Το παρόν κείμενο πρωτοδημοσιεύθηκε στο Τεύχος #4 του εβδομαδιαίου περιοδικού M2M (Man to Man) που κυκλοφορεί κάθε Τρίτη μαζί με την εφημερίδα Live Sport.
Greeks On NBA Watch
H νέα σεζόν του ΝΒΑ που ξεκινά βρίσκει τρεις Έλληνες διεθνείς στα rosters των ομάδων του ΝΒΑ. Με τον έναν να αποτελεί ήδη ένα από τα λαμπρότερα αστέρια της λίγκας, τον έτερο να είναι σταθερά εντός rotation, κάθε ομάδας που έχει αγωνιστεί και τον τρίτο να πατάει για πρώτη φορά στα παρκέ του “Μαγικού Κόσμου” του ΝΒΑ, το Ball Hog σας παρουσιάζει τι περιμένουμε από αυτούς για τη σεζόν 2016-17.
Γιώργος Παπαγιάννης
Μετά το draft της 23ης Ιουνίου, ο General Manager των Kings, και κατά τρεις πόντους κοντύτερος του Γιώργου Παπαγιάννη, Vlade Divac, χαρακτήριζε τον Έλληνα center σαν τον νέο Marc Gasol. Λίγες μέρες αργότερα, στην επίσημη παρουσίασή του στην πρωτεύουσα της Καλιφόρνια, ο ίδιος παρομοίασε τον εαυτό του με τον έτερο αδερφό Gasol, Pau. Εμείς, θα είμαστε ικανοποιημένοι αν τουλάχιστον δεν μοιάσει στον τρίτο αδερφό Gasol, τον Adria. Δεν τον ξέρετε; Ακριβώς. παρακολουθώντας τον τέσσερις αγώνες στο Las Vegas Summer League κι άλλους τόσους στα preseason games του Οκτωβρίου, κρατάμε μικρότερο καλάθι, και θα είμαστε ικανοποιημένοι αν καταφέρει, κάποια στιγμή στην καριέρα του, να εξελιχθεί σε έναν σταθερό παίχτη rotation.
Las Vegas Summer League
Το Las Vegas Summer League είναι ένα εμπορικό event εκατομμυρίων επενδυμένων δολαρίων, το οποίο κατά κύριο λόγο διοργανώνεται για δημόσιες σχέσεις μεταξύ ατζέντηδων και παραγόντων. Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, το μπάσκετ περνάει σε δεύτερη μοίρα. Σε ένα ομολογουμένως άγονο περιβάλλον για ψηλούς, όπου ο καθένας παίζει για τον εαυτό του, οι Kings έκαναν το επιπρόσθετο λάθος να συντάξουν ένα κάκιστο ρόστερ χωρίς καθαρά point guards, αφήνοντας έτσι τον Παπαγιάννη, έναν κλασικό center, πλήρως αβοήθητο.
Αρκετά διστακτικός κι έξω από τα νερά του, όπως θα ήταν λογικό για κάθε 18χρονο παιδί που μόλις μετακόμισε πέρα από τον Ατλαντικό, δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί τις λίγες κι άβολες προσπάθειες που του δόθηκαν: αμήχανα και υπερβολικά αργά post ups, αμφίβολα mid range σουτ και έλλειψη off the ball κίνησης, συνετέλεσαν σε 5 ppg με μόλις 36%. Αμυντικά βρέθηκε πιο κοντά στο φυσικό του ρόλο και κινήθηκε πιο άνετα στον χώρο, διαβάζοντας τις φάσεις σωστά.
Preseason Games
Με τους επίσημους πια συμπαίχτες του, λίγο πριν την πρεμιέρα της 25ης Οκτώβρη, το rotation, καθώς και το στυλ παιχνιδιού της ομάδας, άρχισε να παίρνει πιο ξεκάθαρη μορφή, προϊδεάζοντας μας για τη regular season. Ακόμα και σε αυτά τα πειραματικά φιλικά, ο Παπαγιάννης πήρε μόλις οχτώ λεπτά συμμετοχής κατά μέσο όρο, αγγίζοντας πολύ λίγο την μπάλα, κυρίως στο τέταρτο δωδεκάλεπτο κάθε αγώνα.
