Ο καιρός ανοίγει, οι Warriors κερδίζουν, οι Spurs ξεκουράζουν κόσμο, ο Kobe Bryant απολαμβάνει τα τελευταία μέτρα, και 12 ομάδες κονταροχτυπιούνται σε τετράδες για την είσοδο και τα πλασαρίσματα στα playoffs. Όλα κυλάνε αρμονικά, ομαλά και ταυτόχρονα αμφίρροπα. Καμπανάκι για τον τελευταίο γύρο…
Η κούρσα για τα playoffs
(Β)eastern Conference
Αποτινάσσοντας τον περιπαικτικό τίτλο “Leastern Conference” και με τον ένατο πιθανότατα να τελειώνει με θετικό ρεκόρ, η κούρσα συνεχίζεται στην Ανατολή, σωπαίνοντας τις ανυπόμονες φωνές που ήθελαν το σπάσιμο των περιφερειών.
| Team | Wins | Losses | Games Behind | Games Remaining |
|---|---|---|---|---|
| Indiana Pacers | 39 | 34 | 0 | 9 |
| Detroit Pistons | 39 | 35 | 0,5 | 8 |
| Washington Wizards | 36 | 37 | 3 | 9 |
| Chicago Bulls | 36 | 37 | 3 | 9 |
Οι Indiana Pacers έχουν την ευκαιρία να σφραγίσουν ουσιαστικά το εισιτήριο για την post season απόψε το βράδυ, υποδεχόμενοι τους Chicago Bulls. Κάτι τέτοιο θα τους φέρει τέσσερα παιχνίδια μπροστά από τους “Ταύρους”, με οχτώ να απομένουν για τις δύο ομάδες. Το υπόλοιπο πρόγραμμά τους αποτελείται από αντιπάλους που έχουν ήδη αποκλειστεί από τα playoffs στην Ανατολή, με εξαίρεση δύο κολλητά παιχνίδια με Raptors και Cavaliers. Θα αντιμετωπίσουν επίσης μέσα-έξω τους Knicks, έξω τους Sixers και τους Bucks και εντός έδρας Magic και Nets. Κατά πάσα πιθανότητα θα είναι στα playoffs στο 7ο seed, αν και το πρόγραμμα των Hornets -που είναι τρία παιχνίδια μπροστά- κρύβει παγίδες.
Οι Detroit Pistons εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο το ευνοϊκό τους πρόγραμμα τις τελευταίες δύο εβδομάδες, το οποίο τους έβρισκε γηπεδούχους για επτά συνεχόμενες αναμετρήσεις. Έκαναν πέντε συνεχόμενες νίκες, πλαισιωμένες από δύο ήττες από τους Atlanta Hawks, και κέρδισαν με το σπαθί τους μια ανέλπιστη, αλλά σημαντική απόσταση από το Chicago. Ο δρόμος δυσκολεύει πάντως από εδώ και πέρα με εφτά από τους οχτώ αντιπάλους τους μέχρι το νήμα να είναι playoff teams ή άμεσοι ανταγωνιστές τους, όπως Bulls εκτός και Wizards εντός – παιχνίδια που είναι “must win” για την ομάδα του μεγαλύτερου οπαδού του Donald Trump1)https://www.youtube.com/watch?v=vU8dCYocuyI. Mε τους Wizards ομολογουμένως δεν ματσάρουν καλά, έχοντας χάσει και τα τρία παιχνίδια φέτος, και λογικά η ομάδα της Washington θα παίζει τότε το τελευταίο της χαρτί, τρεις αγώνες πριν το τέλος.
