Η σεζόν 2016-17 έχει ξεκινήσει εντυπωσιακά, και ενώ ακόμα δεν έχουμε απομακρυνθεί κατά το ελάχιστο από το σενάριο των αναμενόμενων Τελικών του Μάη-Ιούνη, ανάμεσα σε Warriors και Cavaliers, η σεζόν μας προσφέρει ως τώρα πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες, τόσο αγωνιστικά, όσο και στα γύρω-γύρω του πρωταθλήματος, κάνοντάς μας τακτικότατα να ανασηκώνουμε τα μάτια με έκπληξη και εντυπωσιασμό. Ιδιαίτερα η δυτική περιφέρεια δείχνει να έχει ανακτήσει την περσινή απολεσθείσα αίγλη και πρωτοκαθεδρία της, γεμίζοντας τις κουβέντες μας στα γραφεία του Ball Hog καθημερινά με μία σειρά από ενδιαφέροντα θέματα.
Πριν κάνουμε ένα πέρασμα από το σύνολο της περιφέρειας, και των θεμάτων που έχουν κερδίσει το μεγαλύτερο κομμάτι του χρόνου μας, θα κάνουμε μία ξεχωριστή στάση στην πιο πολυσυζητημένη, και -από τον Ιούνη του 2016- πολυχλευασμένη ομάδα του ΝΒΑ της τελευταίας τριετίας: τους Golden State Warriors.
Με τη νίκη τους επί των Milwaukee Bucks στις 19 Νοέμβρη με 124-121, οι Warriors με ρεκόρ 11-2 βρίσκονται στη δεύτερη θέση της Δύσης, αλλά και όλου του ΝΒΑ, μισή νίκη πίσω από τους Clippers του Los Angeles (με ένα παιχνίδι λιγότερο), οι οποίοι έχουν και τρία εντός έδρας παραπάνω από τους “Πολεμιστές” σε αυτά τα πρώτα 13-14 παιχνίδια της σεζόν 2016-17. Η ομάδα, ωστόσο, βρίσκεται στη θέση που κάθε ψύχραιμος την ανέμενε, τόσο αγωνιστικά, όσο και από άποψη συνολικότερης φιλοσοφίας, έχοντας, παρόλα αυτά, κάποια χαρακτηριστικά που αξίζει να αναλυθούν περαιτέρω και αυτός είναι ο στόχος του παρόντος κειμένου.
Xημεία Ομάδας
Το βασικότερο κομμάτι στο οποίο πρέπει κάποιος να σταθεί είναι εκείνο της χημείας και της υγείας που ο οργανισμός των Warriors αποπνέει. Όλη η κινησιολογία των παιχτών, από το γενικότερο posture παικτών και προπονητικού team, ως τα “αγγίγματα”, τα high-fives, το πως αν πέσει κάποιος τρέχουν όλοι να τον σηκώσουν, τις μεταξύ τους επιβραβεύσεις και εμψυχώσεις, φαίνεται ξεκάθαρα σε όποιον έχει ασχοληθεί με τον αθλητισμό πόσο ψηλά είναι το team spirit και τη νοοτροπία του “we’re in this together” που υπάρχει στην ομάδα. Και γίνεται πρώτα και κύρια αναφορά σε αυτό το θέμα, καθώς, όπως έχουμε αναφερθεί και παλαιότερα στο Ball Hog, υπάρχει σχετική διδακτορική διατριβή του 2010, υπό τον τίτλο “Tactile Communication, Cooperation, and Performance: An Ethological Study of the NBA“ η οποία συσχετίζει όλα αυτά τα “αγγίγματα” μεταξύ συμπαικτών με τις νίκες της ομάδας.
Οι Warriors ήταν έτσι κι αλλιώς μια “δεμένη” ομάδα σε αυτόν τον τομέα. Και τα τρία χρόνια με τον Kerr στον πάγκο φαινόταν η αυταπάρνηση, η αλληλοκάλυψη και το δέσιμο των συντελεστών της ομάδας, εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου.
