Άδεια και δίπλωμα
Γεννημένος στο Toronto του Καναδά, η ιστορία του Cory Joseph συνδέεται στενά με άλλη μια αγάπη των συντακτών (ή συντάκτη, τέλος πάντων, του Χάτσιου) του Ball Hog, τον Kelly Olynyk. Σαν παιδιά έπαιζαν μαζί στην ομάδα των Scarborough Blues, ενώ οι μανάδες τους ήταν συμπαίκτριες στο University of Lethbridge.
Από μικρή ηλικία, αρχηγός της εθνικής Καναδά.
Ξάδερφος Kris Joseph.
Kαι πως βρέθηκε στα μέρη μας;
Έπαιξε για έναν χρόνο στο κολέγιο του Texas πλάι στον γνωστό από την θητεία του σε Ρέθυμνο, ΚΑΟΔ και τώρα στην ΑΕΚ, J’Covan Brown, το αιώνιο ταλέντο Jordan Hamilton (που ήταν και ο καλύτερος παίκτης εκείνης της φουρνιάς)1)με θητεία και στην Krasny Oktyabr, το βύσμα που με τις φετινές του εμφανίσεις προσπαθεί να βγάλει από πάνω του αυτή την ταμπέλα, τον Tristan Thompson, αλλά και τον Dogus Balbay, από όπου ο Gregg Popovich τον τσίμπησε με το συνηθισμένο pick του στο τέλος του πρώτου γύρου, παρά το γεγονός ότι σε 36 αγώνες ως βασικός δεν έπιασε νούμερα που θα περίμενε κανείς από παίκτη που επελέγη στον πρώτο γύρο (10/3/3). Ο coach Pop, άλλωστε, ξέρει τι παίκτες θέλει. Απαλλαγμένος από το βάρος ενός lottery pick, είτε κάνει reaches που τελικά είναι ακριβώς αυτό που θέλει, είτε επιδίδεται σε mind tricks στους υπόλοιπους GMs, επιλέγοντας τον παίχτη που είχε εξαρχής στο μυαλό του, ανέλπιστα αργά στον πρώτο ή τον δεύτερο γύρο.
Tί μέρος του λόγου είναι;
Σφυρηλατημένος στα υπόγεια σιδηρουργεία από τους τεχνίτες της Greg Popovich & Co. στο Austin, o Cory Joseph αποτελεί την επιτομή της μεγιστοποίησης του ταλέντου που το επιτελείο των Spurs μπορεί να επιτύχει σε κάθε παίκτη που δέχεται να πουλήσει την ψυχή και τα ατομικά του όνειρα στον ασπρομάλλη διάβολο με το σκαμμένο πρόσωπο.
Ένας παίκτης που δεν βαρυγκωμά στην σκληρή δουλειά, που δεν γκρινιάζει για τις προσπάθειες που (δεν) θα πάρει, θα υποβιβάσει το “εγώ” του χάριν του συνόλου, θα σπρώχνει ξανά και ξανά με ταχύτητα την μπάλα μπροστά και θα παραφυλάει στις γωνίες για να κλέψει μπάλες στην πλάτη ανυποψίαστων ψηλών.
O Cory είναι το αντίθετο των Nick Youngs αυτού του κόσμου. Κανείς δεν θα τον περάσει για το τσακμάκι που κάθε πάγκος χρειάζεται για να μπαίνει και να παράγει την απαιτούμενη σπίθα της second unit, αλλά πλάι σε κάθε τέτοιον, αδιάφορο για την άμυνα και την οργάνωση bench scorer, χρειάζεται ένα συνετό παλικάρι να κρατάει τα γκέμια της επίθεσης, να μπαλώνει τις τρύπες του εγωπαθούς παρτενέρ του στην περιφέρεια και να δίνει το στίγμα του προπονητή μέσα στο γήπεδο.
Φυσικά στο San Antonio δεν υπήρχε τέτοιος παίκτης ούτως ή άλλως, αλλά ο Joseph ήταν η ήρεμη δύναμη δίπλα σε παίκτης όπως ο Belinelli ή ο Patty Mills. Στο Toronto έγινε ιδανικός παρτενέρ είτε του Kyle Lowry, είτε -κυρίως- του DeMar DeRozan. Με αυτόν δίπλα τους, μπορούσαν να επιδοθούν αχαλίνωτοι στο παιχνίδι τους, χωρίς τον μεταξύ τους ανταγωνισμό, αλλά και γνωρίζοντας πως ο συμπαθής Καναδός είναι ενός είδους βαλβίδας ασφαλείας γι’ αυτούς.
