Ραντεβού τον Οκτώβρη: Charlotte Hornets #20

Η Charlotte δεν είναι ακριβώς και ένα από τα συναρπαστικότερα μέρη να ζει, ή έστω να επισκεφθεί, κανείς στις ΗΠΑ.

Ειδικότερα, οι Hornets έχουν να επιδείξουν ελάχιστες στιγμές στην Ιστορία τους στην πόλη της Charlotte, σποραδικές τριετίες δηλαδή, που τους κατέστησαν κάτι παραπάνω από μια χρυσή – ενίοτε – μετριότητα: λίγο η εποχή της αρμονικής (;) συνύπαρξης των “Grandmama” και “Zo”, λίγο η χρυσή περίοδος του Glen Rice, λίγο το απρόσμενο μπριάμ βετεράνων και πιτσιρικάδων στις αρχές του 21ου αιώνα, και μετά τίποτα. Ενθουσιασμοί που δεν δικαιώθηκαν ποτέ (Emeka Okafor, Sean May, Adam Morrison, Gerald Wallace, Michael Kidd – Gilchrist) και μιζέρια, ~~που χειροτέρεψαν~~ ακόμα και μετά την έλευση του Jordan στη διοίκηση.

Το πράγμα κάπως φάνηκε να στρώνει τη σεζόν 2015-16, όταν η ομάδα υπό τις οδηγίες του Steve Clifford φάνηκε να βρίσκει ταυτότητα και αγωνιστικό πλάνο και να κερδίζει νέους οπαδούς¹⁾Έναν βασικά, τον υπογράφοντα το παρόν κείμενο…. Οπότε, τι στην ευχή συνέβη και «ομάδα – μοντέλο» έγινε «ομάδα – όχι-τόσο-καλή»;

Τι πήγε στραβά

Έλα ντε. Πως κατάφεραν να πέσουν δέκα ολόκληρες μονάδες φέτος; Η σεζόν που μόλις τελείωσε ξεκίνησε με ακόμα καλύτερους οιωνούς για τους Hornets. Σωστό, ισορροπημένο, “fundamental” μπάσκετ: screens, assists, πειθαρχία και συγκέντρωση, προτεραιότητα στην άμυνα και στο ball movement, ξεκάθαροι ρόλοι (ο Kemba απόλυτος ηγέτης, οι Batum – Kidd-Gilchrist τα «εργαλεία» σε επίθεση και άμυνα αντίστοιχα, και “οι λευκοί”, τόσο ατάλαντοι όσο χρειάζεται, υπάρχουν μόνο για να δέρνουν, να σπρώχνουν και να παίρνουν τις πάσες μετά το p’n’r), απλά και όμορφα πράγματα γενικότερα.

Οι Hornets ξεκίνησαν καλά – πολύ καλά για την ακρίβεια, ενθουσιάζοντας μας αρκετά, ώστε να εκτεθούμε ανεπανόρθωτα στην πορεία. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Ναι και όχι. Για την ακρίβεια, εμείς θα παραθέσουμε μερικές σκέψεις, αφήνοντας εσάς να αποφασίσετε αν οι Hornets χειροτέρεψαν ή άλλοι, όπως οι Bucks και οι Wizards, βελτιώθηκαν²⁾Που στην πραγματικότητα, είναι το ίδιο πράγμα, απλά με σχετικούς όρους, όχι με απόλυτους..

Γενικά μιλώντας, είναι σαφές πως η Charlotte δεν ήταν ακριβώς και καμιά επιθετική λοκομοτίβα. Και αγώνα της να μην έχεις δει, και μόνο η παραπάνω περιγραφή που σας έδωσα, αρκεί για να καταλάβει κάποιος πως στην καλύτερη μιλάμε για περίπτωση «ό,τι καλύτερο με αυτά που έχουμε». Πλην του Walker, κανένας δεν είναι offense-orientated παίκτης, ή καλύτερα κανένας δεν προσφέρει καθαυτός δικό του σκοράρισμα με κάποιον τρόπο. Δεν μιλάμε για παιχνίδι iso, μιλάμε για κάτι που να εντάσσεται στην παραγωγή πόντων σε παραπάνω από ένα επίπεδα.

