Κοσμοϊστορικά γεγονότα στον γαλαξία του NBA. Οι σαραντάρες ισούνται με δύο εικοσάρες. Ο Larry Sanders ξεσκονίζει τα γυαλιά του από τις στάχτες και ετοιμάζεται να ξαναφορέσει σορτσάκι κι αμάνικο. Ο Ricky Rubio πιάνει το μαγικό 40% FG και κάνει franchise records, κάνοντας τα μεταγραφικά σενάρια να μοιάζουν με ηλιθιότητες.
Who we thought they were
Ο Tim Duncan αποχώρησε. Ο Manu είναι 40. Ο Parker έχει τη μέση του πατέρα σου μετά από μετακόμιση. Εσχάτως είναι νοκ άουτ και ο LaMarcus, ενώ ο Gasol τώρα ξαναβρίσκει σιγά-σιγά τα πατήματά του μετά τον τραυματισμό. Και οι Spurs συνολικά;
Οι Spurs συνολικά έχουν ήδη πιάσει τις 50 νίκες για περίπου 90η συνεχή σεζόν, και πάνε ολοταχώς για τις 60. Έπιασαν τους Dubs στην πρώτη θέση, και τεστάρουν τα αντανακλαστικά τους, τόσο σε ό,τι αφορά τις αντιδράσεις τους σε κλειστά παιχνίδια, όσο και το βάθος του πάγκου τους. Απέναντι στους Sacramento Kings βρέθηκαν μέχρι και το -28, και χρειάστηκαν την μόλις τρίτη φορά στην καριέρα του Patty Mills που μοιράζει διψήφιο αριθμό assists, καθώς και ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του Manu Ginobili την τελευταία διετία.
Ο τρόπος τους βασίζεται σε όσα ο Gregg Popovich εφαρμόζει κοντά μια εικοσαετία τώρα, και πάντα με την πινελιά που διαχωρίζει το Spurs game από τα trends της λίγκας (και μένει να δούμε αν θα ξανααποτελέσει οδηγό για τους υπόλοιπους, πράγμα που φαίνεται δύσκολο). Οι Spurs είναι εκνευριστικά αποτελεσματικοί μέσα από το ball movement τους, όντας η καλύτερη ομάδα του NBA σε spot-up shots (και στο top-5 σε προσπάθειες – τα στατιστικά από το stats.nba.com). Δεν σουτάρουν πολλά τρίποντα, αλλά είναι οι πιο εύστοχοι σε αυτά, και παραδοσιακά τα Spurs corner threes είναι κάτι σαν πέναλτι, με το ποσοστό τους να αγγίζει το 43%. Είναι ανάμεσα στους κορυφαίους και σε αποτελεσματικότητα κοντά στο καλάθι, ακόμα κι αν δεν έχουν ένα χαρακτηριστικό pick and roll δίδυμο όπως συνήθως, αλλά το εντυπωσιακό είναι ο τρόπος με τον οποίο εκπλήσσουν τις αντίπαλες άμυνες χρησιμοποιώντας αιρετικά την αναθεματισμένη μέση απόσταση. Οι παίκτες του Popovich βρίσκουν περίπου το 1/5 των πόντων τους (19,6%) από εκεί, εκτελώντας περίπου 25 φορές ανά παιχνίδι. Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους ο μέσος όρος της λίγκας παίζει περίπου στο 14-15%, ενώ Nets και Rockets βρίσκονται κάτω από το 10%. Το ζήτημα είναι, όμως, πως ενώ για τους περισσότερους το σουτ μέσης απόστασης είναι τραγούδι των Papa Roach, για τον Popovich είναι άλλη μια πτυχή του προβλήματος που θέτει στις αντίπαλες άμυνες.
Φυσικά δύο σταθερές παραμένουν τέτοιες.
α. Οι Spurs έχουν την καλύτερη άμυνα του NBA ανεξαρτήτως προσωπικού.