H απώλεια του περσινού τίτλου με την ανατροπή από το 3-1 και η μιντιακή επίθεση στον Durant που ακολούθησε την επιλογή του να υπογράψει στην ομάδα, με τον χλευασμό και την απαξίωση που συνοδεύτηκαν και τα δύο αυτά -τα σημαντικότερα του καλοκαιριού του 2016- γεγονότα, φαίνεται πως έδεσαν ακόμα περισσότερο την ομάδα.
Κι ενώ μόλις εφτά από τους 15 παίχτες από την περσινή -πρώτη της σεζόν μετά από 24 νίκες- ήττα της ομάδας στο Milwaukee στις 13 Δεκέμβρη 2015 (με 108-95) βρίσκονται στο roster των Warriors, και συγκεκριμένα οι Curry, Thompson, Green, Iguodala, Livingston, McAdoo και Clark (o Varejao ήταν ακόμα στο ρόστερ των Cavs τότε), η νοοτροπία και η ατμόσφαιρα της ομάδας της εποχή Kerr έχει διατηρηθεί στο ακέραιο. Αυτή ακριβώς, η νοοτροπία και ατμόσφαιρα είναι άλλωστε που έφερε στην ομάδα τον Durant.
Η προπονητική προσέγγιση δε, παραμένει και πάλι εξαιρετική. Είναι χαρακτηριστικό το στιγμιότυπο από το παιχνίδι με τους Bucks, που πάει ο Durant σοβαρά εκνευρισμένος προς τον πάγκο στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου. Ο Kerr τον ακούει και στη συνέχεια αρχίζει να γελάει, τον ηρεμεί, εξακολουθώντας να γελάει, χαλαρώνοντάς τον.
Ένα ακόμα χαρακτηριστικό στιγμιότυπο από τον ίδιο αγώνα έχει πρωταγωνιστή τον βετεράνο PF David West. Στο πρώτο ημίχρονο ο West χρεώνεται με τρία -αμφιλεγόμενα είναι η αλήθεια- fouls, σε συνεχόμενες φάσεις, το ένα εξ αυτών επιθετικό, και εκνευρίζεται, δείχνοντας τον εκνευρισμό του προς διαιτητές και αντιπάλους. Στις επόμενες διαδοχικές επιθέσεις ο Kerr φροντίζει να τον τροφοδοτήσει στο ζωγραφιστό για να παίξει με πλάτη και να σκοράρει, δείχνοντάς του με αυτόν τον τρόπο πως -και πόσο- τον υπολογίζει, αυτόματα ηρεμώντας τον.
Γενικά η ομάδα των Warriors δείχνει να ισορροπεί καλά μεταξύ των καταστάσεων “έχω την ηρεμία κάποιου που γνωρίζει τις δυνατότητές του, και πως αυτές είναι απεριόριστες” και “έχω τον θυμό του ισχυρού που πληγώθηκε και λοιδορήθηκε”. Και προς ώρας αυτό φαίνεται στο παιχνίδι τους.
Αλλαγές -ή μήπως όχι;- στο παιχνίδι τους
Η σημαντικότερη αλλαγή έχει να κάνει με το γεγονός πως όλη η ομάδα έχει επικεντρωθεί στην ομαλή ένταξη του Durant. Κι ενώ όλοι περίμεναν να υπάρχει γκρίνια αναφορικά με τα σουτ που θα έπρεπε να χάσουν ο Curry και ο Thompson για να βρει τα δικά του ο KD, η ομάδα ως τώρα δείχνει να μην έχει κανένα πρόβλημα να του δίνει προτεραιότητα επιθετικά, για να τον κάνει γρανάζι του μηχανισμού της. Είναι χαρακτηριστικές οι φάσεις που ο Curry τρέχει στον αιφνιδιασμό και, ενώ μας είχε συνηθίσει να σταματά και με άνεση να γράφει από τα οχτώ ή τα εννέα μέτρα, πλέον πρώτα αφιερώνει κλάσματα του δευτερολέπτου κοιτώντας δεξιά κι αριστερά, μην κι υπάρχει ελεύθερος ο Durant. Γενικά η ομάδα έχει εύλογα σαν προτεραιότητα την ένταξη Durant, κάτι που δείχνει και η αλλαγή του Curry, αν όχι σε pass-first, σίγουρα σε consider-to-pass PG ως τώρα στη σεζόν.
