The Ball Hog’s 2017-18 NBA Previews: Miami Heat

Καλοκαιρινός σχεδιασμός

Mε μία πιο επιφανειακή προσέγγιση, για να περιγράψουμε τον καλοκαιρινό σχεδιασμό των Heat, θα αρκούσαν οι εξής λέξεις: Υπέγραψαν τον Kelly Olynyk, και επέλεξαν στο draft τον Βam Adebayo. H offseason αυτή ήταν το δεύτερο πιο βαρετό πράγμα που έχει συμβεί στο Miami, μετά το CSI Miami και τον Oράτιο Κέιν.

Όμως στην πραγματικότητα ο Pat Riley και η μαριονέτα του στο front office, Andy Elisburg, έπρεπε να διαχειριστούν μία σειρά συμβολαίων που τελείωναν και να δουν ποιους θέλουν να κρατήσουν και ποιους όχι. Αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα, ο Pat Riley είτε δεν είναι πλέον ιδιαίτερα εκλεκτικός, είτε δέθηκε τόσο πολύ με την περσινή ομάδα¹⁾Αστειάκι, είναι γνωστό ότι ο Pat Riley δεν έχει συναισθήματα., καθώς αποφάσισε να κρατήσει τους πάντες.

O James Johnson επιβραβεύτηκε για τον κομβικό του ρόλο στην περσινή ομάδα, όταν ήταν ο καταλύτης της μετάλλαξης του Miami, παίρνοντας συμβόλαιο $ 60 εκατ. για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Ο Josh Richardson αποδέχτηκε επίσης τετραετές συμβόλαιο αξίας $ 42 εκατ., παρά την κακή χρονιά που έκανε, κυρίως λόγω πολλών τραυματισμών, ενώ ο Waiters εξαργύρωσε την δική του καλή χρονιά με άλλο ένα τετραετές που θα του δώσει $ 52 εκατ. Με μικρότερα συμβόλαια συνεχίζουν και οι Okaro White, Wayne Ellington, Rodney McGruger, αλλά και η σημαία της ομάδας, Udonis Haslem.

Ένα σημείο που πρέπει να τονιστεί, ωστόσο, είναι η επιλογή του οργανισμού να πορευτεί για τα επόμενα τρία με τέσσερα χρόνια με τον συγκεκριμένο κορμό παιχτών που πέρσι έκαναν την υπέρβαση στα χέρια του εξαιρετικού coach Spoelstra. Ωστόσο, ο συγκεκριμένος κορμός δεν αποτελείται ακριβώς από ανερχόμενους αστέρες με τεράστιες δυνατότητες αγωνιστικής εξέλιξης. Ο Dragic είναι ήδη στα 31 του, ο James Johnson τριαντάρισε, ενώ ο Whiteside μπαίνει στα 29 του. Έτσι η επιλογή να είναι δεμένοι οι προαναφερθέντες, συν τους Waiters, Olynyk, Τyler Joshnon και Josh Richardson σε τριετή ή τετραετή συμβόλαια, συνολικού κόστους $ 308 εκατ για την επόμενη τριετία και $ 360 εκατ. για την τετραετία δεσμεύει απόλυτα τον οργανισμό και το μέλλον του, τόσο αγωνιστικά, με την έννοια πως αυτός θα είναι ο κορμός, με το όποιο –δεδομένο- ταβάνι σε αυτόν υπάρχει, όσο και οικονομικά, μην έχοντας την παραμικρή οικονομική δυνατότητα στο εγγύς μέλλον να διεκδικήσουν την υπογραφή του οποιαδήποτε free agent.

Δεν είναι εντελώς παράλογη μια τέτοια κίνηση, μιας και ο Riley κινήθηκε για free agents αυτό το καλοκαίρι, και απλά δεν είδε κανέναν να συμφωνεί να έρθει. Επένδυσε επομένως σε αυτούς που μπορεί να έχει και τους περιέβαλε με εμπιστοσύνη και μονιμότητα. Και με δεδομένο ότι μιλάμε για τον Pat Riley, ξέρουμε ότι δεν θα έχει κανέναν ενδοιασμό να τορπιλίσει αυτό τον σχεδιασμό αν παρουσιαστεί κάποια καλή ευκαιρία για trade.

