Όσο περνάει ο καιρός, τόσο τα προβλήματα των Clippers φαίνεται να μεγαλώνουν. Ο Patrick Beverley θα χάσει όλη τη σεζόν, ο Blake Griffin θα μείνει -και φέτος- εκτός δράσης για τουλάχιστον δύο μήνες, ο Danilo Gallinari επέστρεψε μεν, αλλά θύμισε για λίγο τον “glass-Gallo” που βλέπαμε στο Denver, και ο Milos Teodosic πέρασε μεγαλύτερο διάστημα του αναμενομένου στις αποθεραπείες. Μήπως οι Clippers πρέπει να ακολουθήσουν το “Process”;
Αν μη τι άλλο, στην πλευρά του Los Angeles που δεν είναι μωβ/χρυσή υπήρχε μια συγκρατημένη αισιοδοξία φέτος. Μπορεί μετά από επτά σεζόν ο “Point-God” Chris Paul να μην κατοικεί πια εκεί, όμως οι φίλοι των Clippers είχαν λόγους να σκέφτονται θετικά. To trade του Paul στους Rockets έφερε τον Patrick Beverley στην ομάδα, έναν εκ των καλύτερων αμυντικών point guards στη λίγκα – αν όχι τον καλύτερο. Είδαν τον Gallinari να κατηφορίζει στην California από τα άγρια βουνά του Colorado, έναν παίχτη που έχει μια έφεση στους τραυματισμούς μεν, αλλά στα 116 παιχνίδια που ήταν υγιής τις τελευταίες δύο σεζόν, ήταν εξαιρετικός. Επιπλέον, είδαν και τον -κατά πολλούς- καλύτερο Ευρωπαίο point guard να πηγαίνει στα μέρη τους, κάτι που σίγουρα τους έκανε να καίγονται από περιέργεια. Μαζί με τον Griffin, τον Jordan και τον Lou Williams αποτελούν μία πολύ ενδιαφέρουσα εξάδα παιχτών, η οποία όμως έχει ένα κοινό χαρακτηριστικό: Όλοι τριανταρίζουν ή βρίσκονται ήδη πάνω από τα 30.
Για να μην παρεξηγηθούμε, το ότι ένας παίχτης τριανταρίζει δεν σημαίνει κάτι κακό. Ίσα – ίσα, έχουμε δει πολλούς παίχτες να περνούν τα καλύτερά τους χρόνια μετά τα 30 τους. Ωστόσο, όταν ο κορμός ενός franchise βρίσκεται προς ή μετά τα 30, σε συνδυασμό με βαριά συμβόλαια, τότε το franchise μάλλον έχει πρόβλημα, ειδικά μακροχρόνια.
Χαμένοι στο -εκάστοτε- παρόν
Επί Doc Rivers οι Clippers πραγματοποίησαν τις καλύτερες πορείες τους και έδωσαν μερικές από τις πλέον εντυπωσιακές παραστάσεις, παραστάσεις που τους έδωσαν το παρατσούκλι “Lob City”. Η τριάδα Paul-Griffin-Jordan ήταν για καιρό από τις πιο dominant της λίγκας και ήταν η βάση των ονείρων για να κατακτηθεί το δαχτυλίδι του Πρωταθλητή. Ο ίδιος ο Rivers, όμως, φαίνεται να έπεσε στην παγίδα των όσων είδε να κάνει ο GM του στους Celtics, Danny Ainge: Με μια ομάδα έτοιμων παιχτών να πάει να χτυπήσει Πρωτάθλημα. Για να φτάσει βέβαια η Βοστώνη στον Τίτλο του 2008 χρειάστηκε υπομονή, ένα σκασμό παίχτες και picks, ώστε να καταλήξει ο Kevin Garnett στο roster της. Μπορεί, λοιπόν, οι μέρες του Rivers στους Clippers να συνδυάστηκαν με τα καλύτερα ρεκόρ στην ιστορία του franchise, η υποθήκη του μέλλοντός τους όμως ίσως καταλήξει να είναι καταστροφική.
Πέραν των Big-3, ο Rivers προχώρησε σε κινήσεις που θα έκανε κάθε οικογενειοκράτη των ’90s περήφανο: Έπαιρνε δικά του παιδιά, ή -ακόμα χειρότερα- παίχτες που απλά έχουν κάνει καλές εμφανίσεις εναντίον του. Εν τάχει απλά να αναφέρουμε τους Paul Pierce, Nate Robinson, Jeff Green, Josh Smith, Hedo Turkoglu, JJ Redick1)Οκ, στατιστικά μια προσθήκη θα ήταν πετυχημένη., Sasha Vujacic, Pablo Prigioni, Jordan Farmar. Τη λατρεία, τον Glen Davis, την αφήσαμε σκοπίμως τελευταία:
Μα κοιτάχτε τσαχπινιά!