Και προφανώς τα σενάρια που βγήκαν για ενδεχόμενο trade του Thompson είναι ανάξια οποιασδήποτε βαρύτητας. Ο Thompson είναι ο παίχτης που το front office των Warriors, και ιδιαίτερα ο “logo” Jerry West αρνήθηκαν να δώσουν για τον Harden και για τον Love. Κι όσο κι αν τότε δεν υπήρχε Durant για να το σκεφτούν, θα ήταν η επιτομή του παραλογισμού να χαλάσεις την καλύτερη και ιδανικά αλληλοσυμπληρούμενη back-court της λίγκας για να αποκτήσεις λίγο μεγαλύτερο βάθος. Κυρίως γιατί ακόμα είναι τρομακτικά νωρίς στη σεζόν για να περιμένει κανείς να δουλεύει η ανανεωμένη μηχανή των Warriors σε φουλ ρυθμούς.
Μέρος των σεναρίων τροφοδοτήθηκε και από την κακή έναρξη του Thompson στη σεζόν, όπου στα πρώτα έξι παιχνίδια είχε μόλις 19,6% από το τρίποντο. Όπως, όμως, κι ο ίδιος δήλωσε, και τη σεζόν 2015-16 είχε ξεκινήσει άσχημα στα πρώτα 20 παιχνίδια και πως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. “Putting his money, where his mouth was”, o Thomspon στα παιχνίδια εφτά ως 13 της σεζόν 2016-17 ανέβασε το ποσοστό του από το τρίποντο πάνω από το 45%.
Και φαντάζομαι δεν χρειάζεται καμία αναφορά στο αν λείπει ή όχι ο Harrison Barnes από τους φετινούς Warriors. Όχι, ο καλύτερος παίχτης της χειρότερης ομάδας της λίγκας so far (σημείωση του editor: άουτς!) δεν λείπει από τη μηχανή των Warriors.
Τέλος, ένα σημαντικό στοιχείο που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι ως τώρα οι βασικοί των Warriors αγωνίζονται στα περσινά λεπτά τους, όλοι γύρω στα 33 λεπτά ανά αγώνα, με μόνο τον Durant να βρίσκεται κοντά ένα λεπτό παραπάνω από τους υπόλοιπους στο παρκέ, στα 35′ παρά, αλλά και πάλι κοντά δύο λεπτά ανά αγώνα λιγότερο από ό,τι αγωνιζόταν πέρσι στους Thunder.
Επίθεση
H επίθεση της ομάδας, όπως ήταν αναμενόμενο, βγάζει φωτιές. Διαθέτει την καλύτερη επίθεση της λίγκας με 116,8 πόντους ανά αγώνα, εφτά ολόκληρους πόντους πάνω από την δεύτερη καλύτερη του πρωταθλήματος ως τώρα, αυτή των Lakers (του πιο καλού μαθητή, Luke Walton) και με την μέση επιθετική παραγωγικότητα των ομάδων του ΝΒΑ ως τώρα στη σεζόν να είναι στους 103,6 πόντους ανά αγώνα. Ενώ, για να είναι πιο συγκρίσιμο το δείγμα, η μέση επιθετική παραγωγή των 15 καλύτερων επιθέσεων -μετά των Warriors- είναι μετά από 13-14 παιχνίδια στους 107 πόντους ανά αγώνα. Κοινώς, όσο κακή κι αν είναι η άμυνά τους, μπορούν να σκοράρουν περισσότερο από κάθε αντίπαλο.
Στο ματς με την Βοστόνη δε, οι Warriors έχασαν την ευκαιρία να ισοφαρίσουν ένα ρεκόρ που κρατάει από το 1992, των τεσσάρων συνεχόμενων αγώνων με πάνω από 125 πόντους, κάτι που φαίνεται πως είναι θέμα χρόνου, παρόλα αυτά, να συμβεί. Οι Warriors μόλις σε τέσσερα παιχνίδια δεν έχουν σκοράρει πάνω από 115 πόντους, τα δύο εξ αυτών ήταν στις ως τώρα ήττες της ομάδας. Παράλληλα, είναι πρώτοι σε eFG%, με 56,4% και τρίτοι σε pace με 100,2 κατοχές.
