Eurobasket 2015 Shootaround – Day 4

Group A

Βοσνία 59 – 88 Φινλανδία

Πριν δύο μέρες είδαμε τους Βόσνιους να πραγματοποιούν μια εξαιρετική εμφάνιση κόντρα στους Ισραηλινούς και σκεφτήκαμε: “Ωπ… λες να υπάρχει ζωή;”. Παπάρια. Ήρθαν οι Φινλανδοί και τους έβαλαν στη θέση τους, πριν καν καταλαγιάσει η χαρά τους από την πρώτη τους νίκη. Η ομάδα του Ivanovic ήταν τραγική τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση, κάτι που σε μεγάλο βαθμό μαρτυρούν τα 21 λάθη στα οποία υπέπεσε. Δίπλα σε αυτό, προσθέστε το οδυνηρό 2/14 από την γραμμή των 6,75 και δεν είναι δύσκολο να πλάσετε την εικόνα του γιατί χάθηκε αυτό το παιχνίδι.

Κάνεις λάθη; Θα πλερώσεις…

… και θα πλερώσεις ακριβά. Η Φινλανδία πίεσε σε μεγάλο βαθμό τους Βόσνιους και δεν τους άφησε σε κανένα σημείο να αισθανθούν πως μπορούν να μπουν  στο παιχνίδι. Η ομάδα του Dettmann έκανε 10 κλεψίματα στο παιχνίδι, έβαλε 25 πόντους από λάθη των αντιπάλων, ενώ σούταρε με 43% (12/28) από την γραμμή του τριπόντου.

 

 

 

MVP

Κι όμως δεν είναι ο Koponen. Όχι ότι το αστέρι της Φινλανδίας υστέρησε σε κάτι. Με 14 πόντους τέλειωσε το ματς (2/5 2p., 3/5 3p., 1/2 FT), 6 assists και 3 rebounds, αλλά ο Jamar Wilson έκανε το κατιτίς παραπάνω στην άμυνα. Ο έμπειρος guard φόρτωσε με 16 πόντους (5/12 2p., 2/2 3p.) το καλάθι της Βοσνίας, ενώ είχε 4 assists και 3 κλεψίματα.

Ο αρνητικός

Κύριε Gordic μου, τι θα γίνει; Αφού βλέπεις ότι δεν… τί το συνεχίζεις; 11 σουτ, έβαλες τα τρία¹⁾τυχαίο;, 1/5 τρίποντα, 2 λάθη σε 23:50. Ένα χρυσό βατόμουρο παρακαλώ και όχι άλλο βιασμό του αθλήματος. Ευχαριστούμε.

Πολωνία 73 – 75 Ισραήλ

Coach of the year

O προπονητής του Ισραήλ, Erez Edelstein, αποδεικνύεται, παιχνίδι με το παιχνίδι, ως ο πιο διαβασμένος προπονητής της διοργάνωσης, και αποτελεί τον παράγοντα εκείνο που δίνει προς το παρόν στο Ισραήλ τη δεύτερη θέση σε έναν τόσο ισορροπημένο όμιλο. Έχει προσδώσει στην ομάδα του Ισραήλ συγκεκριμένη ταυτότητα, που μεγιστοποιεί απόλυτα τα δυνατά χαρακτηριστικά των παικτών και αποτελεί παράλληλα μια έκφραση της εθνικής.

Το σημαντικότερο είναι πως ενώ το Ισραήλ έχει σημαντικές αμυντικές αδυναμίες, ο Edelstein μπορεί και τις μασκαρεύει, ερχόμενος σε κάθε αγώνα απόλυτα διαβασμένος, με συγκεκριμένο σχέδιο για να αχρηστεύσει το παιχνίδι του αντιπάλου. Και οι ώρες που φαίνεται πως έχει ρίξει μπροστά στο βίντεο, έχουν αποδώσει καρπούς.

Από τις διαρκείς παγίδες και αλλαγές στα screens, για να διώξει την μπάλα από τα χέρια του Koponen, και την εμμονή να τραβάει τον Mekel στη γωνία με στόχο να παίρνει την εσωτερική που δημιουργούσε ρήγματα στην άμυνα των Φινλανδών, ως την παγίδα, τους διαδρόμους στα αριστερά που έδινε στους Πολωνούς χειριστές, μέχρι τις βοήθειες στους ψηλούς, τα σχέδια του προπονητικού team έχουν δουλέψει στην εντέλεια. Καλά, σχεδόν στην εντέλεια, καθώς προδόθηκε από το χαμηλό του σχήμα απέναντι στους δίδυμους πύργους των Βόσνιων. Αλλά τουλάχιστον δείχνει ισχυρό χαρακτήρα και ηθική ακεραιότητα “να μην προδίδεις τα πιστεύω σου” για να αντιμετωπίσεις τον Stipanovic επειδή ένα απόγευμα έπαιζε σαν την μετενσάρκωση του Moses Malone.

Και για το τελευταίο παιχνίδι απέναντι στην υπεροπλία της  Πολωνίας στη θέση του center, ο Edelstein μας ετοίμασε το έργο “ο D’Or Fisher stretch 5″.

Ο φυγόπονος κύριος Fisher

O 35χρονος center είχε να αναμετρηθεί με το θηριώδες δίδυμο centers της Πολωνίας. Τεράστιος φόρτος εργασίας για τον έμπειρο center, που συνειδητοποίησε πως είχε να φάει πολύ ξύλο κάτω από τη ρακέτα. Για να μην κατηγορηθεί σαν φυγόπονος, αλλά, παράλληλα, να γλιτώσει τους βραδινούς μώλωπες, σκέφτηκε την ιδανική λύση και μετατράπηκε σε stretch 5. Όποτε σκρίναρε στο pick‘n‘roll, τραβιόταν έξω και δοκίμαζε το μακρινό σουτ αποφεύγοντας τις επαφές που δεν συνίστανται σε ανθρώπους της ηλικίας του. Σαν αποτέλεσμα είχε 15 πόντους με 7 μακρινά σουτ.

Το μεν πνεύμα πρόθυμο…

… η δε σαρξ ασθενής.

Στα πλαίσια των συζητήσεων τύπου Victor Frankenstein, καθημερινή συνήθεια στα γραφεία του Ball Hog, φαντάζεσαι το επιθετικό ταλέντο του Gallo στο κορμί του LeBron, ή τον Κώστα Σλούκα να είχε τα φυσικά προσόντα του Russell Westbrook ή το αγαπημένο μου: το ταλέντο του Anthony Davis, μέσα στο σώμα του Anthony Davis και να συνδυάζει το επιθετικό παιχνίδι του Anthony Davis με το αμυντικά προσόντα του Anthony Davis, ο Damian Kulig θα ήταν το απαύγασμα του Μοντέρνου Μπάσκετ, αν ως δια μαγείας ξυπνούσε αθλητής.

