Μια Επίσημη Αγαπημένη Γεμάτη Υποσχέσεις αλλά και Αδυναμίες

8+2 Σημεία – Συμπεράσματα – Εκτιμήσεις για την Εθνική Ελλάδας λίγο πριν το Eurobasket 2015

Τα φιλικά τελείωσαν, η 12αδα της Εθνικής είναι εδώ και καιρό γνωστή και η προσμονή για τα παιχνίδια του Eurobasket μέρα με τη μέρα μεγαλώνει. Παρακολουθήσαμε τα φιλικά προετοιμασίας της ομάδας και σας παρουσιάζουμε όλα τα αγωνιστικά στοιχεία που είδαμε να αποτυπώνει η Εθνική στο παρκέ, αλλά και κάποιες πρόσθετες παραμέτρους, εντός και εκτός των γραμμών του γηπέδου.

Για να είμαστε ξεκάθαροι από την αρχή, θα ακολουθήσουμε πιστά δύο κανόνες που, πριν από κάθε τουρνουά, κάθε αρθρογράφος οφείλει να ακολουθεί: πρώτον, ο προπονητής ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον. Είναι αυτός που έχει την γενική εικόνα της ομάδας και τη διαχείριση της από την αρχή μέχρι το τέλος. Αυτό μας οδηγεί στον δεύτερο κανόνα, ο οποίος και είναι πως πάντα στο τέλος κάνουμε ταμείο. Κατά τη διάρκεια ενός τουρνουά, με πάρα πολλές αστάθμητες παραμέτρους, κάθε προσπάθεια κριτικής μπορεί να αποβεί άτοπη. Μόνο στο τέλος, με την ολοκληρωμένη εικόνα στη διάθεση μας, θα μπορέσουμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για την πορεία της Εθνικής στο Eurobasket. Είναι γνωστή η «ασθένεια» των μπασκετικών να περιμένουν στη γωνία και να προδικάζουν κάθε αποτυχία, και θέλουμε να προλάβουμε τις φωνές κριτικής απέναντι στον προπονητή της Εθνικής, πριν ακόμα ξεκινήσει η διοργάνωση.

1. Επιλογή 12αδας

Ο coach Κατσικάρης επέλεξε να δοκιμάσει όλους τους παίκτες που είχε στη διάθεση του από την αρχική επιλογή στα δύο πρώτα τουρνουά που έλαβε μέρος η Εθνική, σε Κωνσταντινούπολη και Ξάνθη, και να επιλέξει την τελική 12αδα πριν από το τελευταίο χρονικά τουρνουά, το Ακρόπολις. Τα πρώτα κοψίματα παικτών ήταν εύκολη απόφαση για τον προπονητή, καθώς οι Σαρικόπουλος και Αθηναίου είχαν προσκληθεί για να συμπληρώνουν τις προπονήσεις και να κερδίσουν παραστάσεις από προετοιμασία Εθνικής ομάδας. Και οι δύο παίκτες προέρχονταν από καλές αγωνιστικές σεζόν με τις ομάδες τους και η κλήση τους στην προεπιλογή αποτέλεσε επιβράβευση.

Η δυσκολότερη απόφαση για τον προπονητή ήταν το ποιοι θα είναι οι δύο τελευταίοι παίκτες που δεν θα ακολουθήσουν την αποστολή της Εθνικής στο τουρνουά. Ο Κατσικάρης, πολύ πριν το ξεκίνημα της προετοιμασίας και με τα ταξίδια του στην Αμερική, είχε δείξει την πρόθεση του να πάει στο τουρνουά με ό,τι καλύτερο και ποιοτικότερο διαθέτει η Εθνική σε έμψυχο δυναμικό. Οπότε το κόψιμο των Γιάνκοβιτς- Αγραβάνη βασίστηκε πρωτίστως σε αυτή τη λογική σε συνδυασμό με τα αγωνιστικά κριτήρια.

Ο Γιάνκοβιτς, ταλαντούχος παίκτης σε νεαρή ηλικία, έχει την ατυχία να παίζει σε μια θέση στην οποία φέτος η Εθνική έχει τους ποιοτικότερους παίκτες στην ιστορία της, με Αντετοκούνμπο, Περπέρογλου και Παπανικολάου. Θα έκανε τρομερή εντύπωση αν θυσίαζε κάποιον από τους τρεις λοιπόν ο προπονητής για να πάρει στη θέση του τον Γιάνκοβιτς. Δεν είναι μόνο θέμα εμπειρίας και παραστάσεων, αλλά και αγωνιστικών χαρακτηριστικών, καθώς ο νεαρός παίκτης δεν έχει να προσφέρει στην παρούσα φάση κάποιο διαφορετικό αγωνιστικό στοιχείο από αυτά που προσφέρει η τριάδα των small forwards που θα ταξιδέψει στην Κροατία. Η μόνη ένσταση που θα μπορούσε να έχει κάποιος, θα ήταν το αξιόπιστο περιφερειακό σουτ του Γιάνκοβιτς, που ίσως λείψει στις επιλογές στο σετ παιχνίδι της Εθνικής, αν οι Περπέρογλου και Παπανικολάου δεν προσφέρουν τα αναμενόμενα στον συγκεκριμένο τομέα.

