Στην πόλη που έβγαλε τον Elvis, τον Β.Β. King, τον πρώτο ραδιοφωνικό σταθμό με Αφροαμερικάνους παραγωγούς, όλοι αναμένουν τον αέρα της αλλαγής. Στην πόλη όπου στεγάζεται το National Civil Rights Museum, που χτίστηκε γύρω από το Lorraine Motel, το ερώτημα είναι ήταν ένα και μοναδικό κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού: Υπάρχει ζωή μετά το Grit ‘n’ Grind;
Που σας αφήσαμε;
Grit’n Grind is dead. Και πώς θα μπορούσε να μην είναι άλλωστε, όταν ο ”νονός” του την έκανε μετά από επτά χρονιές τίμιας παρουσίας, ιδρωμένης φανέλας, φιλότιμου, πάθους και με πολλή πολλή άμυνα, για άλλες δυτικές πολιτείες, και από την μία πατρίδα των blues, στην άλλη; Η αγωνιστική χρονιά που μας πέρασε τους άφησε με το τρίτο ρεκόρ συνεχόμενων παρουσιών σε post season, με εφτά διαδοχικές (πίσω μόνο από Atlanta -να ζήσουμε να τη θυμόμαστε- με 10, και Spurs, από την προηγούμενη χιλιετία και δη από το 19981)Το μακροβιότερο σε κάθε επαγγελματικό sport στις Η.Π.Α. ), πράγμα που τους έχει δώσει τον τίτλο της πλέον John McLane ομάδας του NBA. Ακόμα και στις πιο shitty (sic) χρονιές τους, όπως αυτή του 2015 στην οποία και βρέθηκαν να παίζουν με κάτι περαστικούς στο roster τους, λόγω τραυματισμών. Στην χρονιά που μας άφησε αναδείχτηκαν δύο πράγματα για το franchise των Grizzlies. Πρώτον, πως οι Conley και Μarc Gasol είναι superstars, καθώς όχι μόνο οδήγησαν την ομάδα για ακόμα μια χρονιά στα playoffs, αλλά έβγαλαν και το λάδι των Spurs στον πρώτο γύρο. Το δεύτερο που αναδείχθηκε είναι το μεγαλείο της φιλοσοφίας του Dave Fizdale. Εκτός από τη σφραγίδα του εντός του παρκέ (έσπασε μετά από χρόνια το δίδυμο Z-Bo και Marc Gasol, κάνοντας την αρχική 5αδα πιο ευκίνητη με τη χρήση του Green στη θέση “4”, αλλά και ανασταίνοντας τον Z-Bo, τον οποίο και χρησιμοποίησε ως 6ο παίκτη), έβαλε τη σφραγίδα του και εκτός αγωνιστικών χώρων αφού πρώτα μας είχε χαρίσει αυτό το έπος.
Καλοκαιρινός σχεδιασμός
Η αλλαγή πλεύσης που ξεκίνησε την προηγούμενη χρονιά, συνεχίστηκε και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2017. Η φυγή των Vince Carter και Z-Bo σήμανε και επίσημα το τέλος μιας εποχής για τους Grizzlies, αλλά όχι την έναρξη μιας νέας. Θα μπορούσαμε να πούμε πως η φετινή χρονιά για την ομάδα θα έχει μεταβατικό χαρακτήρα και θέλει να θεμελιώσει μια διαφορετική αγωνιστική φιλοσοφία. Ο Vince Carter πήγε προς Sacramento μεριά, για να δώσει τα φώτα των 40 ετών του στον νέο πυρήνα παικτών γύρω από τον οποίο θα χτίσει (και θα γκρεμίσει πριν προλάβει να χρίσει) ο Ινδός. Ο Z-Bo, παίκτης σύμβολο για την ομάδα, παίκτης-κολόνα με όλη την έννοια του όγκου του, πήγε να βρει τον Παράδεισό του στο Coloranto στο Sacramento και να προσφέρει εκεί την κοινωφελή εργασία του. Για τη φυγή του Tony Allen τα αναφέραμε και παραπάνω. Τα παραγωγικά χρόνια και των τριών παικτών μπορεί να έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, αλλά η εμπειρία τους και η σκληράδα που έβγαζαν στο παρκέ, ειδικά στα playoff games, θα είναι δύσκολο να αντικατασταθεί.
