Eurobasket 2015 – Παρουσίαση Ομίλων: Group A

Posted on Sep 2 2015 - 10:30am by Mitsos Mavrakis


A small

Το Eurobasket του 2015 απέχει λίγες μόνο μέρες από την αφετηρία του και το Ball Hog, πιστό στις στενή παρακολούθηση κάθε μεγάλου μπασκετικού γεγονότος, δεν θα μπορούσε να μην σας συνοδεύσει στην παρακολούθηση και αυτής της διοργάνωσης. Σήμερα ο Μήτσος (ο) Μαυράκης αναλύει τα rosters και τις προσδοκίες του Α’ Ομίλου, των Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Φινλανδία, Γαλλία, Ισραήλ, Πολωνία και Ρωσία.

A όπως Απουσίες: Οι απουσίες που έχουν αποδεκατίσει τη Ρωσία και τη Βοσνία & Ερζεγοβίνη καθιστούν αυτόν τον όμιλο μια κούρσα μονάχα για ένα άλογο. Και το άλογο αυτό είναι καθαρόαιμο.

Α όπως Αυτοκρατορία: Για πολλά χρόνια το Γαλλικό μπάσκετ μας ήταν γνωστό για τις αφηγήσεις του Σκουντή για το δράμα της Εκεντρεβίλ, την ψύχωση του HadjiGeorge για τις φημισμένες ακαδημίες της INSEP και για τις άγαστες πελατειακές σχέσεις με το εθνικό μας συγκρότημα. Η ανάδειξη τόσου ταλέντου στη Γαλλία έχει κάνει την ομάδα να φαντάζει ως ο μεγαλύτερος τρόμος που εξήχθη από την χώρα, ύστερα από τον Βοναπάρτη και το Martyrs.

Α όπως Ανία: Ο υποφαινόμενος πέρασε διόλου ευκαταφρόνητο χρόνο μέσα στον Αύγουστο όπου αντί να καμαρώνει το απαστράπτον (από την μαρμελάδα) γυμνασμένο κορμί της καλής του, παρακολουθούσε τα απαστράπτοντα (από τον ιδρώτα) κορμιά Βόσνιων-Ερζεγοβινέζων και Φιλανδών ξυλοκόπων σε αυτά τα άνευρα φιλικά προετοιμασίας.

Α όπως Απόλαυση: Αν εξαιρέσουμε τα παιχνίδια της Γαλλίας, είναι πιθανότατο να δούμε ακόμη 10 ντέρμπι στον συγκεκαλυμένα ανταγωνιστικό όμιλο. Και ο όμιλος είναι γεμάτος με μικρές ή και μεγάλες απολαύσεις της ζωής.

Τον Boris Diaw (εντός και εκτός παρκέ)

Τον Petteri Koponen να ταλαιπωρεί αντίπαλα guards (συγγνώμη Νίκο Ζήση αν ξύνω πληγές)

Τα highlight που θα βγάλει ο Shawn Dawson και την ευχαρίστηση να λέτε πως από εδώ τον μάθατε πρώτοι.

Ο Όμιλος Α΄ του Ευρωμπάσκετ 2015 θα λάβει χώρα από την 5η Σεπτεμβρίου έως την 10η Σεπτεμβρίου 2015. Όλοι οι αγώνες του ομίλου θα γίνουν στην Park&Suites Arena του Μονπελιέ, γήπεδο που φιλοξενεί την ομάδα μπασκετικό καμάρι της περιοχής και εφιαλτή κάθε μπαρίστα, Basket Lattes.

Ο όμιλος αποτελείται από την Βοσνία και Ερζεγοβίνη, την Φινλανδία, την Γαλλία, το Ισραήλ, την Πολωνία και την Ρωσία. Οι τέσσερις πρώτες ομάδες στην τελική κατάταξη προκρίνονται στον δεύτερο γύρο.

Γαλλία

Ρόστερ

#ΌνομαΘέση - ΎψοςΗλικίαΟμάδα
4Nicolas BatumSF - 2,0327Charlotte Hornets (NBA)
6Léo WestermannPG - 1,9823Limoges (FRA)
7Joeffrey LauvergnePF/C - 2,0924Denver Nuggets (NBA)
8Charles KaduhiSF - 2,0028Le Mans (FRA)
9Tony ParkerPG - 1,8832San Antonio Spurs (NBA)
10Evan FournierSG - 1,9723Orlando Magic (NBA)
11Floriant PietrusSF - 2,0131SLUC Nancy (FRA)
12Nando De ColoSG - 1,9522CSKA Moscow (RUS)
13Boris DiawPF - 2,0533San Antonio Spurs (NBA)
15Mickael GelebaleSG - 2,0132Le Mans (FRA)
16Rudy GobertC - 2,1322Utah Jazz (NBA
19Mouhammadou JaitehC - 2,1320JSF Nanterre
Πλεονεκτήματα

Το ρόστερ με το περισσότερο συσσωρευμένο ταλέντο σε ολόκληρο το τουρνουά, η Γαλλία, βρίθει επιλογών και μπορεί να σηκώνει παίχτες ΝΒΑ από το βάθος του πάγκου για κάθε θέση. Διατηρώντας τον ίδιο κορμό και τον ίδιο προπονητή για τόσα χρόνια, οι Γάλλοι έχουν αποκτήσει μια ομοιογένεια που δεν συναντάται συνήθως σε ομάδες ψηλού επιπέδου. Διατηρώντας μια θαυμαστή ευελιξία, απόρροια του πλούσιου ρόστερ της, είναι μια ομάδα που μπορεί να αλλάξει το στυλ και να αντεπεξέλθει και σε γρήγορο, αλλά και σε αργό τέμπο. Μπορεί να κατεβάσει στο παρκέ μια πληθώρα δημιουργών από διαφορετικές θέσεις, δίχως να εξαρτάται αποκλειστικά από τα κέφια του Parker. Παρόλ’ αυτά ο Parker αποτελεί τον παίκτη που μπορεί να κερδίσει ένα παιχνίδι απλά και μόνο με το ταλέντο και την αδάμαστη θέλησή του.

Το δυνατό, βέβαια, σημείο της ομάδας του Collet είναι η άμυνα της. Παραδοσιακά οι παίκτες της είναι πάρα πολύ αθλητικοί στην περιφέρεια, αλλά, παράλληλα, η παρουσία του Rudy Gobert στο μέσο της ρακέτας καθιστά απλά απαγορευτική κάθε σκέψη των αντιπάλων για διείσδυση και αποτελεί τη βάση για μία άμυνα που μπορεί να χαρίσει τον τίτλο.

Μειονεκτήματα
Όλη τη φετινή χρονιά βασάνιζε τον Batum ένας τραυματισμός στον καρπό, που επηρέαζε το, άλλοτε αξιόπιστο, σουτ του και τον κατέστησε υπερβολικά παθητικό στην επίθεση του Portland. Αν ο swingman, των Hornets πια, δεν έχει ξεπεράσει τον τραυματισμό του η βασική πεντάδα με τους Parker, Batum, Gelabale και Gobert στερείται μακρινού σουτ, κάτι που αναπόφευκτα θα οδηγεί τους αντιπάλους στο να κλείνουν τη ρακέτα, στερώντας τους διαδρόμους στον Parker. Το κόψιμο του Heurtel στερεί έναν δημιουργό από τον πάγκο που θα μπορούσε να βοηθήσει απέναντι σε ζώνη και κάπως έτσι, πίσω από τον εύθραυστο Parker,  το σχετικό βάρος πέφτει στον De Colo και στον, υπερτιμημένο Diot. Επίσης ο πρόσφατος τραυματισμός του Ajinca αναγκάζει στους Γάλλους να φέρουν μαζί τους το άγουρο project Jaiteh, έχοντας ένα τρομακτικά αθλητικό δίδυμο στο center, που όμως στερείται εμπειρίες και επιθετικού ρεπερτορίου. Το φυσικά προσόντα των παικτών είναι αδιαμφισβήτητα, αλλά ένα προβληματάκι στην αντιμετώπιση του p’n’r ακόμη το έχουν. Ειδικότερα αν ο point guard αποφασίσει να εκτελεί από έξω στις αλλαγές. Όπως μας έδειξε και ο, ακόμη πρόσφατος, ημιτελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ο Collet μπορεί να φαντάζει ως σατανάς απέναντι στους ισπανολιθουανούς πελάτες του, αλλά δεν εμπνέει τρομερή εμπιστοσύνη όταν το παιχνίδι δεν του βγει όπως το έχει σχεδιάσει. Το κύριο πρόβλημα των Γάλλων είναι πως βρίσκονται στη πρωτόγνωρη θέση του φαβορί και μπαίνοντας στο νοκ-αουτ παιχνίδι, μετά από έναν τόσο εύκολο όμιλο, υπάρχει ο φόβος πως μπορεί να παρουσιαστούν πολύ νωθροί και να μην έχουν την ικανότητα να διαχειριστούν πλήρως ένα παιχνίδι μεγάλης έντασης με το βάρος του φαβορί στους ώμους τους.
Προπονητής

