Στην Philadelphia επικρατεί μια ευφορία. Το Miami κερδίζει. Ο Dekker ντύνεται δολοφόνος για μια βραδιά, και ο Steven Adams είναι ένας underrated center που έχει στιγμές Marc Gasol. Ίσως να φτάνει -τελικά- το τέλος του κόσμου.
Η… Φίλη
Έρευνες έχουν δείξει πως οι μεγάλες ομάδες χτίζονται πάνω στην άμυνα και η κοινή λογική (που δεν είναι ούτε κοινή, ούτε λογική) θεωρεί έναν center φόβητρο τον ακρογωνιαίο λίθο του εκκολαπτόμενου contender. Αν τα παραπάνω ισχύουν, τότε οι Sixers βρίσκονται σε πολύ καλό δρόμο.
Μπορεί να έχουν το χειρότερο offensive rating στο NBA, σύμφωνα με το επίσημα στατιστικά της λίγκας, αλλά έχουν ανέλθει στο top-10 στην άμυνα, ακολουθώντας ένα μονοπάτι ασυνήθιστο για ομάδα σε rebuilding mode, όπως δείχνουν τα παραδείγματα των Lakers ή των Nuggets. Η παρουσία του Joel Embiid, το μάκρος των Covington και Noel, και το all-around solid αμυντικό παιχνίδι του Saric, πλαισιωμένο από έναν αριθμό ζιζανίων στην περιφέρεια (ο McConnell δεν παίρνει ρεπό ποτέ και ο Henderson είναι αθόρυβα θετικός) φτιάχνουν ένα σύνολο που αποδιοργανώνει τους αντιπάλους, οι οποίοι ακόμα φέρονται σαν να μιλάμε για τους θλιβερούς Sixers της τελευταίας τριετίας, ανήμπορους και στις δύο πλευρές του παρκέ.
Μπορούμε να χαθούμε στα advanced stats του NBA για να υποστηρίξουμε το impact του Joel Embiid στην άμυνα των Sixers, αλλά μια εικόνα παράσχει την πιο… γλαφυρή εικόνα:
Την ίδια στιγμή, τα καΐδια του reddit1)Ο χαρακτηρισμός με όλο το συναίσθημα αδελφικότητας και affection που μπορεί να λάβει. έχουν σταχυολογήσει ενδιαφέροντα στατιστικά κομμάτια για να ποσοτικοποιήσουν τη βελτίωση της Philly:
- Μέχρι την Πέμπτη 19/1 οι Sixers βρίσκονταν στο +68 με τον JoJo στο παρκέ και το -292 χωρίς αυτόν.
- Στη Δύση το ρεκόρ τους θα βρισκόταν μόλις τρία παιχνίδια πίσω από την όγδοη θέση
- Ο Embiid γράφει όντως Ιστορία
Ως και στα σκοτεινότερα βάθη του tanking διακρίναμε την προσπάθεια του Brett Brown να παίξει μπάσκετ με πιεστική άμυνα και κατά το δυνατόν γρήγορες επιθέσεις. Το πρώτο κομμάτι το πετυχαίνει ήδη, στο δεύτερο, λόγω υλικού, έχει πατήσει λίγο φρένο για να βολέψει τη σωρεία ποιοτικών ψηλών που κληρονόμησε, και κοουτσάρει με περισσότερη ένταση παρά ποτέ.
Σε όλα αυτά προσθέστε ότι μετά το all-star game αναμένεται να επιστρέψει και ο Ben Simmons, και ξαφνικά, το έρεβος που είχε βυθιστεί η Philadelphia μοιάζει με κακό όνειρο που μας υπενθυμίζει πόσο λίγο απέχει η αγωνιστική ευημερία από τον βούρκο και πόσο αρκεί μια σπίθα για το ξεκίνημα της νέας εποχής.
Το Ρόδο
Μπορεί οι Knicks να μην είναι super-team, όπως είχε ο ίδιος ισχυριστεί προκαλώντας τη θυμηδία, αλλά o Rose βγάζει μια σελίδα από τα υπερηρωικά comics, αυτή που ο ήρωας εξαφανίζεται για να επιστρέψει ισχυρότερος την πιο σκοτεινή ώρα για την ομάδα του.
