Ο Shaq φεύγει από το Orlando. Ο Garnett μπουχτίζει πια να κουβαλάει το κορμί των T-Wolves. Ο LeBron παίρνει τα ταλέντα του στη South Beach. Ο Durant περνάει την Golden Gate1)Για την ακρίβεια όχι, αφού οδηγώντας για 22-23 ώρες μέσω του I-40 W πρώτα συναντάς την Oracle Arena και μετά περνάς την Golden Gate για να πας στο San Francisco. Εκτός αν έκανε την μεταγραφή το καλοκαίρι του ’19, οπότε σε αυτή την περίπτωση, μέσω πάλι του I-40 W θα έκανε κανά μισάωρο παραπάνω για να φτάσει στην ευρύτερη Mission Area και στο υπό ανέγερση Chase Center του San Francisco και πράγματι θα περνούσε την Golden Gate. Τέλος πάντων, για κάτι τέτοια υπάρχουν οι “Californians” για να μας τα εξηγούν.για να φύγει όσο πιο μακριά από τον Russell Westbrook, να έρθει όσο πιο κοντά γίνεται στην τρελοπαρέα των Warriors και να πάρει ο καθένας αυτό που πραγματικά θέλει (ο Russ το MVP και ο KD το Πρωτάθλημα). Όλοι αφήνουν τα μέρη που δοξάστηκαν για να ενώσουν τις δυνάμεις τους με άλλους, εξίσου καλούς ή καλύτερους, για να νιώσουν το δαχτυλίδι του πρωταθλητή να ζεσταίνει τα δάχτυλα τους.
Φανέλες καίγονται και πέφτει η τιμή τους, ομάδες καταστρέφονται, γυναικόπαιδα θρηνούν, και νέοι «Ιούδες» γεννιούνται. Και το ερώτημα παραμένει: υπάρχει ζωή στους Clippers μετά τον Chris Paul;
Πού σας αφήσαμε;
Άλλη μια χρονιά μια από τα ίδια για τους Clippers. Δεν έχει σημασία τι ρεκόρ έκαναν (51-31) ή από ποιον αποκλείστηκαν στα playoffs (Utah), αφού εδώ και χρόνια η ομάδα ήταν δεύτερη στην Pacific, τριτοτέταρτη στη Δύση, έμπαινε στην postseason με πλεονέκτημα έδρας στον πρώτο γύρο και αποκλειόταν από κάποια με πιο σύγχρονη προσέγγιση του παιχνιδιού. Σημασία έχει ότι για άλλη μια χρονιά ο Paul ήταν ο floor general που παίζει κάτω από τον μύθο του στα playoffs, ο Griffin είναι σπουδαίος αλλά συνήθως τραυματίας και ο DeAndre Jordan ο γενικά ατάλαντος rim protector και εξαρτημένος του CP3 -κοινώς, είχαν καταλήξει βαρετοί εδώ και καιρό.
Το παρακάτω γράφημα δείχνει πως δραστηριοποιείται χωρικά στην εποχή Chris Paul μέσα στο γήπεδο ο Blake Griffin σε σχέση με τους υπόλοιπους Clippers. Όταν ένας εν δυνάμει superstar -σε αντίθεση με τον DeAndre Jordan δηλαδή- καθίσταται και αυτός περίπου τόσο εξαρτημένος από τον CP3 όσο και η υπόλοιπη ομάδα, τότε έχουμε την περίπτωση «έχω καλά νέα και κακά, από που να ξεκινήσω;».
Καλοκαιρινός σχεδιασμός
Ας κάνουμε λίγο role playing -από το άλλο, το κανονικό. Ας υποθέσουμε πως μεταφερόμαστε πίσω στο παρελθόν, και συγκεκριμένα στο «Μεγάλο Παζάρι» με τον Ανδρέα Μικρούτσικο2)Δεκτό αν δεν σας λέει κάτι το «Μεγάλο Παζάρι», αλλά αν δεν σας λέει κάτι και ο “Μικρούτσικος”, σταματήστε εδώ να διαβάζετε και πάτε να παίξετε Heatherstone ή Heartstone ή Tetherstone ή όπως λέγονται αυτά τα διαολεμένα.