Ενώ το πρωτάθλημα μετατοπίζεται σε small ball παιχνίδι και οι επιθέσεις από half-court καταστάσεις σε full-court, οι Grizzlies συνεχίζουν να βασίζονται στον Marc Gasol. Ο Marc έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του παίζοντας δίπλα στον Z-Bo και σε ψηλά σχήματα. Τη χρονιά που μας πέρασε, και με την αλλαγή του Fizdale στην αρχική 5αδα, προσάρμοσε το παιχνίδι του στις νέες καταστάσεις και συνθήκες. Σούταρε συνολικά 268 τρίποντα, αριθμός υπερβολικός σε σύγκριση με τα 66 που είχε σουτάρει συνολικά στα οκτώ πρώτα χρόνια του στο NBA. Ο coach Fizdale ξεκινούσε τον JaMychal Green δίπλα στον Gasol, στην πρώτη του χρονιά στον πάγκο της ομάδας, και αυτό αναμένεται να κάνει και φέτος, όταν με το καλό υπογράψει ο Green, ο οποίος προς το παρόν είναι restricted free agent.
Η μεταμόρφωση που αναμένεται να λάβει μέρος φέτος στο Memphis, ξεκινάει από την ηλικία του roster. Τώρα που έφυγαν οι τρεις βετεράνοι, με τους Gasol και Conley να αναλαμβάνουν και αυτόν τον ρόλο, οι μεγαλύτεροι παίκτες άνω των 30 στο φετινό roster θα είναι ο Brandan Wright (με καμιά ντουζίνα τραυματισμών στην πλάτη) και ο Mario Chalmers (μετά από μια χρονιά ξεκούρασης ύστερα από σοβαρό τραυματισμό). Εμπειρία έχουν, αλλά περισσότερο στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, παρά στο αγωνιστικό κομμάτι. Λεπτά συμμετοχής υπάρχουν και περισσεύουν, τόσο για τον Green, όσο και για τους υπόλοιπους νέους παίκτες της ομάδας.
Οι Grizzlies έχουν πρόβλημα στο salary cap με τα συμβόλαια των Conley, Gasol και Parsons, και δεν μπορούσαν να κινηθούν για κάποιον FA το καλοκαίρι. Η απεικόνιση του προβλήματος είναι απογοητευτική:
| Player | 2017-18 | 2018-19 | 2019-20 |
|---|---|---|---|
| Conley | $28.53 million | $30.52 million | $32.51 million |
| Parsons | $23.12 million | $24.1 million | $25.1 million |
| Gasol | $22.64 million | $24.12 million | *$25.6 million |
| Total: | $74.29 million | $78.74 million | $83.21 million |
| *player option |
Ο Parsons είναι “ο ελέφαντας στα αποδυτήρια”. Πέρυσι έπαιξε σε μόλις 34 παιχνίδια, πετυχαίνοντας σερί τριών ετών σε τραυματισμούς στο γόνατο που έληξαν πρόωρα τη χρονιά του. Φέτος έχει τόσες πιθανότητες να πετύχει το καρέ, όσες και να κάνει καριέρα ως μοντέλο. Θα συνεχίσει, όμως, να είναι πάντα ένας από εμάς και θα αποτελεί το ένα δεύτερο της πιο ρομαντικής κομεντί του NBA τα τελευταία χρόνια. Το σίγουρο είναι πως παραμένει στο top-5 των παικτών με την καλύτερη παρουσία στα social media.
Όσα λεπτά πάτησε το παρκέ πέρυσι, έδειχνε φανερά φοβισμένος και διστακτικός σε κάθε του κίνηση. Τα νούμερά του ήταν κάτι παραπάνω από απογοητευτικά: 6.2 πόντους με 33,8% σε FGs (26,9% στα τρίποντα) και 2,5 ριμπάουντ ένα παιχνίδι. Το σουτ του δεν ήταν ποτέ κάτι παραπάνω από το μέσο όσο, αλλά χωρίς γόνατα τα πράγματα όλο και χειροτερεύουν.
Ένας υγιής Parsons θα ήταν το κατάλληλο κομμάτι για την μετάβαση στη νέα εποχή, καθώς θα αποτελούσε τον τρίτο πόλο, πίσω από Conley και Gasol και τη βασική επιθετική αιχμή του second unit. Το ύψος, το κορμί του, και το μήκος του ανοίγματος των χεριών του, τον βοηθάει να παίζει και στις δύο θέσεις των forwards και θα μπορούσαμε να τον δούμε και σε σχήματα δίπλα στον Marc. Ο Parsons θα μπορούσε να απλώσει την άμυνα, να δημιουργήσει το δικό του σουτ, να χρησιμεύσει ως δευτερεύων playmaker και να τρέξει την ομάδα. Όλα αυτά θα μπορούσε να τα κάνει ένας υγιής Parsons.
