Μετά από μερικές μέρες ξεκούρασης για την στήλη, ενόψει του κλεισίματος της σεζόν και των δύσκολων ρυθμών των playoffs, επιστρέφουμε, σε μια εβδομάδα που αναδείχθηκε πληθώρα παικτών, ζητημάτων και προβλημάτων σε όλη την λίγκα. Η trade deadline δεν άλλαξε όσα θα περιμέναμε, αλλά τα buyouts έφεραν διάφορες ενδιαφέρουσες κινήσεις. Οι Spurs ενισχύθηκαν με τον Kevin Martin και τον Andre Miller (PhD) τόσο, ώστε ένα εισιτήριο διαρκείας για τα οικογενειακά διπλά των 15 παικτών του roster να είναι πιο ενδιαφέρουσα προοπτική από τους Brooklyn Nets. Οι Pacers απέκτησαν ανέλπιστα τον Ty Lawson, που πρόλαβε να τραυματιστεί στο πρώτο πεντάλεπτο με τα λευκά της Indiana. Oι Rockets πήραν τον Beasley γιατί έτσι, μα η κυριότερη κίνηση ήταν η μετακόμιση του Joe Johnson στο Miami. Πάμε λοιπόν να δούμε πού βρισκόμαστε, με καμιά 20αριά παιχνίδια να απομένουν για κάθε ομάδα.
Chicago, πρέπει να μιλήσουμε
Όταν σε κάποιο φάση της σεζόν οι Bulls ήταν υγιείς και τριτοδεύτεροι στην Ανατολή, συζητούσαμε για το αν, παρελθόντος του χρόνου και όσο ο Hoiberg προσαρμόζεται στο NBA και εμφυσεί στους παίκτες του όσα έχει στο κεφάλι του, είναι η ομάδα που μπορεί να χτυπήσει τους Cavaliers του LeBron.
Λίγους μήνες μετά, αυτοί οι Cavaliers μοιάζουν κάθε άλλο παρά ανίκητοι1)Τη Δευτέρα 7/3, κατάφεραν να χάσουν από τους Grizzlies που κατέβηκαν με πεντάδα Mario Chalmers, Tony Allen, P.J. Hairston, Jamychal Green και Ryan Hollins. Ο Tony Allen έβαλε 26 με 11/17, στην καλύτερη συγκομιδή του από το 2011, και τα περισσότερα field goals από το 2007, εν μέσω αλλαγής στην τεχνική ηγεσία και ενός -κατά τα φαινόμενα- όχι και τόσο καλού κλίματος, ενώ οι Chicago Bulls, χτυπημένοι από τη μοίρα -υπό την αμφίεση τραυματισμών- έχουν απρόσμενα κατρακυλήσει εκτός playoffs στο, .500, μετά από ένα σερί τεσσάρων ηττών2)δύο εύκολα παιχνίδια στη συνέχεια τους ξαναέβαλαν σε τροχιά playoffs και πήγαν το ρεκόρ τους στο 32-30.
Ο Dunleavy επέστρεψε για να γίνει ο πολυαναμενόμενος πέμπτος starter, μα ενδιάμεσα έμεινε έξω λόγω ώμου ο Noah, o Mirotic εγχειρίστηκε για σκωληκοειδίτιδα, Rose, Brooks και Gibson έχασαν παιχνίδια για διάφορους μικροτραυματισμούς, και φυσικά τραυματίστηκε ο Jimmy Butler, από όπου και η βασική πηγή της αιμορραγίας των Ταύρων.
Το διάστημα απουσίας του Butler, απέδειξε περίτρανα πλέον πως αποτελεί τον νέο franchise player των Chicago Bulls, έναν παίκτη που στα 26 του συνεχίζει να βελτιώνεται αδιάκοπα και να αναπτύσσει το φονικό ένστικτο της πραγματικής ελίτ του NBA, με αλύγιστη αυτοπεποίθηση παρά το προοδευτικά μεγαλύτερο βάρος που πέφτει στους ώμους του. Ο Γενάρης ήταν ο μήνας που κανείς πια δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει τη θέση του στο all-star game, και κανείς δεν θα μπορούσε να αμφιβάλλει ότι είναι ενδεχομένως ο καλύτερος two-way shooting guard του NBA. Τα νούμερά του; 25 πόντοι, 5,8 rebounds, 5,4 assists με μόλις (για τον χρόνο που η μπάλα βρίσκεται στα χέρια του και τη δημιουργικότητά του) 2 λάθη. Τον Φεβρουάριο έπαιξε μόλις δύο παιχνίδια, και εν τη απουσία του οι Chicago Bulls είχαν ρεκόρ 4-8.
