Στο preview του matchup Golden State – Portland, η αφεντομουτσουνάρα μου είχε «προβλέψει» ότι, όσο οι Warriors συνεχίζουν να συντηρούν τα κορμιά τους σε σωματικό, και το σύνολο τους σε ψυχικό, επίπεδο, θα μπορούν να παίξουν το κυρίαρχο, αδιαφιλονίκητο μπάσκετ τους. Πράγματι, στους Τελικούς της Δύσης, φτάνουν με 8-0. Οπότε, όλα καλά;
Ναι και όχι. Βλέπετε, απέναντι τους θα σταυρωθούν επιτέλους με την ομάδα που θεωρήθηκε προκάτοχος τους: τους San Antonio Spurs. Φυσικά, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που οι δυο ομάδες έρχονται αντιμέτωπες στην postseason. Την πρώτη φορά, το 1991, οι Spurs, του sophomore τότε, David Robinson έχασαν από τους TMC Warriors στον πρώτο γύρο με 3-1. Την πιο πρόσφατη φορά που συναντήθηκαν, οι Spurs απέκλεισαν το Golden State με 4-2 στον δεύτερο γύρο των playoffs του 2013, τη χρονιά που έφτασαν στους Τελικούς κι έχασαν με 4-3 από τους Heat.
Όμως, εδώ μιλάμε για έναν τελείως καινούργιο αφηγηματικό κύκλο. Τρία χρόνια το περιμέναμε αυτό το ματσάρισμα, από το τελευταίο Πρωτάθλημα των «σπιρουνιών».
Since the start of the 2014-15, the Warriors have a winning record against every team in the NBA except one: The San Antonio Spurs
— Tommy Beer (@TommyBeer) May 12, 2017
Μέσα σε αυτή την τριετία, οι Warriors δικαίωσαν, ξεπέρασαν, ξαναδικαίωσαν, διέψευσαν, και αναθέρμαναν τις τότε προσδοκίες, την στιγμή που οι Spurs έπεφταν θύματα έκπληξης διαδοχικά, από τους Clippers το 2015 και τους Thunder το 2016. Και αυτή τη φορά οι τελευταίοι έρχονται, εν μέσω διθυράμβων, όχι για να δικαιώσουν μερικές από τις καλύτερες regular season της ιστορίας τους (franchise record 67 νικών πέρυσι), αλλά για να ξαναθυμίσουν τον τρόμο που φέρνουν στον κόσμο αυτοί που δεν έχουν ηλικία.
Αυτοί που δεν καταστρέφονται.
Αυτοί που δεν πεθαίνουν -για να θυμηθούμε και πόσο φόβιζαν το ΝΒΑ ήδη από το 2014.
Στην Regular Season
25/10: Spurs 129 @ 100 Warriors
11/3: Warriors 85 @ 107 Spurs
29/3: Warriors 110 @ 98 Spurs
Οι Spurs είναι μια από τις πέντε μόλις ομάδες που έχουν κερδίσει τους Warriors την διετία 2015-17 και μαζί με τους Celtics, οι μόνες από τις playoffs ομάδες (με τις υπόλοιπες να είναι οι Lakers, Nuggets και Timberwolves), επομένως σίγουρα έχουν την τεχνογνωσία να τους κερδίσουν. Φέτος μάλιστα βγήκαν νικητές στη σειρά της κανονικής περιόδου, κερδίζοντας το παιχνίδι της πρεμιέρας, συντρίβοντας τους Warriors στο ντεμπούτο του Durant, και κέρδισαν και στο παιχνίδι παρωδία στις αρχές του Μάρτη, όταν δεν αγωνίστηκαν οι Curry, Thompson, Green, Durant, Iguodala, Leonard, Aldridge και Parker. Οι Warriors κέρδισαν το πιο πρόσφατο μεταξύ τους παιχνίδι. Στα playoffs έκαναν και οι δυο το καθήκον τους, και έτσι, με έναν χρόνο καθυστέρηση, θα δούμε Warriors και Spurs στους τελικούς της Δύσης.
Τι έκαναν στον δεύτερο γύρο
Golden State Warriors (4-0 Vs Utah Jazz)
Τρία ματς που οι Jazz έπιασαν ταβάνι -και έχασαν με διαφορά 10-15 πόντων- και ένα που οι Warriors τους διέλυσαν. Δεν υπήρχε κάτι παραπάνω που θα μπορούσε να κάνει η Utah, οπότε, αφού η εικόνα είναι χίλιες λέξεις, ας βουτήξουμε, ως γνήσιοι κολλημένοι με την παιδική μας ηλικία, στον ωκεανό των φαντασιώσεων μας.
