Oι συντάκτες του Ball Ηog, Μήτσος Μαυράκης και Δημήτρης Μαντζούκας, αντί να γράψουν ένα βαρετό άρθρο για τις προοπτικές των παικτών που ανοίγονται στο draft, αποφάσισαν να κάνουν ένα συνδυασμένο mock draft, το οποίο ενδέχεται να αποδειχθεί εξίσου βαρετό, αλλά τουλάχιστον εκείνοι πέρασαν καλά. Μας παρουσιάζουν το τί θα επέλεγαν εκείνοι αν ήταν στην θέση των ομάδων που διαλέγουν, αναλύοντας τις επιλογές τους και προσφέροντας μας την ευκαιρία να εξοικειωθούμε με τα ονόματα που θα ακουστούν τα ξημερώματα της Πέμπτης .
- Οι επιλογές έγιναν εναλλάξ, με τα μονά picks να είναι του Μαυράκη και τα ζυγά του Μαντζούκα, ώστε να εξασφαλιστεί ότι δεν θα επηρεαστεί η τελική σειρά από τις εμμονές κάποιου από τους δύο, αλλά μονάχα από τις συνδυασμένες εμμονές και των δύο.
- Σε κάθε επιλογή, ο επιλέγων την τεκμηριώνει και παρουσιάζει τον παίκτη, ενώ ο έτερος κάνει σχόλιο για τον παίκτη που επελέγη.
- Αύριο ακολουθούν οι επιλογές από 15-30.
#1 Minnesota Timberwolves: Karl-Anthony Towns (PF/C, Kentucky, 19)
Όπως τα έφερε η μοίρα 20 χρόνια μετά την επιλογή του Kevin Garnett στο draft, οι Timberwolves βρίσκονται στην ευχάριστη θέση να επιλέξουν τον επόμενο απόλυτα ολοκληρωμένο power forward που μπορεί να αλλάξει την πορεία του franchise.
Ας μην τρελαθούμε, ο Towns δεν είναι Anthony Davis, ένας εξωγήινος θεός που παίζει μπάσκετ. Είναι μονάχα ένας απόλυτα ολοκληρωμένος, σχεδόν αψεγάδιαστος, παίκτης που μπορεί να παίξει με ευκολία και στις δύο θέσεις ψηλών και τόσο πλήρης που μπορεί να ταιριάξει με οποιοδήποτε κομμάτι δίπλα του.
Σχόλιο Μαντζούκα: Ο Towns θα είναι στο #1. Το ξέρουμε. Το ξέρουν οι Wolves. Το ξέρει και ο ίδιος και ακύρωσε το workout με τους Lakers. Το ξέρει ο κόσμος όλος. Η λογική λέει πως το αξίζει. Έχει τεράστιες δυνατότητες, και σε αντίθεση με τον έτερο ψηλό του draft, μπορεί να παίξει άμυνα, να σουτάρει από το τρίποντο και να μην πετάει στα σκουπίδια βολές.
#2 Los Angeles Lakers: D’ Angelo Russell (PG/SG, Ohio State, 19)
Τα περισσότερα mock drafts φέρνουν τον Jahlil Okafor στο #2, ωστόσο ήταν αδύνατο να παραβλέψω το πόσο όμορφα μοιάζουν όλα όταν πηγαίνει η μπάλα στα χέρια του D’ Angelo Russell. Κάτι ανάμεσα σε shooting guard και point guard, μπορεί να σουτάρει, να σκοράρει και να δημιουργήσει με την ίδια ευκολία. Επιθετικά πρόκειται για τον πιο προικισμένο παίκτη αυτού του draft μαζί με τον Okafor. Ο τρόπος που βλέπει το γήπεδο και αντιλαμβάνεται το παιχνίδι είναι μοναδικός. Πρόκειται για εξαιρετικά εξελιγμένο μπασκετικό Ι.Q. Τον παρομοιάζουν με τον Harden, και ακόμα και αν δεν έχουν δίκιο, που δεν έχουν γιατί ο Russell είναι λίγο χειρότερος σκόρερ και λίγο καλύτερος οργανωτής, παρόλα αυτά η σύγκριση δείχνει το ταβάνι του.
