Συνεχίζοντας το review κάθε παιχνιδιού των NBA Playoffs 2015, οι Γιάννης Χάτσιος και Μήτσος Μαυράκης αναλύουν και παρουσιάζουν όσα έλαβαν χώρα στο τέταρτο παιχνίδι της σειράς των τελικών χτες το βράδυ στο Cleveland. Θα ξεκινήσει η επαλήθευση των όσων οι συντάκτες του site μας έγραφαν στο roundtable preview των τελικών, ότι δηλαδή οι Warriors είναι μία ομάδα που θα λύνει με την πάροδο των παιχνιδιών κάθε γρίφο που το τεχνικό επιτελείο των Cavs θα τους παρουσιάζει και πως δύσκολα θα αντέξουν τον μαραθώνιο οι Cavaliers με rotation μόλις εφτά παιχτών, ή απλά είδαμε μία στάση του τραίνου-χωρίς-φρένα φετινού LeBron στον δρόμο πως την απόλυτη δικαίωση; Τέλος, το όνομα Andre Iguodala όλο και αυξάνει τις πιθανότητες να ακουστεί ως ο MVP των τελικών, σε περίπτωση που τον τίτλο κατακτήσει η ομάδα από το Oakland. Ας δούμε όμως τα πράγματα κάπως αναλυτικότερα.
Golden State Warriors 103 – 82 Cleveland Cavaliers
Death by Smallball
Με την – χτεσινή πλέον – πίτσα ανοιγμένη μπροστά μου και τις ομάδες να παίρνουν θέση στο παρκέ, πριν καν το τζάμπολ, έσκασε στην οθόνη η πρώτη έκπληξη. Στο κέντρο του γηπέδου, πλάι στον Timofey Mozgov ήταν στημένος ο Draymond Green, πιθανότατα ο κοντύτερος παίκτης που έχει πηδήξει σε jump ball σε ξεκίνημα τελικών. Τρόπος του λέγειν, καθώς έμεινε καρφωμένος στο έδαφος την ώρα που ο Mozgov ανενόχλητος σφαλιάρισε την μπάλα προς το μισό του Cleveland. Ο Steve Kerr αποφάσισε να πάρει το θεωρητικό μειονέκτημα της ομάδας του, το ύψος, και να το μεταμορφώσει σε όπλο, στηριζόμενος στην ταχύτητα και την αδιάκοπη εναλλαγή της μπάλας μεταξύ περίπου ισοϋψών παικτών, οι οποίοι στο σύνολό τους μπορούν να σουτάρουν. Α, ναι, και ήθελε τον Ιggy από την αρχή πάνω στον LeBron. Η στρατηγική απλή: paytonική άμυνα πάνω στον LeBron και πρόκληση προς την ΑυστραλοΡωσική συμμαχία να πάρει τις προσπάθειες που τους δίνονται – στον Dellavedova με το να τον αφήνουν προκλητικά ελεύθερο στο τρίποντο και στον Mozzy βάζοντας πάνω του τον πολύ κοντύτερό του Draymond Green.
Το πλάνο λειτούργησε με τον Dellavedova, ο οποίος μεθυσμένος από τον θρίαμβο του Game 3 και ενισχυμένος από επικίνδυνες δόσεις καφεΐνης, μπήκε με αυτοπεποίθηση στο παρκέ, σουτάροντας σε κάθε ευκαιρία και ξεκινώντας με 0/5 τρίποντα. Αντίθετα, το όπλο του Ρώσου γίγαντα1)θέση απαραίτητου κλισέ εκπυρσοκρότησε στην περίπτωσή του, καθώς αυτός τελείωσε το παιχνίδι με 28 πόντους, πετυχαίνοντας μάλιστα ρεκόρ καριέρας την ώρα που τα stakes στο τραπέζι έχουν ανέβει.