Αυτή την στιγμή, έχοντας μια μικρή ανάκαμψη, οι Bulls είναι 8οι, ένα παιχνίδι πίσω από την Indiana και μόλις μισό πάνω από τους Pistons, που απειλούν για την τελευταία θέση. Η έγκαιρη επιστροφή του Jimmy Butler σαφώς και είναι αρκετή για να ξεπεράσουν το χαντάκι στο οποίο έχουν βρεθεί και να σιγουρέψουν τα playoffs, κι όμως, οι σκέψεις σχετικά με τη σκοπιμότητα ενός χαμηλού playoff seed, δεν έχουν ντραπεί να κάνουν την εμφάνισή τους. Σαφώς και μια ομάδα, ακόμα και χωρίς τον Noah, που μπορεί να κατεβάζει στο παρκέ Rose-Butler-Dunleavy-Mirotic-Gasol και να φέρνει από τον πάγκο Brooks-Moore-McDermott-Portis και Gibson μπορεί να απειλήσει κάθε αντίπαλο στα playoffs, αλλά εδώ και χρόνια ποτέ όλοι αυτοί δεν έχουν καταφέρει να βρεθούν ταυτόχρονα υγιείς. Παράλληλα, όπως θα δούμε και παρακάτω, οι Chicago Bulls υπό τον Hoiberg έχουν χάσει την αμυντική τους ταυτότητα, εχέγγυο αποτελεσματικότητας τα τελευταία χρόνια, και ένα χαμηλό playoff seed θα τους φέρει αντιμέτωπους με αδίστακτες επιθέσεις όπως αυτές των Raptors, Cavs, Celtics3)Τις σκέψεις και τους προβληματισμούς αναφορικά με τη φετινή τους πορεία των Τάυρων, βέβαια, την είχε πραγματευτεί αρκετά έγκαιρα ο Gus εδώ..
Η άμυνά τους βρίσκεται στην 16η θέση σε πόντους αντιπάλων και την 12η σε Defensive Rating, μετά από διαδοχικές χρονιές στο top-3 της λίγκας. Οι επιστροφές Mirotic και Butler θα ισιώσουν το πλοίο των Bulls, και παράλληλα θα εκμεταλλευτεί ο Hoiberg τη δαιμονιώδη φόρμα του Rose, ή η ομάδα αυτή έχει κλείσει τον κύκλο της, θυμίζοντας μια σχέση που συντηρείται από συνήθεια όπου κανείς δεν περνάει όμορφα και πρέπει να πατήσει το reset, χωρίς πια την παλιά φρουρά των Rose, Noah αλλά και τον Gasol;
Ο Joe Johnson
Από εδώ για playoffs, παιδιά!
Το θεωρητικό πείραμα αναφορικά με το πού θα πάει ο Joe Johnson για να κυνηγήσει ένα δαχτυλίδι και να βοηθήσει μια ομάδα στην προσπάθειά της για τον τίτλο έλαβε επιτέλους ευσπλαχνικά ένα τέλος, με τον “Mr. 124 Million Dollars” να μετακομίζει στη φαμίλια του Miami, ώστε:
- Να κάνει τους Heat τη γηραιότερη ομάδα του πρωταθλήματος σε ό,τι αφορά τα βασικά στελέχη της.
- Να πείσει τους φίλους της ομάδας ότι υπάρχουν ελπίδες έστω για τελικούς περιφέρειας, ακόμα κι αν ο Spoelstra δεν φαίνεται να έχει βρει ακόμα μια σταθερά λειτουργική πεντάδα.
