Με το All Star Game να αποτελεί την τομή της σεζόν, τη διακοπή μετά την οποία οι ομάδες αλλάζουν ρυθμό για την επίτευξη των αγωνιστικών στόχων της περιόδου, η μάχη της κορυφής της κάθε περιφέρειας δείχνει να έχει ξεδιαλύνει και να είναι υπόθεση μιας χούφτας ομάδων. Warriors και Rockets στη Δύση, Raptors, Celtics και Cavaliers στην Ανατολή, έχουν διαμορφώσει ένα αρκετά καθαρό τοπίο στη διεκδίκηση του τίτλου του “καλύτερου της regular season”. Αντίθετα, η μάχη που ξεκινά -και έχει τεράστιο ενδιαφέρον- είναι εκείνη στο βάθος της λίγκας, η μάχη για το υψηλότερο ποσοστό στην κλήρωση για το #1 pick της 15ης Μαΐου 2018, στην τελευταία χρονιά εφαρμογής του τρέχοντος συστήματος λοταρίας.
Οπαδοί των Sixers δείχνουν την αλλαγή της νοηματοδότησης του παιχνιδιού, όταν πρόκειται για το κυνήγι υψηλού pick, που έχει επέλθει τα τελευταία χρόνια.
Συγκεκριμένα, εννέα ομάδες, σχεδόν μία στις τρεις της λίγκας, θα διεκδικήσουν το 25% για το πρώτο pick. Έξι ομάδες έχουν από 18 νίκες, οι Suns, Hawks, Mavericks, Magic, Kings, Grizzles, 19 οι Nets (που το pick τους, ωστόσο, το έχουν οι Cavaliers), 20 οι Bulls, ενώ στο group θα πρέπει να συμπεριληφθούν και οι Knicks, του τραυματία Porzingis και των οχτώ σερί ηττών, παρά τις 23 ως τώρα νίκες τους. Στις 23 νίκες είναι κι οι Lakers, οι οποίοι, όμως, παρά τις τρεις σερί ήττες τους μετά το trade deadline, κάτι το γεγονός πως δεν έχουν το pick τους, κάτι το ότι έχουν δείξει καλά αγωνιστικά χαρακτηριστικά, ειδικά εντός του 2018, δεν αναμένεται να συμμετάσχουν στον συγκεκριμένο ανταγωνισμό.
Κι αν κάτι κάνει την φετινή “κούρσα1)Ή επιθυμία για ελεύθερη πτώση, ό,τι προτιμάτε.” ακόμα πιο ενδιαφέρουσα, είναι η αλλαγή του κανονισμού που πέρασε τον Σεπτέμβρη του 2017 ο Adam Silver, βάσει του οποίου όποια ομάδα δεν χρησιμοποιεί εσκεμμένα υγιείς παίχτες θα τιμωρείται με πρόστιμο ως και $ 100.000,00. Ο κανονισμός στόχευε κυρίως στα rests των μεγάλων stars της λίγκας, ιδιαίτερα σε αγώνες παναμερικάνικης εμβέλειας, αλλά επηρεάζει άμεσα και τις ομάδας που tankάρουν, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως την αντίστοιχη περίοδο πέρσι οι Suns σταμάτησαν να χρησιμοποιούν τον Bledsoe, προκειμένου να είναι όσο το δυνατόν χειρότεροι μπορούσαν. Kοινώς, φέτος θα πρέπει να χάνουν φορώντας τα “καλά” τους!
Παρόλα αυτά, αστεία σκηνικά, που θα γελοιοποιήσουν το άθλημα, ως “θα το σκοτώσουν2)Από τα κείμενα του Hog που ξεχωρίζουν κατά τη γνώμη μου, το συγκεκριμένο του Χάτσιου. Αξίζει τον χρόνο σας”, αναμένεται να εξελιχθούν μπροστά στις οθόνες μας και φέτος στη μάχη για το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα στη διεκδίκηση των DeAndre Ayton και Luca Doncic του επερχόμενου draft.
