Στην DC επικρατεί ένα μούδιασμα. Οι επερχόμενες εκλογές είναι μια καλή δικαιολογία για αυτήν την κατάσταση. Όμως δεν στεκόμαστε εκεί, αλλά στο back και front office των Wizards που ετοιμάζονται πυρετωδώς για τη φετινή σεζόν. Καθώς η Washington, λοιπόν, ετοιμάζεται για την μετά-Randy Wittman εποχή, τα media και οι φίλοι της ομάδας της αμερικάνικης πρωτεύουσας έχουν πέσει πάνω στον John Wall, στην σχέση του με τον Bradley Beal, και για το κατά πόσο το franchise μπορεί να εξασφαλίσει την παρουσία της στην post season, σε μια ομολογουμένως ενισχυμένη Ανατολή. Το κυριότερο; Στην πρώτη αποτυχία, όποια και αν είναι αυτή, μάλλον θα περιμένουν τον Scott Brooks στη γωνία, αφού ο ίδιος κουβαλάει πάνω του το χτίσιμο των Wizards για τα επόμενα χρόνια. Επιπλέον, με τους Wall και Beal να μπαίνουν στην έβδομη και πέμπτη χρονιά αντίστοιχα, οι προσδοκίες και η πίεση είναι ήδη σε υψηλά επίπεδα. Την δεδομένη στιγμή, λοιπόν, οι συνθήκες στην Washington δεν μοιάζουν να είναι ιδανικές. Αφήστε που από τον Νοέμβριο και μετά, όποιος και αν είναι ο επόμενος κάτοικος του Λευκού Οίκου, θα είναι άμπαλος.
– “Αποτάσσεσαι τον Wittman;”
– “Αποτάσσομαι”
– “Μάλλον κακώς…”
Η αλήθεια είναι πως στην Washington οι φίλοι των Wizards -και μεγάλη μερίδα του Τύπου- βλέπουν τον πρώην προπονητή τους σαν μια ενσάρκωση του οξαποδώ, αφού κατά τους ίδιους εκείνος είναι η αιτία που δεν ξεδιπλώθηκε το επιθετικό ταλέντο της ομάδας. Αν βρισκόμασταν σε μια βάφτιση, θα τον είχαν αποτάξει, φυσώντας και φτύνοντας όχι τρεις, αλλά 103 φορές, πριν πάνε να δώσουν τα ηνία στον Scott Brooks. Αυτό στο οποίο, όμως, ίσως δεν έχουν δώσει μεγάλη βάση, είναι η άμυνα που έπαιζε η Washington κατά την περίοδο που ο Wittman βρισκόταν στον πάγκο.
Πλην της περσινής χρονιάς, όπου γενικώς είχε πέσει περονόσπορος στο ρόστερ της ομάδας και όλοι έπεφταν σαν τα κοτόπουλα, οι “Μάγοι” βρίσκονταν πάντα στο top-10 της λίγκας, όσον αφορά τους πόντους που δέχονταν ανά παιχνίδι1)Πηγή: basketball-reference.com. Ακόμα και στην πενιχρή χρονιά του ’12-’13, όταν κατέγραψαν ρεκόρ 29-53 και ο Jordan Crawford έδειχνε πως ίσως κάνει καριέρα, δέχονταν 95,8 πόντους, νούμερο που τους έφερνε στην όγδοη θέση στο NBA. Πράγματι, ο Wittman δεν ήταν ο προπονητής που έδινε βάρος στην επίθεση, ή τέλος πάντων δεν ήταν εκείνος που θα ξεκλείδωνε τις επιθετικές αρετές των παιχτών του, ωστόσο ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει πως κατά την διάρκεια της θητείας του στην Washington, οι Wizards έπαιξαν σκυλίσια άμυνα. Πριν, λοιπόν, άπαντες ζητήσουν την κεφαλή του επί πίνακι, ίσως θα έπρεπε να σκεφτούν να του δώσουν ένα πόστο στο προπονητικό επιτελείο, αποκλειστικά για την άμυνα. Scott Brooks, ορίστε η πρώτη σου πρόκληση και καλή τύχη.
