Όταν ακούς το όνομα Chicago Bulls, το μυαλό πάει αυτόματα στα μεγαλεία της δεκαετίας του ’90. Από τότε έχουν αλλάξει πολλά και οι Bulls ζουν σε μια περίεργη περίοδο. Μετά την αρχική περίοδο των Thibodeau και Rose και τις ελπίδες για επανακατάκτηση της κορυφής του ΝΒΑ, πλέον και οι δύο κατοικοεδρεύουν σε άλλες πολιτείες, ενώ οι Bulls προσπαθούν να βρουν τα πατήματα τους και να φτιάξουν μια ομάδα που θα πρωταγωνιστήσει ξανά. Η περσινή χρονιά δεν πήγε όπως είχαν υπολογίσει, ενώ το αν θα το καταφέρουν από φέτος, θα προσπαθήσουμε να το εξερευνήσουμε στο παρακάτω κείμενο.
Grade: F
Χωρίς αμφιβολία το να μην μπουν στα playoffs είναι μία αποτυχία για τους Bulls. Κοιτάζοντας το ρόστερ της ομάδας την προηγούμενη σεζόν θα έλεγες ότι τις φανέλες μόνο να πετάξεις μέσα θα καταφέρουν να είναι στις οκτώ καλύτερες ομάδες της Ανατολικής Περιφέρειας. Και παρότι ξεκίνησαν με 8-3 και έδωσαν ελπίδες στον κόσμο τους, η πορεία τους δεν συνεχίστηκε, έχοντας μόνο εκλάμψεις μες στη σεζόν. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί πως μετά από 11 χρόνια μια ομάδα με ποσοστό νικών άνω του 50% μένει εκτός playoffs στην Ανατολή, με τους τελευταίους που το “κατάφεραν” να είναι οι Cleveland Cavaliers την σεζόν 2004-05.
Ο καινούριος προπονητής ήρθε με περγαμηνές και τυμπανοκρουσίες. Τί γίνεται με το “Hoiball” στην ομάδα, γιατί αυτό δεν έδειξε να πηγαίνει πολύ καλά.
Από το περσινό preview της ομάδας είχαμε αναφέρει για τις αλλαγές που επρόκειτο να επιφέρει ο νέος προπονητής της ομάδας, Fred Hoiberg, κυρίως στα επιθετικά συστήματα των Bulls. Το λεγόμενο “Hoiball”, που στο Iowa State χρησιμοποίησε κατά κόρον ο Hoiberg, περιελάμβανε γρήγορο ρυθμό, σωστές αποστάσεις στο γήπεδο, πολλές και μικρές επιθέσεις, που βασίζονται κυρίως στα “drag screens” (screens που γίνονται στον PG ψηλά με το που περάσει το κέντρο πριν προλάβει να στηθεί η άμυνα) και που καταλήγουν είτε με διείσδυση του PG, είτε με σουτ τριών πόντων.
Με βάση τα παραπάνω στην αρχή της χρονιάς είδαμε τους παίκτες της ομάδας να μην μπορούν να αφομοιώσουν το νέο σύστημα.
Τα προβλήματα της ομάδας, όμως, δεν σταματήσουν στην αδυναμία αφομοίωσης και εκτέλεσης των αγωνιστικών συστημάτων. Ο Hoiberg αδυνατούσε να επιβληθεί στους παίχτες του, με χαρακτηριστικότερη τη δήλωση του Butler:
“I believe in the guys in this locker room, yeah. But I also believe that we probably have to be coached a lot harder at times. I’m sorry, I know Fred’s a laid-back guy, and I really respect him for that, but when guys aren’t doing what they’re supposed to do, you got to get on guys, myself included. You got to do what you’re supposed to do when you’re out there playing basketball.”
Γενικότερα, θέματα υπήρξαν και στον τομέα της πειθαρχίας, με το κλίμα στα αποδυτήρια να μην είναι και το ιδανικότερο, καθώς υπήρχε και η μόνιμη διαμάχη μεταξύ Noah και Butler για την ηγεμονία των αποδυτηρίων.
