Η τρίτη βδομάδα της σεζόν μας έφερε πληθώρα από διάφορα αναπάντεχα προσωπικά ρεκόρ.
Πάμε να τα δούμε λίγο αναλυτικότερα.
Λίγοι Hornets και λίγοι Knicks
Οι Hornets κερδίζουν τους Bucks στο πρώτο μέτριο παιχνίδι του Γιάννη, με τον Khris Middleton να αναλαμβάνει τον ρόλο του σκόρερ με career high 43/5/7 και 20 πόντους στην τέταρτη περίοδο, αλλά τον Malik Monk να βάζει 4.500 πόντους στο ίδιο διάστημα υποδυόμενος πολύ πειστικά τον Jamal Crawford, και δίνοντας τη νίκη στην ομάδα του, στο καλύτερο – και πιο εύστοχο μέχρι στιγμής- παιχνίδι του. O Malik είναι ασταθέστατος και δεν ντρέπεται να σουτάρει ακόμα κι αν είναι άστοχος, και αυτό δεν το γράφουμε ως κριτική. Ταυτόχρονα βλέπει το γήπεδο καλύτερα του αναμενομένου, και τα νούμερά του ίσως να ήταν καλύτερα αν δεν προσπαθούσε απεγνωσμένα να κρατήσει στον αφρό έναν από τους χειρότερους πάγκους της λίγκας, μέχρι την επιστροφή του Cody Zeller και των εμμονών του.
Αφού αφήσαμε συλλογικά εκτός playoffs τους Knicks από την preseason και κουνήσαμε αυτάρεσκα το κεφάλι με το κακό τους ξεκίνημα, η επιστροφή του Ntilikina, η είσοδος του Jack στο rotation, και η αποπομπή από αυτό του καταραμένου Ramon Sessions1)0-4 όταν παίζει, 6-0 όταν δεν. απέδειξαν ότι η ομάδα έχει σφυγμό με μια εξαιρετική επιθετικά frontline που καταπίνει τα rebounds σαν στραγάλια2)Δεύτεροι σε offensive rebound rate και τρίτοι overall στη λίγκα. και την άμυνά τους να παρουσιάζεται ανέλπιστα συνεπής, παρά τα πολλά λεπτά που δίνει στον Enes Kanter, με τους Courtney Lee, Tim Hardaway Jr. και Frank Ntilikina να κάνουν καλή δουλειά, είτε ατομικά, είτε στο να στέλνουν τον κόσμο πάνω στον Kristaps Porzingis, που σύμφωνα με το stats.nba κρατάει τους αντιπάλους ου στο 35% σε σουτ κοντά στο καλάθι, 25% κάτω δηλαδή από το ποσοστό των αντιπάλων του σε αυτά τα σουτ, μακράν, μακράαααααααν το καλύτερο νούμερο στη λίγκα ανάμεσα σε παίκτες που αμύνονται σε τουλάχιστον τρεις τέτοιες προσπάθειες ανά παιχνίδι3)Για την Ιστορία, ο τρίτος καλύτερος είναι το back-up του, ο Kyle O’ Quinn, με τα αντίστοιχα νούμερα να είναι μέχρι στιγμής στο 39% και 19% αντίστοιχα..
Κάπως έτσι το 0-3 έχει γίνει 6-4 για τους Knicks, με τον Porzingis να είναι εκεί ψηλά μαζί με τον Γιάννη στον παράγοντα “εντυπωσιασμός”. 30 πόντοι, 7,5 rebounds, 2,5 blocks και 38% από το τρίποντο. Έχουν ξεπηδήσει θρησκείες για λιγότερα. Πάντως σκιές της Ewing Theory έχουν αρχίσει να απλώνονται πάνω από Oklahoma και Νέα Υόρκη.
Random High Scorer Insert Name Here
Δεν θυμάμαι αν τελικά το γράψαμε, πάντως σίγουρα συζητήσαμε το μυστήριο του ποιος θα είναι ο πρώτος σκόρερ στη φετινή Utah, δεδομένου ότι απαρτίζεται αποκλειστικά από παίκτες που -για να μην πούμε ότι δεν πολυψήνονται- πάντως δεν είναι κυριαρχικά σκόρερ. Ο υγιής Favors θα μπορούσε να είναι μια απάντηση, ο Gobert ταϊσμένος με το κουταλάκι του Rubio το ίδιο, ο Rodney Hood έτοιμος για ένα πραγματικό breakout συγκέντρωνε μάλλον τις περισσότερες πιθανότητες, πάντως σίγουρα κανείς δεν περίμενε τον John Lennon των Μορμόνων, τον Ricky Rubio, ο οποίος μετά από μια σειρά από εξαιρετικές επιθετικά εμφανίσεις, έβαλε, ούτε λίγο ούτε πολύ, την δεύτερη τριαντάρα της καριέρας του απέναντι στους Blazers, χτίζοντας ένα σερί τριών αγώνων με 20+ πόντους (και, εντυπωσιακά, τέσσερις, έξι και μια assist αντίστοιχα) για ισάριθμες νίκες των Jazz. Δεν (;) θα σουτάρει για πάντα με 37% από το τρίποντο (για την ακρίβεια τα τούβλα δύο παιχνιδιών τον έριξαν στο 30%), ούτε θα είναι Chris Paul στη μέση απόσταση, αλλά αυτό το καλό διάστημα έχει φέρει πίσω την αυτοπεποίθηση και το χαμόγελο σε έναν – κατά τη γνώμη μου – από τους πιο moody παίκτες της λίγκας, και προς το παρόν, με 174 πόντους, είναι ο πρώτος σκόρερ της Utah.