- Να αποτελέσει την ασφαλιστική δικλείδα πίσω από τον άτυχο Chris Bosh που αντιμετωπίζει και πάλι θρομβώσεις, αυτή τη φορά στα πόδια, και ενδέχεται να μην ξαναπαίξει φέτος.
Στα πέντε παιχνίδια που έχει παίξει, δείχνει μια διάθεση που ήταν άφαντη την τελευταία διετία στο Brooklyn και για πολλούς, μεταξύ αυτών κι εμένα, έμοιαζε να είχε σβήσει δια παντός από το μπασκετικό του πακέτο. Κι όμως το transition σε αυτό τον ρόλο του υβριδικού wing player/power forward που τόσο είναι της μόδας φέτος και απειλεί με αφανισμό τους παραδοσιακούς PFs που δεν ξέρουν να σουτάρουν, δείχνει να έχει δώσει νέα πνοή σε μια ημιθανή καριέρα, σε μια αδιάφορη ύπαρξη.
Joe Johnson says the past 2 games are the most he's run in "7, 8, 9" years.
— Ethan J. Skolnick, 5 Reasons Sports (@EthanJSkolnick) March 2, 2016
Οι Miami Heat είναι στο 8-2 μετά το all-star game, κερδίζοντας στη σειρά τα υπόλοιπα κοκόρια στο ring της Ανατολής, τις ομάδες που βράζουν στο ίδιο καζάνι στις θέσεις 4-9. Atlanta, Indiana, Washington και Chicago υπέκυψαν κατά σειρά στις ορέξεις των Whiteside, Wade και Johnson, στο κυνήγι τον Celtics που μέχρι πρότινος έμοιαζαν να βρίσκονται ένα σκαλί ψηλότερα.
Είναι αρκετός ο Johnson για να δώσει ώθηση σε μια ομάδα δίχως κεφάλι και ουρά, δίχως back-up point guard πίσω από τον Goran Dragic στον άσσο4)ο Johnson πήρε και εκεί μερικά λεπτά και με τον Amar’e Stoudemire σε όλο του το αναξιόπιστο μεγαλείο να επανδρώνει τη θέση του back-up center; Μπορεί να προχωρήσει χωρίς τον Chris Bosh αυτό το συνονθύλευμα wing players που καλύπτουν όλους τους ρόλους στο παρκέ;
Όπως και πέρσι, όταν τελικά δεν φτάσαμε να ανακαλύψουμε, μοιάζουν ομάδα που μπορεί να χάσουν και να κερδίσουν οποιονδήποτε στην Ανατολή σε μια σειρά εφτά αγώνων. Φέτος η θέση τους στα playoffs δεν αμφισβητείται, και το 5-0 με τον Joe Johnson, σε συνδυασμό με τις δηλώσεις του Chris Bosh πως προπονείται και αισθάνεται καλά, αφήνουν υποσχέσεις για τον Μάιο.
Αφού λοιπόν μιλήσαμε για τους Heat και τους Bulls, ίσως τις δύο πιο ενδιαφέρουσες ομάδες στην κυνομαχία της Ανατολής, ας δούμε και το μεταξύ τους παιχνίδι, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά την εβδομάδα που μας πέρασε, και ενδεικτικό των αντίστροφων πορειών και των δύο ομάδων, αυτό που έβαλε τους Bulls σε μπελάδες και σταθεροποίησε τους Heat στην τετράδα.
Οι Bulls επέτρεψαν στην επίθεση των Heat, που βρίσκεται στην 28η θέση σε πόντους ανά αγώνα με 97,5 να σκοράρει 129, με ένα αδιανόητο ποσοστό της τάξης του 67,5%, το οποίο αποτέλεσε franchise record και για τις δύο ομάδες, την ώρα που ήταν η 17η καλύτερη επίδοση από το 1963 κι ένθεν και ταυτόχρονα μόλις η τέταρτη φορά που συνέβη από το ‘90 και έπειτα, όταν το τρίποντο έγινε αναπόσπαστο μέρος του παιχνιδιού.