Αν ήμουν ο Kupchak θα πόνταρα πάνω στον Russell για να αναλάβει τα ηνία της ομάδας αφού αποχωρήσει ο Bryant. Πάντα υπάρχει ρίσκο, αλλά έχω την εντύπωση πως στην περίπτωση του Russell μιλάμε για ένα από τα πιο ασφαλή στοιχήματα του φετινού draft.
Σχόλιο Μαυράκη: Ο Russell θέλει την μπάλα στα χέρια του για να δημιουργεί από το pick’n’roll, οπότε μάλλον δεν θα ενθουσιάσει τον Kobe. Από την άλλη, όμως, τις καλύτερες του στιγμές πέρυσι ο Clarkson τις είχε όταν έπαιζε μαζί με τον Lin σε σχήματα με δύο χειριστές της μπάλας. Ο πιο μπασκετικός παίκτης του draft καταδικασμένος να γίνει ο ηγέτης των Lakers από του χρόνου (δεν μπορώ να σταματήσω να τον φαντάζομαι να στήνει p’n’r με τον Love).
#3 Philadelphia Sixers: Emmanuel Mudiay (PG, China, 19)
Οι Sixers με αυτόν επιλέγουν ένα ψηλό, αθλητικό, σχετικά γρήγορο point guard, δίχως σουτ, για να αντικαταστήσουν τον ψηλό, αθλητικό, σχετικά γρήγορο point guard, δίχως σουτ, που έστειλαν στα μέσα της περσινής χρονιάς στο Milwaukee. Θυμίζει σαν τακτική σκύλο που κυνηγάει την ουρά του, αλλά ο Mudiay είναι μια βελτιωμένη έκδοση του Michael Carter–Williams και ταιριάζει στο up tempo παιχνίδι και την πιεστική άμυνα που διδάσκει ο Brett Brown.
Σχόλιο Μαντζούκα: Τρελαίνομαι με τις προοπτικές του Mudiay. Έχει τα πάντα σε εξαιρετικό βαθμό, εκτός από δύο πράγματα: η έφεση του στα λάθη πιστεύω ότι θα μειωθεί με την πάροδο του χρόνου και την ευεργετική επίδραση της πείρας. Το σουτ του από την άλλη – ή μάλλον η έλλειψη αυτού – είναι κάτι πιο δύσκολο και αποτελεί και τον λόγο που δεν χτυπάει την πρωτιά σε αυτήν την φουρνιά παικτών. Ωστόσο, πρόκειται για παίκτη που έχει δείξει τρομακτική ωριμότητα και θέληση για δουλειά, οπότε θεωρώ δεδομένο ότι σταδιακά θα το βελτιώνει. Δεν θα φτάσει ποτέ να αποτελεί φονιά από την περιφέρεια, αλλά αν φτάσει σε σημείο ώστε να αποτελεί, έστω, απειλή, θα αφήσει εποχή. Στα υπέρ του ότι έχει ήδη έναν χρόνο επαγγελματικής εμπειρίας, επιλέγοντας να πάει τη σεζόν που πέρασε στην Κίνα παίζοντας απέναντι σε έτοιμους επαγγελματίες.
#4 New York Knicks: Jahlil Okafor (C, Duke, 19)
Όπως προείπαμε, ο Okafor θεωρείται το επικρατέστερο #2 αυτού του draft. Και απόλυτα δικαιολογημένα, καθώς οι κινήσεις του στο ποστ είναι ανεπανάληπτες για αθλητή της ηλικίας του. Ολοκληρωμένο παιχνίδι κάτω από το καλάθι χτίζεται μέσα από εμπειρία και πολλή δουλειά, αλλά ο Okafor το έχει αναπτύξει σε τέτοιο βαθμό στα 19 του που τρομάζουμε με το ενδεχόμενο του τί θα γίνει όταν λάβει και όλες τις παραστάσεις που συνεπάγεται η παρουσία του στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου. Στους Knicks θα ταιριάξει μια χαρά και θα αποτελέσει το σημείο αναφοράς τους κάτω από το καλάθι, με τις old school αναφορές του να ζωγραφίζουν το νέο πλάνο της επίθεσης τους.