Ο Αγραβάνης από την άλλη, αποτελεί μια διαφορετική περίπτωση και οι ενστάσεις για το αν θα έπρεπε να είναι στην τελική επιλογή είναι περισσότερες και ίσως να πληθύνουν στο μέλλον αν η πορεία της εθνικής δεν είναι η ευκταία. Και αυτός έχει την ατυχία να έχει μπροστά τους παίκτες όπως οι Πρίντεζης και Καϊμακόγλου, αλλά στο αγωνιστικό κομμάτι έχει στοιχεία τα οποία θα μπορούσαν να βοηθήσουν την Εθνική και να μειώσουν το ρίσκο της επιλογής μόνο δύο centers, και μάλιστα με το ίδιο χτυπητό μειονέκτημα. Η δυνατότητα του να έχει η Εθνική το δίδυμο Μπουρούση- Κουφού στη θέση 5 είναι μεγάλο αγωνιστικό πλεονέκτημα, αλλά η μη επιλογή τρίτου ψηλού, έστω και κατά ανάγκη center, όπως είναι ο Αγραβάνης, θα μείωνε το ρίσκο και τις πιθανότητες να χρειαστεί να παίξει ο Καϊμακόγλου ή ακόμα κι ο Αντετοκούνμπο σε αυτή τη θέση. To ακριβώς αντίστροφο είχε συμβεί στο προηγούμενο Ευρωμπάσκετ, που ο Trinchieri επέλεξε τον Καββαδά σαν τρίτο center και πέρα από τη βοήθεια εναντίον του Marc Gasol άφησε ένα κενό στο rotation της εθνικής στα υπόλοιπα παιχνίδια. Ο Αγραβάνης είναι ένας καλός αμυντικός παίκτης, περισσότερο λόγω δύναμης και ενέργειας που βγάζει, παρά των τεχνικών του δυνατοτήτων, και δείχνει να δουλεύει συνεχώς με σκοπό τη βελτίωση του. Το να ταξίδευε στην Κροατία μαζί με την υπόλοιπη ομάδα, θα του έδινε παραστάσεις και εμπειρία και θα μείωνε τις προσευχές μας κατά τη διάρκεια του τουρνουά να μην τραυματιστεί κάποιος από τους δύο ψηλούς. Το θέμα είναι όμως ποιος παίκτης θα «θυσιαζόταν» για να γίνει αυτή η επιλογή. Η λογική λέει πως αυτός θα ήταν ο Μάντζαρης, που είχε μικρό χρόνο συμμετοχής στα φιλικά προετοιμασίας ως πέμπτο guard. Όμως ποια ομάδα έχει την πολυτέλεια να κόψει από το roster της έναν από τους καλύτερους ευρωπαίους αμυντικούς guards και, παράλληλα, έναν από τους καλύτερους χειριστές μπάλας; Ο Μάντζαρης είναι σε θέση να δυσκολέψει το παιχνίδι οποιουδήποτε αντιπάλου χρεωθεί το μαρκάρισμα και να βοηθήσει στην καταστροφή του παιχνιδιού της αντίπαλης ομάδας ώστε να καλυφθεί και το μειονέκτημα με τα αργά πόδια κάτω από τη ρακέτα στην άμυνα μας, ενώ είναι και πολύ καλή η χημεία που έχει με τον Σπανούλη με την συμπλήρωση των χαρακτηριστικών τους.

Όπως γράψαμε και στην αρχή, θα ακολουθήσουμε τους δύο κανόνες όπως οφείλουμε και θα ελπίζουμε στο τέλος ο προπονητής να έχει δικαιωθεί απολύτως για τις επιλογές του.

2. Επιλογή αντιπάλων στα φιλικά

Ο coach Κατσικάρης επέλεξε για τα οκτώ φιλικά που έδωσε η Εθνική (το πρώτο χρονικά φιλικό ουσιαστικά αποτελούσε περισσότερο προπονητικό διπλό, παρά φιλικό προετοιμασίας σύμφωνα με δηλώσεις του) ομάδες δυναμικότητας χαμηλότερης, όπως Τσεχία, Βοσνία, Ολλανδία, Ρωσία, ή παραπλήσιας με τη δικιά μας, όπως Τουρκία και Λιθουανία. Σίγουρα όταν το προπονητικό team έκλεινε τα φιλικά, δεν γνώριζε πως η Βοσνία και η Ρωσία θα εμφανίζονταν τόσο αποδυναμωμένες λόγω απουσιών, αλλά φάνηκε η πρόθεση του να έχει τη δυνατότητα ο προπονητής να δοκιμάσει όλα όσα σχεδίαζε στο μυαλό του σε αυτά τα οκτώ παιχνίδια. Για αυτό και απέφυγε τους μεγάλους αντιπάλους για κάποιο φιλικό παιχνίδι, στο οποίο κάποια ευρεία ήττα, λόγω μη ετοιμότητας της ομάδας, θα προκαλούσε γκρίνιες και μουρμούρες.