Αλλά στο φινάλε του αγώνα το ατσούμπαλο κορμί του, μέχρι εκείνη την στιγμή κορυφαίου του αγώνα, Kulig, πρόδωσε την Πολωνία. Ένα αβίαστο λάθος, όπου ο Πολωνός forward έπαθε κάτι σαν στιγμιαία εγκεφαλική παράλυση, έχασε την μπάλα στην σέντρα και επέτρεψε στον Kadir να πάει ανενόχλητος στον αιφνιδιασμό, και ένα αχρείαστο φάουλ, στην προσπάθεια του Mekel να σκοράρει με τη λήξη της επίθεσης, χάρισαν στο Ισραήλ τέσσερις ανέλπιστους πόντους που αποτέλεσαν και τη διαφορά για τις δύο ομάδες.

Ακόμα και έτσι ο Kulig, παρά τα λάθη του αυτά, ήταν ο κορυφαίος του γηπέδου για την Πολωνία, ενώ από την μεριά των Ισραηλινών κορυφαίοι ήταν ο Mekel, που είχε το κρύο αίμα να σκοράρει 6/6 βολές στο τέλος του παιχνιδιού και έδειξε στον Edelstein πως αυτός πρέπει να παίρνει τις βολές στο φινάλε των κλειστών αγώνων, σε αντίθεση με το MVP του παιχνιδιού D’Or Fisher που τα είχε θαλασσώσει εναντίον των Βόσνιων.

Ρωσία 67 – 74 Γαλλία

Για άλλο ένα παιχνίδι η Γαλλία παρουσιάστηκε απρόσμενα θνητή, και υπέφερε πολύ περισσότερο από όσο θα ήθελε στα χέρια μιας παραπαίουσας και χωρίς νίκη Ρωσίας, η οποία είχε παράλληλα γραμμένο στο απουσιολόγιό της τον καλύτερο της παίκτη επιθετικά, τον Andrei Vorontsevich, καθώς αυτός έγραψε πόντους (0/1 σουτ) και 3 λάθη σε 24′.

Το φάντασμα του Rubio

Εν τη απουσία του Alexey Shved, το βάρος της αποδεκατισμένης Ρωσίας στον άσσο κλήθηκαν να σηκώσουν ο Ponkrashov, με το αιώνιο ταλέντο, και η ξανθιά άτριχη μετενσάρκωση του Rubio, ο Dmitry Khvostov. Το πρόβλημα με αμφότερους είναι ότι το απύθμενο πηγάδι της μπασκετικής δημιουργικής φαντασίας τους φρακάρει από την ευκολία με την οποία οι αντίπαλοί τους μπορούν να τους επιφυλάξουν την “Rondo treatment”, δηλαδή να τους προκαλούν να σουτάρουν, παίζοντάς τους στα τρία μέτρα, και μετά να γελάνε κακαρίζοντας με τις αδέσποτες μπάλες που ξεπετιούνται από τον εξοστρακισμό του σουτ τους σε κάποιο σημείο του στεφανιού, του ταμπλό ή του κεφαλιού του καμεραμάν.

Στο παιχνίδι με τη Γαλλία, κι οι δυο τους έκαναν τη θύμηση του Rubio να μοιάζει με Ray Allen, ή έστω, Igor Kudelin²⁾σ.σ. και Ζντοβτς! μια στο Kουντέλιν, Κόμαζετς ο Ρέμπρατσα. 1/13 σουτ (0/6) τρίποντα, είναι, όπως και να το κάνεις, μια αξιοθρήνητη επίδοση από τους playmakers σου. Μα τι playmakers! Ο Dmitry Khvostov σέρβιρε 10 assists και ο Ponkrashov πρόσθεσε άλλες 7, για να κλαίνε μαζί στα αποδυτήρια για την καριέρα που θα είχαν κάνει αν μπορούσαν να ματώσουν το διχτάκι από μακριά.

Too bad

Κι όμως, με τον γκρεμό να πλησιάζει, οι Ρώσοι ανασυντάχθηκαν και έκαναν το καλύτερό τους παιχνίδι στο τουρνουά. Προηγήθηκαν μέχρι και με 13 στο πρώτο ημίχρονο, πίεσαν τους χειριστές στην περιφέρεια και έσπασαν το passing game των Γάλλων, με αποτέλεσμα να τους οδηγούν συχνά σε ατομικές προσπάθειες, και (επιτέλους!) βρήκαν τον Fridzon σε καλή μέρα (20 πόντοι με 4/5 τρίποντα, 5 rebounds, 2 assists, 3 λάθη και 2 κλεψίματα, μα με ένα απρόσμενο -13 στο +/-) και έναν αναπάντεχο πρωταγωνιστή στο πρόσωπο του γίγαντα Pateev, ο οποίος κοίταξε στα μάτια τον Gobert.

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με τους Ρώσους μπροστά για δύο πόντους και μέχρι το κάρφωμα του Gobert, που διαμόρφωσε το τελικό 67 – 74, η διαφορά δεν πήγε ποτέ πάνω από τους 6 πόντους, κυμαινόμενη συνήθως στους 2-3, με πολλές αλλαγές προβαδίσματος, μα στο τέλος οι Ρώσοι αποδείχτηκαν άστοχοι με τον Antonov και τον Kurbnov να καταδικάζουν την ομάδα τους στον αποκλεισμό.

Bench Mob

O Collet είδε κι απόειδε με τους βασικούς του, και στην τέταρτη περίοδο πάρκαρε στον πάγκο Parker, Diaw και Batum, έδωσε τα κλειδιά της ομάδας στον De Colo, πλάι του παρέταξε τους Kahudi και Fournier, ενώ έκανε την έκπληξη και ταίριαξε τον Lauvergne με τον Gobert, για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που του έβαζε το μέγεθος των Antonov, Desiatnikov και Pateev. To αποτέλεσμα ήταν οι Ρώσοι, στερημένοι από το inside σκορ που έβρισκαν, να μην μπορούν να ανταποκριθούν από μακριά για να σπάσουν τη γαλλική άμυνα, και εν τέλει να υποκύψουν με επιμέρους σκορ 15-21.