β. Ο πάγκος τους είναι μακράν ο αποτελεσματικότερος του NBA. Το net rating των αναπληρωματικών του San Antonio είναι στο +10,4, πέντε πόντους καλύτερο από το αντίστοιχο δεύτερο των Warriors, και αγωνίζεται περίπου 20 λεπτά ανά αγώνα. Γύρω στους στο top-5 σε χρόνο συμμετοχής βρίσκονται οι Nets, οι Lakers, οι Sixers και οι Kings, και με εξαίρεση τους Grizzlies, που έχουν τον κατ’ όνομα μόνο starter Parsons, η επόμενη ομάδα με θετικό ρεκόρ είναι η Oklahoma στη 14η θέση σε χρόνο συμμετοχής. Ενώ λοιπόν οι ανταγωνιστές τους προσπαθούν να επιβιώσουν όσο παίζει ο πάγκος τους, χτίζοντας προβαδίσματα με τους βασικούς και τεστάροντας πόσο μπορούν να τους ξεκουράσουν, ο Popovich έχει την ευχέρεια να μοιράζει τον χρόνο συμμετοχής κατά το δοκούν, καθώς ο πάγκος του μπορεί να συνεχίσει τη δουλειά των βασικών χωρίς η ομάδα να χάσει τον βηματισμό της.
Σε άλλα νέα, οι Spurs έχουν ρεκόρ 10-1 μετά το All-Star break, ενώ οι Warriors έχουν 5-5 και οι Cavaliers 4-6.
#FreeIanClark
Στο εκτός έδρας παιχνίδι απέναντι στους San Antonio Spurs, ο Steve Kerr επέλεξε να ξεκουράσει τους υγιείς βασικούς του κάνοντας ένα Popovich στον Popovich και στερώντας μας την ευκαιρία να δούμε το δεύτερο πιο ενδιαφέρον παιχνίδι του υπολοίπου της regular season1)Το πιο ενδιαφέρον θα είναι η επόμενη αναμέτρηση των δύο ομάδων, επίσης στο San Antonio, όπου και ενδεχομένως θα κριθεί η πρώτη θέση της λίγκας.. Ενδεχομένως το τρικ να έγινε για να μην βάλει στους παίκτες του το ζιζάνιο της αμφιβολίας σε περίπτωση μιας αρκετά πιθανής ήττας (οι Spurs είναι οι μόνοι που διατηρούν winning record απέναντι στο Golden State την εποχή της κυριαρχίας των τελευταίων). Με την κίνησή του αυτή πάντως, αποδεχόταν τον κίνδυνο της απώλειας της πρώτης θέσης στην κανονική περίοδο, καθώς η ήττα σηματοδότησε την ουσιαστική ισοβαθμία των δύο ομάδων στην κορυφή της Δύσης. Οι Spurs, οι οποίοι με τη σειρά τους κατέβηκαν χωρίς τον τραυματία Parker, τον LaMarcus που είναι εκτός αγωνιστικής δράσης λόγω καρδιακής αρρυθμίας, και τον Kawhi Leonard μετά τον τραυματισμό του στο κεφάλι στο προηγούμενο παιχνίδι με τους Wizards, κέρδισαν εύκολα, με τον Patty Mills και τον Kyle Anderson να δείχνουν τον δρόμο, και τον Bryn Forbes να παίζει 25 λεπτά.
Ο μόνος ο οποίος στάθηκε όρθιος απέναντι στο τσουνάμι των Spurs role players, κάνοντας ένα καταπληκτικό παιχνίδι με 15/21 σουτ και career-high 36 πόντων, ήταν ο Ian Clark.
Στον αντίποδα, o Patrick McCaw δεν άδραξε την ευκαιρία του να λάμψει στην έρημο της περιφέρειας των Dubs, και το 0/12 του δίνει με μεγαλοπρεπή άνεση τον τίτλο του chucker of the week πριν καν φτάσουμε στη σχετική ενότητα.
Εβδομαδιαίος Jokic
Όταν το όνειρο της συμμετοχής των Bulls στα playoffs έσκασε σαν φούσκα
Ο καθένας θα ήθελε να δει τον Jimmy Butler σε beast mode στα playoffs και vintage Wade εμφανίσεις στο United Center, ωστόσο αυτό δεν θα συμβεί, καθώς οι Bulls αυτή την στιγμή είναι μια χορογραφημένη μιζέρια. Η αγωνιώδης προσπάθειά τους να κρατηθούν στην όγδοη θέση την προηγούμενη βδομάδα, έδωσε τη θέση της σε μια καρτουνίστικη καταβαράθρωση που άφησε το αποτύπωμά τους στο έδαφος σαν το Coyote σε μια από τις αποτυχημένες του προσπάθειες να πιάσει και να φάει τον Road Runner.