“Mo’ Money Mo’ Problems”
Αυτό τραγουδούσε ο Biggie το 1997, και στην περίπτωση των Wizards μάλλον έπεσε διάνα. H Washington έμπαινε στο φετινό καλοκαίρι με μια μεγάλη άπλα στα ταμεία της, προκειμένου να προσελκύσει κάποιον franchise player. Δεν ήταν κρυφό ότι αυτός ο παίχτης ήταν ο Kevin Durant, ο οποίος τελικά προτίμησε τον ήλιο της California και του Oakland, στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει ένα δαχτυλίδι. Η παραπάνω ιστορία έλαβε χώρα στις 7 Ιουλίου και από τότε θαρρείς πως το franchise της DC πάτησε το κουμπί του πανικού, μοιράζοντας χρήματα στους πάντες: $15,6 εκατομμύρια για τρία χρόνια στον Jason Smith, $26 εκατομμύρια για τέσσερα χρόνια στον Andrew Nicholson και -το αγαπημένο όλων- $64 εκατομμύρια για τέσσερα χρόνια στον Ian Mahinmi, ο οποίος θάμπωσε με τη μία καλή σεζόν που έκανε πέρυσι (με 9,1 πόντοι και 7,3 rebounds στην Indiana). Ok, θα μου πείτε “υπάρχουν και χειρότερα” αλλά πάντα ο αντίλογος θα παραμένει “ναι, αλλά υπάρχουν και καλύτερα”.
Ωστόσο, η ιστορία που τράβηξε πάνω της το μεγαλύτερο ενδιαφέρον ήταν αυτή του Bradley “χάνω 18+ παιχνίδια ανά σεζόν” Beal. O 24χρονος guard είναι πλέον ο πιο ακριβοπληρωμένος παίχτης των Wizards, καθώς υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο ύψους $127 εκατομμυρίων περίπου, κάνοντας πολλούς στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού -και μαζί τους και εμείς- να μείνουμε με το στόμα ανοιχτό. Για να μην παρεξηγηθώ, κανείς δεν αμφισβητεί το ταλέντο του Beal. Το πρόβλημα είναι πως κανείς δεν αμφισβητεί και το γεγονός ότι είναι γυάλινος, αφού κάθε χρόνο ταλαιπωρείται με τραυματισμούς στα πόδια και θα περίμενε κανείς μια πιο safe προσέγγιση στην επέκταση του συμβολαίου του. Όμως, δεν είναι λίγοι στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, εκείνοι που υποστηρίζουν πως η εξέλιξη αυτή έχει προκαλέσει την αντίδραση του μεγάλου αστεριού της ομάδας.
Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο του CBS, Matt Moore, ο Wall μάλλον περιμένει το πως θα εξελιχθεί η φετινή χρονιά. Ήδη τα έχει βάλει με το κοινό των Wizards, κατηγορώντας τους ότι δεν κάνουν αρκετό θόρυβο στο Verizon Center, ενώ η πρόσφατη εμφάνισή του σε αγώνα του NFL μεταξύ των Cowboys και των Redskins, φορώντας την φανέλα του Dallas, φαίνεται να ρίχνει περισσότερο λάδι στην φωτιά στην μεταξύ τους σχέση.
#DallasCowboys fan @JohnWall repping that throwback @EmmittSmith22 today for #DALvsWAS pic.twitter.com/yLxIMDwlxS
— Dallas Cowboys (@dallascowboys) September 18, 2016
Αρκετά Μέσα, μάλιστα, το πήγαν ένα βήμα παραπέρα υποστηρίζοντας πως αυτή ήταν η αρχή από μια σειρά κινήσεων από τη μεριά του Wall, προκειμένου να προετοιμάσει το έδαφος για να ζητήσει trade. Προς το παρόν, ας μην αναλωθούμε σε σενάρια συνωμοσίας.