Εντάξει, τώρα που το σκέφτομαι μετά από μια τέτοια φωτογραφία, ίσως να έπαιρνα κι εγώ τον Davis στην ομάδα μου. Σε κάθε περίπτωση, o Doc μοιάζει να είναι χαμένος μεταξύ παρόντος και παρελθόντος, μην έχοντας την διορατικότητα2)Ή τέλος πάντων βάλτε όποια λέξη σας ταιριάζει καλύτερα εδώ. να κοιτάξει προς το μέλλον. Ίσως να επηρεάστηκε από τις μέρες του στην Βοστόνη, ίσως να επηρεάστηκε και από το περιβάλλον που παρέλαβε από τον προκάτοχό του, Vinny Del Negrο. Γενικά οι Clippers από τις 25 Ιουνίου του 2009, όταν και επέλεξαν τον Griffin στο #1 του τότε draft, έχουν κάνει μερικές εγκληματικές -όπως αποδείχτηκαν- κινήσεις, όσον αφορά το draft, όπως για παράδειγμα όταν το 2010 διάλεγαν στο #8 τον Al-Faruq Aminu, με τους Gordon Hayward και Paul George να επιλέγονται στο #9 και #10, αντίστοιχα.
Το 2013, επέλεγαν στο #25 τον Reggie Bullock, όταν οι Rudy Gobert και Allen Crabbe επιλέχθηκαν πιο κάτω. Το 2014 στο #28 διάλεγαν τον C.J. Wilcox, με τον Nikola Jokic να ακούει το όνομά του στο #41. Φυσικά όλα αυτά κρίνονται εκ του αποτελέσματος και οι επιλογές των ομάδων έχουν να κάνουν με τις ανάγκες τους, ωστόσο αυτή είναι η δουλειά των scouts. Να προσπαθούν να προβλέπουν πως μπορούν τα ταλέντα του “Χ” παίχτη να κουμπώσουν στην ομάδα που εκπροσωπούν, τόσο στο παρόν, όσο και στο μέλλον. Η κορυφή του παγόβουνου, πάντως, στις κακές επιλογές, μάλλον έλαβε χώρα στις 25 Φεβρουαρίου του 2011, όταν οι Clippers αποφάσισαν να ξεφορτωθούν το συμβόλαιο του Baron Davis, στέλνοντάς τον παρέα με το unprotected first round τους της ίδιας χρονιάς, στο Cleveland για τους Mo Williams και Jamariο Moon. Το pick αυτό έγινε λίγους μήνες μετά Kyrie Irving. Ενός λεπτού σιγή.
Στο πλαισίωμα, λοιπόν, των Big-3 τους οι Clippers απέτυχαν παταγωδώς. Και μην έχοντας μάθει, ως φαίνεται, από το τι συνέβη στο παρελθόν, συνεχίζουν να κάνουν λάθη που ίσως αποδειχθούν ασυγχώρητα.