Όλα τούτα δεν σημαίνουν πως είναι άσφαιρος στην επίθεση. Το φοβισμένο πουλάρι που έπεσε το 2011 στα χέρια του Popovich, χωρίς καμία τρομερή αθλητική ικανότητα, χωρίς διείσδυση ή σουτ ή το court vision ενός point guard, έχει δουλέψει και έχει χτίσει λίγο από όλα. Δεν θα γίνει ποτέ full time point guard, αλλά την ίδια στιγμή μπορεί να τρέξει τα προσχεδιασμένα sets του προπονητή, και να σπρώχνει πάντα εμμονικά γρήγορα την μπάλα στο μπροστά μισό του γηπέδου. Δύσκολα θα τον δούμε να βάζει συνεχόμενα σουτ από μακριά, αλλά (παρότι είναι σε down year στατιστικά) μπορεί να βάλει τα ελεύθερα σουτ, και χωρίς να είναι εκρηκτικός slasher, έχει υιοθετήσει διάφορα κολπάκια από τον Tony Parker, που το επιτρέπουν να βρίσκει τον δρόμο του ανάμεσα “στα δέντρα” και να τελειώνει τις φάσεις δίχως ο shot blocker να καταλάβει πως βγήκε εκτός φάσης.
Διόλου τυχαία φέτος οι Raptors είναι πολύ καλύτεροι με αυτόν στο παρκέ, ιδίως σε πεντάδες που παίζει το αφοπλιστικά ταιριαστό συμπλήρωμα του Kyle Lowry.
Το PER είναι μια μετρική με διάφορους περιορισμούς (που δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν), αλλά συχνά δίνει μια καλή εικόνα της χρησιμότητας ενός παίκτη. Ας μείνουμε στο ότι μετράει βασικά την επιθετική συνεισφορά ενός παίκτη και λαμβάνει υπόψη μόνο κλεψίματα και τάπες για την άμυνα, πράγμα που κι ο ίδιος ο Hollinger αποδέχεται. Ας δούμε, λοιπόν, σε σύγκριση με τον Nick Young και το κενό του σκοράρισμα. Την τελευταία τριετία ο Cory Joseph έχει μέσους όρους περί τους 6,8 πόντους, δυοκαικάτι rebounds και δυοκαικάτι assists. O Young την τριετία ’12-’15 είχε 14,1 πόντους, δυοκαικάτι rebounds και μιακαικάτι assist. Ο μέσος όρος των PER τους στις τριετίες; Και για τους δύο είναι 14,5 (14,50 για τον Swaggy P, 14,56 για τον Joseph).
Το 15 είναι το μαγικό νούμερο του PER για τον average παίκτη του NBA, και ο Joseph δίνει σώμα σε ακριβώς αυτή την ιδέα.
Η απόδειξη για το πως ή έκφραση μέσα από το ομαδικό concept αλλά η ωριμότητα να παίζεις μέσα στις δυνατότητές σου αποτυπώνεται και μέσα στους ατομικούς αριθμούς.
Φάε μια τυρόπιτα και θα με θυμηθείς
Τον γιο του coach Carter.
Έχει φτιάξει highlight video γι’ αυτόν ο DownToBuck
Αν δεν έπαιζε μπάσκετ
Δεν ξέρω, πιθανότατα θα έπαιρνε το πτυχίο του στα τέσσερα χρόνια, θα ήταν πάντα καλοντυμένος και το παιδί που κάθε μάνα θέλει γαμπρό για την κόρη της. Τις Κυριακές θα φοράει γκρι φόρμα και φούτερ και θα βγάζει τα παιδιά και τον σκύλο βόλτα, μαθαίνοντάς τους τα βασικά του μπάσκετ. Θα μπορούσε να κάνει παρέα με τον Steph Curry, με τα πλεκτά πουλόβερ τους στην πλάτη, να μιλάνε για δουλειά ενώ τα πιτσιρίκια παίζουν στο γκαζόν. Θα ήταν θιασώτης του συνδυασμού πουκάμισο με πουλόβερ.
Το βράδυ θα φορούσε ποδιά και θα έκανε το παραδοσιακό Daddy’s dinner, μακαρόνια με τυριά (aka “Βόμβα Χοληστερίνης”) και θα έβλεπαν NBA οικογενειακά.
Οι φίλοι του τον κοροϊδεύουν, η εικόνα που κάνουμε τώρα έχει μια φλωριά, δεν είναι flashy ούτε ζηλευτή, και υπάρχουν στιγμές που ο Cory ζηλεύει του συνομήλικους του που στις 18:30 ξερνάνε και μετά παίρνουν hot dogs για να ξεσουρώσουν. Στο τέλος της ημέρας, όμως, έχει βρει τον ρόλο του και είναι καλός σε αυτόν, ενώ οι φίλοι του ψάχνουν τον εαυτό τους και παλεύουν με το παρελθόν τους, χωρίς να μπορούν να βρουν τη θέση τους στο παρόν στο ξενύχτι και στο αλκοόλ.
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
| ↑1 | με θητεία και στην Krasny Oktyabr |
|---|
