε για λίγο το κολεγιακό πρωτάθλημα και είπε να δοκιμάσει την τύχη του – ανεπιτυχώς – στο NBA.
O Rip είδε τον χρόνο συμμετοχής του να εκτοξεύεται στα 32,3 λεπτά την σεζόν 2000-01 και πια θύμιζε σε όλους γιατί ήταν το πρώτο βιολί των Huskies. 18,1 πόντοι μ.ο. στην δεύτερη χρονιά του, σουτάροντας με 43,8%. Εκείνη την σεζόν ήταν που ο Hamilton έθεσε τις βάσεις για να γίνει ένας από τους καλύτερους shooting guards της περασμένης δεκαετίας. Η πορεία του στην Washington κράτησε ακόμα έναν χρόνο, καθοδηγούμενος από τον Doug Collins και δίπλα στην δεύτερη επιστροφή του Michael Jordan στην ενεργό δράση.
Στις 11 Σεπτεμβρίου του 2002, ο Hamilton ενεπλάκη σε ένα trade έξι παιχτών, με την Washington να στέλνει αυτόν, τον Hubert Davis και τον Bobby Simmons στους Pistons και να παίρνει ως αντάλλαγμα τους Jerry Stackhouse, Brian Cardinal και (κρατηθείτε) Ratko Varda.
Η ζωή στο Detroit
Στις όχθες της λίμνης του Michigan, ο Hamilton πέρασε τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του. Το αποκορύφωμα αυτής, φυσικά, ήταν η σεζόν του 2003-04 όταν υπό τις οδηγίες του Larry Brown οι Pistons τελείωναν μια λειψυδρία 14 ετών, επιστρέφοντας στον θρόνο του πρωταθλητή. Εκείνη η ομάδα με, τους Chauncey Billups, Rasheed Wallace, Ben Wallace, Tayshaun Prince και τον Hamilton, αποτέλεσαν από τους ορισμούς του ομαδικού μπάσκετ, κόντρα στην franchise mania που βλέπουμε κατά καιρούς. Η συμβολή του Rip εκείνη την χρονιά στα play offs;
23 παιχνίδια, 21,5 πόντοι ανά παιχνίδι, 4,6 rebounds, 4,2 assists, 1,2 κλεψίματα. Φυσικά πολλοί είναι εκείνοι που κατέκριναν τον Rip γιατί δεν έπαιζε άμυνα με τόσο ζήλο όσο οι συμπαίκτες του. Newsflash παίδες: Κάποιος στην ομάδα πρέπει να βάλει την μπάλα στο καλάθι. Και επειδή οι Billups, Wallace και Prince ήταν οι ακρογωνιαίοι λίθοι της άμυνας, ο Hamilton πήρε τον ρόλο που ήξερε από μικρός: αυτόν του εκτελεστή.
Στις εννιά σεζόν του στο Detroit, o Hamilton δεν έπεσε ποτέ κάτω από τους 17 πόντους, αντιπροσωπευτικό δείγμα, αν μη τι άλλο, της σταθερότητας που τον διέκρινε, και χάρη στις εμφανίσεις του στους Pistons έγινε τρεις φορές All Star. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι μιλάμε για έναν χαρισματικό σκόρερ, δεν θα πρέπει να παραληφθεί το γεγονός της σκληρής δουλειάς στην οποία επιδιδόταν για να πάρει τη μπάλα στα χέρια του.
Μία από τις αρετές των shooting guards στο σύγχρονο μπάσκετ, είναι η κίνηση χωρίς τη μπάλα και όπως βλέπετε στο παραπάνω video, o Hamilton ήταν από τους καλύτερους στον τομέα αυτό. Ακόμα πιο αντιπροσωπευτικό video, λόγω κατάστασης, είναι αυτό που ο Rip σκοράρει 31 πόντους στον τρίτο τελικό του 2004 κόντρα στους Lakers, βοηθώντας την ομάδα του να πάρει κεφάλι στην σειρά με 2-1 και να θέσει τα θεμέλια για το δαχτυλίδι. Ο τρόπος που ο Hamilton κινείται με και χωρίς την σπυριάρα είναι καταπληκτικός.
Πέρα από τις εμφανίσεις του όμως και την δουλειά του, προσωπικά θυμάμαι τον Rip για δύο ακόμα πράγματα.
Αφενός γιατί ανάγκασε τον Allen Iverson να βγάλει αυτήν την πάσα
Και αφετέρου για το μεγαλοπρεπέστατο πάρτυ που έκανε ανήμερα των 30ών γενεθλίων του, φέρνοντας τον Busta Rhymes για να ραπάρει.
Fairy tale
O Hamilton πέρασε 13 σεζόν στο NBA, στις οποίες αναδείχθηκε ως ένα από τα καλύτερα shooting guards της λίγκας. Ακόμα και στις δύο τελευταίες χρονιές της καριέρας του στους Bulls, o άλλοτε σταρ του UConn, είχε αρκετά καλά παιχνίδια, μέχρι να καταλάβει πως είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Η πορεία του, όμως, από τα κολεγιακά του χρόνια μέχρι και την τελευταία του μέρα ως παίχτης του NBA, κατέδειξε την θέληση ενός παίχτη να καταξιωθεί δίπλα σε αναγνωρισμένους επαγγελματίες.
Ο Rip δεν έφτασε ποτέ στο status του franchise player. Ωστόσο, το αδιαμφισβήτητο επιθετικό του ταλέντο τον έκανε να συγκαταλέγεται ανάμεσα στους καλύτερους. Κι αν αυτό για ένα παιδί από το Coatesville δεν θεωρείται fairy tale, τότε δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να θεωρηθεί.
Gus Chr
Latest posts by Gus Chr (see all)
- Utah Jazz: The World Took Note - July 2, 2019
- Farewell to Arms 2019: #4 Portland Trail Blazers - June 16, 2019
- Farewell to Arms 2019: #6 Denver Nuggets - June 15, 2019
- Farewell to Arms 2019: #9 Utah Jazz - June 12, 2019
- Farewell to Arms 2019: #13 Los Angeles Clippers - June 9, 2019