Decisions, Decisions
Fast forward στις μέρες μας, με τους Clippers να βρίσκονται σε ένα σταυροδρόμι επιλογών που μάλλον θα έπρεπε να τις σκεφτούν από το καλοκαίρι. Με την επιλογή τους να ανανεώσουν το συμβόλαιο του Griffin για τα επόμενα πέντε χρόνια για $ 171,1 εκατ.3)Πηγή: spotrac.com κατέστησαν σαφές πως αυτός είναι το πρόσωπο του franchise. Δεν είναι παράλογο αυτό που έκαναν. Ήταν η πρώτη τους επιλογή το 2009, όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω, και θέλησαν να την στηρίξουν και να την κάνουν το πρόσωπο του franchise. Δεκτά και ρομαντικά όλα αυτά. Ωστόσο, σε ένα άρθρο/επιστολή του guru Bill Simmons προς τον Steve Ballmer τον περασμένο Ιούνιο, ο πρώτος έθετε τους προβληματισμούς του για την επιλογή αυτή, με πρώτη και καλύτερη το κατά πόσο ο Griffin μπορεί να μείνει υγιής, όχι για τέσσερα, αλλά για δύο χρόνια. Σύμφωνοι πως ο 28χρονος Blake είναι ένα ξεχωριστό ταλέντο, που μέσα στα χρόνια έχει βελτιώσει σχεδόν κάθε πτυχή του παιχνιδιού του, όμως αυτό φτάνει για να εξισορροπήσει τους τραυματισμούς του;
Πάντως, ακόμα και να αποφασίσουν να ανταλλάξουν τον Griffin οι Clippers, δεν μπορούν να το κάνουν πριν τις 15 Ιανουαρίου, καθώς υπάρχει σχετικός όρος για κάθε παίχτη που ανανεώνει συμβόλαιο με μια ομάδα. Παράλληλα, είδαν την περίπτωση του Gallinari ως εκείνου του “τριαριού” που έλειπε από το ρόστερ, δαπανώντας $ 64,7 εκατ. Η απόφαση αυτή αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό από μεγάλη μερίδα φίλων των Clippers, μιας και ο 29χρονος Gallo δεν αποτελεί και την επιτομή του “βιονικού” παίχτη. Η άφιξη του 29χρονου Beverley στο τετραετές συμβόλαιο των $ 23 εκατομμυρίων περίπου, αποτελεί value for money, ακόμα κι αν στάθηκε άτυχος και έχασε όλη την σεζόν. Το ίδιο ισχύει και για τον 31χρονο Lou Williams, του οποίου οι απολαβές φέτος φτάνουν τα $ 7 εκατ. και σημειώνει 19,6 πόντους κατά μέσο όρο μέχρι στιγμής. Πιο value πεθαίνεις. Τον 30χρονο Teodosic (και τα $ 12,3 εκατομμύριά του) δεν τον βάζω στην εξίσωση. Όχι γιατί δεν τα θεωρώ άξια αναφοράς, αλλά γιατί εκτιμώ πως ο Σέρβος δεν μπορεί να αποτελέσει μέρος ενός μακροχρόνιου κορμού και σχεδιασμού των Clippers.
Και τώρα που το σκέφτομαι, κανείς άλλος από τους προαναφερθέντες δεν μπορεί να αποτελέσει μέρος ενός κορμού των Clippers, ούτε καν ο ίδιος ο Griffin. Οι Clippers έχουν βαρύνει με συμβόλαια παιχτών που βρίσκονται κοντά στα 30 και που -όπως φαίνεται- είναι επιρρεπείς σε τραυματισμούς. Και από την στιγμή που σε αυτή την Δύση που πέφτουν κορμιά, η λέξη “Πρωτάθλημα” (ή ακόμα και η λέξη “playoffs”) είναι απαγορευτική, η ερώτηση είναι μία: Γιατί δεν πατάνε το κουμπί του rebuild;
Ο ρόλος του DeAndre
Όπως ίσως παρατηρήσατε, το όνομα του Jordan λείπει από αυτά που συντελούν τον κορμό του franchise – εσκεμμένα. Και στην περίπτωση του “DeAndre 3000” το όνομά του δε μπορεί να αναφερθεί χωρίς αυτό του προπονητή του. Ξεκινώντας από τον Rivers, λοιπόν, αυτό μας έχει δείξει η ιστορία του όσο είναι head coach είναι το εξής: Δε κάνει rebuilding. Θα κυνηγάει την post season με κάθε πιθανό τρόπο, με κάθε καλό διαθέσιμο παίχτη κάθε καλοκαίρι, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει την -καταστροφική- υποθήκευση του μέλλοντος της ομάδας που βρίσκεται στο τιμόνι. Κάπου εδώ, για να είμαστε δίκαιοι, θα πρέπει να πούμε πως κατά την διάρκεια της σκοτεινής περιόδου Sterling, ο Rivers ήταν η προσωπικότητα που στεκόταν απέναντι στον ρατσιστή ιδιοκτήτη και στήριζε τις αντιδράσεις των παιχτών του κόντρα σε αυτόν. Η στάση του, τα λόγια του, ήταν μερικά από τα οποία ο Επίτροπος Silver χρησιμοποίησε για να διώξει τον Sterling από την ιδιοκτησία των Clippers και μπράβο στον Rivers γι’αυτό.