Vincent Collet: Combo guard με δεκατριάχρονη καριέρα στην πρώτη κατηγορία του γαλλικού πρωταθλήματος, που μετά έγινε προπονητής, όπως κάθε σωστός μειλίχιος, εγκεφαλικός guard εντός παρκέ. Το 2009, αφού πρώτα οδήγησε την ASVEL Lyon-Villeurbanne στον τίτλο μετά από επτά χρόνια ανομβρίας, πήρε τη θέση του προπονητή στην ομάδα της Γαλλίας, που είχε μόλις αποτύχει να προκριθεί στο Eurobasket εκείνης της χρονιάς από τους προκριματικούς ομίλους. Κατάφερε να συμμαζέψει την ομάδα χτίζοντας ένα συνεπές αγωνιστικό προφίλ που στηρίζεται στην πολύ σφικτή άμυνα. Στις τελευταίες δύο μεγάλες διοργανώσεις ανέβασε το δικό του status σε “Νέμεση της Ισπανικής Αρμάδας” και “Λυτρωτή του Γαλλικού Έθνους”. Οδήγησε την ομάδα στο χρυσό μετάλλιο το 2013 και στο χάλκινο στο Παγκόσμιο του 2014, εκμεταλλευόμενος στο έπακρο τις αδιανόητες εμμονές και την επική κακοδιαχείριση των κατσαπλιάδων συναδέλφων του της εθνικής Ισπανίας.

Το αστέρι

Tony Parker: O στρατηγός και αδιαφιλονίκητος ηγέτης της εθνικής Γαλλίας. Η φετινή αγωνιστική χρονιά τον βρίσκει στο τιμόνι δύο ομάδων καταδικασμένες να γίνουν πρωταθλήτριες, των οποίων όμως η αχίλλειος τους πτέρνα είναι οι δικοί του ευπαθείς αστράγαλοι. Πολλά χρόνια στο κουρμπέτι, εθισμένος στο να πρωταγωνιστεί στο υψηλότερο επίπεδο, το μεγαλύτερο παράσημο που έχει λάβει ποτέ δεν είναι απλά πως ο σπουδαιότερος σύλλογος την τελευταία εικοσαετία στον ομαδικό αθλητισμό έχει προσαρμόσει την αγωνιστική του φιλοσοφία πάνω στα δυνατά του σημεία, αλλά πως με την ασύλληπτου μεγαλείου παράστασή του στο ημιτελικό του προηγούμενου Eurobasket, όχι μόνο ξόρκισε φαντάσματα ετών, αλλά μεταμόρφωσε το συλλογικό ασυνείδητο ενός ολόκληρου έθνους και ψήλωσε τον γαλλικό μπάσκετ και την νοοτροπία με την οποία θα προσεγγίζουν πλέον το άθλημα στην ίδια του τη χώρα.  Στιγμές μεγαλείου και εθνικής ανάτασης που στην γαλλική ιστορία θα μπορέσει μονάχα να παρομοιαστεί με την Άλωση της Βαστίλης.

Παίκτης – κλειδί
H παρουσία και μόνο του Rudy Gobert σαν σκιάχτρο στο κέντρο της ρακέτας μεταμόρφωσε τους Jazz από μια ομάδα βυθισμένη στην μετριότητα σε μια αμυντική υπερδύναμη στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος (προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση, βέβαια, βοήθησε και το trade της χοάνης που λέγεται Kanter) και ξαναέδωσε, μετά από σημαντικά μεγάλο χρονικό διάστημα, θετικό τόνο στο άκουσμα του ονόματος “Rudy”. O 22χρόνος είναι αυτή την στιγμή ο μπαμπουλάς, τις ιστορίες του οποίου διηγούνται οι μανάδες των αντίπαλων centers για να πείσουν τα παιδιά του να φάνε όλες τους τις πρωτεΐνες. Ο κατεξοχήν παίκτης που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες και τις αμυντικές επιδόσεις μιας ομάδας μονάχα με την παρουσία του, θα επανδρώσει το κέντρο της άμυνας των Γάλλων, αποτελώντας τον κορμό μιας άμυνας που δίνει τίτλους, όπως ακριβώς γράφτηκε και ανωτέρω. Μόλις 22 χρονών βρίσκεται μονάχα λίγα χρόνια μακριά από την αναπόφευκτη εδραίωσης της θέσης του ως λαϊκού μύθου.
Μεγάλος απών

Ο Thomas Heurtel, παρά την εκπληκτική του χρονιά, κόπηκε, δείγμα του εντυπωσιακού βάθους των Γάλλων, αλλά επίσης και της νοοτροπίας τους, μιας και, προς τιμήν του, ο Collet προτίμησε να προχωρήσει με ένα ρολίστα όπως ο Kahudi, παρά να διαταράξει τις ισορροπίες έχοντας μια πριμαντόνα σαν τρίτο point guard. Ο Joakim Noah για μια ακόμη φορά απείχε από την εθνική, έχοντας πέσει θύμα των τραυματισμών του, παρόλο που θα προτιμήσει να κάνει seppukku παρά να το παραδεχτεί αυτό ποτέ δημοσίως, αφού, όπως και ο Ιωαννίδης, πάσχει από ιδιοψυχαναγκασμό και θέλει να πεθάνει όρθιος.

Εκτίμηση

Ως τελικό θα φθάσουν δίχως μάλιστα και συγκλονιστικές δυσκολίες. Εκεί νοιώθω πως θα αντικρίσουμε την τελευταία μεγάλη παράσταση του Pau Gasol και οι Γάλλοι θα περάσουν το ασημένιο μετάλλιο στο στήθος.

Σημείωση: Μετά την αρχική δημοσιεύση του κειμένου, ο Diot τραυματίστηκε και αποχώρησε από την αποστολή και στη θέση του κλήθηκε ο αρχικά κομμένος Heurtel. Ο Heurtel αρνήθηκε την πρόταση και τελικά την τελευταία θέση στο roster των Γάλλων θα έχει ο παικταράς (και αγαπημένος μου νεαρός pg), αλλά στάσιμος μετά τον περσινό σοβαρό τραυματισμό του, Leo Westermann, της Limoges CSP.

Πολωνία

Γνωστοί και ως ο “Gortat και η μπάντα από φθηνές επιλογές στο Fantasy Euroleague”. Οι Πολωνοί έχουν χτίσει μια ιδιαίτερα ταλαντούχα και ιδανικά λειτουργική ομάδα γύρω από τον center των Wizards, η οποία μπορεί να μην φθάσουν τα επίπεδα της χρυσής δεκαετίας του ’60, αλλά έχει τα εχέγγυα για να αποτελέσει μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις του τουρνουά.

Ρόστερ
#ΌνομαΘέση - ΎψοςΗλικίαΟμάδα
0Aleksander CzyzSF - 2,0125PGE Turow Zgorzelec (POL)
5Aaron CelSF - 2,0028Stelmet Zielona Góra (POL)
6AJ SlaughterSG - 1,9127Banvit (TUR)
7Damian KuligPF - 2,0528Trabzonspor (TUR)
10Mateusz PonitkaSG/SF – 1,9622Stelmet Zielona Góra (POL)
12Adam WaczynskiSF - 2,0026Rio Natura Monbus Obradoiro (ESP)
13Marcin GortatC - 2,1131Washington Wizards (NBA)
15Lukasz CoszarekPG - 1,8731Stelmet Zielona Góra (POL)
17Przemyslaw ZamojskiSG – 1,9329Stelmet Zielona Góra (POL)
24Przemyslaw KarnovskiC - 2,1522Gonzaga (NCAA)
33Karol GruszeckiSG - 1,9226Stelmet Zielona Góra (POL)
Robert SkibniewskiPG - 1,8232Anwil Wloclawek (POL)
Πλεονεκτήματα
Στα χαρτιά η ομάδα του Mike Taylor φαίνεται να είναι πολύ σωστά δομημένη. Έχει χτιστεί γύρω από τον καλύτερο (μετά την απουσία του Marc Gasol) two way center του τουρνουά (mil disciples Pau) και τον έχει πλαισιώσει με μια σειρά από πολύ καλούς σουτέρ. Στο πλάι του έχει βάλει ένα σύγχρονο stretch 4, τον Damian Kulig, ο οποίος μπορεί να φαντάζει αντιτουριστικός, αλλά το εξαιρετικό του μακρινό σουτ και το υψηλότατό του IQ τον καθιστούν ιδανικό παρτενέρ του Gortat. O Przemyslaw Karnowski, το βουνό του Gonzaga, είναι τεράστιος και έχει πολύ μαλακά χέρια κοντά στο καλάθι, επιτρέποντας στην Πολωνία να έχει δύο πολύ ικανούς σκόρερ στο post για 40 λεπτά. Στον άσο ο έμπειρος Lukasz Koszarek είναι ιδανικός παίκτης του pick’n’roll  που θα παίζει με τον έκτο καλύτερο σκόρερ σε ολόκληρο το ΝΒΑ σε αυτόν τον τομέα, τον Gortat. Γύρω από το p’n’r έχει βάλει το δίδυμο του ποιοτικού ρολίστα Adam Waczynski και εκείνο του, παρολίγον αιώνιου ταλέντου, Mateusz Ponitka. Από τον πάγκο θα σηκώνεται ο  A.J. Slaughter, περήφανος συνεχιστή της παράδοσης των Αμερικάνων υπερσκόρερ με πολωνικό διαβατήριο, πιστό ακόλουθο των βημάτων των Thomas Kelati και David Logan.
Μειονεκτήματα

