Οι λέξεις για το φετινό Portland είναι φτωχές για να περιγράψουν τι συνέβη. Το rebuild πήγε περίπατο και η ομάδα του Terry Stotts βρέθηκε να διεκδικεί ακόμα και την είσοδό του στους τελικούς της Δύσης, για να σταματήσει μόνο από τους Warriors του 73-9. Ο 56χρονος coach απέδειξε για μια ακόμα φορά πως είναι από τους καλύτερους του χώρου, όσον αφορά το δέσιμο νεαρών παιχτών, ενώ το small ball που παρουσίασε κατά την διάρκεια της regular και της post season θα έπρεπε να πάρει ένα όσκαρ αναπάντεχου σεναρίου. Το γεγονός πως οι φετινοί Blazers έφτασαν όπου και οι περσινοί, που είχαν θεωρητικά καλύτερο ρόστερ, κάνει το όλο σκηνικό ακόμα πιο αστείο. Βασικά ειρωνικό. Οι φιλοδοξίες των φίλων ανέβηκαν κατά πολύ και πλέον το προπονητικό επιτελείο θα πρέπει να χτίσει και να διαχειριστεί την όλη κατάσταση.
Grade: A++
Διαφωνεί κανείς; Δηλαδή τί βαθμό να βάλουμε στο φετινό – πλέον περσινό – δημιούργημα του Stotts; Επέλεξε να δώσει τα κλειδιά της ομάδας στον Damian Lillard, αφήνοντας τα υπόλοιπα 4/5 των βασικών του -και θεωρητικά πιο έμπειρων παιχτών- να αποχωρήσουν για άλλες πολιτείες, έκανε τον C.J. McCollum elite guard, ο Al – Farouq Aminu πραγματοποίησε την καλύτερη σεζόν της ζωής του και το Portland χαρακτηρίστηκε ως μια lite version των Warriors. Αν αυτό δεν είναι παράσημο από μόνο του, τότε δεν ξέρω τι είναι. Στο φετινό 44-38 είδαμε:
- Τον Lillard να κάνει νούμερα τα οποία έβγαλαν τον Derrick Rose MVP το 2011.
- Τη γραμμή των ψηλών, με Plumlee, Davis, Leonard και Vonleh, να σκυλιάζουν για κάθε σκουπίδι κάτω από τα καλάθια.
- Τον Alen Crabbe να εμφανίζεται ξεψαρωμένος από την πρώτη του μέρα και είναι ένας από τους τέσσερις παίχτες της ομάδας που τελείωσαν την σεζόν με +10 πόντους μ.ο.
- Τον Al – Farouq Aminu να πραγματοποιεί την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, με καταπληκτικές one on one άμυνες.
Στην post season οι Clippers βίωσαν για τα καλά το combo των Lillard – McCollum, ενώ δεν είναι λίγοι που υποστηρίζουν πως αν δεν έβρισκαν μπροστά τους το Golden State, ίσως και να πήγαιναν μέχρι και τους τελικούς της Δύσης. Σε κάθε περίπτωση, το Portland ήταν χάρμα ιδέσθαι.
Πως χτίζουμε στα περσινά;
Εδώ είναι τα δύσκολα. Ο Stotts μέσα στην ευτυχία του να δει αποτελέσματα πολύ καλύτερα και μεγαλύτερα του αναμενομένου, δημιούργησε και προσδοκίες. Αν κάτι έδειξε η φετινή χρονιά ήταν πως αν θέλεις να φτάσεις κάπου, φτάνεις με το small ball ως βασικό σου μέσο. Έχεις έναν franchise player, τον Lillard, έναν ανερχόμενο που μάλλον πάει για elite guard, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, τον McCollum, και ένα σύνολο versatile παιχτών που μπορούν να παίξουν από “3” ως “5”. Συνεπώς, η λογική λέει πως ο Stotts θα προσπαθήσει να κινηθεί στην αγορά, βάσει των παραπάνω χαρακτηριστικών. Η πολύ φρέσκια κίνηση της απόκτησης του Evan Turner, προσθέτει περαιτέρω all around στοιχεία στο παιχνίδι των Blazers. Aς μην ξεχνάμε άλλωστε πως ο πρώην – πια – παίχτης των Celtics τελείωσε την σεζόν με 10,5 πόντους, 4,9 rebounds, 4,4 assists και 1 κλέψιμο1)Πηγή: basketball-reference.com.
