Ξεκίνημα της ΝΒΑ season και το γεγονός αυτό προκαλεί τους συντάκτες του Ball Hog να ξαναβρεθούν στην αίθουσα συσκέψεων των γραφείων του site, μετά από καιρό με ζεστές κούπες τσάι οι περισσότεροι μπροστά τους, ώστε να συζητήσουν για το τί περιμένουν. Η κουβέντα διήρκεσε πολύ, οι αντεγκλήσεις και οι διαφωνίες, όπως πάντα, ήταν πάμπολλες, αλλά τα αποτελέσματα αυτής ελπίζουμε διαφωτιστικά. Στο δεύτερο μέρος σας παρουσιάζουμε τη συζήτηση αναφορικά με τους παίκτες που θεωρούμε πως θα ξεχωρίσουν.
1. Το 2015 ήταν μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες κούρσες για το βραβείο του MVP, με 4 παίκτες να έχουν ρεαλιστικές πιθανότητες να το κατακτήσουν. Τελικά πήγε στον (μετέπειτα και) πρωταθλητή Steph Curry. Ποιος θα είναι ο MVP του 2016;
Κοσμάς Καψάλης: Η ομάδα που αγωνίζεται ο Anthony Davis, του ψαλιδίζει αρκετά τις πιθανότητες, εκτός αν συνεχίσει τη γεωμετρική πρόοδο με την οποία βελτιώνεται κάθε χρονιά και παρουσιάσει κάτι στο οποίο δεν θα υπάρχουν αντεπιχειρήματα. Παρόλα αυτά βλέπω τον MVP να έρχεται από την Oklahoma. Όνομα ακόμα δεν ξέρω να σας πω όμως. Ο Durant έχει ένα χρόνο στο κλουβί, κι ελπίζουμε όλοι να ξεσπάσει στο παρκέ, κι ο Westbrook δείχνει ακόμα και στα preseason παιχνίδια ότι παρα-έρχεται με φόρα από πέρσι.
Gus Χρυσοχού: Την ευκαιρία του την έχασε πέρυσι ο Harden. Ο Curry δεν νομίζω να πάει για back2back. Durant και Westbrook είναι αναμφίβολα δυνατές υποψηφιότητες, αλλά θα βάλω τα λεφτά μου στον Brow, έστω κι αν αγωνίζεται στους Pelicans. Έχει όλα τα φόντα να ξεπεράσει τους πάντες. Anthony Davis for MVP.
Πέτρος Καούνης: Ήρθε η ώρα να προσηλυτίσουμε νέους πιστούς στη θρησκεία του Μονοφρυδαϊσμού. Με αρχιερέα τον Γιάννη Χάτσιο και τη Βίβλο του, η ιερή αποστολή μας στο τέλος της χρονιάς θα δικαιωθεί και το τρόπαιο του MVP θα αποτελέσει το βωμό προσκυνήματος των απανταχού πιστών του Anthony Davis ανά την υφήλιο.
Γιάννης Χάτσιος: Ο Φρύδιας1)μα καλά, ο Φρύδιας, ο Μούσιας, αυτοί δεν είναι superstars, είναι villains από 80s βιντεοκασέτα με τον Γαρδέλη και τον Ψάλτη θα είναι ο πολυτιμότερος στο γήπεδο, όμως η προφητεία δεν προβλέπει δικαίωση φέτος. Για να ατσαλωθούν οι πιστοί και να ακολουθήσουν κατά πόδας τον πεφωτισμένο στον ιερό πόλεμο πρέπει πρώτα να βιώσουν την αδικία και τον αποκλεισμό. Το ίδιο και ο ηγέτης τους. Η αγνόησή του φέτος θα τον οπλίσει με το απαραίτητο εγωιστικό μένος για να ανέλθει στη στρατόσφαιρα και θα ανάψει τους δαυλούς των πιστών που θα συρρεύσουν για να εκθρονίσουν τους παλιούς βασιλιάδες και να γκρεμίσουν ψεύτικα είδωλα. Τότε η λάμψη του AD θα φωτίσει το μπασκετικό στερέωμα. Προς το παρόν, ο Kevin Durant θα απολαύσει για λίγο τον σεπτό θρόνο, αφού πρώτα πέρασε από τη φωτιά για να φτάσει μέχρι εδώ.
Δημήτρης Μαντζούκας: Αν καταφέρει να ξεπεράσει τον πρόσφατο χωρισμό του, ο James Harden θα ξαναβγάλει νούμερα που βγάζουν τα μάτια, και φέτος θα ανταμειφθεί – λέμε τώρα- για αυτά. Θα ήθελα πάντως να τον δω MVP.