Και αυτό κάνει ακόμα εντυπωσιακότερο το παραπάνω αναφερθέν στοιχείο, του χρόνου που βρίσκονται στο παρκέ οι βασικοί της ομάδας, καθώς ο φετινός πάγκος των Warriors συνεισφέρει μόλις 27,2 ανά αγώνα, βρισκόμενος 28ος (τρίτος χειρότερος) στην σχετική κατάταξη.
Για την αντιμετώπιση της συγκεκριμένης κατάστασης ο Kerr ως τώρα επιλέγει, ειδικά στα ζυγά 12λεπτα, να σπάει τους τέσσερις αστέρες του σε δυάδες, συνδυάζοντας για εξάλεπτα τον Durant με τον Thompson και τον Curry με τον Green.
Επιθετικά Plays
Ενδιαφέρον έχουν και συγκεκριμένα plays των φετινών Warriors, που αξίζει να δούμε κάπως αναλυτικότερα, μιας και αποδεικνύονται ως τώρα άλυτοι γρίφοι για κάθε αντίπαλο προπονητή. Συγκεκριμένα:
- O Curry παίρνει στην κορυφή διπλό screen από τους δύο παίχτες, πλην Klay και Durant που βρίσκονται στο παρκέ, με τους δύο τελευταίους να βρίσκονται ακροβολισμένοι στις γωνίες. Αν δεν βγει ο αμυντικός του Curry ή του screener στον Curry, αυτός θα πάρει ανενόχλητος το σουτ τριών πόντων. Ενώ αν βγει κάποιος αμυντικός πάνω του, ο ίδιος ή ο screener που θα έχει τον μεγαλύτερο χώρο θα κόψει προς το καλάθι. Οι επιλογές; Ή ένα ελεύθερο lay up, ή αν έρθει βοήθεια από τις γωνίες αμαρκάριστο τρίποντο για Durant ή Thompson.
- Screen ψηλού σε Thompson στο elbow, με τον Thompson να διεισδύει προς το καλάθι και με τους Curry και KD στην εξωτερική πλευρά της διείσδυσής του. Αδύνατο να τους αφήσει η άμυνα για να κλείσει προς τον Thompson.
- Στα γνωστά κοψίματα του Curry στην base line, από το ένα corner three στο άλλο, ο ψηλός δίνει screen στο ζωγραφιστό. Αν η άμυνα δεν αλλάξει, ο Curry παίρνει ελεύθερος το τρίποντο. Αν αλλάξει “ταϊζεται” ο ψηλός που έχει βρεθεί με κοντύτερο αντίπαλο.
- Έχοντας δει αρκετά Warriors (όπως όλος ο κόσμος φαντάζομαι) την τελευταία τριετία δεν θυμάμαι να είχαν στο playbook τους τόσο συχνά το Figure-8 τις προηγούμενες σεζόν. Παρόλα αυτά, στα πρώτα παιχνίδια της σεζόν 2016-17 η συγκεκριμένη αλληλουχία πασών1)Που θεωρείται τόσο αναχρονιστική που θυμάμαι τον εαυτό μου με τον Μαυράκη να την χλευάζουμε ως τέτοια, όταν αποτελούσε ένα από τα βασικότερα plays της Εθνικής Ελλάδος υπό τον Γιαννάκη τη μαγική διετία του 2005-06. για να βγει miss match στον Durant o oποίος στη συνέχεια παίζει iso στο elbow.
- Η κατάσταση με τον Durant να παίζει iso στο elbow ανοίγει και τη δυνατότητα, λόγω του μάκρους του KD, να δίνει πάσες πάνω από τις γραμμές άμυνας. Έτσι είναι συχνό το φαινόμενο της τροφοδότησης του Thompson στην weak side, πάνω από την άμυνα του αντιπάλου που έχει κλείσει στο ζωγραφιστό.
- Δεν βλέπουμε σε συνεχόμενες φάσεις το σήμα κατατεθέν ball movement της ομάδας. Αυτό εμφανίζεται περισσότερο στα λεπτά που το second unit βρίσκεται στο παρκέ. Όταν οι superstars είναι στο παρκέ τα plays είναι γρήγορα, του ενός screen και των μία ως δύο πασών, plays που αποσκοπούν στην γρήγορη δημιουργίας κενού ή αδυναμίας της άμυνας με άμεση εκτέλεση.