Group B

Τουρκία 72 – 91 Σερβία

Μεσημεριανός περίπατος στο Βερολίνο

Όσοι περίμεναν δυνατό, κλειστό ματς, ακόμα περιμένουν. Όσοι πίστευαν πως το κίνητρο της Τουρκίας για την πρώτη θέση, εφόσον κέρδιζε την Σερβία, θα έδινε μια άγρια ομορφιά στο παιχνίδι, ακόμα πιστεύουν. Οι Σέρβοι δεν έδωσαν κανένα δικαίωμα στους αντιπάλους τους από την αρχή του παιχνιδιού και επέβαλλαν τον ρυθμό τους, με το καλημέρα. Προηγήθηκαν μέχρι και με 21 πόντους, έκαναν και 15-0 σερί, έχοντας σε καταπληκτική μέρα τους Raduljica, Teodosic και Kalinic, με τον Djordjevic να επιδίδεται σε μεγάλο rotation³⁾Ο Teodosic ήταν αυτός που έπαιξε περισσότερο, με 30′. Από την άλλη πλευρά, η Τουρκία είχε την ευτυχία να έχει πλουραλισμό στο σκοράρισμά της, κανείς όμως δεν μπόρεσε να κάνει το βήμα παραπάνω για να μείνουν σαν ομάδα κοντά στο σκορ.

O καλός ο Milos (MVP)

Αυτός είναι o Teodosic που γουστάρει να βλέπει όλη η μπασκετική Ευρώπη. Χωρίς υπερβολικές ενέργειες, χωρίς να κολλάει το μυαλό του, χωρίς να παίρνει υπερβολικά σουτ. Ο point guard των Σέρβων τελείωσε το ματς με 17 πόντους και 13(!!!) assists (ρεκόρ διοργάνωσης, το οποίο μοιράζεται με τον Kalnietis που είχε τόσες προχτές κόντρα στο Βέλγιο) πετυχαίνοντας ένα “γεμάτο” double – double. Μεταξύ αυτών 13 assists, ήταν και αυτή εδώ (σκαστή no look) στον Raduljica, στο τέλος του α’ ημιχρόνου:

Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, Raduljica και Kalinic ήταν – κάτι παραπάνω από – άξιοι συμπαραστάτες του Teodosic, καθώς τελείωσαν με 20 και 15 πόντους, αντίστοιχα. Να φανταστείτε, δεν χρειάστηκε ο Bjelica.

Ο άνθρωπος που τρέλανε τους στατιστικολάγνους

Ο Raduljica κατόρθωσε να βραχυκυκλώσει τον εγκέφαλο κάθε λάτρη της στατιστικής, με ένα εξαιρετικά δύσκολο στατιστικό επίτευγμα, καθώς κατόρθωσε αν σκοράρει 20 πόντους σε 18 λεπτά συμμετοχής και το +/- να είναι στο -1 σε μια νίκη των Σέρβων με 19 πόντους.

Δηλαδή ήταν πολύ καλός ή υστέρησε;

Ας το αφήσουμε απλά πως πρέπει να δίνει ένα κομμάτι κάθε παχυλού μισθού του στον Teodosic δια βίου ζωής.

Το κέρδος

Όχι για την Σερβία, αλλά για την Τουρκία, ήταν η συμμετοχή του νεαρού Korkmaz, ο οποίος από τον περασμένο Μάιο δεν έχει σταματήσει να βρίσκεται σε καθεστώς προπονήσεων – αγώνων με τις εθνικές ομάδες της χώρας του. Ο coach Ataman είδε πως το ματς δεν γίνεται να γυρίσει και έδωσε 5′ – υπερπολύτιμα – συμμετοχής στον 18χρονο παίχτη. Μάλιστα μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα πρόλαβε και πήρε 3 rebounds, αλλά δυστυχώς δεν κατάφερε να γράψει το όνομά του στον πίνακα των σκόρερς.

Δεν υπήρχε το κάτι παραπάνω

Οι Τούρκοι προδόθηκαν από την περιφερειακή γραμμή τους, καθώς τελείωσαν με μόλις 5/23 τρίποντα. Ο πιο απογοητευτικός δε, στην κατηγορία αυτή, ήταν ο Mahmutoglu, ο οποίος έγραψε το ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ 0/7, κάνοντας τον Teodosic της δεύτερης αγωνιστικής (0/9) υπερήφανο.

Erden, Ilyasova και Osman ήταν για μια ακόμα φορά πολύ καλοί, αλλά δεν μπόρεσαν να τραβήξουν την ομάδα τους. Kαλό παιχνίδι και από τον Savas (10 πόντοι, 3 rebounds), ενώ ο Muhammed τελείωσε με 16, αλλά με επίσης κακό ποσοστό από τα 6,75 (2/8). Τα highlights του παιχνιδιού πάντως, τα πρόσφερε ο Ilyasova, λόγω της φήμης του ότι δεν παίζει άμυνα. Μετά από αυτό το “not in my house” ίσως είναι στιγμή να αναθεωρήσουμε:

Iταλία 89 – 82 Γερμανία (κ.δ. 76 – 76)

Αν σου αρέσει το μπασκετάκι και τις τελευταίες δύο μέρες δεν έχεις δει Ιταλία, πρέπει να αυτομαστιγωθείς τουλάχιστον 25 φορές⁴⁾όσοι και οι πόντοι του Gallinari κόντρα στους Γερμανούς και να ζητήσεις συγχώρεση από τους θεούς του αθλήματος. Όχι γιατί θα δεις τακτικές που “ανοίγουν” την αντίπαλη άμυνα και σκληρές άμυνες που “σφίγγουν την θηλιά” στον αντίπαλο, αλλά γιατί οι Ιταλοί είναι η μοναδική ομάδα που παίζει street basket. Πολύ iso με ύφος “σειρά μου να σας το βάλω” και, μόνο όταν χρειάζεται, passing game για να βρεθεί το ελεύθερο σουτ. Όπως και στο παιχνίδι με την Ισπανία, έτσι και κόντρα στην Γερμανία, η ομάδα του Pianigiani δεν ξέφυγε από αυτό το δόγμα, φτάνοντας σε μια αγχωτική νίκη. Για να πιάσουμε και λίγο τα σενάρια της επόμενης φάσης, για την ίντριγκα βρε αδερφέ, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, οι Ιταλοί αν χάσουν από τους Σέρβους, θα τερματίσουν στην τρίτη θέση του ομίλου τους κι αυτό γιατί η Τουρκία παίζει με την Ισλανδία και λογικά θα κερδίσει. Υπενθυμίζουμε πως η Τουρκία έχει κερδίσει την Ιταλία στην πρεμιέρα και για αυτό σε ενδεχόμενη ισοβαθμία θα είναι πιο πάνω.

Gallinari λέμε και κλαίμε (MVP)

Το καμάρι του Sant’ Angelo Lodigiano βρίσκεται σε εκρηκτική κατάσταση, μετά την πολύμηνη απουσία του από τα παρκέ εξαιτίας τραυματισμού. Ο Gallo φόρτωσε την αντίπαλη άμυνα με 25 πόντους (3/5 2p., 2/6 3p., 13/15 FT), κατεβάζοντας παράλληλα 12 rebounds. Πέρα από την – ακόμα μία – καταπληκτική εμφάνισή του, ήταν εκείνος που έστειλε το ματς στην παράταση, με τον δύστυχο Zipser να μην μπορεί να κάνει τίποτα.