San Antonio Spurs (4-2 Vs Houston Rockets)
Πολύ διαφορετική σειρά, από την άλλη, ήταν αυτή στο Texas. Οι Rockets μπήκαν με κολλημένο το πόδι στο γκάζι από την σειρά με τους Thunder και μέχρι οι Spurs να συνειδητοποιήσουν πόσο διαφορετικός είναι ο αντίπαλος τους στον δεύτερο γύρο σε σχέση με τους Grizzlies, έφαγαν μια ξεγυρισμένη τριαντάρα μέσα στο σπίτι τους. Ανασυντάχθηκαν γρήγορα, έσπασαν με τη σειρά τους το πλεονέκτημα των “Ρουκετών” στο τρίτο παιχνίδι, και υπερασπίστηκαν τα κεκτημένα τους στο πέμπτο παιχνίδι με το hustle κόψιμο του Ginobili πάνω στον Harden.
Και εκεί που φαινόταν πως το πόδι του Harden πήρε εκδίκηση για τον “Μούσια”, αφού αποτέλεσε το ασταθές βάθρο πάνω στο οποίο πάτησε και γύρισε το πόδι του Kawhi Leonard, στοιχίζοντας τη συμμετοχή του στο έκτο παιχνίδι…
Κανείς δεν θα καταλάβει ακριβώς γιατί από αυτό το παιχνίδι αναζωπυρώθηκε τόσο ο μύθος των Spurs και του Popovich. Δεν μπορεί να είναι η νίκη παρά την απουσία του Leonard – ένα παιχνίδι οι Spurs μπορούν και το κερδίζουν όπως και να έχει. Ή η εμφατική επικράτηση – ούτε καν σε “game seven” δεν συντελέστηκε. Το σίγουρο είναι ένα:
Shit got real. Shit got scary.
Γιατί θα περάσει το Golden State
Γιατί οι Spurs αποτελούν το τελευταίο εμπόδιο πριν από το πολυπόθητο showdown με τους Cavaliers τον LeBron James και δεν μπορούν να σταθούν εμπόδιο για την επιστροφή τους στον θρόνο. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορούμε να φανταστούμε τους Warriors τόσο κακούς και τους Spurs τόσο ανθεκτικούς, ώστε οι μεν να χάσουν τέσσερα παιχνίδια.
Προφανώς, σημαντικό ρόλο έχει παίξει η ψυχοσωματική ξεκούραση των Warriors, η οποία τους έχει επιτρέψει, εκτός των άλλων, να διαχειρίζονται πολύ εύκολα και ήρεμα τις μίνι κρίσεις που εύλογα προκύπτουν στον πρωταθλητισμό. Ακόμα και την τελευταία και σοβαρότερη, την επ’ αόριστον -προς το παρόν- «αποστράτευση» του Steve Kerr την διαχειρίστηκαν εξαιρετικά, παραμένοντας απολύτως προσηλωμένοι στον στόχο τους: να παίζουν εκκωφαντικό, εξαιρετικό μπάσκετ. Σκεφτείτε ένα απόλυτο φαβορί, που δεν ενσωματώνει κανένα εξωτερικό ερέθισμα, και μένει αδιαπέραστο σε οποιονδήποτε αντιπερισπασμό. Αυτό.
Επίσης, χωρίς να καταλαβαίνουμε απολύτως το λόγο, πέραν της παρουσίας του Matt Barnes, οι Warriors επέλεξαν να ταυτιστούν πάρα πολύ με το campaign του 2007 για να αναζητήσουν το απαραίτητο mojo που θα τους πορώσει.
Εν πάση περιπτώσει, ενδεικτικό του κλίματος είναι πως, μέσα στην postseason αναπτύχθηκε ένα νέο bromance, το οποίο ζηλεύουμε με κάθε νέο του post στο instagram.
