Πριν από οτιδήποτε άλλο, θέλω να εκμεταλλευτώ τον χώρο αυτό και την αμέριστη προσοχή σας για να αντιμετωπίσουμε αντάμα τη λαίλαπα που απειλεί να καταστρέψει μια για πάντα την αισθητική μας. Ξεκίνησε σαν κάτι μεταξύ πειράματος και αστείου, αντιμετωπίστηκε σαν τέτοιο με αποτροπιασμό, και όμως, συνεχίζει να εξαπλώνεται σαν επιδημία σε ιστορία του Saramago χωρίς κανείς να μπορεί να εμποδίσει την ιογενή διάδοσή της. Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, και κάποιος πρέπει με απελπισμένο θάρρος να σταθεί ενώπιον του ολέθρου σαν τον Κινέζο μπροστά στο τανκ, με ό,τι δυνάμεις έχει απέναντι στην ασταμάτητη φρίκη.
Καταλαβαίνω ότι ίσως η Μινέρβα ανέλαβε την παραγωγή αθλητικής ένδυσης για της ομάδες του NBA σε κάποιον μειοδοτικό διαγωνισμό, αλλά δεν είναι δυνατόν να βλέπουμε NBA με τις πιτζάμες και τα φανελάκια που αποτελούν το #1 ασφαλές δώρο κάθε γιαγιάς.
Ας πορευτούμε μαζί, υπογράψτε εδώ ή εδώ:
Surprise Surprise, the Spurs are OK1)Spurprize???
Πολύς λόγος έγινε στην αρχή της σεζόν για το αν και το πώς θα κολλήσει ο Aldridge στη μηχανή των Spurs, αν θα πιάσει κατευθείαν τα αμυντικά “θέλω” του Popovich, και αν θα μπορέσει να υποβιβάσει εν μέρει το εγώ του για να λειτουργήσει σαν γρανάζι της μηχανής, και όχι σαν αυτοτελής οντότητα. Με τους Spurs να μοιάζουν εκτός ρυθμού στα πρώτα πέντε-έξι παιχνίδια και τη συνεργασία του με τον Timmy να μην φαίνεται ιδανική, κάπως δημιουργήθηκε μια υφέρπουσα αίσθηση ότι οι Spurs έχουν χάσει το συγκριτικό τους πλεονέκτημα και τον χαρακτήρα τους.
Την ώρα που εμείς ασχολιόμασταν με αυτό, ο Popovich έκανε την πλακίτσα του στους reporters, έβγαζε χολή για την ύπαρξη του τρίποντου και οι Spurs έφταναν στο 23-5, αήττητοι εντός έδρας, με μια άμυνα η οποία συγκαταλέγεται στις διαχρονικά καλύτερες του NBA. Με άνεση και ηρεμία ενσωματώνει το ταλέντο του LaMarcus στην επίθεση, μεταφέροντας την δράση περισσότερο στο ζωγραφιστό παρά έξω από τα 7,25, πειράζοντας και πάλι της ρυθμίσεις του συστήματος, όσο χρειάζεται για να μην χαλάσει τη χημεία, αλλά παράλληλα να είναι και πάλι ένα βήμα μπροστά από τον ανταγωνισμό. Ο Aldridge μαθαίνει να γυρίζει γρηγορότερα την μπάλα και να την κρατάει λιγότερο πριν πάρει προσπάθεια, ο Patty Mills και ο Ginobili αποτελούν και πάλι τρομακτικό δίδυμο από τον πάγκο, μετά από μια μέτρια χρόνια πέρσι και για τους δύο, και ο Kawhi Leonard συνεχίζει για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά την σταδιακή του εξέλιξη-εκτόξευση, αναλαμβάνοντας τα ηνία της ομάδας φέτος και αναδεικνυόμενος στον καλύτερο επιθετικό και τον καλύτερο αμυντικό της δεύτερης δύναμης του NBA, αποτελώντας τον άνθρωπο που – εντός παρκέ – δίνει το συγκριτικό πλεονέκτημα στους Spurs και τη σιγουριά στον Greg Poppovich να σχεδιάζει στο πινακάκι του. Χωρίς να χρειαστεί να επεκταθούμε περαιτέρω σχετικά, μιας και με τα ατομικά του κατορθώματα ασχολούμαστε σε άλλα κείμενα.
