Όταν παίζεις 2Κ δικτυακό και laggάρεις:
Μπορεί αυτό να μην μπήκε, ωστόσο είναι πλέον σαφές.
Paul George is back.
Η Indiana τρέχει ένα σερί 8-2, κατά το οποίο o George βγάζει νούμερα που θα τον τοποθετούσαν πρώτο στην κούρσα του MVP σε έναν παράλληλο κόσμο, όπου δεν θα υπήρχε ο Curry. Τρία παιχνίδια που συνοδεύτηκαν από ήττες στην αρχή της χρονιάς χρειάστηκαν οι Pacers για να πιάσουν ρυθμό, και για την ακρίβεια τόσο χρειάστηκε ο George για να πιάσει ρυθμό. Από τότε βγάζει 27,2 πόντους, 8,7 rebounds, 4,9 assists, 1,6 κλεψίματα οδηγώντας τους Pacers σταδιακά στις ψηλές θέσεις της Ανατολής.
Haters gonna Hate
Είναι προφανές ότι είναι εξαιρετικά νωρίς, αλλά ήταν τέτοιος ο κωλοπαιδισμός αρχικά του παίκτη και τελικά η εντύπωση που έδωσε η ομάδα, που όποτε δίνονται αφορμές θα τους τρολάρουμε. Όλοι θυμόμαστε το DeAndre-gate του καλοκαιριού, με τον Jordan να συμφωνεί προφορικά να πάει στο Dallas, μια μέρα πριν υπογράψει να το μετανιώνει, και να υπογράφει ξανά στους Clippers, που στο ενδιάμεσο του είχαν υποσχεθεί μεγαλύτερο ρόλο κλπ κλπ.
Αυτή την στιγμή, οι ακριβοθώρητοι Clippers της Lob City, με τον ενισχυμένο πάγκο, με Lance, Pierce, Josh Smith κ.λπ. είναι με ρεκόρ 6-7, στην 9η θέση της Δυτικής Περιφέρειας, έχοντας τρεις ήττες σε τρία παιχνίδια αυτή τη βδομάδα. Την ίδια στιγμή, οι Mavericks, με ένα Matthews που έρχεται από ρήξη αχίλλειου, τον Parsons να ψάχνει κι αυτός σιγά-σιγά τα πατήματά του, και γραμμή ψηλών τους Dwight Powell, Zaza Pachulia και τον Javale McGee να κάνει την επανεμφάνιση του, βρίσκεται στην 3η θέση της Δύσης, και 4η του ΝΒΑ.
Ο Dion Waiters προκαλεί εγκεφαλικά
Ο Jahlil Okafor προκαλεί οργασμούς
Mιας που αναφέρθηκε η ομάδα που για μία ακόμα φορά θα διεκδικήσει να σπάσει το ρεκόρ του χειρότερου ξεκινήματος στο πρωτάθλημα, αξίζει να κάνουμε μία στάση για εμβάθυνση στην απελπισία.
PREDICTION: The 76ers will win, eventually.
— Inside Hoops – NBA Playoffs (@InsideHoops) November 22, 2015
Πέρα από τον Okafor, ο οποίος παίζει σαν βετεράνος σε αυτή την ομάδα, στις auditions για μία θέση στο μέλλον του οργανισμού έχει πρωταγωνιστήσει εντελώς αναπάντεχα ο T.J. McConnell, ο οποίος έχει καταλάβει το είδος του ρόλου τον οποίο διεκδικεί, και πλειοδοτεί με μία απολαυστική κατάθεση ενέργειας σε κάθε ματς, κυνηγώντας την κάθε επαφή, το κάθε rebound, την κάθε ευκαιρία να κάνει τους συμπαίκτες του χαρούμενους. Θα κάνει τις βουτιές του για να διεκδικήσει την μπάλα, θα σκοράρει, δεν θα σκοράρει, παρά μόνο αν είναι απόλυτη ανάγκη – και στην πόλη του “χαλαρά” ποτέ δεν είναι κάτι απόλυτη ανάγκη. Ο McConnell μπαίνει σε ένα αξιοζήλευτο club, παρέα με τον Rajon Rondo, τον Evan Turner και τον Jason Kidd εκτός των άλλων, με όλους αυτούς που, ενώ σημείωναν μέσο όρο πάνω από 5 rebounds και assists, κατάφερναν να σκοράρουν λιγότερους από 10 πόντους ανά παιχνίδι μέσα σε μια χρονιά.