1.New York Knicks (23-36)
Από την στιγμή που ο Gus αναρωτιόταν για την κατεύθυνση που οι Knicks πρέπει να πάρουν για το υπόλοιπο της σεζόν οι Knickerbockers “τρέχουν” ένα σερί 5-16, εκ των οποίων οι οχτώ ήττες είναι συνεχόμενες στα ισάριθμα τελευταία παιχνίδια τους. Ένας από τους διαχρονικά πιο δυσλειτουργικούς οργανισμούς της λίγκας, έχει βαλθεί και φέτος να δικαιώσει τον σχετικό χαρακτηρισμό του. Ο Phil Jackson ήθελε το καλοκαίρι του 2017 να διώξει τον “μονόκερο” Porzingis, επιθυμία που εν τέλει του κόστισε τη θέση του. Μα δεν είχαμε φτάσει Γενάρη, όταν ο Λετονός άρχισε να δηλώνει “κουρασμένος”. Αυτό δεν απέτρεψε το management από το να συνεχίσει να τον χρησιμοποιεί, γεγονός που δεν άργησε να οδηγήσει στον 15ο τραυματισμό της καριέρας του στο ΝΒΑ, τον πιο σοβάρό ως τώρα. Λέτε να είχε δίκιο ο γερο-Phil τελικά;
Μα, σε κάθε περίπτωση, μακάρι να ήταν αυτό μόνο το πρόβλημα. Tα πολυσυζητημένα $ 71 εκατ. για τέσσερα χρόνια στον Hardaway Jr. της νέας διοίκησης, για τη θέση που ήδη πληρώνουν $ 48 εκατ για τέσσερα χρόνια τον Courtney Lee. H επιλογή του Frank Ntilikina στο #8 του draft του 2017, πάνω από τους Dennis Smith Jr. (#9) και Donovan Mitchell (#13). Η επιλογή να παίζει 40λεπτα ο 34χρονος Jarrett Jack αντί του rookie. Η υπογραφή του Trey Burke για να πάρει κι αυτός λεπτά στον “άσσο” πάνω από τον Γάλλο και, κερασάκι στην τούρτα, το trade για έναν ακόμα pg, τον Emmanuel Mudiay, στο trade deadline. Πως να καταστρέψεις ένα asset και το μέλλον του, the Knicks way.
Επιπλέον, παρότι το συμβόλαιο του Lee είναι tradeable, επέλεξαν να μην το ανταλλάξουν και στις παράλογες αποφάσεις τους συμπεριλαμβάνονται το ότι πληρώνουν τον Noah για να μην παίζει (όχι πως μπορεί πια ιδιαίτερα…), αλλά και τον Ron Baker ($ 8,8 εκατ για δύο χρόνια) για να παίζει! Αλήθεια, δεν έχω την παραμικρή ιδέα τι ακριβώς κάνουν σε αυτόν τον οργανισμό.
Οι Knicks δεν χρειάζεται να tankάρουν. Δεν θα το παραδεχτούν καν, άλλωστε, πως το κάνουν. Μέχρι τον τραυματισμό του Porzingis θεωρούσαν πως κυνηγούσαν τα playoffs. Οι Knicks συμμετέχουν στην Tankapalooza 2018 απλά και μόνο γιατί διοικούν την ομάδα με τον τρόπο που το κάνουν. Τα αποτελέσματα της καταστροφής έρχονται αβίαστα από μόνα τους.