Η επίθεση των Jazz, λοιπόν, βρίσκεται εξαρτημένη από τους σχετικά απρόθυμους σουτέρ Rubio και Ingles, που όταν υποχρεώνονται οι ίδιοι να τελειώσουν τις επιθέσεις εμφανίζουν μια ελαφρά δυσφορία στο πρόσωπό τους, απότοκο της καθολικής τους παιδείας που τους έμαθε να προσφέρουν στους συμπαίκτες και συνανθρώπούς τους. Αυτός, όμως, θα είναι και ο ρόλος τους, περιμένοντας τον Rodney Hood να κάνει το επόμενο βήμα σαν “go to scorer”. Ένα βήμα, το οποίο θα έρθει μόλις δυναμώσει ο κορμός του, προκειμένου να μπορεί να τελειώνει επιθέσεις μέσα στη ρακέτα και να μην αρκείται απλώς σε σουτάκια από μακριά. Το μεγάλο πρόβλημα των Jazz, όμως, βρίσκεται στον πάγκο της -φαινομενικά- πλήρους ομάδας τους, καθώς με τον πανδαμάτορα χρόνο να έχει καταβάλει τον Iso Joe και τον Alec Burks να μην απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του Snyder4)Quinn, αφού θα τραυματιστεί βάλ’τον μέσα να τον ευχαριστηθούμε γα λίγο!, τον ρόλο του επιθετικού ηγέτη της second unit έχει αναλάβει ο Donovan Mitchell και σαν αποτέλεσμα τα τρία συνεχόμενα παιχνίδια με 28, 25 και 17 πόντους να ακολουθούν εμφανίσεις με 3/21 σουτ, γεγονός αναμενόμενο και φυσιολογικό για έναν rookie.
Βάτες, ατίθασα παιδιά και midrange
Αφού είδατε το IT στο σινεμά, καταβροχθίσατε τη δεύτερη σεζόν του Stranger Things και μείνατε αποσβολωμένοι από τη μάχη για την ηγεσία του ΠαΣοΚ (με άλλο όνομα και άλλο ΑΦΜ για να διαγράψουν τα παιδιά τα χρέη), που θυμίζει την γνωστή σκηνή του Anchorman, σας έχει ξυπνήσει μια νοσταλγία για την δεκαετία του ’80 και θέλετε να επιστρέψετε σε εκείνη την υπέροχη περίοδο; Αφήστε τα ρούχα με βάτες στο πατάρι, θυμηθείτε πως η λακ καταστρέφει το περιβάλλον, και σταματήστε να γελάτε με νοσταλγικά αστεία για το ΠαΣοΚ. Αντ’ αυτού βάλτε λίγο Suns και προσπαθήστε να τραβήξετε το βλέμμα σας μακριά από τον Mike James. Και απλά θαυμάστε τον T.J. Warren.
Ο T.J. Warren γεννήθηκε 20 χρόνια αργότερα από ό,τι έπρεπε, και όταν οι ειδικοί μιλάνε για lay-ups και τρίποντα αυτός κοκκίνισε από το κακό του, στύλωσε τα πόδια του και ούρλιαζε “Όχι, όχι, όχι”, σαν σωστός ξεροκέφαλος έφηβος. Έτσι κατάφερε να γίνει guru της μέσης απόστασης, με δεκάδες κάτι-σαν-σουτ τελειώματα που θα έκαναν περήφανο από τον Walter Berry, μέχρι τον Γιώργο Πρίντεζη.
Ο Warren είναι ένας κινούμενος αναχρονισμός για το σημερινό μπάσκετ, και για αυτό το παιχνίδι του δεν λειτουργεί πάντα. Όταν, όμως, λειτουργεί είναι χάρμα οφθαλμών. Είναι καταπληκτικό το πως τρυπώνει στην άμυνα και κάνει βιότοπό του το καταραμένο midrange. Το σουτ του παραμένει σχετικά awkward, και το παιχνίδι του μού δίνει την εντύπωση ότι βασίζεται στον οπορτουνισμό του που πιάνει τις άμυνες στον ύπνο.
Οι Wizards, που έπαιζαν δίχως τον Otto Porter Jr., είχαν σε μεγάλα κέφια των Bradley Beal που έβαλε κι αυτός 40, αλλά με σαφέστατα πιο “μοντέρνο” τρόπο, δηλαδή από το τρίποντο και με το φρέσκο φετινό του παιχνίδι κοντά στην ρακέτα, και έτσι προηγήθηκαν με 22 στην αρχή της δεύτερης περιόδου, όταν και ο Jay Triano επανέφερε τον T.J. Warren στο παιχνίδι, μοναδικό από τους starters. O Tony Buckets, όπως πληροφορούμαστε από το video ότι προσφωνείται, έπαιξε σερί τα επόμενα 21′, οργιάζοντας στον δρόμο για 29 πόντους, έξι rebounds, δύο assists, ένα κλέψιμο και μια τάπα σε αυτό το διάστημα, για να φέρει τους Suns στο καλάθι στο κλείσιμο της τρίτης περιόδου, σε ένα σπάνιο take over χωρίς την μπάλα στα χέρια του. Ο Booker έβαλε 17 σε λίγο μικρότερο χρονικό διάστημα και μαζί παρουσίασαν μια εντυπωσιακή παράσταση με τον Chriss στα φώτα και τον Chandler φροντιστή σκηνής, και αυτή ήταν πάνω κάτω μια μικρογραφία των Suns του 4-1 μετά την απόλυση του Earl Watson και τον πάγωμα του Eric Bledsoe5)Βέβαια η διαχείριση των παικτών τους, και η συμπεριφορά του front office απέναντί τους είναι πραγματικά αντιεπαγγελματική, αλλά εδώ μιλάμε για τους αθλητές που παίζουν στο γήπεδο, δεν ξεπλένουμε το εξωαγωνιστικό κομμάτι. Έχουν δύο PGs με τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά, πράγμα που τους επιτρέπει να παίζουν είτε ξέφρενα με τον James, είτε κομμάτι πιο μυαλωμένα με τον Ulis, έχουν παλικάρια για τις βρωμοδουλειές, ενώ ο Booker ξέρουμε όλοι τι μπορεί να κάνει. Όταν βρίσκει έναν συνοδοιπόρο να τραβήξει το σκορ, όπως έκανε την Πέμπτη ο Warren, οι Suns μπορεί να μην είναι ξαφνικά “καλοί”, αλλά είναι πολύ, πολύ επικίνδυνοι μέχρι να συνειδητοποίησει τουλάχιστον η λίγκα ότι δεν είναι η παιδική χαρά των πρώτων τριών παιχνιδιών.