Hit the road Kevin
O Kevin McHale είδε τον Daryl Morey να του κουνά το κόκκινο μαντήλι του Houston και να τον στέλνει στο ταμείο ανεργίας. Τα θύματα της απάτης του McHale, μεταξύ των οποίων και γνωστός αρθρογράφος του BallHog, άτομα που οδηγήθηκαν να πιστέψουν ότι ο McHale είναι πράγματι προπονητής και προς επιρρώσιν του ισχυρισμού αυτού πετούσαν άσχετα νούμερα και στατιστικά της ομάδας των Rockets, έπεσαν από τα σύννεφα, και για να προστατευθούν από την χλεύη των υπολοίπων, έκαναν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Πέταξαν πάλι νούμερα και στατιστικά της ομάδας των Rockets. H αλήθεια είναι πως στο Houston φέτος δυσκολεύονται λίγο να σημειώσουν καλάθι. Περισσότερο δείχνουν να πετάνε την μπάλα προς την γενικότερη κατεύθυνση της μπασκέτας, αφήνοντας από εκεί και πέρα παράγοντες όπως η τύχη και ο άερας να αναλάβουν την μετάβαση της στο καλάθι.
#Rockets FG% this season: J.Harden 37.2%, T.Ariza 33.6%, T.Lawson 33.3%, P.Beverley 34.2%, C.Brewer 29.9%
— Inside Hoops – NBA Playoffs (@InsideHoops) November 18, 2015
H αλήθεια ωστόσο εξακολουθεί να είναι πως ο McHale δεν φταίει για φέτος, όπως δεν έφταιγε και για την καλή περσινή πορεία, καθώς ανέκαθεν ήταν ένας μέτριος-προς-κακός προπονητής με μηδαμινή συνεισφορά στην τριγωνομετρία των Rockets, που είναι δημιούργημα προηγμένων computers. Αυτός ήταν και είναι ένας ένας μέτριος-προς-καλός παρακινητής και διαχειριστής προσωπικοτήτων. Στην πραγματικότητα ο Kevin McHale είναι ένας λευκός Doc Rivers.
Δεν Υπάρχει Διαφορά Ασφαλείας
Την Πέμπτη το βράδυ, οι Los Angeles Clippers υποδέχονταν τους, ως τότε αήττητους, Golden State Warriors στο Staples Center. Με τον Chris Paul σε μεγάλη βραδιά, να σκοράρει 18 πόντους και να μοιράζει 4 assists στην πρώτη περίοδο, οι Clippers μπήκαν καβάλα στο άλογο με καλπασμό στα αποδυτήρια, έχοντας την αυτοπεποίθηση που τους έδινε το +14, που είχε φτάσει έως και το +23 στη μέση της δεύτερης περιόδου. Όπως έχουμε αναφέρει και σε διάφορες ευκαιρίες στο παρελθόν, οι διαφορές απέναντι σε μια ομάδα που μπορεί να βάλει 15 πόντους σε ένα δίλεπτο, δεν είναι τίποτα. Με τον Curry να ξυπνά, και τους Thompson και Barnes να κάνουν τα καλύτερα τους παιχνίδια εκτελεστικά φέτος, οι Warriors αντεπιτέθηκαν, και, με αποκορύφωμα τα 8/9 τρίποντα της τελευταίας περιόδου, πήραν τη νίκη με 124-117, κάνοντας την θεωρία πως οι ομάδες που κατακτούν τον τίτλο υποφέρουν από κορεσμό την επόμενη σεζόν να φαίνεται όλο και πιο βλακώδης.
Το παιχνίδι αυτό των Warriors, θύμισε τα situationals των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Αυτό μωρέ που παίρνεις μια ομάδα και βάζεις, “χάνω με τόσο, μένει τόσο” και προσπαθείς να κερδίσεις.
Οι Clippers, με σουτ του Crawford, στο 15ο λεπτό του παιχνιδιού, ήταν μπροστά με 27-50. (+23)
Οι Clippers ήταν μπροστά στο ημίχρονο με 54-68 (+14)
Οι Clippers το ανέβασαν λίγο ακόμα με την έναρξη του 3ου δωδεκάλεπτου. 54-72 (+18)
Οι Clippers με 5:05 να απομένουν για τη λήξη ήταν στο +10 (102-112).