Το smallball αποδείχτηκε ευεργετικό για την επίθεση των Warriors, οι οποίοι στα 3 πρώτα παιχνίδια είχαν σκοράρει 19, 20 και 21 πόντους αντίστοιχα στην πρώτη περίοδο, μακριά από τον μέσο όρο τους των 28 πόντων που είχαν στη regular season, ενώ την Παρασκευή έφτασαν στους 31 πόντους, θυμίζοντας για πρώτη φορά στη σειρά την ομάδα που θαυμάσαμε τους τελευταίους μήνες, με ακριβές και αστραπιαίο passing game που οδήγησε σε πληθώρα ελεύθερων σουτ. Με αιχμή τον Andre Iguodala που απάντησε στις αγωνιώδεις εκκλήσεις των συντακτών του Ball Hog και σκόραρε 9 στο πρώτο δωδεκάλεπτο, αναγκάζοντας παράλληλα τον LeBron σε δύσκολες προσπάθειες, οι Warriors πήραν από την αρχή ένα σημαντικό προβάδισμα που δεν έμελλε να χάσουν μέχρι το τέλος του αγώνα.
Το παιχνίδι, πάντως, δεν ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς για τους Dubs, καθώς η αυλαία άνοιξε με μια πολύ γνώριμη εικόνα τις τελευταίες μέρες: δίνουν αριστερό διάδρομο στον LeBron και ο Βασιλιάς κάνει αντίστοιχης πλευράς μπάσιμο, τελειώνει άστοχα υπό την πίεση του Klay Thompson, αλλά ο συνεπίθετός του, Tristan, βρίσκεται εκεί με άλλο ένα τέλεια συγχρονισμένο άλμα για το επιθετικό rebound και το putback. Οι Warriors επιλέγουν βιαστική επίθεση μετά από μια πάσα, με τον Curry να σουτάρει από τα 6 μέτρα υπό την πίεση του Delly νωρίς στο 24άρι και να αστοχεί. Στην άλλη πλευρά ο LeBron τροφοδοτεί τον αγαπημένο του Ρώσο, που αστοχεί, μόνο και μόνο για να έρθει ο Tristan Thompson για το επιθετικό, και γενικότερα το 3ο rebound του μέσα σε ένα λεπτό. Η μπάλα βρίσκεται στα χέρια του Dellavedova που μπαίνει προς τα μέσα και σηκώνει μια λόμπα – σέντρα-σουτ προς τον Thompson, ο οποίος δεν είναι έτοιμος για τέτοιες περιπέτειες, μα παρόλαυτα σώζει την κατοχή. Αυτή κύριοι, ήταν μέχρι τότε η σειρά σε μικρογραφία. Οι Cavaliers βρέθηκαν μπροστά με 7-0 για να αναγκάσουν τον Steve Kerr σε ένα πρόωρο time-out που θα άλλαζε τη μορφή του αγώνα.
Βγάλε και κανένα φλας, φίλος.
Goodness Gracious, LeBron. #TooGood https://t.co/8CcZNtbADf
— BBALLBREAKDOWN (@bballbreakdown) June 12, 2015
Σε άλλα νέα, μια ενδιαφέρουσα παρένθεση του φετινού έπους που παρακολουθούμε εδώ και μερικές εβδομάδες και λέγεται LeBron James.
Το απαραίτητο μέρος όπου μιλάμε για τον Matthew Dellavedova, τον πιο ενδιαφέροντα άνθρωπο των τελικών
https://twitter.com/SheaSerrano/status/609177568239947777
Μέρες τώρα προσπαθώ να θυμηθώ, τί στο καλό μου θυμίζει το – ο θεός να το κάνει – follow through του Delly. Μετά από αυτό το screen cap, οι μνήμες γύρισαν στο μυαλό μου. Γυμνάσιο θυμάμαι πήγαινα, και κυκλοφορούσαν cds με αστεία βιντεάκια ποικίλου περιεχομένου. Home videos, αθλητικά, ερωτικά, με αυτοκίνητα, με κωμικούς. Φάκελος αθλητικά. Μετά από τόσα χρόνια το video υπάρχει στο youtube.
Κοιτάξτε στο 0:33: έτσι ακριβώς είναι ο Dellavedova μετά από κάθε σουτ.
Όπως τις τελευταίες το πανελλήνιο ενημερώθηκε ότι “Μόνο ένα νεκρό φίδι είναι καλό φίδι”, με τον ίδιο τρόπο ο μπασκετικός κόσμος μαθαίνει πως μόνο ένας ρεαλιστής Dellavedova είναι καλός Dellavedova. Συγκεκριμένα, όταν παίζει σαν τον Patrick Beverley και όχι όταν παίρνει τρίποντα μετά από ντρίμπλα από τα 8 μέτρα α λα Steph Curry, όπως έκανε στο πρώτο ημίχρονο, πηγαίνοντας στα αποδυτήρια με 1/7 σουτ και 0/5 τρίποντα.