Ένα παιχνίδι που ο προαναφερθείς Iso Joe είχε 24 πόντους με 10/13, και φάσεις που έφερνε σε αμηχανία την άμυνα με την υπομονή του, όπως αυτή:
Με τους Goran Dragic, Dwayne Wade και Joe Johnson, μπορεί να μην βλέπουμε αστραπιαία κυκλοφορία και πολλά τρίποντα, αλλά είναι ευκαιρία για δεκάδες πονηρά drives, προσποιήσεις και ψηλοκρεμαστά τελειώματα μετά από κώλο-κώλο μπούκες προς το καλάθι. Η ομορφιά δεν συνδυάζεται πάντα με την ταχύτητα, και οι Heat θα είναι ίσως το καλύτερο παράδειγμα για τους νοσταλγούς του ’90s ball.
Houston We Have a Problem5)κι άλλα κλισέ…
Ο Daryl Morey έβγαλε από τη μιζέρια του τόσο τον εαυτό του, όσο και τον Ty Lawson τραβώντας τη σκανδάλη στο buy-out του, όπως κάποτε κόβανε ένα άκρο με μια πληγή που κακοφόρμισε και απειλεί τη ζωή του ανθρώπου. Ακατανόητα όμως, έφερε στη θέση του έναν παίκτη με ακόμα πιο ζοφερό ιστορικό τρέλας και κατάχρησης ουσιών, τον Michael Beasley. Δεν καταλαβαίνω τίποτα.
Το εντυπωσιακότερο όλων είναι πώς οι Houston Rockets έχουν ρεκόρ 8-0 στα παιχνίδια που ο Lawson δεν αγωνίστηκε φέτος.
Οι Rockets έχουν γίνει το συνώνυμο της δυσλειτουργικής νίκης, κερδίζοντας -για παράδειγμα- τους Pelicans παρά την πρωτοφανή δυστοκία τους από τα 7,25 (3/34, 9%).
Ο James Harden έχει δεχτεί πολλή κριτική για την αδιαφορία του για το concept της άμυνας και τη νοοτροπία του, και σε έναν βαθμό είναι δίκαιη. Πόση κριτική όμως αξίζει σε έναν παίκτη που στα τελευταία 20 παιχνίδια6)reddit σ’ ευχαριστώ που υπάρχεις έχει μέσους όρους 32/8/9 με 47%/39%/88% και είναι πρακτικά ο μόνος παίκτης των Rockets που μπορεί να τραβήξει το κουπί στην επίθεση;
Ας μιλήσουμε για τους Thunder
Thunder have lost 9 games this season when leading entering the 4th quarter (only 76ers have more)
— ESPN Stats & Info (@ESPNStatsInfo) March 3, 2016
Οι Thunder είναι ίσως η ομάδα με τη μεγαλύτερη ιπποδύναμη στο NBA, έχοντας δύο δυναμίτες στη σύνθεσή της, που μπορούν να πάρουν παιχνίδια μόνοι τους, και να σκοράρουν μαζί 70 πόντους για πλάκα. Durant και Westbrook δεν ήταν ποτέ το πρόβλημα για τους Thunder, αλλά η κεφαλαιοποίηση του ταλέντου τους και η πλαισίωσή τους με αξιοπρεπείς role players. Φέτος έγινε κι αυτό, με το βάθος του πάγκου να αυξάνεται και ποιοτικούς παίκτες σκορπισμένους στην πρώτη 12άδα του ρόστερ.
Κι όμως, το καταπληκτικό παιχνίδι που έπαιξαν με τους πρωταθλητές Warriors ανέδειξε με μεγεθυντικό φακό μπροστά στα μάτια κάθε NBA fan την αχίλλειο πτέρνα της Oklahoma. Οι Thunder δεν μπορούν να σκοτώσουν τους αντιπάλους τους. Οι Thunder είναι η Arsenal του NBA. Και πλέον δεν είναι αστείο. Ο Billy Donovan δεν έχει φέρει στην ομάδα νέες ιδέες, και μοιάζουν να παίζουν στον αυτόματο πιλότο από την εποχή του Scott Brooks, κάτι που είναι βέβαια αρκετό για 55 regular season νίκες, αλλά τους αφήνει έρμαιο στις ορέξεις πιο έμπειρων, πιο καλοδουλεμένων και πιο αποφασιστικών ομάδων.