2. Chicago Bulls (20-37)
Το trade του Butler αποδεικνύεται λιγότερο κακό από ό,τι όλοι σχεδόν οι αναλυτές θεωρούσαν το καλοκαίρι, ημών συμπεριλαμβανομένων3)Σε αυτούς που το θεωρούσαν κακό, όχι στο “αναλυτές”!. Ο Dunn δείχνει να είναι πολύ πιο κοντά στο prospect του στο Chicago, από ό,τι έδειχνε στη Minnesota, ενώ ο Markkanen είναι ένας πολύ ωραίος παίχτης. O δε LaVine, δείχνει να έχει ξεπεράσει πλήρως τον περσινό σοβαρό τραυματισμό του. Παρόλα αυτά οι Bulls θέλουν να είναι κακοί φέτος. Σχεδόν το “φωνάζουν”. Τον Mirotic, που τους έκανε μια συμπαθητική ομάδα, φρόντισαν να τον κάνουν το pick πρώτου γύρου των Pelicans, ακόμα κι αν για αυτό “φορτώθηκαν” και το συμβόλαιο του Asik (ακόμα $ 23 εκατ. για δύο χρόνια, τα $ 10 εξ αυτών μη εγγυημένα). Μόνο εμφανές πρόβλημα πως ο LaVine είναι σε contract year, και ερχόμενος από τραυματισμό, θέλει να πληρωθεί, και θέλει να πληρωθεί σοβαρά. Αυτό οδηγεί και σε νίκες, όπως η πρόσφατη στις 12 Φλεβάρη, κόντρα στους Magic, νίκες που κάνουν τη διοίκηση να τραβάει τα μαλλιά της για την απομάκρυνση από τον “στόχο”. Οι Bulls θα έχουν πλάκα στο υπόλοιπο της σεζόν.
3. Brooklyn Nets (19-40)
Το front office της ομάδας και ο General Manager Sean Marks έχουν ένα ξεκάθαρο διοικητικό και οργανωτικό σχέδιο και ο coach Kenny Atkinson ένα αντίστοιχα ξεκάθαρο αγωνιστικό. Το οργανωτικό κομμάτι έλεγε “παίρνουμε” ταλέντο από κακές κατάστασεις ή αγοράζοντας “κακά συμβόλαια”, και το αγωνιστικό “παίζουμε γρήγορο, μοντέρνο μπάσκετ”. Κάπως έτσι αποκτήθηκαν οι Russell, Carroll, Crabbe, Dinwiddie, Okafor, Stauskas, με τους Nets να αποκτούν τα “ψηλά” picks που δεν είχαν στα drafts τα προηγούμενα χρόνια, με κόστος τον Mozgov και την έλλειψη ευελιξίας στο salary για μια διετία. Ο τραυματίας Lin -αναμενόμενα- ενεργοποίησε ήδη (όχι αναμενόμενα τόσο νωρίς) την option του για τα $ 12,5 εκατ. για τη σεζόν 2018-19, επιτείνοντας το τελευταίο πρόβλημα. Τα “στοιχήματα”, όμως, έχουν κάτω από 50% επιτυχία ως τώρα και η ομάδα, που δεν έχει κανέναν λόγο να tankάρει, μιας και το pick της βρίσκεται στο Ohio και τους Cavaliers, παραμένει κακή. Οι τραυματισμοί των Hollis-Jefferson και LeVert τους έκαναν ακόμα χειρότερους. Το pick τους ίσως αποδειχθεί υπερπολύτιμο για τους Cavs, μιας και οι Nets δεν προβλέπεται να είναι πολύ καλύτεροι στη συνέχεια. Μόνο πρόβλημα για τους Cavaliers, το γεγονός πως όλοι οι υπόλοιποι θα επιδιώξουν να είναι χειρότεροι από αυτούς ενώ οι Nets το ακριβώς αντίθετο.