Καλοκαιρινά ειδύλλια και αποχαιρετισμοί
Αυτό που έκαναν οι Wizards ήταν να κινηθούν στην ελεύθερη αγορά, με τον Brooks να προσθέτει ισορροπία μεταξύ της first και second unit. Ήδη αναφέραμε τα ονόματα των Smith, Mahinmi και Nicholson, oι οποίοι έρχονται να καλύψουν το κενό που άφησε ο Nene, αλλά και να δώσουν σημαντικές βοήθειες σε Marcin Gortat και Markieff Morris.
Στην backcourt, νέα πρόσωπα θα είναι οι Trey Burke και Tomas Satoransky, με τους Wizards να συνεχίζουν να χρειάζονται κάποιον Τσέχο στο ρόστερ τους, μάλλον από ανασφάλεια. Πέραν του αστεϊσμού, η παρουσία των δύο προαναφερθέντων αποτελεί σημαντική αναβάθμιση στην backcourt, τόσο αγωνιστικά, όσο και από πλευρά προοπτικής, μιας και αμφότεροι είναι νεαροί. Ειδικά στην περίπτωση του Burke, το τίμημα ήταν πολύ φτηνό, μιας και τον απέκτησαν δίνοντας το pick του δεύτερου γύρου για το 2021, κάτι που κάνει το ρίσκο που πήρανε με την απόκτησή του, μετά από τρεις πολύ κακές σεζόν, να φαντάζει λογικό και ενδιαφέρον. Tέλος, ο Marcus Thornton ανανέωσε την παραμονή του στην Washington για έναν χρόνο και με τα ως τώρα δεδομένα, συν την προϊστορία του Beal με τους τραυματισμούς, ίσως δει περισσότερο χρόνο παρκέ απ’ όσο υπολογίζουμε.
Για άλλες πολιτείες αναχώρησαν οι Jared Dudley (Suns), Alan Anderson (Clippers), Garrett Temple (Kings), Ramon Sessions (Hornets), Nene (Rockets), Drew Gooden και JJ Hickson (ελεύθεροι).
Rookie Peek
Είχαν το #13 του φετινού draft, αλλά το έστειλαν την περασμένη σεζόν στο Phoenix για να πάρουν τον Markieff. Οι Suns από τη μεριά τους, το αντάλλαξαν με το #8 των Kings, ενώ μαζί με αυτό έδωσαν το #28, ένα pick δεύτερου γύρου για το 2020 και τα δικαιώματα του Bogdan Bogdanovic. Όλα αυτά για να γίνει το #13, Γιώργος Παπαγιάννης. Συνεπώς το βάρος του rookie πέφτει πάνω στον Scott Brooks.
Depth Chart
Τι περιμένουμε φέτος
Πολύ τρέξιμο και να ξεδιπλωθούν οι όποιες επιθετικές αρετές διαθέτουν. Όπως προαναφέρθηκε, αν κάτι γνωρίζει καλά ο Brooks είναι αναδεικνύει το επιθετικό ταλέντο των παιχτών του. Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, κάτω από τις οδηγίες του οι Westbrook και Durant έγιναν τα επιθετικά όπλα που γνωρίζουμε και αποθεώνουμε σήμερα. Οι προσθήκες των Nicholson, Mahinmi και Smith δείχνουν, αν μη τι άλλο, τη διάθεση του νέου head coach να δώσει ταχύτητα στο παιχνίδι της ομάδας του, να πάει σε χαμηλά σχήματα και να αφήσει ακόμα πιο ελεύθερα τα γκέμια του Wall. Παράλληλα, η προσθήκη του Burke αποτελεί -τρόπον τινά- εγγύηση στο ότι η ομάδα θα συνεχίσει να τρέχει ένα γρήγορο τέμπο, ακόμα και όταν ο Wall πηγαίνει στον πάγκο.