Και πώς να μην είναι έτσι όταν ο αχαλίνωτος Russell Westbrook μπαίνει σε Leeroy Jenkins mode με το παιχνίδι στην κόψη του ξυραφιού.
Μιας και το έφερε η κουβέντα…
…Weekly Warriors
O Steph Curry έγινε ο πρώτος παίκτης που φτάνει τα 300 τρίποντα σε μια σεζόν, κι ας έχουμε άλλα 20 παιχνίδια μπροστά μας yadda yadda… Έχει καταντήσει βαρετό.
Περισσότερο ενδιαφέρον έχουν τα gags που έχουν επινοήσει οι παίκτες των Warriors στο φτερό για να τα τσακίζουν την ψυχολογία των αντιπάλων τους:
Κι αυτή η φάση ήρθε μετά το προκλητικό σκαμπίλι που τους έριξε ο Marcelinho Huertas.
Ναι, η ομάδα που υποχρέωσε τους Warriors στην έκτη τους φετινή ήττα ήταν το τσίρκο των Lakers, με μαέστρο τον 32χρονο Βραζιλιάνο point guard. O Huertas, που στο NBA ήταν κυρίως γνωστός για τα bloopers που προσέφερε στην αρχή της σεζόν, τελείωσε με 10 πόντους και 9 assists, διαλύοντας με άνεση και μπρίο που μόνο ένας Βραζιλιάνος με μπούκλες μπορεί να προσφέρει την άμυνα των Warriors στην τρίτη και την τέταρτη περίοδο.
Οι Warriors δεν βρήκαν ποτέ ρυθμό, παρά τις επίμονες προσπάθειες Thompson και Curry (που τελείωσαν μαζί με 1/18 τρίποντα) να ξεμπουκώσουν από τα 7,25, ενώ η νωθρότητά τους αποδεικνύεται από τα 20 λάθη στα οποία υπέπεσαν. Οι Lakers είχαν απάντηση σε κάθε καλάθι των Dubs στα τελευταία λεπτά, και κράτησαν άνετα την πιο ανέλπιστη νίκη της σεζόν. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που μια ομάδα με ποσοστό νικών κάτω του 20% κερδίζει μια που βρίσκεται πάνω από 90%.
https://www.instagram.com/p/BCorZGQnVgP/
Μην κοιτάτε, αλλά κι ο D’ Angelo Russell παίζει κοντά στο 20/5/5 από τότε που ο Scott εδέησε να τον ξαναχρίσει starter.
How About Some Giannis
Αφού οι Bucks έχασαν τα playoffs κι άρχισαν να βγαίνουν τα μαχαίρια, ο Jason Kidd ψήθηκε να ακούσει τις μαζικές εκκλήσεις στα σχόλια youtube videos, σε fora και συζητήσεις και να δώσει περισσότερο την μπάλα σε Antetokounmpo και Parker, στέλνοντας τις μαύρες τρύπες Carter-Williams και Monroe στον πάγκο.
Ο Jabari Parker, χωρίς τον Monroe να αποτελεί το επίκεντρο της half-court επίθεσης, έχει στα τελευταία 10 παιχνίδια 21,5 πόντους, 7,5 rebounds και 2,7 assists, σουτάροντας δειλά δειλά και κάποια τρίποντα, και μπαίνοντας προς το καλάθι με πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Η αποπομπή του MCW στον πάγκο, έκανε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο κατά συνθήκη play-maker, κάνοντας την ονείρωξη πραγματικότητα. Ο Γιάννης κατεβάζει την μπάλα μετά το rebound, κι ακόμα κι αν δεν τρέχει όλα τα half-court sets ή δεν τον βλέπουμε να παίζει συνεχόμενα pick and rolls, έχει την πρωτοβουλία οργάνωσης του παιχνιδιού, επιλέγοντας αν θα τρέξει την μπάλα για γρήγορη επίθεση ή αν θα την φέρει ήρεμα στο μισό γήπεδο για να την αφήσει στον Middleton7)Mια πιο αναλυτική ματιά εδώ: http://www.brewhoop.com/2016/3/4/11131242/bucks-lineups-stats-jabari-parker-giannis-antetokounmpo-khris-middleton.