Σημείωση: Μην ψαρώνετε με τα πεσμένα νούμερα του Chriss. Ο πιτσιρικάς μαθαίνει μπάσκετ και σιγά-σιγά βάζει τα αθλητικά του προσόντα στην υπηρεσία της ομάδας.
Σημείωση 2: Η παρουσία του Jared Dudley στο παρκέ πάντα μας φτιάχνει τη διάθεση, καθώς ο στρουμπουλός forward φαίνεται και είναι ωραίος τύπος, το’χει το τριποντάκι του, και παράλληλα έχει τα πιο έξυπνα χέρια του ΝΒΑ. Μπορούμε να τον απελευθερώσουμε από το μαρτύριο να βρίσκεται ξεχασμένος στην έρημο και, αντί να κλέβει λεπτά από τα νιάτα, να τον στείλουμε σε κάναν διεκδικητή; Ευχαριστώ πολύ.
Η καλύτερη κολεγιακή ομάδα μπάσκετ εκτός NCAA
Θεωρητικά ο τραυματισμός του Gordon Hayward θα έπρεπε να δυσκολέψει το δέσιμο των νέων Celtics, που κλήθηκαν όχι μόνο να ενσωματώσουν 11 νέα μέλη στην περσινή ομάδα, αλλά να το κάνουν αυτό και χωρίς τον δεύτερο (ή πρώτο) καλύτερο παίκτη τους, το skillset του οποίου θεωρείτο κλειδί για να έρθουν και να κολλήσουν τα υπόλοιπα κομμάτια. Αντ’ αυτού ο Brad Stevens εκμεταλλεύτηκε τη νεότητα του roster και μετέτρεψε όλους αυτούς τους άσημους νιούφηδες που προέκυψαν από την αναγκαστική αφαίμαξη για το trade του Kyrie σε συγκριτικό πλεονέκτημα, ενσταλάζοντας στην ομάδα αυτό το μπάσκετ αυταπάρνησης που τόσο αγαπά και τόσο θυμίζει κολεγιακό – η τελοσπάντων αυτό λέει το κλισέ, όχι ότι βλέπω κολεγιακό πριν τη March Madness.
Οι Celtics έγιναν η πρώτη ομάδα στην Iστορία που πετυχαίνει οκτώ συνεχόμενες νίκες ξεκινώντας με δύο ήττες και αυτή την στιγμή στρογγυλοκάθεται στην πρώτη θέση του NBA, παρουσιάζοντας μια εικόνα διαμετρικά αντίθετη από τους βασικούς ανταγωνιστές της, τους Cleveland Cavaliers, που στην φρεσκάδα και την καύλα των “εφήβων” Celtics αντιπαρατάσσουν γηριατρική και μίρλα. Οι Celtics δεν έχουν δεχτεί πάνω από 94 πόντους σε κανένα παιχνίδι σε αυτό το διάστημα6)Στην πορεία βρήκαν στο δρόμο τους και τους Hawks μετά την ένεση αυτοπεποίθησης που λέγεται Cleveland Cavaliers, έκαναν μεν την ένατη συνεχόμενη νίκη τους, αλλά έφαγαν και 107 πόντους. και ο Stevens έχει βρει τη λύση στην περσινή αχίλλειο πτέρνα τους, το rebound, όντας στο top-10 της λίγκας σε αμυντικό και επιθετικό, δίχως να συμβιβάσει την ικανότητά τους να τρέχουν στο ανοιχτό γήπεδο ή τις επιστροφές τους, πείθοντας ακόμα και γνωστούς χαλαρούς τύπους, όπως ο Irving και ο Marcus Morris, να τρέχουν του σκοτωμού μετά το rebound των αντιπάλων7)Εντάξει, ο Kyrie παθαίνει τις διαλείψεις του, κοιτώντας τον παίκτη του να περνάει από δίπλα του για να πάρει το επιθετικό και να σκοράρει, αλλά συνολικά παίζει άμυνα με πολλή περισσότερη διάθεση από ό,τι έχουμε συνηθίσει.. Μιλώντας για τρέξιμο στο ανοιχτό γήπεδο, αυτό έρχεται με σύνεση και μέτρο, καθώς σε μια ομάδα με πολλά νέα μέλη, πέντε rookies μέρος του rotation και τους Larkin, Smart και Rozier να μην είναι ακριβώς ψύχραιμοι βετεράνοι θα ήταν πρόσκληση σε πάρτυ λαθών. Στη Βοστόνη τρέχουν όταν πρέπει, γι’ αυτό και μένουν σχετικά χαμηλά στα λάθη για τα δεδομένα τους, και μαθαίνουν να παίζουν στο μισό γήπεδο.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, αν νιώθετε υποτονικοί να τιμήσετε την αρμάδα του Stevens, καθώς η πεντάδα Theis, Ojeleye, Yabusele, Nader, Larkin είναι έτοιμη για αποστολή αυτοκτονίας σε κάθε λεπτό των μελών της στο παρκέ, και ο Terry Rozier είναι πιο ερεθισμένος guard rebounder και από τον Marcus Smart που είναι ο πιο ερεθισμένος guard rebounder.
Η πρωτοφανής για τα δεδομένα του προσπάθεια του Kyrie να παίξει άμυνα μπορεί να συμβαίνει απλά σαν κωλοδάχτυλο απένατι στην πρώην του ομάδα, που φέτος κάνει την απόπειρα να κατεβάσει ένα rotation στον άσο που δεν θα μπορούσε να σταματήσει ούτε τους παίκτες του ’50.
O Bob Cousy καπνίζει Kent, γιατί τότε έπαιζαν αληθινό μπάσκετ, όταν έβγαζαν έναν αιφνιδιασμό και μετά έβηχαν σαν τους φυματικούς στην επιστροφή.