Οι Clippers με 2:43 να απομένουν για τη λήξη ήταν στο -1 (113-112)
Οι Clippers, 6” πριν τη λήξη έχαναν με 124-115, για να μειώσει ο Paul στο 127-117.
Η πίστα που έβαλαν οι Warriors ήταν να κάνουν 22-5, εκτός έδρας, σε 5 αγωνιστικά λεπτά. Και το κατάφεραν…
Για τον Curry δεν έχω να πω κάτι, τα είπε όλα ο Σταύρος.
Θα ήθελα να σταθώ όμως στην καταπληκτική, από στατιστικής πλευράς, σεζόν που διάγει ο Draymond Green. Ο power forward των Warriors βρίσκεται σταθερά στο top-10 σε assists στο πρωτάθλημα, και οι μέσοι όροι του αγγίζουν το 12/8/7. Όπως φαίνεται και στο παραπάνω link, αυτά είναι νούμερα που, στη σύγχρονη εποχή του NBA, έχουν πετύχει μόνο ο Grant Hill, o Jason Kidd και ο LeBron James. Όχι και άσχημη συντροφιά. Σαφώς και το θεμέλιο της κυριαρχίας της ομάδας του Steve Kerr Luke Walton είναι ο εξωπραγματικός Curry, αλλά η χορογραφική επίθεσή τους δεν θα ήταν δυνατή δίχως το πολυδιάστατο ταλέντο του Green, ο οποίος έχει αφήσει πίσω του τον όρο point-forward και είναι αυτή την στιγμή ο καλύτερος μη point-guard, μη LeBron James1)και εδώ, επίσης το συζητάμε, καθώς ο Green δεν έχει ούτε τη μισή βαρύτητα που έχει ο LeBron σαν σκόρερ, επομένως πρέπει να χρησιμοποιήσει σε μεγαλύτερο βαθμό την τέχνη του αποπροσανατολισμού και της απάτης παίκτης στο να διαβάζει τις φάσεις την ώρα που συμβαίνουν και να δίνει την κατάλληλη πάσα, την καίρια στιγμή. Δίνει assists στο 35% των κατοχών του, το οποίο τον τοποθετεί στο top-10 της λίγκας, ανάμεσα σε παίκτες με σημαντικούς περιορισμούς στην προσωπική τους επίθεση, όπως ο Noah, ο Rondo και ο Ish Smith. Tα ποσοστά των παικτών που δέχονται τις πάσες του Green εμφανίζονται βελτιωμένα, ιδίως στο παράδειγμα του Klay Thompson. Αυτός είναι ο παίκτης που πριν από έναν χρόνο αναρωτιόμασταν αν θα κρατήσει τη θέση του στην πεντάδα των Warriors με την επιστροφή του David Lee.
Kαι σε όλα αυτά δεν έχουμε προσθέσει την άμυνα, στην οποία κρατάει τους προσωπικούς του αντιπάλους σε ποσοστό ευστοχίας 10% χειρότερο από ότι το συνηθισμένο τους.
Ακολουθεί τον Curry σπιθαμή προς σπιθαμή στην αλλαγή του τρόπου που καταλαβαίνουμε το άθλημα, έστω και για τελείως διαφορετικούς λόγους.
The Warriors are now our favorite to win both the NBA and #NFL championships.
— Inside Hoops – NBA Playoffs (@InsideHoops) November 23, 2015
Να αναφέρουμε κάπου εδώ, αλλάζοντας θέμα, πως και οι εφτά νίκες των Κελτών μέχρι στιγμής στη σεζόν έχουν επιτευχθεί με τουλάχιστον 13 πόντους διαφορά, στο άσχετο στατιστικό της μέρας.
Γυμναστικές επιδείξεις
“Απτόητοι, όμως, οι Νεοϋορκέζοι διατηρούν τις ψευδαισθήσεις μεγαλείου για την ομάδα τους. Το οποίο, σε συνδυασμό με τη μισανθρωπική γκρίνια… δημιουργεί ένα ιδιαίτερα τοξικό κλίμα στα πέριξ της ομάδας…. εκφράζεται σαν μία διαρκής γκρίνια και μια αδυσώπητη υποτίμηση των δυνατοτήτων των παικτών, όταν δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ανεδαφικές απαιτήσεις που τρέφουν οι οπαδοί της ομάδας κάνοντας όνειρα θερινής νυκτός….. Ειδικά για το Λετονό, οι συγκρίσεις με τους Great White Hype του παρελθόντος και η προκατάληψη που τρέφουν απέναντί του οι ίδιοι οι φίλαθλοι της ομάδας, του δημιουγούν πολλά περισσότερα προβλήματα…”
Αυτά γράφαμε στο preview των New York Knicks, ορμώμενοι από το βίντεο με τα γιουχαρίσματα που είχε ακουστεί τη νύχτα του draft από τους τους οπαδούς των Knicks, μόλις η ομάδα τους είχε επιλέξει στην τέταρτη θέση των Kristaps Porzingis.