Ο Αυστραλός, μετά τις κράμπες του 3ου παιχνιδιού αποφάσισε να κόψει την παράδοσή του να πίνει έναν καφέ πριν τον αγώνα και έναν στο ημίχρονο. Οι απελπισμένοι καιροί όμως, καλούν σε απελπισμένα μέτρα2)http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/3b/Paris_Tuileries_Garden_Facepalm_statue.jpg και ο άνθρωπος-περμανάντ, Anderson Varejao εθεάθη να πηγαίνει στα αποδυτήρια με δυο φρέσκα καφεδάκια.
Για ενάμισι λεπτό, ήταν βέβαιο ότι ο Matt είχε πιει τον μαγικό ζωμό του Michael Jordan στα αποδυτήρια, καθώς με την επιστροφή των ομάδων κόλλησε δύο διαδοχικά τρίποντα με αυθάδεια που θυμίζει πεντάχρονο που θυμίζει τον Nando, τον αδερφό της Mafalda. Στην επόμενη φάση προσπάθησε να παίξει άμυνα στον Klay Thompson, αλλά τα πόδια του φάνηκαν να μην ακολουθούν την σκέψη του, και σε λίγα δευτερόλεπτα ήταν στον πάγκο με κράμπες. Κάτι σαν καμικάζι σε αποστολή αυτοκτονίας.
Άουτς
LeBron ends up hitting head on camera. https://t.co/m1j3xnyE5E
— RealGM (@RealGM) June 12, 2015
Καλώς τον!
Draymond yelling "I'm back!!" https://t.co/p7wbw6Nfr4
— RealGM (@RealGM) June 12, 2015
Νουρέγιεφ
#Basketball https://t.co/DPb2ag5N07
— BBALLBREAKDOWN (@bballbreakdown) June 12, 2015
Προφανώς ο J.R. λειτουργεί με διακόπτη, δεν εξηγείται αλλιώς πως στο παιχνίδι που είχε 0/8 τρίποντα, εκτέλεσε αυτή την πάσα.
“Let’s just gather up all these bricks, and let’s build a shelter for the homeless, so maybe your mother has a place to live”3)1:23
Cavaliers in 1st half
14-22 inside the paint3-24 FG outside the paint (LeBron James: 1-6 FG) pic.twitter.com/WWWPzCFPvH
— ESPN Stats & Info (@ESPNStatsInfo) June 12, 2015
Είμαι ο Tristan Thompson και προσθέτω μηδενικά στο επόμενο συμβόλαιο μου
https://twitter.com/haralabob/status/609195586781233152
Κάποια στιγμή δεν αποκλείεται κάποιος παίκτης των Warriors να μαχαιρώσει τον Thompson κάτω από το καλάθι.
Iggy
Η φάτσα του Iggy πάντα με σκαλώνει. Μου φαίνεται, είτε ότι είναι πανέξυπνος, είτε παντελώς ηλίθιος. Το γεγονός είναι πως, όταν είναι κεφάτος, υπάρχουν ελάχιστοι πιο αστείοι και ταυτόχρονα συναρπαστικοί παίκτες να παρακολουθείς, τόσο αγωνιστικά, όσο και στα νεκρά διαστήματα του παιχνιδιού.
Εδώ, στην αντεπίθεση των Cavs, μετά από μια τσεκουριά του LeBron στα χέρια του την ώρα που σηκωνόταν για lay-up, του κάνει πλακίτσα.
https://twitter.com/SheaSerrano/status/609202555223080960
Νωρίτερα, μετά από μια μεγαλοπρεπή τάπα που έφαγε από – όντως, δεν κάνω πλάκα – τον James Jones, του δίνει το χέρι, κι αυτός τον αγνοεί, με τον Andre να κερδίζει για πάντα τη μάχη των εντυπώσεων.