Ή απλά αυτή η προσπάθεια του Kyrie στην άμυνα μπορεί να οφείλεται στο γεγονός πως ο Irving αγωνίζεται για πρώτη φορά στην επαγγελματική του καριέρα με έναν πραγματικά καλό προπονητή, που τον έχει απελευθερώσει από τον ζυγό του isolation και ενσωματώνονάς τον σε μία λειτουργική επίθεση, γεγονός που του δίνει πολύ πιο ξεκούραστους τρόπους για να σκοράρει, κρατώντας τον φρέσκο και στην άμυνα.
Οι άντι-Celtics –
The only team with a worse defensive rating than the current Cavs in the past 9 seasons is….
byu/KingNg innba
Οι Ατ(α)λαντες
Οι Hawks βρίσκονταν στο 1-8 με αβέβαιο rotation και αντιμέτωποι με το Cleveland, που στο συλλογικό θυμικό είχαν ανάψει τις μηχανές μετά τη νίκη απέναντι στην Washington, κατά την οποία ο LeBron έγινε ο playoff LeBron και έβαλε 57 πόντους. Οι Hawks ήταν το δεύτερο πιάτο για το ξεκίνημα ενός σερί statement για την υπόλοιπη Ανατολή. Σωστά; Εχμ, όχι ακριβώς. Επτά παίκτες σκόραραν διψήφιο αριθμό πόντων για τους Hawks οι οποίοι μπορεί να δυσκολεύονται να βρουν πόντους στην επίθεση στο μισό γήπεδο, με εξαίρεση τους ηρωισμούς των Schroeder και Belinelli, αλλά απέναντι στο εξάμβλωμα που παρουσιάζουν για άμυνα οι Cavs αυτό δεν ήταν πρόβλημα. Ο δαιμονισμένος Γερμανός μπορεί να μην είναι ο σταθερότερος σουτέρ τριών πόντων, ούτε και κανένας elite finisher κοντά στο καλάθι, αλλά είναι από τους καλύτερους στον κόσμο στο να φτάνει εκεί με σλάλομ ανάμεσα στους αμυντικούς. Η απάθεια και η ανικανότητα των Cavs τού έδωσαν τη δυνατότητα να φτάσει σε ένα οικονομικό 28/9 με 9/13 σουτ καθώς έκοβε την άμυνά τους σαν καυτό μαχαίρι στο βούτυρο. Μαζί με τον Bazemore, έκαναν μάγκα και τον Dewayne Dedmon, που έβαλε 15, συμπεριλαμβανομένων και δύο όμορφων προσπαθειών στο πρόσωπο του LeBron James, ανεβάζοντας την αυτοπεποίθησή του, βοηθώντας τον να αφήσει πίσω του το χλιαρό ξεκίνημα της σεζόν και να σκοράρει career high 19 πόντων στο επόμενο παιχνίδι, και φυσικά να αρχίσει σιγά-σιγά να ξεπληρώνει την φαντασιακή μας εμπιστοσύνη.
Αξίζει επίσης να αναφερθούμε στον Isaiah Taylor που, για άγνωστους στο ευρύ κοινό αλλά και τον ίδιο λόγους, άρεσε από πέρσι στον γράφοντα. Στους Rockets δεν κατάφερε να βρει ποτέ θέση, αν και του δόθηκε ευκαιρία να σκοράρει ένα καλάθι όλο κι όλο8)Όποιος θέλει ένα κείμενο με τους παίκτες που έχουν σκοράρει ακριβώς ένα καλάθι ολόκληρη τη σεζόν τα τελευταία χρόνια να σηκώσει το χέρι στα comments, εμείς μια φορά θέλουμε να το γράψουμε!, αν και ήταν συγκλονιστικός στην D-League, παίζοντας λίγο πάνω από το 20/6 με καταπληκτικά ποσοστά και λίγα λάθη. Πιστός στις διδαχές του Daryl Morey, αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι το διαβόητο μακρινό δίποντο, προσπαθώντας να βρεθεί με κάθε τρόπο κοντά στο καλάθι, ειδεμή να σουτάρει τρίποντο.
Δεν είναι μικροσκοπικός όπως είναι οι Pierre Jackson και Russ Smith αυτού του κόσμου, ούτε είναι το ίδιο μονομανής στη δίψα του να σκοράρει, αντιθέτως Brogdonίζει κάπως στη θέλησή του να βρει την σωστή επιλογή, καθώς ήταν κι αυτός πέρσι μεγάλος rookie (22 ετών). Στην D-League σούταρε με αρκετά πάνω από 40% από το τρίποντο, αλλά στα τρία χρόνια του στο πανεπιστήμιο του Texas, δεν πέρασε ποτέ το 31%. Η πρόοδος του στον τομέα αυτό είναι κομβική για το μέλλον του στο NBA, και η μάχη που ξεκίνησε για τα λεπτά του Malcolm Delaney είναι μία μετρίως ενδιαφέρουσα ιστορία σε μια από τις πιο αδιάφορες ομάδες της λίγκας, είναι εν ολίγοις κάτι που θα παρακολουθήσουμε στενά.
Η πιο ενδιαφέρουσα ιστορία είναι ο John Collins, ένα ανεμοστρόβιλος ενέργειας από τον πάγκο της Atlanta και ήδη ένας από τους παραγωγικότερους επιθετικούς rebounders της λίγκας, αλλά επιφυλασσόμαστε να μιλήσουμε για την περίπτωσή του σε κείμενο για τους φετινούς rookies.