Συμπερασματικά, ο μόνος τρόπος να προφητεύσουμε το μέλλον του, είναι να τον δούμε αποκλειστικά σαν project. Αφενός διότι είναι κοινή παραδοχή πως τα βαριά centers θέλουν τουλάχιστον τρία χρόνια ανάπτυξης και προσαρμογής στο NBA, κι αφετέρου για το απλό γεγονός πως είναι ένα παιδί 19 χρονών (πλέον), και μάλιστα ο τρίτος νεότερος παίχτης στη λίγκα, μετά τον Κροάτη Dragan Bender των Suns (#4 στο draft) και τον Brandon Ingram των Lakers (#2). Οι βασικότερες ανάγκες προς στιγμήν είναι η εκγύμναση για να φτιάξει “NBA body” και η προσαρμογή στους πολύ γρηγορότερους ρυθμούς επιθέσεων και αντίληψης.
Ειδικότερα στους Kings, που έχουν μια πλειάδα από F/Cs, το αναμενόμενο είναι πως μεγάλο μέρος της χρονιάς, τουλάχιστον μέχρι το All-Star Game, θα το περάσει στους Reno Bighorns του D-League. Από εκεί και πέρα, με το Sacramento πιθανότατα εκτός playoffs, δεν αποκλείεται να λάβει κάποιο χρόνο συμμετοχής και να μας επιδείξει την πρόοδό του εν όψει δεύτερης χρονιάς.
Κώστα Κούφος (με προφορά)
Καθόλου τυχαία με τα παραπάνω, τέσσερα χρόνια πήρε στον Κώστα Κουφό (2008-2012) να μετατραπεί από παίχτης που πέρναγε τους περισσότερους αγώνες στον πάγκο με τη φόρμα φορεμένη μέχρι τέλους, σε ένα χρησιμότατο backup center με μόνιμη δουλειά στο NBA. H ταυτότητα που έχει κερδίσει επάξια πλέον, είναι αυτή του ακράδαντα σταθερού ψηλού που όπως έλεγε ο παππούς μου “ποτέ δεν παίζει για πάνω από 8 και ποτέ δεν πέφτει κάτω από το 7”, σε μια αόριστη κλίμακα με άριστα το 10.
Έτσι και τη χρονιά που μας πέρασε, στον γνώριμο ρόλο του αντικαταστάτη των 20 λεπτών, επέδειξε τη γνωστή του συνέπεια, με σκληρή δουλειά στα rebounds, μετριοπαθές σκοράρισμα, και σκληροτράχηλη άμυνα, αναλογική πάντα των προσόντων του, τελειώνοντας με μέσους όρους εφτά πόντων και πέντε rebounds.
Κανείς δεν μπορεί να του κρατήσει κακία για τα πολλά χαμένα εύκολα σουτ εξ’επαφής, ούτε για την ελλειπή γηπεδική του αντίληψη, που τον καθιστά ανίκανο να βρει παίχτη για εύκολη πάσα (τελευταίος σε assists per 36 mins στους Kings). Είναι ο παίχτης που άκρως επαγγελματικά και ταπεινά θα επιτελέσει τη θέληση του προπονητή με τον λιγότερο όμορφο τρόπο μεν, αλλά με την αφοσίωση ενός τίμιου εργάτη σε ταινία του Ξανθόπολου στα ’60s δε.
Η περσινή του έλευση στους Kings είχε διττό σκοπό. Ο ένας του ρόλος ήταν να δώσει τις απαραίτητες ανάσες στο τανκ ονόματι DeMarcus Cousins, (με τον οποίον τα λίγα λεπτά που μοιράζονται το παρκέ, το μπασκετικό θέαμα είναι αποτρόπαιο), και δεύτερον, να αποτελέσει μια προσωρινή γέφυρα για τον περσινό rookie των Kings, Willie Cauley-Stein, να εξελιχθεί χωρίς να χρειαστεί να πέσει στα βαθιά νωρίς.
Ο φετινός του ρόλος δεν θα είναι διαφορετικός, με την διαφορά πως ο Cauley-Stein μεγάλωσε και θα λάβει μεγαλύτερη πίτα του rotation (αν και στο PF κυρίως), και στο Sacramento βρίσκεται πλέον ο Παπαγιάννης σαν 3rd string center, με την ελπίδα κάποια στιγμή στο βαθύτερο μέλλον να “κλέψει” τα λεπτά του συμπατριώτη του. Οι συνθήκες και για τους δύο νέους των Kings, δεν είναι σε καμιά περίπτωση ώριμες, έτσι ώστε να καθιστούν τον Κουφό αποβολιμαίο, αλλά δεν παύουν να ακούγονται σειρήνες ανταλλαγής χαμηλόφωνα.
Στα preseason games, με το rotation να μορφοποιείται, έχει ήδη αναλάβει την περσινή του θέση, μετρώντας ήδη μέσους όρους εφτά πόντων και τριών rebounds σε 17 λεπτά ανά αγώνα. Όντας ο παίχτης που λάμπει μόνο δια της απουσίας του, δεν θα τον ακούσουμε πολύ και φέτος, όσο αυτός θα εργάζεται φιλόπονα στην σκιά του DeMarcus Cousins.