Αντίθετα, μπορεί όλα αυτά τα συμβόλαια, ιδωμένα ως σύνολο να βγάζουν μία κάπως αποκρουστική εικόνα μηδενικών ελιγμών και μειωμένων προσδοκιών, ωστόσο λαμβάνοντας υπόψιν και την επερχόμενη αύξηση στο salary cap, αρκετά από αυτά είναι σχετικά καλές προσφορές, που θα μπορούσαν να τραβήξουν το ενδιαφέρον σε κάποιο trade. Ο Riley, επομένως, επιλέγει να παίξει πολλά χαρτιά μαζεμένα, μην ξέροντας ενδεχομένως ποιο από όλα θα του κάτσει, αλλά είναι σίγουρος ότι αν κάποιο του κάτσει θα είναι σε πολύ ισχυρή θέση να το εκμεταλλευτεί. Όπως ο ίδιος δήλωσε στην πρόσφατη συνέντευξη τύπου :

“I respect the fact Kevin Durant gave us an audience when we went to the Hamptoms to talk to him [in July 2016]. I felt we were a long shot. The same thing happened with Gordon Hayward [this past summer]. If we have the opportunity, we will always continue to pursue a player of that ability to come here. We made the decision to stay with this team. I like this team. I am happy James Johnson and Dion Waiters didn’t sign somewhere else and were still on the market. I think that’s where we are. We are way ahead of a rebuilding cycle. We are one step away from being a very good team. One step away could be the collective effort of an emsemble cast, or one step away could be a move to bring a player here.”

 Depth Chart

Που περιμένουμε να είναι καλοί

Με δεδομένο ότι κατεβαίνει περίπου η ίδια ομάδα με πέρσι, δεν χρειάζεται να αρχίσουμε να τσιμπολογάμε φύλλα δάφνης για να μαντέψουμε που θα παρουσιαστούν καλοί, αρκεί μια ματιά στην προηγούμενη χρονιά. Η ομάδα που ανέδειξε τον James Johnson από δευτερότριτο χαμάλη σε παίκτη κλειδί, δεν θα μπορούσε παρά να βασίζεται στην άμυνα της.

Ήταν πέμπτοι στο ΝΒΑ στο defensive rating, χάρη στην επιβλητική παρουσία του Whiteside μέσα στην ρακέτα και την προσαρμοστικότητα του Johnson, αλλά κυρίως χάρη στον Eric Spoelstra. Σε μία περιφέρεια αποτελούμενη από μέτριους προς κακούς αμυντικούς, ο Spoelstra έδωσε την γενική κατεύθυνση της πολύ οξυμένης πίεσης πάνω στην γραμμή του τριπόντου, ώστε να αποφευχθεί πάση θυσία το σουτ, δίνοντας έτσι στους αντιπάλους με αρκετή ευκολία τον διάδρομο προς την ρακέτα, εκεί που όμως παραμόνευαν τα πλοκάμια του Whiteside και ο Johnson, που ήταν εξαιρετικός στο να καλύπτει τα κενά. Έτσι οι Heat ήταν η ομάδα που έδωσε τα λιγότερα τρίποντα στους αντιπάλους, οι οποίοι μάλιστα σούταραν με το τρίτο χειρότερο ποσοστό, και ταυτόχρονα είχε και τα τρίτα περισσότερα μπλοκ ανά παιχνίδι. Περιμένουμε η συνταγή αυτή να συνεχιστεί και φέτος, και μάλιστα με την είσοδο στην εξίσωση του Winslow να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο.

Panic Button

Το να ξεκινήσει η ομάδα με τον ίδιο τρόπο με πέρσι σίγουρα θα προκαλούσε αρκετα μίνι εγκεφαλικά στο front office του Miami, το οποίο είναι και μιας ηλικίας. Και αν πέρσι υπήρξε μία χαλαρή αντιμετώπιση, αυτή φέτος δεν πρόκειται να ξαναεμφανιστεί. Πέρσι η ομάδα έμπαινε σε καθεστώς αναζήτησης ταυτότητας, και τα πισωπατήματα επιτρέπονταν. Φέτος, με τις κινήσεις του ο Riley δείχνει ότι πιστεύει ότι η ταυτότητα έχει βρεθεί, επομένως δεν υφίσταται περίπτωση να αποδεχτεί με στωικότητα μία κακή πορεία, καθώς, όπως είδαμε, έχει πλέον συνδέσει το μέλλον των Heat για τα επόμενα χρόνια με αυτό το σύνολο. Αν το σύνολο αυτό αποτύχει, θα πρέπει μετά το panic button να πατηθεί και το rebuild, που θα σηματοδοτήσει το πλιάτσικο στις πολλές καλές – αλλά όχι εξαιρετικές – μονάδες του Miami.