Agent: Evan Turner agrees to four-year, $70M deal with Portland. @WojVerticalNBA report on @TheVertical. https://t.co/a3g54pq8oY
— Ball Don’t Lie (@Balldontlie) July 1, 2016
Ωστόσο, εδώ και λίγες ώρες το Portland δείχνει να κινείται για έναν παίχτη που πάει τελείως κόντρα στην παραπάνω φιλοσοφία του small ball. O Stotts φαίνεται να έχει δώσει το πράσινο φως στο front office για την απόκτηση του Pau Gasol, κάτι που σε αυτό το χρονικό σημείο δείχνει, αν μη τι άλλο, αρκετά πράγματα. Αφενός ότι θέλει να έχει το πάνω χέρι, έστω και για μια σεζόν, στον τομέα των rebounds, μιας και η ενδεχόμενη προσθήκη του Ισπανού θα δώσει +10 rebounds ανά παιχνίδι. Αφετέρου, δείχνει και την διάθεση του Stotts να προσθέσει πράγματα στο επιθετικό κομμάτι των Blazers, καθώς ο Gasol μπορεί να παίξει τόσο με πλάτη, όσο και να απειλήσει από μέση και μακρινή απόσταση. Ειδικά στην δεύτερη περίπτωση, θα δημιουργηθούν περισσότεροι χώροι για drives από την backcourt της ομάδας. Τέλος, ας μην ξεχνάμε πως η φυσική παρουσία του Ισπανού κάτω από τα καλάθια δίνει και μια παραπάνω δύναμη στην άμυνα, στοιχείο που πόνεσε αρκετά τους φετινούς Blazers (βλ. το hyperlink “το rebuild πήγε περίπατο”, παραπάνω). Φυσικά ο μεγάλος Ισπανός είναι και εξαιρετικός passer, που θα συνεισφέρει στο ball movement του Portland.
Θα παίξουμε άμυνα παιδιά;
Η πιο καυτή ερώτηση απ’ όλες. Όσο καλό εξαιρετικό εμφανίστηκε τo Portland στην επίθεση, άλλο τόσο τραγικό εμφανίστηκε στην άμυνα. Καθυστερημένες ή σε πολλές περιπτώσεις ανύπαρκτες βοήθειες, ήταν εκείνες που πλήγωσαν τους Blazers και τους έφεραν στο bottom – 10 των αμυντικών επιδόσεων της λίγκας, δεχόμενοι 104,3 πόντους ανά παιχνίδι. Η προσθήκη του Turner αναμφίβολα θα δώσει ακόμα ένα ζευγάρι γρήγορα πόδια στην διάθεση του Stotts ενώ, όπως είπαμε, η ενδεχόμενη παρουσία του Gasol (αν και εφόσον) κάτω από τα καλάθια θα βοηθήσει επίσης. Αυτό που έχουμε πει πολλάκις στο παρελθόν για την περίπτωση των Blazers, αλλά και γενικά, είναι πως χρειάζεται χρόνος για να δέσουν μεταξύ τους οι παίχτες. Με μια χρονιά παραπάνω στα πόδια τους, ο Lillard και η παρέα του ξέρουν πως αν θέλουν να κάνουν το έξτρα βήμα στην post season, θα πρέπει να ανεβάσουν την αμυντική τους επίδοση.
Το θετικό, πάντως, είναι πως δεν τίθεται θέμα διάθεσης. Ατομικά ο κάθε ένας από αυτούς που έχει στο ρόστερ του ο Stotts έχουν δείξει πως θέλουν να παίξουν άμυνα. Ο Lillard στα head – to – head με τους άλλους point guards τα έχει πάει εξαιρετικά. Ο McCollum είχε κάποια κενά, αλλά αυτά διορθώνονται όσο παίρνει εμπειρίες. Ο Aminu έκανε πράγματα τα οποία δεν μπορούν να παρουσιαστούν με νούμερα, ενώ άπαντες στην frontcourt επιδίδονταν σε box out μέχρι θανάτου. Αν το βρουν και σε θέμα συγχρονισμού στις βοήθειες, τότε θα πατήσουν πολύ πιο γερά για κάτι παρόμοιο με την φετινή χρονιά, γιατί οι 104,3 πόντοι είναι πολλοί και προσφέρονται μόνο για την χαρά των ουδέτερων που θέλουν υψηλά σκορ.
Μπορεί το Lillard – McCollum να γίνει το καλύτερο backcourt δίδυμο της λίγκας;
Ok ίσως όχι η πιο δίκαια ερώτηση, μιας και οι Curry και Thompson έχουν καταντήσει δυνάστες του NBA στις θέσεις των guards. Επιπλέον, οι δύο τελευταίοι έχουν πάρει ήδη ένα πρωτάθλημα, κάτι που στο Portland αυτή την στιγμή μάλλον το ονειρεύονται με τα κυάλια, και αυτό κάνει ακόμα πιο unfair την συγκεκριμένη ερώτηση. Πάντα όμως έρχεται ένα “αλλά”… Με τον κίνδυνο να γίνουμε κουραστικοί περί lite version των Warriors σε όλα, οι McCollum και Lillard φαίνονται έτοιμοι να αφήσουν το δικό τους στίγμα στην λίγκα. Ίσως όχι το καλύτερο δίδυμο κοντών λοιπόν, αλλά ένα δίδυμο το οποίο θα μνημονεύεται πάντα ξεχωριστά στις συζητήσεις περί backcourt. Φέτος σημείωναν κατά μ.ο. 45,2 πόντους, με τα ποσοστά τους να μην πέφτουν κάτω από το 42%, γεγονός που τους έφερε δεύτερους πίσω από τους guards των Warriors.