Και αγωνιστικά όμως, τα πράγματα την πρώτη σεζόν του Hoiberg κάθε άλλο παρά όπως αναμενόταν πήγαν. Αντιγράφοντας από το κείμενο του Gus για τους Bulls του Hoiberg, ύστερα από τα πρώτα 14 παιχνίδια της σεζόν:
“Αυτό που βλέπουμε από το Chicago δεν είναι μπάσκετ. Είναι πολύ isolation. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρόσφατο παιχνίδι απέναντι στους Blazers1)Αναφέρεται στο παιχνίδι που έγινε στις 24 Νοεμβρίου και οι Bulls κέρδισαν με 93-88., όταν o Butler πήρε στην δεύτερη περίοδο πέντε συνεχόμενες προσπάθειες χωρίς να παιχτεί απολύτως τίποτα στην επίθεση. Και γενικώς, μέχρι στιγμής οι Bulls δεν έχουν να επιδείξουν στην επίθεση κάτι το οποίο δεν είχαμε δει.”
Εικόνα που όχι μόνο δεν βελτιώθηκε όσο προχωρούσε η σεζόν, αλλά μάλλον όλο και επιδεινωνόταν.
Και μέσα σε όλη αυτή την αβεβαιότητα σε ό,τι αφορά την επίθεση της ομάδας, οι παίκτες δεν απέδωσαν και τα αναμενόμενα, ούτε στο κομμάτι της αμυντικής λειτουργίας. Χαρακτηριστικό είναι το tweet που ακολουθεί και δείχνει την συνέπεια που δεν τους χαρακτήριζε πλέον, σαν να ξέχασαν μονομιάς όσα επί πενταετίας τους δασκάλευε ο coach Thibs:
The Bulls have allowed 60+ Pts in 1st half 10 times this year.
They allowed that 11 times in last 2 years COMBINED. pic.twitter.com/tt54Bqvadw
— SportsCenter (@SportsCenter) March 3, 2016
Μετά την φυγή Rose τί; Θα διώξουν και τον Butler και θα πάνε σε full rebuild ή θα χτίσουν γύρω από αυτόν;
Ένα δίλημμα που φαινόταν να ταλανίζει το front office των Bulls ήταν ποιος από τους δύο stars θα έπρεπε να φύγει, μιας και οι σχέσεις τους μόνο κρυφό μυστικό δεν ήταν πως ήταν ιδιαίτερα κακές. Τελικά η απόφαση πάρθηκε, και ο Derrick Rose μετακόμισε στο “Μεγάλο Μήλο“, μαζί με τον Justin Holiday, για να κάνει παρέα στους Melo και Porzingis, σε ένα ενδιαφέρον project για το πως θα ταιριάξουν οι τρεις τους, ενώ σε αντάλλαγμα οι Bulls απόκτησαν τους Robin Lopez, Jose Calderon και Jeriant Grant. Ο τελευταίος MVP με τη φανέλα των Bulls είχε τέτοια πτώση στην απόδοσή του τα τελευταία χρόνια, άμεση απόρροια της σωρείας των τραυματισμών που τον ταλαιπώρησαν, που έκανε τους διοικούντες της ομάδας να πάρουν την απόφαση και να τον παραχωρήσουν. Το βαρύ (για τα μέχρι φέτος δεδομένα, τουλάχιστον) συμβόλαιο του, το οποίο, για την επόμενη -και τελευταία- χρονιά του, ανέρχεται στα $ 21,3 εκατ. Βέβαια, βλέποντας το trade η ομάδα δεν ανασαίνει σε ό,τι αφορά το οικονομικό κομμάτι, καθώς τα συμβόλαια των τριών παικτών που παίρνει ανέρχονται στα $ 22,5 εκατ. Όμως είναι ξεκάθαρο ότι το trade γίνεται γιατί ο Hoiberg θέλει έναν πιο εκρηκτικό νέο play maker, για να μπορέσει να παίξει η ομάδα το στυλ παιχνιδιού του. Ακόμα κι αν δεν είναι ξεκάθαρο ότι αυτό το βρίσκει στο πρόσωπο του Grant ή θα χρειαστεί η απόκτηση εμπειρότερου βασικού, η ομάδα απέκτησε και έναν rim protector, τον Robin Lopez, που θα κληθεί να γεμίσει το κενό Noah και Gason. Τέλος, ο Jose Calderon θα δώσει τα μακρινά σουτ, καθώς σουτάρει με 41,2% σε όλη του την καριέρα στο NBA από την γραμμή των τριών πόντων, συστατικό που επίσης ζητούσε ο Hoiberg, αλλά και ποιοτικά 20λεπτά από τον πάγκο.