Σχεδόν οι μισές νίκες τους έρχονται με πάνω από 20 πόντους διαφορά3)ρωτήστε του Sixers που χάσανε με διαφορά φιλικού παιδικού με αντρικό, και έχουν καλύτερο winning margin ακόμα και από τους Warriors. Θέλαμε να αναφερθούμε εκτενέστερα, μα τα πάντα ήδη αναλύθηκαν και μπορείτε να τα διαβάσετε από τις original πηγές τους, όπως αγανακτισμένος εξερράγη ο Νίκος στο groupάκι The Greek NBA Fantasy Community, όπου σας καλούμε να μας κάνετε παρέα για τις κοινές fantasιακές μας αναζητήσεις, από όπου αντιγράφω το post του:
Έφαγα τρεις ώρες για να διαβάζω και να γράφω για τους Spurs για το The Ball Hog, είτε για αυτοτελές κείμενο, είτε για σφήνα στο Weekly του Chatsios, για να πέσω πριν από κάνα μισάωρο πάνω σε αυτό:
http://www.sbnation.com/…/san-antonio-spurs-breakdown-bette…
Τα έχει πει όλα από προχτές ο άνθρωπας, οπότε τσάμπα ο χρόνος κι ο κόπος…
Παρόλα αυτά, μιας και τις έχω μαζεμένες, μόνο τρεις σημειώσεις-σφηνάκια που δεν περιλαμβάνονται στο κείμενο, καθώς τα υπόλοιπα που είχα σημειωμένα τα κάλυψε:
Μέχρι στιγμής οι Spurs έχουν τη δεύτερη διαφορά πόντων πίσω από τους Warriors, τόσο σε απόλυτα νούμερα, όσο και σαν διαφορά offensive – defensive rating, παρότι οι πρώτοι έχουν το πρώτο pace στη λίγκα και οι Spurs μόλις το 26ο, με 95,76 κατοχές ανά παιχνίδι. Αυτό δείχνει και την αποτελεσματικότητα της επίθεσής τους.
Ενισχυτικά αυτού, το γεγονός πως το 63% των καλαθιών τους προέρχονται από assists, ενώ είναι και 3οι σε Offensive Rating με 106,1 πόντους ανά 100 κατοχές.
Η άμυνά τους δεν είναι απλά η καλύτερη της λίγκας, δεχόμενοι μόλις 92 πόντους ανά 100 κατοχές, αλλά είναι πρώτοι και σε DefReb%, με το 80,8% των διεκδικούμενων rebounds κάτω από το καλάθι τους να καταλήγουν σε δικά τους χέρια. Και το εντυπωσιακότερο? Παίζουν αυτή την άμυνα κάνοντας μόλις 17 fouls ανά αγώνα, τον μικρότερο αριθμό στη λίγκα.Αφορμή για το άρθρο και την αναζήτηση αποτέλεσε η κουβέντα που τρέχουμε με τον Mavrakis εδώ και δύο και παραπάνω βδομάδες η οποία συνοψίζεται στην κάτωθι απορία (γνώμες σας σχετικά παραπάνω από δεκτές στα comments):
Από την στιγμή που οι Spurs αποτελούν το prototype του σύγχρονου pace & space, που οι Warriors τελειοποίησαν, η επιλογή τους να ρίξουν ρυθμό και να σφίξουν την άμυνα έχει να κάνει με την ένταξη στην ομάδα του Aldridge και την παράδοση των σκήπτρων της ομάδας στον Kawhi, οπότε μιλάμε για μία early/mid-season τακτική, που όταν -κυρίως- οι προαναφερθέντες δύο παίχτες ενταχθούν πλήρως στο σύστημα και στους ρόλους τους θα ξαμοληθούν μετά το All Star, στα συνήθη φρενήρη επίπεδα ρυθμού και απόδοσης ή έχει να κάνει με τη διαπίστωση πως οι Warriors είναι ανίκητοι σε αυτό το στυλ παιχνιδιού οπότε, αφού δεν μπορούν να τους outrun, πάνε να τους στραγγαλύσουν?Θεωρητικά μια πρώτη γεύση σχετικά θα παίρναμε στις 25 Γενάρη που θα αναμετρηθούν πρώτη φορά για τη σεζόν, αλλά τα εσωτερικά στοιχήματα με τον Μήτσο έχουν πέσει πως ο Popovich θα γράψει όλη την υφήλιο στα παπάκια του και θα βάλει τα δεύτερα στο συγκεκριμένο παιχνίδι, ξεκουράζοντας όλους τους παίχτες κλειδιά.
