July 2017 Trade Award Show – Part 3

Αφού τα playoffs ολοκληρώθηκαν δίχως εκπλήξεις με τον τρόπο ακριβώς που έγραφε το σενάριο και κάθε σχόλιο λίγο-πολύ χιλιοειπωμένο, η σεζόν άφησε μια επίγευση προβλεψιμότητας. Ευτυχώς όχι για πολύ, καθώς ο ενθουσιασμός για το επερχόμενο draft έβαλε γρήγορα στο συρτάρι τη σεζόν 2016-17 και ο Danny Ainge παραχωρώντας στην Philadelphia το #1 pick έθεσε σε κίνηση τη χιονοστιβάδα που θα ακολουθούσε. Με το άνοιγμα της περιόδου υπογραφών free agents την 1η Ιουλίου εντάθηκε μια παράσταση ορυμαγδού κινήσεων και κλυδωνισμών σε όλο το φάσμα του NBA, που, ενδεχομένως φέτος να μην αλλάξουν την εικόνα στην κορυφή, αλλά επηρεάζουν τη γεωγραφία του συνόλου της λίγκας για τα επόμενα αρκετά χρόνια. Είναι μια από αυτές τις περιόδους που οι ρεπόρτερ χάνουν τον ύπνο τους, το όνομα Adrian Wojnarowski γίνεται συνώνυμο του Μεσσία και ο ύπνος διακόπτεται απότομα μέσα στη νύχτα για να ανοίξει το 3G (4G για τους μερακλήδες) και να ελέγξουμε αν έγινε κάποια κίνηση. Για εμάς στο Ball Hog τουλάχιστον, είναι μια περίοδος που μοιάζει με πολύ απαιτητικό ναρκωτικό. Είναι μια περίοδος που είναι τόσο ουσιαστική, όσο και ένα καλοστημένο θέαμα που σε κρατάει κολλημένο στην οθόνη σου. Γι’ αυτό λοιπόν, πάμε να δώσουμε στους πρωταγωνιστές τα βραβεία αυτού του θεάματος.

Βραβείο “Πετώντας φελλούς στο βαρέλι μέχρι να ωριμάσει το Ουίσκι”

• Kentavious Cadwell-Pope $ 18 εκατ. για έναν χρόνο στους Lakers

Οι Lakers γύρισαν σελίδα, και με την αλλαγή σκυτάλης σε διοίκηση και front office μες στο σεζόν, τέθηκαν οι βάσεις για την επιστροφή της λάμψης του οργανισμού στα προ 2010 επίπεδα. Το χαμόγελο του επιστρέψαντα Magic είναι η διαρκής διαφήμιση αυτού του “προσεχώς”. Κι επειδή για τους Lakers μιλάμε, του πιο αστραφτερού αστεριού του οργανισμού ΝΒΑ, του μοναδικού εκπροσώπου του Hollywood στη λίγκα (παρά τις όποιες προσπάθειες αλλαγής αυτού του καθεστώτος από τους άοσμους, άχρωμους, αόρατους Clippers). Kαι μέσα σε αυτά τα πλαίσια, ο σύντομος δρόμος για την επαναφορά στη λάμψη έχει ένα ονοματεπώνυμο: “LeBron James”. Ο “Βασιλιάς” μένει ελεύθερος το καλοκαίρι του 2018 και οι φήμες για επιθυμία του -ιδίως της οικογένειάς του- για μόνιμη μετακόμιση στο Los Angeles καθημερινά αυξάνονται. Οι Lakers έχουν κυκλώσει την 1η Ιουλίου 2018 και φροντίζουν, σε μία λίγκα που πέρσι και φέτος εγκλημάτησε ως προς τους μισθούς που έδωσε και είναι στην συντριπτική της πλειοψηφία overcapped, έως βαθιά στο tax, να έχει άπλετο χώρο για να τον υποδεχθεί, τόσο τον ίδιο, όσο και το εξίσου φανταχτερό supporting cast του, αρχής γινομένης του ήδη δηλώσαντα επιθυμία να το πράξει, Paul George. Για τους σκοπούς αυτούς θυσιάστηκε ο D’Angelo Russel, παίρνοντας μαζί του τα πεταμένα λεφτά του Mozgov, με αντάλλαγμα τον ετήσιο δανεισμό του Brook Lopez. Στην ίδια ακριβώς λογική υπογράφηκε μονοετές συμβόλαιο με τον KPC. Για να πετάνε παρέα με το front office 18 εκατ. φελλούς στο βαρέλι, περιμένοντας την ωρίμανση των Ball και Ingram, αλλά και την επόμενη off season, η οποία προσδοκούν να φέρει και την έλευση της πολυπόθητης “LeBron & Co”.