Πέρα όμως από το χιούμορ, ο κρατημένος σε χειμερία νάρκη για 7 μήνες Iguodala βρήκε τη στιγμή να επανέλθει στο προσκήνιο, και μέχρι ώρας είναι ο MVP των Warriors. Αποδεικνύεται ο μόνος που μπορεί να κουμαντάρει4)έστω κάπως… τον LeBron, αγωνιστικά, αλλά και ψυχολογικά. Παράλληλα, όταν μπαίνει σε attack mode, είναι ο καλύτερος επιθετικός των Dubs πίσω από τους Splash Brothers. Φωνάζοντας “αρκετά” στην τακτική του Blatt να τον αγνοεί όταν έχει την μπάλα στην επίθεση, σούταρε χωρίς φόβο, και παράλληλα άνοιξε τους διαδρόμους του για μερικά από τα χαρακτηριστικά του καρφώματα. 22 πόντοι με 8/15 σουτ, με 4/9 τρίποντα, πρώτος σκόρερ μαζί με τον Curry και, τουλάχιστον σε αυτό το παιχνίδι, ψυχολογικός ηγέτης της ομάδας του.
Για κάποιον περίεργο λόγο, θέλω πάρα πολύ να τον δω MVP των τελικών. Σαν μια δικαίωση μιας παρεξηγημένης καριέρας, κατά την οποία για χρόνια του είχε λανθασμένα δοθεί ο ρόλος του star σκόρερ στη Philadelphia, που τον χρησιμοποιούσε σαν αιχμή της επίθεσής της, αντί να πλαισιώσει έναν άλλον star με το πολύπλευρο ταλέντο του Iggy. Ο Karl στους Nuggets τον χρησιμοποίησε σαν ελβετικό σουγιά, αναγνωρίζοντας τα χαρακτηριστικά του, αλλά κι εκεί υπήρχε το πρόβλημα της έλλειψης ενός ακρογωνιαίου λίθου στην επίθεση. Κι όμως, η μετάβασή του στους Warriors δεν ήταν ομαλή, και δεν έφτανε τις προσδοκίες που δημιουργούσε η παρουσία του δίπλα σε δύο περιφερειακά επιθετικά όπλα. Απρόθυμα κάθισε στον πάγκο σε ρόλο 6ου παίκτη, και πάλι φαινόταν κάτι να λείπει. Στην κεντρική σκηνή όμως, στους τελικούς, ξύπνησε μέσα του το ζώο, και είναι ο βετεράνος που σπρώχνει προς τα εμπρός την ταλαντούχα, αλλά σχετικά άπειρη, ομάδα των Warriors απέναντι στους αποδεκατισμένους, αλλά μπαρουτοκαπνισμένους, του LeBron προεξάρχοντος, Cavs.
Shaun Livingston
Και όπως θα έλεγαν και τα κλισέ: “Στο ΝΒΑ δεν έχουν προπονητές όπως τους στρατηλάτες της Γηραιάς Ηπείρου, εδώ ο Γιαννάκης τους ξεφτίλισε το 2006 παίζοντας ένα κεντρικό πικερό όλο το βράδυ” (Οκ, αυτός ήμουν εγώ) και το κυριότερο: “Ποιος Blatt, εδώ έχει τον LeBron που κάνει θαύματα και μπάσκετ είναι αυτό που παίζουν οι Warriors με τον Curry να σουτάρει συνέχεια τρίποντα”.
Κι όμως στο τρίτο παιχνίδι η μάχη των πάγκων ήταν συναρπαστικότερη από το παιχνίδι που λάμβανε χώρα στο παρκέ. Με το Kerr να τολμάει από το jumb ball, όπως γράφτηκε και παραπάνω, να παίξει smalball, με τον Green στο center (και ουσιαστικά να έχει ένα frontcourt που αποτελείτο αποκλειστικά από small forwards) και με τους Cavaliers, η απόφαση να ζητήσει timeout και να επιμένει στο αρχικό του σχήμα ήταν αυτή που καθόρισε την μοίρα του αγώνα.
