Τα καλά νέα είναι ότι τα Playoffs του ΝΒΑ επιτέλους ξεκίνησαν.
Τα κακά νέα είναι ότι η απόδοση μας στη δουλειά θα είναι ελαφριά μειωμένη, γιατί στο ΝΒΑ επιμένουν να μην υπολογίζουν τις οργισμένες επιστολές μας για να μεταθέσουν τα παιχνίδια σε πρωινές ώρες ώστε να τα βλέπουμε με την άνεση μας, αλλά αυτό δεν πρόκειται να μας σταματήσει.
Πιστοί στο ραντεβού μας με την άλλη άκρη του Ατλαντικού, για άλλη μια χρονιά θα βλέπουμε τα πάντα και θα γράφουμε ό,τι μας έρχεται.
Κυριολεκτικά.
Rockets @ Spurs
This Game 5 reeks as a moment with far more than the outcome in the balance. A defining philosophical showdown in basketball history?
— Roland Lazenby (@lazenby) May 10, 2017
Μετά από τέσσερα παιχνίδια με μέσο όρο διαφορά 21 πόντους, και περίπου μηδέν ασφαλή συμπεράσματα για το αποτέλεσμα της σειράς, την πορεία του NBA, τη σοβαρότητα των Rockets, ή την αθανασία των Spurs, οι πένες δεν θέλησαν και πολύ για να ανάγουν το Game 5 του συναρπαστικού αυτού match-up σε μια μάχη για το μέλλον του NBA, έναν ιδεολογικό διαξιφισμό που ξεφεύγει από τον αγωνιστικό χώρο και χρόνο.
Οι δύο ομάδες μπήκαν στο παιχνίδι με όλη τη διάθεση να δικαιώσουν τις γλαφυρές παρομοιώσεις του σχολιασμού, με τους Rockets να παίρνουν τις έξι πρώτες προσπάθειές τους έξω από τη γραμμή του τριπόντου και τους Spurs να παίζουν Spurs Basketball (αναλυτικότερα ακολούθως), παίρνοντας -και βάζοντας- τρία εντός ρυθμού τρίποντα στον ίδιο χρόνο, με τρόπο διαμετρικά αντίθετο από την μονομανή προσπάθεια των Rockets. Tαυτόχρονα, οι 29 πόντοι των Rockets ήρθαν κατά 50+% από τον James Harden, που μπήκε φλεγόμενος στο παιχνίδι, και οι υπόλοιποι 14 μοιράστηκαν σε τρεις παίκτες, ενώ οι Spurs είδαν τους 32 πόντους τους κατανεμημένους σε επτά παίκτες, με highest scorer τον Mills με οκτώ.
Harden offense vs Aldridge defense. The gift that keeps on giving.
— Adam Wexler (@AdamJWexler) May 10, 2017
Για άλλη μια φορά οι Rockets επιζητούσαν την αλλαγή στην περιφέρεια για να βρεθεί ο Harden απέναντι σε ψηλό, και για άλλη μια φορά ο PF των Spurs φαινόταν ιδιαίτερα πρόθυμος να αναλάβει την εργασία, και να τιμωρηθεί γι’ αυτό, σαν τον υπάλληλο που λέει σε όλα ναι με αποτέλεσμα να φορτώνεται δουλειά που δεν μπορεί να φέρει σε πέρας. Οι Rockets έβγαζαν πραγματικά ό,τι σουτ ήθελαν, και τα 6/12 τρίποντα ήταν σχεδόν κακό ποσοστό για τις προσπάθειες που πήραν. Για τα 12 τρίποντά τους σούταραν μόνο οκτώ δίποντα, ενώ, κατά έναν περίεργο τρόπο, είχαν κάτω από 50% στις επτά βολές που εκτέλεσαν (3/7).
I honestly don't know how one is supposed to guard any of this.