Και επειδή μιλάμε για τους Spurs, κι έτσι ακόμα πάλι derby θα είναι το ματσάκιον.
Kι όλα αυτά δίχως να χρησιμοποιούν παίκτη για περισσότερα από 30′ ανά αγώνα, πλην του Kawhi Leonard, σέρνοντας παράλληλα μαζί τους τη μούμια του Danny Green.
Ταυτόχρονα, ο Greg Popovich έσκαψε και βρήκε ένα νέο διαμάντι. O 26χρονος rookie Jonathon Simmons έχει ταιριάξει πλάι στους Mills και Ginobili ερχόμενος από τον πάγκο, και είναι ο 8ος σκόρερ της ομάδας, ελάχιστα πίσω από τον Danny Green, με 6,2 πόντους και αρκετά θεαματικά τελειώματα που δεν παραπέμπουν σε Spur. Παράλληλα είναι και αιμοβόρος αμυντικός. Ο Simmons κατεργάστηκε για μια διετία στο φυτώριο των Spurs, τους Austin Toros, και υπέμεινε την μικρή χρηματική ανταμοιβή με το βλέμμα στον μεγάλο στόχο, το NBA, και τελικά δικαιώθηκε.
Ο Greg Popovich περνάει τη σεζόν ασχολούμενος κυρίως με εξωαγωνιστικά ζητήματα στις δηλώσεις του, και απολαμβάνει το respect μας για το κράξιμο στον Rajon Rondo και τα ομοφοβικά σχόλιά του:
Popovich said he was not surprised, but obviously disappointed, by the homophobic slurs Sacramento point guard Rajon Rondo directed at Bill Kennedy during the Kings’ loss to the Boston Celtics on Dec. 3. Kennedy officiated the Spurs’ game Monday, a day after revealing he is gay.
“It’s unfortunate,” Popovich said of Rondo’s comments. “It’s disgusting, because Billy, he is a great guy. He’s been a class act on and off the court. And as far as anyone’s sexual orientation, it’s just nobody’s business. It just shows ignorance to act in a derogatory way toward anybody in the LGBT community. It just doesn’t make sense.”
The Clippers were the 6th team (out of 28) to score over 100 points on the Spurs’ defense this season.
— Paul Garcia (@PaulGarciaNBA) December 19, 2015
Το δις εξαμαρτείν…άσ’ το, τό ‘χουμε
Οι Bucks απείλησαν για δεύτερη φορά τους Warriors, ωστόσο δεν υπήρχε περίπτωση ο Green και η παρέα του να αφήσουν την προσβολή να μείνει αναπάντητη.
Χτύπησαν τον Steph στην άμυνα, ο Monroe και πάλι τους δημιούργησε πρόβλημα με το μέγεθος και τη δύναμή του, όμως οι Warriors αποδείχτηκαν too much για τους προβληματικούς Bucks, που τελικά υπέκυψαν.
Bucks doing a great job of making Steph defend. A prereq to beating this Warriors team.
— Aaron Bruski (@aaronbruski) December 19, 2015
Beauty by Curry on split. Jabari, my man, smh. https://t.co/ckK3qXr2dj
— BBALLBREAKDOWN (@bballbreakdown) December 19, 2015
When she texts "What are you doing" at 3 A.M. pic.twitter.com/TOddqFsd5l
— Basketball Forever (@bballforever_) December 19, 2015
11-18 το ρεκόρ της ομάδας του Γιάννη Αντετοκούνμπο, στα αβυσσαλέα βάθη της εντυπωσιακά ανταγωνιστικής Ανατολής, χωρίς αγωνιστική κατεύθυνση, και με τον Jason Kidd να κάνει χειρουργείο στον γοφό και να παραδίδει για κάποιο διάστημα τα ηνία στον βοηθό του, και γνωστό από τη θητεία του στο τιμόνι της Μεγάλης Βρετανίας στο ευρωμπάσκετ του 2013, Joe Prunty.
Η λύση των Bucks
Το ρεκόρ των Bucks είναι ένα ζήτημα που βασανίζει το τεχνικό team της ομάδας που προσπαθεί να βρει λύσεις και αποτελεί μείζον θέμα συζήτησης στους αναλυτές και το κοινό του NBA που αναζητούν την αιτία που πίσω βήματος της ομάδας σε σχέση με πέρσι.