4. Memphis Grizzles (18-38)
Οι Grizzles έχουν αυτή την στιγμή το τρίτο μακροβιότερο σερί παρουσίας στα NBA Playoffs με εφτά σερί παρουσίες, πίσω μόνο από τους Hawks με 10 και τους Spurs με 2544)20 έχουν, αλλά μοιάζει να είναι playoffs από πριν ανακαλυφθεί το άθλημα κι απλά να περιμένουν τους υπόλοιπους 15 κάθε χρόνο., ένα σερί που φτάνει φέτος στο τέλος του. Όμως τα προβλήματά τους παραμένουν άλλα, και μάλιστα σοβαρότερα. H λίστα των τραυματισμών του Conley τα τελευταία χρόνια φαντάζει απίστευτη. Κι είναι 30. Ο Marc Gasol είχε δύο season ending τραυματισμούς την τελευταία τετραετία. Κι είναι 33. Ο Chandler Parsons εδώ και τρία χρόνια δεν καταλαβαίνω γιατί συμπεριλαμβάνεται στους εν ενεργεία μπασκετμπολίστες του κόσμου κι όχι στις twitter/instagram περσόνες. Κι έχει, μακράν του δεύτερου, το χειρότερο συμβόλαιο στη Λίγκα. Και οι τρεις προαναφερθέντες έχουν λαμβάνειν $ 28,5 εκατ., $ 22,6 εκατ. και $ 23,6 εκατ. αντίστοιχα για τη σεζόν 2017-18, ήτοι το 75% του salary της ομάδας, ενώ τα συμβόλαιά τους τρέχουν για άλλες δύο σεζόν τουλάχιστον. Mε αυτά ως δεδομένα κανείς δεν κατάλαβε γιατί ο Gasol δεν βγήκε στην αγορά φέτος για μελλοντικά assets, νεαρούς παίχτες και picks, και γιατί ποτέ δεν έπεσε η τιμή του Tyreke Evans κάτω από το “pick πρώτου γύρου” που εμμονικά ζητούσαν, σε μια αγορά που τα τελευταία είναι και πάλι υπερπολύτιμα. Παρότι και φέτος, όπως το 2015-165)Επίσης Χάτσιος στα καλύτερά του., το roster τους τακτικά θυμίζει δοκιμαστήριο παιχτών G-League, που όποιος περνάει απ’έξω από τα αποδυτήρια φοράει σορτσάκι κι αμάνικο και μπαίνει να παίξει, το front office τους δεν “πάτησε το κουμπί” του full rebuilt, μια απόφαση που θαρρώ θα τους κοστίσει πολύ στο άμεσο μέλλον. Ο Tyreke θέλει να πληρωθεί το καλοκαίρι και θα συνεχίσει να παίζει τις κάλτσες του για να το καταφέρει αυτό. Το ίδιο κι ο Gasol κι η winning mentality του. Οι δύο τους θα δώσουν νίκες στην ομάδα, νίκες που θα τους απομακρύνουν από τον πάτο της λίγκας που θα έπρεπε να είναι ο μόνος στόχος τους πια.
5. Sacramento Kings (18-39)
Άξιοι διεκδικητές του τίτλου του χειρότερα διοικούμενου franchise. Κινήσεις και trades που δεν έχουν λογική, αποδεσμεύσεις που δεν έχουν λογική. Δεν αφήνεις το #13 του draft ελεύθερο μέσα σε ενάμιση χρόνο. Όχι γιατί αυτό είναι ο Παπαγιάννης. Κάθε άλλο. Είτε διώχνεις αυτόν που επέλεξε παίχτη στο #13 και μετά είπε “δεν γαμιέται, ας τον ρίξουμε, δεν κάνει6)Και, μεταξύ μας, και μόνο το ότι δεν έχει υπογράψει πουθενά τόσες μέρες μετά αποδεικνύει αυτό το “δεν κάνει”.”, είτε ψάχνεις να βρεις πως και που θα τον αμπαλάρεις για να πάρεις μια κάποια αξία πίσω. Πέρα από παιχνίδι μπάσκετ, το ΝΒΑ είναι χρηματιστήριο αξιών. Κι οι Kings αποδεικνύουν κάθε χρόνο πως μπορούν εξαιρετικά να απαξιώνουν τις αξίες, τα assets, που έχουν στα χέρια τους, είτε πρόκειται για παίχτες, είτε για picks.