ICYMI, yesterday Zaza asked Klay to sign a fake FRAMED newspaper with the headline "Pachulia Outscores Thompson"😂 🎥: https://t.co/p3d4Ec8Hl5 pic.twitter.com/SxnUJ1nLR9
— Let’s Go Warriors 💦💛💙 (@LetsGoWarriors) May 13, 2017
Σας θυμίζει κάτι αυτό το #YOLO;
Γιατί θα περάσει το San Antonio
Δεν υπάρχει κάποιο matchup που να ευνοεί καταφανέστατα το San Antonio. Οι Warriors έπαιξαν τα ελάχιστα δυνατά παιχνίδια. Οι Spurs, αντιθέτως, χρειάστηκαν έξι παιχνίδια για να λυγίσουν μια από τις καλύτερες ομάδες σε defensive rating (Grizzlies) και άλλα τόσα για μια από τις καλύτερες ομάδες σε offensive rating, true shooting % και pace -και τώρα θα παίξουν απέναντι σε μια τρίτη ομάδα που όλα τα παραπάνω είναι τα δυνατά της σημεία, αν δεν είναι κιόλας η καλύτερη στη λίγκα σε αυτά (Οι Warriors ήταν δεύτεροι σε DRtg, πρώτοι σε ORtg, πρώτοι σε TS% και τέταρτοι σε pace στην regular season). Επίσης, πρέπει να αποφασίσουν αν θα χτυπήσουν το smallball των Warriors με δύο εκ των Aldridge – Gasol – Lee (δύσκολο), ή θα καταφύγουν σε μια δική τους εκδοχή “lineup of death” με τον Kawhi Leonard στο “4”.
Ωστόσο, δύο παράγοντες είναι αυτοί που πραγματικά θωρακίζουν το επιχείρημα των Spurs.
Ο πρώτος είναι πως όση σημασία κι αν έχει αυτό για ένα τόσο vintage franchise, και ανεξάρτητα από την ανθεκτικότητα και εμπειρία του μέσα στα χρόνια, μέσα στην ίδια τη φετινή postseason, οι Spurs ατσαλώθηκαν, καθώς χρειάστηκαν να διαχειριστούν μια τρομερή πολυμορφία καταστάσεων, κρίσεων και δυσκολιών. Αυτό σημαίνει πως θα μπουν σε μια σειρά καταστάσεων μέσα στο παιχνίδι, που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, θα έχουν κληθεί να τις αντιμετωπίσουν πρόσφατα. Με αυτή την έννοια, οι Spurs λογικά θα επιδιώξουν να «κλέψουν» το πρώτο ματς, για να εκμεταλλευτούν το momentum τους και στους επόμενους αγώνες, να παίξουν με το μυαλό των Warriors.
Και μιλώντας για παιχνίδια μυαλού, ερχόμαστε στο δεύτερο και πιο τρομακτικό μέρος.
Αν ο Popovich ήθελε να “prove a point” στην υπόλοιπη λίγκα, τότε πραγματικά διάλεξε τον κατάλληλο προπονητή απέναντι του (D’Antoni) για να το κάνει στον δεύτερο γύρο των playoffs. Η καταστροφή που έφεραν οι Spurs στο έκτο παιχνίδι στο Toyota Center ήταν τέτοια που, αμέσως μετά, όλος ο μπασκετικός κόσμος στάθηκε, είτε με σεβασμό, είτε με φόβο, είτε συνήθως και τα δύο, απέναντι στον “Pop”.
Αυτή τη φορά, στον απέναντι πάγκο θα βρίσκεται ένας καρπός από το “Spurs coaching tree”, ο Mike Brown, ο οποίος διετέλεσε assistant στον Popovich από το 2000 ως το 2003. Καθότι ο αξιοπρεπής μεν Brown, δεν είναι ούτε Steve Kerr μεν, ούτε ο σπουδαιότερος καρπός του coaching tree δε, ο Popovich θα καταχραστεί κάθε “mental edge” που θα θεωρεί πως του δίνει αυτή η -από κάθε άποψη- σχέση ανισότητας μεταξύ τους. Ειδικά αν η σειρά ξεκινήσει και βαδίζει πιο πέρα από το πέμπτο παιχνίδι.