https://gfycat.com/GranularGlossyAmurratsnake
Για τους Chicago Bulls η κατάσταση θυμίζει χωρισμένο σαραντάρη μετά από αλλεπάλληλες χυλόπιτες, αραγμένο -και μετά βίας διατηρόντα την ισορροπία του- στο σκαμπό, να προσπαθεί να τελειώσει το ουίσκι που έχει ζεσταθεί μπροστά του, απηυδησμένο από το ίδιο του το αποτρόπαιο θέαμα και ταυτόχρονα αποφασισμένο να βρει ένα ταίρι για τη νύχτα. Το 10-18 ρεκόρ τους από την 31η Γενάρη και έπειτα τους έχει βάλει σε έναν λάκκο από τον οποίο είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν να σκαρφαλώσουν έξω στο φως. Έχασαν μέσα-έξω από τους Knicks και έπειτα από το Orlando στα τελευταία τρία παιχνίδια, και το πρόγραμμά τους μοιάζει με επιστολή από τράπεζα. Ξέρουν ότι υπάρχει εκεί, μα κανείς δεν θέλει να το αντικρίσει. Τα playoffs είναι πλέον υπέρβαση, αλλά είναι αδύνατον να ξεγράψεις μια ομάδα που έχει στη σύνθεσή της τον Butler, τον Gasol και – έστω αυτόν – τον Rose.
Οι Washington Wizards τέλος, προσπαθούν τον τελευταίο καιρό να ξεφύγουν από την κινούμενη άμμο που έμοιαζαν κολλημένοι καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. 6-2 στα τελευταία οκτώ παιχνίδια τους, με τον John Wall να προσπαθεί απεγνωσμένα να δώσει ζωή σε ένα roster που μοιάζει να περιμένει εναγωνίως την αλλαγή προπονητή που -κακά τα ψέματα- έχει αργήσει. Αφού κέρδισαν τους Lakers την Κυριακή, τους απομένουν άλλα τέσσερα παιχνίδια στο ταξίδι τους στη Δύση, όπου τους περιμένουν Warriors, Kings, Suns και Clippers σε έξι μέρες. Αν καταφέρουν να μην στραβοπατήσουν στα δύο -θεωρητικά- εύκολα από αυτά, το υπόλοιπο πρόγραμμά τους χωρίς να είναι απόλυτα ευνοϊκό, αποτελείται από winnable games. Κατά την άποψη του γράφοντος, παρότι πίσω από τους Tαύρους, οι πιθανότητές τους είναι καλύτερες. Must watch παιχνίδι αυτό απέναντι στους Pistons στις 8 του Απρίλη.
Wizards' Randy Wittman on Kobe: "He still can play. I don't know why he's retiring. I might ask him to come play for the Wizards next year."
— Mark Medina (@MarkG_Medina) March 28, 2016
Υπάρχει βέβαια πάντα και ο εσωτερικός σαμποτέρ στον πάγκο.
Western Conference
Υπάρχει μια γενική δυσωδία στην ουρά της Δύσης, μνησικακία, καρφιά, κακή ατμόσφαιρα και τα σχετικά. Οι Kings διέλυσαν από το πουθενά τους Mavericks, με τον Rajon Rondo να ρίχνει αλάτι στην πληγή των Mavs που δεν λένε να βρουν τα πατήματά τους:
Rajon Rondo said he wants the Mavs to get their "plane ticket" for the offseason the same day the Kings do.
— Jason Jones (@mr_jasonjones) March 28, 2016
Ταυτόχρονα, ο Ty Lawson δεν έχει ακριβώς αναγεννηθεί στην Indiana, αλλά όταν οι Pacers κέρδισαν τους Rockets ρίχνοντάς τους στην όγδοη θέση, μισό παιχνίδι2)πλέον στην απόλυτη ισοπαλία μπροστά από το Dallas, o Lawson εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να πει δυο λογάκια για το πόσο όμορφα πέρασε στο Texas:
Ty Lawson on if playing the Rockets meant more to him: "Hell yeah. I wanted to be them by 20. It does feel good to beat them.”
