Παρότι μεσολάβησε ένα σύντομο διάστημα κατά το οποίο η κορυφή των δύο περιφερειών τέθηκε υπό αμφισβήτηση, και φάνηκε να υπάρχει στην Ανατολή και μια μάχη για τη δεύτερη θέση, η τάση εξομαλύνθηκε και τα ερωτήματα απαντήθηκαν στο γήπεδο, με τους Spurs να μην κεφαλαιοποιούν την προσωρινή τους ισοβαθμία στην πρώτη θέση, και τους Celtics να αναλαμβάνουν τα ηνία στον αγώνα δρόμου για τη θέση που αποφεύγει τους Cavaliers στους ημιτελικούς περιφέρειας. Απομένουν 10 με 12 παιχνίδια για κάθε ομάδα και πάμε να δούμε τι γίνεται στην αρένα της εισόδου στα playoffs, και όχι μόνο.
Μια ματιά στην Ανατολή
Ο Okaro White (34-36, ένατοι)
Οι Miami Heat, οι ίδιοι που στις 15 Γενάρη το μοντέλο του FiveThirtyEight έδινε <1% πιθανότητα να μπουν στα playoffs, πλέον είναι ισόβαθμοι με το Detroit στην όγδοη θέση, ολοκληρώνοντας την πρώτη φάση ενός καταπληκτικού comeback.
Το ατού
Πέρα από τον καταπληκτικό Goran Dragic ο οποίος κάνει μια σεζόν εφάμιλλη της 2013-14, όταν με την φανέλα των Phoenix Suns αναδείχτηκε σε πιο βελτιωμένο παίκτη του NBA και ψηφίστηκε μέλος της 3rd team All-NBA, το κλειδί βρίσκεται στο ανέλπιστο δίδυμο του πάγκου που αποτελεί μια έκπληξη διαρκείας για κάθε άμυνα. Οι Johnson & Johnson κάνουν career years και μπορούν αμφότεροι να καταθέσουν φάκελο για τον τίτλο του πιο βελτιωμένου παίκτη της σεζόν φέτος, με τον μεν James να χάνει κοντά στα 15 κιλά και να αναλαμβάνει έναν αναπάντεχο ρόλο point forward θυμίζοντας Boris Diaw στα αδύνατά του, και τον δε Tyler να δίνει το 70% όσων δίνει ο Σλοβένος με περισσότερη ορμή και λιγότερο trickery, πάντα με το αριστερό χέρι.
Η δύναμή τους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η σχετικά αναχρονιστική και -εδώ που έχουμε φτάσει- ρηξικέλευθη προσέγγισή τους. Στο Miami είναι αποφασισμένοι να μπουκάρουν μέχρι το καλάθι σε κάθε περίπτωση. Αυτή η “take it to the hole” νοοτροπία τους, τους φέρνει πρώτους στο NBA σε drives ανά αγώνα με 35. Ο Goran Dragic είναι δεύτερος στο NBA με κάτι παραπάνω από 12, πίσω μονάχα από τον Isaiah Thomas, ενώ ο Dion Waiters είναι έκτος σε μόλις 30 λεπτά ανά αγώνα, ελαφρά πίσω από τον Westbrook και πάνω από Harden και DeRozan. Οι Johnson & Johnson προσθέτουν μαζί άλλα 10 drives ανά παιχνίδι από τον πάγκο και έτσι οι Heat προκαλούν ρωγμές στις άμυνες με συνεχείς διεμβολίσεις. Δεν σουτάρουν πάρα πολλά τρίποντα, βρίσκονται σχεδόν στον πάτο της λίγκας σε assists και πάσες, όμως ο Spoelstra έχει αναγνωρίσει τι δουλεύει γι’ αυτούς και δεν προσπαθεί να ακολουθήσει τα trends της λίγκας, ούτε να πιέσει την ομάδα να παίξει όπως όταν είχε στη διάθεσή της τον Wade και τον LeBron. Η μανία με την οποία παίζουν άμυνα (πέμπτοι σε defensive rating) δεν τους παρασύρει σε έναν αχαλίνωτο ρυθμό και πολλά transitions παρά τον νεανικό χαρακτήρα της ομάδας, καθώς οι πολλές κατοχές δύσκολα θα βόλευαν μια ομάδα που δεν σφύζει από επιθετικό ταλέντο.