Οι περιφερειακοί σουτέρ της ομάδας έχουν ως κοινό παρανομαστή, μέχρι τώρα στην καριέρα τους, πως δεν έχουν καταφέρει να δικαιώσουν τις προσδοκίες που υπήρχαν για αυτούς, μιας και είναι ασταθέστατοι. Καλοί σουτέρ, αλλά όλοι είναι αρκετά στατικοί δίχως την μπάλα στα χέρια και μπορεί να παραμένουν σβηστοί αν δεν τραβήξει την προσοχή πάνω του ο Gortat. Στα φιλικά, όμως, έχει παρουσιαστεί ένα μεγαλύτερο πρόβλημα, αυτό της άμυνας, μιας και αυτή έχει δείξει ως τώρα πολύ προβληματική, καθώς ο Gortat δεν μπορεί να μπαλώσει τις αδυναμίες των περιφερειακών του, που, με μόνη εξαίρεση τον Aaron Cel, δεν δείχνουν ιδιαίτερη διάθεση να συνεισφέρουν σε αυτό το κομμάτι.

Προπονητής

Mike Taylor: Ο Ευγένιος Γκέραρντ της Ratiopharm Ulm, όπου και έμεινε για οχτώ συναπτά έτη. Πέρυσι πήρε προαγωγή ως ο προπονητής των Red Maine Claws Boston Celtics. Από τους κύριους υπευθύνους που η ομάδα της Βοστόνης αναζητά ακόμη rim protector ανάμεσα στους 14 ψηλούς που έχει φέτος, αφού ανεπιτυχώς ασχολήθηκε με το κάνει μπασκετμπολίστα τον Fab Melo. Επέστρεψε στην Κεντρική Ευρώπη, που είναι η Ιθάκη του, για να αναλάβει την Εθνική Πολωνίας, μετά από μια τριετία με την Εθνική ομάδα των Τσέχων.

Το αστέρι

Marcin Gortat. Ο Polish Hammer έχει φθάσει πλέον στο σημείο που είναι τόσο καλός που μπορεί να πρωταγωνιστεί στα playoffs του NBA και ακόμη να χαρακτηρίζεται ως υποτιμημένος. Έχει υπάρξει αρκετά ευλογημένος, ώστε να συνεργαστεί κατά σειρά με τους Steve Nash και John Wall, στους οποίους χρωστάει ένα κομμάτι από το παντεσπάνι του. Παρόλ’ αυτά είναι προσηλωμένος αμυντικά και εξαιρετικός rebounder σε άμυνα και επίθεση. Επιθετικά μπορεί το παιχνίδι του να έχει έρθει από τον καιρό των δεινοσαύρων, αλλά τα νούμερα του όταν τελειώνει ρολλάροντας στο p’n’r και στο ανοιχτό γήπεδο είναι κινηματογραφικά και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε κουίζ γνώσεων για να πιάσουν αδιάβαστους και τους πιο φανατικούς στατιστικολάγνους φαν του ΝΒΑ. Απλά σκεφτείτε πως του χρόνου η μεγαλύτερη απειλή της Oklahoma για να αποσπάσει την υπογραφή του Durant είναι η Washington και αυτός ο κύριος θα είναι κομβικό σημείο της παρουσίασής τους.

View post on imgur.com

Παθητική ασφάλεια πέντε αστέρων από το EuroNCAP

Παίκτης – κλειδί

Mateusz Ponitka. Από MVP στο Basketball Without Borders της Βαρκελώνης, σε πρώτο σκόρερ στο Nike Hoop Summit και κυρίαρχη απειλή απέναντι στην περιφερειακή γραμμή των Bradley Beal και Michael Kidd Gilchrist στο τελικό του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Εφήβων, ο Ponitka κατέληξε να είναι γυρολόγος μετρίων ευρωπαϊκών ομάδων στην προσπάθεια του να βρει λεπτά συμμετοχής. Η μεγάλη ευκαιρία να δικαιώσει τις υψηλές προσδοκίες που είχε δημιουργήσει πριν ενηλικιωθεί, έρχεται φέτος με την φανέλα της εθνικής του ομάδας. Ο Taylor του έχει εμπιστευτεί τη θέση του βασικού και του δίνει συχνά την μπάλα στα χέρια, τόσο σαν σουτέρ μετά από screen, όσο και σαν δημιουργού στο πικερό με τον Gortat. Ο Ponitka δείχνει διάθεση να ανταποκριθεί στο ρόλο του και να τραβήξει το σκορ από την περιφέρεια.

Και δεν θα μπορούσα να αντισταθώ και να προσθέσω ένα δεύτερο παίκτη κλειδί, απλά για να αντιγράψω προσαρμοσμένα τον αγαπημένο μου μπασκετικό αρθρογράφο παγκοσμίως:

Ωστόσο, ο βασικός λόγος που θα θυμόμαστε την Turow εθνική Πολωνίας και θα την αγαπάμε για πάντα, είναι η έκθεση στο ευρύ κοινό του απίστευτου τύπου που λέγεται Damian Kulig. Κάτασπρος, καραφλός, με πόδια που νομίζεις ότι ταλαιπωρούνται από φλεβίτιδα, λιγότερο αλτικός και από τον Παπαϊωακείμ στα τελευταία του, χωρίς το ιδανικό ύψος ούτε και βάρος για PF/C, ο Kulig ήταν ο τύπος που βρισκόταν παντού και τα έδινε όλα, κάθε λεπτό από τα 25 που βρισκόταν στο παρκέ. Τέσσερα fouls ανά αγώνα, 10ος σε τάπες (ενεργητικό) και 8ος σε παθητικό. 5ος σε εύστοχα σουτ και 8ος σκόρερ. 13ος αμυντικός rebounder, 17ος σε ευστοχία στα τρίποντα και 22ος σε PIR. Ο Kulig σκόραρε με ένα ανορθόδοξο post-game, με ένα fade-away εδάφους-εδάφους, με τρίποντο που οριακά χαρακτηρίζεται jump shoot, με έξυπνα κοψίματα τα οποία εκτελούσε με απρόσμενη ταχύτητα και ακρίβεια, ενώ στην άμυνα δυσκόλευε κόσμο με τον όγκο του και μοίραζε τάπες, σαν απάτη, επειδή κανείς δεν πίστευε ότι θα μπορέσει να φτάσει εκεί. Δεν χρειάζεται να γράψω για το κλειδί της ομάδα ενόψει Eurocup Eurobasket.

Μεγάλος απών

O Πολωνο-κοσοβάρος Dardan Berisha οργίασε φέτος στην μικρότερη τη τάξη Βαλκανική λίγκα, έχοντας 26,2 πόντους και 5,2 assists και κέρδισε επάξια την προαγωγή στους μεγάλους, υπογράφοντας τριετές συμβόλαιο με την Cibona. Αναπληρωματικό point guard των Πολωνών, τους έδινε ενέργεια από τον πάγκο μέχρι τον τραυματισμό που θα αναγκάσει τον Taylor να κάνει αλχημείες με τον Slaughter στον άσο, όταν περνάει εκτός ο Koszarek. Ο Maciej Lampe είναι επίσης απών για την ομάδα της Πολωνίας, δίνοντάς μας την ευκαιρία να θυμηθούμε τότε που ο Guru του ΝΒΑ Draft, o Chad Ford, αναρωτιόταν μέσω του ESPN γιατί ο Riley προτίμησε να επιλέξει τον Wade αντί του Lampe με την πέμπτη επιλογή στο draft του 2003.