Ο στόχος ήταν να έχει το χρόνο ο προπονητής να τεστάρει όλα τα ζευγάρια ψηλών-κοντών που είχε στη διάθεση του, ώστε να βρει αυτά που ταιριάζουν περισσότερο στην αγωνιστική του φιλοσοφία, και να αποκτήσει χημεία η ομάδα. Ειδικά η δεύτερη παράμετρος είναι εξαιρετικά σημαντική για μια ομάδα με αμυντική φιλοσοφία όπως η Εθνική.

3. Δίψα για διάκριση.

Τα έξι χρόνια χωρίς διάκριση είναι πολλά για μια Εθνική που μας είχε καλομάθει σε επιτυχίες. Τελευταίο μετάλλιο ήταν το χάλκινο στην Πολωνία, το 2009, και από τότε μόνο η έκτη θέση του Eurobasket της Λιθουανίας μπορούμε να πούμε πως ήταν κοντά στις προσδοκίες μας. Φέτος έχουμε δύο μεγάλες επιστροφές, με ξεχωριστή σημασία η καθεμία, στο δυναμικό της Εθνικής. Η πρώτη είναι του Σπανούλη, ο οποίος έχει αποδείξει πως όποτε έχει τις αγωνιστικές αντοχές και δεν έχει κάποιο πρόβλημα τραυματισμού, είναι πάντα στο πλευρό της Εθνικής και τη βάζει πάνω από τους δύο μήνες ξεκούρασης από τις αγωνιστικές υποχρεώσεις. Η δεύτερη είναι η επιστροφή του Κουφού, μετά την αποχή του από την Εθνική και την «εθνική προδοσία» που έσπευσαν να του χρεώσουν όλοι οι «σχετικοί» με το άθλημα, παρατρεχάμενοι του “Ισόβιου”. Το ότι ο coach Κατσικάρης ταξίδεψε μόνος στις ΗΠΑ, για να βρεθεί με τον παίκτη και να τον πείσει να αγωνιστεί ξανά με τα χρώματα της Εθνικής, χωρίς την παρέμβαση ανθρώπων της Ομοσπονδίας, λέει πάρα πολλά. Το επιχείρημα, άλλωστε, που επικαλούταν ο παίχτης, ότι δηλαδή έμπαινε σε contract year, δεν είναι καθόλου αμελητέο και χρησιμοποιείται ευρέως από παίκτες του ΝΒΑ, ειδικότερα μετά και τον τραυματισμό του Paul George πέρσι το καλοκαίρι με την Team USA ¹⁾φέτος ήδη οι Utah Jazz έχασαν το βασικό τους point guard Dante Exum μετά από τον τραυματισμό του τελευταίο σε φιλικό της Εθνικής Αυστραλίας. Αντίθετα, φέτος το καλοκαίρι ο Κουφός υπέγραψε συμβόλαιο 4 ετών και $ 33 εκατ. με τους Kings και είναι, αν μη τί άλλο, απαλλαγμένος από το άγχος του επαγγελματικού του μέλλοντος ²⁾γεγονός που δεν εμπόδιζε τον Marc Gasol που επέλεξε να ξεκουραστεί μετά την υπογραφή του συμβολαίου με τους Grizzlies με απολαβές 113 εκατομυρρίων για πέντε χρόνια.

Δίψα για διάκριση σίγουρα υπάρχει στις τάξεις της Εθνικής. Η φουρνιά των παλαιότερων παικτών (Σπανούλης, Ζήσης, Μπουρούσης) γνωρίζει πως δεν έχει απομείνει πάρα πολύ άμμος στην κλεψύδρα της αγωνιστικής τους παρουσίας με την Εθνική και το επόμενο Eurobasket θα είναι πλέον σε τέσσερα χρόνια. Και σίγουρα θα θέλουν να αποχωρήσουν από την, ενδεχομένως τελευταία τους παρουσία στη συγκεκριμένη διοργάνωση, με ακόμα ένα μετάλλιο κρεμασμένο στο στήθος τους. Η αμέσως επόμενη ηλικιακά φουρνιά (Περπέρογλου, Πρίντεζης) θέλουν να αποδείξουν πως είναι έτοιμοι να οδηγήσουν την Εθνική στο μεταβατικό στάδιο και να μπουν μπροστά για το μέλλον. Όσο αφορά τους νέους, και μόνο που βλέπει κάποιος την ενέργεια που βγάζουν στο παρκέ παίκτες όπως ο Σλούκας και ο Αντετοκούνμπο, δεν αφήνει καμία αμφιβολία για το ύψος που βάζουν τον πήχη των ομαδικών, αλλά και προσωπικών φιλοδοξιών.

Κρίνουμε την οποιαδήποτε κουβέντα και κριτική περί “χορτασμένων παλιών παικτών”, “οι οποίοι παίζουν περισσότερο για αγγαρεία” και την κριτική πως “οι νέοι παίζουν μόνο για προσωπικό όφελος και προβολή”, όχι μόνο άτοπη και άκυρη, αλλά και κακόβουλη.

4. Αγωνιστική χημεία μεταξύ των παικτών.