O κρυπτονίτης
Ο Dion Waiters αντιμετωπίζει προβλήματα τραυματισμών και το τελευταίο διάστρεμμα ήταν βαρύτερο, με τον Spoelstra να ελπίζει ότι θα δει τον SG του να επιστρέφει στην κανονική περίοδο. Θεωρητικά η απάντηση θα ήταν πως οι αντίπαλοί τους θα ξεκλειδώσουν την τακτική του Spoelstra, αλλά πλέον βρισκόμαστε δύο μήνες στην κυριαρχία του Miami, οπότε δεν μπορεί να θεωρηθεί απλά ένα καλό φεγγάρι. Θεωρητικά πάλι, η απάντηση είναι pack the paint και υποχρεώστε τους να σουτάρουν από μακριά, και όντως γίνονται προσπάθειες να αναχαιτιστούν με αυτόν τον τρόπο, αλλά μεταξύ των τεσσάρων που αναφέραμε υπάρχει αρκετό trickery, αυτοπεποίθηση και αγνή έκρηξη ώστε να είναι αδύνατον να τους κρατήσεις μακριά από το ζωγραφιστό.
Θα μπουν στα playoffs
Έχουν το momentum να το πετύχουν.
Τα κακά παιδιά είναι κακά (34-36, όγδοοι)
Το ατού
Ένας εξαιρετικός προπονητής, ένας δυναμικός σκόρερ και pick and roll guard, ένας physically dominant ψηλός και τρία ικανά wings σε άμυνα και επίθεση, όλοι σε ηλικίες λίγο πριν το αθλητικό τους peak και έχοντας τα πάντα να αποδείξουν. Στη θεωρία οι Pistons είναι ανερχόμενοι, κομμένοι και ραμμένοι στα θέλω του Stan Van Gundy και πιο έτοιμοι από τον ανταγωνισμό.
O κρυπτονίτης
Τελικά οι Pistons αντί να παλεύουν με σαφές gameplan για το homecourt advantage, είναι πιο ασύνδετοι κι απείθαρχοι κι από τάξη γυμνασίου τον Μάιο. Το βάρος μπορεί να πέσει είτε στον Reggie Jackson, ο οποίος έχει επιστρέψει χειρότερος από τον τραυματισμό του και δεν αποτελεί την ίδια απειλή που πέρσι έκανε τους Pistons να ρολάρουν. Κάνει τρία λιγότερα drives ανά αγώνα σε σχέση με πέρσι και σε αυτά είναι πιο άστοχος (45% φέτος σε σχέση με 50% πέρσι – τα στατιστικά από το stats.nba.com) ενώ πασάρει λιγότερο και χειρότερα. Η υποψία μου ήταν πώς η διαφορά θα έγκειται σε χειρότερη εκμετάλλευση του pick and roll, αλλά οι αριθμοί των Pistons είναι πανομοιότυποι με τους περσινούς. Όσο για τον Drummond, τα advanced stats διαφωνούν με το eye test και τον δείχνουν σχετικά βελτιωμένο συνολικά. Μια διαφορά: Σουτάρει αισθητά λιγότερες βολές σε σχέση με πέρσι (5,4 αντί για 7,9 per 36) και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το ποσοστό των προσπαθειών του στη ζώνη του ενός με τρία μέτρα από το καλάθι σε σχέση με τα at the rim shots αυξάνεται σταθερά, δίνει την εντύπωση πως ίσως τα προβλήματά τους στη γραμμή του δημιουργούν ψυχολογικό φραγμό και προτιμά να τελειώσει τη φάση δίχως να πάρει foul.
Θα μπουν στα playoffs;
Αν δεν κουμπώσουν μαγικά στα τελευταία 12 παιχνίδια, όχι.
Khris Middleton, o game changer (34-35, έβδομοι)
Το ατού
Είναι εντυπωσιακό πόσο αθόρυβα καλός παίκτης είναι ο Khris Middleton. Ενδεχομένως στο συλλογικό θυμικό η επιστροφή του πάνω στον τραυματισμό του Jabari Parker αλληλοεξουδετερώνονταν σαν γεγονότα στο context της λειτουργίας των Bucks. Στην πράξη όμως, ο Middleton αποτελεί έναν πολύ σημαντικότερο κομμάτι στη ραχοκοκαλιά του Kidd σε ότι αφορά τα αποτελέσματα. Ο Jabari μπορεί να μορφοποιείται σιγά-σιγά στον δυναμικό σκόρερ που όλοι περιμένουμε, αλλά ο Khris Middleton είναι τόσο αψεγάδιαστος και κάνει τόσες δουλειές στο παρκέ που ξεκλειδώνει πεντάδες και βγάζει επιθέσεις από αδιέξοδα. Λίγο το συνεπές secondary playmaking, λίγο τα αδιανόητα υπερκινητικά χέρια του στην άμυνα, ο guard/forward των Bucks τους έχει οδηγήσει σε ένα ρεκόρ 9-2 ως starter και τους έχει εδραιώσει στην έβδομη θέση της Ανατολής.