Α.Μ.: Λοιπόν, είμαστε εδώ με τον παιχταρά μας και ετοιμαζόμαστε να κερδίσουμε χοντρά, έτσι;
(Το κοινό χειροκροτάει)
Α.Μ.: Για όσους τώρα άνοιξαν τις τηλεοράσεις τους σε Ελλάδα και Κύπρο, ο Παντελής ξέρει ήδη πως πίσω από την κουρτίνα 2 βρίσκεται «ένα μεγάλο βραβείο». Είναι δικό σου Παντέλαρε, δεν το χάνεις, αλλά τι θα έλεγες να το ανταλλάξουμε με το κουτί 1;
(Το κοινό κάνει «Ωωωωωωωωωωωω!»)
Π.: Δεν είμαι σίγουρος, νομίζω το κοινό θα ήθελε να κρατήσω την κουρτίνα 2.
(Το κοινό ωρύεται: «Πα-ντε-λής, Πα-ντε-λής»)
Α.Μ.: Και τι θα έλεγες αν σου έδινα 350.000 δραχμές κολλαριστές, εδώ και τώρα;;; Το ξέρω ότι τις λιγουρεύεσαι ήδη Παντελή!!!
Εξάλλου, κανείς δεν μπορεί να πει όχι, έτσι όπως έχει χτυπηθεί η αγοραστική δύναμη στα φτωχά και λαϊκά στρώματα3)Εχμ, συγγνώμη, παρασύρθηκα… Επιστρέφουμε στον Μικρούτσικο….
Π.: Ακόμα δεν είμαι βέβαιος… Και για να με ψήνεις έτσι, μάλλον η κουρτίνα 2 δεν έχει “ΖΟΝΚ” αλλά κάτι καλό. Η απάντηση είναι «όχι»!
Α.Μ.: Παντελή είσαι δύσκολος παίκτης… Αλλά γι’ αυτό είσαι και παιχταράς Παντελή!!!
(Το κοινό βρίσκεται σε κατάσταση αμόκ, γυναίκες-άντρες βγάζουν τις μπλούζες τους και γενικά βρίσκονται σε υστερία)
Α.Μ.: Πάρε λοιπόν και το κουτί 1 και τις 350.000 δραχμές και το καινούργιο μας σκουπάκι “Black & Decker”! Δεν είχες σκουπάκι Παντελή, ε;;;
(Ένας από το κοινό παραληρεί και ετοιμάζεται να βάλει φωτιά στο στούντιο με αναπτήρα. Ευτυχώς, δεν είναι Zippo και σβήνει αμέσως μόλις πέφτουν πάνω του οι security και τον κολλάνε στο πάτωμα. Οι υπόλοιποι απλά κουτουλάνε τα κεφάλια μεταξύ τους από την έκσταση, τη στιγμή που σειρήνες από ασθενοφόρα ακούγονται στο βάθος. Για κάποιο λόγο, επίσης, το κοινό σιγά-σιγά μετατρέπεται σε Ιάπωνες…).
Π.: Όχι και έψαχνα χρόνια, αλλά δεν έβρισκα κάτι της προκοπής. Έχω όμως δυο φούρνους μικροκυμάτων από το γάμο μας με τη Μαιρούλα και δεν τους θέλω, μπορώ να σας τους δώσω και να μου δώσετε κάτι ακόμα;
Α.Μ.: Παντελή, είμαστε ή δεν είμαστε στο «Μεγάλο Παζάρι»; Πάρε και μια ηλεκτρική σκούπα ευρωπαϊκή, δώρο της διπλανής εκπομπής!!! Kαι επειδή έχω και τα γενέθλια μου, πάρε και μια γεννήτρια, επίσης ευρωπαϊκή, έτσι για το χαβαλέ!