Aκόμα όμως και να αποφασίσει να κρατήσει όλους τους παραπάνω, η περίπτωση του Jordan μπορεί να αποδειχθεί εκείνη που θα θέσει τα θεμέλια για το μέλλον του franchise. O 29χρονος center μπορεί να βγει στην αγορά το καλοκαίρι του 2018 ως unrestricted free agent4)Το συμβόλαιο του έχει άλλα $24,1 εκατομμύρια ως Player Option για του χρόνου. κάτι που -λογικά- θα του αποφέρει και ένα supermax deal. Τον περασμένο Οκτώβριο, βέβαια, ο Rivers δήλωνε στον Zach Lowe πως θέλει να κρατήσει τον Jordan στις τάξεις των Clippers, κάτι που αν το θέσει σε ισχύ θα κάνει ακόμα πιο θολό το μέλλον της ομάδας, μιας και οι Clippers θα έχουν δύο 30χρονους (αυτόν και τον Griffin) με συμβόλαια της περιοχής των $ 30 εκατ., μιας και δεν φανταζόμαστε πως ο Jordan θα απαιτήσει κάτι λιγότερο. Aν βάλουμε και τον Gallinari στην εξίσωση, τότε μιλάμε για $ 81 εκατ. για τρεις παίχτες. Η αξία του Jordan στην αγορά ως trading asset είναι παραπάνω από γνωστή, και μπορεί να αποφέρει είτε έτοιμους παίχτες, εφόσον ο Rivers θέλει να συνεχίσει τη λογική του, είτε μελλοντικά picks για να χτίσει την ομάδα του πάνω σε αυτά.
Φυσικά μπορεί να εξερευνήσει την αγορά τόσο με τον Griffin, αν και με το πενταετές που του πρόσφεραν κάτι τέτοιο φαντάζει δύσκολο, όσο και με τον Gallinari, ωστόσο η υγεία αμφότερων παιχτών ενδεχομένως να αποτελούσε εμπόδιο για κάποιο συμφέρον trade. Η υγεία του Jordan, πέρα από τις επιδόσεις του, είναι το επιπλέον δυνατό χαρτί για την πλευρά των Clippers, μιας και από την locked-out season του 2011-12 ο Jordan έχει αγωνιστεί στα 470 από τα 476 παιχνίδια της regular season, νούμερο αν μη τι άλλο εντυπωσιακό. Σε κάθε περίπτωση, όπως και να καταλήξει η υπόθεση Jordan, το δεδομένο αυτή την στιγμή για τους Clippers είναι ένα: Δεν υπάρχει εκείνο το νεανικό ταλέντο, είτε μεμονωμένα είτε σαν σύνολο παιχτών, να οδηγήσει το franchise στη μετά Lob-City εποχή.
Αντί επιλόγου: Trust the Process, Clippers Edition?
Ακόμα και να επιλέξουν οι Clippers να ακολουθήσουν τον δρόμο που χάραξε ο Sam Hinkie στην Philadelphia, η κατάστασή τους είναι σαφώς πολύ καλύτερη από εκείνη των Sixers. Αν βγάλεις το κομμάτι της υγείας στην άκρη, η περίπτωση του Griffin είναι ένας εξαιρετικός θεμέλιος λίθος για το μέλλον της ομάδας. Ίσως και ένας ελκυστικός συμπαίχτης για όποιον θελήσει να κοιτάξει προς Ειρηνικό μεριά. Το κακό για τους Clippers είναι πως δεν διαθέτουν picks για να χτίσουν, εξ ου και η συζήτηση περί ανταλλαγών. Στο draft του ερχόμενου Ιουνίου θα επιλέξουν στον δεύτερο γύρο, ενώ το πρώτο τους pick για το 2019 το έχουν δώσει στους Celtics5)Πηγή: Ream GM. Κοινώς με την τωρινή κατάσταση, οι Clippers θα επιλέξουν ξανά στον πρώτο γύρο το 2020.
Καθεμιά από τις περιπτώσεις των Griffin, Gallinari, Williams και κυρίως του Jordan, μπορούν να επιφέρουν τα assets που λείπουν από τους Clippers για να χτίσουν ένα μακροχρόνιο και ανταγωνιστικό μέλλον. Ποιος δεν θα ήθελε τον Griffin στην ομάδα του; Ποια ομάδα που έχει πρόβλημα στο σκοράρισμα δεν θα έδινε ένα μελλοντικό πρώτο pick ώστε να έχει τον Williams στον πάγκο της και να σημειώνει κοντά 20 πόντους ανά ματς όποτε πατάει παρκέ; Και, πάνω απ’ όλα, ποιος δεν θα έδινε γη και ύδωρ για έναν από τους κορυφαίους rebounders και rim protectors της δεκαετίας που διανύουμε, προκειμένου να διεκδικήσει μια θέση στην post season ή ένα δαχτυλίδι;
Οι Clippers έχουν μια ιστορική ευκαιρία μπροστά τους να ξεκινήσουν από το μηδέν και να επιστρέψουν ως πρωταγωνιστές μέσα στην επόμενη πενταετία. Διαφορετικά, θα δούμε μια ομάδα-έρμαιο των μεγάλων συμβολαίων σε παίχτες που είναι μεν αστέρες, αλλά η ανταλλακτική τους αξία θα πέφτει μέρα με τη μέρα και το legacy του Doc να ισοδυναμεί, ενδεχομένως, με καμμένη γη.