Since disappearing before a game, Derrick Rose has averaged 21.2ppg, 4.8 apg, 4.4 rpg, shooting 54% from the field, and 80% from the line in the past five games.
byu/bootum innba
Αν και για να σταματήσουν την κατηφόρα των έξι συνεχόμενων ηττών, οι Knicks χρειάστηκαν το championship pedigree του Willy Hernangomez και τη διάθεση του Justin Holiday, που μπήκαν στο δεύτερο δωδεκάλεπτο με την ομάδα τους να βρίσκεται ισοπεδωμένη, και ανέτρεψαν το momentum, χαρίζοντας μια τόσο κρίσιμη νίκη μέσα στην έδρα των άμεσων ανταγωνιστών τους για τον τίτλο της πιο απογοητευτικής ομάδας, εκείνη των Pacers.
Φυσικά, αυτό είναι απλά ένα διάλειμμα στο δράμα που θα συνεχιστεί, αλλά με τον αγώνα στην κόψη του ξυραφιού, το βίντεο που έδειχνε τις γκριμάτσες πόνου του Carmelo μετά από τις απανωτές ήττες στο buzzer, μου προκάλεσε μια δόση συμπάθειας για την ομάδα του James Dolan, γνωστού υποστηρικτή του Trump.
Το Miami που “κερδάει” (για κάποιο λόγο)
Μετά από ένα διάστημα από τα Χριστούγεννα και έπειτα, κατά το οποίο είχαν ρεκόρ 1-10, οι Heat αυτή την εβδομάδα πήραν δύο αποφάσεις:
α. Να δώσουν συμβόλαιο στον Okaro White (στις 17/1)
β. Να αρχίσουν να κερδίζουν
Έτσι έβγαλαν από το καπέλο ένα σερί 3-0 , με τον Okaro να τους κρατάει αήττητους. Κι ας μην σκόραρε – σκόραραν αντ’ αυτού Dragic και Waiters.
Αλλά, ο Okaro έχει προλάβει να αποκτήσει ξεκάθαρο ρόλο στην ομάδα του Eric Spoelstra, αντικαθιστώντας τον Justise Winslow στον ρόλο του forward/αμυντικού πασπαρτού που μπαίνει να μαρκάρει τον σπουδαίο σκόρερ της αντίπαλης ομάδας (βλ. Durant, Kevin) και επιπλέον επιτελεί τον ρόλο “faux center” στις πεντάδες μέγιστης αμυντικής ευελιξίας, που αλλάζουν σε όλα τα screens και ο Spoelstra χρησιμοποίησε σαν αντίδοτο στην “Death Line-Up”, περνώντας τον White στη θέση του Whiteside, μόλις είδε πως οι Warriors χαμήλωσαν το σχήμα τους στα τελευταίο λεπτά του αγώνα.
Σημαντικότατη σημείωση: Όχι απλά ο Whiteside δεν είναι DPOY, αλλά είναι στον πάγκο όταν η ομάδα του θέλει να παίξει άμυνα. Κι αυτό τα λέει όλα.
Mini-LeBron Edition
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί το παρατσούκλι του Eric Bledsoe είναι το “Mini-LeBron”; Γιατί είναι ίσως ο πιο κοντός παίχτης (1,85) με τόσο dominant-all around παρουσία στο παιχνίδι του, ένας “Mr. Everything μικρού μεγέθους”. Και αν υπήρχαν αμφιβολίες για την κατάστασή του, μετά τον περσινό τραυματισμό του που τον άφησε εκτός για μισή σεζόν, η εβδομάδα αυτή ήρθε για να κάνει και τον τελευταίο άπιστο να σωπάσει. Οι ορέξεις του 27χρονου φάνηκαν από την προηγούμενη Δευτέρα, όταν και αποφάσισε να φορτώσει την άμυνα της Utah με 31 πόντους. Για όσους απορείτε γιατί δίνουμε βάση σε αυτό: οι Jazz είναι η καλύτερη άμυνα -αυτήν την στιγμή- στο NBA, δεχόμενοι 95,3 πόντους ανά παιχνίδι, κάτι που κάνει την επίδοση του Bledsoe ακόμα πιο εντυπωσιακή. Κερασάκι, το 55,3% (11/20 FG) που σούταρε στο ματς αυτό. Δυστυχώς για τον ίδιο και τους Suns, η απόδοση αυτή δεν συνδυάστηκε με νίκη. Ιδού το δείγμα:
Δεν άφησε παραπονεμένους ούτε τους Cavaliers, ούτε τους Knicks (ok, το κουφάρι των Knicks) όμως. 45 πόντους τους φόρτωσε συνολικά, 16 assists μοίρασε, τέσσερα κλεψίματα είχε και κόντρα στους δεύτερους μάλιστα πήρε και τη νίκη. Το αριστούργημά του, όμως, ήταν αυτό που έκανε τα ξημερώματα της Δευτέρας, απέναντι στους Raptors. Δεν είναι μόνο οι 40 πόντοι που έβαλε (ρεκόρ καριέρας) και οι 13 assists. Είναι ότι είχε 11/17 σουτ, 4/7 τρίποντα και 14/14 (ναι 14/14) βολές, βοηθώντας την ομάδα του να πάρει μια νίκη-έκπληξη κόντρα σε μια καλύτερη ομάδα. Επιπλέον, αυτό το double-double είχε και ιστορική σημασία, μιας και είχαμε να δούμε ανάλογη επίδοση από κάποιον παίχτη των Suns από το 2006 και τον Steve Nash!