Η διάθεση του προπονητή στα φιλικά προετοιμασίας ήταν ξεκάθαρη από την αρχή. Ήθελε να δοκιμάσει όλους τους συνδυασμούς, τόσο στο ζευγάρωμα των guards, όσο και στη συνεργασία μεταξύ guards και centers. Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα της Εθνικής να μπορεί να κάνει αλλαγές στις θέσεις των guards και τον Σπανούλη να αντικαθιστά ο Σλούκας και τον Καλάθη ο Ζήσης ή ο Μάντζαρης. Το μεγάλο στοίχημα για κάθε προπονητή όμως, είναι να βρει το κατάλληλο δίδυμο για να αποδώσει στο παρκέ την αγωνιστική του φιλοσοφία.

Στα περισσότερα φιλικά είδαμε να ξεκινάνε μαζί Σπανούλης και Καλάθης αλλά, ομολογουμένως, το αποτέλεσμα δεν μας άφησε ικανοποιημένους. Η ομάδα δείχνει να βασίζεται υπερβολικά πάνω στις δημιουργικές εμπνεύσεις του Σπανούλη, ακόμα και όταν στο παρκέ υπάρχουν παίκτες που θα μπορούσαν να αναλάβουν και αυτοί δημιουργικές πρωτοβουλίες. Ο Σπανούλης είναι ένας παίκτης αποδεδειγμένης (τεράστιας) αξίας, μέσα στους πέντε καλύτερους guards της Ευρώπης, αλλά κάποιοι μικροτραυματισμοί, και τα χρόνια που κουβαλάει πλέον στα πόδια του, δείχνουν να τον έχουν επηρεάσει. Είναι ένας παίκτης που κάλλιστα μπορεί να αλλάξει τη ροή ενός παιχνιδιού με τις ικανότητες του, αλλά στα φιλικά προετοιμασίας έδειχνε να παιδεύεται απέναντι σε δυνατές άμυνες αντιπάλων και να μην μπορεί να μοιραστεί το δημιουργικό κομμάτι με το δεύτερο guard στο παρκέ.

Λύσεις στην περιφέρεια υπάρχουν αρκετές και είναι εξίσου ποιοτικές όλες τους, αλλά κατά τη διάρκεια των αγώνων, όταν ο αντίπαλος δεν μας δίνει τη δυνατότητα να τρέξουμε γρήγορα το γήπεδο και να πάμε σε coast to coast, τρόπος παιχνιδιού στον οποίο ο Καλάθης είναι ο καλύτερος guard αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, ο coach Κατσικάρης θα μπορούσε να επιλέξει δοκιμασμένες πετυχημένες συνταγές χρόνων όπως τα δίδυμα Ζήσης-Σπανούλης και Μάντζαρης-Σπανούλης.

Ένα ακόμα προβληματικό ζευγάρωμα που διακρίναμε μέσα από τους χρόνους συμμετοχής του στα φιλικά προετοιμασίας, είναι αυτό με την κοινή παρουσία στο παρκέ των Αντετοκούνμπο και Πρίντεζη. Όχι πως και οι δύο δεν είχαν εξαιρετικές εμφανίσεις στα φιλικά, αλλά υπήρχαν στιγμές που φαινόταν πως ο ένας χαλάει το παιχνίδι του άλλου. Το νέο στοιχείο που προσπαθεί να βάλει ο προπονητής στο παιχνίδι της Εθνικής με τα πλαϊνά σκριν από τη θέση 4 προς τον guard, φάνηκε να το αφομοιώνει καλύτερα ο Πρίντεζης, ενώ ο Αντετοκούνμπο προτιμούσε να απομονώνεται δεχόμενος την μπάλα στα χέρια, σε πλαϊνή θέση στην περιφέρεια και να παίζει τον αντίπαλο στα πόδια, χωρίς να περιμένει να δεχτεί σκριν. Κάπου το πράγμα μπερδευόταν και μπλόκαρε τις επιθέσεις σε σετ παιχνίδι της ομάδας.

Στο ζευγάρωμα ψηλών με κοντούς, αυτό που πραγματικά ξεχώρισε ήταν του Κουφού με τον Καλάθη, που προσέφερε κάποιες  ενέργειες εξαιρετικής ομορφιάς και έμπνευσης, αφού γνωρίζουν πάρα πολύ καλά το παιχνίδι ο ένας του άλλου από τη συνύπαρξη τους στους Memphis Grizzlies. Επίσης εξαιρετικές ήταν και οι συνεργασίες του Σπανούλη με τον Μπουρούση, με τον Έλληνα center να δέχεται την μπάλα ακριβώς εκεί όπου έχει τη δυνατότητα να τελειώσει τη φάση, και όχι σε σημεία από τα οποία δεν έχει την ίδια αποτελεσματικότητα.

Για αυτούς τους λόγους θα προτιμούσα να δω τον προπονητή να επιλέγει ένα διαφορετικό δίδυμο στα guards από αυτό που φαίνεται πως θα αποτελέσει το βασικό, τουλάχιστον στα πρώτα παιχνίδια της φάσης των ομίλων. Προς το παρόν συνυπάρχουν στην ομάδα αλλά δεν έχουν μπορέσει με την συνεργασία τους να εκμεταλλευτούν τις δυνατοτητές τους στο έπακρο. Η συμφωνία για τώρα συμπεριλαμβάνει την Καλάθη να οργανώνει το πρώτα δέκα δευτερολέπτα της επίθεσης και μετά να περνάει την μπάλα στον Σπανούλη για να δημιουργήσει με pick’n’roll. Βέβαια, σε ένα τόσο ποιοτικό roster, ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα είναι να κατορθώσεις να το διαχειριστείς σωστά, ανάλογα με το παιχνίδι και τις συνθήκες που διαμορφώνονται ανά λεπτό, και να μην υποκύψεις στη βαρύτητα των ονομάτων.