Η πρόσκρουση στο έδαφος ήταν η επίσκεψη των Houston Rockets στο United Center. Μετά από περίπου ένα εικοσάλεπτο παιχνιδιού το Chicago βρισκόταν μπροστά στο σκορ με 47-49 και έδειχνε πως ίσως μπορεί να ξαναπάρει ύψος την τελευταία στιγμή και να μην επιτρέψει στο ανερχόμενο Milwaukee να πάρει τη θέση του. Δέκα λεπτά αργότερα, το 47-49 είχε γίνει 80-51 και οι Bulls έψαχναν τα κόκκαλά τους στο σύννεφο σκόνης της συντριβής τους.
Το επόμενο παιχνίδι, την Κυριακή απέναντι στους Boston Celtics, αποτέλεσε το πιστοποιητικό θανάτου της ελπίδας στο Illinois. Όπως θα δούμε και πιο κάτω, οι Bulls σκόραραν εννέα πόντους με 3/27 σουτ στα πρώτα 14 λεπτά του παιχνιδιού, σε ένα δίχως προηγούμενο ή σύνεση οικοδομικό οργασμό. Ο Avery Bradley θα μπορούσε να πάρει τα αμυντικά highlights του αγώνα για να γεμίσει το portfolio του αιτούμενος το βραβείο του αμυντικού της χρονιάς, επιτιθέμενος σαν οχιά στους ασταθείς PGs του Chicago και κάνοντας ένα καταπληκτικό statement block στον Jimmy Butler. Το τελικό 100-80 είναι φοβερά κολακευτικό για την εικόνα των Chicago Bulls στο παιχνίδι.
On a final sidenote, έχω πραγματικά πολύ μεγάλη απορία για το ποια είναι η καριέρα του Rajon Rondo από εδώ και έπειτα2)Οκ, ίσως υπερβάλλω σε κάθε λέξη αυτού του κομματιού, αλλά συγχωρέστε με, αυτό που βιώσαμε ήταν πραγματικά εκτρωματικό….
Εδώ που μιλάμε για τους Bucks
Ακολουθώντας τη λαϊκή απαίτηση των πολυπληθών θαυμαστών της στήλης, αποφάσισα να παρακολουθήσω τους -εσχάτως καυτούς- Bucks και να γράψω για την ανάκαμψή τους, με τον Middleton σιγά-σιγά να βρίσκει τα πατήματά του. Το παιχνίδι που αποφάσισα να παρακολουθήσω ήταν η επίσκεψή τους στο Memphis, το οποίο θα κατέβαινε χωρίς τον Chandler Parsons. Οι Grizzlies είχαν στην πλάτη τους πέντε συνεχόμενες ήττες, και οι Bucks έξι νίκες, αήττητοι με τον Middleton στην πεντάδα τους.
Ήμουν έτοιμος να παρακολουθήσω την -βελτιωμένη στα τελευταία παιχνίδια- άμυνά τους, που τους ξανακάνει winning team, και τον Khris Middleton να λειτουργεί σαν αθόρυβος defensive stopper, χρησιμοποιώντας τα χέρια του στην άμυνα και κάνοντας deflections with the best of them. Αυτά μου είχαν πει να παρατηρήσω. Δεν τα κατάφερα, ομολογώ, γιατί ο Vince Carter μπούκαρε και ξεκίνησε με δύο assists και ένα τρίποντο, τιμωρώντας σαν τους Bucks σαν έμπειρος μποξέρ. Χωρίς να κινείται με την ταχύτητα του παρελθόντος, η αυτοπεποίθησή του έβγαζε από το πρώτο καλάθι κάτι από τον ηλεκτρισμό των ημερών της Vinsanity, και στο ημίχρονο είχε ένα 16/4/2/2 με 4/4 τρίποντα και ένα ανάποδο κάρφωμα.
Τελείωσε το πρώτο του παιχνίδι ως starter φέτος με 24 πόντους, όντας απόλυτα εύστοχος, προσθέτοντας πέντε rebounds, δύο assists και τρία κλεψίματα στη στατιστική του.