— Jeff McDonald (@JMcDonald_SAEN) May 10, 2017
Ο δαιμoνιώδης ρυθμός δεν φάνηκε πάντως να ενοχλεί τους Spurs, οι οποίοι δεν ψάρωσαν από τα small-ball σχήματα των Rockets όπως στο προηγούμενο παιχνίδι, και ήταν προετοιμασμένοι για τον Gordon στην βασική πεντάδα, αλλά και το σχήμα με τον Anderson στο “5”, με τον πασπαρτού Simmons να αναλαμβάνει ρόλο καμικάζι σε κάθε άμυνα, αλλά και με αυτοπεποίθηση να πηγαίνει τον Harden μέχρι το καλάθι στην επίθεση, και να επιστρατεύουν εννέα παίκτες από το πρώτο δωδεκάλεπτο, με τον Kyle Anderson να παίρνει ανέλπιστα λεπτά νωρίς, δίνοντας την μπάλα σαν να παίζει βόμβα στη θάλασσα, με ανάμικτα αποτελέσματα. Ο D’Antoni, αντίθετα, χρησιμοποίησε επτά παίκτες, όχι στην πρώτη περίοδο, αλλά σε όλο το παιχνίδι.
Spurs hold on for 32-29 lead after a breathless first quarter. This game is like a heart attack in sneakers.
— Jeff McDonald (@JMcDonald_SAEN) May 10, 2017
Εμφανής από τα πρώτα λεπτά, και στεκόμαστε σε αυτά γιατί θα έρθουν να παίξουν τον ρόλο τους στο τέλος, ήταν και η προσπάθεια του Gregg Popovich να αφαιρέσει αρκετό από το φορτίο που κουβαλάει όλη τη σεζόν, και προφανώς και στα playoffs, o Kawhi Leonard, παίρνοντας την μπάλα από τα χέρια του, είτε ως βασικού δημιουργού, είτε ως εκτελεστή. Ο Patty Mills ξεκινάει για πρώτη φορά στην καριέρα του στα playoffs, και αναλαμβάνει κανονικά ρόλο playmaker, η μπάλα ακουμπάει αρκετά στον LaMarcus Aldridge, που εξακολουθεί να μην εκμεταλλεύεται τα χαμηλά σχήματα των Rockets, αλλά -επιτέλους- πασάρει καλά από το ποστ, και ο Ginobili επιστρατεύεται νωρίτερα για να πάρει τα ηνία της επίθεσης (ευλαβικά στη μέση των τριών πρώτων δωδεκαλέπτων). Οι Spurs ψάχνουν το καλύτερο σουτ, και θέλουν ζεστούς όλους τους παίκτες τους (εξαίρεση, ίσως, ο Gasol που στα μόλις 20′ που έπαιξε ανέλαβε ρόλο τρελού χαμάλη), σηματοδοτώντας μια μίνι επιστροφή στις ρίζες.
Στην δεύτερη περίοδο ο ρυθμός του παιχνιδιού συνεχίζεται ξέφρενος, και θυμίζει περισσότερο πυγμαχία, ή μάλλον ξυλίκι στον δρόμο από παρέες 16χρονων, με τον Popovich να γίνεται κατακόκκινος τις φορές που οι παίκτες του αυτενεργούν και σουτάρουν πολύ νωρίς στο 24άρι, αντίδραση που έγινε το leitmotif του παιχνιδιού. Ο Capela κυριαρχεί στο ζωγραφιστό και μπλοκάρει ό,τι κινείται, με τα αμυντικά plays του να γίνονται εύκολοι πόντοι στην άλλη άκρη. Ο Harden μπαίνει στα μισά και συνεχίζει να μαγειρεύει, φτάνοντας με σχετική ευκολία σε layups, αντί να συμβιβάζεται με pull-up τρίποντα, ενώ ο Beverley είναι πραγματικά παντού και κάνει όλα τα μικρά πραγματάκια1)Sudden nostalgia attack!. Παρόλ’ αυτά οι Rockets δεν θα πάρουν το προβάδισμα, και οι San Antonio Spurs δεν θα κάνουν το λάθος πριν το 21 λεπτό του παιχνιδιού, για να πυροδοτήσουν την αδρεναλίνη του Manu Ginobili και να σφαλιαρίσει με πάταγο τον πατέρα χρόνο λίγο πριν τη λήξη του ημιχρόνου.
Inject this game into my veins.