5. Απόδοση παικτών στα φιλικά προετοιμασίας

Τα οκτώ παιχνίδια που έδωσε η Εθνική κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της αποτελούν ένα ικανοποιητικό δείγμα για την αγωνιστική κατάσταση των παικτών της. Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως ότι είδαμε στα φιλικά, θα δούμε και στα επίσημα παιχνίδια. Απλώς μας δίνεται η ευκαιρία να δούμε το επίπεδο απόδοσης που βρίσκεται ο κάθε παίκτης την παρούσα στιγμή.

Οι τέσσερις παίκτες που ξεχώρισαν με την απόδοση τους ήταν οι Πρίντεζης, Ζήσης, Μπουρούσης και Αντετοκούνμπο. Φάνηκε να είναι ένα σκαλί παραπάνω από τους υπολοίπους σε ό,τι αφορά την αγωνιστική ετοιμότητα και θα είναι αυτοί που θα κληθούν να «καθαρίσουν» τα θεωρητικά εύκολα παιχνίδια της φάσης των ομίλων, ώστε να αποφύγουμε δυσάρεστα αποτελέσματα και την, πάντα καθοριστική για τα διασταυρώματα στην επόμενη φάση, ήττα εκτός προγράμματος.

Ένα σκαλί παρακάτω από τους υπολοίπους, όσο αφορά την αγωνιστική κατάσταση, φάνηκαν να είναι οι Σπανούλης και Παπανικολάου. Ο μεν πρώτος, ενώ η Εθνική βασίζει το επιθετικό παιχνίδι της πάνω του όταν είναι μέσα στο παρκέ, φάνηκε να δυσκολεύεται απέναντι σε άμυνες που τον παίζουν επιθετικά και να μην έχει τις εμπνεύσεις που μας έχει συνηθίσει τόσα χρόνια. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως όταν η Εθνική τον χρειαστεί, δεν θα είναι αυτός που θα πάρει το παιχνίδι πάνω του, ένας ρόλος εξάλλου που του ταιριάζει γάντι. Ο Παπανικολάου από την άλλη, δείχνει να πληρώνει την σχεδόν οκτάμηνη αγωνιστική του απραξία στο ΝΒΑ με τους Houston Rockets, και να προσπαθεί να βρει, όχι μόνο τον ρυθμό του, αλλά και το ρόλο του μέσα στο παρκέ. Θα χρειαστεί σίγουρα ένα-δύο καλά επίσημα παιχνίδια ώστε να πάρει μπρος και να ξαναγίνει ο παίκτης που από την περιφέρεια ήταν μεγάλη απειλή και στην άμυνα έσβηνε κάθε προσωπικό αντίπαλο.

Οι υπόλοιποι έξι παίκτες φάνηκε να είναι σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο ετοιμότητας και να περιμένουν να δέσουν με τους υπολοίπους ώστε να ενσωματώσουν τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά τους στην αγωνιστικά φιλοσοφία της ομάδας. Η χημεία, τις περισσότερες φορές, είναι θέμα χρόνου και η δυναμικότητα των αντιπάλων της Εθνικής στην πρώτη φάση του Eurobasket της χαρίζει την πολυτέλεια του να τη χτίσει ακόμα περισσότερο πριν από τα νοκ άουτ παιχνίδια.

6. Το πολυεργαλείο που ονομάζεται Αντετοκούνμπο

Το πόσα πράγματα κάνει ο Αντετοκούνμπο μέσα στο παρκέ και πόσα ακόμα θα μπορεί να κάνει στο μέλλον, είναι κάτι που ένα απαίδευτο στα μπασκετικά μάτι δεν μπορεί να τα διακρίνει εύκολα και για αυτό αρκείται στο να εκθειάζει τα εντυπωσιακά καρφώματα, τα κοψίματα και τον τρόπο που τρέχει το γήπεδο. Πίσω από όλα αυτά όμως υπάρχει και η σύνδεση τους με τον τρόπο παιχνιδιού της Εθνικής.

Στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού της Εθνικής, ο Έλληνας forward έχει την ξεχωριστή ικανότητα να τρέξει το γήπεδο με τρεις τρίπλες μετά από rebound του και να δημιουργήσει αιφνιδιασμό τον οποίο τελειώνει ο ίδιος ή πασάρει στον συμπαίκτη που ακολουθεί. Ακόμα, απέναντι σε αντίπαλους ψηλούς,  έχει τη δυνατότητα να απομονώνεται με τον αντίπαλο του με την μπάλα στα χέρια και να τον παίζει στα πόδια, όπου λόγω εκρηκτικότητας και μεγάλου διασκελισμού, τον αφήνει με άνεση πίσω του, δημιουργώντας επιλογές για εκτέλεση ή πάσα προς ελεύθερο συμπαίκτη. Επιπλέον, τα 2,11 από τα οποία βλέπει τον κόσμο, του επιτρέπουν να ποστάρει κοντύτερα forwards που τον μαρκάρουν. Το σώμα του έχει πια δέσει πολύ και δύσκολα σπρώχνεται εκτός θέσης, ενώ ο συνδυασμός ύψους και wingspam του επιτρέπει να σουτάρει (πολύ) πάνω από τα χέρια του αμυνόμενου. Στα παιχνίδια προετοιμασίας της Εθνικής, η ευχάριστη έκπληξη γύρω από το παιχνίδι του Αντετοκούνμπο ήταν η βελτίωση στο περιφερειακό σουτ, ένα στοιχείο στο οποίο υστερούσε και φαίνεται πως έκατσε και δούλεψε αρκετά για τη βελτίωση του. Ειδικά με το παρόν roster της Εθνικής, που δεν διαθέτει αξιόπιστο κλασικό σουτέρ, είναι στοιχείο που δεν μπορεί ακόμα να κάνει τη διαφορά, αλλά σίγουρα είναι κάτι παραπάνω από χρήσιμο σε μία ομάδα που δεν έχει τον κλασσικό 3-point killer. Ειδικά στην κοινή παρουσία του με τον Πρίντεζη, που όπως γράψαμε και ανωτέρω, έχει δείξει κάποια προβλήματα ως τώρα, η βελτίωση του περιφερειακού σουτ του Αντετοκούνμπο θα βοηθήσει στο να μην δημιουργούνται προβλήματα spacing, με τις άμυνες να κλείνουν αποκλειστικά την ρακέτα και τα προς σε αυτήν περάσματα. Συνολικά λοιπόν, λόγω σωματοδομής, μπορεί να αγωνιστεί με τεράστια ευκολία στη θέση 4 (και υπό συγκεκριμένες καταστάσεις δεν αποκλείεται να τον δούμε και ως 5), δίνοντας τη δυνατότητα στον προπονητή να έχει μεγαλύτερη γκάμα επιλογών, ανάλογα με τις εκάστοτε αγωνιστικές συνθήκες.

Στο αμυντικό κομμάτι η προσφορά του παίκτη είναι ακόμα μεγαλύτερη. Μπορεί να μαρκάρει αντιπάλους σχεδόν σε όλες τις θέσεις, οπότε δίνει την ευκαιρία στον Κατσικάρη να αλλάξει την άμυνα του σε οποιαδήποτε στιγμή χωρίς να χρειαστεί να τον αντικαταστήσει με κάποιον συμπαίκτη του. Το μεγάλο άνοιγμα των χεριών του μπορεί και καλύπτει τις διαγώνιες πάσες που επιχειρούν οι αντίπαλοι για να σπάσουν την πιεστική περιφερειακή άμυνα που ασκεί η Εθνική και τους χαλάει το επιθετικό παιχνίδι. Η βασικότερη όμως βοήθεια που προσφέρει αυτός ο παίκτης-πολυεργαλείο στην Εθνική, είναι οι καλύψεις στους χώρους που δίνει με τα γρήγορα πόδια του και η βοήθεια που δίνει στους ψηλούς όποτε αυτοί βρίσκονται αντιμέτωποι με pick ‘n’ roll καταστάσεις. Οι Μπουρούσης-Κουφός έχουν αργά πόδια και όταν ανεβαίνουν για να βοηθήσουν στο μαρκάρισμα του αντίπαλου guard, πολλές φορές δεν προλαβαίνουν να επιστρέψουν και αφήνουν μεγάλο κενό μέσα στη ρακέτα. Αυτό μπορεί και το καλύπτει γρήγορα ο Αντετοκούνμπο και με το άλμα του μπορεί και κόβει πολλές αντίπαλες προσπάθειες μετά από pick ‘n’ roll plays. Μια σημείωση όμως επί του συγκεκριμένου σημείου: με τον ψηλό να έχει μείνει έξω από τη ρακέτα και με τη συνήθεια του Giannis να επιχειρεί κόψιμο σε κάθε εκτέλεση του αντιπάλου, θα πρέπει οι τρεις υπόλοιποι παίκτες να είναι σε ετοιμότητα για το rebound και να εκτελούν σωστά τα box outs. Είδαμε σε πολλές περιπτώσεις στα φιλικά, οι αντίπαλοι να τελειώνουν με δεύτερη προσπάθεια κάποιες φάσεις μετά από εύκολο επιθετικό rebound.

7. Αμυντική νοοτροπία

Η Εθνική είναι ξεκάθαρο πως θα βασιστεί στις εξαιρετικές αμυντικές της ικανότητες που τη διακρίνουν ως σύνολο. Σε όλα τα παιχνίδια προετοιμασίας δημιούργησε επιθετική δυσφορία στους αντιπάλους με την έντονη πίεση που τους ασκούσε, ειδικά στην περιφέρεια. Στα επτά από τα οκτώ φιλικά παιχνίδια, με εξαίρεση αυτό με την Ολλανδία όπου η αμυντική χαλάρωση ήταν εμφανής, οι αντίπαλοι μας με το ζόρι κατάφεραν να ξεπεράσουν τους 60-65 πόντους. Βασικό μας όπλο λοιπόν στο Eurobasket θα είναι η αμυντική μας λειτουργία, η διάθεση που θα δείχνουν οι παίκτες για αυτή και η εκρηκτικότητα που θα μεταφέρει στην επίθεση.

