Ας Μιλήσουμε για τον Aaron

Πόσο δύσκολο είναι να είσαι 22 ετών και να κουβαλάς ένα ολόκληρο franchise στους ώμους σου; Ή, τέλος πάντων, ένα μεγάλο μέρος του; Αν είσαι ο Aaron Gordon, μάλλον το κάνεις να φαίνεται εύκολο. Φυσικά έχει δρόμο μπροστά του, όμως ο νεαρός forward των Magic διανύει την καλύτερη σεζόν της μέχρι τώρα καριέρας του και θέτει τις βάσεις για αυτό που πολλοί μιλούσαν όταν γινόταν draft το 2014: Πως θα γίνει ένας από τους πιο θεαματικούς, αλλά και ουσιαστικούς, παίχτες της λίγκας.

Το να σε επιλέγει μια ομάδα στο #4 του draft έχει τα θετικά του έχει και τα αρνητικά του. Βασικά, έχει τις προσδοκίες του. Για να φτάνεις τόσο ψηλά σημαίνει πως κάποιοι έχουν δει κάτι πάνω σου και ποντάρουν στο να ανεβάσεις επίπεδο την ομάδα τους στο κοντινό, ή μακρινό, μέλλον. Περιπτώσεις τύπου Darko Milicic, ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Όπως όλα στη ζωή, και το scouting πλέον έχει εξελιχθεί. Ο Aaron Gordon, ωστόσο, είναι από εκείνες τις περιπτώσεις παιχτών ξεπερνούν τις προσδοκίες μέχρι στιγμής. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, και την “προκατάληψη” που ακολουθεί τους θεαματικούς αθλητές: ότι, δηλαδή, βασίζονται πολύ περισσότερο στα αθλητικά τους προσόντα, παρά στους υπόλοιπους τομείς του παιχνιδιού. Ακόμα και ο λατρεμένος Vince Carter χρειάστηκε αρκετά χρόνια -και έναν τραυματισμό στο γόνατο- για να βάλει το τρίποντο στο παιχνίδι του. Ο νεαρός forward των Magic, όμως, δείχνει να δίνει πολύ μεγαλύτερη βάση στις μικρές λεπτομέρειες, κάτι που όχι μόνο τον έχει βοηθήσει στο παιχνίδι του, αλλά κάνει τους Magic να κοιτάζουν το μέλλον με κάπως μεγαλύτερη αισιοδοξία.
Ομολογούμε πως αργήσαμε λίγο να μιλήσουμε για τον Gordon, αλλά κάλλιο αργά…

Τελικά ο Gordon είναι “τεσσάρι”

Και ευτυχώς εκεί στο Orlando το κατάλαβαν αρκετά γρήγορα, γεγονός που φαίνεται από την απόδοση του ίδιου του παίχτη, αλλά και της ομάδας σε συγκεκριμένους τομείς. Μέχρι πέρυσι ο Gordon χρησιμοποιούνταν κυρίως ως small forward, στην -κατά γενική ομολογία- πιο δύσκολη θέση στο σύγχρονο NBA, μιας και κατά καιρούς θα πέσουν πάνω σου παίχτες όπως ο LeBron, o Durant, o Leonard. Για έναν 19χρονο-20χρονο-21χρονο, αυτό από μόνο του είναι εξ ορισμού δύσκολο. Αναμφίβολα ο Gordon είχε και έχει τα αθλητικά και σωματικά προσόντα να κοντράρει παίχτες όπως οι προαναφερθέντες, όμως στην τελική εικόνα θα βγει “χαμένος”. Φέτος ο προπονητής του, Frank Vogel, είχε την φαεινή ιδέα να ακολουθήσει τις σύγχρονες τάσεις, να πάει στα παιχνίδια με πιο χαμηλό σχήμα και τον Gordon στη θέση του power forward. Tι είχε ως αποτέλεσμα αυτό; Αρχικά τη βελτίωση του Orlando στο κομμάτι του pace. Τις δύο περασμένες χρονιές οι Magic βρέθηκαν στη 12η θέση της λίγκας, όσον αφορά το pace, την στιγμή που φέτος βλέπουν τους εαυτούς τους να φιγουράρουν στην έβδομη θέση, έχοντας 99,1 κατοχές ανά 48 λεπτά¹⁾Πηγή: basketball-reference.com.