Αλλά και ο Blatt με την σειρά του δεν έμεινε άπραγος. Με το Golden State να έχει ξεφύγει με διαφορά 15 πόντων (που παραμένει μέχρι σήμερα η διαφορά από την οποία δεν έχουν γυρίσει αντίπαλοι των Warriors) σχεδίασε για πολλοστή φορά στα φετινά playoffs, μια άμυνα κομμένη και ραμμένη για να στομώσει τα επιθετικά όπλα των αντιπάλων του. Πέρασε τον Mozgov πάνω στον Iguodala, πόνταρε στην ανυπαρξία του Harrison Barnes και έστησε μια φανταστική deny defense πάνω στους Curry και Thompson. Οι Splash Brothers δεν μπορούσαν καν να πιάσουν την μπάλα στα χέρια τους και για αρκετά λεπτά, η επίθεση του Golden State είχε κολλήσει, επιτρέποντας στο Cleveland να πάει τη διαφορά στους 2 πόντους.
How To Play Awesome Defense, By The Cleveland Cavaliers pic.twitter.com/8Hns2sGEKY
— BBALLBREAKDOWN (@bballbreakdown) June 12, 2015
Και τότε ο Kerr αναγκάστηκε να καταφύγει σε μία λύση που είχε γραφτεί λίγες ώρες νωρίτερα:
“Εν όψει του τέταρτου παιχνιδιού, ίσως να έχει φτάσει η στιγμή να τραβήξει ο Kerr τον Curry εκτός μπάλας και να δούμε περισσότερο τον Shaun Livingston στο ρόλο του point guard να προσπαθεί να νοικοκυρέψει την επίθεση των Warriors.”
Πέρασε, λοιπόν, τον Livingston στη θέση του Thompson και η επίθεση του Golden State απέκτησε ξανά κίνηση. Ο Livingston άρχισε να δημιουργεί και από το ποστ, όπου εκμεταλλευόταν ασύστολα τον κοντύτερό του Dellavedova, και βοήθησε τον Curry να παίξει εκτός μπάλας. Παράλληλα, βοηθούσε και στο αμυντικό rebound και συνολικά οι Warriors ήταν στο plus/minus +25 στα 25 λεπτά που αγωνίστηκε.
Και μας χάρισε τέσσερις assists, πραγματικές στιγμές μπασκετικής μαγείας
Shaun Livingston with a fantastic pass to Iguodala for the #AssistOfTheNight! http://t.co/dbe9mPDAiv
— NBA (@NBA) June 12, 2015
Ηοly Moz!
Με τον LeBron λαβωμένο, τον Tristan Thompson να είναι ευκαριακά μόνο πηγή σκοραρίσματος, και την περιφερειακή γραμμή κρούσης των Cavs5)Dellavedova, Shumpert, Jones, Smith να συνδυάζονται για το ιλιγγιώδες 7/38 σουτ (3/23 τρίποντα) ο Timofey Mozgov εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το small ball του Kerr που τον έφερε αντιμέτωπο με τον Draymond Green. Ρεκόρ καριέρας με 28 πόντους (9/16 fg, westbrookειο 10/12 βολές) και μια ποικιλία κινήσεων που θα μπορούσε να λειτουργήσει αυτοτελώς ως video-διαφήμιση για να στέλνει ο ατζέντης του όταν γίνει free agent. Ο Mozzy έπαιρνε άνετα θέση πολύ βαθιά στη ρακέτα βιδώνοντας τον Draymond στην πλάτη του, και από εκείνο το σημείο δεν είχε πρόβλημα να τελειώσει τις φάσεις από πάνω του. Ένας παίκτης που πριν μια διετία, στα 27 του, μετά βίας έμπαινε στο rotation των Nuggets, λειτουργώντας συνήθως ως καμβάς για να φιλοτεχνούνται πάνω του poster dunks, σήμερα ήταν ο πρώτος σκόρερ σε αγώνα τελικών του NBA. Ο Blatt πήγε στους Cavaliers, βρέθηκε από το πουθενά να προπονεί τον LeBron και ο Mozzy από το πουθενά είδε έναν προπονητή που τον ξέρει και τον εκτιμά να βρίσκεται σε διεκδικήτρια του τίτλου και να τον φέρνει στο πλάι του. Κάπως έτσι αλλάζει η πορεία μιας καριέρας.
Τίμιος! Respect πλέον, και έχει κλείσει τα στόματα όλων ημών που κάναμε πλακίτσα όταν τον επέλεξαν οι Cavs.
P.S.: Joey Crawford, μας κάνεις και ξερνάμε.
