Για να γράψει κανείς ένα άρθρο για τον Earvin “Magic” Johnson δεν χρειάζεται και καμιά ιδιαίτερη αφορμή. Το ότι σήμερα κλείνει τα 56 του χρόνια είναι απλώς ακόμα μία. Το BallHog, με ένα guest άρθρο, επιχειρεί να κάνει ένα flashback στην καριέρα και την ζωή του κορυφαίου point guard όλων των εποχών.
Του Κωνσταντίνου Πουλιάδη
Ενάμιση μήνα περίπου πριν φτάσω ηλικιακά το νούμερο της αγαπημένης φανέλας μου στο μπασκετ κλήθηκα να γράψω δυο λόγια για τον άνθρωπο που, κατά την προσωπική μου άποψη, είναι ο καλύτερος που έχει περάσει από την ιστορία των παρκέ, αλλά και που είναι εκείνος που με έκανε να αγαπήσω το άθλημα του μπάσκετ.
Εν αρχή ήτο ο Earvin
Όλα ξεκίνησαν στο Lansing της πολιτείας του Michigan, όπου ένα μικρό αγόρι ποτέ δεν κατάφερε να προσαρμοστεί στην ομάδα του american football του σχολείου του, για καλή τύχη της πορτοκαλί θεάς. Ο Earvin Johnson ήταν ο μεσαίος γιος μιας επταμελούς οικογενείας, αλλά από μικρός μάγευε με το χαμόγελο και τα κατορθώματά του.
Αφού κατέκτησε τους πρώτους του τίτλους στο γυμνάσιο και το λύκειο, ο Earvin έγινε περήφανος Spartan στο Michigan State University. Ο πρώτος μεγάλος τίτλος ήρθε το 1979, όπου θα δημιουργούταν και μία από τις πλέον κλασικές αντιζηλίες του μοντέρνου μπάσκετ.
Ο Earvin έκανε την τελευταία προπόνησή του με τους συμπαίκτες του πριν αντιμετωπίσει τον Larry Bird για τον τίτλο του κολεγιακού πρωταθλήματος NCAA. Ο προπονητής του έδωσε την μπάλα και είπε στους υπόλοιπους παίκτες: “Κύριοι, να σας συστήσω τον Larry Bird”. Ο Earvin ξεκίνησε να κάνει επιθέσεις παίζοντας τον ρόλο που του ανατέθηκε και παρ’ όλες τις προσπάθειες των συμπαικτών του έβαλε 9 συνεχόμενα τρίποντα πριν αστοχήσει από διαφορετικές και ιδιαίτερα μακρινές θέσεις.
Ο παραπάνω τίτλος του χάρισε μία θέση στο roster των Los Angeles Lakers με τον τότε καινούριο ιδιοκτήτη της ομάδας, Jerry Buss, να του δίνει συμβόλαιο $ 500.000,00 αξίας, ποσό πολύ σημαντικό για ένα rookie την δεκαετία του ’80. Μετά την υπογραφή, όλα πήραν τον δρόμο τους.
Showtime
Ο “Magic”, όπως ήταν πλέον το παρατσούκλι του, είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον όλων μιας και δεν είχε υπάρξει ξανά point guard με ύψος 2,06 μ. Επιδεικνύοντας την συγκλονιστική αντίληψη του γηπέδου που είχε, κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο στο NBA την rookie του χρονιά, και μάλιστα αφού βρέθηκε στη δύσκολη θέση να αντικαταστήσει τον Kareem Abdul-Jabbar σε μία πολύ κρίσιμη στιγμή των τελικών του 1980.
Ο Jabbar είχε γυρίσει τον αστράγαλό του και οι Lakers χρειάζονταν κάποιο να καλύψει την θέση του center. Ο Magic δεν δίστασε μπροστά σε αυτή την πρόκληση, και εναλλάσσοντας θέσεις μέσα στο παρκέ αναλόγως με τις ανάγκες του παιχνιδιού, στο έκτο παιχνίδι της σειράς σημείωσε 42 πόντους, 15 rebounds, 7 assissts και 3 κλεψίματα, δίνοντας στην ομάδα του τον τίτλο και κάνοντας τον ίδιο τον μοναδικό rookie που έχει λάβει το βραβείο του Πολυτιμότερου Παίκτη των Τελικών.