Για να καταλάβουμε ακόμα περισσότερο την προσφορά του, μιλάμε για τον δεύτερο σκόρερ του Eurobasket μέχρι τώρα με 91 πόντους (22,7 μ.ο.), εντός του top-10 των rebounders με 32 συνολικά (8 μ.ο.), πρώτος σε βολές με 40/44 (αλλά όχι σε ποσοστό καθώς είναι στο 90,9%). Είναι κάτι παραπάνω από σαφές πως αν η Ιταλία πάει μακρυά, ο Gallo έχει πολλές πιθανότητες για το MVP του τουρνουά.

Το πρόσωπο

Giving the ball to Dirk Nowitzki would be shrewd, but Germany running its late-game offense through its PG is Schroeder.

— Kevin Pelton (@kpelton) September 9, 2015

Το καλύτερο drive της διοργάνωσης που ακούει στο όνομα Dennis “Σγχχούντα⁵⁾μην ξεχνιέστε!”. Ο point guard των Hawks έκανε μια διαστημική εμφάνιση με 29 πόντους (10/18 2p., 1/2 3p. 6/7 FT), 7 assists και 4 rebounds. Μελανό σημείο τα 6 λάθη του. Αυτός μαζί με τον – ποιον άλλον; – Nowitzki προσπάθησαν να πάρουν το ματς για την ομάδα του Fleming, ωστόσο έπεσαν πάνω στον Gallo. Παρεπιμπτόντως, ο Nowitzki βρίσκεται πια στην δεύτερη θέση των σκόρερς στην ιστορία του Eurobasket, ξεπερνώντας και αυτός τον Νίκο Γκάλη, μετά τον Tony Parker. Υπενθυμίζουμε ότι μιλάμε για τον εν ενεργεία 7ο σκόρερ στην ιστορία του NBA.

Για όποιον δεν το έχει καταλάβει, σήμερα θα δούμε μονομαχία Nowitzki – Gasol πρόσωπο με πρόσωπο για την πρόκριση. Are you not entertained?

Ευτυχία είναι…

… να έχεις ένα entourage το οποίο ανά πάσα στιγμή μπορεί να σου δώσει λύσεις στην επίθεση. Πέρα από τους 25 του Gallinari, o Bargnani έβαλε 17 (6/8 σουτ), ο Belinelli επίσης 17 (5/16 σουτ, 3/4 βολές) και ο Gentile 15 (6/16 σουτ, 2/2 βολές). Που να υπήρχε και ο Datome…

Ισλανδία 73 – 99 Ισπανία

Το μέγεθος μετράει

Το 10 εκατοστά που χώριζαν τον Mirotic με τον Palsson και τα 16 εκατοστά διαφοράς του Gasol με τον Baeringsson δεν είναι αμελητέα ποσότητα και αυτή ακριβώς αποτέλεσε τη διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες. Παρά τη μαχητικότητα των Ισλανδών, και την επιμέλεια τους στα block-outs, ο Pau Gasol ένοιωθε σαν να έπαιζε απέναντι στα στρουμφάκια.

Η άμυνα για την ομάδα της Ισπανίας είναι μια αγγαρεία η οποία συνοψίζεται σε δύο υποχρεώσεις: α) μια ασφυκτική πίεση σε όλο το γήπεδο, με προερξάρχοντες το backcourt της Real, που απέναντι σε πιο άπειρους παίκτες, όπως αυτούς της Ισλανδίας, αποδίδει καρπούς, οδηγώντας σε εύκολα καλάθια στο ανοιχτό γήπεδο.

και β) σε αυτές τις διαβολικές ζώνες που χρησιμοποιεί τόσα χρόνια ο Scariolo για να μασκαρεύει τις αδυναμίες της ομάδας του.
Πέραν αυτών των δύο στοιχείων, δεν έχουν να επιδείξουν κανένα χαρακτηριστικό που να προσομοιάζει σε άμυνα στοιχειωδώς υψηλού επιπέδου. Ακόμα και οι Ισλανδοί μπορούν να φτάσουν τους 73 πόντους δίχως να ιδρώσουν, καθώς, και πάλι, μέχρι να αυξηθεί η αμυντική ένταση και να τους οδηγήσουν σε λάθη το παιχνίδι ήταν αμφίρροπο.

Spain's effort on D indicates that they think they're still way more talented than any other team in Europe. This isn't 2011 though.

— rodhig (@rodhig7) September 8, 2015

6,8 πόντοι, 4 rebounds, 1,8 assists, 20% στα τρίποντα, ατελείωτη γκρίνια, αδιανόητος εκνευρισμός στην μπασκετική υφήλιοo. Αυτά είναι τα κατορθώματα μέχρι τώρα του Rudy Fernandez στο τουρνουά και η απόδειξη πως η βασκανία έχει δύναμη, αφού, όπως φαίνεται, οι κατάρες έχουν πιάσει τόπο.
Ο Scariolo αναγκάστηκε να τον πετάξει στον πάγκο για να δώσει τη φανέλα του βασικού στον Fernando San Emeterio δίπλα στον, Νίκο Ζήση της Καταλονίας, Pau Ribas, που έχει κλειδώσει τη δεύτερη θέση στα guards και προσφέρει έναν δεύτερο επιμελή δημιουργό και ένα πολύ σταθερό χέρι από απόσταση. Και αυτός έχει προσφέρει 8,3 πόντους, 2,5, και με το εξαιρετικό 60%, στα τρίποντα (9/15), ανάλογο με το εκπληκτικό ποσοστό, της τάξης του 48%, που είχε φέτος στη Valencia. Στον αγώνα απέναντι στην Ισλανδία βγήκε μπροστά και, με δύο συνεχόμενα τρίποντα στη λήξη της δεύτερης περιόδου, έβαλε τους Ισπανού στο τιμόνι του οδηγού ξαλαφρώνοντας την ομάδα από περισσότερη γκρίνια στα αποδυτήρια.

Group C

Ελλάδα 83 – 72 Σλοβενία

Στο παιχνίδι που σήμανε την ουσιαστική ολοκλήρωση των αγωνιστικών υποχρεώσεων της Εθνικής στην φάση των ομίλων του Ευρωμπάσκετ, η Ελλάδα παρουσιάστηκε όσο σοβαρή χρειαζόταν ώστε να εξασφαλίσει τη νίκη και την πρώτη θέση του ομίλου, γνωρίζοντας την αποθέωση από τους φίλους της που ταξίδεψαν στο Ζάγκρεμπ. Αποθέωση γνώρισε και ο Ιταλός διαιτητής Luigi Lamonica από τον Ιάκωβο Φιλιππούση, ο οποίος παραληρούσε σε κάθε του σφύριγμα, τονίζοντας το υψηλό του επίπεδο και την φινέτσα με την οποία κατευθύνει το παιχνίδι. Αποθέωση γνώρισε και ο Ιάκωβος Φιλιππούσης, με την σειρά του, από εμάς το φιλοθεάμον κοινό, το οποίο εκτιμά τις λεπτομερέστατες αναλύσεις του, την βαθιά κι εμβριθή γνώση του αθλήματος και το μπρίο που συνοδεύει την κάθε περιγραφή.