Όπως είναι φυσιολογικό, με την αύξηση του ρυθμού έχουν αυξηθεί και οι αιφνιδιασμοί για το Orlando. Η ομάδα του Vogel βρίσκεται στην 12η θέση του NBA με 12,5 πόντους από αιφνιδιασμό ανά αγώνα, με τον Gordon να είναι πρώτος στην σχετική λίστα για την ομάδα του με 2,8 πόντους, μαζί με τον συμπαίκτη του Elfrid Payton, που μετράει επίσης το ίδιο νούμερο²⁾Πηγή: stats.nba.com. Πέρα, όμως, από το ότι το Orlando τρέχει στο γήπεδο, η “μετάθεση” του Gordon στη θέση του power forward, έχει αποδειχθεί για τον ίδιο ευλογία. Πλέον πηγαίνουν πιο βαριά κορμιά στο μαρκάρισμά του, κάτι που σημαίνει πως αν είναι πολύ κοντά του, μπορεί να τους περάσει με σχετική ευκολία στα πόδια χάρη στην εκρηκτικότητά του, ενώ αν είναι αρκετά μακρυά του, μπορεί να απειλήσει με αξιώσεις -πια- από την γραμμή του τριπόντου. Και ενώ το ποσοστό του από τα 7,25 δεν είναι κάτι το τρομακτικό όπως στο ξεκίνημα της σεζόν, καθώς κυμαίνεται γύρω στο 35%, θα πρέπει να σημειώσουμε δύο πράγματα: α) Παίρνει περισσότερες και χωρίς δισταγμό προσπάθειες από ποτέ από την περιφέρεια και β) αυτό το 35,1% είναι το υψηλότερο ποσοστό της μέχρι τώρα καριέρας του στα τρίποντα. Και αν παρατηρήσει κανείς την γενικότερη πορεία του, θα καταλάβει πως η πρόοδός του είναι σταθερά ανοδική:

Για να μην παρεξηγηθούμε, δεν λέμε πως δεν έχει τα σκαμπανεβάσματά του, αφού μπορεί τη μία βραδιά να βάλει 40 και την επόμενη 10, αλλά το γεγονός ότι μέχρι τώρα στη σεζόν δεν έχει πέσει κάτω από διψήφια νούμερα στο σκοράρισμα, λέει από μόνο του κάτι. Και αν μη τι άλλο, τις βραδιές που φορτώνει 40άρες τις αντίπαλες άμυνες, είναι απολαυστικός:

Το Τρίποντο

Όπως προαναφέρθηκε, αυτό που έχει αλλάξει, ή καλύτερα “προσθέσει”, ο Gordon στο παιχνίδι του είναι το τρίποντο. Ο νεαρός δούλεψε πολύ το καλοκαίρι για να μετατρέψει τον εαυτό του σε αξιόπιστη απειλή από απόσταση και τα έχει καταφέρει μια χαρά. Προφανώς το ποσοστό του από μόνο του (βλ. παραπάνω) δεν λέει κάτι, αλλά σε έναν παίχτη 22 ετών, το ζητούμενο είναι η βελτίωση και η  σταδιακή σταθεροποίηση σε καλά νούμερα. Ο Coach Nick του bball breakdown, έφτιαξε ένα video για τον Gordon τον περασμένο Νοέμβριο, όταν βρισκόμασταν στην αρχή της τρέχουσας σεζόν, ωστόσο είναι ενδεικτικό για όποιον κάτσει να δει παιχνίδια των Magic μέχρι και σήμερα. Αυτό που έχει προσθέσει, λοιπόν, ο Gordon στον τρόπο που σουτάρει, είναι πως πριν πιάσει την μπάλα για να σουτάρει επιδίδεται σε ένα μικρό πηδηματάκι. Αυτό, σύμφωνα με τον Coach Nick, του δίνει πολύ μεγαλύτερη ισορροπία στο σουτ, ενώ του δίνει και καλύτερο ρυθμό στον τρόπο που σουτάρει.