Ωστόσο, το μεγαλύτερο πλήγμα φέτος για τις «Σφήκες» ήταν η άμυνα και δη η περιφερειακή. Κοντά στο καλάθι οι αντίπαλοι τους έτρωγαν το γνωστό «ξύλο της αρκούδας»: πρώτη φορά επί θητείας Clifford έπεσαν στη δεύτερη θέση (πίσω από τους Pistons) στο defensive rebound percentage³⁾Για να αντιληφθούμε τη σημασία του συγκεκριμένου επιτεύγματος, οι Hornets της περιόδου 2013-16 και οι Knicks του Riley, της περιόδου 1991-94 είναι οι μόνες δύο ομάδες που το έχουν πετύχει αυτό τρεις σερί χρονιές., ενώ παρέμειναν για τέταρτη σερί χρονιά οι καλύτεροι στο turnover percentage. Ο Steve Clifford παραμένει ο Προφήτης της πειθαρχίας και αυτοσυγκράτησης στο μπάσκετ.

Όμως, δεν είναι υπερβολή να ισχυριστούμε πως στην περίμετρο γινόταν πανηγύρι: οι Hornets έτρωγαν 11,6 τρίποντα ανά αγώνα (πρώτοι), σε 31,4 προσπάθειες (πρώτοι) και με ποσοστό 36,9% (έκτοι), την στιγμή που οι αντίπαλοι τους έγραφαν 24,5 assists (τρίτοι), με 52% των διπόντων (όγδοοι) και 86,5% των τριπόντων (δεύτεροι) τους να είναι assisted.

Ο κύριος λόγος είναι η ίδια η αμυντική διάρθρωση της Charlotte, η οποία είναι εκ φύσεώς της παθητική. Τα έξοχα αθλητικά προσόντα του Zeller από όταν έκανε στίβο στο IU του επιτρέπουν να τραβιέται με άνεση έξω για να σπάσει το screen και το p’n’r, αλλά το αμέσως επόμενο βήμα είναι το δύσκολο: επειδή ο Zeller είναι φιλότιμος, αλλά όχι και ακριβώς «θηρίο», οι Hornets επιλέγουν να αναπληρώνουν την έλλειψη rim protection με X-out – ένα από τα πιο δύσκολα αμυντικά drills, που ακόμα και στην άψογη εκτέλεση του, είναι ευάλωτο στο μακρινό γωνιακό σουτ⁴⁾Πολύ συνοπτικά, όποιος μαρκάρει στη γωνία φεύγει από τη θέση του για να αποτελέσει το τελευταίο εμπόδιο στον παίχτη που ρολάρει και το κενό του καλύπτει ο αμυντικός του φτερού. Αν ο roll-man καταφέρει να βγάλει την πάσα στη γωνία, ο παραλήπτης της μπορεί να σουτάρει εύκολα, ή και να πασάρει δίπλα του στο φτερό, και να σουτάρει εκείνος ξεφτιλισμένα εύκολα..

Επίσης, οι Hornets είχαν πολύ κακό transition defense, το οποίο δεν βγάζει και πολύ νόημα, μιας και οι Hornets είναι η πέμπτη χειρότερη ομάδα τόσο στα επιθετικά rebounds (με 8,8 ανά αγώνα), όσο και στα αμυντικά αντιπάλου (με 35,5 αυτών). Λογικά, λοιπόν, μια ομάδα που δεν πολυενδιαφέρεται να διεκδικήσει το rebound από μια δική της – μετρημένη ως συνήθως – επίθεση, θα έπρεπε να είναι δουλεμένη στο να γυρνάει γρήγορα στην άμυνα, σωστά;