Η Ελλάδα μπήκε δυνατά στον αγώνα, πήρε από την αρχή τα ηνία της αναμέτρησης και συντηρούσε μία διαφορά υπέρ της, για να την εκτοξεύσει αργότερα προς το τέλος της δεύτερης περιόδου. Oι Κουφός, Μπουρούσης, Πρίντεζης δεν αντιμετώπισαν προβλήματα με τους ψηλούς της Σλοβενίας, ο Ζήσης έδωσε τις λύσεις κατευθείαν από τον πάγκο, ενώ η είσοδος του Σλούκα και η μετάβαση σε σχήμα με τρεις κοντούς αφύπνισε τον, αρνητικό ως εκείνο το σημείο, Σπανούλη, ο οποίος σημείωσε 10 σερί πόντους με ελεύθερα ως επί το πλείστον σουτ.

Στο δεύτερο ημίχρονο οι παίκτες της Ελλάδας μπήκαν νωχελικά, και ο Jaka Blazic, ο οποίος, πριν 3-4 χρόνια, μαζί με τον συμπαίκτη του στην Εθνική, Klemen Prepelic, ήταν από τα πιο φτηνά σιγουράκια στο Euroleague Fantasy, σεληνιάστηκε, σκοράροντας συνεχόμενα, τόσο απέναντι στον Αντετοκούνμπο, όσο και στους κοντούς που, κατόπιν, ενάλλάσσε πάνω του ο Κατσικάρης. Ο μικρός Dragic σιγόνταρε, η διαφορά ροκανίστηκε, και στις αρχές του τέταρτου δεκάλεπτου περιορίστηκε στους δύο μόλις πόντους. Εκεί μίλησε η εμπειρία των παλιών της Εθνικής, και οι Σπανούλης και Πρίντεζης δημιούργησαν μία διαφορά ασφαλείας που έφτανε για να μην ανησυχήσουν ξανά οι Έλληνες για το ροζ φύλλο.

Σπίτι δίχως Γιάννη;

Είναι εμφανές ότι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν έχει ακόμα καταφέρει να προσαρμοστεί στα δεδομένα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Στο παιχνίδι κόντρα στη Σλοβενία δεν ήταν τα φάουλ που τον κράτησαν αρκετή ώρα στον πάγκο, αλλά η απόδοση του. Καταφέρνει να βρίσκει σκορ, είτε στο ανοιχτό γήπεδο, είτε κόβοντας προς το καλάθι από την baseline στην πλάτη της άμυνας, γυρεύοντας κάποια πάσα για να τελειώσει, συνήθως, με κάρφωμα ή lay-up. Ωστόσο ακόμα δεν έχει βρει τις απαντήσεις για να ξεκλειδώνει ο ίδιος τις αντίπαλες άμυνες σε set παιχνίδι. Αλλά και στην άλλη πλευρά του παρκέ, δείχνει να αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα, παρά τις εντυπωσιακές άμυνες που βγάζει ανά διαστήματα. Ενώ καταφέρνει, με τον διασκελισμό του, να ακολουθήσει τον αντίπαλο ακόμα και όταν τον περάσει, παραμένει προβληματική η ευκολία με την οποία παίκτες πολύ χαμηλότερου επιπέδου καταφέρνουν να τον αφήνουν πίσω τους. Δείχνει να μην έχει καταφέρει να αφομοιώσει κάποιες βασικές αρχές για το πως θα πρέπει να τοποθετεί το σώμα του απέναντι στον αντίπαλο παίκτη, με αποτέλεσμα να του δίνει συνέχεια τον εύκολο διάδρομο από τα δεξιά, τον οποίο ο αντίπαλος συνήθως εκμεταλλεύεται. Για να είμαστε δίκαιοι, οι βασικές αρχές για την τοποθέτηση του σώματος πιθανότατα δεν βρίσκουν χρήση στην περίπτωση των 2,11 εκατοστών του Γιάννη, αλλά παραμένει ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί, τουλάχιστον όσο καλείται να μαρκάρει κοντύτερους αντιπάλους.

Ο παλιός είναι αλλιώς

Ο Κατσικάρης δείχνει μέσα στο τουρνουά να βρίσκει ρόλους και να παγιώνει μία σειρά στο rotation της ομάδας. Αυτή την στιγμή οι Μάντζαρης και Παπανικολάου φαίνεται να έχουν μείνει αρκετά πίσω και να χρησιμοποιούνται μόνο για ειδικές αποστολές. Ο Περπέρογλου πληρώνει την χρησιμοποίηση τριών περιφερειακών και βλέπει να υποβαθμίζεται ο ρόλος του. Ο Καϊμακόγλου διεκδικεί με τις εμφανίσεις του περισσότερο χρόνο, καθώς, πέραν της άμυνας, συνεισφέρει πολύ στην καλή κυκλοφορία της μπάλας. Ο Αντετοκούνμπο δείχνει να υποχωρεί λίγο στο rotation, οι Σλούκας και Ζήσης έρχονται ως ρυθμιστές (ή x-factors σύμφωνα με τον αγαπημένο Ιάκωβο Φιλιππούση), ο Καλάθης είναι ένα βήμα πιο μπροστά, οι Μπουρούσης και Κουφός εναλλάσσονται στο 5, και οι Πρίντεζης, Σπανούλης αποτελούν τα βαριά χαρτιά.

Σε σχέση με τα φιλικά παρατηρούμε αρκετές αλλαγές με βασικότερη τον παραγκωνισμό των τριαριών, την θέση στην οποία θεωρητικά ήμασταν πιο δυνατοί, προς χάρη των κοντών σχημάτων. Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν αυτό συνιστά επιλογή βασισμένη στα χαρακτηριστικά των παικτών, ή αντίδραση στο ντεφορμάρισμα, ή έστω στην όχι τόσο καλή κατάσταση, των small forwards της ομάδας. Θα φανεί αυτό άμεσα, ωστόσο έχω την εντύπωση πως στα επόμενα ματς τα τριάρια θα επιστρέψουν δυναμικά.