— Jonathan Feigen (@Jonathan_Feigen) March 28, 2016
Γενικότερα κάτι στον αέρα αυτής της προοδευτικής πολιτείας, παγκόσμιο κέντρο κουλτούρας και διανόησης3)εμφανής ο σαρκασμός, δεν κάθεται καλά στους point guards με στραβό κεφάλι, και οι τύχες Rockets και Mavericks μοιάζουν να συνδέονται με τα πάθη που προκαλούν. Ας δούμε όμως τη βαθμολογία:
| Team | Wins | Losses | Games Behind | Games Remaining |
|---|---|---|---|---|
| Portland Blazers | 39 | 36 | 0 | 7 |
| Utah Jazz | 37 | 37 | 1,5 | 8 |
| Houston Rockets | 36 | 38 | 2,5 | 8 |
| Dallas Mavericks | 36 | 38 | 2,5 | 8 |
Η σταχτοπούτα με το δίκανο, οι Portland Blazers, θα πρέπει να αυτοκτονήσουν για να βρεθούν εκτός playoffs. Το μακρινό όνειρο των αρχών του Γενάρη έγινε άμεσος στόχος μετά από ένα επιμέρους ρεκόρ 13-2 από τις 23 του μήνα μέχρι την πρώτη του Μαρτίου. Ο αφιονισμένος Lillard, ο C.J. McCollum και η εργατιά της ομάδας δεν πρόκειται να αφήσουν τρεις ομάδες να τους προσπεράσουν, και αναμένουν το πλασάρισμά τους, σε μια από τις ωραιότερες feelgood stories από την εποχή των Warriors του Baron Davis.
Οι Utah Jazz έχουν επιτέλους ξαναβρεί την ταυτότητά τους, στραγγαλίζοντας τους αντιπάλους με την άμυνά τους. Στα τελευταία εννέα παιχνίδια τρέχουν ένα ρεκόρ 7-2, κρατώντας πέντε από τους αντιπάλους τους κάτω από τους 90 πόντους, μεταξύ αυτών και τους Cleveland Cavaliers. Μοιάζουν να έχουν φορμαριστεί την κατάλληλη περίοδο, με τον Shelvin Mack να αποδεικνύεται ακριβώς αυτό που ο Quin Snyder έψαχνε για την περιφέρειά του, ένας συνεπής διαχειριστής. Θα παίξουν δύο παιχνίδια με τους ημιθανείς Lakers και από ένα με Suns και Wolves, αντισταθμίζοντας τις διαφαινόμενες ήττες από Spurs και Warriors. Αν είναι συνεπείς θα καταφέρουν να αφήσουν έξω μια από τις ομάδες του Texas. Πλέον κρατάνε την τύχη τους στα χέρια τους.
Όπως παρατήρησε και ο Μαυράκης, στο Houston πήρανε χαμπάρι ότι δεν μπορούν να διεκδικήσουν τίποτα στα ίσια, και φαίνεται να αποφάσισαν να χαώσουν τελείως τη χρονιά. Δεν εξηγείται αλλιώς ότι ο Beasley ήρθε από το πουθενά με το MVP του κινεζικού πρωταθλήματος στις αποσκευές του4)άρα μάλλον ήρθε από την Κίνα και όχι από το πουθενά για να γίνει ο δεύτερος σκόρερ και ίσως ο τρίτος καθοριστικότερος παίκτης του rotation. Εκτός αν ο Daryl Morey έχει καταλήξει σε μια περίεργη εφαρμογή της θεωρίας του χάους, ένα κυνήγι της αρμονίας μέσα από ατομικές παραφωνίες. Τα τελευταία οκτώ παιχνίδια τους θα είναι απέναντι σε Cavaliers (έξω), Bulls, Thunder, Mavericks (έξω), Suns, Lakers, Timberwolves (έξω), Kings, και κανείς δεν αποκλείει να κερδίσουν τα τέσσερα πρώτα, χάνοντας τα τέσσερα επόμενα. Είναι ικανοί για το καλύτερο και για το χειρότερο, με το δεύτερο απλά να συγκεντρώνει συντριπτικά περισσότερες πιθανότητες, και να εκτείνεται από μια μεγάλη ήττα μέχρι την αποκάλυψη καλιγούλειου οργίου με ναρκωτικά.