Gus Chr
Latest posts by Gus Chr (see all)
- Utah Jazz: The World Took Note - July 2, 2019
- Farewell to Arms 2019: #4 Portland Trail Blazers - June 16, 2019
- Farewell to Arms 2019: #6 Denver Nuggets - June 15, 2019
- Farewell to Arms 2019: #9 Utah Jazz - June 12, 2019
- Farewell to Arms 2019: #13 Los Angeles Clippers - June 9, 2019
μονο εμενα μου φαινεται πολυ λαθος για οποιαδηποτε ομαδα να δωσει ανταλλαγματα για τον τζορνταν και με την συμβολαιαρα που εχει? Ειδικα για μπακς που ακουγεται οτι μπορουν να δωσουν το πολυεργαλειο τον μπρογκντον η μιντλετον..για ποιο λογο για τα ριμπαουντ? τα τελευταια 2 χρονια εχει πεσει η αποδοση του και πια εχει φτασει τα 29
Και να ευσταθεί η φήμη , ο Jordan (λογικά) πέραν το παχυλό συμβόλαιο που θα διεκδικήσει θα θέλει και τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για να διεκδικήσει ένα πρωτάθλημα . Το Μilwaukee ήδη βρίσκεται σε οριακή οικονομικά φάση από ό,τι έχω δει , σε τι βαθμό να κυνηγήσει μια συμφωνία με παίχτη που θα αξιώσει ένα τρομερά μεγάλο πόσο , ο οποίος κοντεύει τα τριάντα όπως σωστά είπες ; Πάντως έναν καλό ψηλό τον χρειάζονται πιστεύω , τα κουκιά δεν βγαίνουν μόνο με Maker και Henson…
σε τετοια φαση που ειναι οι μπακς σωζονται μονο με περιπτωση τυπου καπελα οπως οι ροκετς που βρηκαν λαυρακι και τον εχουν εδω και 3 χρονια και παιζει με ψιχουλα η στο ντραφτ να βρουν καποιον τυπου μπελ οπως οι warriors..χθες ενας bolomboy απ το πουθενα πηρε χρονο και βοηθησε αρκετα
Για να μπω κι εγώ στην κουβέντα, νομίζω πως πρέπει το δούμε στη βάση “ποια ομάδα ενδιαφέρεται”, συμφωνώντας με τον Spike. Μιας και αναφέρεσαι στο Milwaukee, ναι μάλλον δεν κάνει νόημα καθώς ο πυρήνας της ομάδας είναι ήδη νεανικός συν ότι έδωσαν ήδη τον Monroe που θα μπορούσε να μπει στο τραπέζι ως αντάλλαγμα. Για μια ομάδα όμως, όπως οι Cavaliers που έχουν πρόβλημα τόσο σε rebounds όσο και σε blocks και πάνε για πρωτάθλημα, η περίπτωση του Jordan είναι φωτογραφία. Δεν θα μου έκανε εντύπωση π.χ. μια πρόταση από το Cleveland που θα είχε Tristan Thompson/κάτι ακόμα τύπου Channing Frye + το πρώτο pick του Brooklyn για το ’18, που το έχουν οι Cavs για τον Jordan. Για μια τέτοια περίπτωση ο Jordan είναι ιδανικός.
συμφωνω ισως σε καβς να ταιριαζε τωρα που ο τομπσον εχει τα χαλια του..παντως θυμαμαι στα playoffs του 15 με τους σπερς και μετα με ροκετς ηταν απιστευτος αμυντικα, του κανανε hack και ελεγες χαλαλι πρεπει να μεινει στο παιχνιδι με τετοια επιδραση που εχει στο παιχνιδι αμυντικα..τα τελευταια δυο χρονια σε οσα παιχνιδια τον εχω δει δεν ειναι ο ιδιος και επιθετικα το μονο που εχει βελτιωσει ειναι η πασα του