Γενικά η εικόνα που από τώρα υπάρχει, στο πρώτο δείγμα του 16% (13 από τα 82 παιχνίδια) της αγωνιστικής σεζόν, είναι πως οι Warrios έχουν αρχίσει να μας επιδεικνύουν αυτό που και η θεωρία έλεγε: διαθέτουν όλων των ειδών τα επιθετικά όπλα για να αφήσουν τον αντίπαλο απλά να επιλέξει τον τρόπον που θα πεθάνει. Κι έχουν τέτοια επίθεση που μπορεί να πάει τόσο ψηλά το σκορ που να υπερκερνά και τα κενά που η άμυνά τους ως τώρα αφήνει.
Άμυνα
Και το λέμε αυτό γιατί είναι κάτι παραπάνω από εμφανές πως η άμυνά τους δεν έχει τίποτα από την λειτουργικότητα της προηγούμενης διετίας, όταν και ήταν η καλύτερη της λίγκας. Είναι εμφανές πως λείπει ένας ψηλός που δεν θα επιτρέπει το ζωγραφιστό των Warriors να είναι κέντρο διερχομένων. Όπως σωστά έγραψε πρόσφατα κι ο αδερφός Guru:
“Μέχρι στιγμής, το σύνολο του Kerr εμφανίζεται στο μέσον της κατάταξης σε defensive rating και στις τελευταίες θέσεις σε ό,τι αφορά την άμυνα γύρω από τη στεφάνη. Μιλάμε συγκεκριμένα για την στατιστική κατηγορία “less than 6 feet”, εκεί όπου οι αντίπαλοι τους σκοράρουν με το υψηλότατο ποσοστό του 62,2%. Tην ίδια στιγμή, οι Warriors δείχνουν να έχουν πρόβλημα να αμυνθούν πίσω από τη γραμμή του τριπόντου, εκεί όπου άλλωστε βγαίνει ο Green συχνά, και ακολουθεί επίσης ο Durant με τα τεράστια άκρα του ή ο Iguodala που μπορεί να μαρκάρει κοντούς.”2)Επικαιροποιημένο το ποσοστό του quοtation, as of Sunday 20.11.2016.
Και είναι εμφανές πως ο David West φαντάζει επί χάρτου ιδανικό ματσάρισμα για την ενεργητικότητά του Tristan Thompson στους Τελικούς του 2017, με τους αγκώνες του και το αμετακίνητο του κορμιού του να είναι το αντίβαρο της αθλητικότητας του PF/C των Cavs, αλλά τα χρόνια και τα πόδια έχουν βαρύνει για τον West, κι αυτό αναμένεται να φανεί σε μία σειρά άνω των πέντε αγώνων.
Παρόλα αυτά, για μία ομάδα με καινούρια τα 8/15 της, η άμυνα είναι περισσότερο θέμα χρόνου και χημείας, παρά θέμα ενός ψηλού. Άλλωστε, όσο σημαντικός κι αν ήταν ο Bogut (που ήταν και η απουσία του φάνηκε στα τρία παιχνίδια της ανατροπής των Cavs), αγωνιζόταν μόλις για 20,7 λεπτά ανά παιχνίδι στους Warriors του 73-9. Κι η άμυνα των Warriors δεν πονάει για 28 λεπτά που δεν έπαιζε ο Bogut, αλλά και για τα 48′. Το διάστημα από 26 Δεκέμβρη 2016 μέχρι 20 Γενάρη 2017 οι Warriors έχουν μόλις ένα εκτός έδρας παιχνίδι, κι αυτό στο κοντινό Sacramento, οπότε θα έχουν έναν μήνα χωρίς ταξίδια, αλλά με προπονήσεις στη βάση τους. Και τότε θα είναι που θα μπορεί να κριθεί κι η άμυνά τους, κατ’ εμέ, από τα τέλη Γενάρη κι ύστερα.
Συνεπώς, ναι θα ήταν ιδανικό αν οι Warriors μπορούσαν να ανταλλάξουν τρεις από τους Pachulia, McGee, Varejao και Jones για έναν αξιόπιστο rim protector και ικανοποιητικό screener σε pick’n’roll, με ειδικότητα να κόβει γρήγορα προς το καλάθι, με την απλή υποχρέωση να πιάσει τη λόμπα και να την καρφώσει στο καλάθι, αλλά μπορούμε να περιμένουμε ένα δίμηνο ακόμα για να πούμε με σιγουριά πως κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο, αλλά σε έλλειψη, στοιχείο από το roster των Warriors.