Εκτίμηση

Η Πολωνία είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα ομάδα κι έχει την απαιτούμενη ποιότητα για να  φθάσει ως την οκτάδα και να διεκδικήσει την πρόκριση στο προ-ολυμπιακό τουρνουά. Επίσης φοβάμαι πως έχω ασχοληθεί υπέρμετρα μαζί τους γιατί έχω αρχίσει να έχω τα συμπτώματα: θεωρώντας πως η Stelmet Zielona Góra θα κάνει κηδείες στη φετινή Euroleague και να θρηνώ για την απουσία του Dardan Berisha από το Eurobasket περισσότερο και από αυτή του Bo McCaleb.

Φινλανδία

Η υλοτομία είναι από τις βασικές πλουτοπαραγωγικές πηγές της Φινλανδίας, οπότε είναι δόκιμο να τους αποκαλέσουμε “ένα έθνος ξυλοκόπων”. Παρόλ’ αυτά η επίμονη δουλειά τους έχει δημιουργήσει μια αξιοσέβαστη σκληροτράχηλη ομάδα, την λεγόμενη και “Susijengi” ή αλλιώς “Aγέλη Λύκων”. Στο τελευταίο Ευρωμπάσκετ βίωσε την σημαντικότερη, ως τώρα, στιγμή της σύγχρονης μπασκετικής ιστορίας της, νικώντας την Ισπανία σε ένα από αυτά τα amigos para siempre παιχνίδια που ολοκλήρωναν τη φάση των ομίλων. Και μετά, κάτω από την ευγενή χορηγία των Angry Birds, κέρδισαν μια wild card για το Παγκόσμιο της Ισπανίας, όπου δικαιολόγησαν την παρουσία τους κουβαλώντας μαζί τους και 7.000 φιλάθλους/τουρίστες. Αιχμή του δόρατος αποτελεί ο ιδιοφυής Petteri Koponen, που αποτελεί και man crush του συντάκτη του κειμένου, όπως θα διαπιστώσετε και παρακάτω.
Ρόστερ
#ΌνομαΘέση - ΎψοςΗλικίαΟμάδα
4Mikko KoivistoSG – 1,9328Royal Hali Gaziantep (TUR)
7Shawn HuffSG – 1,98 31MHP Riesen Ludwigsburg (GER)
8Gerald LeeC - 2,0828UCAM Murcia (ESP)
9Sasu SalinSG – 1,9124Herbalife Gran Canaria (ESP)
10Tuukka KottiPF – 2,04 34Loimaa Bisons (FIN)
11Petteri KoponenPG – 1,9427Khmki (RUS)
12Matti NuutinenSF – 2,0025Loimaa Bisons (FIN)
21Ville KaunistoPF – 2,04 33Kouvot Kouvola (FIN)
24Joonas CavénC - 2,1122Delaware 87ers (NBDL)
30Roope AhonenPG – 1,8725Boras Basket (SWE)
31Jamar WilsonPG – 1,8531SPO Rouen Basket (FRA)
33Erik MurphyPF - 2,0825Besiktas (TUR)
Πλεονεκτήματα

O Henrik Dettmann χτίζει με υπομονή μια ομάδα τα τελευταία χρονιά και παρά την απουσία της ιερής σεκόγιας του φινλανδικού μπάσκετ, Hanno Möttölä, έχει μια πολύ δεμένη ομάδα, με πρωτόγνωρη χημεία για εθνικό σύλλογο που συναντιέται κυρίως τα καλοκαίρια. Παρουσιάζονται μονίμως έτοιμοι να υπερβούν τις δυνατότητες τους σε αυτά τα τουρνουά, κάτω από την ηγεσία του φανταστικού κύριου Koponen, που μετά από μια καταπληκτική χρονιά στην Khimki, έρχεται να βάλει υποψηφιότητα για το βραβείου του χρυσού Teodosic, που δίνεται κάθε χρόνο στο πιο μπασκετικό guard του τουρνουά. Οι Huff και Lee θα δώσουν μούσκουλα και ένταση στην ομάδα και δεν πρόκειται να παραδώσουν rebound ή αμυντική θέση αμαχητί. Ο Murphy, μετά από ένα ανεπιτυχές φλερτ ετών με το ΝΒΑ, επιστρέφει στην Ευρώπη, όπου μπορεί να είναι από τα καλύτερα stretch-4 αυτής της ηπείρου. Επίσης, ο Salin1)που στα πλαίσια αυτού του αφιερώματος έμαθα πως δεν είναι Σλοβένος, αν έχει ξεπεράσει πλήρως τον τραυματισμό του, θα είναι φονιάς από μακρινή απόσταση και η παρουσία του Wilson τους επιτρέπει να κατεβαίνουν με δίδυμο point guards, που θα απελευθερώνει τον Koponen για να εκτελέσει μακριά από την μπάλα. Και επίσης έχουν ένα από τα πιο πορωτικά κοινά σε παγκόσμιο επίπεδο, με τους ιδιαίτερα φασαριόζους φιλάθλους τους να κάνουν κάθε γήπεδο που αγωνίζονται οι Susijengi καυτό σαν σάουνα.

Μειονεκτήματα

Μπορεί να τους λέμε ξυλοκόπους, αλλά οι Φινλανδοί δεν έχουν και την πιο ψηλή ομάδα. Το μπόι τους φαίνεται αμυντικά , αφού αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στην άμυνα στα ψηλά, μην έχοντας κανέναν μπλοκέρ (ο Gerald Lee, βασικό τους center δεν είχε ούτε ένα κόψιμο στο Mundobasket). Παρά την προσπάθεια τους, δεν μπορούν να καθαρίσουν τα αμυντικά rebounds με επιτυχία. Ενώ είναι καλοί στο να πιέζουν την μπάλα, δεν έχουν τις ανάλογες αντοχές, γεγονός που τους αφήνει δίχως ανάσες στο φινάλε των παιχνιδιών. Επιθετικά στηρίζουν πολλά στο μακρινό τους σουτ, που μπορεί να υποφέρει λόγω του τραυματισμού του Salin, και στη δημιουργία όποιος βγάλει εκτός παιχνιδιού τον Koponen θα έχει μπλοκάρει εξ’ολοκλήρου τους Φινλανδούς.

Προπονητής

Henrik Dettmann: Ξεκίνησε σαν νιάτο 26 χρονών να προπονεί την Helsinki, για να αναλάβει μετά από οχτώ χρόνιας την εθνική ομάδα της χώρας του. Το 1997 είχε την τύχη να συμπέσει η πρόσληψη του στην Εθνική ομάδα της Γερμανίας, με τον ερχομό ενός κυρίου ονόματι Dirk Nowitzki. O Dettmann έχτισε με σοφία ένα σύνολο από ρολίστες που έπαιζαν μια σκληρή άμυνα κι άφησε την επίθεση στα χέρια του σουπερστάρ του. Μαζί οδήγησαν την Γερμανία στο χάλκινο μετάλλιο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος 2002, μέχρι να αναγκαστεί να εγκαταλείψει τη θέση στον Dirk Bauermann, μετά την αποτυχία στο ευρωπαϊκό του 2003. Η εθνική ομάδα της Φινλανδίας του έδωσε και πάλι τα ηνία το 2004 και χρόνο με το χρόνο η υπομονή τους ανταμείφθηκε, αφού ο Detmann έχτισε μια σκληροτράχηλη ομάδα από overachievers, που έχει γίνει μια υπολογίσιμη δύναμη στα διεθνή τουρνουά από το 2011 και μετά.

Το αστέρι

O Petteri Koponen. O αληταράς point guard της Khmki που πρωταγωνιστεί στους εφιάλτες των παίκτες της εθνικής μας ομάδας μετά από το σεμιναριακό διασυρμό της περιφερειακής άμυνας της ομάδας του Εθνικού μας Σταρ. Φινλανδός ψαράς στην καταγωγή, αλλά με ένα αλήτικο μπάσκετ ,που μοιάζει σαν να έχει βγει από τα playgrounds της Νέας Υόρκης. Η σπουδαιότερη συνεισφορά των Φινλανδών στην οικειοποίηση και χρήση της αμερικάνικης κουλτούρας από τους Leningrad Cowboys.