Π.: Τέλεια, θα πετάξω κάτι σαβούρες παλιές που έχω στο μπαλκόνι και θα την βάλω εκεί! Α, και κάτι πεντοχίλιαρα που έπεσαν τώρα από την τσέπη σου Ανδρέα, τα παίρνω και αυτά, έτσι;
Έχουμε και λέμε λοιπόν.
Σε ρόλο Μικρούτσικου, ο Morey των Rockets. Μου τον θυμίζει κιόλας φυσιογνωμικά.
Όπου η κουρτίνα 2 ο Chris Paul. Τον είχε ο Παντελής, αλλά πείστηκε ότι μπορεί και να αξίζει να τον χάσει.
Όπου κουτί 2, οι συμπληρωματικοί δίπλα στον James Harden guard Lou Williams και Pat Beverley. Όχι αρκετοί για να αναπληρώσουν τον CP3, αλλά εξαιρετικά ανταλλάγματα για έναν “all-star caliber” guard.
Όπου “350.000 δραχμές”, ο Montrezl Harrell. Πάντα χρήσιμος, κράτα τον, να τον έχεις. Κάπου εκεί, καταλαβαίνει ο Παντελής ότι μπορεί να φύγει με γεμάτες τσέπες.
Όπου “σκουπάκι “Black & Decker” , ο Sam Dekker4)Kαι ορκίζομαι σε ό,τι έχω ιερό πως τώρα συνειδητοποίησα το λογοπαίγνιο! που μπορεί να είναι ότι πιο αξιοπρεπές είχαν στο “3” εδώ και χρόνια οι Rockets – μέχρι τον αμέσως επόμενο.
Όπου “ευρωπαϊκή ηλεκτρική σκούπα” ο Danilo Gallinari, ο οποίος κάνει την ίδια δουλειά με το «σκουπάκι» (παίζει στη θέση “3”), αλλά είναι μεγαλύτερο μέγεθος και όπου ευρωπαϊκή γεννήτρια (για ευνόητους λόγους), ο Miloš o Teodosić.
Α, και τα πεντοχίλιαρα; Οι Willie Reed, Marshall Plumlee, Tyron Wallace, C.J. Williams, Jamil Wilson και τα «λαβράκια» από το draft Sindarius Thornwell και Jawun Evans, ενώ τις κούτες που πάλιωσαν και πετάχτηκαν ενσαρκώνουν οι Kyle Wiltjer, Mareese Speights, Luc Mbah a Moute, J.J. Redick, Glen Davis, Brandon Bass, Jeff Ayres, Alan Anderson, Raymond Felton, Darrun Hilliard.
Και μας μένει ο Παντελής. Ο Παντελής δεν είναι άλλος από τη μεταγραφή του καλοκαιριού, τον Jerry West, που επιτέλους αντικατέστησε ουσιαστικά τον Doc Rivers και τον απάλλαξε από τα έξτρα καθήκοντα του Προέδρου 5)μέχρι να απαλλαγεί και από τα καθήκοντα προπονητή, θα τολμήσω εγώ να προβλέψω.
Ναι, λοιπόν, κυρίες και κύριοι, έχασαν τον Chris Paul. Επιτέλους, ξανάγιναν ενδιαφέροντες.
Depth Chart
Που περιμένουμε να είναι καλοί
Ειλικρινά, οι Clippers έχουν ένα τρομερά βαθύ και «ίσο» ρόστερ, το οποίο μπορεί να παραμείνει αρκετά ανταγωνιστικό σε οποιαδήποτε αγωνιστική ή εξωαγωνιστική (όπως τραυματισμοί) συνθήκη. Ακριβώς επειδή το roster χαρακτηρίζεται από ευελιξία, στην καλύτερη περίπτωση, και ρευστότητα, στη χειρότερη, ουσιαστικά θα αναλύσουμε παρακάτω τις συνθήκες στις οποίες μπορεί να βρεθεί.