Ο λόγος για τον οποίο πέφτει στο #4 είναι οι δύο του αδυναμίες, οι οποίες όμως είναι τόσο ισχυρές που φοβάμαι ότι μπορεί να πλήξουν άμεσα την αξία του. Πιο συγκεκριμένα, οι αμυντικές του επιδόσεις όλη την χρονιά ήταν αρκετά κάτω του μετρίου, δείχνοντας ότι δυσκολεύεται να ακολουθήσει πιο γρήγορα και δυνατά πεντάρια. Και στο ΝΒΑ θα βρει πολλά περισσότερα από ό,τι στο κολεγιακό. Επιπλέον, το σουτ του προς το παρόν είναι μέτριο και τα ποσοστά του από τις βολές πολύ κακά και το ενδεχόμενο να δούμε άλλη μια εκδοχή του Hack-Α-Somebody, αν και διασκεδαστικό, δεν βοηθά ιδιαίτερα τις μετοχές του.
Σχόλιο Μαυράκη: Η frontline Anthony – Monroe1)It’s coming..! – Okafor, όσο επιθετικά χαρισματική μπορεί να είναι, πιθανότατα να είναι εξίσου αμυντικά ανύπαρκτη. Τουλάχιστον στο πρόσωπο του Okafor η Νέα Υόρκη βρίσκει ένα αξιόπιστο παλιομοδίτικο σκόρερ, των σχεδόν 20 πόντων και 10 rebounds κάθε βράδυ, για χρόνια και χρόνια, οπότε τα υπόλοιπα βρίσκονται.
#5 Orlando Magic: Justise Winslow (SF, Duke, 19)
Για πάρτη σου ρε Μαντζούκα παίρνω τον Justise Winslow στο Orlando. Η περιφερειακή άμυνα των Payton, Oladipo και Winslow θα ενθουσιάσει τον Skiles. O Winslow θα μπορεί να αλλάζεις τις θέσεις των forward με τον Aaron Gordon (και τον Tobias Harris, αν και όλα δείχνουν πως αυτός δεν θα μείνει στην ομάδα). Η ομάδα θα πετάει φωτιές στο ανοιχτό γήπεδο, αλλά μοναδική ανησυχία και πάλι θα είναι το σουτ από μακριά, που ο Justise θα χρειαστεί να είναι πολύ πιο εύστοχος από ό,τι συνηθίζει, για να ισοσταθμίσει τα τραγικά νούμερα των άλλων περιφερειακών.
Σχόλιο Μαντζούκα: Σε ευχαριστώ πολύ, αν και δεν θέλω να χαθεί και o Tobias. Ο Winslow είναι ο παίκτης που ανέβασε όσο κανείς άλλος τις μετοχές του μέσω της παρουσίας του στο March Madness, και κέρδισε δίκαια αυτή τη θέση. Είναι παίκτης που μπορεί να κάνει τα πάντα στο γήπεδο, σε κάθε πλευρά του παρκέ. Το σουτ του είναι ένα ερώτημα, και αν η απάντηση είναι αρνητική, τρομάζω με το 25% ως μελλοντικό ποσοστό τριπόντων που θα χτυπάνε οι Magic. Δουλευταράς πάντως, δύσκολα θα μείνει στάσιμος.
#6 Sacramento Kings: Mario Hezonja (SG/SF, Spain, 20)
Για κάποιον λόγο δεν μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό του να ταιριάξω τον πιο χαώδη παίκτη αυτού του draft με την πιο χαώδη ομάδα στην οποία θα μπορούσε να βρεθεί. Τα αποτελέσματα αυτού του συνδυασμού κυμαίνονται από το “οι Kings, χάρη στο δίδυμο DMC – Hezonja, πρωταθλητές το 2017” μέχρι το “σοβαροί τραυματισμοί σε συμπλοκή σε προπόνηση στο Sacramento”. Ο Hezonja είναι ίσως ο πιο ταλαντούχος αθλητής στο draft, και το λέω αυτό χωρίς υπερβολή. Έχει επιδείξει, ως τώρα, όμως τέτοια τρομακτική ανωριμότητα, εγωπάθεια και ανικανότητα να διαχειριστεί το ταλέντο του, που είναι εντελώς αδύνατον να προβλέψουμε την εξέλιξη του.