Προσωπικό αγαπημένο;
Όταν μετά από rebounds ψάχνει όσους έχουν τρέξει πρώτοι στην επίθεση με πάσες πίσω από τη σέντρα, για να δημιουργήσει εύκολο καλάθι στον αιφνιδιασμό από το πουθενά:
Magic Giannison to Jabari. Butter. https://t.co/L6tXbFqWb6
— Frank Madden (@fmaddenNBA) February 23, 2016
Giannis the QB!https://t.co/66wKPXWWQ4
— Behind the Buck Pass (@BehindTheBucks) February 23, 2016
Στον νέο του ρόλο στα τελευταία οχτώ παιχνίδια, πέρα από τα τρία triple-doubles για τα οποία σίγουρα έχετε διαβάσει, έχει μέσους όρους 19,3 πόντους, 9,9 rebounds, 8,9 assists, 2,3 κλεψίματα και 2,1 τάπες, ξεπερνώντας κάθε προσδοκία για την εφαρμογή του court vision του και μεταμορφωμένος στο χωρίς θέση και προηγούμενο κτήνος που όλοι φαντασιωνόμαστε.
Η μπάλα στα χέρια του και οι επιπλέον οργανωτικές ευθύνες πάντως, όχι μόνο δεν έχουν μπλοκάρει την προσωπική του επίθεση, μα αντίθετα του δίνουν ακόμα περισσότερο ρυθμό και του επιτρέπουν να ξεκλειδώνει τις άμυνες και να επιλέγει καλύτερα τις προσπάθειές του. Αποκορύφωμα, η δολοφονία του Ibaka:
Δεν έχει νόημα να επαναλάβουμε εδώ πόσο δυνατότερος είναι φέτος, ή να ξαναμιλήσουμε για την ραγδαία βελτίωσή του στο παιχνίδι με πλάτη και το footwork του. Την ιστορία του, εξωγηπεδική, μπασκετική και τις προεκτάσεις της, την έχουμε γράψει με λεπτομέρειες πριν ένα δίμηνο.
Ο Carter-Williams μπήκε στο χειρουργείο, και το πείραμα PG Antetokounmpo θα συνεχιστεί, κάνοντας τον πρώην PG της Philadelphia μάλλον αναλώσιμο στα σχέδια του Hammond.
Ξεψαχνίζοντας τα boxscores
Λίγη Στατιστική Τρελίτσα
#1: Ο Lillard δεν εκτίμησε πολύ την τιμητική παρουσία του Kobe Bryant στο all-star game και το συνακόλουθο σνομπάρισμά του, και απάντησε με δύο 50άρες σε 15 μέρες. Μεταξύ 8 Φλεβάρη και 4 Μάρτη είχε 9/11 παιχνίδια με 30+ πόντους, και μέσο όρο κάτι παραπάνω από 33 πόντους, με ποσοστά κοντά στο 50/40/90.
#2¨:
In his last 3 games, Isaiah Thomas has 89 points, 72.4 true shooting %, and ZERO turnovers
— Fat Stat (@fat_stat) March 6, 2016
#3: Συνεχίζοντας στο μοτίβο 26χρονων guards που διάγουν career years, o DeMar Derozan έκανε ρεκόρ απέναντι στο Portland, ευστοχώντας σε 24 διαδοχικές βολές (και -εντυπωσιακά- αστοχώντας στην 25η).
Chucker of the Week
Οι Pistons γνώρισαν μια κακή ήττα στην έδρα των Knicks το Σάββατο, σημαντική στη μάχη για τα playoffs και σίγουρα περίμεναν κάτι περισσότερο από τον Reggie Jackson (3/17, 0/6 τρίποντα) και τον Marcus Morris (2/11).