Bonus πίστα: O KPC, δεν είναι απλά το μάννα εξ ουρανού, όπως δήλωσε στην παρουσίασή του ο Rob Pelinka, αλλά επιπλέον έχει τον ίδιο manager με τον LeBron, τον κολλητό του τελευταίου Rich Paul. Και οι παίκτες της Clutch Sports είναι σαν τα αποδημητικά πουλιά. Όταν πιάσει κρύο πάνε όλοι μαζί προς τα ζεστά μέρη.

Βραβείο “Απόντος Πατέρα”

• (Ό,τι διάλο κάνουν οι Cavs τη φετινή off season)

Τo πρόβλημα των Cavs τις τελευταίες ημέρες ακούει στο όνομα Kyrie Irving, όμως οι κινήσεις, πριν την απόφαση του All Star point guard της ομάδας να ζητήσει ανταλλαγή, δεν έδειχναν ότι η ομάδα είχε πλάνο. Τι λείπει από την ομάδα του Ohio για να μπορέσει να διεκδικήσει ξανά το Πρωτάθλημα; Ο GM, και φίλος του LeBron, David Griffin, απολύθηκε από την ομάδα την κρισιμότερη περίοδο για το στήσιμο κάθε σεζόν, στην έναρξη της off season και ενώ η ομάδα προσπαθούσε να μπει σε trade για τους Butler και George.
Με τις φήμες πως ο Βασιλιάς ετοιμάζει τις βαλίτσες του για την Καλιφόρνια ή το Τέξας, οι Cavaliers προσπάθησαν πανικόβλητοι να εξιλεωθούν για την αδράνειά τους κάνοντας τις βεβιασμένες προσθήκες των Jose Calderon, Jeff Green και Derrick Rose.

Τι κοινό έχουν οι τρεις βετεράνοι που υπέγραψαν στους Cavs;

Είναι απλά τα ηχηρότερα ονόματα που θα μπορούσαν να βρουν με minimum συμβόλαια, δείχνοντας πως στο Cleveland ακολουθούν την τακτική του “πατέρα”, ο οποίος μπορεί να μην ήταν παρών στη ζωή του παιδιού του όταν έπρεπε, δηλαδή το θεατρικό έργο, ή το σημαντικό παιχνίδι στις αμερικάνικες ταινίες και για να ζητήσει συγγνώμη πηγαίνει στα μαγαζιά και παίρνει τα τρία παιχνίδια, τα οποία έχει ακούσει περισσότερες φορές σε διαφημίσεις στην τηλεόραση. “Ναι, LeBron μπορεί να μην υπέγραψα ούτε τον Paul George, μήτε τον Jimmy Butler, αλλά, κοίτα, σου πήρα ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε στην αγορά, έναν πρώην MVP, αυτόν τον παικταρά που έχει βάλει τόσα buzzer beaters εναντίον μας, και αυτόν τον Iσπανό που είναι στο 50-40-90 club. Ειδες πόσο καλοί είμαστε; Ποιoς χρειάζεται General Manager;”

Βραβείο “Κάνοντας σμπαράλια τα νεύρα του καλύτερου παίχτη της ομάδας μου”