Γενικά, η “λογική” είναι κάτι που δεν τους χαρακτηρίζει εδώ και χρόνια. Κάθε νέος σχεδιασμός είναι πλάνο που προσπαθεί να εφαρμοστεί για δύο χρόνια, πριν απορριφθεί και ξαναξεκινήσουν κάτι διαφορετικό, πάλι από την αρχή. Στην τρέχουσα κατάστασή τους δείχνουν να έχουν συλλέξει έναν ταλαντούχο, ενδιαφέροντα και ελπιδοφόρο κορμό νέων παιχτών, που νομοτελειακά κάποιοι εξ όσων τον αποτελούν θα εξελιχθούν σε καλούς παίχτες. Ακόμα και στους Kings. Από μόνη της η φετινή τους κατάσταση θα τους οδηγήσει χαμηλά στην κατάταξη και σε ένα υψηλό pick, ένα pick που το έχουν ανάγκη ίσως όσο κανένας άλλος. Κι αυτό γιατί αν οι Celtics δεν πάρουν φέτος το pick των Lakers, ένα pick που το παίρνουν μόνο αν καταλήξει στις θέσεις #2 ως #5, πράγμα όχι πολύ πιθανό, τότε του χρόνου, στα πλαίσια της ανταλλαγής του #1 pick του draft του 2017 για το #3 με τους Sixers, θα έχουν δικαίωμα να διαλέξουν στο draft του 2019 το υψηλότερο εκ των picks των Sixers ή Kings. Άρα αυτό των Kings. Άρα οι Kings του χρόνου θα πρέπει να είναι καλοί. Θα είναι;
6. Orlando Magic (18-39)
Με τον (ex-Bucks GM) John Hammond στη θέση του General Manager, στη θέση του “μαγικού παιδιού”7)Είναι μικρότερός μου κάτα κάτι μήνες… Rob Hennigan, του GM που, στα 30 του και με το “καλημέρα” στη θέση, έβγαλε ένα μαγικό trade για τον Howard και τα επόμενα πέντε χρόνια απλά έκανε όλες τις λάθος κινήσεις για να μην χτίσει τίποτα πάνω σε αυτό, το νέο front office έδειξε τις προθέσεις του για “restart” με την ανταλλαγή του Elfrid Payton για δύο σακουλάκια φακές και ένα ρύζι. Ο Hammond έχει εξαιρετικό ιστορικό σε picks και trades, και θεωρείται δεδομένο πως το επερχόμενο draft θα θελήσει να είναι η αφετηρία του δικού του στίγματος στην ομάδα. Εμπόδιο σε ενδεχόμενο χυδαίο tankάρισμα το γεγονός πως ο προπονητής, Frank Vogel, παίζει για τη θέση του (η οποία, ωστόσο, μάλλον θα πρέπει να θεωρείται χαμένη έτσι κι αλλιώς8)Με την έννοια πως αν τα πάει “καλά” στο υπόλοιπο της σεζόν, χαλάει τον σχεδιασμό της διοίκησης, ενώ αν τα πάει “χάλια”, θα κατηγορηθεί πως για συνεχόμενες σεζόν “τα έχει πάει χάλια”.…), και ο Aaron Gordon για το μεγάλο συμβόλαιο. Η επιστροφή του Vucevic από τον τραυματισμό μου, επίσης, δεν θα βοηθήσει στον αγώνα για τον πάτο. Το αποκρουστικά στημένο roster, από την άλλη, ενδέχεται να βοηθήσει σημαντικά και καίρια.
