BallHog’s Playoffs 2018 Walkaround #7

Posted on May 2 2018 - 5:10pm by Gus Chr

Τα NBA Playoffs 2018 βρίσκονται σε εξέλιξη και το Ball Hog βρίσκεται αντίστοιχα πιστό στο ετήσιο ραντεβού του. Οι Κοσμάς Καψάλης, Λουκάς Μοσχούλας, Νίκος Ραδικόπουλος και Gus Χρυσοχού σχολιάζουν ανάλαφρα τι είδαν, τι τους άρεσε -και τι όχι- στα παιχνίδια της κάθε σειράς. 

Eastern Conference

Boston Celtics vs Philadelfia 76ers
Game 1:

Μετά το “Who is Bledsoe“, οι Βοστονέζοι ήρθαν προετοιμασμένοι από το πρώτο παιχνίδι με τους Sixers:

κάτι που όπως ήταν αναμενόμενο, ο Mitchell βρήκε υπέροχο.

Βέβαια, λίγο μετά, κατέστη σαφές στο TD Garden, ότι το πικάρισμα στον Simmons, μόνο σκοπό είχε να αποθεώσουν το δικό τους παιδί. Τον Jayson Tatum που στο πρώτο παιχνίδι του δεύτερου γύρου, έκανε το ζητούμενο stepup απόντος -και- του Brown και με 28 πόντους δεν έκανε μόνο την καλύτερη επίδοση της καριέρας του σε Playoffs, αλλά βοήθησε τα μέγιστα στη νίκη της ομάδας του, έχοντας μάλιστα μαζί με τον Horford το καλύτερο νούμερο στο box plus/minus με +18.

Στα καθαρά αγωνιστικά τώρα, οι Celtics, παρότι είχαν μόλις μια μέρα να ξεκουραστούν και να σχεδιάσουν το παιχνίδι με τους φορμαρισμένους Sixers, χάρη -προφανέστατα- στον Σατανά Stevens, τα κατάφεραν εξαιρετικά. Το σχέδιο έλεγε “κανένα ντουμπλάρισμα στον Embiid, ας μας βάλει όσα περισσότερα μπορεί, μόνος του δεν μας κερδίζει”, εξαιρετική άμυνα σε όλους τους υπόλοιπους Sixers και ειδική μεταχείριση στον Simmons, για τον οποίον οι Κέλτες περικύκλωναν το ζωγραφιστό, φωνάζοντας διαρκώς ένα τεράστιο ζουγανέλικο. “Δεν μπαίνεις! Δεν μπαίνεις!!!

[Παρένθεση: Αν μετά από τέσσερα χρόνια που μας διαβάζετε, δεν έχετε δει ακόμα το “The Wire” και το “Ας Περιμένουν οι Γυναίκες” και δεν έχετε διαβάσει τον “Εκκλησιαστή” και κάθε βιβλίο του Tim Robbins δεν ξέρουμε τι άλλο να πούμε ή να γράψουμε. Τέλος παρένθεσης.]

Μάλιστα, μετά από κάθε σουτ τους, αυτός που γύριζε πρώτος στην άμυνα ήταν ο center της ομάδας (όποιος ήταν σε κάθε περίπτωση), φροντίζοντας άμεσα να προστατέψει το ζωγραφιστό. Οι Celtics δεν είναι τυχαία η καλύτερη άμυνα της λίγκας.

Επιθετικά δε είχαμε αυτό:

Για τον Al Horford τα εκθειαστικά επίθετα έχουν στερέψει, όπως συμβαίνει και για τον Stevens που έχει δημιουργήσει αυτή την απίθανη μπασκετική μηχανή. Ο πέμπτος guard, ο Rozier, παίζει παρατεταμένα απίθανα, ο Ojeleye σε κάθε του λεπτό είναι θετικότατος, οι πιτσιρικάδες της ομάδας σπάνε το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο, και ο Smart κάνει αυτό:

https://twitter.com/CelticsJunkies/status/991135152758841345

Και ο Aron Baynes έχει γίνει ο πιο εύστοχος σουτέρ τριών πόντων για τους Κέλτες στην post season, αναγκάζοντας τον Embiid να τον κυνηγάει μακριά από το ζωγραφιστό, αφήνοντάς το απροστάτευτο για τους υπόλοιπους Cs.