Λάθος! Οι Hornets ήταν η έβδομη χειρότερη ομάδα στους πόντους μετά από αμυντικό rebound αντιπάλου. Σε συνδυασμό με τα κακά αμυντικά κορμιά των Walker-Belinelli, και την γενική απροθυμία των Batum – Lamb – Sessions να παίξουν άμυνα⁵⁾Αξίζει να δείτε 10” από αγώνα των Hornets μόνο και μόνο για να παρατηρήσετε ότι ο Γάλλος δεν λυγίζει σχεδόν ποτέ τα πόδια του στην άμυνα., οι Hornets φέτος πήραν λίγα από την επίθεση και λιγότερα από ό,τι θα ήθελαν από την άμυνα.

Τι καλό κρατάμε

Καταρχάς, το franchise ανέκτησε λίγο από το εξωαγωνιστικό του γόητρο, όταν στην πόλη ανατέθηκε το All-Star Game του 2019 – ιδιαίτερα μετά το φιάσκο με το νόμο HB2 και μετά την αντικατάσταση του με τον HB142⁶⁾Φευγαλέα σκέψη: είναι ή δεν είναι η δεύτερη φορά που το NBA αποφασίζει να βάλει τον Jordan στον «πάγο» για να μην τον κάψει και μετά τον επαναφέρει, μετά το 1993-95; #itsallaconspiracy.

⭐️OFFICIAL!⭐️ https://t.co/YIFkZlffwj #NBAAllStar #BuzzCity pic.twitter.com/EsoyxchRmp

— Charlotte Hornets (@hornets) May 24, 2017

Ωστόσο, το σημαντικότερο, σε μια αναμφίβολα στάσιμη χρονιά, ήταν η πολυαναμενόμενη εκτόξευση του Kemba Walker. Τι έκανε λοιπόν ο Kemba; Τίποτα λιγότερο από τα καλύτερα νούμερα στην καριέρα του σε πόντους (23,2), ποσοστό ευστοχίας σε σουτ (44%), τρίποντα (40%), βολές (85%), eFG% (.527), TS% (.569), usage (29,2)… Α, και είχε και την πρώτη του πρόσκληση σε All-Star Game.

Ο Walker ωρίμασε ακριβώς όταν έπρεπε. Και δεν υπάρχουν άλλες λέξεις, πέρα από τα παραπάνω στατιστικά που να αποτυπώνουν τη φράση «σήκωσε την ομάδα στους ώμους του». Ο ίδιος έγινε το “Α και Ω” της επίθεσης των Hornets, δίνοντας συχνά την αίσθηση πως θα μπορούσε κάλλιστα να εξαπολύσει ένα campaign όμοιο με αυτά της εξιλέωσης που έκανε ο Kobe στα χρόνια ανάμεσα στη φυγή του Shaq και στο Πρωτάθλημα του ’09. Όμως, ακριβώς επειδή λίγοι παίκτες των Hornets ξέρουν να βάζουν την μπάλα στο καλάθι, ο Walker βρισκόταν συχνά φάτσα με τρεις ή και τέσσερις αντιπάλους, και, νομοτελειακά, ο Kemba επέλεγε να βρει το open shot των συμπαικτών του και απλώς περίμενε να τα εκμεταλλευτούν. Και φυσικά, είτε έτσι είτε αλλιώς, οι οπαδοί των Hornets τον λατρεύουν, καθώς, εν μέσω του τίμιου, αλλά ξενέρωτου αμυντικογενές πλάνο του Steve Clifford, είναι ό,τι πιο ενθουσιώδες τους έχει τύχει από την εποχή του Baron Davis.

Τι πρέπει να γίνει το καλοκαίρι

Το ρεπορτάζ της offseason για τους Hornets πρέπει να είναι από τα πιο βαρετά πράγματα φέτος. Αυτό, βέβαια, δεν είναι απαραίτητα κακό, ειδικά αν δεν συνοδευτεί με κινήσεις πανικού και κακό drafting – μικρή αγορά είναι η Charlotte, δεν χρειάζεται τα φώτα της δημοσιότητας και τις έντονες συγκινήσεις.