Τώρα σε ό,τι αφορά τον Butler τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: η τιμή του στο χρηματιστήριο του NBA είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα και αυτό είναι κάτι που μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα στην ομάδα, είτε θέλει να μπει σε rebuild mode, είτε να προσθέσει έναν μεγάλο αστέρα στο ρόστερ της. Οι πρώτες φήμες για trade του Butler έκαναν την εμφάνιση τους από το τέλος της αγωνιστικής περιόδου, για την ακρίβεια από την στιγμή που ο πρώην προπονητής των Bulls, Tom Thibodeau, υπέγραψε στους Minesota Timberwolves. Οι ανεπίσημες συζητήσεις των δύο πλευρών, όμως, δεν φάνηκε να οδηγούν κάπου, καθώς οι Ταύροι ζητούσαν το #5 του φετινού draft, συν τον Andrew Wiggins αλλά οι Λύκοι δεν ήταν διατεθειμένοι να δώσουν τόσα πολλά, καθώς η πρότασή τους έφτανε μέχρι το #5 και τον Zack Lavine ή τον Shabazz Muhammad. Το βράδυ του draft οι φήμες έλεγαν πως οι δύο ομάδες είναι εκ νέου κοντά σε συμφωνία, καθώς μετά την απόκτηση του PG Kris Dunn από τους Wolves, PG με τα χαρακτηριστικά που ταιριάζουν στο Hoiball, το front office των τελευταίων τον έστελνε στο Chicago μαζί με τον Rubio για τον Butler. Οι Bulls ζήταγαν τον LaVine αντί του Rubio, με αποτέλεσμα και πάλι να μην τελεσφορήσουν οι συζητήσεις. Μετά τη φυγή Rose, βέβαια, η πιθανότητα να αφήσει και αυτός το Chicago μειώθηκε, όμως, οι φήμες για ενδεχόμενο trade του δεν θα σταματήσουν, καθώς δεν είναι ξεκάθαρο ακόμη το σχέδιο των Bulls για την επόμενη σεζόν. Αν δηλαδή θα πάνε σε full rebuild mode, ή θα στήσουν γύρω από τον Butler που είναι 26 ετών.
Μετά την επιλογή του draft τι έμεινε για την αγορά των free agents;
Οι Bulls είχαν το #14 του φετινού draft και όλα έδειχναν ότι η ομάδα θα επέλεγε έναν PG που θα την οδηγούσε στην μετά Rose εποχή. Δυστυχώς για αυτούς όμως η φετινή “σοδειά” δεν δείχνει τόσο ποιοτική για να μπορέσει να αντλήσει κάποιον που θα κάνει άμεσα τη διαφορά. Οι περισσότεροι αναλυτές έδιναν τον Wade Baldwin (ο οποίος τελικά κατέληξε στους Memphis Grizzlies στο #17 και προορίζεται για αντικαταστάτης του Conley) ως την πιθανότερη επιλογή των Bulls, έναν παίκτη με ύψος 1,93 και άνοιγμα χεριών που φτάνει τα 2,10. Από την άλλη οι Μήτσοι, στο Mock Draft που διαβάσατε την Πέμπτη, θεωρούσαν ότι ο Baldwin δεν θα ήταν διαθέσιμος στο #14 και πίστευαν ότι ο Gar Forman θα επιλέξει τον Dejounte Murray, επίσης PG από το πανεπιστήμιο της Washigton, παίχτης που τελικά κατέληξε στους San Antonio Spurs στο #27 και σε λίγα χρόνια θα μιλάμε για μία ακόμη ληστεία των Τεξανών σε draft.
Τελικά η επιλογή για την ομάδα των Ταύρων ήταν ο Denzel Valentine, ένας guard από το Michigan State, όπου ολοκλήρωσε την τετραετή παραμονή του στο κολέγιο έχοντας στην senior season του 19,2 ppg, 7,5 rpg, 7,8 apg και 44,4% στα σουτ τριών πόντων σε 31 παιχνίδια μέσα στη σεζόν. Ο Valentine είναι ένας πολύ μακρύς guard, όπου το πλεονέκτημά του είναι το καλό σουτ, γεγονός που αποδεικνύει και το ποσοστό του στα τρίποντα άλλωστε, σουτ το οποίο μπορεί, είτε να το δημιουργήσει μόνος του μετά από ντρίπλα, είτε βγαίνοντας δυναμικά από τα screens. Επίσης κολλάει αρκετά και στο σύστημα του Hoiberg μιας και είναι πολύ καλός και γρήγορος πασέρ.