Επιπλέον, μέχρι και πέρυσι, υπήρχαν αρκετές περιπτώσεις που o Gordon σούταρε καθώς κατέβαινε, σε σχέση με τη φετινή σεζόν που σουτάρει σχεδόν στο υψηλότερο σημείο του άλματός του, κάτι που επίσης συμβάλλει στην καλύτερη μηχανική του σουτ του, αλλά και ξανά- στον καλύτερο ρυθμό. Γενικά, αυτό που φαίνεται φέτος από τον τρόπο που σουτάρει ο Gordon, είναι ότι χρησιμοποιεί όλο του του σώμα, σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές, που στηριζόταν πολύ περισσότερο στους ώμους του, γεγονός που δεν βοηθούσε το σουτ του. Φυσικά, οι αλλαγές αυτές, φαίνονται στην πράξη στο παρακάτω shot chart, στο οποίο ο Gordon βρίσκεται τουλάχιστον στον μέσο όρο της λίγκας, όσον αφορά το τρίποντο. Υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα στην αριστερή πλευρά των 45 μοιρών, αλλά φανταζόμαστε πως θα διορθωθεί κι αυτό:

Το δίλημμα της άμυνας

Ενώ οι Magic βελτιώνονται αργά και σταθερά στο επιθετικό τους κομμάτι³⁾17η επίθεση με 105,1 πόντους μ.ο., αυτό που προβληματίζει τους πάντες είναι η άμυνα, τομέα στον οποίο βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις της λίγκας, και πιο συγκεκριμένα στην 28η, δεχόμενοι 110,3 πόντους ανά παιχνίδι. Ο Gordon είναι το πρώτο επιθετικό βιολί της ομάδας, εξέλιξη σαφώς θετική για το μέλλον του franchise, αλλά ταυτόχρονα είναι μάλλον και ο καλύτερος αμυντικός της, γεγονός που κάνει τις γνώμες που τον θέλουν να πηγαίνει πάνω στον εκάστοτε καλύτερο παίχτη της αντίπαλης ομάδας να πληθαίνουν. Όχι μόνο από πλευράς fanbase, αλλά και από πλευράς Μέσων της Florida. Φυσικά, κάτι τέτοιο εμπεριέχει ρίσκο. Δίχως αμφιβολία τα σωματικά προσόντα και η αθλητικότητα του Gordon μπορούν να αποτελέσουν “x-factor” στο αμυντικό κομμάτι των Magic. Μπορεί να κοντράρει τόσο ψηλότερους αντιπάλους και πιο δυνατούς, εξαιτίας του χτισμένου upper body του, ενώ ακόμα και όταν βρεθεί απέναντι σε κοντύτερους αντιπάλους, τα γρήγορα και δυνατά του πόδια τού επιτρέπουν να τους ακολουθεί. Και για να μην νομίζετε πως αναφερόμαστε αποκλειστικά στο 1 on 1, δείτε την παρακάτω φάση που μαρκάρει τον Victor Oladipo, ένας από τους δεινότερους finishers τη φετινή χρονιά:

Φαινομενικά ο Oladipo του ξεφεύγει, αλλά τόσο η αντίληψη του Gordon, όσο και τα γρήγορα πόδια του, που είπαμε και πιο πάνω, τού δίνουν μέχρι και πλεονέκτημα. Παρεπιμπτόντως, στο συγκεκριμένο παιχνίδι, ο Gordon μοίρασε και τέσσερις τάπες, στοιχείο που δικαιώνει όσους υποστηρίζουν πως έχει μέσα του ψήγματα rim protector. Επιπλέον, οι εντυπωσιακές του αμυντικές επιδόσεις έρχονται να επιβεβαιωθούν και από τα εξής δύο στατιστικά: α) Απέναντι στον Gordon οι αντίπαλοί του σουτάρουν με 43,7% και β) παίρνουν 4,7 προσπάθειες κατά μέσο όρο. Και εδώ βρίσκεται η κομβική απόφαση που έχει μπροστά του ο Vogel: Να συνεχίσει να ποντάρει πάνω του επιθετικά ή να δώσει περισσότερη βάση στην άμυνα, όπου ο Gordon ήταν πάντα πιο συνεπής; Η απάντηση είναι μάλλον “Να κάνει και τα δύο”.

Ο Gordon βρίσκεται σε μια ηλικία που μαθαίνει ακόμα το παιχνίδι και “πιέζοντάς” τον παραπάνω θα φανεί αν έχει εκείνο το διαμέτρημα που θα τον κάνει να ανεβάσει την απόδοσή του και -γιατί όχι- να φτάσει σε All-Star επίπεδο. Επιπλέον, βάζοντάς τον πάνω στον καλύτερο παίχτη των αντιπάλων, και ταυτόχρονα χρίζοντάς τον ως την πρωτεύουσα επιθετική απειλή, θα τον βάλεις σε μια διαδικασία να “μετρήσει” το κατά πόσο αντέχει το σώμα του σε τέτοιες συνθήκες. Δεν είναι λίγες, άλλωστε, οι περιπτώσεις παιχτών που έχουν “καεί” από την υπερπροσπάθεια και στις δύο πλευρές του παρκέ. Αν συνυπολογίσουμε, δε, και τις πρόσφατες φήμες που θέλουν το front office να φαίνεται διατεθειμένο να εμπλέξει τον Nikola Vucevic⁴⁾Ο ίδιος δεν θέλει να φύγει από το Orlando. σε trade, τότε δεν χρειάζεται γνώση πυρηνικής φυσικής για να καταλάβει κανείς πως ο Gordon θα είναι το πρόσωπο του franchise σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, κάτι που φυσιολογικά θα αυξήσει την πίεση στο πρόσωπό, αλλά και το σώμα του.

Το δίλημμα που έχουν οι Magic μπροστά τους είναι μεγάλο όσον αφορά την εκμετάλλευση του Gordon. Όσο μεγάλη είναι και η απόσταση που μπορεί να τον μετατρέψει από έναν πολύ καλό παίχτη, σε έναν All-Star.

The following two tabs change content below.

• Bio
• Latest Posts

Gus Chr

Κώστα το λένε το παιδί, αλλά γυρνάει σπανίως όταν τον αποκαλούν με το κανονικό του όνομα. Φανατικός του twitter, λάτρης των guards και, όσο και αν δεν το παραδέχεται, κυρίως αυτών που ανήκουν στην κατηγορία “Vernon Maxwell”. Θα ήθελε να έχει διαρκείας στο Anfield, αλλά αφού δεν του έκατσε, έπιασε στασίδι στο Ball Hog. Εδώ θα τον βρείτε στην regular αρθρογραφία, λόγω του ένοχου παρελθόντος του με την αθλητική δημοσιογραφία. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

Latest posts by Gus Chr (see all)

• Utah Jazz: The World Took Note - July 2, 2019
• Farewell to Arms 2019: #4 Portland Trail Blazers - June 16, 2019
• Farewell to Arms 2019: #6 Denver Nuggets - June 15, 2019
• Farewell to Arms 2019: #9 Utah Jazz - June 12, 2019
• Farewell to Arms 2019: #13 Los Angeles Clippers - June 9, 2019