Και ενώ Curry και Thompson φαίνεται να είναι cheat όσον αφορά την αποδοτικότητά τους, δεν μπορούμε να παραλείψουμε πως η παρουσία του Green είναι εκείνη που τους δίνει και το κάτι παραπάνω στις επιδόσεις τους. Οι Blazers, αυτήν την στιγμή, δεν διαθέτουν έναν τέτοιο παίχτη που να θεωρείται έξτρα απειλή στην επίθεση, ώστε να αφήνει χώρους στους Lillard και McCollum. Παρόλα αυτά, τα όσα πέτυχαν την περασμένη σεζόν οι guards των Blazers είναι κάτι το εκπληκτικό, καθώς σε καμία περίπτωση δεν είχαν το supporting cast των δύο αντιπάλων τους. Ο Crabbe φαίνεται να έχει αυτό που χρειάζεται το Portland για το second unit, ωστόσο ο Brian Roberts δεν είναι και η ιδανικότερη back up επιλογή για τον Lillard. Ίσως εδώ θα έπρεπε να κάνουν μια κίνηση οι Blazers. Όπως και για εκείνη ενός all around παίχτη, τύπου Green. Και όχι δεν θεωρούμε πως τα νούμερα και η παρουσία τύπου Green που έβγαλε ο Plumlee στην post season μπορούν να επαναληφθούν για μια ολόκληρη σεζόν.
Θα ξεπεράσει τον εαυτό του ο Stotts;
Μεγάλη κουβέντα. Είμαι από εκείνους που πιστεύουν πως ο εν λόγω coach έχει ταβάνι. Προσοχή! Για να μην παρεξηγηθώ, το γεγονός αυτό δεν με κάνει να πιστεύω πως δεν είναι καλός προπονητής. Ίσα – ίσα. Με κάνει όμως να πιστεύω πως όταν έχει στην κατοχή του – θεωρητικά – καλύτερο ρόστερ, κάπως κολλάει στην διαχείριση. Οι τελευταίες δύο σεζόν στο Portland είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτού που έχει γραφτεί εδώ στο BallHog κατά καιρούς. Μια ομάδα με τους Lillard, Aldridge, Batum, Lopez και Matthews έφτασε ακριβώς στο ίδιο σημείο με τους Lillard, McCollum, Aminu, Vonleh και Plumlee2)Παίρνουμε ως δεδομένο τους παίχτες που ξεκίνησαν τις περισσότερες φορές στην πεντάδα. H αξία του Stotts σε ένα προπονητικό επιτελείο είναι από τις καλύτερες που μπορούν να τύχουν σε μια ομάδα. Ρωτήστε και τον Rick Carlisle που τον είχε μαζί του ως offensive coordinator coach το 2011. Και θυμάστε τι έκανε το Dallas το 2011…
Αυτό λοιπόν που φαίνεται να λυγίζει τον έμπειρο προπονητή είναι η πίεση της επιτυχίας με ένα αντικειμενικά καλό υλικό. Δώσ’του μια ομάδα που δεν περιμένουν πολλά από αυτή και θα κάνει θαύματα, όπως φέτος. Το bottom line είναι πως, σε κάθε περίπτωση, ο Stotts αξίζει και με το παραπάνω να χτίσει την επόμενη μέρα των Blazers. Το κέρδισε με το σπαθί του και όπως έχουμε πει αρκετές φορές, είναι από τους καταλληλότερους ανθρώπους για να ωριμάζουν νεαρά σύνολα. Αν κρατήσει την ίδια νοοτροπία και την επόμενη σεζόν, μάλλον έχει περισσότερες πιθανότητες για να ξεπεράσει τον εαυτό του.
Πάμε να καθιερώσουμε άλλη μία ερώτηση: “Αν ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν;”
Ειδικά από το δεύτερο μισό της περασμένης χρονιάς, το mode ήταν αυτό. Ευχόμαστε – και θέλουμε – τα ίδια και φέτος.
Τα λέμε στην παραλία
Μετά την καταπληκτική χρονιά που είχαν, μάλλον αξίζουν κάτι σε στριμόκωλο beach bar για να ξεσπάσουν λόγω του νεαρού της ηλικίας, οπότε μάλλον κάτι σε Πάρο. Εκεί θα επιδοθούν σε… ό,τι τέλος πάντων κάνουν οι νεαρές ηλικίες για να να ξεσπάνε. Το βλέμμα απορίας του Chris “τί κάνω εδώ με τα πιτσιρίκια” Kaman θα είναι ένα από τα highlights των καλοκαιρινών διακοπών τους.
Gus Chr
Latest posts by Gus Chr (see all)
- Utah Jazz: The World Took Note - July 2, 2019
- Farewell to Arms 2019: #4 Portland Trail Blazers - June 16, 2019
- Farewell to Arms 2019: #6 Denver Nuggets - June 15, 2019
- Farewell to Arms 2019: #9 Utah Jazz - June 12, 2019
- Farewell to Arms 2019: #13 Los Angeles Clippers - June 9, 2019
){kind=link}