Panic Button
Δεν υπάρχει ακριβώς, καθώς οι φετινές προσδοκίες είναι απροσδιόριστες και η σεζόν μεταβατική. Απλώς το δίδυμο των forwards είναι ιατρικά, όχι απλώς επισφαλές, αλλά θα είναι ένα μικρό θαύμα αν μαζί αθροίσουν φέτος 120 παιχνίδια. Αν το κάνουν, οι Clippers θα βρίσκονται εύκολα στα playoffs. Αυτό θα σημάνει κατά πάσα πιθανότητα πως ο Danilo Gallinari θα δώσει σπουδαίες επιθετικές λύσεις σε ερωτήματα που βασάνιζαν χρόνια τους Clippers και ο Blake Griffin θα έχει δικαιώσει το εννιαψήφιο συμβόλαιο του και την επιλογή της ομάδας να τον χρίσει με αυτόν τον τρόπο franchise player -τίτλο που βάσει της αγωνιστικής προόδου που σημείωνε τα τελευταία χρόνια ο υγιής Blake είχε ήδη κατοχυρώσει.
Αν οι δύο forwards κινηθούν στο φάσμα του ιατρικά χειρότερου σεναρίου, οι Clippers σίγουρα χάνουν δυναμική και πιθανότατα και την προοπτική των playoffs, αφού με διαφορά οι Griffin – Gallinari είναι οι δύο ποιοτικότερες επιθετικές επιλογές τους. Επιπλέον, ενέχουν ρίσκο, αφού τα $ 171.174.820 για πέντε χρόνια του Grffin και τα $ 64.762.737 για τρία χρόνια του Gallinari μοιάζουν λογιστική αυτοκτονία.
Ωστόσο, οι «νέοι» Dekker-Harrell-Reed δεν είναι κιόλας για να ζεις και να πεθαίνεις μαζί τους, αλλά σίγουρα το δουλεύουν και το αξίζουν το ψωμί τους. Παράλληλα, το ίδιο το παιχνίδι των Clippers, όπως λογικά θα προκύψει, θα περιλαμβάνει στοιχεία (spacing, πάσες, p’n’r), τα οποία δεν τους καθιστούν εξαρτημένους από κάποιον versatile ή δημιουργικό forward, που οι Grifiin και Gallinari έτσι κι αλλιώς δεν είναι.
Ή αλλιώς: ακόμα και οι ίδιες οι ασφαλιστικές εταιρείες νιώθουν συχνά καλύτερα με πολλά μικρά συμβόλαια, παρά με λίγα μεγάλα, ακριβώς για να μπορούν να κατακερματίσουν τον κίνδυνο.
Βγάζουν το ThanksGiving ο προπονητής και ο GM;
Εδώ υπάρχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Παρότι ο περιορισμός του Rivers στον ρόλο του προπονητή και η ανάληψη “basketball duties” από τον Lawrence Frank μοιάζει με τη σωστή κίνηση έστω και καθυστερημένα, είναι μήνυμα με πολλούς αποδέκτες.
Καταρχάς, έχει ως αποδέκτες τους Stan Van Gundy και Tom Thibodeau αυτού του κόσμου. Η «διχοτόμηση» του Doc Rivers και η βίαιη απόλυση του Phil Jackson (που, όπως θα έλεγε και ο Παΐσιος, «δεν ήταν προπονητής, αλλά ήταν σαν να είναι») δείχνει μια τάση προσανατολισμένη στην αποσυγκέντρωση αρμοδιοτήτων, στον μεγαλύτερο καταμερισμό εργασίας και στα μεγάλα front office -και παρεμπιπτόντως, καμία δεν έλαβε ακριβώς και αρνητική κριτική.