Παικταράς που βρωμάει μπασκετοσύνη σε κάθε του ενέργεια στο παρκέ, αποτελεί τoν φύση και θέση αρχηγό των Φινλανδών. Εξαιρετικός δημιουργός με την μπάλα στα χέρια, με προτίμηση βέβαια να σουτάρει το jump shoot από μέση και μακρινή απόσταση, καθώς, παρότι σκληροτράχηλος, αποφεύγει τις πολλές επαφές κοντά στο καλάθι. Στην άμυνα, πάρα την έλλειψη φυσικών προσόντων, είναι τσιμπούρι, καθώς πιέζει και κλέβει μπάλες από τους αντίπαλους χειριστές.

Παίκτης – κλειδί

O Gerald Lee. O πρώην συμπαίκτης του Πελεκάνου στην ομάδα, για της οποίας τα εισιτήρια φευγαλέα αναρωτήθηκε ο Γιάννης Χατσιος, Asesoft Ploiești, θα κληθεί να επιβάλλει την πυγμή του στην frontline των Φινλανδών. Ο Lee με τα μούσκουλα και το δυναμισμό του κοντά στη ρακέτα δίνει τον τόνο για την ομάδα του. Το παιδί Φινλανδέζας μητέρας και Αμερικάνου πατέρα2)παίκτης της Uusikaupunki, ενάντια της οποίας ο Γκάλης έχει κάνει ρεκόρ ασίστ πριν πολλά, πολλά χρόνια είναι ότι μπασκετικότερο έχει βγει από τη συνεργασία των δύο αυτών λαών μετά τον Drew Gooden την αλήστου μνήμης ομαδάρα των Honka Espoo Playboys.

Μεγάλος απών

Ο Drew Gooden, που πρωταγωνίστησε σε αυτή την ομαδική παράκρουση που είχαμε πάθει όλοι φέτος στα play offs και τον βλέπαμε σαν χρήσιμο stretch-5 στους Wizards, αποφάσισε ενάντια στο να τιμήσει την πατρίδα της μητέρας του, και δεν θα έχουμε την ευκαιρία να βλέπουμε τον Χάτσιο να αργοβυθίζεται στο έλος της παραφροσύνης, προσπαθώντας να κατανοήσει τί βλέπει. Οι απουσίες, πέρα αυτού, είναι μετρημένες και δίνουν την ευκαιρία στον Detmann για ανανέωση, μιας που αποσύρθηκε ο μύθος του φινλανδικού μπάσκετ και πρώτος Φινλανδός που έπαιξε στο ΝΒΑ, Hanno Aleksanteri Möttölä, και ο διαχρονικός ρολίστας point guard, Teemu Ranniko.

Εκτίμηση

Όπως μάθαμε και στο προηγούμενο τουρνουά οι Φινλανδοί είναι μία από τις ομάδες τις οποίες δεν πρέπει να λαμβάνουμε ελαφρά τη καρδία. Περιμένουμε να περάσουν από τον όμιλο και μετά να δαγκώσουν στη καρωτίδα τον αντίπαλο στα νοκ άουτ παιχνίδια και να περάσουν για έναν ένδοξο αποκλεισμό στα προημιτελικά.

Ισραήλ

Μετά το άσχημο αποτέλεσμα στα γήπεδα της Σλοβενίας, το Ισραήλ αποφάσισε να κάνει μια καινούργια αρχή δίνοντας τα ηνία στον Edelstein, ο οποίος έχει προσπαθήσει να αλλάξει το αγωνιστικό προφίλ της ομάδας δίνοντας έναν πιο ελεύθερο χαρακτήρα. Επιθετική ομάδα, με πιο πολύ φιλελεύθερη προσέγγιση, που κάνει τα μεσημεριανά παιχνίδια πολύ πιο ελκυστικά για τον τηλεθεατή.

Ρόστερ

#ΌνομαΘέση - ΎψοςΗλικίαΟμάδα
4Afik NissimPG - 1,8634Hapoel Eilat (ISR)
5Dagan YivzoriSG - 1,9330Maccabi Tel Aviv (ISR)
6Shawn DawsonSG/SF - 1,9322Maccabi Rishon (ISR)
7Gal MekelPG - 1,9027Nizhny Novgorod (RUS)
8Lior EliyahuPF - 2,0330Hapoel Jerusalem (ISR)
9Omri CasspiSF/PF - 2,0427Sacramento Kings (NBA)
10Raviv LimonadSG - 1,9131Hapoel Tel Aviv (ISR)
11Elisay KadirPF -2,0228Hapoel Eilat (ISR)
12Yogev OhayonPG - 1,9128Maccabi Tel Aviv (ISR)
13Alex ChubrevichC -2,1729Maccabi Haifa (ISR)
14Yaniv GreenPF/C -2,0435Hapoel Jerusalem (ISR)
15D'Or FischerC -2,1134Unics Kazan (RUS)
16Robert RothbartC -2,1729Ironi Nahariya (ISR)
21Oz BlayzerSF - 1,9923Bnei Herzliya (ISR)
22Rafael MencoSF - 1,9821Galil Gilboa (ISR)
Πλεονεκτήματα

Υπάρχει αρκετό επιθετικό ταλέντο διαθέσιμο στην ομάδα του. Τα χαμηλά του σχήματα, με τον Casspi σαν ελαφρύ power forward, τον Dawson στα φτερά και το δίδυμο των Mekel και Ohayon στα guards μπορούν να δημιουργήσουν πολλά προβλήματα σε πιο αργές άμυνες και να σκοράρουν κατά βούληση στο ανοιχτό γήπεδο. Η κυκλοφορία της μπάλας είναι αρκετά καλή και, δίχως να έχει καθαρόαιμους σουτέρ, το Ισραήλ μπορεί να βρει πολύ καλά και ελεύθερα σουτ. Επιπλέον, έχει παίκτες που έχουν αγωνιστεί σε υψηλό επίπεδο, με διόλου ευκαταφρόνητη εμπειρία, που μπορούν να πάρουν την ομάδα στις πλάτες τους σε κλειστούς αγώνες.

Μειονεκτήματα

Επιθετικό ταλέντο υπάρχει μπόλικο, αλλά δεν υπάρχει η παραμικρή αμυντική προσήλωση. Ο D’Or Fisher είναι σε φάση “I’m too old for this shit”, καθώς αναγκάζεται στα 34 του να μπει τερματοφύλακας σε μια άμυνα που μπάζει. To rotation στους ψηλούς είναι αποκαρδιωτικό, καθώς από πίσω έχουν τον ξύλινο Chubrevich, και μάλιστα έφθασαν στο σημείο να καλέσουν και τον Yaniv Green, οπότε μάλλον ο Fisher είναι καταδικασμένος να παίζει μέχρι τα σαράντα.

Προπονητής

Erez Edelstein: Ο David Blatt δεν ήταν διαθέσιμος, o Pinnie Gershon είχε ανειλημμένες υποχρεώσεις, ο Tzvika Serf κάπου στράβωσε στη διαδρομή και τελικά ο κλήρος έλαχε στον Erez Edelstein. Πρώην μαθητής του Gershon, ο προπονητής της πρώτης ομάδας στην ιστορία της Ισραηλινής λίγκας που διοικείται από τους φιλάθλους της, της Hapoel Tel Aviv, την οποία είχε οδηγήσει, ως η αληθινή αγαπημένη λαϊκή ομάδα, σε μια σειρά από αξέχαστους θριάμβους απέναντι στην μισητή κατ’ όνομα “Ομάδα του Λαού”.

Το αστέρι

Μετά την αναγέννηση του στα παρκέ και την συνείδηση των φιλάθλων του ΝΒΑ, λόγω του bromance που ζει με τον DeMarcus Cousins, ο Omri Casspi, ετοιμάζεται να ηγηθεί στην επάνοδο της ομάδας του “περιούσιου λαού του Θεού” από την έρημο των πρωινών αγώνων κατάταξης που έχει καταπέσει στις τελευταίες διοργανώσεις. Πολύ καλός σουτέρ για τρεις πόντους και εξαιρετικός σκόρερ, ανθίζει σε ομάδες που τρέχουν στο ανοιχτό γήπεδο όπως το Sacramento του George Karl η η εθνική Ισραήλ που φιλοδοξεί να χτίσει ο Εdelstein. Κινούμενος στο περιθώριο του ΝΒΑ, το δεύτερο μισό της περσινής σεζόν στο Sacramento είναι μία από τις ιστορίες που ζεσταίνουν την ψυχή, αφού η ζωογόνος δύναμη της αγάπης που απορρέει από το Center του Sacramento (και η άπλετη εμπιστοσύνη του Karl) τον μεταμόρφωσε. Στην εθνική του παραμένει αδιαφιλονίκητος ηγέτης και σκόρερ που θα κληθεί να τραβήξει την ομάδα στις πλάτες του.