Tyreke Evans, the Sixth Man
Λατρεύω παράφορα την τωρινή εκδοχή του Tyreke Evans. Με παρόμοιο τρόπο με αυτόν του Eric Gordon που έφυγε από το ναρκοπέδιο της Νέας Ορλεάνης για να αναγεννηθεί στον πάγκο του Houston ως πληρέστατος bench scorer, ο Tyreke Evans άφησε πίσω του τη Νέα Ορλεάνη πέρσι στο trade του Cousins και φέτος βρέθηκε στο Memphis για (NBAικά πάντα) ψίχουλα, προσπαθώντας να αναστηθεί μετά από δύο απολύτως χαμένες χρονιές που τον είχαν φέρει στο ναδίρ της καριέρας του. Όταν στο “2” και το “3” οι επιλογές είναι ο Reke, o Andrew Harrison – κατά συνθήκη – και ο James Ennis, ο 28χρονος πρώην Rookie of the Year έμοιαζε η αυτόματη επιλογή για τη βασική πεντάδα. Ιδιοφυώς όμως, ο γάτος Dave Fizdale αποφάσισε να τον φέρνει από τον πάγκο. Ένας guard με το κορμί-ψυγείο του Tyreke Evans και το άψογο ballhandling του είναι σε θέση να κατατροπώσει αντίπαλα back-ups, και αυτό κάνει μέχρι τώρα.
Οι δημιουργικές του ημέρες αποτελούν παρελθόν, και έχει μέσο όρο career low 2,4 assists (μιλάμε για έναν παίκτη που μέχρι να πεθάνει στους Pelicans πρόπερσι είχε γύρω στις έξι assists ανά παιχνίδι) και αντ’ αυτού έχει τον ρόλο πολιορκητικού κριού, έχοντας κι αυτός ασπαστεί τον Moreyism, εκτελώντας 47 τρίποντα, 74 σουτ κοντά στο καλάθι και μόλις οχτώ midrange shots. Το όφελος; True shooting percentage στον θεό (61%) και 17 πόντοι ανά αγώνα σε λιγότερα από 27 λεπτά. Δεν θα σουτάρει για πάντα 45% από το τρίποντο, αλλά πλέον το σουτ του είναι αξιοσέβαστο, σε αντίθεση με τις μέρες του στο Sacramento όταν ήταν βασικά ένας… Rondo από τα 7,25. Άλλο ένα παράδειγμα παίκτη που έπρεπε να σαπίσει στους τραυματισμούς για να φτιάξει σουτ. Είναι μάλλον ο προπορευόμενος στην κούρσα του Sixth Man of the Year award μέχρι τώρα, και μπορεί να μοιάζει ξεγραμμένος βετεράνος στις συνειδήσεις μας, αλλά μόλις το καλοκαίρι έκλεισε τα 28, και σε contract year.
Ποτέ μην υποτιμάτε έναν καλό παίκτη σε contract year.
Kαί κάπως έτσι ο πάγκος του Memphis, με τον Tyreke να φτάνει στο καλάθι όποτε γουστάρει, τον Chandler Parsons να διασώζει την υπόληψη του σαν stretch-4 και τον Brandan Wright, διαχρονικά ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά του ΝΒΑ, να είναι δυναμίτης σε όσα λεπτά παίζει (με +10.4 Net rating είναι ο καλύτερος σε όλο το ΝΒΑ), και τους δίνει σταθερά ένα προβάδισμα στις αρχές τις δεύτερης περιόδου που διατηρούν μέχρι το φινάλε των -συνήθως κλειστών- παιχνιδιών τους.
Ενότητα “Συστατικά”
Weirdest Statlines
Σε ένα πολύ μικρό δείγμα αγώνων για να ληφθούν σοβαρά υπ’όψιν, οι Klay Thompson και Tobias Harris κατορθώνουν να σκοράρουν σχεδόν είκοσι πόντους ανά παιχνίδι δίχως να πηγαίνουν καθόλου στην γραμμή της φιλανθρωπίας.
@DannyLeroux @NateDuncanNBA from Dunc'd On today
Nobody has ever averaged >19 ppg with <2 FTA/game.
Klay and Tobias Harris both doing it now pic.twitter.com/cx51ZrZwah— Mike Zavagno (@MZavagno11) November 6, 2017
Προφανώς και το στατιστικό από πάνω ήταν απλά η αφορμή για να μιλήσουμε για τις ελεύθερες βολές στο άδειο γήπεδο του downtown Detroit και τον Andre Drummond που έχει κατορθώσει από το 38,9% που είχε μέχρι τώρα στην καριέρα του να σουτάρει με 75% στις βολές. Πριν το παιχνίδι της Παρασκευής που είχε 14/16 βολές ενάντια στο πολύπαθο Milwaukee, o Drummond δεν είχε ευστοχήσει ποτέ σε περισσότερες από 12 βολές σε 16 προσπάθειες σερί στην καριέρα του! Το βαθύ κάθισμα κάνει θαύματα, σε σημείο που ήδη κάποιοι από εμάς έχουμε αρχίσει να το υιοθετούμε στην καθημερινή μας ζωή. Ετοιμάζεσαι να πεις κάτι εν δυνάμει ντροπιαστικό; Βαθύ κάθισμα μπροστά όπως ο Andre και είσαι έτοιμος να εκτεθείς. Ανεπανόρθωτα!
Chucker of the week
Για την υπέροχη άμυνα των Butler Bulldogs με τα πράσινα γράψαμε πιο πάνω. Απέναντι στην επίθεση-έκπληξη του ΝΒΑ κατόρθωσε να κρατήσει την ντουέτο των Evan Fournier και Terrence Ross σε συνολικά 4/26 σουτ. Ένα παραπάνω εύστοχο τρίποντο στον ίδιο αριθμό προσπαθειών είχαν οι Joe Ingles, Rodney Hood και Donovan Mitchell που σούταραν μαζί συνολικά 5/26 από τα 7,25 απέναντι στους Sixers. Το βραβείο Chucker of the Week, που αναμένουμε να το μετονομάσουμε σε Brick Baller Award, προς τιμήν του Lonzo Ball που σουτάρει με 29,9% εντός πεδιάς και 53,8% στις βολές, θα απονεμηθεί λοιπόν στον rookie των Jazz, που κλέβοντας τη δόξα από τον συμπαίκτη του Rodney Hood, που σούταρε 0/11 εναντίον του Portland, μπήκε σε μια σπάνια κατηγορία παικτών με το 3/21 που είχε στο ματς με την Philadephia.