Νίκος Ραδικόπούλος: O Anthony Davis είναι γεννημένος στις 11 Μαρτίου 1993. Την σεζόν 2014-15 ήταν 21 στα 22. Το PER2)Player Efficiency Rating του για την περασμένη σεζόν ανήλθε στο στροτοσφραιρικό 30,81, αποτελώντας την 11η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών. Άλλη μία φορά: όλων των εποχών. Στα 21 προς 22 του. Οι δε 10 καλύτερες, της περσινής δικιάς του, επιδόσεις ανήκουν σε τρεις, όλους κι όλους παίχτες: τους Wilt Chamberlain, Michael Jordan και LeBron James. Ελπίζω τώρα να έχουμε όλοι συναίσθηση για ποιον παίκτη, και με τί δυνατότητες, μιλάμε. Και με δεδομένη τη σωρεία τραυματισμών που αντιμετωπίζει η ομάδα του (Tyreke Evans, Norris Cole, Jrue Holiday, Omer Asik, Alexis Ajinca) το usage rate του αναμένεται να φτάσει σε επίπεδα περσινού Westbrook. Εν τω μεταξύ, στο παιχνίδι του έχει εντάξει και το σουτ τριών πόντων. Με όλα τα προαναφερθέντα, το σκηνικό της σεζόν 2015-16 είναι στημένο για μεγαλειώδεις παραστάσεις του Davis. Θα είναι πάμπολλα τα βράδια που θα έχει περισσότερους από 5 σε πόντους, rebounds, assists και blocks (επίδοση που γράφει από την preseason ακόμα – ακόμα), ενώ θα στοιχημάτιζα πως θα υπάρξει -τουλάχιστον μία- βραδιά που θα έχει και πάνω από πέντε κλεψίματα, κάνοντας το αραιό, προς σπάνιο, 5 x 5. Αν με τις επιδόσεις του αυτές καταφέρει να οδηγήσει τους Pelicans στην 6η θέση της ανταγωνιστικότατης Δυτικής Περιφέρειας, τότε το βραβείο του MVP είναι δικό του. Αν όχι, θα σκληραγωγηθεί, με τον τρόπο που ο Χάτσιος προείπε, περιμένοντας ένα υγιέστερο cast δίπλα του. Σε κάθε περίπτωση θα είναι MVP της λίγκας πριν τα 25 του, ενώ οι PER επιδόσεις του την επόμενη διετία θα είναι μέσα στις 6-7 καλύτερες όλων των εποχών. Επειδή όμως στο ΝΒΑ ο MVP συνήθως είναι παίχτης από τις τρεις καλύτερες ομάδες της λίγκας, ο θα είναι Davis o MVP της σεζόν που ξεκινά μόνο αν καλυφθούν οι προαναφερθείσες προϋποθέσεις. Σε κάθε άλλη περίπτωση Harden, Durant, Curry και ενδεχομένως Griffin ή Paul, θα διεκδικήσουν το βραβείο. Ο LeBron δεν περιλαμβάνεται στη λίστα, μιας και από πέρσι μας έδειξε πως το μόνο που τον ενδιαφέρει πια είναι το δακτυλίδι, και τις regular seasons θα τις βγάζει πια στον αυτόματο, για να μπαίνει σε beast mode τον Απρίλη.
Λουκάς Μοσχούλας: Με τον KD την περσινή χρονιά να παίζει μόνο 27 παιχνίδια, λόγω του κατάγματος στο δεξί πόδι, δεν μπόρεσε να είναι αυτό που περιμέναμε. Φέτος φαίνεται και από τα παιχνίδια της preseason ότι έχει μεγάλη όρεξη. Να προσθέσουμε κιόλας ότι η βελτιωμένη ομάδα που έχουν φτιάξει οι Thunder θα δώσει extra credits στον Durant.
Μήτσος Μαυράκης: O Anthony Davis θα βγάλει εξωπραγματικά νούμερα, αυτό είναι δεδομένο, αλλά η κακοδαιμονία που βασανίζει τους Pelicans, θα τους κρατήσει χαμηλά στην κατάταξη, οπότε θα τους στερήσει την ευκαιρία να πάρει το βραβείο. Είναι όμως μια υπέροχη ευκαιρία να ανταμειφθεί ο Kevin Durant για την υπομονή του και την προσπάθεια του να επιστρέψει μετά την περσινή χρονιά και για να του δωθεί η ευκαιρία να επαναλάβει τον ανεπανάληπτο προ διετίας λόγο του που ράγισε καρδιές.
Σταύρος Μαρίνος: Συνεχίζοντας την παράλογη καπιταλιστική λογική να αναδεικνύεις ατομικό βραβείο σε ομαδικό παιχνίδι, δεν θα μπορούσα να ψηφίσω κάτι άλλο από τον Anthony Davis. Λόγω της αντιεμπορικής Νέας Ορλεάνης, δεν έχει εντυπωθεί ακόμα στον μέσο φίλαθλο η αξία αυτού του freak of nature. Ελπίζω φέτος να είναι η χρονιά του.
2. Ποιος είναι στην καλύτερη θέση για breakout season ή/και το βραβείο του Most Improved Player;
Κοσμάς Καψάλης: Εδώ -κλασσικά- θα πάω με συμπάθειες και θα κάνω airball, αλλά δεν πειράζει. Κάτι πρέπει να δείξουμε το καλοκαίρι για να γελάμε. Doug McDermott κύριοι. Ο προπονητής και το σύστημα της ομάδας άλλαξε προς το επιθετικότερο του πράγματος, είναι όντως καλός παίκτης οπότε δεν θα είναι και τίποτα παράξενο και δεν έχει κανένα μεγάλο ανταγωνισμό για τη θέση.