Κλείνοντας το κομμάτι της επιλογής των Bulls στο φετινό draft, να πούμε απλά ότι ελπίζουμε o Valentine να μην είναι επιλογή αποκλειστικά του Gar Forman, γιατί, ας μην λησμονάμε, ότι το 2012 ο GM των Bulls είχε επιλέξει τον Marquis Teague, την στιγμή που ο Thibodeau ήθελε τον Drayomnd Green, ενώ το 2013 τον Tony Snell αντί του Gorgui Dieng, που επίσης ήθελε ο προπονητής της ομάδας.
Στα των free agents τώρα, η frontline της ομάδας δείχνει γεμάτη, καθώς παρά τη φυγή Gasol και Noah, διαθέτει Robin Lopez, Taj Gibson, Bobby Portis και Nikola Mirotic, και θα χρειαστεί μία μόνο ακόμα προσθήκη για να θεωρείται πλήρης. Αντίθετα στη θέση “3” και στην περιφέρεια δείχνει να χρειάζεται ενίσχυση, καθώς κανένας άλλος παίκτης του roster, πλην του Butler, (Μoore, Grant, McDermont, Snell) δεν έχει πείσει πως αξίζει θέση βασικού σε ομάδα ΝΒΑ, με την εξαίρεση των Calderon και Dunleavy, που πλέον μάλλον δεν μπορούν λόγω ηλικίας. Ναι, όπως καταλάβατε, θα είναι ένα ιδιαίτερα δραστήριο καλοκαίρι για το front office των Bulls, με την ομάδα να αλλάζει ριζικά πρόσωπο προ της νέας σεζόν.
Προς τα που θα βαδίσει η ομάδα;
Η λογική λέει ότι αφού πιστεύουν στο κεφάλαιο Hoiberg θα του δώσουν μια ευκαιρία να φτιάξει την ομάδα στα δικά του “θέλω” και αυτό σίγουρα το αντιλήφθηκαν όλοι με την ανακοίνωση του trade του Derrick Rose. Πλέον, χωρίς το #1 του draft του 2008, οι Bulls μπαίνουν σε μία διαφορετική λογική σε ό,τι αφορά το παιχνίδι τους. Ένα ενδεχόμενο είναι το πλήρες rebuilt mode, δίνοντας δηλαδή και τον Butler, όπως είπαμε και ανωτέρω, και φτιάχνοντας μία ομάδα με παίκτες ηλικιακά κάτω των 26 και πολύ δουλειά από το επιτελείο της ομάδας για να βελτιώσει αυτούς τους παίκτες. Το δεύτερο σενάριο, το οποίο που θεωρώ πως έχει περισσότερες πιθανότητες, είναι να μείνει o Τεξανός guard και να στηθεί η ομάδα γύρω του, πάντα μέσα στα πλαίσια της λογικής Hoiberg.
Τα λέμε στην παραλία
Τους παίκτες θα τους βρείτε σε κάποια ήρεμη περιοχή (η οποία -για παράδειγμα και όλως τυχαίως- θα μπορούσε να είναι το μαγευτικό Πήλιο) με τις σημειώσεις τους ανά χείρας να διαβάζουν για drag screen και να βλέπουν βιντεάκια του Iowa State από τον καιρό που καθόταν στον πάγκο τους ο Hoiberg. Ενώ για coaching staff και διοίκηση της ομάδας δεν προβλέπονται διακοπές, όχι τουλάχιστον πριν την συμπλήρωση του ρόστερ.
Loukas Moschoulas
Latest posts by Loukas Moschoulas (see all)
- 2019-20 Previews: Toronto Raptors - October 21, 2019
- 2019-20 Previews: San Antonio Spurs - October 20, 2019
- 2019-20 Previews: Oklahoma City Thunder - October 18, 2019
- 2019-20 Previews: Minnesota Timberwolves - October 17, 2019
- 2019-20 Previews: Millwaukee Bucks - October 15, 2019
| ↑1 | Αναφέρεται στο παιχνίδι που έγινε στις 24 Νοεμβρίου και οι Bulls κέρδισαν με 93-88. |
|---|
){kind=link}