Εύφημος μνεία

Στον καταπληκτικό, σε αυτό το παιχνίδι, Jaka Blazic, που έκανε το παιχνίδι της ζωής του με 27 πόντους (9/12 σουτ, 4/5 τρίποντα) σε 30′ αγωνιστικά λεπτά, υποδυόμενος τον Belinelli απέναντι στην Ισπανία και σκοράροντας με κάθε πιθανό και, συνήθως, απίθανο τρόπο, σπέρνοντας εφιάλτες στην περιφερειακή μας άμυνα, και αυξάνοντας τις φωνές που ζητάνε Μάντζαρη. Παράλληλα, ήταν ο μοναδικός Σλοβένος με θετικό συντελεστή +/-. Από κοντά ο Dragic με 20 πόντους, μα ευτυχώς για μας, δυστυχώς για τους Σλοβένους, ήταν απελπιστικά μόνοι στην επίθεση της ομάδας τους.

Ο κίνδυνος ξεπεράστηκε, το – λογικά – τελευταίο εμπόδιο έμεινε πίσω και περιμένουμε τον αντίπαλό στους 16.

Ολλανδία 72 – 78 Κροατία

Πως είναι οι ποδοσφαιρικοί Oranje μια ομάδα φτιαγμένη ψιλοβελονιά, με εκπληκτική ποιότητα και φανταστικούς αρτίστες που δεν φθάνει sτο ύψος των δυνατοτήτων της;

Η μπασκετική Ολλανδία είναι ακριβώς το αντίθετο. Είναι 12 Davids, ή καλύτερα 12 De Jong, ή μάλλον για την ακρίβεια 2 De Jong και άλλα δέκα παλικάρια που παίζουν σαν τον ποδοσφαιρικό De Jong. Απέναντι στην Κροατία η προσπάθεια τους ήταν και πάλι αξιοθαύμαστη. Και ο πιο αγαπητός από όλους τους  Ολλανδούς;

Αυτός με το πιο ταιριαστό και τιμημένο όνομα: O Worthy Donovan Radael De Jong⁶⁾του οποίου την prifel pick στο twitter μπορείτε να θαυμάσετε εδώ, που παίζει το μπάσκετ σαν το american football, καθώς όποια στιγμή βρεθεί η μπάλα στα χέρια αυτός θα τρέξει σε ευθεία προς το καλάθι, αγνοώντας οποιοδήποτε εμπόδιο βρεθεί μπροστά του, κοιτώντας απλά να καρφώσει.

Η νύχτα των μεγάλων σερί

Με το ξεκίνημα του παιχνιδιού οι παίκτες των δύο ομάδων είχαν βαλθεί να επαληθεύσουν τα στερεότυπα. Οι αθλητές του underdog έπαιζαν σε φρενήρεις ρυθμούς. Πολύ δυνατά αμυντικά rotations και τρέξιμο στον αιφνιδιασμό με την παραμικρή ευκαιρία. Οι Κροάτες είχαν εμφανιστεί με τη γνωστή κροατική μενταλιτέ: μπλαζέ και σχετικά κοιμισμένοι. Επόμενο ήταν, λοιπόν, να βρεθούν οι Ολλανδοί μπροστά με 34-22. Το ξενερωμένο βλέμμα του Bogdanovic, που ήταν σαν να φώναζε στους συμπαίκτες του “ούτε μια διάσειση δεν μπορώ να πάθω ο άνθρωπος”, όταν χρειάστηκε να σκοράρει 10 συνεχόμενους πόντους στο σερί 17-1 των Κροατών, τα έλεγε όλα.

Αλλά αυτοί οι Ολλανδοί δεν ήταν διατεθιμένοι να συμβιβαστούν με τη μοίρα και να τηρήσουν την άτυπη συμφωνία του “το παλεύουμε μέχρι το 25ο λεπτό και πάμε να ξεκουραστούμε γιατί παίζουμε και αύριο”. Έτρεξαν κι αυτοί ένα σερί και έφεραν το παιχνίδι στο 64-62, έξι λεπτά πριν τη λήξη, αναγκάζοντας έναν δύσμοιρο υπάλληλο να ανοίξει τρία παράθυρα με διαφορετικούς αγώνες σε δύο οθόνες υπολογιστή⁷⁾Ολυμπιακές επιδόσεις, ασύλητης παραγωγικότητας στο χώρο εργασίας.

Αυτά τα έκανε ο Kukoc και άντε ο Bodiroga

Με το παιχνίδι στην κόψη του ξυραφιού μίλησε το ατομικό ταλέντο των Κροατών. Η κυκλοφορία της μπάλας έγινε πολύ πιο γρήγορη και βρήκε τα κενά στο rotation της ολλανδικής άμυνας, αλλά η ουσιαστική διαφορά ήταν, παρά την έλλειψη αξιόλογου point guard, η συνύπαρξη τεσσάρων δημιουργών στην πεντάδα της Κροατίας.

Ο Krunoslav Simon φλέρταρε με το triple double, με τους 18 πόντους τα 7 rebounds και τις 8 assists του, αλλά όταν δύο τρίποντα των Schaftenaar και Kloof έφεραν τους Ολλανδούς σε απόσταση βολής⁸⁾πάλι με ταμπλό!! όπως και απέναντι στους Γεωργιανούς ανέλαβε δράση ο Dario Saric που έδειξε το αστείρευτο επιθετικό του ρεπερτόριο και κλείδωσε τη νίκη.

Παρκεδονία 75 – 90 Γεωργία

Η Γεωργία των μεγάλων προσδοκιών μπήκε στο παιχνίδι κουβαλώντας στην πλάτη της 3 ήττες. Αναζητώντας ακόμα την αγωνιστική της ταυτότητα, και χωρίς να έχει πετύχει ακόμα πάνω από δύο ατού της σε καλή μέρα ταυτόχρονα, έπαιζε τα ρέστα της απέναντι στη FYROM. Oι FYROMαίοι του Srbinovski, από την άλλη πλευρά, είναι μια ομάδα σαφής στις προθέσεις και την προσέγγισή της. Ξύλο στην άμυνα και ανελέητο γύρισμα της μπάλας στην επίθεση, σε αναζήτηση του ελεύθερου (ή μη) σουτ. Αν μπουν έχει καλώς, αν όχι T.I.N.A. (κάνουμε…).

Πιστοί λοιπόν στις αρχές του, οι παίκτες της – πρώτης με διαφορά στο τουρνουά σε εκτελεσμένα τρίποντα – Π.Γ.Δ.Μ. σούταραν σε κάθε ευκαιρία, φτάνοντας τελικά τις 31 προσπάθειες από τα 6,75. Αλίμονο όμως, έμελλε να πετύχουν σε κακή μέρα τους βασικούς σκοπευτές τους: Ilievski (0/4) και Kostoski (2/7) και το 30% της ομάδας από μακρία δεν άφησε περιθώρια για διεκδίκηση της νίκης. Από τα πρώτα λεπτά του αγώνα έπεσαν σε μια τρύπα 13 πόντων, και μετά από μια αναιμική αντεπίθεση, το ημίχρονο έκλεισε στους 11. Έκτοτε οι Γεωργία έκανε έναν αγώνα διαχείρισης, με τη διαφορά να μην πέφτει ποτέ ξανά κάτω από αυτήν την τιμή.