Α, ναι. Στο χωριό του Gregg Popovich, στο East Chicago της Indiana, “mental edge” ονομάζεται αυτό:
https://twitter.com/KSATadrian/status/863498549274824709
X-Factors
Κατά την ταπεινή μας άποψη, έχουμε μπροστά μας μια σειρά που θα αναδείξει στην εξέλιξη της και όχι εκ των προτέρων, τους «ήρωες» και τους παίκτες – κλειδιά. Βγάλτε λίγο από το μυαλό σας τους Kevin Durant και Kawhi Leonard αυτού του κόσμου και αναζητήστε τα «κλειδιά» εκεί που υπάρχουν…«κλειδαριές». Με δεδομένη την απουσία του Tony Parker, αυτομάτως οι δυνατότητες του Popovich να χρησιμοποιήσει σε μάκρος τους guards του γίνονται πολύ συγκεκριμένες. Αυτό σημαίνει πως είτε ο “Pop” επιλέξει να παίξει «κοντά» είτε «ψηλά», χρειάζεται πάση θυσία τον Dejounte Murray. Αν ο πολλά υποσχόμενος νεαρός μετατραπεί από έναν rookie που κάνει πολλά μικρά πράγματα σωστά στην postseason, σε ένα αμυντικό δυναμό με ικανότητα για ατομική δημιουργική πρωτοβουλία, τότε και ο Ginobili θα μπορέσει να βρει ρόλο συμβατό με τα χιλιόμετρα του, και ο Kawhi θα απελευθερωθεί για τα iso του (στα οποία είναι σχεδόν ανίκητος) και οι Anderson-Simmons-Green, μαζί με τους προηγούμενους, θα μπορέσουν να συμπληρώσουν τα απαραίτητα, ώστε να αποτελέσουν, είτε το απαραίτητο βάθος σε ψηλά σχήματα, είτε τους αρμούς σε smallball.
Φυσικά, αντίστοιχο βάρος θα πέσει στους Livingston – Clark – McCaw, τους οποίους λογικά ο Brown θα καταχραστεί, ώστε να δημιουργεί εικοσάλεπτα παραλλαγών “lineup of death”, για να μπορεί να ξεκουράζεται εντός ή εκτός παρκέ ο Curry. Γενικά, μην έχετε αμφιβολία, πρόκειται για σειρά που κρίνεται στον 7ο – 9ο παίκτη. Είναι σαφές πως οι Warriors ξεκινούν από σαφή πλεονεκτική θέση, αλλά ειλικρινά δεν ξέρω τι λαγούς έχει ακόμα ο “Pop” στο καπέλο του1)Γενικά, σκεφτείτε τι είδους ονείρωξη θα είναι μια τέτοια σειρά, με τόσο «βαριά» ονόματα, να αποτελέσει εφαλτήριο για μονομαχία ανάμεσα σε Murray – McCaw.
Ένα δεύτερο σημείο στο οποίο θα κριθούν πολλά είναι η εξέλιξη της σύγκρουσης Draymond Green με… όλη την frontline των Spurs. Λογικά, δύσκολα ο McGee θα μπορέσει να βρει χώρους για να αποτελέσει παράγοντα, ενώ ο Pachulia θα βρίσκει νόημα στην ύπαρξη του στο παρκέ μόνο όταν θα είναι και ο Gasol2)Aλλά γιατί κάτι μας λέει, ότι θα δούμε πιο πολύ Lee παρά Gasol σε αυτή τη σειρά;. Έτσι, όσοι περιμένατε το matchup των μόνιμων τα τελευταία χρόνια υποψήφιων DPoY Kawhi – Draymond, λυπάμαι χάσατε. Οι Spurs αναμφίβολα θα επιδιώξουν στην επίθεση να δείρουν τον Green, μέσα και στην άμυνα να τον τραβάνε συνεχώς έξω, κάπου δηλαδή στην περίμετρο, δίπλα στην baseline, όπου -χάριν επιχειρήματος- θα είναι ακροβολισμένος ο LaMarcus Aldridge. Και προφανώς, πάρα πολλά θα εξαρτηθούν από την κατάσταση, στην οποία θα βρίσκεται ο LMA, διότι μέχρι τώρα…
LMA last two years v. GSW:
2 wins: 13.5 RPG (5.5 Orpg)
4 losses: 5.8 RPG (2.3 Orpg)— Sam Esfandiari (@samesfandiari) May 12, 2017
Βεβαίως, από την άλλη, αν ο Draymond έχει αρκετά πνευμόνια να δέρνει όποιον από τους Aldridge – Gasol – Lee – Dedmon και να πάρει σημαντικό επιθετικό βάρος από την περιφέρεια, θα τους εκθέσει ανεπανόρθωτα – ή αυτός ως εκτελεστής ή τέλος πάντων, ο West ή ο Iguodala ως επωφελούμενοι. Πραγματικά, σε τέτοια περίπτωση, δεν μπορούμε να φανταστούμε τι πιθανή απάντηση μπορεί να υπάρχει από τον πάγκο των Spurs για ένα τέτοιο τίμιο, βεβαίως – βεβαίως, ρίσκο.