Υπό εξέταση έχουν βρεθεί:
- Η απόκτηση του Greg Monroe και η πρόθυμη, μα αποπροσανατολισμένη άμυνά του.
- Η αποχώρηση των βετεράνων Pachulia και Dudley, που στέρησε από την ομάδα την απαραίτητη εμπειρία.
- Ο Michael Carter-Williams, ως αμυντικός και ως playmaker.
- Οι σχέσεις των παικτών.
- Ο Jason Kidd και η αμυντική τακτική του.
- Η έλλειψη PG, γενικά.
- Η κακή χρονιά του Khris Middleton.
Λυπάμαι που θα στενοχωρήσω τους απανταχού αναλυτές, αλλά βρήκα την αιτία, και είναι πολύ απλή.
Οι Bucks έχουν μόνο ήττες στα παιχνίδια που ο Carter-Williams έχει σουτάρει τρίποντο.
Ο Kidd δίνει οδηγία στον MCW να μην σουτάρει από μακριά ακόμα και με το πιστόλι στον κρόταφο.
Οι Bucks παίρνουν το πρωτάθλημα μετά την κρίσιμη συμβολή μου.
Μου προσφέρουν θέση στο front office.
Problem Solved.
Hoiball anyone??
Θυμάμαι πριν από ενάμιση μήνα, τον Nikola Mirotic να σηκώνεται και να τα κολλάει από παντού.
Θυμάμαι τον ενθουσιασμό για την απελευθέρωσή του από τα δεσμά του Tom Thibodeau, την συζήτηση για το αν είναι αυτός η δεύτερη επιλογή στην επίθεση των Bulls. Το βλέμμα σε μια νέα αυγή για την πιο ταλαίπωρη ομάδα των τελευταίων ετών, στα χέρια ενός ρηξικέλευθου και φιλελεύθερου coach.
Τα πάντα μοιάζουν πλέον με ονειροπόληση της στιγμής.
Ο Hoiberg αποδεικνύεται πολύ πιο διστακτικός από αυτό που περιμέναμε, δυσκολεύεται ή κοτεύει να εμφυσήσει τις ιδέες του στην ομάδα, να δώσει κίνητρο ή να σφίξει τα λουριά στα αποδυτήρια, οδηγώντας τον Jimmy Butler σε σχετικές δηλώσεις. Καταφεύγει στη γνωστή συνταγή του κεντρικού pick and roll, με τον Rose χειριστή, ή του πλάγιου, με τον Butler με έναν διόλου δημιουργικό τρόπο, αποτυγχάνοντας να μετουσιώσει στο γήπεδο τις βλέψεις του για ταχύτητα και αιφνιδιασμό στην επίθεση. Ακόμα χειρότερα, δεν έχει καταφέρει καν να αποστασιοποιήσει το όνομά του από τη μοιραία εμμονή του προκατόχου του, την προκλητική υπερχρήση των όπλων του. Και ο Nikola Mirotic…
O Nikola Mirotic… Χωρίς πειθώ στην προσποίηση, που είναι η κινητήριος δύναμη του επιθετικού παιχνιδιού του, με την ιδιορρυθμία του να μπερδεύει περισσότερο τον ίδιο παρά του αντιπάλους του, και απεκδυμένος της αταλάντευτης αυτοπεποίθησής του, βλέπει τον χρόνο συμμετοχής του να μειώνεται, μαζί με την εμπιστοσύνη του Hoiberg στο πρόσωπό του, και τα νούμερά του να θυμίζουν τον υπό προσαρμογή rookie των τελευταίων μηνών του 2014, παριστάνοντας έναν Αγιοβασίλη με αντίστροφα χρώματα για τους αντιπάλους του:
“Ουδέν κακόν αμιγές καλού”, όμως, για τους Chicago Bulls.
Η παρασκευιάτικη απόπειρα του Hoiberg να αφαιρέσει από τον Pau Gasol τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί τα κάτω άκρα του στέφθηκε από μερική επιτυχία, με τον Ισπανό να περνά το σαββατιάτικο παιχνίδι απέναντι στους Knicks ημιλιπόθυμος στο τραπέζι του φυσιοθεραπευτή, με νοσοκόμες να του μπουκώνουν το στόμα με ηλεκτρολυτικά ισοτονικά ποτά. Μ’ αυτό τον τρόπο αναγκάστηκε να ρίξει στην αρένα τον παροπλισμένο Bobby Portis, που σε 22 λεπτά φώναξε το παρόν, με 22 πόντους και 11 rebounds
και προσφέροντας μια ανεδαφική ελπίδα στον Pau Gasol, πως ίσως να καταφέρει να υπογράψει άλλο ένα συμβόλαιο, πριν την οριστική απόφαση του οργανισμού του να του απαγορεύσει κάθε αθλητική δραστηριότητα.