Παίκτης – κλειδί

Στα φετινά playoffs της Ισραηλινής λίγκας ηγέτης της Maccabi Rishon LeZion ήταν o Shawn Dawson, έχοντας μέσο όρο 21 πόντους, με 50% στα σουτ και 7,5 rebounds, 2 assists, 2 κλεψίματα και 2,5 κοψίματα. Ο Shawn Dawson δεν είναι κάποιος έμπειρος Aμερικάνος, από αυτούς που εισάγουν αφειδώς στην ισραηλινή λίγκα, αλλά ένας απίστευτα ταλαντούχος 21χρονος ισραηλινός swingman. Και τώρα που έχω την αμέριστη προσοχή σας επιτρέψτε μου να συνεχίσω με αυτό:

Εξαιρετικός αθλητής με τεράστια χέρια, που ξεκίνησε στα νιάτα παίζοντας σαν τεσσάρι. Με το καιρό μετακινήθηκε στην περιφέρεια, όπου σκόραρε κυρίως στο ανοιχτό γήπεδο και με κοψίματα, αλλά αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα στη δημιουργία. Και ξαφνικά μπαίνει στην φετινή χρονιά και ήταν ολοκληρωτικά μεταμορφωμένος κι ενώ, μέχρι πρότινος, το σουτ του εθεωρείτο το αδύνατο του σημείο, άρχιζε να σουτάρει με 35% από τη γραμμή των τριών πόντων. Βελτιώθηκε πολύ στον χειρισμό της μπάλας και στην δημιουργία από isolation, ενώ συνεχίζει να είναι ασταμάτητος στο ανοιχτό γήπεδο και κοντά στο καλάθι .

Μεγάλος απών

Ο Guy Pnini βίωσε, νεαρός κιόλας, την μέγιστη τιμή που μπορεί να δοθεί σε Ισραηλινό, και έγινε αρχηγός της Maccabi Tel Aviv. Δηλαδή στις κλίμακες του Σιωνισμού ήταν λίγο πιο πάνω από τον Drake, τον Amos Oz και τον Woody Allen. Μετά αποκάλεσε έναν αντίπαλό του “Χίτλερ” και τιμωρήθηκε από την ομάδα του, αλλά και από τον Γιαχβέ τον ίδιο, και η καριέρα του δεν ανέκαμψε έκτοτε.

Εκτίμηση

Θα βάλουν πολλά και θα φάνε ακόμη περισσότερα. Κάποιος από τους Βόσνιους θα κάνει ρεκόρ καριέρας απέναντι τους και θα περιγράφει το παιγνίδι απέναντι στο Ισραήλ με μελαγχολία χρόνια μετά στα εγγόνια του.

Βοσνία και Ερζεγοβίνη

Η Βοσνία έρχεται στο τουρνουά γονατισμένη από τις απώλειες ολάκερου του ποιοτικού της frontcourt (Đedović, Teletović και Nurkić). Ο Ivanović έχει προσπαθήσει να ανοίξει το rotation της ομάδας, και απαλλαγμένος από τις χειμερινές υποχρεώσεις, έχει ακολουθήσει μια μακρά κι επίμονη προετοιμασία για να εγκαταστήσει επιθετικούς αυτοματισμούς και να σκληρύνει επιθετικά την ομάδα του. Πληθώρα ταλέντων υπάρχει από πίσω, αλλά οι Βόσνιοι έχουν αποφασίσει να κυνηγήσουν την πρόκριση και έχουν κατεβάσει, δυστυχώς, μονάχα τον Nedim Buza και τους Glovovac και Vrabac, αφήνοντας εκτός τον υπέροχο νεαρό κύριο Atic3)και ενώ ξεσκόνιζα το κείμενο πήρε το μάτι μου αυτό.
Ρόστερ
#ΌνομαΘέση - ΎψοςΗλικίαΟμάδα
4Muhamed PasalicPG - 1,9227Αρης Θεσσαλονίκης (GRE)
5Nedim BuzaSF - 2,0020Telenet Oostende
6Andrija StipanovicC - 2,0828Trabzonspor (TUR)
7Marko SutaloSG - 1,9332Timisoara (RUM)
9Edin Bavcic PF - 2,0831Sigal Pristina (KSV)
10Nemanja GordicPG - 1,9228Cedevita (CRO)
11Elmedin KikanovićPF/C - 2,1027Alba Berlin (GER)
13Dalibor PersicSF - 1,9730Timisoara (RUM)
14Miroslav TodicPF - 2,0530Tofas Bursa (TUR)
15Milan MilosevicSF - 2,0330AEK (GRE)
20Alex RenfroePG - 1,9229Bayern Munich (GER)
23Adin VrabacSF - 2,0321TBB Trier (GER)
Πλεονεκτήματα
Με τον Ivanovic να έχει διαθέσει πια όλη την προσοχή στην ομάδα, απερίσπαστος από χειμερινές υποχρεώσεις, έχουν κάνει την, μεγαλύτερη σε διάρκεια, προετοιμασία από κάθε άλλη ομάδα και έχουν προσπαθήσει να υποκαταστήσουν την έλλειψη ταλέντου, με μια άριστα δομημένη επίθεση, βασισμένη στην καλή κυκλοφορίας της μπάλας και με συνεπή άμυνα. Ο Renfroe κατέπληξε φέτος στην Ευρωλίγκα, με το μυαλωμένο του παιχνίδι σαν οργανωτής και θα ήταν μια ιδανική επιλογή νατουραλιζέ για να δημιουργεί στο pick’n’roll με τον Nurkic ή να βρίσκει τον Teletovic σε ανοιχτό γήπεδο. Αλλά αυτοί μας τελείωσαν, οπότε το καλύτερο που θα μπορούσε να περιμένουν οι Βόσνιοι είναι να χτίσει μια λειτουργική επίθεση ο Ivanović και να παρουσιαστεί στο τουρνουά ο φλεγόμενος Šutalo, του οποίου τα ποσοστά στα τρίποντα διαχρονικά κυμαίνονται από 21,9% μέχρι 55%. Ο υπέρμετρα μπασκετικός Kikanović θα σκοράρει αφειδώς δίνοντας μας ένα preview από τί θα παρακολουθήσουμε τον αποψινό χειμώνα από το Βερολίνο.
Μειονεκτήματα
Υπάρχει μια ένδεια ταλέντου, ασυνήθιστη για χώρα της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Στα φιλικά έχει φανεί σαν μια ομάδα που προσπαθεί να παίξει ένα παιχνίδι υψηλού ρυθμού, σήμα κατατεθέν του προπονητή της, αλλά ούτε μπορεί να σκοράρει, μήτε μπορεί να εμποδίσει τους αντιπάλους της από το να κάνουν το ίδιο.
Προπονητής

Dusko Ivanović. Μετά το πέρας του πρωταθλήματος της Ενωμένης Γιουγκοσλαβίας το 1982-83 ο, 18χρονος τότε, Drazen Petrovic ήταν δεύτερος σκόρερ της διοργάνωσης. Στην πρώτη θέση με μέσο όρο 27,4 πόντος ήταν ο shooting guard της Buducnost, Dusko Ivanović. Ο Ivanović σαν παίκτης, ήταν ακριβώς το είδος παίκτη που θα λάτρευε αργότερα και σαν προπονητής. Ήταν συγκλονιστικός σουτέρ που ήταν ταυτόχρονα και σκυλί στην άμυνα. Αγωνίστηκε 10 σεζόν στο γιουγκοσλαβικό πρωτάθλημα με μέσο όρο καριέρας 23 πόντων και φυσικά έζησε το αποκορύφωμά του όταν ο Malkovic τον εμπιστεύτηκε, σαν τον βετεράνο σκόρερ, δίπλα στα εκπληκτικά μωρά της Yugoplastica με τα οποία σχημάτισε την πιο αξιολάτρευτη ομάδα στην ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ και σήκωσε και δύο Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Συνέχισε να πυρπολεί τα καλάθια μέχρι τα 37 του χρόνια. Και τότε από τους πάγκους της Fribourg Olympic και της εθνικής Ελβετίας ξεκίνησε το επόμενο, εξίσου σπουδαίο, κεφάλαιο της καριέρας του. Μετά από μια πλήρως επιτυχημένη χρονιά στη Limoges, ο Querejeta τον κάλεσε να αναλάβει την Saski Baskonia και τότε γεννήθηκε ένας παράφορος έρωτας και ένα ταίριασμα γραμμένο στα άστρα. Με τους Βάσκους κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, τρία κύπελλα κι έφθασε δύο φορές στον τελικό της Ευρωλίγκας, δημιουργώντας μια σειρά από εξαιρετικούς παίκτες και παίζοντας πανέμορφο επιθετικό μπάσκετ στην πορεία. Τα τρία χρόνια τους στην Barcelona ενδιάμεσα σημαδεύτηκαν με συγκρούσεις μεταξύ του δυνάστη Ivanović και των πιο μποέμ Καταλανών. Τέλος, πέρυσι ο Ivanović έφθασε από τα μέρη μας για να προπονήσει τον Παναθηναϊκό και τότε φάνηκε πως, παρά την φήμη του σαν δικτάτορας, δεν έπιανε μία μπροστά στον τροχονόμο της λογικής, τον Kim Jong-Un του ελληνικού μπάσκετ.