Ο κρυπτονίτης
Ο Middleton κι ο Γιάννης θα κάνουν τη δουλειά τους, αθόρυβα ο ένας, με πάταγο ο δεύτερος. Ο Monroe θα δίνει πόντους από τον πάγκο και ο Brogdon περισσότερα από όσα κανείς θα πίστευε από ένα second round pick που έχει διατελέσει πρόεδρος των ΗΠΑ. Από εκεί και πέρα δεν υπάρχουν contributors επιθετικά, και οι συνεπείς άμυνες δεν είναι δύσκολο να αναχαιτίσουν τους Bucks, ακόμα και αν φάνε 50 από τους δύο stars τους.
Θα μπουν στα playoffs
Αμέ.
Indiana Pacers (36-34, έκτοι)
Δεν ενδιαφέρεται κανείς.
Θα μπουν στα playoffs
Playoff Paul George
Chicago Bulls (33-37, δέκατοι)
Δεν καταλαβαίνει κανείς.
Θα μπουν στα playoffs;
Όχι.
… και μια στη Δύση
Denver Nuggets (33-37, όγδοοι)
Το ατού
Ο Nikola Jokic και οι δορυφόροι του. Το αστείρευτο ταλέντο του Σέρβου center δεν άργησε να χρωματίσει το σύνολο του παιχνιδιού των Nuggets υπό τη διακριτική ενθάρρυνση του πανέξυπνου Mike Malone. Γύρω από τον ανεπανάληπτο συνδυασμό ταλέντων του περιστρέφεται όλο το παιχνίδι των Nuggets και το αποτέλεσμα είναι η τέταρτη καλύτερη επίθεση του NBA, αποτελώντας αυτόν τον τύπο ομάδας που “στη μέρα της μπορεί να σκοτώσει οποιονδήποτε”.
Ο κρυπτονίτης
Παρά τη φήμη του Mike Malone ως coach που ενσταλάζει την πειθαρχία στα σύνολά του, και την προσοχή του στην αμυντική συμπεριφορά, οι Nuggets δεν ξεφεύγουν από την παραδοσιακά κακή άμυνά που επικρατεί στο Denver. Καταφέρνουν να έχουν το χειρότερο defensive rating στη λίγκα, χειρότεροι ακόμα και από τους L.A. Lakers. Τα κατορθώματά τους στην άλλη πλευρά του γηπέδου ίσως είναι αρκετά για να τους δώσουν μια θέση στην post-season, ωστόσο η αδυναμία τους να θέσουν stops στην άμυνα δύσκολα δεν θα εκτεθεί σε playoff περιβάλλον.
Ο Emmanuel Mudiay έπεσε θύμα της απογείωσης του Jokic και των δικών του προβλημάτων και πλέον είναι εκτός rotation. O Jameer Nelson έγινε από το πουθενά και πάλι starter, και είναι ανέλπιστα συνεπής και αποτελεσματικός, θυμίζοντας τον PG του Howard στο Orlando. Ωστόσο είναι η πρώτη ευάλωτη γραμμή σε μια άμυνα που καταρρέει, καθώς οι αντίπαλοι μπορούν να σουτάρουν από πάνω του και να τον αφήσουν σχετικά εύκολα πίσω τους στο δρόμο για το καλάθι.
Θα μπουν στα playoffs;
Καλή ερώτηση. Πριν μια εβδομάδα είχαν αυτοπεποίθηση. Η άνοδος των Blazers, δύο κολλητές ήττες και ένα πρόγραμμα φωτιά πλέον ελαττώνουν αρκετά τις πιθανότητές τους. Έχουν οκτώ από τα δώδεκα παιχνίδια που απομένουν μακριά από το Denver, όλα με playoff teams ή ομάδες που είναι στη μάχη, ενώ παίζουν τρεις φορές με τους Pelicans που “ίσως να”, “ενδεχομένως”, “βρε λες”, “μπα…” μπορεί να έχουν μια πιθανότητα εισόδου. Θα τολμήσω να πω όχι στους αγαπημένους μου.