Μιλάμε για τον παίκτη που πήγε να κερδίσει μόνος του την Real πριν πέντε μέρες στους τελικούς της Ισπανίας, για τον παίκτη που σημείωσε 8/8 τρίποντα σε παιχνίδι μέσα στη χρονιά, αλλά και για τον παίκτη που όταν ρωτήθηκε αν έχει πάει να δει τον Messi να αγωνίζεται απάντησε ότι ο Messi θα έπρεπε να έρθει να τον δει! Καθώς και τον παίκτη που μετά την εκκωφαντική παρουσία του LaVine στον φετινό διαγωνισμό καρφωμάτων, δήλωσε ότι ο ίδιος στις προπονήσεις βγάζει τα ίδια καρφώματα με ευκολία. Με τέτοια νοοτροπία, είτε θα γίνει ένας mega-star από την αρχή, είτε θα επιστρέψει σύντομα στην Ευρώπη με την ταμπέλα του αποτυχημένου. Νομίζω ότι η αντίδραση του ξυλοκόπου Reggie Evans όταν σκάσει ένας εικοσάχρονος Κροάτης στα αποδυτήρια και ανακοινώσει ότι είναι ο καλύτερος παίκτης της ομάδας θα μείνει στην ιστορία. Μόνη ελπίδα του εικοσάχρονου Κροάτη να επιβιώσει από αυτήν, είναι να φροντίσει να είναι πράγματι ο καλύτερος παίκτης. Θα δούμε.
Σχόλιο Μαυράκη: Καλός ο Boogie, αλλά οι εκρήξεις του είναι περισσότερο εφηβικές. Το Sacramento χρειάζεται έναν αυθεντικό κωλοπαιδαρά να βγει μπροστά και ο Hezonja μπορεί να είναι ο σκόρερ από την περιφέρεια που θα βοηθήσει τον Boogie. O Divac σίγουρα θα ένοιωσε ένα déjà vu με το δίδυμο Boogie – Super Mario, που θυμίζει εποχές Webber-Peja.
Και βρήκαμε τον παίκτη που θα λατρέψει την ιδέα του προέδρου Ranadivé να μένει μονάχα στην επίθεση αφήνοντας τους συμπαίκτες του να παίζουν τέσσερις εναντίον πέντε στην άμυνα!
#7 Denver Nuggets: Kristaps Porzingis (PF, Spain, 20)
Όπως δείχνουν και οι ενδυματολογικές μου προτιμήσεις δεν φοβάμαι μην γίνω περίγελος, συνεπώς θα πάρω εγώ το ρίσκο να επιλέξω τον Λετονό. Ψηλό, αλτικό power forward με εξαιρετικό σουτ. Και όχι απλά το στατικό τρίποντο σαν το Φώτση, αλλά και με δυνατότητα να εκτελεί μετά από σκρην και να βάζει την μπάλα στο παρκέ, λες και βλέπεις τον J.J Reddick σε κορμί σύγχρονου power forward. Εξαιρετικός blocker, αλλά μέτριος rebounder. Απλά δεν έχει καθόλου μούσκουλα και θα τον τραμπουκίζουν διαρκώς κοντά στην ρακέτα. Είναι κοκαλιάρης και φαίνεται καλούλης, γι’αυτό και ταιριάζει τέλεια με τον ογκόλιθο Nurkic και τον τρομακτικό πατέρα του.
Σχόλιο Μαντζούκα: Οι μετοχές του Porzingis ανεβαίνουν συνεχώς, με κάποιους να τον βλέπουν να φτάνει ακόμα και στο #2. Η κούρσα για το ποια-ομάδα-θα-βρει-τον-επόμενο- Νowitzki καλά κρατεί. Στις προηγούμενες σαράντα (υπερβολικός) περιπτώσεις ο θησαυρός αποδείχτηκε άνθρακας, ή στην καλύτερη περίπτωση αποδείχτηκε Andrea Bargnani2)δηλαδή πάλι άνθρακας. Ο Λετονός έχει ελπίδες να αποδειχτεί κάτι καλύτερο από τους προηγούμενους λευκούς – ψηλούς – που σουτάρουν, αλλά ακόμα θέλει δουλειά. Από τα μεγαλύτερα στοιχήματα του draft, με άγνωστο το πως θα εξελιχθεί.