Το βάθος του πάγκου είναι εξαιρετικά λεπτό πίσω από το δίδυμο Conley – Gasol και τον εύθραυστο Parsons. Οι Grizzlies υπέγραψαν με μονοετές συμβόλαιο αξίας $ 3,3 εκατ. έναν παίκτη-σύμβολο για το Memphis, τον Tyreke Evans. Ο Evans είχε οδηγήσει το University of Memphis στον γύρο των 16 στο March Madness, στην τελευταία χρονιά του Calipari στην ομάδα. Ο Tyreke προσπαθεί να αναστήσει την κατηφορική καριέρα του και το Memphis είναι μια λογική επιλογή για αυτό. Τα τελευταία δύο χρόνια έχει πατήσει παρκέ σε 65 παιχνίδια συνολικά, λόγω τραυματισμών στο γόνατο. Παίκτης που έγινε γνωστός για τη δυναμικότητα με την οποία πήγαινε προς το καλάθι, αλλά και παίκτης που χρειάζεται την μπάλα στα χέρια του για να δημιουργήσει καταστάσεις. Αν το κορμί του δεν τον προδώσει και φέτος, θα έχει τον ρόλο του 6ου παίκτη στην ομάδα. Στον πάγκο θα υπάρχει (με ερωτηματικό το πότε μετά τον τραυματισμό του στην preseason) ακόμα ένας παίκτης που δεν μπόρεσε να φανεί στο Sacramento. Ο Ben McLemore από lottery pick έχει γίνει στα 24 χρόνια του υποψήφιος για μεγάλη καριέρα στην Ευρώπη. Σωματότυπού shooting guard, με το παραπάνω κιόλας, καλό περιφερειακό σουτ, αλλά δεν σου εμπνέει εμπιστοσύνη στο ότι μπορεί να κάνει καλά έστω τα βασικά μέσα στο παρκέ. Τέλος, ακόμα περιμένει την απάντηση του Kobe. Ένα επιπλέον χαρτί με ρίσκο δηλαδή για τους Memphis.
Η πιο ασφαλής επιλογή αυτή την στιγμή στον πάγκο των Grizzlies, φαίνεται να είναι ο James Ennis III. Καθιερώθηκε ως 3&D παίκτης την προηγούμενη χρονιά με 37,2% στα τρίποντα. Θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε ως τον αντικαταστάτη του Tony Allen, αναφορικά με τον ρόλο του στο παρκέ και τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του.
Grizzlies Depth Chart
Υπερατού
Στην άμυνα. Η αμυντική τους φιλοσοφία δεν πρόκειται να αλλάξει εύκολα όσο κρίνεται πετυχημένη. Επιθετικά θα συνεχίσουν να χτίζουν καταστάσεις στο μισό κομμάτι του γηπέδου, αλλά θα δούμε σίγουρα και κάποιες νέες πινελιές εκμοντερνισμού του παιχνιδιού τους, ειδικά αν ο Parsons είναι υγιής και δυνατός. Σίγουρα μια όχι εντυπωσιακή ομάδα στο μάτι, αλλά πάντα μια ομάδα που ξέρει να πουλά ακριβά το τομάρι της και να σε κερδίζει με το πάθος που βγάζει μέσα στο γήπεδο.
Panic Button
Το τέλος της χρονιάς που ξεκινάει θα βρει τον Marc στα 33 και τον Conley στα 30, με το περιθώριο διεκδίκησης Τίτλου να στενεύει. Έχουν από τις μικρότερες ευελιξίες σε salary cap και ήδη έχουν χάσει ένα pick πρώτου γύρου προς τη Βοστόνη. Αν δεν πιάσει το σύστημα με τους νέους, ταλαντούχους παίκτες γύρω από τον πυρήνα των τριών, το Memphis δεν θα έχει πολλά περιθώρια από το να δώσει έναν ή και δύο από τους τρεις για μελλοντικά assets. Οι Grizzlies έχουν δημιουργήσει DNA νικητή με το πάθος που βγάζουν στα παρκέ κάθε χρονιά, και με την εμπειρία που διέθεταν. Το πάθος δείχνει να έχει φθαρεί και η εμπειρία την έκανε κουβαλώντας τα πολλά κιλά cojones τους σε βαλίτσες. Όταν οι ήττες αρχίσουν να έρχονται, ο πανικός θα μεγαλώσει, αλλά το Memphis είναι ομάδα που πάντα θα επιλέγει να το πηγαίνει μέχρι τέλους. “All in” λοιπόν και με τις ταυτότητες στα δόντια.