7. Dallas Mavericks (18-40)
Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα να χωνέψω το γεγονός πως πρέπει να γράψω για τους Mavericks στο παρόν άρθρο. Είναι μια ομάδα που η ιστορία της και η νοοτροπία της είναι εντελώς ξένη με το “χάνω από επιλογή και ηθελημένα”. Παρόλα αυτά, στα χρόνια τίμησης της συνεισφοράς του τεράστιου Dirk (που έχουν αρχίσει να κρατάνε σημαντικά περισσότερο από όσο θα έπρεπε…) κάπου έχει χαθεί οποιοδήποτε άλλο αγωνιστικό και διοικητικό πλάνο. Ο Dirk για να παίζει, παίζει αναγκαστικά center και το θέαμα, ειδικά στην άμυνα, είναι από αξιολύπητο ως αποκρουστικό, ενώ οι ρολίστες που τον πλαισιώνουν βρίσκονται είτε σε κακά συμβόλαια (Matthews), είτε πολύ μακριά από τις προσδοκίες που υπήρχαν για αυτούς (Barnes). Ο Dennis Smith Jr. είναι το μέλλον του franchise και οτιδήποτε πολύτιμο μέσω ενός υψηλού pick δίπλα του είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτο. Το γεγονός πως ο coach Carlisle δεν ξέρω αν μπορεί να προπονεί για να χάνει, θα αποτελέσει εμπόδιο, ενώ -αν πιστεύουμε στη μεταφυσική- η Ιστορία θα πρέπει κάπου να τους την έχει φυλαγμένη για τον τρόπο που απαξίωσαν τον Noel σαν παίχτη και σαν προσωπικότητα.
8. Atlanta Hawks (18-41)
Και το δεύτερο μακροβιότερο σερί παρουσίας στα playoffs φέτος τελειώνει, ύστερα από μια δεκαετία μάλιστα. Κι αυτό γιατί οι Hawks παραμένουν σταθερά συνεπείς στο πλάνο τους από την αρχή της χρονιάς: είναι κακοί. Κι είναι σταθερά κακοί. Προσπαθούν να παίξουν “Hawks basketball” και η σταθερά του coach Bud βοηθάει στο να είναι ενδιαφέροντα αγωνιστικά κακοί, όσο κι αν η συγκεκριμένη πρόταση δεν δείχνει να βγάζει νόημα με την πρώτη. Το πλάνο είναι “tanking” και θα συνεχίσει να ακολουθείται πιστά. Ο Belinelli αφέθηκε ελεύθερος, πιτσιρικάδες και ενδιαφέροντα περίεργοι παίχτες για να “δοκιμαστούν” υπάρχουν στο roster και θα πάρουν σημαντικά πολλά λεπτά συμμετοχής. Νίκες, όπως αυτή κόντρα στους -ανταγωνιστές για τον πάτο- Kings με 48 πόντους διαφορά δεν πρέπει να προβληματίζουν. Για τους Kings μιλάμε άλλωστε.
9. Phoenix Suns (18-41)
Στη σεζόν 2017-18 έχουν καταγραφεί ως τώρα οχτώ παιχνίδια που έληξαν με διαφορά άνω των 40 πόντων. Οι Suns ήταν η ηττημένη ομάδα στα μισά από αυτά. Συγχωρέστε με αν κάνω λάθος, αλλά οι φετινοί Suns πρέπει να είναι η χειρότερη ομάδα που έχει εμφανιστεί στα παρκέ του ΝΒΑ από τους Sixers της σεζόν 2015-16 και τις μόλις 10 νίκες τους τότε. Πέρα από τον Booker δυσκολεύεσαι να βρεις κάτι άξιο παρακολούθησης αγωνιστικά, ενώ και διοικητικά κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ποιο ακριβώς είναι το πλάνο. Κατάφεραν τα τρια super-PGs, σε πολύ καλά συμβόλαια μάλιστα, τους Dragic, Thomas και Bledsoe, να τους κάνουν το απόλυτο τίποτα μέσα σε μια διετία. Κάθε trade είναι χειρότερο από το προηγούμενο, οι επιλογές στα drafts, πέρα του Booker, τουλάχιστον συζητήσιμες. Ενώ και σε αυτούς “η μοίρα” θα πρέπει κάτι να χρωστάει για την αντιμετώπιση του Brandon Knight.