Και επειδή οι θεοί του μπάσκετ έχουν μάτια και βλέπουν, ένας εξ αυτών δεν άφησε την εμφάνιση αυτή ασχολίαστη στο Twitter. Still doubt?
40 ball I see you @EBled2
— John Jenkins (@JohnnyCashVU23) 23 January 2017
Ο αφανείς Māori(ς)
O Russell Westbrook μπορεί να σκοράρει τα δύο τελευταία καλάθια, μεταξύ των οποίων το νικητήριο σουτ στο ένα δευτερόλεπτο πριν το φινάλε, αλλά στα μετόπισθεν νομίζει πως είναι η Μέδουσα, κι αντί να βγει στη βοήθεια στο ξεμαρκάριστο τρίποντο του Hayward, αποφασίζει να επιχειρήσει να τον παγώσει με το βλέμμα του. Δίχως επιτυχία.
Το γεγονός ότι ο Snyder σχεδίασε όλη την επίθεση με αυτή τη βεβαιότητα δείχνει πως τα αμυντικά lapsus του -πιθανότατα εξουθενωμένου- Russ είναι η αχίλλειο πτέρνα της άμυνας της Oklahoma, πέρα της ύπαρξης του Kanter. Η επίθεση των Thunder, εκτός του Westbrook, είναι το αχίλλειο σώμα της, όπως θα έλεγε κι ο Woody Allen.
O Steven Adams όμως – και πείτε ό,τι θέλετε για το trade του Harden- είναι μια ακόμη υπενθύμιση πως ο Sam Presti ξέρει να ντραφτάρει και παράλληλα, ο πραγματικός MVP του φινάλε, στη νίκη των Thunder επί των Jazz που μέχρι πριν λίγες ώρες είχαν το καλύτερο ρεκόρ του ΝΒΑ στο clutch time.
Το τελευταίο λεπτό του Νεοζηλανδού ήταν μεγαλειώδες, που θα είναι αμαρτία να κρυφτεί πίσω από την εντυπωσιακή εμφάνιση του συμπαίκτη του, ο οποίος είναι τόσο εκθαμβωτικός που αδίκως τον έχει αφήσει στη σκιά του.
Με τους Jazz να έχουν την κατοχή ένα λεπτό πριν τη λήξη και τον Burks (μας είχες λείψει, ειλικρινά) να βρίσκει για πολλοστή φορά σε εκείνο το παιχνίδι διάδρομο προς τη ρακέτα, ο Adams έρχεται σαν βοήθεια αποτρέποντας το εύκολο καλάθι του Favors και καλπάζει στο ανοιχτό γήπεδο για να τελειώσει τον αιφνιδιασμό με κάρφωμα.
Στην αμέσως επόμενη επίθεση της ομάδας του, εκμεταλλεύεται την αλλαγή μετά το p’n’r, παίρνει το επιθετικό rebound πέφτοντας κάτω, εν είδει wide receiver στο NFL, επιτρέποντας στον Westbrook να ανεβάσει τη διαφορά στους τρεις πόντους.