Gus Χρυσοχού: Θα πάω στην καμμένη γη του Portland και θα πω πως είναι ευκαιρία για κάποιους παίχτες όταν έχουν μόνο έναν σούπερ σταρ μπροστά τους. Ναι, ο Lillard θα είναι το απόλυτο αφεντικό, αλλά το χάος που ακολουθεί δίνει την ευκαιρία σε άλλους παίχτες να δείξουν τι μπορούν να κάνουν. Για να σε δω, λοιπόν, Meyers Leonard.
Πέτρος Καούνης: Θα αναλάβω το βάρος της γνώμης μου -και θα αναμένω να γίνω περίγελος στο roundtable ξεβρακώματος στο τέλος της season- αλλά έχω βάλει στο μάτι έναν παίκτη εδώ και τρία χρόνια, από την τελευταία του χρονιά στο κολεγιακό. Αναφέρομαι στον Andreian Payne των Wolves. Τουλάχιστον θα έχω παρέα στο κράξιμο τον Ραδικόπουλο. Με το που βρήκε χρόνο συμμετοχής στη νέα του ομάδα, γιατί στο σύστημα των Hawks δεν χωρούσε με τίποτα, και το ξεφόρτωμα του Bennet (worst No.1 draft pick EVER), ο Payne έδειξε πως έχει όλα τα φόντα να μοιράσει ”πόνο” στις αντίπαλες άμυνες (το χειρότερο λογοπαίγνιο με όνομα που έχει γραφτεί ποτέ).
Δημήτρης Μαντζούκας: Λαμβάνοντας υπόψιν3)όπως προκύρηξε και ο Χάτσιος πέρυσι το ότι το βραβείο του πιο βελτιωμένου παίκτη σπάνια πάει – και δεν πρέπει να πηγαίνει – σε δευτεροετείς, καθώς είναι λογικό μετά τον πρώτο χρόνο προσαρμογής να απογειώνονται σταδιακά, πρέπει να κοιτάξουμε στο pool των μεγαλύτερων παικτών. Όλα τα ονόματα που αναφέρονται εδώ έχουν βάση. Προσθέτω την breakout χρονιά που όλος ο μπασκετικός πλανήτης αναμένει από τον C.J. McCollum, και λογικά θα τα καταφέρει, και μένει να δούμε αν η εκτόξευση θα είναι τόσο εντυπωσιακή ώστε να αξίζει να βραβευτεί. Από εκεί και πέρα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον περιμένουμε να δούμε μήπως ο Derrick Williams βρήκε στην Νέα Υόρκη το μέρος για να απελευθερώσει το -ιδιαίτερο από κάθε άποψη- ταλέντο του.
Γιάννης Χάτσιος: Το βραβείο προβλέπω να πηγαίνει στο Chicago και σε “ισπανικά” χέρια. Ο Nikola Mirotic έχει τα φόντα να αποτελέσει πυρηνικό όπλο στο πλαίσιο της up tempo επίθεσης του Fred Hoiberg. Ήδη αναμένεται να ξεκινήσει, και 30 λεπτά Threekola, με πράσινο φως να να τορπιλίσει παραπέμπουν σε εκτόξευση των αριθμών του. Θυμίζω ότι σε 15 παιχνίδια τον Μάρτιο, που ο Thibodeau αναγκάστηκε να του δώσει λεπτά, είχε μέσους όρους κοντά στο 21/8. Από εκεί και πέρα, πηγαίνουμε στον συνομήλικό του Thomas Robinson, που έχει καταφέρει στα 24 του να κατακτήσει τον τίτλο του γυρολόγου, καθώς, πριν ακόμα από την τρίτη του σεζόν στη λίγκα, έχει προλάβει να αλλάξει 6 ομάδες. Στο Brooklyn αποτελεί τη μόνη αξιοπρεπή περίπτωση πίσω από Young και Lopez, και η ακόρεστη πείνα του για rebounds θα επιβραβευθεί. Tέλος, ο επίσης 24χρονος John Jenkins, aka summer league darling, δεν κατάφερε μέσα σε τρία χρόνια να μπει στο rotation της Atlanta, μα, στο Dallas πλέον, είναι πίσω μόνο από τον αχίλλειο του Matthews. Watch out.
Νίκος Ραδικόπουλος: Η αλήθεια είναι πως στο preview των Wolves, όπως το ανέφερε και πιο πάνω ο Πέτρος, πόνταρα στον Payne. Αλλά το αξίωμα Μαντζούκα/Χάτσιου για τους δευτεροετείς είναι πέρα για πέρα λογικό. Πέραν του επιχειρήματός τους, θα πάρω και -κάποιες από- τις επιλογές τους, λέγοντας πως ένας από τους C.J. McCollum ή Nikola Mirotic ξεκινάνε σαν φαβορί για να μας εκπλήξουν ευχάριστα με τις φετινές επιδόσεις τους.
Λουκάς Μοσχούλας: Θα συμφωνήσει με Χάτσιο καθώς βλέπω για δεύτερη σερί χρονιά το βραβείο να πηγαίνει προς Chicago μεριά, αυτή τη φορά για λογαριασμό του νατουραλιζέ Iσπανού Nicola Mirotic. 20,2 mpg με 10,2ppg, 4,9rpg και 1,2apg στην rookie season, αριθμούς που σίγουρα θα αυξήσει, καθώς ο Gasol έχει πατήσει τα 35 και ο coach Hoiberg ετοιμάζεται να του δώσει έναν αναβαθμισμένο ρόλο ομάδα.