Οι Dallas Mavericks είναι οι Bulls της Δύσης. Με ρεκόρ 9-16 από τις 31 Ιανουαρίου, χτυπημένοι από τραυματισμούς, ηλικία και αλλαγές στο roster (ή βασικά, από το γεγονός ότι δεν υπάρχει αμυντικός πάνω από τα δύο μέτρα που να μπορεί να προστατεύσει το καλάθι ή να πνίξει τα pick and rolls) παραπατάνε ζαλισμένοι χάνοντας τη μια θέση μετά την άλλη και από την έκτη -και φαινομενικά ασφαλή τον Γενάρη- θέση, έχουν προσγειωθεί5)ή συντριβεί… στην ένατη. Τα τρία τελευταία παιχνίδια τους θα τα παίξουν με Jazz και Clippers εκτός και Spurs εντός, επομένως αυτή η εβδομάδα, που θα βρουν αντιμέτωπους Nuggets, Knicks, Pistons και Wolves, πιθανότατα θα κρίνει εν πολλοίς την τύχη τους.
Μήπως ξεχνάμε τους Hawks;
Στο management κάθε είδους, από την προπονητική μέχρι τις επιχειρήσεις, υπάρχει η θεωρία πώς πρέπει κατά καιρούς να πυροδοτούνται, έστω φτιαχτές, ελεγχόμενες κρίσεις, για να ατσαλώνεται το δυναμικό και να ακονίζονται τα αντανακλαστικά του σε συνθήκες πίεσης. Ο Mike Budenholzer, γαλουχημένος στον οργανισμό των Spurs, δίπλα στον Popovich και τον R.C. Buford, θα πρέπει να ήρθε σε επαφή με όλο αυτό το αμφιβόλου εγκυρότητας, αλλά ευρείας αποδοχής, management και leadership οικοδόμημα.
Μέχρι τον Μάρτιο οι Atlanta Hawks δεν θύμιζαν -από πλευράς αποτελέσματος- την περσινή ασταμάτητη μηχανή, μοιάζοντας να ρετάρουν, χάνοντας παιχνίδια που “δεν θα έπρεπε” να χάνουν και μένοντας κολλημένοι λίγο πάνω από το .500. Εμφανίστηκαν μίνι “κρίσεις” όπως το σβήσιμο του Kyle Korver, η -κατά τα φαινόμενα- ατυχής κίνηση του Hardaway Jr., o ανταγωνισμός Teague και Schroder, η άμυνα που δεν θα αντέξει δίχως τον DeMarre Carrol. Τα θεμέλια του οικοδομήματος του Mike Budenholzer, η προσέγγιση με βάση τις ίσες ευκαιρίες και της μη καταφυγής σε κάποιον star στα δύσκολα δεχόταν έντονη κριτική, και, κατηγορείτο ότι έχει ταβάνι σαν αρχή.
Τελικά όμως, όσο πλησιάζουμε στο τέλος της χρονιάς, η οπτασία των Hawks ξαναβγαίνει στην επιφάνεια, έστω και διαφορετικά αυτή τη φορά. Η επίθεση μοιάζει να έχει χάσει κάτι από την περσινή χορογραφική της ποιότητα, αλλά ο Mike Budenholzer έχει εκμεταλλευτεί στο έπακρο το ρόστερ του και τον τραυματισμό του Splitter, μετατρέποντας την ανάγκη σε πλεονέκτημα, για να δουλέψει μια άμυνα που ανέλπιστα έχει φτάσει να είναι δεύτερη πίσω από τους Spurs σε defensive rating, γύρω – και – από το μοναδικό ταλέντο της αντισυμβατικής front line του.