Ενδεχομένως μεγαλύτερη ανησυχία να πρέπει να προκαλεί ο Iguodala και η δικιά του κατάσταση, παρά κάτι άλλο. Ο Iggy έχει ήδη γράψει πάνω από 35.000 αγωνιστικά λεπτά σε κανονική διάρκεια και playoffs στο κορυφαίο επίπεδο, και στα 32 του πια δείχνει να έχει χάσει εκείνα τα κρίσιμα χιλιοστά του δευτερολέπτου που του επέτρεπαν να μαρκάρει κάθε καλύτερο αντίπαλο των Warriors. Αν ο Iguodala δεν μπορέσει να ανταπεξέλθει απέναντι στους Kawhi και LeBron επί δύο μήνες την άνοιξη, εκεί θα είναι το μεγαλύτερο αμυντικό πρόβλημα των Warriors.
Trade Machine
Θα ήταν ιδανική προσθήκη για το roster των “Πολεμιστών” ενός παίχτη τύπου Biyombo ή Henson, που πληροί ακριβώς τα χαρακτηριστικά που τους λείπουν: μακρά άκρα, καλός blocker/rim protector, που στην επίθεση δεν ζητάει πολλές μπάλες, αλλά αντίθετα είναι δυνατός screener με την δυνατότητα να ρολλάρει προς το καλάθι δυναμικά, ενώ μπορεί να “καθαρίζει” τις εύκολες φάσεις που θα υποδέχεται την μπάλα ακριβώς κάτω από το καλάθι, δυνατότητα που δεν φαίνεται καν αυτή να διαθέτουν οι φετινοί ψηλοί των Warriors.
Παρόλα αυτά στο σύγχρονο χρηματιστήριο αξιών των Cs της λίγκας ο Biyombo αποτιμάται στα $ 17 εκατ. ετησίως και ο Henson σχεδόν στα $ 12,3 εκατ., τιμές απαγορευτικές για τους Warriors.
Ενώ, παρά την ώρα που αφιερώσαμε στα γραφεία του Ball Hog με τον Μαυράκη, γνωστό σολίστα του ESPN Trade Machine, για να βγάλουμε κάποιο trade με φτηνότερες εναλλακτικές, όπως ο Ed Davis του Portland ή ο Brandan Wright του Memphis (ο οποίος επιπλέον μπήκε και πάλι χειρουργείο, χάνοντας τη δεύτερη διαδοχική σεζόν του), παίχτες με συμβόλαια στα $ 6,7 εκατ. και $ 5 εκατ. αντίστοιχα, πάλι δεν βρήκαμε τα κομμάτια και τις αξίες για να ισορροπήσει το ενδεχόμενο trade, καθώς οι Warriors είναι ήδη $ 5,5 εκατ. over the cap, αν και περίπου $13,5 κάτω από το luxury tax.
Με την κατάσταση, συνεπώς, έξοχα στριμωγμένη στα οικονομικά των “Πολεμιστών”, υπάρχουν κάποιες εναλλακτικές που είναι κάθε άλλο παρά ιδανικές, αλλά θα μπορούσαν ελαφρώς να βοηθήσουν. Πρώτη εξ αυτών θα ήταν, όπως έκανε και η Oklahoma πριν από αυτούς, να κοιτάξουν προς την ατελείωτη λίστα ψηλών της Philadelphia, και πιο συγκεκριμένα τον Richaun Holmes. Ο Holmes αποτελεί έναν πολύ καλό shot blocker και είναι εξαιρετικός στο να τελειώνει φάσεις ρολλάροντας δυνατά προς τη ρακέτα. Θα μπορούσε να αποκτηθεί με αντάλλαγμα τον εν δυνάμει καλύτερο από αυτόν παίκτη, Kevon Looney, και ένα pick δευτέρου γύρου, αλλά ο PF/C των Sixers παραμένει ένας πολύ κακός αμυντικός rebounder, που δεν θα διόρθωνε και αυτό το πρόβλημα των Warriors. Μια ακόμη εναλλακτική θα ήταν να απευθυνθούν στους Mavericks, που στην παρούσα τους κατάσταση διψάνε για νεαρά ταλέντα, και να ζητήσουν τον Salah Mejri, που εκτελεί αξιοπρεπώς τα λίγα που ζητάνε από τον center τους στο Golden State. Ναι, εκεί φθάσαμε να υποστηρίζουμε ότι ο μέχρι πρότινος τρίτος center της Real θα μπορούσε να αποτελέσει παίκτη-κλειδί για την επιστροφή του τίτλου στην Bay Area.