Μήτσος Μαυράκης: Υπάρχουν κάτι παιχνίδια στα playoffs που κάποιοι -μέχρι πρότινος άγνωστοι- παίκτες εμφανίζονται από το πουθενά και στήνουν απίστευτες παραστάσεις στα σημαντικότερα παιχνίδια της χρονιάς. Πριν από κάτι χρόνια με παρόμοιο τρόπο είχε εμφανιστεί ο Harden για τους Thunter. Στα περσινά playoffs, απέναντι στην άμυνα των Grizzlies που μια βδομάδα έπειτα θα πανικόβαλε τους μετέπειτα πρωταθλητές, ο C.J. McCollum έσταξε 33 πόντους.
Την ευκαιρία την έχει πλέον στο, γυμνό από ταλέντο, Portland και δεν θα πρέπει να ξαφνιαστούμε αν πετύχει διάφορες σαραντάρες μες τη χρονιά.
Με αυτό το σκεπτικό θα πρέπει να περιμένουμε την αποκάλυψη του Clint Capela, αν ο Howard χάσει χρόνο, αλλά το μεγάλο μου στοίχημα είναι το αγαπημένο μου πουλέν, ο The Peoples’ Champ, o Will ο Barton.
Σταύρος Μαρίνος: Τον είχα αγαπήσει από το North Carolina State και νιώθω ότι η στιγμή του πλησιάζει. Ο T.J. Warren, αργά ή γρήγορα, θα είναι το βασικό SF στους Suns. Αν η κίνηση γίνει εγκαίρως, ο νεαρός εύκολα θα έχει μέσους όρους πάνω από 12 πόντους, και θα θέσει την υποψηφιότητά του για το MIP. Πέρσι σε 40 μόλις αγώνες είχε 6 ppg. Η διαφορά θα είναι εμφανής.
3. Manu και Jamal που αποτέλεσαν το πρότυπο του 6th Man, δύσκολα να ξανακατακτήσουν το βραβείο. Ποιος μπορεί να διαδεχτεί τον περσινό νικητή Lou Williams;
Κοσμάς Καψάλης: Γενικά το βραβείο αυτό δίνεται στον αναπληρωματικό που σκοράρει πιο πολύ απ’όλους. Οπότε θα πάω με τον Dion Waiters. Το ιδανικό για τον περίεργο χαρακτήρα του, θα είναι να έρχεται από τον πάγκο όταν ξεκουράζονται οι Durant-Westbrook, και να έχει τα μισά σουτ της ομάδας δικά του. Αν βάζει κι ένα 40% από αυτά, θα είναι ιδανικό και για την ομάδα.
Gus Χρυσοχού: Πέρυσι είχα πει τον Jodie Meeks. Όχι ότι δεν τον πιστεύω και φέτος (εφόσον δεν τραυματιστεί), αλλά εκτιμώ πως ο Isaiah Thomas δεν θα το αφήσει να ξεφύγει και φέτος το βραβείο αυτό. Έχει όλο το setup γύρω του για να αλλάζει τον ρυθμό ερχόμενος από τον πάγκο, κάτι που έχει συνηθίσει να το κάνει.
Πέτρος Καούνης: Σε αυτή την κατηγορία έχουμε ξεκάθαρο φαβορί. Όσο ο Isaiah Thomas ξεκινάει τα παιχνίδια των Celtics από τον πάγκο θα έχει τον πρώτο λόγο για το συγκεκριμένο βραβείο. Από την άλλη όμως, ας ρίχνουμε και κλεφτές ματιές στον Mo Williams που είναι παίκτης γεννημένος σκόρερ και θα αποτελεί την πρώτη λύση των Cavs από τον πάγκο αλλά και στον Super Mario Belinelli, ο οποίος από τον πάγκο των Spurs πέρασε στον πάγκο των Kings και δείχνει έτοιμος να προσφέρει αρκετούς πόντους φέτος. Η μόνη ένσταση μου είναι πως ο Belinelli θα πάψει να είναι ένας από τους διεκδικητές του βραβείου, γιατί κάποια στιγμή μέσα στη season, θα καθιερωθεί ως βασικός στην 5αδα των Βασιλιάδων.
Γιάννης Χάτσιος: O Isaiah είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί by design. Ο Belinelli είναι η επιλογή της καρδιάς. Από εκεί και πέρα θέλω να δω τον ρόλο του West στο San Antonio, ενώ δεν αποκλείω ο Gerald Green να γίνει υπερόπλο από τον πάγκο στα χέρια του Coach Spo.
Δημήτρης Μαντζούκας: Ο Isaiah έπρεπε να το είχε πάρει πέρσι. Είναι καθαρό cheat βέβαια, γιατί πρόκειται στην πραγματικότητα για ξεκάθαρο βασικό, τόσο ποιοτικά όσο και σε λεπτά συμμετοχής, ο οποίος ξεκινάει από τον πάγκο μόνο και μόνο για να κατακτήσει αυτόν τον τίτλο, και πέρσι η επιτροπή αποφάσισε να τον τιμωρήσει για αυτή του την αλαζονεία απονέμοντας τον στον Lou Williams, ο οποίος απλά έμπαινε στους αγώνες του Toronto για να σουτάρει αλόγιστα τρίποντα. Θεωρώ δύσκολο όμως να προβούν σε δεύτερη συνεχόμενη βαρβάτη αδικία μόνο και μόνο για να την σπάσουν στον Isaiah Thomas.