Ως δεύτερο αποδέκτη έχει τον Austin Rivers, ο οποίος αδικείται παίζοντας στην σκιά του πατέρα του. Ο Rivers είναι ένας πραγματικά καλός αθλητής, πρώην Blue Devil και #10 του draft, όμως, όσο παίζει στους Clippers, κάθε λεπτό που παίρνει θα θεωρείται φαβοριτισμός. Πολλές φορές αυτός θα παίρνει πραγματικές διαστάσεις (όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του φημολογούμενου trade που κατέρρευσε μεσούσης της περασμένης σεζόν, όπου ο Doc αρνήθηκε να ανταλλάξει με τους Knicks τους Jamal Crawford, Paul Pierce και Austin Rivers, για τους Carmelo Anthony και Sasha Vujacic) και άλλες φορές, μεταφυσικές («ο Austin δεν δένεται με τους υπόλοιπους», «ο Doc δεν φωνάζει στον Austin όσο στους υπόλοιπους» και τέτοια).
Φυσικά, για να έρθουμε και στον Doc, όσο κι αν ξενέρωναν τα παραπάνω τον CP3, δεν ήταν ο λόγος που έφυγε. Ο λόγος που έφυγε ήταν γιατί πολύ απλά ήθελε να παίξει με τον James Harden.
Chris Paul and James Harden were determined to play together, and found a way with Rockets-Clippers trade agreed upon today.
— Adrian Wojnarowski (@wojespn) June 28, 2017
Από αυτή την άποψη, το τρίο Rivers (προπονητής) – Frank (άτυπος GM) – West (αρχιτέκτονας/πραγματικό κουμάντο) έδωσε εξαιρετικά διαπιστευτήρια, αφού πήρε ό,τι μπορούσε από μια φαινομενικά αναπόφευκτη ήττα6)Δεν είναι λίγο αυτό, δείτε και τους Bulls στην περίπτωση του Jimmy Butler. και μάλιστα εν μέσω rebuild.
Πήρε τέσσερις καλούς ρολίστες από το Houston, που απλώνονται σε όλο το μήκος της πεντάδας.
Έδωσε τον -όχι άλλο Νταλάρα- Jamal Crawford, για να πάρει τον Danilo Gallinari και το 2018 first-round pick της Atlanta που αξίζει πραγματικά χρυσάφι7)Δείτε το preview των Hawks για να καταλάβετε τι εννοώ., έπεισε και τον Ευρωπαίο με τη σπουδαιότερη καριέρα να περάσει τον Ατλαντικό (Teodosić) και, για γαρνιτούρα, έφερε έναν εξαιρετικό undersized ψηλό (Reed) που πέρυσι μετέτρεψε τον πρώτο rebounder της λίγκας (Whiteside) να έχει “Ewing effect”.
Πήρε δύο πολύ καλές περιπτώσεις στο draft -ειδικά ο Sindarius Thornwell συνδυάζει γαμάτο ονοματεπώνυμο, σώμα (1,96 ύψος με 2,08 άνοιγμα χεριών και 106 κιλά), εξαιρετική τετραετή κολεγιακή καριέρα με διαρκή βελτίωση (SEC Player of the Year πέρυσι) και χαμηλή επιλογή στο draft (#48). Φαίνεται πως ο Jerry West διαχρονικά παίρνει έναν υπνάκο στον πρώτο γύρο του draft και ξυπνάει στο ρελαντί στον δεύτερο για να τους πάρει τα σώβρακα.
Το κυριότερο, δεν πήρε την συναισθηματική απόφαση να τους «φέρει όλους πίσω» με το ζόρι -και να τους ακριβοπληρώσει κιόλας:
There was still strong internal debate on whether the team should pay $45 million in the final year of a deal to a 37-year-old player.
— Ramona Shelburne (@ramonashelburne) June 28, 2017
Συμπερασματικά, ο Doc χρειαζόταν οπωσδήποτε καθοδήγηση, όσο «φανταρομάνα» κι αν είναι. Η φετινή σεζόν θα αποτελέσει κεφάλαιο στη μετάβαση των Clippers στην post-Paul εποχή. Όμως, από τα γεγονότα προκύπτει πως αποτέλεσε, καλώς ή κακώς, ένα από τα case studies τα οποία βαφτίστηκαν «ανεξέλεγκτα» και πλέον, όντας μόνο προπονητής, είναι σαφέστατα πιο ευάλωτος. Όσο άδικο κι αν είναι για το ρόλο του στην αναδόμηση των Clippers τα τελευταία πέντε χρόνια, κάποια κεφάλαια απλά πρέπει να κλείνουν.