Anthony Bennett
Το παλμαρέ του Anthony Bennett εμπλουτίστηκε με μια ακόμη πρωτιά. Ο Καναδός power forward έγινε το πρώτο #1 pick το οποίο αγωνίζεται στην D-League. Απηυδησμένος από τον χρόνο συμμετοχής του (48′ σύνολο σε εννέα παιχνίδια με τους Raptors) ζήτησε ο ίδιος να του δώσουν δικαίωμα συμμετοχής στη θυγατρική των Raptors, τους Raptors 905, την Κυριακή απέναντι στο Delaware. Έπαιξε το πρωΐνό, έκανε το μπάνιο του και το βράδυ βρέθηκε στο Air Canada Center για το παιχνίδι με τους Kings, φορώντας και πάλι τις φόρμες των Raptors, χωρίς, φυσικά, να αγωνιστεί.
Αν ο Dwayne Casey είχε χιούμορ, θα τον πέρναγε για λίγο στο παιχνίδι, για να τον κάνει – φαντάζομαι – τον πρώτο παίκτη που παίζει την ίδια μέρα σε δύο διαφορετικές λίγκες στην Αμερική.
Instant Boner
Σε άλλα νέα:
Μαντέψτε ποιος ξαναμαζεύει DNP-CDs!
Η σεζόν τον Pelicans, στον πυρήνα της
Suns 🔥 Pelicans 💩
— The Bird Writes (@thebirdwrites) December 19, 2015
Μια προσωπική εκδίκηση, απέναντι στον παίκτη που με την αστάθειά του με έκανε να τον droppάρω στο fantasy, και να κρατήσω τον Tim Hardaway Jr.
Παράλληλα, ο Archie Goodwin, άλλη μια πονεμένη φαντασιακή ιστορία, μια έκρηξη που περιμένουμε όπως περιμένουν το μετρό στη Θεσσαλονίκη, είχε 0/5 βολές την Δευτέρα κόντρα στο Dallas. Γιατί πασά μου;
Turning back the clock!
Περίεργη αίσθηση να γράφουμε κάτι θετικό για τον Kobe στο The Ball Hog.
Ξεψαχνίζοντας τα boxscores
Weirdest Statline: To πλάνο του Biyombo.
Locο Statline: Τεράστιος Rubio! Αν βάζαμε το όριο στις 12 assists, ανάλογη συγκομιδή θα είχαν πετύχει μόνο ο Alvin Robertson και ο Fat Lever. Γενικά πάντως, ένα μεγάλο “fuck him” για τον Alvin Robertson, που μεταξύ άλλων έχει συλληφθεί για ενδοοικογενειακή βία και human trafficking, έστω κι αν ποτέ δεν μπορούμε να ξέρουμε τί πραγματικά έγινε. Σε μια πιο ανάλαφρη νότα, θρυλικές έχουν μείνει οι φασαρίες του με αυτόν ο οποίος στάζει πιπέρι:
Random Big Game:
Για κάποιο λόγο o Jeremy Lin αφηνιάζει όποτε βλέπει τον Pάπτορα της ομάδας του Tορόντο. Μέσοι όροι 17,1 pts/3 reb/ 5,5 ast απέναντι στους Καναδούς, με 47/42/80, αντί των μέσων όρων καριέρας που έχει (11,7/2,7/4,6 με 44/35/80). Είναι κάποιο προαιώνιο μίσος των Ασιατών απέναντι στον Καναδά; Είναι κάποια προσωπική βεντέτα; Όποιος ξέρει κάτι παραπάνω ας μας διαφωτίσει.
Παράλληλα, αγχώνομαι για τη στατικότητα της κόμης του Lin όσο περνάει η ώρα και ιδρώνει, μου μοιάζει ετοιμόρροπο και επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία μετά την τρίτη περίοδο.
Random Career High:
Ίσως ο πιο τίμιος από τους τίμιους εργάτες του NBA. Θα ήταν ασέβεια να δοξαστεί με συντομία εδώ. Αξίζει κάθε λέξη ενός προσωπικού του αφιερώματος.