Οι Hornets διαθέτουν γύρω στα $ 6 εκατ., τα οποία τους τοποθετούν πάνω από το salary cap και κάτω από τον luxury tax. Υπό άλλες συνθήκες, θα ήταν και αρκετά να πάρουν ένα αναπληρωματικό PG ή «σκιάχτρο» κάτω από το καλάθι της προκοπής. Όχι φέτος, όμως, που το salary cap τραβάει κι άλλη ανηφόρα. Οπότε, με δεδομένο ότι στη Charlotte δηλωμένα σκέφτονται να κρατήσουν το #11 pick του φετινού draft και ότι $ 6 εκατ. είναι περίπου ο ετήσιος μισθός ενός Ramon Sessions, τότε η επιλογή για μια σημαντική βελτίωση του roster είναι μία: opt-out και trade.

Ναι αλλά ποιον; Κανένα από τα σημαντικά assets δεν είναι για ξόδεμα και δεν υπάρχουν νέοι παίκτες, έστω σχετικά σαγηνευτικοί ή μυστηριώδεις, όπως ο Noah Vonleh πρόπερσι, για να μπορούν να πιάσουν κάποια άλλη ομάδα κορόιδο. Ίσως το μυστικό κρύβεται στο #11 pick, με την πιο ενδιαφέρουσα προοπτική να βρίσκεται σε μια ενδεχόμενη απόκτηση του Brook Lopez, που προς το παρόν είναι ψίθυρος, αλλά θα μπορούσε να ισχυροποιήσει στα σοβαρά την Charlotte στην Ανατολή. Ίσως και ο Jordan αδειάσει τη μισή ομάδα για να εξασφαλίσει την υπογραφή του Blake Griffin. Ίσως και τίποτα – στη Charlotte είμαστε.

Να μην ξεχάσουν τα αντικαταθλιπτικά την ημέρα του draft

Οι Hornets μπήκαν στο draft με 91% πιθανότητες να είναι εκτός δεκάδας και τελικά, πράγματι, πήραν την ενδέκατη επιλογή. Στο #11 των drafts της προηγούμενης πενταετίας έχουμε συναντήσει τους Meyers Leonard (2012), Michael Carter – Williams (2013), Doug McDermott (2014), Myles Turner (2015), Domantas Sabonis (2016), και με βάση αυτά τα δεδομένα, σε ένα αρκετά πλούσιο draft, οι Hornets έχουν καλές πιθανότητες να προσγειώσουν μια πραγματικά καλή περίπτωση και χρήσιμη, ειδικά για μια ομάδα με χαρακτηριστικά της την λειψανδρία και το μικρό rotation. Οι δε Hornets έχουν διαχρονικά στο draft και καλές και κακές στιγμές: σπάνια πέταγαν στα σκουπίδια ένα υψηλό pick (Rex Chapman, Kendall Gill, Larry Johnson, Alonzo Mourning, Baron Davis, Emeka Okafor, Kemba Walker), όμως ακόμα πιο σπάνια έβρισκαν και «λαβράκια» σε χαμηλές θέσεις. Η χειρότερη στιγμή τους; Σίγουρα το 2005, όταν κατάφεραν και άρπαξαν από τα νύχια των υπολοίπων τα «λαχεία» Raymond Felton και Sean May – τι να κάνουμε, οι «ντόπιοι» Tar Heels είχαν μόλις πάρει τον τίτλο του NCAA και στη Charlotte είπαν να διορίσουν δύο, κάτι σαν τους Έλληνες Ολυμπιονίκες.