• Otto Porter Jr., Washington Wizards, max contract, $ 107 εκατ., τέσσερα χρόνια

Οι απόψεις διίστανται, για το αν ο Otto Porter Jr άξιζε max συμβόλαιο. Για την ακρίβεια αν άξιζε να είναι ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης των Wizards για την ερχόμενη σεζόν. Να είναι καλά οι Brooklyn Nets που για δεύτερο καλοκαίρι παίζοντας το ρόλο του αόρατου χεριού της αγόρας, χαλάνε τον σχεδιασμό μιας ακόμα ομάδας¹⁾Μετά το συμβόλαιο 75 εκατομμυρίων για τέσσερα χρόνια που πρόσφεραν πέρσι στον Alex Crabbe, υποχρεώνοντας τους Blazers να ματσάρουν την πρόταση και να δίνουν αυτά τα λεφτά για παίκτη που έρχεται από τον πάγκο. που θέλει να κρατήσει ένα βασικό γρανάζι στη μηχανή της. Με τους Beal και Otto Porter πλέον να πληρώνονται συνολικά $ 48,5 εκατ. για την επόμενη χρονιά γίνανε και οι δύο πιο ακριβοπληρωμένοι από τον Wall, ο οποίος από πέρσι ξεκίνησε να βγάζει καπνούς από τα αυτιά του φωνάζοντας όπου σταθεί κι όπου βρεθεί πως το συμβόλαιό του είναι απαράδεκτο σε σχέση με την αξία του.

Βραβείο “Αλλά διορθώνοντάς το αμέσως”

• Designated Veteran Player Extension σε Wall, $ 203 εκατ., ως το 2022-23, Washington Wizards

Kι επειδή στα playoffs 2017 o Wall ανέβασε κι άλλο τις μετοχές του, στο επίπεδο του superstar, το τελευταίο που είχαν ανάγκη στο front office των Wizards, ειδικά όπως τα έχουν κάνει μαντάρα με τα συμβόλαια που έχουν μοιράσει δεξιά κι αριστερά την τελευταία διετία και δεν περισσεύει ούτε σάλιο για έναν αναπληρωματικό της προκοπής, ήταν ένας δυσαρεστημένος Wall που θα ζητήσει κι αυτός trade. Έτσι, εκμεταλλευόμενοι πλήρως τη δυνατότητα της 2017 CBA για πρόωρη επέκταση συμβολαίου σε παίχτες που πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια έδωσαν στον Wall ένα μυθικό συμβόλαιο ($ 203 εκατ. επέκταση) και αυτός δεν άργησε να το υπογράψει. Ηρεμία, συνεπώς, προς ώρας για τον superstar των Wizards, μέχρι τουλάχιστον να γυρίσει να δει το χάλι του πάγκου της ομάδας.

Βραβείο “Φορτώνοντας ό,τι κυκλοφορεί για να ξεπεράσεις τον πρώην σου”

• Jonas Jerebko, Utah, δύο χρόνια, $ 8,2 εκατ.

• Thabo Sefolosha, Utah, δύο χρόνια, $ 10,5 εκατ.

Το «θαύμα» της Utah που το περιμέναμε χρόνια και κράτησε μόλις ένα (;), φαίνεται να μετατρέπεται σε ένα σύνολο underdogs – από άποψη. Ναι, ok παιδιά, έγινε. Γενικά, όταν χωρίζεις είναι πολύ σύνηθες το πιο εξωστρεφές αντανακλαστικό σου να είναι η μετατροπή – τάχα μου – σε κυνηγό. Και επειδή ψάχνεις και για επιβεβαίωση, καταλήγεις με συντρόφους που θα σνόμπαρες όταν ήσουν σε σχέση, αλλά τώρα ανακάλυψες – ξανά τάχα μου – άλλες πλευρές τους. Ναι, έχετε τον πύργο Gobert και τους αξιωματικούς (αν μείνουν υγιείς) Rodney Hood, Joe Johnson, Joe Ingles και Alec Burks. Θεωρητικά έχετε και τον Derrick Favors, αλλά κανείς δεν το πιστεύει αυτό πλέον, εκτός αν βγάλει το βιβλιάριο ασφάλισης για να το αποδείξει. Όμως, χάσατε τον George Hill και τον Gordon Hayward. Πονάει, παραδεχτείτε το. Θρηνείστε λίγο που ίσως η άνοδος σας διακόπηκε πρόωρα από τις φιλοδοξίες. Μην πέφτετε στην αγκαλιά του κάθε εξωτικού Ευρωπαίου (Rubio, Jerebko, Sefolosha) ή όποιου έρχεται από εκεί (Udoh). Εκτός αν οι Utah Jazz 2107-18 είναι ένα σατανικό σχέδιο διεμβολισμού του ΝΒΑ από την πλευρά της Ευρωλίγκας, ως αντίποινα για την φετινή πρωτοφανή αιμορραγία ταλέντου προς το ΝΒΑ. Μήπως;