Και μετά την ισοφάριση του Hayward, προσέξτε τον Russ να μιμείται άγαλμα στη Διονυσίου Αεροπαγίτου, ο Adams κάνει το υπέροχο σκριν/επιθετικό φάουλ στη σέντρα για να δώσει αρκετό χώρο στον Westbrook, και μετά αρκεί η ανάμνηση του επιθετικού rebound στην προηγούμενη φάση για να κρατήσει τον Gobert κοντά στη ρακέτα, δίνοντας άπλετο χώρο στον point Godzilla για να χαρίσει τη νίκη στην ομάδα του.
Συγχαρητήρια κύριε Adams μόλις κερδίσατε το βραβείο Marc Gasol για τον υποτιμημένο clutch παικταρά του μήνα.
Ενότητα “Συστατικά“
Weirdest Statline
Κάθε χρόνο θα βρεθεί και ένας «άμπαλος» πλην φιλότιμος παίκτης που θα μαζέψει μίνιμουμ 15 rebounds δίχως παράλληλα να σκοράρει πόντο. Πέρυσι ήταν ο Tristan Thompson, πρόπερσι ο Bismack Biyombo, πριν τρία χρόνια είχαμε Reggie Evans και Kendrick Perkins, και πριν τέσσερα Omer Asik και Dominic McGuire (τον θυμάστε αυτόν; Έπαιζε στους Warriors και ήταν ο Draymond Green, αλλά δίχως την μπασκετοσύνη). Αλλά απέναντι στην frontline των Suns, που αποτελείται από παίκτες που, είτε που βρίσκονται μετά τη δύση της καριέρας τους, είτε από παίκτες που το λαμπρό τους μέλλον δεν έχει καν ξημερώσει, ο Joakim Noah το κατόρθωσε μέσα σε μόλις 20 λεπτά, επίδοση που είχε πιάσει σε τόσο λίγο χρόνο μονάχα ο Dennis Rodman το μακρινό ’91.
Random Career Highs
Ο Kyle Lowry και το συγκινητικό shot chart του2)via Reddit, απουσίαζαν την Τρίτη (17/1) το βράδυ από το παιχνίδι κόντρα στους Nets. Αυτό έδωσε την ευκαιρία στον back-up extraordinaire Cory Joseph να γράψει τα πρώτα του φετινά χιλιόμετρα ως starter. Διάγοντας μια ως τώρα παντελώς αθόρυβη σεζόν, η οποία είναι η καλύτερη της καριέρας του στατιστικά, αλλά με τον χρόνο συμμετοχής του μειωμένο σε σχέση με πέρσι3)Εντυπωσιακά οι Raptors είναι στο 16-3 όταν παίζει πάνω από τον μέσο όρο των 22,5 λεπτών και 10-10 όταν παίζει τόσο η λιγότερο., ο Joseph μπήκε και διέλυσε το προηγούμενο career high του που ήταν 20 πόντοι κι ο Brook Lopez διέλυσε την οδοντοστοιχία του σε μια πράξη αγκωνιώδους εκδίκησης.
Είναι εντυπωσιακό το πόσο έχει ξεθωριάσει πάνω του στυλιστικά ο Tony Parker.
Back-up του συνήθους back-up έγινε ο Fred VanVleet (καμία σχέση ελπίζω με τον James Van Vleet, στο όνομα του οποίου στην Καστοριά στήθηκε ανδριάντας και ονομάστηκε πλατεία, σε μια καταπληκτική ένδειξη δουλοπρέπειας ή αποπροσανατολισμένου πατριωτισμού) ο οποίος σκόραρε διψήφιο αριθμό πόντων στο δεύτερο παιχνίδι που πήρε πάνω από 20′.
Δυτικότερα, ο Ivica Zubac πέτυχε το πρώτο double-double της καριέρας του, απέναντι στον Nikola Jokic.
Speaking of whom: Σταμάτα βρε διάολε!