Το αστέρι

Elmedin Kikanović. Το καινούργιο απόκτημα της Alba Βερολίνου είναι ένα σκόρερ ολκής από τη θέση του Center. Πολύ μαλακά χέρια, με πολύ καλή αίσθηση του χώρου. Βρίσκεται διαρκώς σε θέση να σκοράρει με το εξαιρετικό του footwork και είναι πραγματικά έκπληξη η ευελιξία του, βάζοντας την μπάλα στο παρκέ ενώ παίζει με πρόσωπο. Παρόλο που είναι κατεξοχήν σκόρερ, είναι και πολύ καλός πασέρ στα double teams και θα κληθεί να τραβήξει το κουπί και να προσφέρει πόντους κοντά στο καλάθι για τους Βόσνιους, εν την απουσία του Nurkic. Η συνεργασία pick’n’roll στον ένα χρόνο που έμεινε ο D.J. Cooper στο Enisey ήταν καρμική και έκανε του φιλάθλους στο Krasnodar, αλλά και τους μάνατζερς των δύο παικτών, πολύ ευτυχισμένους.

Παίκτης – κλειδί

Marko Šutalo. Αν πραγματικά ξέρει να κάνει κάτι έξοχα, και καλύτερα από κάθε άλλο προπονητή, ο Ivanović, είναι να δημιουργεί υπεραξίες στη θέση του shooting guard. Ο Μαυροβούνιος coach λατρεύει τα SGs που λατρεύουν να σουτάρουν, και στη φετινή ομάδα δεν έχει άλλη επιλογή από το να στήνει τα “κερατά” για τον Šutalo. Το τελευταία δύο χρόνια οργιάζει στην Ρουμανία, όπου αποτελεί έναν vintage ’80s Ray Allen των Καρπαθίων, και με την απουσία των Teletovic και Nendjovic, ο ασυνείδητος Βόσνιος σουτέρ θα πάρει όσα σουτ του αναλογούν και μετά πολλά ακόμη περισσότερα.

Μεγάλος απών

Πολλές και σημαντικές οι φετινές απουσίες της Βοσνίας. Αρχικά, ο Mirza Teletovic, ο οποίος στην τελευταία του συμμετοχή με την Εθνική Βοσνία έπαιρνε κατά μέσο όρο 20 σουτ σε 27 λεπτά συμμετοχής, με σχεδόν 10 από αυτά να είναι τρίποντα, βιώνοντας την ονείρωξη κάθε μικρού παιδιού που ονειρεύεται να φορέσει τη φανέλα με το εθνόσημο. Επίσης θα λείπει ο Nihad Đedović, ο οποίος άρχισε επιτέλους, με τη φετινή του χρονιά στην Bayern, να δικαιώνει τις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει, όταν είχε μεταγραφεί ανήλικος στην Barcelona. Αλλά η τεράστια απουσία για την ομάδα της Βοσνίας, και παράλληλα απώλεια για την Ασφάλεια, την Τάξη και τον κόσμο της κουλτούρας και του θεάματος γενικότερα, είναι αυτή του πατέρα του Yusuf Nurkic. Ο νεαρός center έκανε μια πολύ καλή πρώτη χρονιά στο Denver, αλλά μπορεί να μην είχε γίνει επαγγελματίας, αν ο ατζέντης του δεν είχα ακουστά για τον μπάτσο που είχε δείρει 14 άτομα σε ένα καβγά κι ατρόμητος τον αναζήτησε για να διαπιστώσει πως είχε ένα γιο που είχε πάρει τα γονίδιά του. Καταλαβαίνουμε πως η βοσνιακή ομοσπονδία έχει οικονομικά προβλήματα και γι’ αυτό ίσως θα έπρεπε εμείς οι ρέκτες του αθλητικού πολιτισμού να τσοντάρουμε για να επιτρέψουμε στον μπαμπά Nurkic να κάνει τη βοσνιακή ομάδα ανταγωνιστικότερη απλά με την παρουσία του στις εξέδρες του γηπέδου.

Εκτίμηση

Η Βοσνία δεν πρόκειται να μακροημερεύσει σε αυτό το τουρνουά και, εκτός απροόπτου, θα πάρει την τελευταία θέση στον όμιλο. Δεν υπάρχει όμως λόγος για τους Βόσνιους να τραγουδάνε Sevdalinka, μιας και το μπασκετικό μέλλον της χώρας προδιαγράφεται ευήλιο.

Ρωσία

“Γκλάσνοστ” ανέκραξε η FIBA Europe, φύσηξε και γκρέμισε την παράγκα της Ρώσικης Ομοσπονδίας (στην ανοργανωσιά τον οποίων χρωστάμε σαν κράτος το ότι έχουμε προπονητή τον Κατσικάρη και όχι κάνα “Δράκο”). Η Ρωσία μάλλον συμμορφώθηκε τελικά και θα γλυτώσει την ποινή αποκλεισμού. Αλλά αν κρίνουμε από τις εμφανίσεις της ομάδας προς το παρόν, ο αποκλεισμός από το συγκεκριμένο τουρνουά θα τους γλίτωνε μάλλον από τον εξευτελισμό. Η παλιά φρουρά αποσύρθηκε και ο ηγέτης της καινούργιας γενιάς ψάχνει σπίτι στην Μόσχα για να μην αναγκαστεί να γυρίσει στο πατρικό του, στερώντας μας στιγμές μαγείας βγαλμένες από τα παρκέ του ΝΒΑ όπως αυτή.

Ρόστερ

     
1Andrey ZubkovSF - 2,0524Lokomotiv Kuban (RUS)
4Evgeny BaburinSG - 1,9028Nizhny Novgorod (RUS)
5Ruslan PateevC - 2,1325Khimki (RUS)
7Vitaly FridzonSG -1,9530CSKA Moscow (RUS)
9Egor VyaltsevSG - 1,9230Khimki (RUS)
11Semen AntonovPF/C - 2,0626Nizhny Novgorod (RUS)
12Sergey Monya2,02 - SF32Khimki (RUS)
13Dmitry Khvostov1,90 - PG26Nizhny Novgorod (RUS)
14Anton PonkrashovPG -2,0029Unics Kazan (RUS)
20Andrey VorontsevichPF - 2,0728CSKA Moscow (RUS)
32Andrey DesyatnikovC - 2,2021Zenit San Petersburg (RUS)
41Nikita KurbanovAF - 2,0229CSKA Moscow (RUS)
Πλεονεκτήματα
H Ρωσία παραμένει μια αρκετά πλούσια σε ταλέντο μπασκετική σχολή. Το roster βρίθει από ταλαντούχους παίκτες, που μπορούν να δουν το φετινό τουρνουά σαν μια ανοιχτή audition για τη θέση του ηγέτη της εθνικής Ρωσίας και να αδράξουν την ευκαιρία να ανεβάσουν κατακόρυφα του κασέ, μιας που το πακέτο ταλαντούχος μπασκετμπολίστας με Ρώσικη υπηκοότητα είναι από τα πιο προσοδοφόρα επαγγέλματα των ημερών μας. Υπάρχει αθλητισμός σε κάθε θέση και το τέσσερα με τους Voroncevich και Antonov και είναι ίσως η πιο βαθιά θέση στο Eurobasket.
Μειονεκτήματα
Με βάση τις απουσίες θα μπορούσαμε να κάνουμε μια δωδεκάδα που θα είχε κατατροπώσει τους παρόντες της φετινής εθνικής Ρωσίας. Το ταλέντο δεν λείπει, αλλά οι περιπέτειες, σχετικά με την συμμετοχή ή όχι στο τουρνουά, πρέπει να έχουν κατατροπώσει το ηθικό των παικτών, με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται, στα ως τώρα παιχνίδια, σαν μια πλήρως αποσυνδεδεμένη και δίχως κίνητρο ομάδα. Παρά το βάθος στο τέσσερα, η ομάδα είναι εξαιρετικά ρηχή στο πέντε και το μεγάλο της πρόβλημα είναι οι δύο ασταθέστατοι point guards, που όσο ταλέντο έχουν, τόση εμπιστοσύνη δεν εμπνέουν.
Προπονητής