Νίκος Ραδικόπουλος: Πάλι θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες δικηγόρους του τραπεζιού. Ισχύει ό,τι είπε ο Μαντζούκας για τον Ιsiah, ενώ ο Green ίσως μας εκπλήξει πολύ ευχάριστα καλύπτοντας τις αδυναμίες του Wade στο Miami. Το τρίποντό του λείπει από το Miami και το ευπαθές του Dwayne του εξασφαλίσει λεπτά και ρόλο στο παρκέ. Το ότι προπονητής του είναι ο Spoelstra του ανεβάζει ακόμα παραπάνω τις μετοχές.
Λουκάς Μοσχούλας: Και το βραβείο απονέμεται στην ξανθιά τούφα. Ο Dennis Schroder, όπως σωστά έγραψε ο Μαντζούκας στο preview των Hawks, έχει βελτιώσει αρκετούς τομείς του παιχνιδιού του και φαίνεται πλέον ότι ίσως να αξίζει κάτι καλύτερο από το να έρχεται από τον πάγκο μια ομάδας. Αυτός θεωρώ ότι είναι και ο μόνος λόγος να μην πάρει το συγκεκριμένο βραβείο, να ξεκινήσει ως βασικός δηλαδή σε πάνω από 30 με 40 παιχνίδια.
Μήτσος Μαυράκης: Εντάξει, ο Isaiah Thomas το έχει κλειδώσει το βραβείο, αλλά θα επιμείνω στην μοναχική μου καμπάνια να κάνω το Will Barton γνωστό και θα το στηρίξω για το βραβείο του έκτου παίκτη της χρονιάς αν το Denver παίξει στους ρυθμούς που οφείλει.
Σταύρος Μαρίνος: Δεν είναι αδύνατο ο Lou Williams να ξανακερδίσει το βραβείο. Οι Lakers έχουν απελπιστική ανάγκη για σκοράρισμα, κι ο Lou Will ξέρει να το κάνει καλά σε ελάχιστο χρόνο. Συν ότι ο Kobe πιθανώς θα σκαρφιστεί κάποιον τραυματισμό (ή άλλο λόγο) γιατί δεν θα αντέχει να συντρίβεται η ομάδα του τόσο συχνά (συνηθισμένη υπεκφυγή Kobe), κι ο Williams θα αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερο ρόλο.
4. ”Άσε μωρό μου, δράμα, θα ρίξουμε ολονυχτία στη δουλειά. Ναι, και εσύ μου λείπεις. Ναι, του το είπα, αλλά πρέπει να προλάβουμε το deadline του κυρίου Stephenson”. Για ποιον θα ξενυχτήσουμε μόνοι μας τα βράδια;
Κοσμάς Καψάλης: Αφού ούτε φέτος θα ξενυχτήσω για τον Embiid, θα πάω με έναν άλλο rookie ψηλό που με ιντριγκάρει για φέτος. Ο λόγος για το πρόσωπο στο οποίο ελπίζει πως βρήκε ο Larry Legend τον επόμενο μεγάλο ψηλό της Indiana, τον Myles Turner.
Gus Χρυσοχού: Μέχρι να αποσυρθεί, ο Nowitzki θα είναι μια κατηγορία μόνος του. Ωστόσο, θα ξενυχτάω και για το μεγάλο Τείχος της Washington, John Wall και το καθημερινό του double – double σε πόντους/assists.
Πέτρος Καούνης: Ξενυχτάω για πολλούς λόγους. Ξενυχτάω για ένα ποτήρι καλό gin μέχρι βαρυστομαχιάς. Μέσα σε αυτούς τους πολλούς λόγους είναι και ο LeΒron ”The King” James και τα show που μπορεί να προσφέρει κάθε βράδυ.
Γιάννης Χάτσιος: Δεν θα κρυφτώ, εξαιρετική η δουλειά του Tom Thibodeau στο Chicago, μα πάντα θεωρούσα πως βάζει κόφτη στην επίθεσή τους, στερώντας μας στιγμές μπασκετικού μεγαλείου. Θα κάψω πολλά βράδια, και τα συνακόλουθα πρωινά, για να δω πως θα εξαπολύσει Rose, Butler και Threekola, μα και για τις παραστάσεις του τεράστιου Pau.
Δημήτρης Μαντζούκας: MARIO HEZONJA! Δεν μπορώ, όχι να γράψω, ούτε καν να διανοηθώ το τί θα δουν τα μάτια μας φέτος με τον πιο παρανοϊκό υπερταλαντούχο τύπο που μπαίνει φέτος στο ΝΒΑ.
Nίκος Ραδικόπουλος: Δεν μπορώ να καταλάβω πως απαντάω έκτος, αλλά είμαι ο πρώτος που θα πει το αυτονόητο: Stephen Curry. Tον άνθρωπο που έβαλε σε skate (κάμποσες φορές μάλιστα) τον καλύτερο περιφερειακό αμυντικό της λίγκας Chris Paul. Όταν δε είναι ένα από εκείνα τα βράδια που ζεσταίνεται; Καίει!