H τελευταία φορά που σκόραρε πάνω από 23 πόντους στην κανονική περίοδο ανάγεται στη σεζόν 2012-13 (ενώ στα playoffs της επόμενης χρονιάς είχε κάνει ένα μεγαλειώδες παιχνίδι με 28 πόντους απέναντι στους Spurs), όταν και είχε τρία παιχνίδια με τόσους ή παραπάνω πόντους, ενώ την προηγούμενη σεζόν, 2011-12 δεν είχε καταφέρει να ξεπεράσει τους 23.
Έγινε ο έκτος σαραντάρης που πετυχαίνει πάνω από 20 πόντους, ο πρώτος με έξι τρίποντα, και ο πρώτος που πετυχαίνει τέτοια επίδοση μετά τον Karl Malone το 2004.
Την ίδια ώρα ο Ricky Rubio μοίραζε δέκα assists στο πρώτο δεκάλεπτο λέγοντας ένα μεγαλοπρεπές “watch this” στον John Wall. Παιδιά sorry, δεν έχω συμπεράσματα για τους Bucks. Άντε, καλά, αυτό, είναι μια χαρά σύνοψη:
Ενότητα “Συστατικά”
Chucker of the Week
Μοιραία το βραβείο πάει ομαδικά στους Chicago Bulls. Στην πρώτη περίοδο, και μέχρι να βάλει την μπάλα στο καλάθι ο Rondo στο 9:45 της δεύτερης περιόδου του παιχνιδιού που αναφέραμε πιο πάνω, είχαν:
- Dwyane Wade 1/4
- Jimmy Butler 1/5
- Denzel Valentine 1/2
- Bobby Portis 0/4
- Joffrey Lauvergne, Paul Zipser 0/3
- Rajon Rondo 0/3
- Jerian Grant, Robin Lopez, Cristiano Felicio 0/1
Οι Bulls σκόραραν εννέα πόντους στα πρώτα δεκατέσσερα λεπτά, ενώ χρησιμοποίησαν δέκα παίκτες.
Weirdest Statlines
Την Πέμπτη το βράδυ ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έγραψε 31/13/7/4/2 απέναντι στους New York Knicks, που ξαναείναι sad.
O Jusuf Nurkic είχε ήδη αρχίσει από τα πρώτα παιχνίδια στο Portland να δείχνει ψήγματα Antetokounmpo-Olajuwonesque statlines, και εξερράγη την Παρασκευή απέναντι στους Sixers. Έχουμε και λέμε:
- Career High με 28 πόντους; Check
- Career High με 20 rebounds; Check
- Career High με οχτώ assists; Check
- Career High με έξι blocks; Check
- Και δύο κλεψίματα; Check
- Και νίκη για τους Blazers; Check
Η μόνη μελανή σελίδα είναι πως όλα αυτά έγιναν απέναντι στον Jahlil Okafor και δεν είμαι σίγουρος αν μετράνε.
Career Highs
Philly Edition
Ο Timothee Luwawu-Cabarrot σιγά-σιγά παίρνει σταθερότερα λεπτά και προσαρμόζεται στις απαιτήσεις του NBA. Κι αν ακόμα μοιάζει με ελάφι που προσπαθεί να μάθει να τρέχει, τρέχει με τεράστια ταχύτητα. Τα πρώτα δείγματα αφήνουν να εννοηθεί πως στη χειρότερη περίπτωση πρόκειται για έναν Corey Brewer με καλύτερο σουτ. Βασικά με σουτ. Δείτε τον να ξεχύνεται με το που οι Sixers παίρνουν rebound.
Ο Dario Saric συνεχίζει να οργιάζει και κλειδώνει ουσιαστικά το βραβείο του Rookie of the Year. Στο ίδιο παιχνίδι, απέναντι στους Lakers έκανε ξανά career high με 29 πόντους, εφτά rebounds, πέντε assists, δύο κλεψίματα και ένα block.
Σφηνάκια
Ο μόνος τρόπος να σταματήσεις τους Heat.
Μπαγάσα, μπορεί να μην έχει βοηθήσει φαντασιακά φέτος, αλλά την παραμονή σου την κέρδισες.
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019