Βραβείο “Μα, δεν λένε πως τα PGs και Cs είναι οι πιο βασικές θέσεις;”

• Rajon Rondo, New Orleans Pelicans, έναν χρόνο, $ 2,3 εκατ.

Γενικά καλά περνάνε στη Νέα Ορλεάνη. Αφού πέρυσι άδειασαν την ομάδα από μέτρια έως συμπαθητικά assets για να προσγειώσουν τον “Boogie” Cousins, σε μια κίνηση που μπορεί άλλες παραμέτρους να έχει, αλλά μάλλον όχι το στρατηγικό αγωνιστικό πλάνο, φέτος σκέφτηκαν “πρωτότυπα”:

Ερώτηση: «Τι κάνει έναν σπουδαίο ψηλό ευτυχισμένο;»

Απάντηση: «Μα ένας PG που τον ταΐζει».

Οπότε, αφού έχουν δύο πολυτάλαντους centers, τι πιο λογικό από το να έχει ο καθένας τον δικό του προσωπικό PG που του αρέσει. Πάρε, λοιπόν, $ 126 εκατομμύρια για πέντε χρόνια Jrue Holiday²⁾Στο επόμενο τέτοιο ανόητο ξόδεμα χρημάτων, ειδικά σε σεζόν που βρίσκεις αξιοπρεπείς PG και στη λαϊκή, θα μπει φωτογραφία από παιδάκια στην Αφρική που πεινάνε.. Έλα κι εσύ Rajon Rondo. Boom!

Φυσικά, στο μυαλό των Pelicans, μετά από την περσινή career-high σεζόν του Holiday σε σουτ (45,4%), ο Jrue θα συνυπάρχει με τον Rondo. Ο πρώτος, ως καλύτερος σκόρερ δεν θα έχει πολύ την μπάλα στα χέρια, και ο δεύτερος, ως χειρότερος σκόρερ, δεν θα παίρνει προσπάθειες και θα υπάρχει ως floor general που ταΐζει Holiday, Davis, Cousins. Όσο για τους δύο τελευταίους; Λογικά θα περιοριστούν σε ρόλο “feed the big guy in the post” ψηλών. Ε, κι αυτός ο Solomon Hill ατάλαντος είναι στην επίθεση ($ 48 εκατ. για τέσσερα χρόνια well spent…), οπότε θα παίζει την άμυνα του και θα λέει κι ευχαριστώ, οπότε νατη η πεντάδα η αρμονική!

Βρε τους άτιμους, τους μπαγάσηδες τους Pelicans! Κοίτα πόσο απλό ήτανε τελικά!

Βραβείο “Θέλω να γίνω το Miami της Δύσης”

• Mario Chalmers, Memphis Grizzles, έναν χρόνο, veteran minimum

• Tyreke Evans, Memphis Grizzles, έναν χρόνο, $ 3,3

• Ben McLemore, Memphis Grizzles, δύο χρόνια, $ 10,7

Το περσινό θαύμα του Miami που εντυπωσίασε το φίλαθλο κοινό του ΝΒΑ, βασίστηκε στη λογική ότι μαζεύω παίχτες από τα κάτω ράφια και τα αζήτητα της λίγκας, τους πληρώνω λίγο, τους προπονώ καλά (η ευλογία του να έχεις top-5 προπονητή και ο Spoelstra είναι τέτοιος) και περιμένω το σύνολο που έφτιαξα να αποδώσει πάνω από το άρθοισμα των μονάδων του. Και πέρσι στους Heat αυτή η συνταγή έπιασε!