Οι Knicks και Kings έχουν άξιο διεκδικητή για τον τίτλο του πιο προβληματικού franchise μετά από καιρό αποκλειστικής εναλλαγής των δύο τους στην κορυφή της συγκεκριμένης λίστας. Οι Suns είναι το φαβορί για την τελεύταια θέση για τον απλούστατο λόγο πως είναι τόσο κακοί. Στα πάντα τους.
Συμπερασματικά
Με -μεσοσταθμικά- 25 παιχνίδια για κάθε ομάδα να μένουν ως το τέλος της σεζόν, ο αγώνας για τη διεκδίκηση της τελευταίας θέσης αναμένεται να έχει τεράστιο ενδιαφέρον. Ο περιορισμός της λίγκας στο “παρκάρισμα” των (καλών) παιχτών θα οδηγήσει τις ομάδες σε ευφάνταστες λύσεις, όπως οι “βασικοί” να ξεκινούν και να παίζουν ένα πεντάλεπτο όλο κι όλο, πριν μπουν “οι μικροί” “για την εμπειρία”, και όλους εμάς να ψάχνουμε να δούμε ένα ματς που δεν θα θυμίζει κωμωδία. Παρόλα αυτά, στα πλαίσια του τι το “The Process” καθόρισε ως σημαντικότερο από ένα τσουβάλι ήττες, πόσο δε για 25 αγώνες όλους κι όλους, μεσοπρόθεσμα το ποια ομάδα θα καταλήξει στα ψηλά picks του draft θα έχει εξαίχουσα σημασία για το μέλλον αυτής, γεγονός που κάνει την όλη διαδικασία, πέρα από -μη αγωνιστικά- διασκεδαστική, συνολικά ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και αξιοπρόσεχτη για το μέλλον των ομάδων που συμμετέχουν σε αυτή.
Nicolas Radicopoulos
Latest posts by Nicolas Radicopoulos (see all)
- Farewell to Arms 2019: #2 Golden State Warriors - June 17, 2019
- Farewell to Arms 2019: #3 Milwaukee Bucks - June 16, 2019
- BallHog’s NBA Finals 2019 Walkaround Game #6: “Dynasty Down; All Hail the New King from the North” - June 14, 2019
- Farewell to Arms 2019: #12 San Antonio Spurs - June 10, 2019
- Farewell to Arms 2019: #21 Minnesota Timberwolves - June 2, 2019
| ↑1 | Ή επιθυμία για ελεύθερη πτώση, ό,τι προτιμάτε. |
|---|---|
| ↑2 | Από τα κείμενα του Hog που ξεχωρίζουν κατά τη γνώμη μου, το συγκεκριμένο του Χάτσιου. Αξίζει τον χρόνο σας |
| ↑3 | Σε αυτούς που το θεωρούσαν κακό, όχι στο “αναλυτές”! |
| ↑4 | 20 έχουν, αλλά μοιάζει να είναι playoffs από πριν ανακαλυφθεί το άθλημα κι απλά να περιμένουν τους υπόλοιπους 15 κάθε χρόνο. |
| ↑5 | Επίσης Χάτσιος στα καλύτερά του. |
| ↑6 | Και, μεταξύ μας, και μόνο το ότι δεν έχει υπογράψει πουθενά τόσες μέρες μετά αποδεικνύει αυτό το “δεν κάνει”. |
| ↑7 | Είναι μικρότερός μου κάτα κάτι μήνες… |
| ↑8 | Με την έννοια πως αν τα πάει “καλά” στο υπόλοιπο της σεζόν, χαλάει τον σχεδιασμό της διοίκησης, ενώ αν τα πάει “χάλια”, θα κατηγορηθεί πως για συνεχόμενες σεζόν “τα έχει πάει χάλια”. |