Πρόγραμμα
Game 1: Κυριακή 14 Μαΐου, 10:30, Spurs @ Warriors, Oracle Arena, Oakland
Game 2: Τετάρτη 17 Μαΐου, 4:00, Spurs @ Warriors, Oracle Arena, Oakland
Game 3: Κυριακή 21 Μαΐου, 4:00, Warriors @ Spurs, AT&T Center, San Antonio
Game 4: Τρίτη 23 Μαΐου, 4:00, Warriors @ Spurs, AT&T Center, San Antonio
Game 5 (αν χρειαστεί): Πέμπτη 25 Μαΐου, 4:00, Spurs @ Warriors, Oracle Arena, Oakland
Game 6 (αν χρειαστεί): Σάββατο 27 Μαΐου, 4:00, Warriors @ Spurs, AT&T Center, San Antonio
Game 7 (αν χρειαστεί): Δευτέρα 29 Μαΐου, 4:00, Spurs @ Warriors, Oracle Arena, Oakland
Τι θέλουμε να γίνει
Θεωρητικά, με τους Warriors να είναι από όλους (;) το φαβορί για να περάσουν, να μην φάνε πολύ ξύλο και πάνε καταπονημένοι στους Τελικούς με τους Cavs. Μπασκετικά, θέλουμε ξεκάθαρα να δούμε όσο το δυνατόν περισσότερα παιχνίδια. Συγκινήσεις θα έχουν.
Τι θα γίνει
Τα είπαμε και πιο πάνω: οι Warriors, αν πρέπει να αγχωθούν για κάποια παιχνίδια, είναι το πρώτο και τυχόν έκτο ή και έβδομο. Κατά τα άλλα, έχουν αρκετή εμπειρία, βάθος και ταλέντο για να πάρουν τη σειρά στα τέσσερα παιχνίδια, χωρίς αυτό να μειώνει φυσικά την αξία των “Σπιρουνιών”. Για τους Warriors, το φετινό πρωτάθλημα είναι αρκετά υπαρξιακό ζήτημα. Αν συνεχίσουν να διαχειρίζονται τις προσδοκίες και την ενέργεια τους, τότε είναι όλο δικό τους.
Από την άλλη, είναι σίγουρο πως ο Popovich, που βλέπει τα πάντα μέσα από το πρίσμα του “pounding the rock”, θα είναι εξίσου ευχαριστημένος, αν, μέσα από μια σειρά που θα έχει χάσει, σφυρηλατήσει ξανά τις προσωπικότητες των νέων ηγετών, όπως έγινε με τον Ginobili το 2005 και τον Parker το 2007. Και εδώ είναι και το πιο επικίνδυνο σημείο τους: δεν έχουν τίποτα απολύτως να χάσουν, αφού η φετινή χρονιά, η πρώτη μετά την εποχή Timmy, είναι άκρως μεταβατική.
Για την ακρίβεια, μπορούμε να προσεγγίσουμε το μυαλό του Popovich μόνο με την εξής παραβολή/πραγματική ιστορία. Όταν ο Παναθηναϊκός, κόντρα σε κάθε προγνωστικό, κέρδισε την Ευρωλίγκα στη Bologna το 2002, ο Obradović δήλωσε με το περιθρύλητο θράσος του, «στην καριέρα μου ως προπονητής έχω πάρει τρόπαια με διάφορους παίκτες και τώρα για να είμαι ειλικρινής, ήθελα να πάρω ένα με τον Λάζο. Ποιος ξέρει, του χρόνου μπορεί να μου καρφωθεί η ιδέα να πάρω άλλο ένα, αυτή τη φορά με τον… Σβορώνο». Ε, βάλτε στη θέση του Λάζου τον Jonathon Simmons και στη θέση του Σβορώνου τον Dejounte Murray και μέσα πέσατε!
Σε κάθε περίπτωση, ετοιμαστείτε για μια συγκλονιστική σειρά, με πάρα πολλές αφηγήσεις.
Την περιμέναμε. Καλώς τη βρήκαμε.
Υ.Γ.: Για να μην καταλήξουμε να αντιγράφουμε παράγραφο – παράγραφο ή να παραθέτουμε άπειρα references από το ίδιο άρθρο, σας παραπέμπουμε στην εξαιρετική ανάλυση του Paul Garcia. Είπαμε: δεν υπάρχει παρθενογέννεση.
Aris Tolios
Latest posts by Aris Tolios (see all)
- Ντέρμπι στην «Μπάσκετ Σίτι»: μια τοιχογραφία - May 13, 2022
- HogWatch: Winning Time (Part II) - April 8, 2022
- HogWatch: Winning Time (Part I) - March 21, 2022
- Playoff Playlist VII: 47 χρόνια σκλάβοι - July 5, 2021
- Playoff Playlist VI: Η εποχή των δεινοσαύρων - July 3, 2021