Portland Blazers (32-37, Ένατοι)
Το ατού
Damian Lillard since being snubbed for the All-Star Game:
31.2 PPG
49% from the field
44% from threehttps://t.co/VarRXhfQYw— SB Nation NBA (Click the pic to read 🔽) (@SBNationNBA) March 20, 2017
Ο Lillard είναι και πάλι on a mission μετά το all-star game, και -όπως και πέρσι- θα προσπαθήσει να οδηγήσει το Portland στην post-season, έστω και σε μια δυσκολότερη Δύση. Ο Jusuf Nurkic έχει δώσει στην ομάδα το απαραίτητο inside presence και οι Blazers ρολάρουν ξανά.
Ο κρυπτονίτης
Ως γνωστόν το ευάλωτο σημείο των Blazers είναι η άμυνά τους και συγκεκριμένα το δίδυμο της back-court. Ένας συνδυασμός από σωματικές αδυναμίες και κακές συνήθειες κάνουν τους Lillard-McCollum μεζεδάκι για τους αντίπαλους περιφερειακούς, με αποτέλεσμα να πιέζουν ακόμα περισσότερο τους Blazers να πάνε σε μεγάλο σκορ, κι έτσι κάθε νίκη θέλει κόπο και ιδρώτα.
Θα μπουν στα playoffs;
Έχουν δέκα στα 13 παιχνίδια στην έδρα τους, και έξι με σίγουρες lottery teams. Έχουν βρει ρυθμό και δεν υπάρχει λόγος να χάσουν την είσοδό τους “σώζοντας” τη χρονιά.
Dallas Mavericks (30-39, Δέκατοι)
Οκ, οι Mavericks ποτέ δεν πεθαίνουν, αλλά δύσκολα τα πράγματα…
New Orleans Pelicans (29-41, Ενδέκατοι)
Οι Pelicans βρίσκονται αρκετά πίσω, ψάχνουν ακόμα την πρώτη νίκη με καλά παιχνίδια και από Davis και από Cousins, το ρόστερ πέρα από αυτούς και τον Holiday είναι αστείο σε βαθμό που οι σχολιαστές τους εξεπλάγησαν όταν ο Jordan Crawford δεν έβαλε διψήφιο αριθμό πόντων και έφτασαν στο σημείο να υπογράψουν με δεκαήμερο των Wayne Selden και να τον ρίξουν κατευθείαν στην πεντάδα για τα τρία παιχνίδια που ήταν μαζί τους πριν υπογράψει με το Memphis. Ακόμα κι έτσι, έχουν δύο από τους καλύτερους δέκα ψηλούς της λίγκας, δύο bona fide superstars, και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα κάτι να κάνει κλικ ξαφνικά και να αρχίσουν να κερδίζουν.
Η ελπίδα τους έγκειται στο γεγονός πως παίζουν πέντε παιχνίδια με τους άμεσους ανταγωνιστές τους, τρία εκ των οποίων με τους σημερινούς κατόχους της όγδοης θέσης, και κλείνουν τη χρονιά στο Portland απέναντι στο οποίο είναι 2-1 μπροστά στην κανονική περίοδο.
Τρομερή έκπληξη; Σίγουρα. Αδύνατο; Όχι.
Season Series Sweep: Done
Με όσο σπασμένα τα φρένα κι αν αγωνίζεται ο Westbrook, ακόμα κι αν πάρει το βραβείο του MVP, οι Thunder είναι αδύνατο να χτυπήσουν τις κορυφαίες ομάδες της λίγκας. Χτες, Δευτέρα 20/3, ο Westbrook έμεινε στους 15 πόντους, οι συμπαίκτες του δεν κατάφεραν να σηκώσουν την ομάδα στο κακό του βράδυ (ξεχωρίζει ο Alex Abrines με 0/8 σουτ, τα επτά από αυτά από τη γραμμή του τριπόντου) και οι Warriors ολοκλήρωσαν με 4-0 τη σειρά της κανονικής περιόδου, με μέσο όρο 20 πόντους διαφορά στις νίκες τους.
Φυσικά, οι δύο ομάδες χάρισαν την “απαραίτητη” “ένταση”, με έναν “τσακωμό” που μπορεί να φέρει εκτός εαυτού τους νοσταλγούς των ’80s-’90s, με τον σπίκερ να αναφωνεί “it’s gettin’ physical”, με αυτόν τον συγκεκαλλυμένο ενθουσιασμό που έχουμε συνηθίσει.