Χ-factor
Αν το pick’n’roll ήταν άνθρωπος, θα ήθελε να βρίσκεται μόνιμα στην αγκαλιά του Blake Griffin στις ΗΠΑ και σε αυτήν του Miloš Teodosić στη Ρωσία. Ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν έχουμε πλέον «Ψυχρό Πόλεμο», οπότε ένας Σέρβος μπορεί να πάει από την Μόσχα στο L.A. – χώρια που δεν είχε γεννηθεί την εποχή που μποϊκοτάρονταν οι Ολυμπιάδες σε αυτές τις δύο πόλεις -και μαζί με τον Αμερικάνο φίλο του να παίζουν το p’n’r μέχρι να σβήσει ο ήλιος. Αν υπάρχει μπασκετικός θεός, είμαστε σίγουροι πως θα εκπληρώσει με φιλευσπλαχνία αυτή τη φαντασίωση, διότι -σε κάποια λεξικά σίγουρα- ο Blake είναι ο ορισμός του finisher και ο Miloš o ορισμός του passer.
Ένοχη απόλαυση
Στο παρκέ οι Teodosić – Beverley (μπορεί να γίνει). Στον πάγκο τρέμει η καρέκλα του Doc Rivers (μπορεί να γίνει). Επόμενος coach προαλείφεται ο παλιός γνωστός των δύο από τον Ολυμπιακό που διέλυσε η FCB στον τελικό του Παρισίου το 2010, Παναγιώτης Γιαννάκης (δεν πρόκειται να γίνει).
Teammates again. #TBT pic.twitter.com/uMzCNiuJ2i
— LA Clippers (@LAClippers) July 13, 2017
Εντάξει, αναμενόμενο, αλλά και εξαιρετικά σπάνιο, είναι αλήθεια. Μαζί οι δύο νεοφερμένοι στο L.A. guards προσφέρουν συνδυαστικά σχεδόν ό,τι έφερνε και ο Chris Paul στο τραπέζι. Από τη μία, είναι νεότεροι και προσδίδουν μεγαλύτερη ευελιξία στο ρόστερ, ενώ αθροίζουν την ίδια και περισσότερη αμυντική και δημιουργική προδιάθεση που έφερνε και ο CP3. Από την άλλη, προφανώς ο Paul είναι καλύτερος σκόρερ και από τους δύο, ενώ είναι ερώτημα αν θα αναπληρωθεί, όχι μόνο το σκοράρισμα του Paul, αλλά και του Redick από κάπου αλλού στην περιφέρεια (με επιφορτισμένους να το κάνουν αυτό τους Rivers, Thornwell).
Σε κάθε περίπτωση, οι κάποτε αναπληρωματικοί του Θοδωρή Παπαλουκά είναι όντως «ένοχη απόλαυση».
Πρόβλεψη
Μετά την μετακίνηση του Anthony στην OKC, θεωρώ πως κάπως «κλείδωσε» το playoff tree στη Δύση. Ρισκάροντας μια πρόβλεψη, θα έλεγα κατά σειρά Warriors, Thunder, Rockets, Spurs, Nuggets, Timberwolves, Jazz, Clippers (με αουτσάιντερ τους Trail Blazers)8)Ειλικρινά, από άποψη σύγκρουσης, αυτή η οκτάδα μου φαίνεται με διαφορά η καλύτερη στην Ιστορία, κάνοντας τους Τελικούς την πιο αδύναμη σειρά για όποια ομάδα φτάσει εκεί τους Warriors..
Το μόνο που μπορεί να διαταράξει την παραπάνω ισορροπία είναι η free agency του Dwyane Wade, η οποία μόλις προέκυψε μέσω του buy-out του συμβολαίου του, και η οποία λογικά θα τον κατευθύνει στο Cleveland. Αν, όμως, τον στείλει σε Thunder ή Lakers, τότε ίσως χρειαστεί να τα ξαναδούμε.