Τι φαίνεται να κάνουν οι φετινοί Grizzles; Προσπαθούν να αντιγράψουν ξεδιάντροπα αυτή τη λογική. Έχοντας από πέρσι τον επί οχταετία βοηθό προπονητή στους Heat, τον David “Take That For Data” Fizdale, επέλεξαν να μαζέψουν διάφορους ξεπεσμένους παίχτες της λίγκας και να προσπαθήσουν να τους αναγεννήσουν, ελπίζοντας πως έτσι θα καταφέρουν να βρίσκονται στα playoffs της λίγκας για όχδοη συνεχή χρονιά. Αν θα τα καταφέρουν; Θαύματα δεν γίνονται κάθε μέρα, το κενό των Z-Bo και Tony Allen δεν είναι απλά και μόνο αγωνιστικό, και όσο τη θέση “3” επανδρώνει μόνο ο πρώην μπασκετμπoλίστας, νυν instagram model, Chandler Parsons, και το Memphis βρίσκεται στη Δύση, στην καλύτερη των περιπτώσεων μπορούν να ελπίζουν να σύρουν το ματωμένο τους κουφάρι σε μια αξιοπρεπή είσοδο στα playoffs.

Βραβείο “Συνεχίζοντας να μαγειρεύεις Μπάμιες”

• Anthony Tolliver, Detroit Pistons, $ 3,3 εκατ. για έναν χρόνο

• Reggie Bullock, Detroit Pistons, $ 5 εκατ. για δύο χρόνια

Μετά τη συλλογική βράβευσή του στο πρώτο μέρος των Καλοκαιρινών Μεταγγραφικών μας βραβείων, με το βραβείο “Μπάμιες, aka κανείς δεν πολυψήνεται ούτε να ασχοληθεί, ούτε να φάει”, ο Stan Van Gundy, ιδιαίτερα αγαπητός -κάποτε…- στα γραφεία του Ball Hog, επιμένει να μας σερβίρει “μπάμιες”, απογοητεύοντας μας ακόμα περισσότερο. Με ένα δυσλειτουργικό roster (που ο ίδιος έστησε) στα χέρια του, την off season που περιμέναμε ρηξικέλευτες αλλαγές, που θα προέβλεπαν ως και τη μετακίνηση ενός -ή και των δύο- εκ των Drummond – Reggie Jackson, ο Stan the Man, αναλώνεται σε ανούσια, και δη ακριβούτσικα στην περίπτωση του Galloway, συμπληρώματα του roster.

Βράβειο “Ανταλλάσσοντας μισθολόγια, γκρίνιες και χαρακτήρες”

• Avery Bradley σε Detroit Pistons

• Marcus (χωρίς να είμαστε και σίγουροι) Morris σε Boston Celtics

O Bradley γκρινιάζει από πρόπερσι πως έπρεπε να είχε υπογράψει μεγαλύτερο συμβόλαιο (4 χρόνια, $ 32 εκατ.). Και του χρόνου περίμενε να πληρωθεί. Το ίδιο, όμως, πρέπει να γίνει και με τους Τhomas και Smart στη Βοστόνη το επόμενο καλοκαίρι. Και, επιπλέον, πολλά wings, λίγοι ψηλοί. Τι καλύτερο από το εξαιρετικό συμβόλαιο του Marcus Morris (4 χρόνια, $ 20 εκατ., ως το 2018-19); Οι Cs παίρνουν ένα ακόμα πολυμορφικό forward (που μπορεί να μαρκάρει τον LeBron) και οι Pistons έναν combo guard για να τον βάλουν δίπλα στον πιο αντιπαθητικό παίχτη της λίγκας ενδεχομένως, τον Reggie Jackson.