— Chris Herring (@Herring_NBA) May 10, 2017
Διάλειμμα
Αντιλαμβάνομαι ότι η πρόσληψη πρώην παικτών ως σχολιαστών έχει σαφή πλεονεκτήματα για τα τηλεοπτικά δίκτυα. Κατά πρώτον, οκ, σίγουρα καταλαβαίνουν το παιχνίδι. Δεύτερον, είναι αναγνωρίσιμοι, και αυτό δίνει ένα κάποιο “κύρος” στα λεγόμενά τους. Σίγουρα πολλές φορές έχουν να μοιραστούν inside stories, ή έχουν παίξει με τους πρωταγωνιστές των παιχνιδιών στο παρελθόν. Στο κάτω-κάτω, είναι αρκετά cool από μόνο του το να ακούς τους θρύλους που χάζευες σαν παιδάκι να σου περιγράφουν το παιχνίδι.
Αλλά για τον όποιον, ας κλείσει κάποιος το στόμα του Reggie Miller. Η αυτάρεσκη επανάληψη της ίδιας προφανούς πληροφορίας έχει και ένα όριο. Δεν θυμάμαι ούτε κι εγώ πόσες φορές είπε χτες “It’s not only James Harden, they’ve got four playmakers out there. Eric Gordon, Lou Williams (ή Pat Beverley), Trevor Ariza, are all guys who can make plays off the dribble”, για να σχολιάσει με ύφος “I told you so” κάθε -μα κάθε!- φορά που κάποιος από αυτούς σκόραρε με οτιδήποτε εκτός από spot-up. Νισάφι.
Τέλος διαλείμματος
Ελβετικός σουγιάς
Η τρίτη περίοδος αποτέλεσε ένα χάος, με τις λεπτομέρειες να είναι λίγο θολές, τους Rockets να φαίνεται πως ξεκλειδώνουν και πάλι την extra gear τους και να προηγούνται μέχρι και με εννιά, πίσω από μια εξαιρετική εμφάνιση του Capela, που στον άχαρο ρόλο του μοναδικού παίκτη που θα κάνει τα χαμαλίκια (μαζί με τον Pau) έδειχνε το σφρίγος της νιότης του κάτω από τις δύο ρακέτες, απέναντι στους ράθυμους ψηλούς των Spurs. O Ελβετός τέλειωσε το παιχνίδι με 11 rebounds και τρία κοψίματα, που και πάλι δεν αποδίδουν την απίστευτη δουλειά που έκανε συναντώντας στον αέρα κάθε προσπάθεια των Spurs στο ζωγραφιστό. Ο νεαρός center από λύση ανάγκης για τους Rockets μετά τη φυγή του Howard, είναι πλέον πυλώνας της ομάδας, ειδικά μετά τα φετινά playoffs, που έχει ανέβει επίπεδο, έχοντας κάνει τόσο σημαντική πρόοδο μέσα σε δύο χρόνια, όση έκανε ο DeAndre σε επτά. Τα στοιχεία του p’n’r’ center-δυναμίτη ήταν πάντα εκεί, αλλά δείχνει πλέον άλλη αντίληψη στην άμυνα, όπου δεν βρίσκεται σχεδόν ποτέ εκτός θέσης, ενώ στην επίθεση έχει “μαλακώσει” τους καρπούς του, προσθέτοντας φινετσάτα τελειώματα όποτε δεν μπορεί να καρφώσει εμφατικά.
Η διαφορά είχε φθάσει στους εννέα πόντους, λοιπόν, στα μισά της τρίτης περιόδου, με τους Rockets να ετοιμάζονται να χτίσουν μια διαφορά όπως στο τέταρτο παιχνίδι. O Kawhi τραυματίστηκε, αλλά παρόλ’ αυτά κατάφερνε να βρίσκει ρυθμό με κάθε τρόπο, προκαλώντας τις επαφές, κυνηγώντας τα επιθετικά rebounds και παίζοντας με έναν αστράγαλο, και πάλι σαν να είναι ο πιο τρομακτικός σωματικά παίκτης του γηπέδου, κάνοντας μια συγκινητική, όσο και μηδενικού αθροίσματος τελικά, προσπάθεια παίζοντας και τα 12′ της περιόδου, που θα ήταν και τα τελευταία επιδραστικά λεπτά του για τη βραδιά.
Fight fire with fire
Με τον ηγέτη του τραυματία και τους Rockets να ξεφεύγουν, ο Popovich συνειδητοποίησε πως ήταν η ώρα για δραστικά μέτρα. Χάος απέναντι στο χάος. Στον ρόλο του ατζέντη του χάους, ο Jonathan Simmons. Μια στιγμή να το θέσουμε καλύτερα.