Λουκάς Μοσχούλας: Α ρε συ Gus ποιος θα μπορούσε να σου δώσει άδικο αγόρι μου; Αλλά θα συγκρατηθώ και δεν θα επιλέξω τον Γερμανό επιβήτορα. Προσωπικά θα ήθελα να μπορούσα να ξενυχτήσω για το δικό μας παιδί. Όχι, δεν με έπιασαν τα πατριωτικά μου μέρες που είναι, αλλά χωρίς αμφιβολία και ο Giannis, και οι Bucks γενικότερα, είναι ένα project τρομερά ενδιαφέρον.
Μήτσος Μαυράκης: Έχοντας δει τους περσινούς Hornets θα προτιμούσα όντως να βρισκόμουν ολονυχτία στη δουλειά από το να υπομένω το όποιο “deadline του κυρίου Stephenson”, πάντως. Από την άλλη, στο πλάι του Ricky Rubio, δίπλα στους Wiggins και LaVine, προστέθηκαν οι Towns και Bjelica σε ένα εν δυνάμει απολαυστικό project, το οποίο θα βοηθήσει τον Μάγο από το Masnou να μοιράσει τη χαρά σε μορφή assists και να σκορπίσει το μεταδοτικό του χαμόγελο σε όσους τον παρακολουθούν.
Σταύρος Μαρίνος: Το αιώνιο ερώτημα δεν είναι για ποιον αλλά… θα ξενυχτήσουμε για τα παιχνίδια της Ανατολής ή θα ξυπνήσουμε ξημερώματα για τα παιχνίδια της Δύσης;
5. Towns ή Okafor; Ή μήπως ο Mudiay; Και οι άλλοι τι θα κάνουν; Ποιος θα είναι ο καλύτερος rookie για το 2016;
Κοσμάς Καψάλης: Ορίστηκε από το training camp ακόμα βασικός PG της ομάδας του, θέση στην οποία δεν νιώθει και καμιά μεγάλη απειλή είναι η αλήθεια. Ο Emmanuel Mudiay θα είναι πιθανότατα ο rookie με τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής, παίζει στον άσσο, οπότε εξ’ορισμού θα έχει πολύ τη μπάλα στα χέρια του και σωματικά δείχνει έτοιμος για το ΝΒΑ. Επιπλέον, τον έχω draft-άρει στη LOL, οπότε δεν χρειάζομαι άλλα επιχειρήματα, ε;
Gus Χρυσοχού: Ο Towns δεν νομίζω να το πάρει, μιας και οι Wolves έχουν αξιοπρεπές entourage γύρω του, ώστε να μην αναδειχθεί Rookie of the Year. Ο Okafor… χμμμ. Το tanking της Philadelphia πάντα θα είναι περίεργο. Συμφωνώ με Κοσμά πως ο Mudiay έχει πολλές πιθανότητες λόγω συνθηκών, αλλά για την διαφωνία και το τζέρτζελο θα πάω με τον Russell. O D’Angelo παίρνει ουσιαστικά τα κλειδιά των Lakers στην περιφέρειά τους και θέτει δυνατή υποψηφιότητα για το βραβείο αυτό.
Πέτρος Καούνης: Θα πάω με το outsider στο συγκεκριμένο ερώτημα και θα πω τον Justise Winslow των Heat. Αθλητικός, βλέπει καλάθι, παίρνει τις επαφές, τρέχει το γήπεδο, αλλά το βασικότερο θα κάνει τα ρεπό της παλιοφρουράς του Miami και θα αυξάνει τα λεπτά συμμετοχής του όσο κυλάει η season.
Γιάννης Χάτσιος: Τα 13 ολόκληρα λεπτά που αγωνίστηκε ο Julius Randle πέρυσι του στερούν την Griffin/Noel treatment και δεν θα είναι υποψήφιος για το βραβείο. Από εκεί και πέρα, έχω ενθουσιαστεί με τα προσόντα του Stanley Johnson. Αν φάει εγκαίρως τα λεπτά του Morris4)πιστεύουμε ότι είναι ο Marcus, αλλά δεν θα είμαστε ποτέ σίγουροι, έχει το all-around παιχνίδι για να ξεχωρίσει από τον ανταγωνισμό.
Δημήτρης Μαντζούκας: Μιας και κατά τα φαινόμενα διαλέγουμε ο καθένας από διαφορετικό rookie ώστε κάποιος να το πετύχει, λέω να πάω με το #1 που έχει μείνει ελεύθερο. Ο Towns είναι παικταράς, δουλευταράς, αθληταράς και άλλα πράγματα που τελειώνουν σε -αράς5)δεν είναι μέλος της ΑΡΑΣ όμως – σημείωση editor: δυστυχώς δεν υπάρχει φωτογραφία των σαστισμένων βλεμμάτων της ομήγυρης που μάζεψε το συγκεκριμένο κρύο -ακόμα και για τα δεδομένα του- αστείο…- και προφανώς οι Timberwolves θα τον αξιοποιήσουν ως το δεύτερο μεγάλο project του οργανισμού μετά τον Wiggins. Ο Pekovic, αν γίνει ποτέ καλά, πιθανότατα θα δοθεί με trade για να μην στερεί πολύτιμα λεπτά εξέλιξης από τον νεαρό, ο οποίος, αν και άγουρος ακόμα στο παιχνίδι, είναι αρκετά ώριμος σε επίπεδο σκέψης και φιλοσοφίας. Και όλη αυτή η απάντηση γιατί ο Χάτσιος μου πρόλαβε τον Johnson.