Win-win; Δίχως αμφιβολία καθώς και οι δύο ομάδες ισχυροποιούν την αγωνιστική τους ταυτότητα, αν και είναι αναπόφευκτο να σκεφτόμαστε το τί θα μπορούσε να είχε συμβεί αν οι Pistons είχαν ντραφτάρει στο #12 τον Donovan Mitchell αντί του Luke Kennard, με τους Mitchell-Bradley να είναι το καλύτερο backcourt της λίγκας, ή αν οι Celtics κατέβαζαν αυτές τις πεντάδες των τεσσάρων forwards (με αλλαγές στο 1-5 όταν παίζει ο Smart στην πεντάδα) με τον Paul George ανάμεσά τους;

Bonus: Στο νέο μεγάλο feud της Ανατολής, αυτό ανάμεσα στους Wizards και τους Celtics, πλέον θα έχει αντιμέτωπα και τα άδέρφια Morris. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;!

Βράβειο “We want more, we want more”

• Manu Ginobili, ανανέωσε με San Antonio Spurs

Σαν Ball Hog την πατήσαμε σαν πρωτάρηδες σε συναυλία, που δεν έχουν ενημερωθεί από την προηγούμενη για την setlist και τα encores και μετά το δεύτερο ξεκινάνε για την έξοδο. Έτσι κι εμείς, μετά τον αποκλεισμό των Spurs από τους Warriors βιαστήκαμε να αποχαιρετήσουμε τον λατρεμένο Αργεντίνο. Προς τέρψην όλων μας, όμως, ο Manu θα μας προσφέρει, έστω και σε περιορισμένες ολιγόλεπτες εμφανίσεις, όλα εκείνα που τον έχουν κατατάξει μέσα μας σαν τον αγαπημένο μας μπασκετικό αρτίστα³⁾40άρισε ο τιτάνας την Παρασκευή που μας πέρασε και συνεχίζει απτόητος.. “We want more”.

Βραβείο “Mexican standoff”

• Nerlens Noel, παραμένει Restricted Free Agent

Mε τους Mavs να έχουν κλέψει τον θησαυρό που ακούει στο όνομα Nerlens Noel από την ντουλάπα με τα αφόρετα centers της Philadelphia, και με τον νεαρό ψηλό να φαίνεται έτοιμος να γίνει επιτέλους ο άξιος διάδοχος του Tyson Chandler στο κενό που έχασκε στην πεντάδα του Dallas από τον Ιούλιο του 2012, η υπογραφή του σε ένα πλουσιοπάροχο, πολυετές συμβόλαιο ήταν το μόνο δεδομένο που είχαμε για το φετινό καλοκαίρι, πιο σίγουρο και από το γεγονός πως ο Gibson θα κατέληγε στους Wolves.

Η βεβαιότητα πως οι Mavs θα ματσάρουν οποιαδήποτε προσφορά απομάκρυνε όλες τις ομάδες του ΝΒΑ που δεν θέλησαν να δεσμεύσουν τα χρήματα τους δίχως λόγο και οδήγησε τον ίδιο το Noel σε μια αδράνεια καθώς περίμενε την προσφορά του Dallas. Με την κάνουλα με τα λεφτά να έχει αδειάσει και τους μνηστήρες να μην υπάρχουν⁴⁾Μόνο οι Bulls, με Lopez και Felicio στα centers, μπορούν να προσφέρουν max συμβόλαιο πλέον., οι Mavs ξεκίνησαν να είναι σκληροί στις διαπραγματεύσεις τους με τον Noel στον οποίο προσφέρουν λεφτά Solomon Hill.

Με αυτό τον τρόπο έχουμε αναπάντεχα βρεθεί σε μία αναμέτρηση που θυμίζει Mexican standoff, με δύο πλευρές να κοιτάζονται σε έναν πόλεμο νεύρων κάτω από τον καυτό ήλιο του Τέξας με τους Mavs  να απειλούν πως θα προσφέρουν ένα πραγματικά χαμηλό συμβόλαιο και τον Noel να απειλεί πως θα κάνει opt-in στην τελευταία χρονιά του συμβολαίου του για να γίνει unrestricted την επόμενη χρονιά.