Στον ρόλο του ατζέντη του χάους, ο point forward Jonathan Simmons. Ο undrafted δευτεροετής μπήκε και αγωνίστηκε εκ περιτροπής point forward, προσέθεσε παραλογισμό, μαζί με τους Mills και Ginobili, στο παιχνίδι των Spurs, και τελικά η άγρια ομορφιά της τρίτης περιόδου βρήκε και πάλι τους Spurs στο τιμόνι, με τον πιο ταιριαστό στην περίοδο τρόπο.
Patty Mills appreciation section
Αυτή η τυπάρα, που το καλοκαίρι μάλλον θα ματώσει το πορτοφόλι των Spurs, ή όποιου άλλου διεκδικητή των υπηρεσιών του βρεθεί να τον σαγηνεύσει, ισοφάρισε το playoff high του με 20 πόντους, έπαιξε τα περισσότερα λεπτά στην καριέρα του (κάτι παραπάνω από 43′) , σούταρε τα περισσότερα τρίποντα, και έκανε μια σωρεία clutch plays, θέτοντας το κορμί του στο βωμό της νίκης. Μπορεί να μην παίζει με το μυαλό του Parker, αλλά, παρά το μειονέκτημα ύψους, ματώνει για να περάσει από κάθε πιθανό screen στην άμυνα, έχει να χάσει pull-up τρίποντο από το 2012, και για δέκατα του δευτερολέπτου, εξ αιτίας της ολιγωρίας του Pau Gasol που δεν έκανε το screen και αντιμετώπισε για αυτό την μήνη του Popovich, δεν έδωσε στους Spurs τη νίκη στην κανονική διάρκεια. Ναι, ο Kawhi ήταν στον πάγκο και το τελευταίο play σχεδιάστηκε για έναν Αβορίγινα. The kid’s come a long way.
Ώπα, πως φτάσαμε εδώ;
Δέκα λεπτά πριν τη λήξη, οι Spurs ήταν δύο κατοχές μπροστά στο +4. Για τα επόμενα έξι λεπτά, είδαμε το χειρότερο μπάσκετ σε αυτή τη σειρά, αν όχι στα playoffs. Οι Rockets έκαναν τα απολύτως απαραίτητα, βάζοντας εννιά πόντους για να πάνε στο +5. Οι Spurs, από την άλλη, ήταν φρικιαστικοί. Έχασαν 13 συνεχόμενα σουτ, ακόμα και αν έβρισκαν σχετικά καλές προϋποθέσεις. Ο Kawhi Leonard, αν και συγκινητικός στην άμυνα, ήταν φανερά σε πόνο και ανήμπορος να βρει ρυθμό επιθετικά. Ο Jonathon Simmons είχε αναλάβει να μετατρέψει σε κόλαση τη ζωή του James Harden, αλλά πραγματικά δεν ήθελε να σουτάρει από τα 7,25, και όταν το έκανε, το έκανε σαν παιδάκι που το αναγκάζουν να καθαρίσει το δωμάτιό του και στοιβάζει όλη την ακαταστασία στη ντουλάπα.