Πίεση πάνω στη μπάλα, επιθετική άμυνα των ψηλών μας πάνω στους περιφερειακούς των αντιπάλων ώστε να τους καταστρέψουν το δημιουργικό κομμάτι.

Χτυπητό μειονέκτημα της άμυνας της Εθνικής όμως θα είναι τα αργά πόδια των δύο ψηλών μας στις άμυνες pick ‘n’ roll. Αυτή η αδυναμία υπερτονίζεται από την επιλογή των σκληρών hedge out που επιλέγει ο Κατσικάρης και δημιουργεί κενά στην καρδιά της άμυνας. Είναι ένα πρόβλημα που ο coach Κατσικάρης θα προσπαθήσει να λύσει με τις αλληλοκαλύψεις και τις βοήθειες που θα έρχονται από την αδύναμη πλευρά. Η άμυνα είναι πάντα θέμα διάθεσης και μετά θέμα χημείας και για αυτό το μεγάλο στοίχημα για τον προπονητή θα είναι να μην εμφανιστεί σε κανένα παιχνίδι χαλαρή. Ειδικά στα νοκ άουτ παιχνίδια, αυτό είναι κάτι που δεν συγχωρείται.

8. Επιθετικός προσανατολισμός

Η Εθνική είχε ένα στοιχείο στο παιχνίδι της στα φιλικά, το οποίο ουσιαστικά αποτελεί τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Παρουσιάστηκε μια δυσφορία και αδυναμία δημιουργίας στο σετ παιχνίδι σε όλους τους αγώνες της προετοιμασίας, που μόνο κατά διαστήματα φάνηκε να ξεπερνιέται. Το να ξεκινάει η δημιουργία σε όλες τις φάσεις από τον Σπανούλη, όταν αυτός είναι στο παρκέ, δεν έδειξε να βοηθάει ιδιαίτερα την επιθετική ανάπτυξη της ομάδας. Ο Σπανούλης υπερτερεί στον δημιουργικό τομέα του Καλάθη αλλά δεν φαίνεται να είναι ακόμα στο επίπεδο που χρειάζεται για να αναλάβει έναν τέτοιο ρόλο. Ο Καλάθης είναι εξαιρετικός στο να τρέξει το γήπεδο και σε coast to coast καταστάσεις, αλλά σε οργανωμένες επιθέσεις χάνεται εύκολα. Μια προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος είδαμε να γίνεται με τον Αντετοκούνμπο να δίνει σκριν στον άσσο, ακόμα και όταν παίζει στη θέση 3, για να παίξει αυτός το pick ‘n’ roll μαζί του, και όχι ο center. Αυτό που δεν είδαμε όσο θα θέλαμε από τα παιχνίδια της Εθνικής είναι να ακουμπάει η μπάλα στον Giannis σε θέση post, για να παίξει με πλάτη τον αντίπαλο του ή να τραβήξει αντιπάλους πάνω του για να βρει την πάσα για ελεύθερο σουτ στην περιφέρεια. Στοιχείο που με τον Πρίντεζη στο παρκέ η Εθνική το χρησιμοποιεί συνεχώς στο παιχνίδι της. Είναι ακόμα ένας από τους λόγους που ο προπονητής θα πρέπει να δοκιμάζει σε χωριστά σχήματα τους δύο παίκτες στη θέση 4.

Η άλλη όψη της επιθετικής μας αδυναμίας στο σετ παιχνίδι είναι η ξεκάθαρη πρόθεση της ομάδας να τρέχει το γήπεδο σε κάθε ευκαιρία ώστε να μην παγιδεύεται σε άμυνες πέντε εναντίον πέντε. Κάθε παίκτης έχει την εντολή από τον προπονητή να τρέχει το γήπεδο με τη μπάλα μετά από rebound του, ακόμα και οι ψηλοί μας. Δεν ήταν λίγες οι φορές κατά τη διάρκεια των φιλικών που είδαμε τον Μπουρούση να κάνει δυο-τρεις γρήγορες ντρίπλες για να βγάλει τη μπάλα γρήγορα από τη ρακέτα μας μετά από rebound του, πριν τη δώσει σε κάποιον άλλον παίκτη που είχε ξεκινήσει ήδη να τρέχει το γήπεδο. Βασικό ρόλο σε αυτό το στοιχείο του παιχνιδιού μας παίζει ο Αντετοκούνμπο, με τη δυνατότητα που έχει να τρέχει όλο το γήπεδο και να ολοκληρώνει αιφνιδιασμούς με μόνο δύο- τρεις ντρίπλες. Μερικές φορές, βέβαια, υπέπεσε σε εύκολα λάθη λόγω του ενθουσιασμού του και της εκρηκτικότητας του, και αυτό είναι μια παράμετρος που θα πρέπει να δουλέψει μαζί με τον προπονητή για να μη χάνονται ευκαιρίες για εύκολα καλάθια. Το βασικό μειονέκτημα με αυτόν τον τρόπο επίθεσης πάντως, είναι πως η Εθνική μπορεί να τον επιστρατεύσει μόνο ανά διαστήματα και όχι για ολόκληρο παιχνίδι. Δεν γίνεται οι παίκτες καμίας ομάδας να παίζουν σε ρυθμό παρόμοιο με αυτόν που είδαμε στο πρώτο δεκάλεπτο του παιχνιδιού με την Τουρκία στο ΟΑΚΑ. Επίσης, δεν γίνεται να έχεις πάντα απέναντι σου ομάδες που θα σου δίνουν την ευκαιρία να τρέξεις το γήπεδο ανενόχλητος.