Επιπλέον, στο πρόσωπο του Thornton, βρέθηκε μια πολύ φθηνή λύση για την περιφέρεια, καθώς ο ίδιος αποτελεί μια αξιόπιστη λύση από τον πάγκο. Τα τελευταία χρόνια άλλωστε, ο 28χρονος πλέον Lil’ Buckets είναι συνηθισμένος στον ρόλο του παγκίτη και να παίρνει περίπου τέσσερα τρίποντα το ματς. Στεκόμενοι και πάλι στον Beal, θα τολμήσουμε να πούμε ότι ο Thornton μπορεί και να εισέλθει σε ένα YOLO mode. Αυτοί, πάντως, που αναμένεται να συγκεντρώσουν μεγάλη προσοχή πάνω τους, πέρα των γνωστών υπόπτων Wall και Beal, είναι οι Otto Porter Jr. και Kelly Oubre, που μας φέρνουν στο επόμενο κεφάλαιο.
…and now for something completely different
Αν οι Wizards θέλουν να έχουν τύχη στην φετινή χρονιά, πρέπει να συμπεριλάβουν πολύ περισσότερο τους Oubre και Porter στο παιχνίδι τους και οι ίδιοι να ανεβάσουν την απόδοσή τους ακόμα περισσότερο. Ήδη από πέρυσι, ο Porter έδειξε πως αν του δοθεί ο χρόνος θα δώσει τα νούμερα που του αντιστοιχούν (11,6 πόντοι, 5,2 rebounds, 1,4 κλεψίματα τη σεζόν 2015-16), ενώ ήταν από τις ευχάριστες εκπλήξεις στο αμυντικό κομμάτι. Πολλοί, μάλιστα, εκτιμούν πως ενδεχομένως να αποτελεί τον lock down defender που έψαχνε η Washington. Στην περίπτωση δε, που βρεθεί σε κατάλληλες συνθήκες/μέρα τότε θα τον απολαύσουμε σε κάτι αντίστοιχο με αυτό:
Από την άλλη ο Oubre, έχοντας πλέον μια χρονιά στην πλάτη του, θα πρέπει να αρπάξει την ευκαιρία και να αποδείξει πως μπορεί να πάρει σημαντικό ρόλο μέσα στην ομάδα, ειδικά από την στιγμή που οι Wizards ξεφορτώθηκαν πολλούς βετεράνους. Αυτό σημαίνει πως η μπάλα θα μοιραστεί και στον ίδιο σε μεγάλο βαθμό και θα πρέπει να φανεί αποτελεσματικός. Παράλληλα, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως αμφότεροι οι νεαροί βρίσκονται σε σταυροδρόμι, όσον αφορά τα συμβόλαιά τους. Ο μεν Porter θα γίνει restricted free agent το καλοκαίρι του ’17, ενώ ο Oubre βρίσκεται στον τελευταίο χρόνο του εγγυημένου συμβολαίου του, με τους Wizards να διατηρούν το δικαίωμα να μην ενεργοποιήσουν το/τα επόμενο/α ένα-δύο χρόνια. Δεν είναι υπερβολή λοιπόν να πούμε πως οι δύο παίχτες παίζουν και για το μέλλον τους.
Με έχεις κάνει ξενύχτη
Δύο κύριοι λόγοι: 1) Το να βλέπεις ένα καθαρόαιμο, όπως τον Wall, να τρέχει, να επιδίδεται σε διεστραμμένα drives και να μοιράζει assissts δεξιά κι αριστερά, αξίζουν από μόνα τους όχι ένα, αλλά πολλά ξενύχτια. Ο 26χρονος πρώην αθλητής του Kentucky οδηγεί πλέον ένα νεανικό σύνολο, με τους Gortat και Smith να είναι οι μόνοι που έχουν πατήσει και ξεπεράσει τα πρώτα -άντα. Και ενώ οι αγωνιστικές ηγετικές ικανότητες του Wall είναι δεδομένες, φέτος είναι η χρονιά που ο ίδιος θα δείξει κατά πόσο μπορεί να γίνει ο ηγέτης/το παράδειγμα προς μίμηση και εκτός παρκέ. Είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει μετά τον Chris Paul, όσον αφορά τον τίτλο του “floor general” με τις επιδόσεις του τα τελευταία δύο χρόνια να είναι σταθερά σε double-double επίπεδα σε πόντους και assists, και από την στιγμή που θα μπει σε αγωνιστικούς ρυθμούς, δεν αναμένεται τίποτα λιγότερο.