O Paul Millsap στα 31 του βρίσκεται στην καλύτερη φάση της καριέρας του, βελτιώνοντας σταθερά κάθε χρόνο το παιχνίδι του. Φέτος είναι ένας από τους 10 παίκτες που έχουν πάνω από ένα κλέψιμο και μία τάπα ανά αγώνα, και μαζί με τον Noel οι μόνοι με πάνω από 1,5 στις δύο αυτές κατηγορίες. Είναι στο top-20 της λίγκας σε rebounds, κλεψίματα και τάπες, και πολύ ψηλά σε όλα τα advanced stats που έχουν να κάνουν με την άμυνα, προεξαρχόντων των defensive ratings, όπου συμπληρώνει την πεντάδα ανάμεσα σε τρεις παίκτες των Spurs και τον Hassan Whiteside, και το πιο εξατομικευμένο Defensive Win Shares, όπου βρίσκεται πρώτος με 5,3, έχοντας σκαρφαλώσει πάνω κι από τον Kawhi Leonard.
Η δουλειά όμως είναι ομαδική, και η μεταφορά της βαρύτητας από την επίθεση στην άμυνα χρόνο με τον χρόνο θυμίζει τον μέντορα του Budenholzer και μάστορα στο να διαβάζει το ρεύμα του αθλήματος, Popovich. Οι Hawks έχουν δουλέψει πάρα πολύ την άμυνά τους στα δύο βασικά στοιχεία που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί κάθε επίθεση. Το pick and roll και τα τρίποντα. Στα pick and rolls, σύμφωνα με το stats.nba, έχουν την τρίτη καλύτερη επίδοση όταν την προσπάθεια παίρνει ο χειριστής με 0,75 πόντους ανά κατοχή, και όταν η μπάλα πηγαίνει στον ψηλό που ρολάρει, βρίσκονται στην όγδοη θέση6)σε κάθε περίπτωση, αυτού του είδους η κατάληξη είναι σπανιότερη. Σε ότι αφορά τα τρίποντα, οι αντίπαλοι των Hawks σουτάρουν με 1,5% χειρότερα από το τρίποντο σε σχέση με το σύνηθες ποσοστό τους, αριθμός που τους κατατάσσει τρίτους πίσω μόνο από Pacers και Celtics.
O Kyle Korver εξακολουθεί να έχει χαμηλό usage φέτος, αλλά επανέρχεται στα γνωστά του standards από τα 7,25.
O Tim Hardaway Jr., από εκεί που έμοιαζε χαμένο στοίχημα, τον τελευταίο μήνα όχι μόνο παίρνει λεπτά, αλλά προσφέρει τρίποντο και σκορ σε έναν πάγκο που το χρειαζόταν επειγόντως, λύνοντας τα χέρια του Budenholzer. Μέσα στον Μάρτιο σουτάρει με 41%, και έχει ταιριάξει με τον Schroder και τον Sefolosha, με τον οποίο αλληλοκαλύπτονται εύρυθμα στην άμυνα.
O Bazemore υποδύεται όσο καλύτερα μπορεί τον DeMarre Carroll σε άμυνα και επίθεση, βάζοντας τα ελεύθερα τρίποντα με αξιοπρεπή ρυθμό (36%) και προσφέροντας λίγο από όλα (χειρισμό, rebounds, leak-outs, κλεψίματα, 2,2 assists) διανύοντας ένα μαγικό contract year και αποτελώντας ίσως το μεγαλύτερο μυστήριο σχετικά με το καλοκαιρινό του συμβόλαιο. Crowder, Barton και McCollum του στερούν την ευκαιρία να διεκδικήσει το βραβείο του πιο βελτιωμένου της σεζόν, αλλά παρ’ όλα αυτά έχει κάθε δικαίωμα να θέτει εαυτόν στη συζήτηση. Και έχει τόση πλάκα!