To New Year’s Resolution των Cavaliers πρέπει να ήταν να μην παίξουν άμυνα με το νέο έτος. Ταξιδεύοντας στη Νέα Ορλεάνη βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους Pelicans, την τελευταία ομάδα που κράτησαν κάτω από τους εκατό πόντους, την επομένη της Πρωτοχρονιάς. Ο Jrue Holiday, ξεχασμένος λόγω τραυματισμών, μπορεί να σκοράρει εύκολα απέναντι σε αμυντικούς όπως ο Kyrie, και είχε όντως 33 πόντους και 10 assists. Bέβαια και ο Irving έβαλε με την σειρά του 49 πόντους, αλλά την παράσταση έκλεψε ο Terrence Jones που εκμεταλλεύτηκε την απουσία του Anthony Davis στο έπακρο.
36 πόντοι, 11 rebounds και τρία κοψίματα από τον έξοχα ταλαντούχο T-Jones, ο οποίος -για κάποιο λόγο- μου θυμίζει τον Walter Berry. Όχι μόνο γιατί είναι αριστερόχειρας και έχει αυτά τα στραβά τελειώματα κοντά στο καλάθι, αλλά κυρίως το φαινομενικά ράθυμο στυλ, που είναι απλά η έκφραση του εσωτερικού ρυθμού του. Ο Jones παίρνει τον χρόνο του να επιτεθεί, παίζει σε διαφορετική ταχύτητα από τους άλλους παίκτες και, αν ο αμυντικός είναι συνηθισμένος σε ένα λίγο διαφορετικό στυλ, βγαίνει εύκολα εκτός ισορροπίας. Προσθέτουμε και μερικές φαντεζί ντρίμπλες από το πουθενά και έχουμε έναν αναπάντεχο σκόρερ. Που είναι και εξαιρετικός rim protector.
From out of Nowhere4)Μόλις παρατήρησα ότι οι Five Finger Death Punch έχουν βγάλει cover του κομματιού, το οποίο συναγωνίζεται ανοιχτά το Sound of Silence των Nevermore για τον τίτλο του χειρότερο non ironic cover ever
Αυτός ο τόσο ωραίος guard, η καλοκαιρινή κλοπή των Spurs, o Dejounte5)αλήθεια τώρα; Murray, στην πρώτη του ευκαιρία να παίξει πάνω από 20 λεπτά φόρτωσε το καλάθι των Nuggets με 24 πόντους απαράμιλλου στυλ.
Triple Dekker6)ναι, το είπαν!
Ή αλλιώς, η νύχτα που ο Gasol αποφάσισε να μην ασχοληθεί.
Chucker of the Week
O “ολόκαυτος” φέτος Eric Gordon, που διαξιφίζεται με τον Steph Curry για τα περισσότερα τρίποντα στη χρονιά, έπεσε θύμα κάποιου ξορκιού του Rodney McGruder (ίσως έτσι εξηγούνται τα λεπτά που παίρνει) και είχε 3/17 σουτ με 1/10 τρίποντα, στην ήττα των Rockets από τους Heat. Στο ίδιο παιχνίδι ο James Harden σημείωσε το τέταρτο 40/10/10 του για φέτος.
The Boston Celtics set a franchise record for least turnovers in a game with 3. They lose to the Knicks 117-106.
byu/Morezingis innba
Σφηνάκια
Bebe shooting threes? That’s a stretch…
Ο νόμος της αδράνειας feat. Jared Sullinger…
Welcome to the NBA, Marshall Plumlee…
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
| ↑1 | Ο χαρακτηρισμός με όλο το συναίσθημα αδελφικότητας και affection που μπορεί να λάβει. |
|---|---|
| ↑2 | via Reddit |
| ↑3 | Εντυπωσιακά οι Raptors είναι στο 16-3 όταν παίζει πάνω από τον μέσο όρο των 22,5 λεπτών και 10-10 όταν παίζει τόσο η λιγότερο. |
| ↑4 | Μόλις παρατήρησα ότι οι Five Finger Death Punch έχουν βγάλει cover του κομματιού, το οποίο συναγωνίζεται ανοιχτά το Sound of Silence των Nevermore για τον τίτλο του χειρότερο non ironic cover ever |
| ↑5 | αλήθεια τώρα; |
| ↑6 | ναι, το είπαν! |
επιασα τον εαυτο μου να γελαει καμια 10αρια φορες διαβαζοντας το 😀
Για καποιο λογο νομιζω οτι το πρωταθλημα φετος ειναι πιο ενδιαφέρον σε σασπένς και θεαμα απ το περσινό και ελπίζω να εχουμε εξίσου ωραια play offs.