Γιάννης Αντετοκούνμπο
Απαραίτητη προϋπόθεση για να δούμε τι μπορούμε να περιμένουμε φέτος από τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, είναι να οριοθετήσουμε τις ονειροπολήσεις και τις προβολές μας για την καριέρα του στο πλαίσιο των Milwaukee Bucks και το πως αυτοί οραματίζονται τον Γιάννη και το μέλλον τους. Tο παράδοξο trade που έστειλε τον Michael Carter-Williams στο Chicago αποτελεί την επικύρωση της επένδυσης πάνω στο εντυπωσιακό πείραμα “Point Giannis”, καθώς αφήνει τους Bucks με μοναδικό – τυπικά – point guard, τον Matthew Dellavedova, ο οποίος δεν έχει παίξει στην καριέρα του περισσότερα από 25′ ανά αγώνα, και είναι συνηθισμένος να παίζει δίπλα σε ball-dominant παίκτες, όπως είναι ο LeBron James και ο Kyrie Irving. Οι Bucks φαίνεται να τον προορίζουν να παίξει τον ίδιο υποστηρικτικό ρόλο και για τον πολύτιμο star τους.
Το δεύτερο κεφαλαιώδες γεγονός που επηρεάζει την εξέλιξη του Γιάννη και μορφοποιεί όσα θα δούμε από αυτόν φέτος, είναι ο τραυματισμός του Khris Middleton. To πολυεργαλείο των Bucks θα μείνει έξι μήνες εκτός γηπέδων, στερώντας από τους Bucks τον πιο αξιόπιστο σκόρερ τους, αλλά και έναν ευέλικτο αμυντικό και δευτερεύοντα χειριστή της μπάλας. Κάπως έτσι πέφτει ακόμα περισσότερο βάρος στον Αντετοκούνμπο να γίνει ο βασικός playmaker της ομάδας, αλλά και μια συνεπής επιθετική αιχμή. Η αποψίλωση – εσκεμμένη ή ακούσια – του ρόστερ από αποδεδειγμένους NBA-level παίκτες, μοιραία καταφέρει καίριο πλήγμα στις ελπίδες των Bucks για διεκδίκηση μιας θέσης στα playoffs, σε μια Ανατολή που θέλει να πιστεύει ότι ενισχύθηκε στην offseason. Συνεπώς αποτελεί φυσικό επακόλουθο η συνέχιση του εντυπωσιακού πειράματος που ξεκίνησε πέρσι μετά το All-Star Game με τον Γιάννη στο “1”.
Πώς θα είναι επιτυχημένη, λοιπόν, η σεζόν σε προσωπικό επίπεδο, αφού η ομαδική επιτυχία φαίνεται να μπαίνει στην άκρη; Η βελτίωση του σουτ του είναι μια προφανής απάντηση για την οποία δεν χρειάζεται να επεκταθούμε, το ίδιο και η ανάγκη να αποδείξει πώς ο προκλητικός Point Giannis που είδαμε για ένα δίμηνο πέρσι δεν ήταν ένας διάττων αστέρας, αλλά μια πρωτοπορία που ήρθε για να μείνει. Ταυτόχρονα, είναι ευθύνη και ευκαιρία του να ωριμάσει ως closer. Ο τραυματίας Khris Middleton (32,7% usage) – αλλά και οι Monroe, Carter-Williams, Bayless – ήταν οι έμπιστοι του Jason Kidd να βγάλουν plays στο τέλος των κλειστών παιχνιδιών. Με τα νέα δεδομένα, ο Αντετοκούνμπο καλείται να αναλάβει ηγετικό ρόλο στα αμφίρροπα παιχνίδια και να αποδώσει κάτι καλύτερο από το περσινό 41,9% FG και τον λόγο 1,25/1 σε assists/λάθη που ήταν τα περσινά του νούμερα.
Το κούρεμα των point gurds και η επέκταση του συμβολαίου του έναντι $100 εκατ. αντικατοπτρίζει την αφοσίωση των Bucks στο πείραμα “Point Giannis”. H συγκυρία τον φέρνει αντιμέτωπο με έναν πραγματικά ηγετικό ρόλο, και μαζί με τον Jabari Parker, αποτελούν το μέλλον των Bucks. Στο χέρι τους είναι να βάλουν τις βάσεις σε μια χρονιά δίχως πίεση για αποτελέσματα!