Στον τομέα των Atlanta Hawks στο επίσημο site του NBA δημοσιεύτηκε πριν από λίγες μέρες ένα κείμενο που αναλύει το κατά πόσον μπορεί να ισχύει ότι η φετινή έκδοση των Hawks είναι καλύτερη από τη λαίλαπα του περσινού 60-22, εστιάζοντας στα στοιχεία της άμυνας που αναφέραμε, στα ελεύθερα σουτ που βγάζουν και στον ρόλο του Thabo Sefolosha, που έλειψε από τα περσινά playoffs.
Τελικά, οι Atlanta Hawks έχουν υποσκελίσει Celtics και Heat στον αγώνα για την τρίτη θέση της Ανατολής, με ένα ρεκόρ 12-2 από την ήττα τους από τους Warriors την πρώτη του Μάρτη και έπειτα, και στοχεύουν – τουλάχιστον – τους τελικούς περιφέρειας.
Το χρυσό φτυάρι
Πρέπει να είναι περίεργο να εργάζεσαι για έναν οργανισμό που δεν εκτιμάς, να εξαρτάσαι από έναν άνθρωπο που στην καλύτερη περίπτωση σε έχει γραμμένο και να αδιαφορείς για τους υφιστάμενούς σου, κι όλα αυτά, σε ηλικία που περισσότερο θα άρμοζε να χαζεύεις το ηλιοβασίλεμα σε μια κουνιστή καρέκλα με μια χοντρή γάτα στην αγκαλιά.
Κάπως έτσι, ο George Karl βγάζει τον γεροντικό του κυνισμό και το δηλητήριο που μαζεύει με την απέχθεια για τη δουλειά του σε παίκτες που προσπαθούν τα μέγιστα να χτίσουν την καριέρα τους, ανήμπορος να κατακεραυνώσει όσους πραγματικά θα ήθελε.
Το πρώτο χτύπημα ήρθε αφού έδωσε στον Seth Curry το πρώτο start της καριέρας του, δηλώνοντας μετά το παιχνίδι πως “έχει καναδυό χρονάκια ακόμα στη λίγκα”. Βούτυρο στο ψωμί του DeMarcus Cousins, που δεν χάνει ευκαιρία να κοντράρει εκ πλαγίου τον Karl:
Δεύτερη αναίτια επίθεση, μετά το career high του Willie Cauley-Stein απέναντι στο Phoenix και τους 21 απέναντι στο Dallas, που συνδυάστηκαν με την πρώτη φορά εδώ και έναν μήνα που οι Kings κερδίζουν δύο συνεχόμενα παιχνίδια, ο Karl, ο οποίος με πολλή πολλή προσοχή έχει προσέξει να μην δώσει πολλά λεπτά στον Trill -γιατί rookie είσαι, δεν θα φας καψόνια;- βγήκε και ακύρωσε τα κατορθώματά του, αποδίδοντάς τα στους συμπαίκτες του.
Karl on Willie Cauley-Stein’s big game: “His offense has been blessed by a lot of good plays by other people.”
— Aaron Bruski (@aaronbruski) March 28, 2016
Κρίνετε για τους εαυτούς σας:
Βροχή
Οι Mavericks έχουν σαν παράσημο φέτος το γεγονός πως είναι μια από τις ελάχιστες ομάδες που υπέταξαν τους Warriors, στην πρώτη τους συνάντηση. Το γεγονός όμως δεν κάθισε καλά στους πρωταθλητές, οι οποίοι πήραν τα επόμενα τρία παιχνίδια σκοράροντας 127, 130 και, το Σάββατο, 128 πόντους.
Το τελικό σκορ ήταν 128-120 απέναντι στους αξιόμαχους -χωρίς τον Dirk, τον Parsons και τον Williams- Mavericks, μα το αξιοπερίεργο της βραδιάς ήταν η κατανομή του σκοραρίσματος. Οι δύο ομάδες έκαναν ρεκόρ τριπόντων με 39 εύστοχα στο παιχνίδι, 21 για τους Warriors και 18 για τους Mavs σε 45 και 35 προσπάθειες αντίστοιχα. Για τους Warriors συγκεκριμένα, οι 45 προσπάθειες αντικατοπτρίζουν παραπάνω από το 50% των συνολικών σουτ τους. Τέλος, με τον Thompson να βάζει το 934ο τρίποντο των Warriors στη χρονιά, η ομάδα του Oakland έσπασε άλλο ένα ρεκόρ NBA.