Βραβείο “Ξένη στοργική αγκαλιά”

• Jonathon Simmons $ 20 εκατ. για 3 χρόνο στους Magic

Με τους Spurs να πηγαίνουν “πάσο” στο φετινό καλοκαίρι, πιθανότατα γιατί, μην βρίσκοντας κάποια αξιόλογικη εναλλακτική του Chris Paul, αποφάσισαν να κρατήθουν για να βγουν στην αγορά το επόμενο καλοκαίρι με χώρο για δύο μέχρι και τρία max συμβόλαια⁵⁾Μπορείς να κάνεις Banana Boat σε κανα ποτάμι στο Τέξας; – αν και το συμβόλαιο του Gasol, με $ 12 εκατ. το χρόνο για τρία χρόνια, ίσως χαλάει αυτό το όμορφο σενάριο-., o Jonathon Simmons έμεινε ελεύθερος στην αγορά να περιμένει τα συμβόλαιο που θα τον αποκαταστήσει.

Οι Magic, λοιπόν, εκμεταλλευόμενοι την απογοήτευση του νεαρού forward, και κυρίως την ανάγκη του για να υπογράψει το πρώτο καλό επαγγελματικό συμβόλαιο της ζωή του, του προσέφεραν $ 20 εκατ. για τρία χρόνια, σε ένα συμβόλαιο που θυμίζει αυτό που είχε υπογράψει ο Isiah Thomas στο Phoenix. Τα στοιχεία είναι παρόμοια: underdog παίκτης με πληγωμένο εγωισμό, που χρειάζεται να υπογράψει το πρώτο του καλό συμβόλαιο για λόγους επιβιώσης, κλείνει για ένα ποσό που μπορεί να φαίνεται αστείο σε λίγο καιρό, στην πρώτη ομάδα που του έδειξε ενδιαφέρον.

Βραβείο “Μεσοπρόθεσμου Littlefinger”

• C.J. Miles $ 25 εκατ. για 3 χρόνια στους Raptors

O DeMarre Carroll, λεγόταν τελικά “Junkyard Dog”, γιατί εκεί έπρεπε να βρίσκεται εξ’ άρχης, στη μάντρα με τα παλιοσίδερα, και το συμβόλαιο του το πήραν στο Brooklyn με το αζημίωτο. Τη θέση του, σαν το βασικό τριάρι/ο παίκτης που θα καταριόμαστε γιατί κόβει λεπτά από τον Bruno Caboclo Norman Powell, πήρε ο C.J. Miles, σε ένα αξιοπρεπέστατο συμβόλαιο, και ξαφνικά το Toronto βρήκε και ένα παίκτη που να απειλεί με συνέπεια από το τρίποντο. Το τριετές συμβόλαιο του λήγει μαζί με αυτά των DeRozan, Lowry, Ibaka, Valanciunas και μας φανερώνει και το masterplan του πανούργου Masai Ujiri, που είναι να περιμένει τρία χρόνια στην Ανατολη για να εκμεταλλευτεί το χάος της επικείμενης αποχώρησης του “Βασιλιά” για τη Δύση, προκειμένου να έχει δύο σεζόν για να διεκδικήσει τον θρόνο της Περιφέρειας, ενώ οι Celtics ακόμα θα παίζουν με τα μελλοντικά picks τους.

Βραβείο “Η γριά η κότα έχει το ζουμί”

• Jerry West ειδικός σύμβουλος στους Clippers (μετακίνηση από Warriors)