And a not so random one:
Career highs 32 πόντοι, 6 assists, 7 τρίποντα και ο Neil Olshey αναρωτιέται, Will Barton ή C.J. McCollum; Γιατί όχι και οι δύο; Ο Darryl Morey αναρωτιέται γιατί ο Brewer κι όχι τούτος εδώ. Όλοι εμείς οι φανζ του Will the Thrill παρακολουθούμε εκστατικοί. Για τους κολλημένους, στο video βλέπουμε και τις δύο assists του Κώστα Παπανικολάου στο παιχνίδι. Λάσκαρη, φερ’ τον στην Αρειανάρα. Ο Γκαγκαλούδης απ’ τη Βαλτιμόρη; Sixth Man of the year; Πιο streetball style στο NBA;
Chucker of the Week: O υποψήφιος MVP Kyle Lowry αποφάσισε να προδώσει όλους όσους τον πιστεύουμε και να σουτάρει 29 φορές στην ήττα της ομάδας του από τους Hornets, βρίσκοντας στόχο μόλις στις 6 από αυτές. Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι το 3/17 που έγραψε από το τρίποντο. Ήταν η 31η φορά που κάποιος επιχειρεί 17 ή περισσότερα τρίποντα, και μόνο ο Dennis Scott, που δεν μετράει επειδή είναι ο καλύτερος και ο χειρότερος σε κάθε στατιστικό που έχει να κάνει με τρίποντα, έχει πετύχει χειρότερο ποσοστό ευστοχίας σε αυτόν τον όγκο προσπαθειών.
Τί βλέπουμε;
Ανήμερα Χριστούγεννα, όπως πάντα, το NBA μας επιφυλάσσει μαραθώνιο. Αν είστε από αυτούς που στο άκουσμα των λέξεων “ανήμερα Χριστούγεννα” και “Παρασκευή” σκέφτονται εξόδους, ποτά και selfies, σας οικτίρω. Η στήλη αυτή δεν φτιάχτηκε για αδύναμους. Θα πάρω ως αξίωμα πως οι άγιες τούτες μέρες θα αφιερωθούν σαν θυσία στη μόνη πραγματική θέα. Στις 19:00 το απόγευμα χωνεύουμε το μεσημεριανό, που ιδεατά μας κρατάει σε πλήρη δυσπεπτική αδράνεια για ένα πεντάωρο, με το Pelicans @ Miami. Με το που τελειώσει αυτό, κι η νύχτα πλέον έχει επίσημα πέσει, στις 21:30, το match-up των δύο rookie coaches, straight from college, CHI @ OKC. Στις 00:00 ακριβώς, στέλνουμε το μήνυμα στους υπόλοιπους ότι δεν θα βγούμε, και συντονιζόμαστε στο rematch των τελικών στην Bay Area. Στις 03:00, μετά από ένα μισάωρο διάλειμμα, όπου σκεφτόμαστε μήπως καήκαμε αρκετά και πρέπει να κοιμηθούμε, έρχονται αντιμέτωπες η ομάδα-slapstick με την ομάδα ιαπωνικό dojo, και, τέλος, στις 05:30, με κόκκινα μάτια και το περίσσεμα από το μεσημεριανό φαγητό ανά χείρας κλείνουμε τη βραδιά με το derby του LA.
Σφηνάκια
Βρήκαμε τον Viner της χρονιάς, με τον διακριτικό τίτλο “Harden’s Intellect”, που ποστάρει ακριβώς αυτό που φαντάζεστε… Καλός από κοντά αυτός ο Drummond, καλός κι από τα 12 μέτρα, στο ενδιάμεσο έχουμε πρόβλημα… O εβδομαδιαίος Rubio, και ο εβδομαδιαίος Kareem Abdul-Jahlar… Ο τελευταίος, μαζί με τον Kristaps και τον Towns, θα αναβιώσουν big man battles που θα θυμίζουν early 90’s… Όπως μας ενημερώνει το reddit, ο Steven Adams χρειάστηκε 114 παιχνίδια για να συμπληρώσει τέσσερα alley-oop dunks. Οι Lakers όμως είναι γαλαντόμοι… Δεν χάνω ποτέ ευκαιρία να δείχνω γιατί θεωρώ τον Gerald Henderson τον πιο υποτιμημένο in-game dunker… Ένα δάκρυ κύλησε… Dr-K???…
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