Aris Tolios
Latest posts by Aris Tolios (see all)
- Ντέρμπι στην «Μπάσκετ Σίτι»: μια τοιχογραφία - May 13, 2022
- HogWatch: Winning Time (Part II) - April 8, 2022
- HogWatch: Winning Time (Part I) - March 21, 2022
- Playoff Playlist VII: 47 χρόνια σκλάβοι - July 5, 2021
- Playoff Playlist VI: Η εποχή των δεινοσαύρων - July 3, 2021
| ↑1 | Για την ακρίβεια όχι, αφού οδηγώντας για 22-23 ώρες μέσω του I-40 W πρώτα συναντάς την Oracle Arena και μετά περνάς την Golden Gate για να πας στο San Francisco. Εκτός αν έκανε την μεταγραφή το καλοκαίρι του ’19, οπότε σε αυτή την περίπτωση, μέσω πάλι του I-40 W θα έκανε κανά μισάωρο παραπάνω για να φτάσει στην ευρύτερη Mission Area και στο υπό ανέγερση Chase Center του San Francisco και πράγματι θα περνούσε την Golden Gate. Τέλος πάντων, για κάτι τέτοια υπάρχουν οι “Californians” για να μας τα εξηγούν. |
|---|---|
| ↑2 | Δεκτό αν δεν σας λέει κάτι το «Μεγάλο Παζάρι», αλλά αν δεν σας λέει κάτι και ο “Μικρούτσικος”, σταματήστε εδώ να διαβάζετε και πάτε να παίξετε Heatherstone ή Heartstone ή Tetherstone ή όπως λέγονται αυτά τα διαολεμένα |
| ↑3 | Εχμ, συγγνώμη, παρασύρθηκα… Επιστρέφουμε στον Μικρούτσικο… |
| ↑4 | Kαι ορκίζομαι σε ό,τι έχω ιερό πως τώρα συνειδητοποίησα το λογοπαίγνιο! |
| ↑5 | μέχρι να απαλλαγεί και από τα καθήκοντα προπονητή, θα τολμήσω εγώ να προβλέψω |
| ↑6 | Δεν είναι λίγο αυτό, δείτε και τους Bulls στην περίπτωση του Jimmy Butler. |
| ↑7 | Δείτε το preview των Hawks για να καταλάβετε τι εννοώ. |
| ↑8 | Ειλικρινά, από άποψη σύγκρουσης, αυτή η οκτάδα μου φαίνεται με διαφορά η καλύτερη στην Ιστορία, κάνοντας τους Τελικούς την πιο αδύναμη σειρά για |
Ωπα, η Ατλαντα αρχισε rebuild και εδωσε το πρωτο της pick;
Έχουμε γαμάτους αναγνώστες, τελεία. Για την ακρίβεια, οι Clips πήραν το first round pick των Rockets και το έστειλαν στην ATL. Οπότε γράψε λάθος.
Δεν θα το αλλάξω όμως, διότι θέλω να φτάνουν οι αναγνώστες μέχρι τα σχόλια για να μαθαίνουν την αλήθεια. 😛
Τρομαξα. Αν και η Ατλαντα εχανε την μπασκετικη λογικη της δε θα υπηρχε καμια ελπιδα στην Ανατολη 😛
Περιμένω το review της Utah γιατί βλέπω να την έχουν πολλοί για 7-8 θέση και δεν μπορώ να καταλάβω το λόγο. Προσωπικά θεωρώ ότι και οι blazers και οι pelicans ειναι καλύτεροι από την utah. Είμαι clipers και όταν είδα το trade του paul λέω r.i.p. playoff, όμως με milos και gallo και τα πολλά μικρά συμβόλαια πιστεύω ότι θα τερματίσουν κάπου στις θέσεις 4-9 (τραυματισμοί και συνοχή θα το κρίνουν). Αλλά βλέπω την utah ξεκάθαρα εκτός μάχης playoff.