O Jerry West είναι ο αφανής ενορχηστρωτής της δυναστείας των Lakers της δεκαετίας του ’80, αλλά και του πρώτου three-peat των ετών 2000-02. Βοήθησε στο ψήλωμα των Grizzles, με τις επιλογές των Pau Gasol, Posey, Jason Williams, και στη συνέχεια ήταν ο άνθρωπος που είπε “όχι” στην ανταλλαγή Klay Thompson – Kevin Love, ως Σύμβουλος Διοίκησης των Warriors, βοηθώντας τους “Πολεμιστές” να στήσουν την τρέχουσα δυναστεία τους. Και το καλοκαίρι του 2017 αποφάσισε να πάρει το μαγικό άγγιγμά του και να το επιστρέψει στο L.A., αυτή τη φορά για τους Clippers. Και πέρασε τον Ιούλη του κάνοντας ένα εξαιρετικό show off στον αποτυχημένο GΜ Doc Rivers για το πως στήνεται ένα βαθύ roster, βοηθώντας έτσι τον coach Doc να έχει στη διάθεσή του τη σεζόν 2017-18 την πληρέστερη ομάδα που είχε ποτέ στο L.A. Ανανέωση Griffin, έλευση Gallinari και Teodosic, ανταλλαγή του -έτσι κι αλλιώς προς αποχώρηση- Chris Paul για τους Beverly, Dekker, Lou Williams, Harrell. “The Logo” απειλεί τους Lakers από την προδιαγεγραμμένη επιστροφή τους στην κυριαρχία του L.A.

Βραβείο “Είναι Μεγκάλο Παίκτη” (με προφορά Ντούσαν Τζούροβιτς)

• Daryl Morey για τους 2017-18 Rockets

O James Harden έγινε ο πρώτος παίχτης που υπέγραψε την Designated Veteran Player Extension που η 2017 CBA προβλέπει, αξίας $ 218 εκατ. Ο Chris Paul επέλεξε να παίξει Houston του χρόνου, πιέζοντας το trade του για εκεί. Οι P.J. Tucker και Luc Richard Mbah a Moute υπέγραψαν σε εξαιρετικά συμβόλαια. Οι Rockets πιέζουν να βρουν έναν τρόπο να υποδεχτούν και τον Carmelo Anthony. Οι κινήσεις του Morey και το φετινό καλοκαίρι δείχνουν πως πρόκειτε για έναν από τους καλύτερους GMs της λίγκας, ένας ψυχαναγκαστικός nerd που θα γυρίσει τον κόσμο ανάποδα για να δει στο παρκέ να εφαρμόζεται το πλάνο που εμμονικά κρίνει επιτυχημένα το μυαλό του. H ανανέωση του συμβολαίου του για πέντε ακόμα χρόνια στη θέση του GM των Rockets ήταν η ελάχιστη αναγνώριση του έργου του.

Βραβείο “GM of the Year 2017-18”

• Bob Myers για τους 2017-18 Warriors

Καλά τα βραβεία που δίνουμε για χαβαλέ εδώ στο Ball Hog, αλλά το front office των Warriors και ο Bob Myers φροντίζουν να κάνουν τόσο υποδειγματική δουλειά που κάνουν τους συναδέλφους τους να μοιάζουν με μαθητευόμενους μάγους απέναντι στον Gandalf. Ο Omri Casspi και ο Nick Young υπέγραψαν συμβόλαια που η υπόλοιπη λίγκα θα αναρωτιέται όλη την επόμενη σεζόν πως διάολο τους αφήσανε να περάσουνε και δεν τους έδωσαν περισσότερα. Ο Bell κατέληξε για $ 3,5 εκατ. από τους Bulls στην ομάδα που ταιριάζει γάντι. Iguodala, Livingston, Pachulia, West, όλοι τους ανανέωσαν σε ικανοποιητικές τιμές και για τις δύο πλευρές. Ο Curry πληρώθηκε όσα δικαιούταν από πρόπερσι και ο Durant μπήκε και εξωαγωνιστικά σε LeBron mode, κάνοντας αγαθοεργίες και μειώνοντας την αμοιβή του, μόνο και μόνο για να δείξει πόσο ευχαριστιέται που είναι στο Oakland και στους Πρωταθλητές.

Οι Warriors εμφανίζονται πιο ενισχυμένοι από κάθε ενισχυμένο αντίπαλό τους στη Δύση, την ώρα μάλιστα, που ο κύριος ανταγωνιστής τους στην Ανατολή, οι Cavaliers, στο αντίστοιχο επίπεδο, το διοικητικό, βιώνουν την πλήρη κατάρρευση, ως γελοιοποίηση.
Bob Myers, we, the Ball Hog Crew, we salute you!