| Rk | Player | Age | Pos | Date | Tm | Opp | GS | MP | FG | FGA | FG% | 2P | 2PA | 2P% | 3P | 3PA | 3P% | FT | FTA | FT% | ORB | DRB | TRB | AST | STL | BLK | TOV | PF | PTS | GmSc | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Dominique Wilkins | 24-054 | F-G | 1984-03-06 | ATL | MIL | L | 1 | 43 | 3 | 20 | .150 | 3 | 19 | .158 | 0 | 1 | .000 | 3 | 5 | .600 | 2 | 8 | 10 | 0 | 1 | 2 | 2 | 4 | 9 | -2.0 | |
| 2 | Thurl Bailey | 25-222 | F-C | 1986-11-15 | UTA | DEN | W | 0 | 30 | 2 | 20 | .100 | 2 | 20 | .100 | 0 | 0 | 0 | 0 | 3 | 5 | 8 | 0 | 0 | 2 | 5 | 3 | 4 | -10.4 | |||
| 3 | Rex Chapman | 22-068 | G | 1989-12-12 | CHH | LAL | L | 1 | 30 | 3 | 20 | .150 | 3 | 18 | .167 | 0 | 2 | .000 | 0 | 2 | .000 | 0 | 1 | 1 | 1 | 0 | 0 | 1 | 3 | 6 | -8.8 | |
| 4 | Terry Cummings | 28-306 | F | 1990-01-15 | SAS | @ | CLE | L | 1 | 36 | 3 | 20 | .150 | 2 | 17 | .118 | 1 | 3 | .333 | 2 | 2 | 1.000 | 2 | 10 | 12 | 5 | 0 | 1 | 1 | 5 | 9 | 1.8 |
| 5 | Lionel Simmons | 22-114 | F | 1991-03-08 | SAC | CLE | W | 1 | 43 | 3 | 22 | .136 | 3 | 22 | .136 | 0 | 0 | 8 | 10 | .800 | 4 | 7 | 11 | 3 | 1 | 1 | 1 | 3 | 14 | 5.5 | ||
| 6 | Lionel Simmons | 24-115 | F | 1993-03-09 | SAC | PHO | L | 0 | 29 | 3 | 23 | .130 | 3 | 23 | .130 | 0 | 0 | 5 | 6 | .833 | 11 | 4 | 15 | 2 | 2 | 0 | 2 | 2 | 11 | 5.2 | ||
| 7 | Mitch Richmond | 28-206 | G | 1994-01-22 | SAC | CLE | L | 1 | 48 | 3 | 21 | .143 | 2 | 17 | .118 | 1 | 4 | .250 | 5 | 7 | .714 | 1 | 3 | 4 | 9 | 3 | 0 | 2 | 0 | 12 | 6.6 | |
| 8 | Mookie Blaylock | 28-002 | G | 1995-03-22 | ATL | MIA | L | 1 | 40 | 2 | 20 | .100 | 1 | 7 | .143 | 1 | 13 | .077 | 2 | 4 | .500 | 2 | 1 | 3 | 6 | 1 | 0 | 2 | 3 | 7 | -3.3 | |
| 9 | Reggie Miller | 30-199 | G-F | 1996-03-10 | IND | @ | POR | L | 1 | 49 | 3 | 20 | .150 | 3 | 14 | .214 | 0 | 6 | .000 | 11 | 12 | .917 | 0 | 2 | 2 | 5 | 2 | 0 | 5 | 5 | 17 | 2.9 |
| 10 | Antoine Walker | 21-133 | F | 1997-12-23 | BOS | CHH | W | 1 | 46 | 3 | 21 | .143 | 3 | 16 | .188 | 0 | 5 | .000 | 4 | 5 | .800 | 1 | 4 | 5 | 6 | 1 | 0 | 3 | 3 | 10 | -1.0 | |
| 11 | Isaiah Rider | 26-345 | G | 1998-02-20 | POR | NYK | L | 1 | 39 | 3 | 20 | .150 | 3 | 12 | .250 | 0 | 8 | .000 | 8 | 8 | 1.000 | 0 | 4 | 4 | 3 | 3 | 0 | 4 | 4 | 14 | 1.9 | |
| 12 | Cedric Ceballos | 30-119 | F | 1999-11-29 | DAL | @ | NYK | L | 0 | 32 | 3 | 20 | .150 | 3 | 19 | .158 | 0 | 1 | .000 | 4 | 4 | 1.000 | 6 | 0 | 6 | 1 | 1 | 0 | 0 | 2 | 10 | 2.3 |
| 13 | David Wesley | 30-058 | G | 2001-01-11 | CHH | POR | L | 1 | 41 | 3 | 20 | .150 | 2 | 17 | .118 | 1 | 3 | .333 | 0 | 1 | .000 | 1 | 1 | 2 | 5 | 2 | 0 | 1 | 2 | 7 | -1.5 | |
| 14 | Mookie Blaylock | 34-006 | G | 2001-03-26 | GSW | NYK | L | 1 | 43 | 3 | 20 | .150 | 3 | 17 | .176 | 0 | 3 | .000 | 0 | 0 | 2 | 4 | 6 | 16 | 6 | 0 | 2 | 4 | 6 | 9.4 | ||
| 15 | Richard Hamilton | 26-003 | G-F | 2004-02-17 | DET | @ | NYK | L | 1 | 40 | 3 | 20 | .150 | 2 | 18 | .111 | 1 | 2 | .500 | 2 | 2 | 1.000 | 1 | 3 | 4 | 1 | 3 | 0 | 1 | 1 | 9 | 0.1 |
| 16 | Carmelo Anthony | 19-268 | F | 2004-02-21 | DEN | @ | MIA | L | 1 | 36 | 3 | 20 | .150 | 2 | 15 | .133 | 1 | 5 | .200 | 9 | 11 | .818 | 2 | 5 | 7 | 2 | 1 | 0 | 0 | 1 | 16 | 7.3 |
| 17 | Tracy McGrady | 24-274 | F-G | 2004-02-22 | ORL | @ | DET | W | 1 | 46 | 3 | 20 | .150 | 2 | 13 | .154 | 1 | 7 | .143 | 12 | 13 | .923 | 0 | 5 | 5 | 8 | 3 | 0 | 5 | 1 | 19 | 10.5 |
| 18 | Allen Iverson | 28-270 | G | 2004-03-03 | PHI | @ | NYK | L | 1 | 37 | 2 | 21 | .095 | 2 | 19 | .105 | 0 | 2 | .000 | 7 | 10 | .700 | 1 | 4 | 5 | 6 | 1 | 0 | 2 | 2 | 11 | 0.2 |