#8 Detroit Pistons: Cameron Payne (PG, Murray State, 21)
Μετά τον Elfrid Payton πέρυσι, άλλος ένας playmaker από κακό κολέγιο χωρίς αξιώσεις, που ωστόσο μέσα από την δουλειά του στα workouts ανεβαίνει συνεχώς θέσεις και κάνει το ΝΒΑ να τον ορέγεται, αναρωτόμενο τί μπορεί να κάνει αν βρει καλύτερους συμπαίκτες. Τα mock drafts και οι φήμες τον θέλουν στο #14 ως αναπληρωματικό του Westbrook, ωστόσο θα κάνουν λάθος αν πέσει τόσο χαμηλά. Είναι ο ορισμός του floor general. Ξέρει ανά πάσα στιγμή τί γίνεται στο παρκέ, εκμεταλλεύεται στο έπακρον τους συμπαίκτες του, έχει φονική διείσδυση και αξιοπρεπές σουτ, παίζει άμυνα, και ειλικρινά μπορώ να σκεφτώ αρκετές ομάδες που δεν έχουν καλύτερη επιλογή στον άσο από τον Payne. Ρισκάροντας και επιλέγοντας τον οι Pistons, μπορούν να μην ανανεώσουν τον Reggie Jackson και να κυνηγήσουν έναν σκόρερ στα φτερά για να χαίρεται και ο Van Gundy και να οδηγήσει την ομάδα πίσω στα playoffs.
Σχόλιο Μαυράκη: Δεν μπορώ παρά να εγκρίνω. Παίζει καλύτερα το pick’n’roll και είναι και καλύτερος μακρινός σουτέρ από τους Jennings και Reggie Jackson, συνεπώς θα ταιριάξει καλύτερα με τον Drummond, ο οποίος με την σειρά του είχε κάνει τα καλύτερα του παιχνίδια με τον D.J. Augustin σαν point guard.
#9 Charlotte Hornets: Stanley Johnson (SF, Arizona, 19)
Οι Hornets χρειάζονται ενίσχυση στην περιφέρεια απεγνωσμένα. Θα προτιμούσαν έναν καλύτερο σουτέρ, αλλά ο Johnson είχε επιτυχία σαν δυάρι στην Arizona έχοντας πλάι του Hollis-Jefferson που είναι κλώνος του Kidd-Gilchrist, οπότε θα τα καταφέρει λογικά και με τον αυθεντικό. Τώρα, να μπορούσε κάποιο από αυτά τα φερέλπιδα τεσσάρια που έχουν μαζέψει να αποδώσει και στο παρκέ, και όχι μόνο στα χαρτιά, θα ήταν όλα καλύτερα για την ομάδα του MJ…
Σχόλιο Μαντζούκα: Αν σκεφτούμε όλη την αρρώστια που είναι μαζεμένη στην περιφέρεια της Charlotte, ενισχυμένη από του χρόνου μάλιστα και από τον Matt Barnes, η επιλογή αυτή βγάζει νόημα. Τα φυσικά του προσόντα είναι αδιαμφισβήτητα. Αν μπορέσει να σταθεροποιήσει το σουτ του σε ένα επίπεδο που να μην γελάνε οι αντίπαλοι όταν μένει μόνος, όπως ο Kidd-Gilchrist, θα βοηθήσει άμεσα. Είναι άλλωστε, λόγω σωματικής κατασκευής, από τους πιο έτοιμους παίκτες να ανταπεξέλθουν άμεσα στο επίπεδο της Λίγκας.
#10 Miami Heat: Myles Turner (PF/C, Texas , 19)
Δεν μπορώ να προβλέψω το τί θα γίνει στην offseason στο Μiami. Οπότε πάω με την λογική του best-player-available και επιλέγω τον παίκτη που θα αναλάβει όταν αποχωρήσει ο Bosh. Ολοκληρωμένος ψηλός, με επιθετικό παιχνίδι που αναβαθμίζεται συνεχώς, εισάγοντας νέα στοιχεία, τόσο κοντά, όσο και μακριά από το καλάθι. Αξιόπιστο σουτ, και μπορεί να βοηθήσει και στην άμυνα, με την ικανότητα του στα κοψίματα. Είναι από τους παίκτες για τους οποίους σε κάποια χρόνια μπορεί να αναρωτιόμαστε γιατί έπεσαν τόσο χαμηλά.
Σχόλιο Μαυράκη: Ψηλό, μακρύ power forward, με παιχνίδι με πρόσωπο στο καλάθι και μακρινό σουτ. Μπορεί να θητεύσει στο πλάι του Bosh και σε δύο-τρία χρόνια να παρουσιαστεί σαν τη διάδοχη κατάσταση στο 4-5 του Miami. Οι Riley και Spoelstra σίγουρα βλέπουν τις προοπτικές του και τρίβουν τα χέρια τους. Αν μπορούσε και να τρέξει κανονικά δεν θα ήταν τόσο μακριά από τον Towns σαν project.