Nίκος Ραδικόπουλος: Κι επειδή ο Χάτσιος πρόλαβε τον Johnson από τον Mαντζούκα, ο Μαντζούκας μας πήρε την επιλογή του Towns… Towns κι εγώ λοιπόν, στη λογική ότι όντως είναι το μεγαλύτερο ταλέντο αυτής της φουρνιάς -τουλάχιστον σήμερα- και θα έχει λεπτά βασικού, άρα νούμερα που σε οδηγούν πιο εύκολα στο βραβείο. Αν για κάποιο λόγο δεν είναι αυτός ο ROtY, τότε μάλλον θα είναι ο Mudiay, επίσης για το λόγο του ότι θα έχει χρόνο βασικού.
Λουκάς Μοσχούλας: Θα συμφωνήσω κι εγώ με κάποιον από τους προλαλήσαντες. Emmanuel Mudiay λοιπόν και οι λόγοι απλοί, καλός παίκτης, κακή ομάδα, υψηλός χρόνος συμμετοχής. Τόσο απλό.
Μήτσος Μαυράκης: O Emmanuel Mudiay ξεκινάει αυτήν την κούρσα με προβάδισμα σε σχέση με τους υπόλοιπους rookies. Θα είναι ο βασικός point guard στο Denver, όπου ο Mike Malone έχει δεσμευτεί να χτίσει μια επίθεση στο στυλ του. Οι συμπαίκτες είναι καλοί σκόρερ, ταιριάζουν στο στυλ παιχνιδιού και θα τον βοηθήσουν να βγάλει εξαιρετικά νούμερα στις assists. Και επιπλέον έχει ήδη αγωνιστεί επαγγελματικά στην Κίνα, οπότε είναι πιο έτοιμος για την ζωή του επαγγελματία αθλητή.
Σταύρος Μαρίνος: Θα ποντάρω στον Jahilll Okafor, κυρίως γιατί θα έχει απεριόριστο χώρο και χρόνο να εκφράσει το ταλέντο του στους απύθμενους 76ers, αντίθετα με τον Towns που θα βρίσκεται σε μια γεμάτη frontcourt με Dieng, Pekogiv, Garnett, Bjelica, Payne, και δεν θα έχει λόγο να παίζει 36 λεπτά εξαρχής. Ο Mudiay θα έχει επίσης ιδανικό περιβάλλον να βγάλει μάτια, αλλά τα χαμηλά ποσοστά και τα πολλά λάθη ίσως του στοιχίσουν το βραβείο.
6. Defensive Player of the Year. Έχει αντίπαλο ο υγιής Anthony Davis; Η ώρα του Ibaka; Ζει ο Roy Hibbert; Μπορεί ο Gobert;
Κοσμάς Καψάλης: Νομίζω ότι ο Anthony Davis δεν θα χάσει το βραβείο αν αγωνιστεί πάνω από 70 παιχνίδια. Στα μάτια μου, είναι ο επικρατέστερος να γίνει ο πέμπτος ΝΒΑer της ιστορίας που θα γράψει quadruple-double. Όχι πως αυτό είναι που θα του δώσει το βραβείο, απλά ήθελα να το βγάλω από μέσα μου.
Gus Χρυσοχού: Και φέτος θα επιλέξω Ibaka. Με υγιείς τους Durant – Westbrook, o Ibaka μπορεί να αναδείξει και πάλι τα αμυντικά του προσόντα και να αφήσει την επίθεση για τους άλλους δύο. Επιπλέον, τα – σε σχέση με τα δικά του – αργά πόδια του Kanter θα τον κάνουν να φαίνεται σαν superman στην άμυνα των Thunder.
Πέτρος Καούνης: Απλά και όμορφα: The Stifle Tower. Το γιατί το παρουσίασε αναλυτικά ο Νίκος στο preview των Jazz.
Γιάννης Χάτσιος: Μήπως ήρθε η ώρα του DeAndre;
Δημήτρης Μαντζούκας: ΟΧΙ Γιάννη! Το βραβείο του καλύτερου αμυντικού είναι διαχρονικά το βραβείο με τις πιο άδικες επικρατήσεις. Η αλήθεια είναι πως το όνομα του Davis μοιάζει αρκετά πιθανό να ακουστεί ως το επικρατέστερο για το βραβείο, και τα εξωπραγματικά νούμερα που κάνει σε rebounds και τάπες θα τον βοηθήσουν. Ωστόσο, υπάρχουν δύο παίκτες στο ΝΒΑ που δεν είναι απλά εξαιρετικοί αμυντικοί, αλλά αποτελούν τις βάσεις για ξεχωριστά αμυντικά συστήματα. Οι Draymond Green και Rudy Gobert θα έπρεπε να αποτελούν και πέρσι τις βασικές επιλογές έναντι του πολύ καλού αμυντικού Kawhi Leonard. Ωστόσο στην πραγματικότητα το να αποκαλέσεις τους Green και Gobert αμυντικούς εξολοθρευτές είναι υποτίμηση για τον ρόλο τους, καθώς είναι στην πραγματικότητα ολόκληρες οι άμυνες των ομάδων τους. Είδαμε την εκτόξευση της αμυντικής αποτελεσματικότητας των Jazz μετά την ανακήρυξη του Γάλλου ως βασικού, και είδαμε επίσης το πως η φιλοσοφία της άμυνας των Warriors βασίζεται στην ικανότητα του Green να ακυρώνει κάθε απόπειρα της αντίπαλης επίθεσης να βγάλει mismatch. Από τους δύο θα το έδινα στον Green γιατί αυτό που κάνει είναι εξωπραγματικό.