| 19 | Chris Webber | 31-008 | F-C | 2004-03-09 | SAC | GSW | W | 1 | 33 | 2 | 21 | .095 | 2 | 21 | .095 | 0 | 0 | 1 | 2 | .500 | 7 | 4 | 11 | 1 | 3 | 0 | 2 | 3 | 5 | -2.7 | ||
| 20 | Carmelo Anthony | 20-161 | F | 2004-11-06 | DEN | UTA | L | 1 | 30 | 3 | 20 | .150 | 3 | 17 | .176 | 0 | 3 | .000 | 1 | 2 | .500 | 2 | 4 | 6 | 2 | 0 | 0 | 2 | 4 | 7 | -5.8 | |
| Rk | Player | Age | Pos | Date | Tm | Opp | GS | MP | FG | FGA | FG% | 2P | 2PA | 2P% | 3P | 3PA | 3P% | FT | FTA | FT% | ORB | DRB | TRB | AST | STL | BLK | TOV | PF | PTS | GmSc | ||
| 21 | Richard Hamilton | 26-308 | G-F | 2004-12-18 | DET | POR | L | 1 | 42 | 3 | 22 | .136 | 3 | 20 | .150 | 0 | 2 | .000 | 5 | 5 | 1.000 | 3 | 5 | 8 | 6 | 0 | 0 | 1 | 4 | 11 | 2.0 | |
| 22 | LeBron James | 20-078 | F-G | 2005-03-18 | CLE | PHI | L | 1 | 46 | 3 | 20 | .150 | 3 | 16 | .188 | 0 | 4 | .000 | 10 | 12 | .833 | 0 | 8 | 8 | 8 | 4 | 0 | 4 | 0 | 16 | 10.4 | |
| 23 | Tracy McGrady | 26-264 | F-G | 2006-02-12 | HOU | NYK | W | 1 | 38 | 3 | 20 | .150 | 3 | 16 | .188 | 0 | 4 | .000 | 1 | 2 | .500 | 0 | 7 | 7 | 6 | 1 | 1 | 4 | 1 | 7 | -2.6 | |
| 24 | Kevin Durant | 21-033 | F-G | 2009-11-01 | OKC | POR | L | 1 | 41 | 3 | 20 | .150 | 3 | 16 | .188 | 0 | 4 | .000 | 10 | 14 | .714 | 1 | 4 | 5 | 0 | 0 | 2 | 1 | 3 | 16 | 2.7 | |
| 25 | Corey Maggette | 30-075 | F | 2010-01-26 | GSW | @ | SAC | L | 1 | 36 | 3 | 22 | .136 | 3 | 21 | .143 | 0 | 1 | .000 | 13 | 16 | .813 | 5 | 7 | 12 | 1 | 2 | 0 | 4 | 5 | 19 | 5.9 |
| 26 | Kobe Bryant | 33-208 | G-F | 2012-03-18 | LAL | UTA | L | 1 | 37 | 3 | 20 | .150 | 2 | 14 | .143 | 1 | 6 | .167 | 8 | 9 | .889 | 2 | 4 | 6 | 4 | 2 | 0 | 7 | 4 | 15 | 0.6 | |
| 27 | Kobe Bryant | 33-221 | G-F | 2012-03-31 | LAL | NOH | W | 1 | 38 | 3 | 21 | .143 | 2 | 13 | .154 | 1 | 8 | .125 | 4 | 5 | .800 | 1 | 2 | 3 | 5 | 3 | 0 | 1 | 4 | 11 | 2.3 | |
| 28 | Russell Westbrook | 23-162 | G | 2012-04-22 | OKC | @ | LAL | L | 1 | 47 | 3 | 22 | .136 | 3 | 18 | .167 | 0 | 4 | .000 | 8 | 8 | 1.000 | 1 | 3 | 4 | 10 | 1 | 0 | 3 | 5 | 14 | 4.4 |
| 29 | Jrue Holiday | 22-295 | G | 2013-04-03 | PHI | @ | CHA | L | 1 | 37 | 2 | 24 | .083 | 2 | 19 | .105 | 0 | 5 | .000 | 1 | 1 | 1.000 | 3 | 3 | 6 | 8 | 3 | 0 | 3 | 4 | 5 | -4.0 |
| 30 | Klay Thompson | 23-357 | G-F | 2014-01-31 | GSW | @ | UTA | W | 1 | 42 | 3 | 20 | .150 | 1 | 14 | .071 | 2 | 6 | .333 | 3 | 4 | .750 | 0 | 5 | 5 | 2 | 0 | 1 | 1 | 3 | 11 | -0.8 |
| 31 | Michael Carter-Williams | 23-078 | G | 2014-12-27 | PHI | @ | UTA | L | 1 | 37 | 2 | 20 | .100 | 1 | 13 | .077 | 1 | 7 | .143 | 3 | 4 | .750 | 1 | 3 | 4 | 6 | 0 | 0 | 6 | 3 | 8 | -7.0 |
| 32 | Markieff Morris | 25-159 | F | 2015-02-08 | PHO | @ | SAC | L | 1 | 35 | 3 | 20 | .150 | 3 | 19 | .158 | 0 | 1 | .000 | 2 | 2 | 1.000 | 2 | 2 | 4 | 1 | 1 | 0 | 2 | 3 | 8 | -4.3 |
| 33 | Donovan Mitchell | 21-061 | G | 2017-11-07 | UTA | PHI | L | 0 | 31 | 3 | 21 | .143 | 1 | 10 | .100 | 2 | 11 | .182 | 0 | 1 | .000 | 1 | 2 | 3 | 1 | 1 | 1 | 1 | 3 | 8 | -4.4 |
Random Career Highs