Ο Gordon είχε φέρει το παιχνίδι στο +5 με τρίποντο παρ’ολίγον στιλέτο στην πλάτη των Spurs, αλλά με την ομάδα τους στα σχοινιά μίλησαν οι clutch μάγκες2)Τώρα που αποσύρεται ο Chapu Nocioni. του Νότιου Ημισφαιρίου. Ο Patty ο Mills απάντησε και αυτός με τρίποντο στην αμέσως επόμενη επίθεση, και ύστερα πάλι επιστρατεύτηκε ο Manu Ginobili για να ισιώσει το καράβι. Παρέα με τον Aldridge, που αποφάσισε ότι είναι ο ψηλότερος και βαρύτερος καριόλης του γηπέδου. Μπορεί να μην σταμάτησε να σουτάρει fade-aways όταν τον μάρκαραν παίκτες 20 εκατοστά κοντύτεροι, αλλά τουλάχιστον δέχτηκε ότι πρέπει να ορμήσει στο επιθετικό rebound, πληγώνοντας τους Rockets έτσι. Βέβαια, συνεχίζοντας το μοτίβο, όπου δεν κάνει τίποτα σωστά σε αυτή την post-season ακόμη και όταν μάζευε τα rebound (εννέα επιθετικά), φρόντιζε να τρελαίνει τους οπαδούς της ομάδας του, όταν και του ακυρώθηκε (λανθασμένα) ένα καλάθι μετά από άστοχο lay-up του Αργεντίνου. Ο Manu στη συνέχεια θα παίξει εξαιρετική άμυνα πάνω στο Harden, παρά το σχόλιο του Reggie Miller (μπορεί να ήταν και του Kevin Harlan, τα νεύρα, όμως, μου τα έσπασε ο Miller, οπότε γάμα την ακρίβεια, σε αυτόν θα το αποδώσω) πως αυτό είναι το match-up που οι Rockets θέλουν, και στη συνέχεια δεν ξανααστοχήσει, σκοράροντας με ένα στριφογυριστό lay-up γύρω από τα απλωμένα χέρια του πολύ ψηλότερου και φρεσκότερου από τον ίδιο Capela, για τον δωδέκατο πόντο του στο παιχνίδι. Πρόσθεσε σε αυτούς τους 12, επτά rebounds και πέντε assists, ένα block και κανένα λάθος, και έχουμε μια vintage performance Manu των ’10s.
Manu Ginobili: All-Star twice, All-NBA twice, All-competitive mofo every single year.
— Ric Bucher (@RicBucher) May 10, 2017
Και πάλι, όμως, το παιχνίδι ήταν στα χέρια του James Harden.
The one that says bad motherfucker
O “Harden Stopper” τελικά, ή -τέλος πάντων- σε αυτό το παιχνίδι, δεν λέγεται ούτε Kawhi Leonard, ούτε Danny Green. Έχει μάτια που στάζουν αίμα και λέγεται Jonathon Simmons, και σφυρηλατήθηκε σε μια αβέβαιη καριέρα για στιγμές σαν κι αυτήν. Όπως έγραψε ο Tom Haberstroh, στις έξι κατοχές που ο Simmons έπεσε πάνω στον Harden τον ανάγκασε σε πέντε λάθη και ένα άστοχο σουτ. Αυτό όμως πόνεσε περισσότερο από όλα, κι έστειλε το παιχνίδι στην παράταση.
Cold Motherfucker
Η αστοχία συνεχίζεται εν μέσω κούρασης και χάους και στην παράταση. Ήδη από το τέταρτο δωδεκάλεπτο τα σχέδια μετρούσαν λιγότερο από την ετοιμότητα στην εκτέλεση και την αίσθηση της σημασίας της στιγμής.
O Harden έκανε την καλύτερη μίμηση του Russell Westbrook στα φετινά playoffs, έχοντας στο φινάλε του παιχνιδιού και το extra πεντάλεπτο τέσσερις πόντους, αλλά με πέντε άστοχες προσπάθειες, μια assist και τέσσερα λάθη. Έχοντας αγωνιστεί για 43 λεπτά κρατώντας όλο το βάρος του κόσμου στην επίθεση των Rockets, και με επιπλέον τη σωματική φθορά να μαρκάρει παίκτες 15 και 20 εκατοστά ψηλότερους, που προσπαθούσαν να τον ποστάρουν στην άμυνα, ο Harden ήταν ολοκληρωτικά σκασμένος στο τέλος του αγώνα. Δεν είχε τη συνήθη του εκρηκτικότητα να περάσει τους αντιπάλους του, και σε όλα τα σουτ έλειπε ελάχιστη δύναμη, καθώς έβρισκαν το μπροστινό μέρος της στεφάνης.
I wonder if James Harden wishes he got to rest a little more this year
— Chillin in my Bacta (@DarthAmin) May 10, 2017
Η κούραση είχε καταβάλει τον “Μούσια”, μιας που ο D’Antoni που, όμως αναφέραμε και ανωτέρω, χρησιμοποίησε μόλις εφτά παίκτες σε παιχνίδι 53 λεπτών, δίχως να εμπιστευτεί δευτερόλεπτο, ούτε έστω για να δώσει ανάσες στα αστέρια του, που έπαιζαν σε φρενήρεις ρυθμούς έναν εκ των Dekker, Harrell, Troy Williams. Ή έστω τον Bobby Brown, που τρελαινόταν από την προσμονή να μπει μέσα και πάρει όλα τα σουτ για όσα δευτερόλεπτα παραμείνει στο παρκέ.