Οι Lakers είχαν δώσει νέο ρυθμό στο παιχνίδι του μπάσκετ, έχοντας ως κύριο στοιχείο του παιχνιδιού τους το “fast break” και η λέξη “Showtime” είχε μπει για τα καλά στο λεξιλόγιο των Αμερικάνων εκφωνητών. Ο Magic και οι Lakers κατέκτησαν άλλα τέσσερα πρωταθλήματα και τα ‘80s χαρακτηρίστηκαν από την αντιζηλία Los Angeles – Boston ή καλύτερα Magic vs Bird, με το “μικρό” sky-hook του Magic στους τελικούς του ‘87 να αποτελεί ίσως και το highlight της ανταλλαγής τροπαίων μεταξύ Δυτικής και Ανατολικής ακτής.
Η ανακοίνωση
Δυστυχώς όμως, οι ωραίες ιστορίες δεν είναι πάντοτε παραμυθένιες και στην περίπτωση του Magic αυτό έμελλε να συνειδητοποιηθεί με τον πλέον σκληρό τρόπο. Ο ενθουσιασμός πάγωσε ξαφνικά, καθώς η 7η Νοεμβρίου του 1991 ήταν ίσως η πιο δύσκολη στιγμή του παγκόσμιου μπάσκετ. Ο Magic κλόνισε την μπασκετική κοινότητα και την κοινή γνώμη παγκοσμίως ανακοινώνοντας πως είναι φορέας του ιού HIV που προκαλεί το AIDS και πως θα αποσυρθεί αμέσως από την ενεργό δράση. To ντοκιμαντέρ της σειράς “30 for 30” του ESPN με τίτλο “The Announcement”, περιγράφει καλύτερα από οτιδήποτε άλλο εκείνη την σκοτεινή περίοδο, όχι μόνο για την ζωή του Magic, αλλά και το πως το ίδιο το NBA αντιμετώπιζε τον ιό του αιώνα.
Δυστυχώς τα συναισθήματα ήταν μεικτά, γιατί εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν εκτενείς λεπτομέρειες σχετικά με τον ιό, ειδικότερα όσον αφορά το ζήτημα της μεταδοτικότητάς του. Οι κοντινοί φίλοι και συναθλητές δεν μπορούσαν να φανταστούν το παιχνίδι χωρίς τον μεγαλύτερο συμπαίκτη και αντίπαλό τους. Υπήρχε όμως και ένα μεγάλο κομμάτι παικτών1)Ίσως η πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του Karl Malone οι οποίοι δεν ήθελαν να βρεθούν στο ίδιο παρκέ με τον Magic φοβούμενοι για την δική τους υγεία. Την απάντηση σε αυτές τις προκαταλήψεις την έδωσε ο γιατρός των Lakers, Gary Vitti. Σε έναν αγώνα των Lakers ο Vitti περιποιήθηκε ένα κόψιμο του Magic χωρίς γάντια δείχνοντας σε όλους τι σημαίνει να υποστηρίζεις πραγματικά ένα φίλο και συνεργάτη στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής του.
Ολυμπιακοί Αγώνες και All Star Game 1992
Αν και πολλοί αθλητές γύρισαν την πλάτης τους στον Magic η “μπασκετική” του οικογένεια δεν το έκανε. Την πρώτη κίνηση την έκαναν οι fans οι οποίοι στο All Star Game του Ορλάντο το ’92 ψήφισαν τον Magic ως βασικό point guard για την Δύση. Ο Magic ξαναβρέθηκε αντιμέτωπος στο παρκέ με τους καλύτερούς του φίλους και αντιπάλους και αφού έπαιξε με όλους 1-on-1 “for old times’ sake”, απέσπασε το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη.
Ακολούθησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Βαρκελώνης του ’92, όπου ο Chuck Daly πήρε μαζί του τον Magic στην Dream Team κάνοντάς τον έναν από τους τρεις αρχηγούς της ομάδας μαζί με τον Larry Bird και τον Michael Jordan2)O Jordan μάλιστα, όπως αναφέρει και στο documentary για την Dream Team, αποσύρθηκε από την αρχηγία, λέγοντας πως καταλαβαίνει πόσο σημαντικό ήταν αυτό το κομμάτι για τους Magic & Bird. Ο Magic έχοντας πάντα την αυτοπεποίθηση του πραγματικού ηγέτη, δήλωσε πριν την διοργάνωση πως: “Ανυπομονώ να φέρουμε σπίτι το χρυσό”. Όπερ και εγένετο. H Dream Team κατέκτησε την πρώτη θέση μέσα σε μία ατμόσφαιρα αγάπης και φιλίας μεταξύ συμπαικτών και αντιπάλων, η οποία έδωσε στο μεγαλύτερο point guard όλων των εποχών την δικαίωση που του άξιζε μετά από μία δύσκολη χρονιά αμφιβολίας και κριτικής.
Magic version 2.0
Την σεζόν ’94-’95 ο Magic πήρε την θέση του προπονητή των Lakers χωρίς μεγάλη επιτυχία. Έχοντας τις καλύτερες των προθέσεων και μεγάλη προθυμία να βοηθήσει την παλιά του ομάδα, ήταν προφανές πως η καρδιά του δεν άνηκε στον πάγκο.
Έτσι, την επόμενη χρονιά η μαγεία επιστρέφει ξαφνικά στο παρκέ, σε μορφή power forward αυτή την φορά, καθώς στα 36 του χρόνια πλέον ο Magic είχε βάλει αρκετά κιλά στην προσπάθειά του να καταπολεμήσει τον ιό που τον ανάγκασε να διακόψει την καριέρα του. Αυτό όμως δεν φάνηκε να τον πτοεί ιδιαιτέρως καθώς στο πρώτο του παιχνίδι, κόντρα στους Golden State Warriors σημείωσε 19 πόντους, 8 rebounds και 10 assists θυμίζοντας στους παλιούς και μαθαίνοντας στους καινούριους γιατί του δόθηκε το παρατσούκλι “Magic”. Ακόμα και με τα παραπανίσια κιλά, το τιμώμενο πρόσωπο αυτού του άρθρου έδωσε μία φάση συνώνυμη του ονόματός του με θύμα τον δύστυχο Latrell Sprewell, ο οποίος φημολογείται πως ακόμα ψάχνει την μπάλα… (0:34)
Τέλος Εποχής
Έχοντας μέσα του μία αίσθηση ικανοποίησης για την εξέλιξη των πραγμάτων εντός παρκέ, ο Magic αποφάσισε μετά από αυτή τη σεζόν να αποσυρθεί οριστικά. Είχε κατακτήσει τίτλους και βραβεία που οι περισσότεροι παίκτες μόνο τα ονειρεύονται και είχε αποδείξει σε όλους ότι δεν το βάζει κάτω, ασχέτως πόσο δύσκολος είναι ο αγώνας μπροστά του.
Μέχρι σήμερα έχει ασχοληθεί με διαφόρων ειδών επιχειρήσεις και έχει υπάρξει συνιδιοκτήτης των Los Angeles Dodgers, των Los Angeles Sparks και φυσικά των Los Angeles Lakers. Το πιο σημαντικό του επίτευγμα όμως είναι το “Magic Johnson Foundation” κατά του AIDS το οποίο συνεχίζει να βοηθάει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Ο Magic άφησε πίσω του μία σπουδαία κληρονομιά που ενέπνευσε, και ακόμα εμπνέει, όλους όσους έχουν αγαπήσει το άθλημα του μπάσκετ. Έδωσε και δίνει ακόμα την βοήθειά του σε όσους την χρειάζονται και αποτελεί έναν αθλητή γεμάτο ελπίδα και δύναμη που με έναν “μαγικό” τρόπο καταφέρνει να τις μεταφέρει στους ανθρώπους γύρω του.
Χρόνια πολλά Earvin “Magic” Johnson – Ήσουν και θα είσαι το πιο ζεστό χαμόγελο που είδαμε ποτέ εντός παρκέ.