Αφού μπήκαμε νωρίτερα στο τριπάκι να μιλήσουμε για την πρώτη στροφή του πρωταθλήματος και της κούρσας για τα βραβεία, Jeremy Lamb κυρίες και κύριοι. Ενδεχομένως ο πιο σταθερά ασταθής NBAer την τελευταία διετία, μπήκε αναγκαστικά στην πεντάδα του Clifford στους αποδεκατισμένους Hornets και έγινε αυτό που σκέφτονταν οι Rockets όταν τον ντράφταραν πριν μια πενταετία, πριν τον στείλουν στους Thunder για να δικαιώσουν για πάντα τον Daryl Morey. Μέχρι στιγμής έχει εκτοξευθεί στο 17,6/5,1/3,3 με φανταστικά ποσοστά σε 30′ περίπου ανά παιχνίδι. Κι αυτό το έχει καταφέρει εξελισσόμενος σε βασιλιά του βαθέως midrange. Επιτέλους κατάφερε να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι με το ύψος του και το μήκος των χεριών του είναι ένας εφιάλτης mismatch για τις άμυνες, και όταν βάζει τον αμυντικό του σε αυτόν τον διφορούμενο χώρο στα 4-5 μέτρα μπορεί να πουλήσει μια προσποίηση και απλά να σουτάρει από πάνω του. Είναι ανάμεσα στους παίκτες με τις περισσότερες προσπάθειες και την μεγαλύτερη ακρίβεια από τη μέση απόσταση. Φαντάζομαι ότι ένα καλάθι με γαλλικά κρασιά αναπαύεται κάπου στο σπίτι του Nicolas Batum με μια γλυκανάλατη κάρτα με τις ευχαριστίες του Jeremy Lamb. Σοβαρά τώρα, δεν σας φαίνεται ότι θα ήταν ο άβγαλτος τύπος που θα έστελνε αθώα γράμματα ερωτικών εξομολογήσεων στις εκλεκτές τις καρδιάς του;
Μέσα στην ίδια εβδομάδα πέτυχε career high και ο άνθρωπος που είναι το σύμβολο της μεγάλης ελπίδας των Houston Rockets για ένα Πρωτάθλημα που αναφέρθηκε στην προηγούμενη παράγραφο. Ο James Harden βρήκε απέναντί του τους Grizzlies και θυμήθηκε την περσινή χρονιά. Ξεκίνησε με μια τέλεια περίοδο με 22 πόντους, 8/8 FGs, 4/4 τρίποντα, 2/2 βολές και τέσσερις assists.
Τελικά ολοκλήρωσε το παιχνίδι με (ΓΚΑΣΠ!) 56 πόντους και 13 assists, νούμερα που δεν έχει πετύχει ποτέ κανείς στην Ιστορία του NBA. Ψιλοκαλό deal.
Σφηνάκια
Ένα σουτ, 23 εκατομμύρια λόγοι
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
| ↑1 | 0-4 όταν παίζει, 6-0 όταν δεν. |
|---|---|
| ↑2 | Δεύτεροι σε offensive rebound rate και τρίτοι overall στη λίγκα. |
| ↑3 | Για την Ιστορία, ο τρίτος καλύτερος είναι το back-up του, ο Kyle O’ Quinn, με τα αντίστοιχα νούμερα να είναι μέχρι στιγμής στο 39% και 19% αντίστοιχα. |
| ↑4 | Quinn, αφού θα τραυματιστεί βάλ’τον μέσα να τον ευχαριστηθούμε γα λίγο! |
| ↑5 | Βέβαια η διαχείριση των παικτών τους, και η συμπεριφορά του front office απέναντί τους είναι πραγματικά αντιεπαγγελματική, αλλά εδώ μιλάμε για τους αθλητές που παίζουν στο γήπεδο, δεν ξεπλένουμε το εξωαγωνιστικό κομμάτι |
| ↑6 | Στην πορεία βρήκαν στο δρόμο τους και τους Hawks μετά την ένεση αυτοπεποίθησης που λέγεται Cleveland Cavaliers, έκαναν μεν την ένατη συνεχόμενη νίκη τους, αλλά έφαγαν και 107 πόντους. |
| ↑7 | Εντάξει, ο Kyrie παθαίνει τις διαλείψεις του, κοιτώντας τον παίκτη του να περνάει από δίπλα του για να πάρει το επιθετικό και να σκοράρει, αλλά συνολικά παίζει άμυνα με πολλή περισσότερη διάθεση από ό,τι έχουμε συνηθίσει. |
| ↑8 | Όποιος θέλει ένα κείμενο με τους παίκτες που έχουν σκοράρει ακριβώς ένα καλάθι ολόκληρη τη σεζόν τα τελευταία χρόνια να σηκώσει το χέρι στα comments, εμείς μια φορά θέλουμε να το γράψουμε! |
Ο Capela μεγάλο Μπλοκ και στον LeBron μου θύμισε καλή ταινία τρόμου! Φέτος το χω φχαριστηθει παρα πολυ το ΝΒΑ, τρομερά ενδιαφέρον τραυματισμούς να μην είχε…
Αν και ο Joe θα μείνει πολλα χρόνια ακομα στο παιχνίδι, με καλα συμβόλαια, να μας χαριζει μοναδικές στιγμές, μου έβαλες μια νοσταλγία και ενα άρθρο για τους Iso μέχρι να δύσει ο ήλιος απο σας θα ηταν τρομερά ενδιαφέρον.Μου αρέσει το μπάσκετ του pace and space, οι ομαδες που γυρνάνε σωστά την μπάλα και παίζουν άμυνα δημιουργούν μια μουσική στα αυτιά μου, αλλά, όπως και να το κάνουμε, το isolation είναι το σολο αυτης της μελωδίας.
Υ.Γ. Για τους Spurs τιποτα ε;
Υ.Γ.1 Καλά αν έβαζε μυαλό…
μα τα ρωτάν αυτά; #τείνω την χείρα# σύλλογος παγανισμού Jared Dudley#