Evgeny Pashutin: Έκανε μια αξιοπρόσεκτη, χαμηλών τόνων καριέρα, σαν μυαλωμένο point guard. Το 2003 αποσύρθηκε στο αποκορύφωμα της αθλητικής του καριέρας του, έχοντας πάρει τον πρώτο του τίτλο σαν παίκτης της CSKA Μόσχας. Ανέλαβε αμέσως την εφηβική ομάδα της CSKA σηκώνοντας την αντίστοιχη Ευρωλίγκα. Η δουλειά του στους εφήβους, όπου έβγαλε τον Kurbanov, άφησε τις καλύτερες των εντυπώσεων και πήρε κατευθείαν προαγωγή σαν βοηθός του Messina στην ανδρική ομάδα, με την οποία σήκωσε και δυο Ευρωλίγκες. Από το 2008 και έκτοτε αναλαμβάνει, σε ρόλο μπαλαντέρ, να συμμαζέψει ρώσικες ομάδες που δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα την προηγούμενη χρονιά, με θετικά συνήθως αποτελέσματα, καταφέρνοντας και 2 Eurocup με τις UNICS Kazan και Lokomotiv Kuban4)δίχως να σηκώσει το Τρόπαιο του Προπονητή της Χρονιάς που θα τον οδηγούσε στον πάγκο του εθνικού μας συγκροτήματος, αντί της Ρωσίας.

Το αστέρι

Andrey Voronchevich: Απόφοιτος της σχολής εκμάθησης του μπάσκετ για μοντέρνα τεσσάρια του Khryapa και άξιος διάδοχός του στο ρόλο ως παίκτη καταλύτη και στις δυο πλευρές του παρκέ για την ομάδα του Λαού. Προέρχεται από την καλύτερη χρονιά της καριέρας του και, επιτέλους, έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου για να εκπληρώσει τις υποσχέσεις που μου είχε αφήσει ένα καλοκαιρινό απόγευμα το 2009, όταν είχε σκοράρει 20 πόντους στην ήττα της Ρωσίας από την Ελλάδα για το τουρνουά Ακρόπολις5)Από τις αξέχαστες φορές που έχω δει μπροστά στα ίδια μου τα μάτια ένα παντελώς άγνωστο ψηλό με τόσο ταλέντο και προοπτική. Μία μου έχει συμβεί με τον 22χρονο Voronchevich και άλλη μία με τον 21χρονο Blatche, οπότε μην μου δίνετε και πολύ σημασία.

Παίκτης – κλειδί
Anton Ponkrashov. Ο επάξιος διάδοχος του Λένιν, στο ρόλο του Ρώσου που τα έβαλε με μια αυτοκρατορία που φάνταζε ανίκητη και, παρά τις αντιξοότητες, ένωσε τους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου στο πλάι του και μας χάρισε μια νίκη που αποτέλεσε φωτεινό φάρο στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ο Ponkrashov πρωτοστάτησε στο θρίαμβο των Ρώσων στον τελικό του 2007 και μας δείχνει τα ψήγματα του ταλέντου του, μονάχα όποτε αγωνίζεται απέναντι σε ισπανικές ομάδες. Κατασκευασμένος σύμφωνα με όλες τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει ο point guard του 21ου πρώτου αιώνα (Rigaudeau, Παπαλουκάς, Καυκής), χρησιμοποιεί τα μακριά του χέρια για να ταλαιπωρεί τους αντίπαλους περιφερειακούς και για να οργανώσει το παιχνίδι της ομάδας, αλλά ποτέ δεν χαράμισε το χρόνο του με παλιομοδίτικες ασχολίες των point guard του 20ου αιώνα, όπως το σουτ απο μακριά.
Bonus: Στιγμές ανείπωτης ηδονής

Μεγάλοι απόντες
Ο Andrei Kirilenko αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, οπότε το φετινό του καλοκαίρι, αντί για να καλπάζει στα παρκέ με τη φανέλα της Ρωσίας, το περνάει λαμβάνοντας customαρισμένα Καλάσνικοφ και εισάγοντας το απαύγασμα του αμερικάνικου πολιτισμού στην Ρωσίας, ανοίγοντας το πρώτο Hooters. Ο Alexey Shved επέστρεψε στην Μόσχα για να γίνει ο πιο ακριβοπληρωμένος μπασκετμπολίστα στην Ευρώπη και έχει μείνει πίσω για να ετοιμάσει τις δικαιολογίες που θα ξεστομίζει όταν φάει πάγκο, πίσω από τον Petteri Koponen και δεν δικαιολογήσει τα τρία εκατομμύρια τον χρόνο. Ο Timofey Mozgov ετοιμάζεται για την πιο σημαντική χρονιά της καριέρας του, μιας και θα παλέψει για το πρωτάθλημα του ΝΒΑ σαν βασικό center του Cleveland και σε αντάλλαγμα θα λάβει συμβόλαιο με οχταψήφιες αποδοχές το χρόνο, που ίσως του επιτρέψει να ανανεώσει την γκαρνταρόμπα του. Ακολουθεί η γαμήλια φώτο του Ρώσου γίγαντα:
Ο Sasha Kaun, πιασμένος από το να σηκώνει Ευρωλίγκες με την CSKA, αποφάσισε να αποσυρθεί από το μπάσκετ για κάνα μήνα, μέχρι να υπογράψει με το Cleveland, σε ρόλο μάλιστα μπασκετμπολίστα, ως εικάζουμε από το ύψος του συμβολαίου. Τέλος, ο Sergey Karasev, ήταν κάποια στιγμή της χρονιάς βασικός στο Brooklyn μέχρι να τον πετύχουν στο ξενοδοχείο της ομάδας με τρεις strippers, ξημερώματα πριν από αγώνα. Έκτοτε, έχοντας βιώσει το αποκορύφωμα της καριέρας του νωρίς, έχει αποφασίσει να απέχει από τις αγωνιστικές υποχρεώσεις.
Εκτίμηση

Οι ζώνες του Pashutin και ο αθλητισμός των Ρώσων forwards θα τους δώσουν τη νίκη απέναντι στο Ισραήλ, που θα τους επιτρέψει να προκριθούν στην επόμενη φάση, όπου και θα αποκλειστούν από κάποια έτερη πρώην Σοβιετική Δημοκρατία (Λιθουανία ή Λετονία). Ένας από τους Ρώσους παίκτες θα λάβει δυσανάλογο για την προσφορά του συμβόλαιο, λόγω μιας καλής εμφάνισης με την φανέλας της εθνικής.

Κλείνοντας την παρουσίαση του συγκεκριμένου ομίλου, να ξεφύγω από αυτόν απλά αναφέροντας πως οι Zoran Dragic και Alexey Shved θα είναι απλά κομπάρσοι του Koponen στην Khimki.

The following two tabs change content below.

Mitsos Mavrakis

Χαζοχαρούμενος κουλτουριάρης για τους Τζιτζιφιώτες, χυδαίος κάγκουρας για όλους τους άλλους, ένα κιτς, παρτσακλό πολύχρωμο αγόρι, που γίνεται ένας λαϊκός καργιόλης όταν βλέπει/παίζει μπάσκετ (ή ακούει hip hop) o Μήτσος Μαυράκης νοιώθει απολύτως άνετα μόνο όταν είναι ανάμεσα στις γάτες ή όταν παραληρεί για το BallHog.

References
1 που στα πλαίσια αυτού του αφιερώματος έμαθα πως δεν είναι Σλοβένος
2 παίκτης της Uusikaupunki, ενάντια της οποίας ο Γκάλης έχει κάνει ρεκόρ ασίστ πριν πολλά, πολλά χρόνια
3 και ενώ ξεσκόνιζα το κείμενο πήρε το μάτι μου αυτό
4 δίχως να σηκώσει το Τρόπαιο του Προπονητή της Χρονιάς που θα τον οδηγούσε στον πάγκο του εθνικού μας συγκροτήματος, αντί της Ρωσίας
5 Από τις αξέχαστες φορές που έχω δει μπροστά στα ίδια μου τα μάτια ένα παντελώς άγνωστο ψηλό με τόσο ταλέντο και προοπτική. Μία μου έχει συμβεί με τον 22χρονο Voronchevich και άλλη μία με τον 21χρονο Blatche, οπότε μην μου δίνετε και πολύ σημασία