Στις διαμαρτυρίες πρωτοστατούσε ο δημοσιοκάφρος του ESPN, Stephen A. Smith. Ο εν λόγω κύριος έχει χτίσει την καριέρα του υποκρινόμενος το κακέκτυπο του δικαίως οργισμένου αυτάρεσκου δημαγωγού, που με τον καταγγελτικό του λόγο, καταγγέλει τα κακώς κείμενα. Είναι εν ολίγοις ένα κράμα ευαγγελιστή πάστορα, του Στέφανου Χίου και Νεοϋορκέζου ταξιτζή. Και φυσικά ήταν με τη σειρά οργισμένος που ο Phil Jackson εξαπάτησε τους φιλάθλους της ομάδας επιλέγοντας αυτόν τον νεαρό, παρόλο που δεν τον είχε δει να παίζει ούτε λεπτό.
Και ξεκίνησε η σεζόν και ο Λετονός είναι απλά απολαυστικός.
Rookies w/ 20 Pts, 10 Reb, 7 Blk, last 20 seasons
Kristaps Porzingis
Pau Gasol
Lamar Odom
Tim Duncan
Dean Garrett pic.twitter.com/weVjEOyvph— ESPN Stats & Info (@ESPNStatsInfo) November 22, 2015
Η πραγματική απόλαυση, όμως, είναι να παρακολουθούμε τις κωλοτούμπες στις οποίες επιδίδονται όλοι οι όψιμοι θαυμαστές του Λετονού σταρ
Α, επίσης θα θέλαμε να επισημάνουμε, πως ο Tim Hardaway, για τον οποίο οι Knicks έλαβαν το πικ πρώτου γύρου από τους Hawks, το οποίο έγινε Jerian Grant και αν είχε μείνει στην κατοχή της Atlanta, και που θα μπορούσε να είχε γίνει ο διάδοχος του Paul Millsap, Bobby Portis, δεν έχει αγωνιστεί ακόμη ούτε ένα λεπτό με την ομάδα του coach Bud.
Διόλου άσχημη αρχή για τον Zen Master, ο οποίος σίγουρα ετοιμάζει μια ακόμη αυτοβιογραφία για να μας οδηγήσει στο μονοπάτι της σοφίας.
Billy Donovan, “offensive genius”??
Oklahoma City Thunder: Η ομάδα που μας χάρισε την εμπειρία επί τέσσερα συναπτά έτη να παρακολουθούμε τον σισύφειο αγώνα των Durant, Westbrook (και του Harden) να δημιουργήσουν μία αρκετά αποτελεσματική επίθεση και να σκοράρουν αρκετά ώστε να σηκώσουν τον τίτλο, παρά την απλοϊκότητα ανυπαρξία των επιθετικών συστημάτων του Scott Brooks.
Μια ομάδα με τέτοιες δυνατότητες στην επίθεση, που στους τελικούς της Δυτικής Περιφέρειας το 2012 ένα απλό pin down screen του Westbrook στον Durant ήταν ικανό να αποτελέσει άλυτο γρίφο για τον Popovich και το επιτελείο του στέλνοντας τους Thunder στον τελικό.
Μπαίνοντας στην σημαντικότερη χρονιά στην ιστορία του συλλόγου, καθώς η αποτυχία να κερδίσουν το πρωτάθλημα μπορεί να σημάνει την αποχώρηση του Durant, η διοίκηση της αντικατέστησε τον Scott Brooks με τον προπονητή του κολεγίου της Florida, Billy Donovan.
Με τον πρωτοεμφανιζόμενο Donovan στο τιμόνι, η επίθεση της Oklahoma δεν μας έχει δείξει ακόμη κάτι διαφορετικό από την ανιαρή επίθεση του Scott Brooks.