Ενότητα “Συστατικά”
Weirdest Statlines
Ο Nerlens Noel έχει βρεθεί δίπλα στον Dirk Nowitzki και έχει αναλάβει τον ρόλο του ψηλού και αθλητικού, αλλά offensively challenged, γιου σε αγώνα παλαιμάχων. Δηλαδή ατέλειωτο σκρινάρισμα και άμυνα. Η τακτική έφτασε στην ακραία συνέπειά της στην ήττα των Mavs από το Brooklyn, όταν ο Noel σε 21 αγωνιστικά λεπτά δεν επιχείρησε σουτ ή βολή, για να γίνει ο όγδοος παίκτης φέτος που μένει σιωπηλός για τουλάχιστον 20 λεπτά.
Επίσης όγδοος παίκτης, αυτή τη φορά στην Iστορία, έγινε ο John Wall με το 14/0/20 στη νίκη της Washington επί του θλιβερού Chicago. Οι 20+ assists με μηδέν rebounds έχουν αποφέρει εννέα νίκες στις εννέα φορές που εμφανίστηκαν, και αξίζει να ξεχωρίσουμε τον John Lucas ,που το 1984 είχε γράψει 0 πόντους και rebounds και 24 assists, σε μια statline που μάλλον δεν θα ξαναεμφανιστεί ποτέ.
Career Highs
Well… That escalated quickly.
Oι Lakers παρέταξαν απέναντι στους Πρωταθλητές τη nouvelle vague team τους, με πεντάδα Clarkson-Russell- Ingram-Randle-Zubac και από τον πάγκο τον Nance, τον Ennis και τον Nwaba1)Οκ, οκ, και τον Corey Brewer… και παραλίγο να ανταμειφθούν/τιμωρηθούν με μια ανέλπιστη νίκη. Οδηγός τους; Ο D’Angelo Russell που έκανε το καλύτερο παιχνίδι της καριέρας του και έδωσε στον κόσμο του L.A. αυτό το ψήγμα ελπίδας που αργόσβηνε όσο ο guard από το Ohio State ήταν ασταθής και με αυξομειώσεις στην αυτοπεποίθησή του.
Σε άλλα νέα είχαμε την νέα τριαντάρα του Solomon Hill. Νέα επειδή είχε ξανασκοράρει τριάντα τη χρονιά που ο Paul George ήταν τραυματίας με την Indiana. Ναι, τότε που είχαν σκοράρει 30 οι πάντες. Ο Solomon Hill, o C.J. Miles, o Rodney Stuckey, ο Geoerge Hill, o Donald Sloan. O Hibbert είχε βάλει 29. Ο 35άρης West 28. Ο A.J. Price, για τον θεό, είχε βάλει 22. Ψάχνοντας εντυπωσιάστηκα που ο Copeland έφτασε μόνο μέχρι τους 21. Ωραίες εποχές για weekly reports…
Ο Richaun Holmes εκμεταλλεύτηκε την παρουσία του Nik Vucevic απέναντί του για να βελτιώσει το career high του στους 24 πόντους. To ίδιο και ο Gary Harris την backcourt του Houston για να βάλει 28.
Chucker of the week
Ο Alex Abrines και τα 0/7 τρίποντά του αναφέρθηκαν παραπάνω, την ίδια επίδοση όμως πέτυχε και ο Nick Young, με 0/9 συνολικά.
O Dennis Schroder ήταν ο MVP των Blazers απέναντι στην Atlanta, καθώς με 2/14 κατέφερε ισχυρό πλήγμα στις πιθανότητες της ομάδας του να επικρατήσει.
Ο τίτλος, όμως, ανήκει στον παίκτη που προσωποποιεί την αστάθεια των Detroit Pistons φέτος, και σαν αυτούς βγάζει μέσο όρο τη μετριότητα. Ο Marcus Morris απέναντι στους Raptors είχε 1/13 σουτ και οι Pistons έχασαν με 12.
Σφηνάκια
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
| ↑1 | Οκ, οκ, και τον Corey Brewer… |
|---|
Σε σύγκριση με τον άψογο επαγγελματία Koufos που θα κάνει το δυνατό σκρην και θα είναι πάντα στη σωστή θέση για να μαζέψει τα rebounds, αλλά θα χρησιμοποιήσει αυτό το αποκρουστικό floater που είναι σαν να πετάει μια σακούλα σκουπίδια που στάζει, σε κάθε προσπάθεια που δεν μπορεί να είναι κάρφωμα, —
να αγιάσει το στόμα σας!!!!