X-factor
Ποιος άλλος από τον κολλητό του Θεού, που προέρχεται από την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, καθώς ήταν ένας από τους οκτώ μόλις παίκτες που είχαν μέσο όρο τουλάχιστον 20 πόντους και έξι assists (Eric Bledsoe, Stephen Curry, James Harden, LeBron James, Kyle Lowry, John Wall, and Russell Westbrook οι άλλοι επτά). Ο Mike Conley είναι ένας από τους πιο υποτιμημένους παίκτες της φουρνιάς του. Δεν έχει επιλεγεί ποτέ να συμμετάσχει σε All-Star Game, παρόλο που έχει οδηγήσει τους Grizzlies στην post season επτά συνεχόμενες φορές. Οι αντιδράσεις για το τεράστιο συμβόλαιο (το μεγαλύτερο στο NBA όταν υπογράφτηκε) που υπέγραψε το προηγούμενο καλοκαίρι, $ 153 εκατ. για πέντε χρόνια, βρήκαν την καλύτερη απάντηση τους στα νούμερα που έβγαλε στο παρκέ. Εκτός από τους 20+ πόντους και τις 6+ assists, σούταρε με 46% σε FGs και 40% στα τρίποντα. Στα παιχνίδια απέναντι στου Spurs για τα playoffs τα νούμερα του ανέβηκαν κι άλλο, στους 24,7 πόντους και εφτά assists μ.ο. σε έξι παιχνίδια.
Λίγο πριν τα 30 του, Conley παίζει στο υψηλότερο επίπεδο της καριέρας του, όμως έχει να παίξει σε 70 αγώνες από τη χρονιά 2014-15. Με αναπληρωματικούς τους Wade Baldwin IV, Mario Chalmers και Andrew Harrison, οι Grizzlies χρειάζονται έναν υγιή Conley, όχι μόνο για να πετύχουν κάτι καλό φέτος (είσοδος στα playoffs) αλλά και να χτίσουν πάνω του την αυριανή μέρα.
Keep an eye on
Επιλογή των Memphis από το waiver, αλλά έβγαλε μάτια στα τελευταία 17 παιχνίδια της προηγούμενης σεζόν, τόσο στην κανονική περίοδο, όσο και στα playoffs. Παίκτης που δεν έγινε ποτέ draft pick και έχτιζε όνομα τα προηγούμενα τρία χρόνια στη G-League, o Wayne Selden κατάφερε να εξασφαλίσει διετές συμβόλαιο αξίας $ 2,8 εκατ. με τους Grizzlies. Οι εμφανίσεις του στο summer league αφήνουν πολλές υποσχέσεις, καθώς είχε 22,7 πόντους, 3,8 rebounds, 3,0 assists, 1,7 κλεψίματα και 0,3 τάπες ανά παιχνίδι σε 30,5 λεπτά στα έξι παιχνίδια που αγωνίστηκε, με αποτέλεσμα να επιλεγεί ως μέλος της All-Summer League Second Team.
Μαντάμ Ζαΐρα
Το σερί συνεχόμενων εμφανίσεων σε playoffs δείχνει πως θα σπάσει. Η ενισχυμένη Δύση και η απώλεια σε εμπειρία και σκληράδα, δεν θα βοηθήσουν φέτος το Memphis να το συνεχίσουν. Σε ένα δύσκολο division, οι Memphis θα βρεθούν στην 4η θέση.
Petros Kaounis
Latest posts by Petros Kaounis (see all)
- The Ball Hog’s 2018-19 NBA Previews: Milwaukee Bucks - October 1, 2018
- The Ball Hog’s 2018-19 NBA Previews: Los Angeles Clippers - September 25, 2018
- Στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα: Οι χειρότερες επιλογές σε All Star Game - February 16, 2018
- Players to Watch: Euroleague 2017-18 - October 15, 2017
- The Ball Hog’s 2017-18 NBA Previews: New Orleans Pelicans - September 29, 2017
| ↑1 | Το μακροβιότερο σε κάθε επαγγελματικό sport στις Η.Π.Α. |
|---|
Ευχαριστω τον Fitzdale για την απαντηση στο αιωνιο ερωτημα ‘ντατα η ντειτα;”