Αντιθέτως, έχουμε τον Serge Ibaka να περιφέρεται δίχως λόγο στην περιφέρεια, κάνοντας σουτάκια από τα 6 μέτρα, στιγμές που βγαίνουν από το παρκέ ταυτόχρονα οι Westbrook και Durant, αφήνοντας τους αναπληρωματικούς να παλεύουν μονάχοι, την παρουσία του Andre Roberson στη βασική πεντάδα, καθώς μάλλον είναι πιο δίκαιο για τους αντιπάλους να αμύνονται πέντε εναντίον τεσσάρων.
Αλλά η τελευταία επίθεση με τους Thunder να χρειάζονται ένα τρίποντο για να πάνε το παιχνίδι με τους Knicks στην παράταση ήταν υλικό που χτίζει θρύλους.
Απομακρύνετε τα παιδιά από την οθόνη και απολαύστε τι σχεδίασε ο Σατανάς των πάγκων:
A First for Everything
Η 20η του Νοέμβρη του σωτήριου έτους 2015 έμελλε να είναι η βραδιά που θα αποδεικνυόταν πως τελικά ο Tim Duncan δεν είναι κάποιο ρομπότ που παραδόθηκε στο μπάσκετ από κάποιο εργαστήριο, αλλά κανονικός άνθρωπος, αν και ακόμα υπάρχουν αμφιβολίες επ’ αυτού. Μετά από 1.342 συνεχόμενα παιχνίδια (όλη τη διάρκεια της 19ετούς καριέρας του δηλαδή), ο Timmy τελείωσε το παιχνίδι με μηδέν rebounds. Στην τρυφερή ηλικία των 40 ετών απέτυχε για πρώτη φορά να μαζέψει rebound, ενώ αν αναλογιστούμε και την περσινή του αποτυχία στο παιχνίδι κόντρα στο Chicago, στις 8 Μαρτίου, να σκοράρει κάποιο καλάθι για πρώτη φορά μετά από 1.311 παιχνίδια, συμπεραίνουμε εύκολα πως θα πρέπει να αποσυρθεί άμεσα από την ενεργό δράση. Ή μήπως όχι;
Τα ρέστα
Random Big Game: O Mario Chalmers πήγε στους διψασμένους για σκοράρισμα Grizzlies και στα δύο πρώτα του παιχνίδια παρ’ολίγον να αποδείξει πως οι παραφροσύνες που διατυμπάνιζε τόσα χρόνια πως είναι ένας από τους καλύτερους point guards της λίγκας δεν οφείλονταν σε ψυχωτικό επεισόδιο, αλλά είχαν βάση στην πραγματικότητα. 16 πόντοι με 10/10 βολές εναντίον των Λύκων σε 18 λεπτά και, στο καπάκι, 29 πόντοι με 13/15 απέναντι στους Κεραυνούς σε μόλις 23 λεπτά και ισάριθμες νίκες για τις Αρκούδες, πριν επανέλθει στη Γη στα επόμενα του παιχνίδια.
Ο Nikola Jokić αποδείχθηκε μέγας οπορτουνιστής, καθώς είχε κυκλώσει σίγουρα το παιχνίδι με τους Spurs στο ημερολόγιο του, γνωρίζοντας πως ήταν ο στόχος του San Antonio στο draft 2014, αλλά όταν επιλέχθηκε νωρίτερα αυτοί αρκέστηκαν στον ομόσταβλό του στην Mega Vizura, Nemanja Dangubic.
Κι αυτός φρόντισε με 23 πόντους, 12 rebounds και 3 κοψίματα να γεμίσει τον πάγκο του San Antonio με σάλια
Weirdest Statline: Η αναμέτρηση των Pacers εναντίον των Bulls ήταν ένας ύμνος στην άμυνα κοντά στο καλάθι και είχαμε μια ραψωδία τούβλου, αλλά τίμιας χαμαλοδουλειάς από τους ψηλούς που αγωνίστηκαν. Στους 4 πόντους (2/5 σουτ) 12 rebounds και 3 assists του Ian Mahinmi και τους 5 πόντους (1/7 σουτ) 12 rebounds, 3 assists του Jordan Hill, οι Bulls αντιπαρέταξαν 5 πόντους (2/11 σουτ), 13 rebounds, 3 assists του Pau Gasol και τους 8 (4/7 σουτ) πόντους με 6 rebounds και 4 assists του Joakim Noah. Προσθέτουμε και τον Taj Gibson των 9 πόντων (3/8 σουτ), 11 rebounds, 5 assists, με τον Nikola Mirotic των 6 πόντων (2/7 σουτ) και 6 rebounds και έχουμε συνολικά 37 πόντους σε 45 προσπάθειες και 60 rebounds από τους έξι ψηλούς.