Μοναδική μου αμφιβολία είναι το κατά πόσον έχουν διάθεση να δείξουν υπομονή στο Miami για να τον αναπτύξουν. Εδώ, οι άνθρωποι πέταξαν σαν στυμμένη λεμονόκουπα τον υπέρτατο Michael Beasley, μόλις στο δεύτερο χρόνο του στη λίγκα3)σημείωση του editor: Mαυράκειο Χιούμορ.
#11 Indiana Pacers: Willie Cauley-Stein (PF/C, Kentucky, 22)
O εν δυνάμει καλύτερος αμυντικός του draft, που μπορεί να μαρκάρει πέντε θέσεις με επιτυχία στα χέρια του Frank Vogel, του ανθρώπου που είχε χτίσει την καλύτερη άμυνα του ΝΒΑ γύρω από ένα αργό σέντερ με εμφανή προβλήματα κινητικότητας, όπως ο Roy Hibbert. Ο Trill μπορεί να αποδειχθεί θείο δώρο για την Indiana και να φροντίσει με την παρουσία να διατηρήσει το προφίλ της ομάδας σαν κλασσική ομάδα playoffs της Ανατολικής περιφέρειας στο διηνεκές.
Σχόλιο Μαντζούκα: Αν είχε επιλεγεί πιο πάνω θα γκρίνιαζα. Στους νέους Pacers που οραματίζεται ο Larry Bird δείχνει να ταιριάζει αρκετά. Πρόκειται για παίκτη που σίγουρα θα αφήσει εποχή για τις επιδόσεις του στην άμυνα, με ύψος πενταριού, αλλά πόδια και ευκινησία point guard, και μία μοναδική ικανότητα να μπορεί να παίξει άμυνα σε όλες τις θέσεις. Παίκτη που πραγματικά μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που αμύνονται οι ομάδες, δημιουργώντας νέα αμυντικά συστήματα βασισμένα στα προσόντα του. Ο φόβος μου έγκειται στην περίπτωση που αφήσει εποχή και στην επίθεση, όντας παντελώς ανίκανος να κάνει οτιδήποτε άλλο πέρα από το να καρφώνει την μπάλα, συνήθως πηδώντας αρκετά ψηλότερα από τους αντιπάλους του.
#12 Utah Jazz: Trey Lyles (PF, Kentucky , 19)
Τεράστιο ρίσκο εδώ για τους Jazz, αλλά ο Lyles πιθανότατα το αξίζει. Την χρονιά που πέρασε, όντας στο Kentucky των δεκάδων αστέρων, ήταν αναπληρωματικός του (μεγαλύτερου του) Cauley-Stein, μην μπορώντας να δείξει όλη την γκάμα του ταλέντου του. Ωστόσο πρόκειται για τεσσάρι που σουτάρει με δολοφονικά ποσοστά για την θέση, ενώ ταυτόχρονα έχει το κορμί το οποίο, αν δουλευτεί, μπορεί να του εξασφαλίσει την ισορροπία κόντρα στα δυνατά κορμιά του ΝΒΑ. Καλός rebounder και αξιοπρεπής αμυντικός. Ό,τι ακριβώς χρειάζονται οι μορμόνοι, που έχουν χορτάσει από φυσικά προσόντα και δυνατή άμυνα κοντά στη ρακέτα, αλλά τους λείπει απεγνωσμένα ένας σουτέρ για να ανοίγει η ρακέτα.
Σχόλιο Μαυράκη: Παίζοντας εκτός θέσης, σαν τριάρι, στο Kentucky βελτίωσε κατά πολύ το παιχνίδι του με πρόσωπο στο καλάθι. Το μέλλον του όμως είναι στο τέσσερα και, για να συμπληρώσει ιδανικά τους Gobert και Favors, θα πρέπει να παρουσιάσει αλματώδη βελτίωση στο τρίποντο. Αν το κάνει αυτό θα είναι και το ιδανικό συμπλήρωμα από τον πάγκο για τα δύο θηρία των Jazz.
Εδώ θα τους έπαιρνα και τον Kaminsky που μπορεί να κρύψει τις αμυντικές του αδυναμίες και να δείξει μονάχα τις επιθετικές του αρετές.