Tι θα μπορούσε να οδηγήσει σε μία τέτοια σειρά αποτελεσμάτων; Από μόνο του το γεγονός ότι η ομάδα έχει στηρίξει μεγάλο μέρος του σκοραρίσματος της στον Dion Waiters είναι αρκετά ανησυχητικό. Το ότι πρόσφατα δήλωσε πως δεν έκανε επέμβαση που θα τον άφηνε εκτός δράσης για 10 μήνες και επέλεξε να παίζει πονώντας τη σεζόν που ξεκινά, μάλλον το κάνει ανησυχητικότερο. Η μεγαλύτερη ανησυχία μας, ωστόσο, είναι μάλλον η έλλειψη ενός ικανού point guard πίσω από τον Dragic, καθώς ο Tyler Johnson δεν είναι καθαρός playmaker, αλλά παίζει εκεί ελλείψει άλλου. Ο Dragic δεν τραυματίζεται συχνά, αλλά είναι σίγουρα κίνηση με μεγάλο ρίσκο η στήριξη όλου του πλάνου στην υγεία ενός τριαενάχρονου παίκτη, ακόμα και αν αυτός δεν έχει πρόβλημα να μπει να παίξει και με ένα μάτι.

“Βγάζουν το ThanksGiving ο προπονητής και ο GM;” – Αξιολόγηση σχεδιασμού και μέλλον.

Πόσο άσχημα θα πρέπει να ξεκινήσουν οι Heat για να κινδυνεύσει ο Eric Spoelstra; Πέρσι ξεκίνησε την σεζόν στο 11-30, κι όμως δεν αμφισβητήθηκε σε κάποιο σημείο η ικανότητα του, και μάλλον δικαίως, καθώς, όπως απέδειξε στο δεύτερο μισό της χρονιάς, ο Spoelstra είναι ένας από τους top προπονητές της λίγκας. Δεν περιμέναμε πάντως την περασμένη χρονιά για να το μάθουμε, καθώς ο μαθητευόμενος μάγος της πρώτης χρονιάς των Big-3 του Miami δεν μας έχει απογοητεύσει ούτε μια χρονιά από τότε.

Όσον αφορά τον Αndy Elisburg; Δεν θα κινδυνεύσει γιατί οι αποφάσεις λαμβάνονται από τον πρόεδρο των Heat, τον Pat Riley. Όσον αφορά τον Pat Riley; Δεν θα κινδυνεύσει γιατί είναι ο Pat Riley, και ποιος τρελός θα απειλήσει τον Pat Riley; Πιο πιθανό είναι να απολύσει ο Riley τον ιδιοκτήτη της ομάδας.

Χ-factor

O Justice Winslow είναι μία πολύ περίεργη περίπτωση. Μπαίνουμε στον τρίτο χρόνο παρουσίας του στην λίγκα, και ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να σχηματίσουμε μία καθαρή εικόνα για το πόσο καλός είναι πραγματικά. Οι τραυματισμοί που τον ταλαιπώρησαν είναι σίγουρα ένας καλός λόγος γι΄αυτή του την εμμονή στην στασιμότητα, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει και εμείς να πάρουμε την απόφαση να απελπιστούμε και επίσημα και να σταματήσουμε να τον έχουμε στο fantasy.

Ο Winslow ξεκίνησε την περσινή χρονιά συμπαθητικά σε προσωπικό επίπεδο, αλλά το Miami έχανε. Και γεγονός παραμένει πως η στιγμή που ο Winslow τραυματίστηκε και βγήκε εκτός για το υπόλοιπο της σεζόν, ήταν η πλέον κομβική για την περσινή ομάδα, καθώς, μετά από μία σειρά πειραματισμών, οδήγησε στην κατάληψη της θέσης του από τον James Johnson και την άνθιση των Heat.