Μένουμε συνεπώς με την απορία γιατί δεν δόθηκε μία ευκαιρία στον Larry Sanders, που παρά τον “ιδιαίτερο” χαρακτήρα του, τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του ήταν ιδανικά για τις ανάγκες των Warriors. Κι αν ένας οργανισμός αποπνέει τέτοια υγεία που θα μπορούσε να εμπνεύσει και να ενσωματώσει ακόμα κι έναν τόσο ιδιαίτερο χαρακτήρα, αυτός ήταν ο οργανισμός των Warriors (ή των Cavs, όπου η τεράστια ηγετική προσωπικότητα του LeBron φροντίζει ώστε η απόλυτη ομαλότητα/επιθυμία του να ακολουθείται απαρέγκλιτα).
Συμπεράσματα
Τα συμπεράσματα είναι πως όσο κι αν τα memes, τόσο με τον Durant με την φανέλα των Spurs, των Lakers, ακόμα-ακόμα και με των Cubs, θα κάνουν την εμφάνισή τους μετά από κάθε ήττα, ή με κάθε τραβηγμένη αφορμή που θέλει να παίξει με το πνεύμα νικητή που ο KD διαθέτει, όσο και με την απώλεια του τίτλου μετά το προβάδισμα με 3-13)Η photo από τον αγώνα κόντρα στους Bucks στις 19.11.2016., τόσο απλά οι Warriors θα πεισμώνουν παραπάνω. Εξακολουθούν να είναι -στα χαρτιά- η πληρέστερη μπασκετική μηχανή που έχει εμφανιστεί σε παρκέ μπάσκετ στην Ιστορία, ενώ διαθέτει τα χαρακτηριστικά εκείνα ώστε να ενσωματώσει μέχρι το All Star break όλες εκείνες τις τροποποιήσεις που απαιτούνται μετά το KD upgrade. Συνεπώς, τα μέχρι στιγμής πρώτα δείγματα μόνο ως θετικά αποτυπώνονται. Το επιθετικό ταλέντο που ξεχειλίζει στην ομάδα έχει ήδη κάνει την εμφάνισή του, το team spirit είναι as high as usual, ενώ οι όποιες αμυντικές προσαρμογές απαιτούνται θα κριθούν εν ευθέτω χρόνο. Ως τότε απλά απολαμβάνουμε αυτό που καταθέτουν μέσα στο παρκέ.
Nicolas Radicopoulos
Latest posts by Nicolas Radicopoulos (see all)
- Farewell to Arms 2019: #2 Golden State Warriors - June 17, 2019
- Farewell to Arms 2019: #3 Milwaukee Bucks - June 16, 2019
- BallHog’s NBA Finals 2019 Walkaround Game #6: “Dynasty Down; All Hail the New King from the North” - June 14, 2019
- Farewell to Arms 2019: #12 San Antonio Spurs - June 10, 2019
- Farewell to Arms 2019: #21 Minnesota Timberwolves - June 2, 2019
| ↑1 | Που θεωρείται τόσο αναχρονιστική που θυμάμαι τον εαυτό μου με τον Μαυράκη να την χλευάζουμε ως τέτοια, όταν αποτελούσε ένα από τα βασικότερα plays της Εθνικής Ελλάδος υπό τον Γιαννάκη τη μαγική διετία του 2005-06. |
|---|---|
| ↑2 | Επικαιροποιημένο το ποσοστό του quοtation, as of Sunday 20.11.2016. |
| ↑3 | Η photo από τον αγώνα κόντρα στους Bucks στις 19.11.2016. |
: οι Golden State Warriors){kind=link}