Η φάση του παιχνιδιού, όμως, ήρθε προς το τέλος της δεύτερης περιόδου, όταν ο Curry δέχτηκε την μπάλα ελεύθερος και στημένος στα πλάγια. Ο Klay Thompson που ήταν δίπλα του γύρισε παβλοφικά την πλάτη σηκώνοντας τα χέρια εν αναμονή ενός ακόμα εύστοχου τριπόντου. Ο Curry πάσαρε και η μπάλα τον χτύπησε στο πόδι, οδηγώντας σε λάθος.
Rodney God
Μόνο παρατηρήστε πότε βάζει τον 30ο του πόντο και το 8ο τρίποντο, και παράλληλα το σκορ του αγώνα σε εκείνο το σημείο…
Ξεψαχνίζοντας τα boxscores
Craziest Statline: Ο Paul Millsap εκθειάστηκε πιο πάνω, αλλά δεν μπορεί να μην κολλήσει κι εδώ το καταπληκτικό του παιχνίδι το Σάββατο κόντρα στους Detroit Pistons. 29 λεπτά συμμετοχής, με 23 πόντους, 9 rebounds, 5 assists, 4 κλεψίματα, 4 τάπες.
Εντυπωσιακά και τα 14 rebounds, την ίδια μέρα, του μετά βίας 1,80 Ish Smith.
Chucker of the Week: Oι Clippers κέρδισαν εύκολα τους Nuggets το βράδυ της Κυριακής. Πώς να γίνει διαφορετικά όταν οι starters του Denver είχαν 11/49 σουτ. Πρωτοστάτησαν ο Emmanuel Mudiay με 2/15 και ο Darrell Arthur με 2/13, αμφότεροι αποτυγχάνοντας να πιάσουν έστω το 20%.
Παράλληλα, ο Kyle Lowry, αντιμετωπίζοντας κι ένα πρόβλημα στον αγκώνα, μέσα στη βδομάδα είχε 11/46 σουτ και 5 στα 26 από τα 7,25, κερδίζοντας το βραβείο σταθερής αστοχίας.
Random Triple Double: Με προηγούμενο career high τις 5 assists, κι αυτές μια και μόνο φορά, το triple double του Julius Randle δεν ήταν ακριβώς αναμενόμενο.
Το ευεργέτημα του Randle δέχτηκαν κυρίως Bryant και Clarkson που τελείωσαν με 28 και 20 πόντους αντίστοιχα. Με τον δεύτερο ιδίως βρίσκονταν με κλειστά μάτια, όπως φαίνεται από τις δύο υπέροχες πάσες στον Clarkson που ακολουθούσε την κίνηση του PF των Lakers που του άφησε την μπάλα κάτω από τα πόδια για να σηκωθεί από την κορυφή από τα οχτώ, αλλά και από ένα alley-oop in traffic που ο Φιλιππινέζος ολοκλήρωσε με το ένα χέρι.
Σφηνάκια
Μα τί παίκτης;!… Μα τί παίκτης;!#2… Όταν ο McRoberts κατεβάζει την μπάλα…1,75 και chasedown block γίνεται;… Tony Allen, αυτή η αιχμή του δόρατος…Η αθόρυβη κυριαρχία… Κάνει και τέτοια πλέον ο Kemba…Mετά και το χτεσινό, ο Russell Westbrook ξεπέρασε τα 15 triple-doubles του MJ το 1989 και θέλει ένα ακόμα στα εναπομείναντα οκτώ παιχνίδια για να ισοφαρίσει το ρεκόρ σεζόν του Magic Johnson που κρατάει από την ίδια χρονιά…
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