2) Το κατά πόσο ο Beal θα μπορέσει να παίξει κάτω από την ταμπέλα του πιο ακριβοπληρωμένου. Η εξέλιξη της ανανέωσης του συμβολαίου του έχει κάνει τους πάντες, εντός και εκτός DC, να τον περιμένουν στη γωνία στο πρώτο κακό παιχνίδι, στο πρώτο χτύπημα που θα τον αφήσει εκτός για “Χ” αριθμό παιχνιδιών, κάτι που θα οδηγήσει στη δυσφορία του κοινού προς το front office. Τα πολλά χρήματα φέρνουν και απαιτήσεις, και από φέτος από τον Beal θα απαιτηθεί σταθερότητα στην ευστοχία και κάτι πολύ καλύτερο από το περσινό 76,7% στις βολές. Διάολε, shooting guard είσαι!
Η απόσταση μεταξύ θεωρίας και πράξης
Γενικώς τα πράγματα στην Washington μπαίνουν σε καθεστώς from scratch. O Wittman είχε χτίσει ένα αμυντικογενές σύνολο, γεμάτο με βετεράνους, το οποίο επέλεγε να πάει τα παιχνίδια σε χαμηλό tempo και σε καταστάσεις set παιχνιδιού, εκτός από τις περιπτώσεις που ο Wall έβρισκε χώρο να τρέξει. Πλέον ο Brooks έχει το δύσκολο έργο να μετατρέψει αυτό το σύνολο και σε επιθετικογενές, έχοντας ως σύμμαχο την απομάκρυνση αυτών των βετεράνων. Στο σημείο αυτό μπαίνει και το επιπλέον ερώτημα περί χημείας, ρόλων και αποτελεσματικότητας στην επίθεση.
Αν λάβουμε υπόψη τις δηλώσεις του Brooks, ότι δηλαδή δεν πρόκειται να πιέσει τον Wall για γρήγορη επιστροφή στα παρκέ ή τέλος πάντων για μια σταθερή παρουσία από την αρχή, ίσως δούμε μια διπρόσωπη Washington κατά την διάρκεια της σεζόν, ίσως πολύ πιο κοντά από όσο νομίζουμε στα περσινά αμυντικά επίπεδα και σε αυτά του slow tempo. Προς το παρόν πάντως ο Wall δείχνει να είναι εντάξει, όπως μαρτυρούν τα 19 λεπτά που έπαιξε κόντρα στους Sixers, όπου είχε 9 πόντους και 9 assists.
Πρόβλεψη (έτσι, για να γελάμε στο postseason roundtable..)
Αν όλα πάνε καλά, οι Wizards θα τελειώσουν με ένα 43-39 που ίσως επιφέρει μουρμούρες. Η δεδομένη απουσία -κάποια στιγμή- του Beal μάλλον θα λειτουργήσει ως ένα άλλοθι για τον Brooks.
Gus Chr
Latest posts by Gus Chr (see all)
- Utah Jazz: The World Took Note - July 2, 2019
- Farewell to Arms 2019: #4 Portland Trail Blazers - June 16, 2019
- Farewell to Arms 2019: #6 Denver Nuggets - June 15, 2019
- Farewell to Arms 2019: #9 Utah Jazz - June 12, 2019
- Farewell to Arms 2019: #13 Los Angeles Clippers - June 9, 2019
| ↑1 | Πηγή: basketball-reference.com |
|---|