Αυτό σημαίνει πως θα κινηθούν σε μεγάλο βαθμό εκ του ασφαλούς. Αν χρησιμοποιήσουμε το “Lottery Mock Draft” του ESPN, για κάποιο λόγο, επιμένει πως οι Hornets θα επιλέξουν τον Zach Collins του Gonzaga. Τα scouting reports του δεν φαίνονται να πείθουν για την περίπτωση του, αλλά… wait a moment, δείτε τη φάτσα του. Δεν θα ήταν ιδανικό συμπλήρωμα στην μίνι παράδοση των λευκών και άχαρων ψηλών που επιλέγουν οι Hornets στα drafts και ξεκίνησε με Cody Zeller (#4 το 2013) και Frank Kaminsky (#9 το 2015);

Πάντως, τα draft issues, που διαχρονικά έχουν οι Hornets, είναι πραγματικά για ψυχαναλυτή. Μάλλον δεν ξεπέρασαν ποτέ τη νύχτα του ’96, όπως αντίστοιχα «κάποιοι άνθρωποι δεν ξεπέρασαν ποτέ το Βιετνάμ ή τη νύχτα που η μπάντα τους άνοιξε τους Nirvana»⁷⁾Aτάκα από ταινία, όχι πολύ δύσκολο, απαντήστε στα σχόλια!.

Τι κάθαρμα Θεέ μου…

Να κρατήσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απόσταση από το νοσοκομείο

Πιο εύκολα συναντάς αθλητές των Hornets στο νοσοκομείο παρά στο παρκέ. Φέτος, σε μια λογική “better safe than sorry”, οι «Σφήκες» είδαν τους Kemba Walker και Miles Plumlee να περνούν την πόρτα του χειρουργείου – απλά το καλοκαίρι, αυτή τη φορά.

INJURY UPDATE: @KembaWalker has undergone a successful minor arthroscopic procedure on left knee.

Press release: https://t.co/R8GxrmdXW3 pic.twitter.com/CGrn5qF4rL

— Charlotte Hornets (@hornets) May 17, 2017

INJURY UPDATE: Miles Plumlee underwent successful arthroscopic debridement on right knee.

Full press release: https://t.co/KyrLxR3PAF pic.twitter.com/y1sVIacPmq

— Charlotte Hornets (@hornets) May 3, 2017

Το θέμα, βεβαίως, δεν είναι τόσο πως και οι δύο αντιμετωπίζουν πρόβλημα στο γόνατο, που θα τους κρατήσει δύο μήνες εκτός, όσο ότι ο Kemba κάνει επέμβαση στο αριστερό γόνατο του για τρίτη φορά τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Να φτιάξει το σουτ του Kidd – Gilchrist

«Αμυντικό κτήνος» και όλα τα σχετικά. Όμως, αν ο Marvin Williams χαρακτηρίζεται από ένα κάπως soft, αλλά ντελικάτο και όμορφο, touch, ο MKG είναι βασικά το ακριβώς ανάποδο. Κρύφτε τα παιδιά:

Σε τι μπορούν να ελπίζουν οι Hornets; Να αποδώσουν οι ειδικές προπονήσεις που θα κάνει όλο το καλοκαίρι για να φτιάξει το shooting form του, ώστε η παρουσία του στην πεντάδα όντως να καθιστά την επίθεση της ομάδας λιγότερο προβλέψιμη και «Kemba-βαρή».

Fun Fact

Όχι ακριβώς fun, αλλά η αποχώρηση του assistant Pat Ewing για τη θέση του head coach του Georgetown, έφερε τον Stephen Silas ως αντικαταστάτη του. Έφερε, όμως, και τον πολύ γνωστό μας Mike Batiste, που προήχθη από player development assistant στους Brooklyn Nets σε assistant των Hornets, όπου λογικά θα πεθάνει τους ψηλούς της ομάδας στο pick’n’roll που ο ίδιος δόξασε στον Παναθηναϊκό.

Charlotte is hiring Brooklyn player development coach Mike Batiste as an assistant coach, league sources tell @TheVertical.

— Adrian Wojnarowski (@wojespn) May 11, 2017