O ίδιος επιστρέφει τώρα και δεν έχει σχεδόν καθόλου ανταγωνισμό για την θέση του SF, καθώς ο JJ θα παίζει σχεδόν αποκλειστικά ως PF, ωστόσο θα πρέπει να βρει έναν τρόπο να σκοράρει αποτελεσματικά. Πέρσι σούταρε με το αποκρουστικό 20% από τον τρίποντο, χαλώντας έτσι από κάποιο σημείο και μετά το spacing της ομάδας, καθώς οι αντίπαλοι είχαν την επιλογή να μην τον κυνηγήσουν με μανία στην περιφέρεια. Ο ίδιος έχει επίγνωση του προβλήματος αυτού και υποστηρίζει ότι το διόρθωσε, αλλά αυτό θα έκανε οποιοσδήπoτε rookie²⁾Με την έννοια του μικρός. στη θέση του, θα έλεγε ότι μέσα στο καλοκαίρι δούλεψε και τώρα είναι πιο έτοιμος να παίξει με τα μεγάλα αγόρια. Από το αν θα πιάσει το στοίχημα θα εξαρτηθούν πολλά, καθώς, παρά τα πολλά σκαμπανεβάσματα του, παρέμενε ένας εξαιρετικός αμυντικός, αλλά και ένας χρήσιμος παίκτης στην επίθεση. Ενδεικτικό είναι ότι στα περίπου 20 παιχνίδια που πρόλαβε να παίξει είχε 3,7 assists ανά παιχνίδι, νούμερο εντυπωσιακό για παίκτη της θέσης του και με τις παραστάσεις του.

Ένοχη απόλαυση

Η κατηγορία αυτή ήταν όλα αυτά τα χρόνια δώρο εξ ουρανού για όλους εμάς τους hipsters που μπορούσαμε να πουλήσουμε εναλλακτικότητα, δηλώνοντας με αυταρέσκεια πόσο αδιάφορους μας αφήνει το παιχνίδι του LeBron James, γιατί εμείς ξενυχτάμε βλέποντας Cleveland για να θαυμάζουμε το απείθαρχο παιχνίδι του J.R. Smith λόγου χάρη, ή πόσο έτοιμοι είμαστε να δούμε όλα τα ντέρμπι ουραγών για να θαυμάσουμε την μονομαχία Timothe Luwawu-Cabarot με Rondae Hollis Jefferson.

Η περσινή χρονιά, αλλά κυρίως το “συγκλονιστικό, φαντασμαγορικό, μοναδικό, χιτσκοκικό, γκρανγκινιολικό” Eυρωμπάσκετ του Goran Dragic έρχεται να μας ρίξει χαστουκάκια στα μάγουλα και να μας επαναφέρει στην τάξη. Θα βλέπουμε Heat γιατί εκεί παίζει ο καλύτερος τους παίκτης, και προσφέρει θέαμα και ουσία. Οι παραστάσεις που μας προσέφερε απλόχερα το φετινό φθινόπωρο ο Σλοβένος παιχταράς ήταν τόσο απολαυστικές, που πραγματικά έχω τρομακτική ανυπομονησία να τον δω φέτος να ξαναπαλεύει με τις πιο σκληρές άμυνες του ΝΒΑ, με ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση όμως. Παρεμπιπτόντως, είχα καιρό να δω οποιονδήποτε παίκτη να ανέρχεται στην κλίμακα θαυμασμού με τόσο έντονο ρυθμό. Θαρρείς ότι περιμέναμε μια διοργάνωση Eυρωμπάσκετ για να πάρουμε χαμπάρι το πόσο σπουδαίος παίκτης είναι ο 31χρονος, με οχτώ σεζόν στο ΝΒΑ Goran Dragic.

Πρόβλεψη

Ποιοι Heat θα εμφανιστούν; Αυτοί του πρώτου μισού; Αυτοί του δεύτερου μισού; Θα είναι κουρασμένος ο Dragic από το Ευρωμπάσκετ; Θα ξαναεμφανιστεί ο James Johnson που είδαμε πέρσι ή ήταν μία οφθαλμαπάτη και θα επιστρέψει ο κοκκινομαλλούσος στόπερ των προηγούμενων ετών; Ξέρει ο Dion Waiters μπάσκετ; Όλα αυτά είναι ερωτήματα που με πονοκεφαλιάζουν και με εμποδίζουν να βγάλω κάποιο χρησμό, αλλά θα πω ότι θα μπουν έβδομοι στα playoffs, γιατί ο Riley είπε ότι είναι ομάδα playoffs, και δεν μπορώ να ρισκάρω το ενδεχόμενο να μας διαβάζει και να προσβληθεί.