9. Το μεγάλο στοίχημα του Κατσικάρη

Σε μια ομάδα όπως η Εθνική, της οποίας το roster «ξεχειλίζει» από ποιότητα και δυνατότητες, αναμενόμενο είναι αυτό να είναι πλήρες και αποτελούμενο από μεγάλες προσωπικότητες. Το μεγάλο ερωτηματικό, λοιπόν, είναι αν ο coach Κατσικάρης θα καταφέρει να μοιράσει το χρόνο συμμετοχής ανάλογα με τις συνθήκες που θα δημιουργούνται σε κάθε παιχνίδι και όχι ανάλογα με την γκρίνια και την προσωπικότητα κάθε παίκτη. Και οι 12 δείχνουν να βάζουν την ομάδα πάνω από όλους και, πρώτα από όλα, από τους ίδιους τους τούς εαυτούς, αλλά πολλές φορές στο παρελθόν τέτοιου ύφους δηλώσεις από τη πλευρά των παικτών, έκρυβαν προβληματικές συμπεριφορές στην πραγματικότητα.

10. Αφήστε τους ήσυχους

Για πρώτη φορά, μετά από τόσα χρόνια, μαθαίνουμε/διαβάζουμε πως η Ομοσπονδία δεν προσπαθεί να παρέμβει στο έργο του προπονητή και άφησε την ομάδα να δουλέψει και να προετοιμαστεί με την ησυχία της. Ελπίζουμε αυτό να συνεχιστεί και τις μέρες του Eurobasket και να μην παρατηρηθεί το γνωστό μπασκετικό φαινόμενο του να στήνονται παίκτες στον τοίχο μετά από μια άτυχη-κακή εμφάνιση ή να νιώσουμε όλες τις πένες στραμμένες προς τον πάγκο έτοιμες να «πυροβολήσουν» το προπονητικό team. Θα κλείσουμε με τους δύο κανόνες με τους οποίους ξεκινήσαμε και ακολουθήσαμε σε όλο το άρθρο και θα συνεχίσουμε να ακολουθούμε και κατά τη διάρκεια του Eurobasket: πρώτον, ο προπονητής ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον. Είναι αυτός που έχει τη γενική εικόνα της ομάδας και τη διαχείριση της από την αρχή μέχρι το τέλος. Αυτό μας οδηγεί στον δεύτερο κανόνα, ο οποίος και είναι πως πάντα στο τέλος κάνουμε ταμείο. Κατά τη διάρκεια ενός τουρνουά, με πάρα πολλές αστάθμητες παραμέτρους, κάθε προσπάθεια κριτικής μπορεί να αποβεί άτοπη. Μόνο στο τέλος, με την ολοκληρωμένη εικόνα στη διάθεση μας, θα μπορέσουμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για την πορεία της Εθνικής στο Eurobasket.

The following two tabs change content below.

• Bio
• Latest Posts

Petros Kaounis

Πρωταθλητής LOL Fantasy League 2014-15 ενάντια σε κάθε λογική. H απαγόρευση του hand-checking σκότωσε μια πολλά υποσχόμενη μπασκετική καριέρα. Βλέποντας τα όνειρά του να γίνονται συντρίμμια, το έριξε στα βιβλία. Όταν τα άλλα παιδάκια προσπαθούσαν να αντιγράψουν στα τσιμέντα τις φιγούρες του MJ, αυτός αντέγραφε τις αγκωνιές του Bill Laimbeer. Από οικονομολόγος κατέληξε συντάκτης στη μεγαλύτερη μπασκετική ιστοσελίδα του κόσμου (www.theballhog.net), με μοναδικό του στόχο να φάει την έδρα του Zach Lowe. Αγαπημένη του Pick Up Line: «Ώστε δεν πρόλαβες τον Γκάλη με σορτσάκι,ε;; Ενδιαφέρον…».

Latest posts by Petros Kaounis (see all)

• The Ball Hog’s 2018-19 NBA Previews: Milwaukee Bucks - October 1, 2018
• The Ball Hog’s 2018-19 NBA Previews: Los Angeles Clippers - September 25, 2018
• Στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα: Οι χειρότερες επιλογές σε All Star Game - February 16, 2018
• Players to Watch: Euroleague 2017-18 - October 15, 2017
• The Ball Hog’s 2017-18 NBA Previews: New Orleans Pelicans - September 29, 2017