Οι Γεωργιανοί πήραν επιτέλους ένα καλό παιχνίδι από τον Pachulia (23π./14r.) και τον Markoishvili (18 πόντοι με 4 τρίποντα και game high +28), με τον Shengelia να ακολουθεί με 15 πόντους, 4 rebounds, 2 assists, 2 κλεψίματα, 1 τάπα και 2 λάθη.

Group D

Βέλγιο 64 – 66 Τσεχία

Μα τι διάολο γίνεται σε αυτόν τον όμιλο; Ο πιο ξενέρωτος δεν ήταν στα χαρτιά; Αυτός που η Lietuva θα τον έπαιρνε σβηστά και οι άλλοι θα χαροπάλευαν σε κάθε ματς; Αντ’ αυτού (την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές) οι Τσέχοι είναι με το ενάμισι πόδι στην επόμενη φάση και οι Λιθουανοί περιμένουν τους Εσθονούς για να δουν που θα βρίσκονται. Σε ματς που έσπασαν καρδιές⁹⁾Τι; Μόνο οι άλλοι κλισέ; Εμείς όχι; οι Τσέχοι κατάφεραν να κάμψουν την αντίσταση των Βέλγων, έχοντας τους Satoransky και Vesely σε καταπληκτική μέρα, ενώ σημαντικά βοήθησε και ο Benda. Αν, μάλιστα, δεν χαλάρωναν όταν βρέθηκαν στο +13, ίσως να μιλούσαμε για ένα βαρετό παιχνίδι, ωστόσο οι Βέλγοι έκαναν 13-0 σερί μέσα σε 4:30 περίπου λεπτά, βάζοντας φωτιά στο ματς.

Οι αρνητικοί

Van Rossom και Lojeski. Ο πρώτος έκανε καταπληκτική δουλειά στην οργάνωση του παιχνιδιού, τελειώνοντας με 7 assists, βοήθησε πολύ στα rebounds (6), αλλά εκτελεστικά ήταν μακρυά από τον συνήθη καλό του εαυτό. Ο guard της Valencia είχε 3/10 σουτ (2/6 2p., 1/4 3p.), κάτι που στοίχισε πολύ στην ομάδα του Casteels. Επιπλέον, ο Lojeski φάνηκε “σφιγμένος” σε αυτό το ματς, καθώς πήρε μόλις τέσσερις προσπάθειες (1/4 σουτ), τελειώνοντας με 3 πόντους.

MVP

Δίχως κουβέντα, ο Vesely. Ακόμα ένα πολύ μεγάλο ματς από τον ψηλό της Τσεχίας, που σε σχεδόν 35 λεπτά συμμετοχής σημείωσε 21 πόντους και κατέβασε 12 rebounds. Πιο αναλυτικά, είχε 8/17 σουτ (47,1%) και 5/8 βολές (62,5%)

Vesely won't be the Euroleague MVP like Bjelica but it might be even more depressing to see him leave for the NBA in 2016.

— Savaş (@savasbdl) September 7, 2015

The dagger

Έμενε λιγότερο από ένα λεπτό στο παιχνίδι, όταν το Βέλγιο ήταν μπροστά με 62-61. Η μπάλα βρίσκεται στην κατοχή της Τσεχίας και φτάνει στα χέρια του Satoransky. O guard της Barcelona σηκώνεται και γράφει το 62-64, τελειώνοντας ουσιαστικά την ψυχολογία των Βέλγων.

Λετονία 74 – 75 Ουκρανία

Κι όμως, κι όμως… Ένα από τα συγκλονιστικότερα ματς της διοργάνωσης, έλαβε χώρα μεταξύ αυτών των δύο. Οι… διπρόσωποι Λετονοί έχασαν από τους Ουκρανούς με τις αυτοκτονικές τάσεις και πλέον τα πάντα θα κριθούν την τελευταία αγωνιστική για το ποιος θα προκριθεί. Και έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, μέχρι και η Εσθονία έχει ελπίδες πρόκρισης. Όπως είχε γραφτεί και σε προηγούμενο shootaround, ο Murzin είχε κάνει το λάθος στο ματς με την Εσθονία να δώσει οδηγία για επιθέσεις από την περιφέρεια, αχρηστεύοντας με αυτόν τον τρόπο τον Fesenko. Ευτυχώς για την ομάδα του, δεν έκανε δεύτερη φορά το ίδιο λάθος και ο Ουκρανός γίγαντας έπαιξε σχεδόν 35 λεπτά, όντας ο πρωταγωνιστής της νίκης. Χαρακτηριστικό της έντασης του ματς, το γεγονός ότι καμία εκ των δύο ομάδων δεν ξέφυγε στο σκορ με πάνω από εφτά πόντους, ενώ η Λετονία προηγούνταν στο σκορ – συνολικά – για περίπου 31 λεπτά.

Oleksandr Lypovyy aka “ο απόλυτος”

Πριν περάσουμε στα κατορθώματα του Fesenko θα πρέπει να σταθούμε σε εκείνα του Lypovyy. Γιατί; Γιατί το παιδί έβαλε 15 πόντους χωρίς να χάσει σουτ. 2/2 δίποντα, 3/3 τρίποντα και 2/2 βολές ήταν ο τελικός απολογισμός του, ενώ πήρε και 4 rebounds. Όλα τα παραπάνω, σε 19 λεπτά. ‘Νταξ, καλούτσικος ο τύπος. Η ερώτηση, βεβαίως, που προκύπτει είναι η εξής φυσιολογική: Γιατί δεν έπαιξε παραπάνω; Άβυσσος το μυαλό του Murzin…

MVP

Και φτάνουμε στον γίγαντα, Kyrylo Fesenko. Σε αυτόν που στηρίζονται άπαντες για την τύχη της Ουκρανίας στο τρέχον Eurobasket, αλλά ας όψεται ο Murzin. Ο center των Ουκρανών, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, αγωνίστηκε για 35 λεπτά, σημειώνοντας 21 πόντους (6/14 σουτ, 9/14 βολές) ενώ τέλειωσε με double – double, καθώς κατέβασε 10 rebounds (4 επιθετικά, 6 αμυντικά). Εδώ μας δίνεται μια καλή αφορμή για να αναφέρουμε πως ο 28χρονος παίχτης είναι 5ος στην λίστα των rebounders της διοργάνωσης, έχοντας 33 rebounds σε τέσσερα παιχνίδια (8,2 μ.ο.). Επιπλέον, είναι τρίτος όσον αφορά τα επιθετικά rebounds με 3,8 ανά παιχνίδι. Με τις εμφανίσεις που κάνει ο Fesenko πάντως, είναι εύλογο το κράξιμο που τρώει ο Murzin. Θα πρέπει να αναφέρουμε ωστόσο και την συνεισφορά του Randle σε αυτό το παιχνίδι, καθώς ήταν εξαιρετικός στο οργανωτικό κομμάτι και χωρίς υπερβολικές ενέργειες. Τελικός απολογισμός: 11 πόντοι (5/8 2p., 1/1 FT), 5 assists, 1 κλέψιμο και κανένα λάθος στα 31 λεπτά που αγωνίστηκε.