Ωστόσο ακόμα πιο περίεργο ήταν ένα μηδενικό, αυτό το οποίο έγραψαν στα λάθη οι δύο παίκτες που μοιράστηκαν τη θέση του point guard για το Detroit κόντρα στην Minnesota. Ο Reggie Jackson, που έπαιξε 28 λεπτά, και ο Spencer Dinwiddie, που έπαιξε άλλα 20, δεν έκαναν κανένα λάθος. Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό φέτος, και αν αναλογιστούμε την έφεση του Jackson στα λάθη, είναι και η τελευταία.
Αλλά και αυτό δεν πιάνει πολλά μπροστά στην είδηση ότι ο Kevin Seraphin, που μέχρι εκείνο το παιχνίδι είχε 178 assists σε 5.400 λεπτά συμμετοχής έκανε ρεκόρ καριέρας, βγάζοντας 4 assists σε 20 λεπτά , έχοντας παράλληλα 10 πόντους και 5 rebounds, απέναντι στους Hornets.
Ίσως να πρόκειται για το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Phil Jackson, αν αναλογιστούμε πως είναι ο “ίδιος” Kevin Seraphin με τον παίκτη για τον οποίο κυκλοφορούσε η ακόλουθη εικόνα:
Η διαδικασία σκέψης του Kevin Seraphin από τον καιρό που έπαιζε στους Wizards
Chucker of the week: Ο Isaiah Canaan πρόλαβε και έκανε 1/8 τρίποντα εναντίον του Dallas σε 25 λεπτά. O Kyle Singler ξεκίνησε βασικός απέναντι στους Grizzlies και προσέφερε 0 πόντους με 5 άστοχα σουτ, αλλά η κορυφή ανήκει σε ελληνικά χέρια και τον Antetokounmpo που έπεσε θύμα μαγείας και σούταρε με 3/13 στην Washington.
Τι βλέπουμε
Σήμερα στις 5:30 συντονιζόμαστε με την ιστορία Καλιφόρνια, καθώς οι Golden State Warriors υποδέχονται τους Los Angeles Lakers. Mε νίκη οι πρωταθλητές γίνονται η πρώτη ομάδα στην ιστορία του ΝΒΑ με 16-0 και το καλύτερο ξεκίνημα στην ιστορία του ΝΒΑ.
Πότε όμως θα κάνουν την πρώτη τους ήττα οι πρωταθλητές;
Ένα υποτιμημένα δύσκολο παιχνίδι θα είναι το ταξίδι τους στο Phoenix. Οι Splash Brothers θα βρεθούν αντιμέτωποι με το εξίσου εκρηκτικό δίδυμο των Bledsoe και Knight (αμαρτία που δεν έχουν ήδη κάποιο ψευδώνυμο), οι P.J. Tucker και Draymond Green θα ανεβάσουν την ένταση στα ύψη. Ο Morris και ο Teletovic έχουν αρχίσει να ανεβάζουν στροφές και το χαμηλό σχήμα ταιριάζει στο Phoenix, οπότε αν μπαίνουν τα μακρινά σουτ θα έχουμε μια απολαυστική μονομαχία στην έρημο.
Και πριν από αυτούς θα έχουμε την σύγκρουση των δύο νταήδων που αποφάσισαν να κάνουν λίφτινγκ και να παίξουν γρήγορο επιθετικό μπάσκετ όπως είναι της μοδός. H Indiana υποδέχεται το Chicago μία βδομάδα μετά το παιχνίδι που κρίθηκε στο κόψιμο του Butler και φέτος όλες οι αναμετρήσεις των ομάδων της Central προμηνύονται συναρπαστικές.
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
| ↑1 | και εδώ, επίσης το συζητάμε, καθώς ο Green δεν έχει ούτε τη μισή βαρύτητα που έχει ο LeBron σαν σκόρερ, επομένως πρέπει να χρησιμοποιήσει σε μεγαλύτερο βαθμό την τέχνη του αποπροσανατολισμού και της απάτης |
|---|