Από την άλλη, οι Spurs είχαν αποφασίσει να εκμεταλλευτούν τον LaMarcus Aldridge στο post. Αυτός με τη σειρά του, έδωσε ένα ρεσιτάλ κακών επιλογών, δικαιώνοντας την οργή που συσσωρεύεται απέναντι του από τους συνήθως μειλίχιους οπαδούς του San Antonio.
https://twitter.com/SheaSerrano/status/862139001280581632
Τελικά το ρόδι σπάει3)Μην ανησυχείτε, δεν ξεχνάμε τα κλισέ μας. ο Pat Beverley, ακριβώς μετά από τρία αγωνιστικά λεπτά. Μετά από διαδοχικά λάθη των Rockets, ο LaMarcus Aldridge θα πασάρει σωστά στον Manu στην περιφέρεια, αυτός θα σερβίρει την κατάλληλη στιγμή στον Green στα οκτώ μέτρα, κι αυτός -σαν να είναι 2013- θα χλατσώσει χωρίς να το πολυσκεφτεί. Ο -εξαιρετικός σε αυτή την σειρά- Anderson με τρίποντο θα ξαναφέρει μπροστά τους Rockets 46” πριν από τη λήξη, και ταυτόχρονα θα ολοκληρώσει με την κίνησή του αυτή τη μετάλλαξη του Green σε ένα κτήνος με παγωμένο αίμα να τρέχει στις φλέβες ή τα κυκλώματά του.
During the regular season, Danny Green had just nine driving layups all season (per https://t.co/gaUSMC1Y7r). #GoodDannyGreen
— Michael Gallagher (@MikeSGallagher) May 10, 2017
Ο Ginobili θα τον δει με τον Harden πάνω του, αυτός θα προσπαθήσει να τον διώξει από το τρίποντο, ο Green όμως θα εκμεταλλευτεί με τον καλύτερο τρόπο τη φήμη του ως παίκτη που δεν θέλει να βάλει την μπάλα στο παρκέ, θα πετάξει δίπλα από τον Harden προς το καλάθι, και με το αριστερό θα κερδίσει το “and-1”, την ώρα που ο Ariza έπαιζε ελληνορωμαΐκή με τον LMA.
Στο καπάκι σε μια “Σαραβάκος τη σέντρα, Σαραβάκος κεφαλιά, ΓΚΟΟΟΟΛ”, θα βγει έγκαιρα στην αλλαγή πάνω στον Harden, θα τον αποθαρρύνει από το να πάρει προσπάθεια και θα πάρει ο ίδιος το rebound από το άστοχο τρίποντο του Gordon, για να του γίνει foul και να ολοκληρώσει έτσι με 1/2 βολές την κρισιμότερη αλληλουχία φάσεων για την εξέλιξη του παιχνιδιού ως άλλος Kawhi Leonard, όντας καθοριστικός και στις δύο πλευρές του παρκέ.
Από την άλλη, η επίθεση των Rockets ήταν στα χεριά του εξαντλημένου Harden, με τους συμπαίκτες του να φροντίζουν να βρίσκει απέναντι του το pitbull Jonathon Simmons, που μυρίζοντας αίμα δάγκωνε στο ψαχνό. Στην τελευταία επίθεση, όμως, φρόντισαν να του κάνουν το screen για να βγει απέναντι του ο Manu, αυτός που θα μπορούσε να είναι και πατέρας του.
When Manu Ginobili made his NBA debut, James Harden was in the 7th grade.
— Darren Rovell (@darrenrovell) May 10, 2017
Τελικά ο Manu, o δεύτερος γηραιότερος παίκτης του NBA, αυτός που κάποτε θεωρείτο ο οδηγός για την εξέλιξη του Harden, όταν ο τελευταίος ήταν ο έκτος παίκτης των Thunder, εφάρμοσε πρακτικά την φράση “όταν εσύ πήγαινες εγώ ερχόμουν” πάνω στον superstar των Rockets, και έφυγε για τα αποδυτήρια, μάλλον για να νοικιάσει ένα δωμάτιο στο ξενοδοχείο του πάγου, μετά τα 32′ που έπαιξε σαν 20άρης.