Νίκος Ραδικόπουλος: Δημήτρη εξακολουθείς να υποτιμάς την αμυντική συνεισφορά του Kawhi στην αμυντική αποτελεσματικότητα των Spurs, παρότι την έχουμε παρουσιάσει εκτενώς. Σε κάθε περίπτωση, τα φαβορί είναι ξεκάθαρα. Ο Anthony Davis δεν θα αργήσει να γίνει, μετά τους Michael Jordan (1988) και Hakeem Olajuwon (1994), ο παίχτης που κερδίζει το MVP και το βραβείο του καλύτερου αμυντικού της χρονιάς την ίδια σεζόν. Αλλά αυτή η σεζόν δεν θα είναι αυτή του 2015-16. Και τούτο γιατί η ομάδα έχει νέο προπονητή, επιθετικής φιλοσοφίας κατά προτεραιότητα, και πολλούς τραυματισμούς. Οι δύο αυτές παράμετροι θα κάνουν την άμυνα του Davis να μην αποτυπώνεται στα συνολικά advanced statistics της αμυντικής λειτουργίας των Pelicans. Επομένως θαρρώ θα είναι ένας από τους ήδη αναφερθέντες Draymond Green, Rudy Gobert και Kawhi Leonard. Παρότι ο τελευταίος, με τον αυξημένο επιθετικό ρόλο που αναμένεται να έχει από φέτος στους Spurs, ίσως χάσει μέρος της αμυντικής του προσήλωσης, δεν παύει να αποτελεί την επιλογή μου. Από καθαρή μπασκετική αγάπη.
Λουκάς Μοσχούλας: Antony εσύ super star. Πρέπει σιγά σιγά να αρχίζει να μαζεύει τα πρώτα του τρόπαια ο Μονόφρυδος. Η καλύτερη ευκαιρία για φέτος είναι το DPY, καθώς με τόσες απουσίες οι Pelicans δύσκολα θα του δώσουν την ευκαιρία να διεκδικήσει το MVP.
Μήτσος Μαυράκης: Ο Draymond Green άξιζε το βραβείο και πέρυσι, αλλά το έχασε γιατί, μπορεί να ήταν πρώτη επιλογή στα περισσότερα ψηφοδέλτια, αλλά δεν ήταν καν στην τριάδα στα υπόλοιπα. Ο βασικός λόγος της μεταμόρφωσης των Warriors σε αμυντικούς εξολοθρευτές θα ανταμειφθεί φέτος, έστω και καθυστερήμενα, και για το περσινό τους πρωτάθλημα. Και ανυπομονώ από τώρα για το freestyle της βράβευσης.
Σταύρος Μαρίνος: Rudy Gobert. Και για να το πω στα Γαλλικά, αφού το αγγλικό το είπε ήδη ο Καούνης: Le Stifle Tower.
| ↑1 | μα καλά, ο Φρύδιας, ο Μούσιας, αυτοί δεν είναι superstars, είναι villains από 80s βιντεοκασέτα με τον Γαρδέλη και τον Ψάλτη |
|---|---|
| ↑2 | Player Efficiency Rating |
| ↑3 | όπως προκύρηξε και ο Χάτσιος πέρυσι |
| ↑4 | πιστεύουμε ότι είναι ο Marcus, αλλά δεν θα είμαστε ποτέ σίγουροι |
| ↑5 | δεν είναι μέλος της ΑΡΑΣ όμως – σημείωση editor: δυστυχώς δεν υπάρχει φωτογραφία των σαστισμένων βλεμμάτων της ομήγυρης που μάζεψε το συγκεκριμένο κρύο -ακόμα και για τα δεδομένα του- αστείο…- |
Μια παρατηρηση μονο για το MIP…Ειπατε McBuckets πριν πειτε Otto Porter η ακομα και τον δικο μας τον Γιαννη.Ιεροσυλια.Και Davis δεν βγαινει MVP φετος λογω ομαδας οποτε λογικα θα του δωσουν το DPOY για να χτισει σιγα σιγα το ονομα του(οκ οχι οτι δεν το αξιζει απλα λεμε)
MVP ο Ντουραντ. Προσωπικα θα ξενυχταω αρχης γενομενης αυτη την βδομαδα για να βλεπω τον Αντε. Το παιδι βγαζει φοβερα Highlights και ενταξει δικος μας ανθρωπος ειναι. Ειδικα δε αμα βαζει και κανα τριποντο πανηγυριζει και ο τριχρονος ανηψιος μου φωναζοντας “ο Γιαννης το εβαλε το τριποντο”. Για MIP προβλεπω τον Gobert. Καλυτερος αμυντικος ο Green και ΜVP των τελικων μια και οι Σπερς θα παρουν το πρωταθλημα θα ειναι κατα το προτυπο του Αντρε ο ..Μαριανοβιτς. Εκει ειναι που θα παθει και ο Λεμπρον το burnout..