#13 Phoenix Suns: Sam Dekker (SF, Wisconsin, 21)
Οι Suns αναζητούν ένα small forward από το προηγούμενο draft. Ο Dekker έχει συνηθίσει από το Wisconsin να προσφέρει σε μια επίθεση στα πρότυπα του ΝΒΑ. Δεν χρειάζεται την μπάλα στα χέρια του για να είναι αποτελεσματικός, αφού σκοράρει κυρίως από spot up τρίποντα και με κοψίματα, που ταιριάζει σε ομάδα που παίζει με δύο guards όπως το Phoenix. Μπορεί να προσφέρει και στις δύο θέσεις των forwards, κάτι που θα φανεί χρήσιμο στον Hornacek και θα το ευχαριστηθεί με την ψυχή του να τρέχει στο ανοιχτό γήπεδο.
Σχόλιο Μαντζούκα: Δεν ενθουσιάζομαι ιδιαίτερα με την προοπτική του Dekker. Σίγουρα στο φετινό Madness έκανε όργια, ωστόσο μιλάμε για έναν 22χρονο, με δύο χρόνια προπονήσεων περισσότερα από τους περισσότερους αντιπάλους του. Μετρημένος παίκτης, σοβαρός, ομαδικός, κάνει τα πάντα στο γήπεδο, αλλά τα κάνει απλά καλά. Φέτος βελτιώθηκε αρκετά στο σουτ, για αυτό και εξερράγη έτσι τον Μάρτιο, αλλά και πάλι, δεν με ενθουσιάζει. Καλό ταίριασμα με τους Suns πάντως.
#14 Oklahoma City Thunder: Devin Booker (SG, Kentucky, 19)
Όποιον και να επιλέξω εδώ δεν πρόκειται να τον δούμε σύντομα στο παρκέ σε αυτούς τους Thunder που έχουν αρκετούς εξαιρετικούς παίκτες σε κάθε κρεββάτι νοσοκομείου θέση. Το μοναδικό κενό που μπορώ να εντοπίσω είναι στην θέση του shooting guard, όπου ο Dion Waiters εκπέμπει τόση εμπιστοσύνη και αξιοπιστία, όση ο Αλέξης Μητρόπουλος σε πρωινάδικο μετά την μη υπουργοποίησή του. Η καλύτερη λύση που μπορώ να σκεφτώ είναι ο Devin Booker συνεπώς, αυτός ο μικρός και άβγαλτος σουτέρ, που ωστόσο έχει όλα τα προσόντα για να καταλήξει ένας αξιόπιστος ελεύθερος σκοπευτής από το τρίποντο, ανοίγοντας διαδρόμους για τους δύο αστέρες της ομάδας. Έχει καλή σωματοδομή για την θέση, μπορεί να τρέξει στην άμυνα, και, με κάποια υπομονή, μπορεί να πρωταγωνιστήσει σε λίγα χρόνια.
Σχόλιο Μαυράκη: Δηλαδή υπονοείς πως μετά το πέρας της εποχής Brooks στην Oklahoma να φθάσουμε στο σημείο που οι Thunder θα ξεκινάνε πέντε παίκτες που μπορούν να σκοράρουν;
Έχω κάποιες φυσιογνωμικές αντιρρήσεις, μονάχα επειδή ο Booker μου μοιάζει λίγο αφρατούλης, και όχι αρκετά δυναμικός, για βασικό shooting guard, αλλά μπορεί να ανθίσει σε μια επίθεση που του ζητάει να προσφέρει πόντους δίχως να το φορτώνει με υποχρεώσεις να δημιουργήσει με την μπάλα στα χέρια.
Αύριο η συνέχεια του αφιερώματος του site μας στο φετινό draft, με τις υπόλοιπες επιλογές του 1ου γύρου του NBA Draft 2015 από τους Mήτσους του Ball Hog.
Dimitris Mantzoukas
Latest posts by Dimitris Mantzoukas (see all)
- Fantastic Beasts and Where to Find Them: Part IV Chapter 6 - December 2, 2019
- Fantastic Beasts and Where to Find Them: Part IV Chapter 2 - November 4, 2019
- 2019-20 Previews: Utah Jazz - October 24, 2019
- 2019-20 Previews: Portland Trail Blazers - October 20, 2019
- 2019-20 Previews: Orlando Magic - October 19, 2019
 pt. I){kind=link}