Κρίμα για την Λετονία

Τί να πει κανείς για την ομάδα του Bagatskis; Ότι δεν πήγε το ματς όπως έπρεπε; Η Λετονία έκανε εξαιρετικό παιχνίδι στην επίθεση, αφού με το passing game της έβρισκε το ελεύθερο σουτ. 20 assists έδωσαν συνολικά οι Λετονοί, με τους Strelnieks και Timma να έχουν από πέντε. Το σκοράρισμα; Μοιράστηκε σε μεγάλο βαθμό, καθώς τέσσερις παίχτες είχαν διψήφιο αριθμό πόντων. 17 είχε ο Bertans, 13 o Berzins, 12 o Blums, 11 o Janicenoks, ο οποίος όμως ήταν και ο μοιραίος για την ομάδα του, καθώς αστόχησε στο τελευταίο – ελεύθερο – σουτ. Τα rebounds; Πιο ομαδική δουλειά πεθαίνεις. 35 στο σύνολο, 6 ο πρώτος (Berzins). Ήταν από εκείνα τα ματς που κρίθηκαν στις λεπτομέρειες, στο ένα σουτ, με την Ουκρανία να ευτυχεί στο τέλος σε εκείνο που της έδωσε και τη νίκη. Η Λετονία αγωνίζεται απόψε απέναντι στην Εσθονία και χρειάζεται πάση θυσία τη νίκη που θα την φέρει στους “16”.

Εσθονία 62 – 64 Λιθουανία

Δυστυχώς για τους Εσθονούς, ευτυχώς για τον Gus¹⁰⁾που εμφανίστηκε μετά από δυο μέρες σε τρισδιάστατη κατάσταση στο γραφείο, η Λιθουανία κατάφερε να επικρατήσει στο συγκεκριμένο ματς, βάζοντας τις βάσεις για την πρωτιά στον όμιλο. Πέρα από το τρολάρισμα στον συντάκτη μας πάντως, είναι απορίας άξιο το πόσο νωχελικοί εμφανίζονται οι Λιθουανοί σε αυτόν τον – θεωρητικά – εύκολο όμιλο. Ακόμα και με τους αδύναμους Εσθονούς, η ομάδα του Kazlauskas κατάφερε να κάνει το ματς ντέρμπι και να κριθεί στο τελευταίο σουτ. Μάλιστα, έτρεξαν και ένα σερί 15-0 από το 16′ μέχρι το 22′ του παιχνιδιού, το οποίος τους έφερε στο +10 και άπαντες σκεφτήκαμε “ε, τέλος”. Αλλά οι αξιόμαχοι Εσθονοί το πήγαν μέχρι τέλους. Ως ένα βαθμό, μπορεί να υπάρξει δικαιολογία στην απουσία του Valanciunas, αλλά¹¹⁾ρε πλάκα μας κάνετε, με τους γιους του Sokk Εσθονούς παίζατε, ποιες απουσίες;…

Ο Talts έπαιζε μόνος του αλλά…

… δυστυχώς για την ομάδα του Sokk¹²⁾του πατέρα δεν ήταν αρκετός. Φόρτωνε το καλάθι των Λιθουανών με όποιο τρόπο ήθελε, κάτι το οποίο αποτυπώνει η στατιστική: 20 πόντοι με 4/5 δίποντα, 3/6 τρίποντα και 3/3 βολές ήταν ο τελικός απολογισμός του, ενώ πήρε και 4 rebounds.

Επιπλέον, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν γνωρίζουμε ποια μπορεί να είναι η δημοτικότητα του Talts εντός της Εσθονίας, ωστόσο μετά από αυτό το tweet, μάλλον κάποιοι τον θέλουν μέχρι και για πρόεδρο¹³⁾παρακαλούμε, όποιος γνωρίζει κάτι από την διάλεκτο να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει ότι όντως η λέξη αυτή σημαίνει “πρόεδρος” ή κάτι αντίστοιχο

Πέρα από τον Talts και τον Veideman (10 πόντοι) πάντως, κανείς άλλος δεν μπόρεσε να κάνει το κάτι παραπάνω. Αν πιάσουμε δε, τις περιπτώσεις των Sten Sokk και Vene, τότε θα μας πιάσει απελπισία, μιας και οι δύο μαζί είχαν 3/18 σουτ (1/7 o υιός Sokk και 2/11 ο Vene). Μεταξύ μας coach Sokk, τέτοια νούμερα κάνει και ο οποιοσδήποτε συντάκτης του Ball Hog. Ο Vene, ήταν και ο μοιραίος παίχτης, καθώς στην τελευταία επίθεση της ομάδας του έκανε την λάθος πάσα, για να ακολουθήσει το νικητήριο καλάθι του Maciulis.

Have no fear, Jonas is here (MVP)

Με την εμφάνισή του κόντρα στην Εσθονία ο Maciulis έσβησε την πολύ κακή του εμφάνιση κόντρα στο Βέλγιο, χαρίζοντας, μάλιστα, με δικό του σουτ τη νίκη στην ομάδα του.

Ο 30χρονος forward τελείωσε το παιχνίδι έχοντας 15 πόντους (2/6 2p., 2/3 3p. 5/6 FT), ενώ έκανε double – double με τα 10 rebounds που κατέβασε. Από κοντά και ο Kavaliauskas, ο οποίος σε 19′ συμμετοχής, πέτυχε 14 πόντους (4/5 2p., 6/7 FT) ελαφραίνοντας το βάρος της απουσίας του Valanciunas σε αγωνιστικό χώρο και μούσι.

Ο αρνητικός

Όλως περιέργως, ο Kalnietis. 8 πόντοι, 7 assists μεν, αλλά με 2/11 σουτ (1/5 2p., 1/6 3p., 3/3 FT) και 6 λάθη. Το καλό για τον Kazlauskas είναι πως πολύ δύσκολα θα ξακάνει τέτοιο άσχημο παιχνίδι ο point guard του.