Την προηγούμενη μέρα, ο μέχρι πριν λίγες ημέρες συμπαίκτης τους, Ersan Ilyasova, συνέβαλε τα μέγιστα στην αποκαρδιωτική εντός έδρας ήττα των Magic από τους Suns, με 2/14.
Weirdest Statline
Tι κι αν συνέβη την προηγούμενη εβδομάδα; Το 11/11 σε 25” του Enes Kanter τον βάζει σε μια exclusive λίστα 18 παικτών, παρέα με θρύλους του βεληνεκούς του Nenad Krstic και του Fabricio Oberto.
Big Game by a promising player
Random Career Highs and Big Games, from Russia with love
Οι Brooklyn Nets αποφάσισαν να βυθιστούν σύσσωμοι στην κατάθλιψη που πλανιόταν πάνω από το Barclays Center, και η δική τους εκδοχή της πολυήμερης παραμονής στο κρεβάτι με τις κουρτίνες κλειστές ανάμεσα σε υπολείμματα πίτσας, μπύρας και λιωμένου παγωτού, ήταν να προσπαθήσουν να κατεβάσουν μια ομάδα D-league, αρχές Μάρτη με ενάμιση μήνα αγωνιστικής δράσης ακόμα στο πρόγραμμα.
Κι όπως ο κατατεθλιμμένος δεν ανεβαίνει τρώγοντας εμμονικά (αν δεν του κόβεται η όρεξη), ωστόσο αισθάνεται μια ενδόμυχη ευχαρίστηση όταν το τυρί με τη σάλτσα χτυπά τον ουρανίσκο του, έτσι και οι Nets περνάνε την ώρα τους βλέποντας τους Sean Kilpatrick, Willie Reed και Thomas Robinson να κάνουν career highs, με τη βεντάλια του παιχνιδιού να ανοίγεται από τους Donald Sloan και Shane Larkin.
Απολαύστε:
Tην ίδια ώρα και ο Markel Brown βρίσκει την ευκαιρία για διαδοχικά career highs με 21 και 23 πόντους αντίστοιχα:
Σφηνάκια
Ο Manu Ginobili γύρισε με μια επιγραφή “μη μου σπάτε τα αρχίδια” στο κούτελο…DiaOoooohh…Το ανάποδο κάρφωμα του Vince έχει γίνει πλέον εβδομαδιαίο feat της στήλης. Memphis, ευχαριστούμε που το διαλύσατε για φέτος…Kendrick Perkins Anklebreaker…Το καμάρι κάθε πατέρα…O Elton Brand παίζει στους Sixers, και ο Baron Davis στο αδελφό σωματείο τους στην D-League. Και καρφώνει κιόλας. Δύο από τα όσο πάει και λιγότερα κατάλοιπα της δεκαετίας των ’90s drafts στο NBA…
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
| ↑1 | Τη Δευτέρα 7/3, κατάφεραν να χάσουν από τους Grizzlies που κατέβηκαν με πεντάδα Mario Chalmers, Tony Allen, P.J. Hairston, Jamychal Green και Ryan Hollins. Ο Tony Allen έβαλε 26 με 11/17, στην καλύτερη συγκομιδή του από το 2011, και τα περισσότερα field goals από το 2007 |
|---|---|
| ↑2 | δύο εύκολα παιχνίδια στη συνέχεια τους ξαναέβαλαν σε τροχιά playoffs και πήγαν το ρεκόρ τους στο 32-30 |
| ↑3 | Τις σκέψεις και τους προβληματισμούς αναφορικά με τη φετινή τους πορεία των Τάυρων, βέβαια, την είχε πραγματευτεί αρκετά έγκαιρα ο Gus εδώ. |
| ↑4 | ο Johnson πήρε και εκεί μερικά λεπτά |
| ↑5 | κι άλλα κλισέ… |
| ↑6 | reddit σ’ ευχαριστώ που υπάρχεις |
| ↑7 | Mια πιο αναλυτική ματιά εδώ: http://www.brewhoop.com/2016/3/4/11131242/bucks-lineups-stats-jabari-parker-giannis-antetokounmpo-khris-middleton |