Aπό την άλλη, ο Covinghton ήταν “η μαύρη τρύπα” για τους Sixers, αναγκάζοντας τον Brown να παίξει τον Belinelli παραπάνω, σε ένα ιδιόμορφο, και του αποτελέσματος όχι και αποδοτικό σχήμα, με τον Ιταλό και τον Redick μαζί για μεγάλο διάστημα. Τα σουτ, όπως είπαμε και παραπάνω δεν μπήκαν, ο Simmons περιορίστηκε αποτελεσματικότατα, και όσο καλός κι αν ήταν ο Embiid, έμεινε απελπιστικά μόνος στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Ενδεχομένως πριν το επόμενο παιχνίδι να πρέπει να δει περισσότερα αγωνιστικά videos…

Toronto Raptors vs Cleveland Cavaliers
Game 1:

Όπως είχε γράψει ο Gus και στο preview της σειράς, η πρόκριση στους τελικούς της ανατολικής περιφέρειας για τους Raptors “is theirs to lose”. Και στο πρώτο παιχνίδι δεν είχαμε και τα καλύτερα δείγματα, κυρίως ως προς την ψυχολογική ετοιμότητα των Καναδών. Μετά από μια σειρά εφτά αγώνων με την Indiana, ο LeBron James δήλωνε στην συνέντευξη τύπου ότι νοιώθει “πολύ κουρασμένος και το σώμα του καμένο1)Έστω και για τα δικά του δεδομένα…. Τι έκαναν γι’αυτό οι Raptors δυο μέρες μετά που τον ανέβασαν στο Toronto; Τον πίεσαν τόσο πολύ που έκανε μόλις ένα λάθος, ενώ τον έστειλαν έξι φορές στη γραμμή των βολών, τις λιγότερες φορές που έχει πάει στα φετινά playoffs με εξαίρεση το Game 6 στην Indiana που έπαιξε μόλις 31′, στην blowout ήττα με 121-87. Α, ναι. Ένα λάθος κι έξι βολές σε παιχνίδι που πήγε στην παράταση κι αγωνίστηκε 47 από τα 52 λεπτά.

Η εμφάνιση αυτή του LeBron συνοδεύτηκε με ένα triple-double 26/11/13, ενώ άφησε για “ρέστα” ένα κλέψιμο και δύο τάπες. Ωστόσο, σε αυτό το ματς θα πρέπει να αποδώσουμε τα εύσημα σχεδόν σε όλα τα sidekicks του “Βασιλιά”. Ο Kyle Korver βρήκε τη νεανική φρεσκάδα του και αγωνιζόμενος για 37 (!!) λεπτά, σημείωσε 19 πόντους, “σκοτώνοντας” τους Raptors από την περιφέρεια με πέντε τρίποντα και ο J.R. Smith “βρήκε” -επιτέλους- το χέρι του, επίσης με πέντε τρίποντα. Δυστυχώς για τους Cavs, η κακή -επιθετικά- απόδοση του Kevin Love συνεχίστηκε και σε αυτό το ματς, καθώς σημείωσε επτά πόντους με 3/13 σουτ, γεγονός που πλέον, για εμάς τουλάχιστον, κάνει σαφές το γεγονός πως παίζει με πρόβλημα στον αντίχειρα, όπως γράφουμε καιρό τώρα. Αλλά. Κι εδώ πρέπει να μπει ένα μεγάλο “αλλά”, καθώς ο 29χρονος μάζεψε 13 rebounds (τα περισσότερα για την ομάδα του), επιδιδόμενος σε box-outs2)Inside info: όπου βλέπετε έμφαση στα ‘box-outs” να ξέρετε πως η πρόταση είναι του Gus! που μπορούν να μπουν στην κατηγορία “ζωής και θανάτου”. Και ευτυχώς για τους Cavs, εμφανίστηκε στο παρκέ και ο πάγκος τους, με τους Jeff Green και Tristan Thompson να σημειώνουν συνολικά 30 πόντους. Ο δε Thompson, μάλιστα, μάζεψε 12 rebounds, τα εννιά εκ των οποίων ήταν επιθετικά! Οι ιαχές “Khloe – Khloe” του κόσμου στο Air Canada Center, δεν έπιασαν τόπο. Η εμφάνιση αυτή του Thompson έρχεται στο καλύτερο δυνατό σημείο για το Cleveland, με την ελπίδα και την προσδοκία ότι θα συνεχίσει σε αυτό τον ρυθμό.


Από την άλλη, μπορούμε να κάνουμε όσα αστεία θέλουμε για τις εμφανίσεις των Raptors στα Playoffs, ότι είναι soft, ότι δεν δικαιώνουν τις προσδοκίες και ό,τι άλλο σχετικό, αλλά χθες το βράδυ αυτό δεν ίσχυε. Έπαιξαν όπως έχουν παίξει ως τώρα, είχαν έναν συγκλονιστικό Jonas Valanciunas που τελείωσε το ματς με 21/21, όντας έτσι ο πρώτος παίχτης στην ιστορία των Raptors που κάνει +20/+20 στην post season. Ωστόσο, έχει πραγματικό ενδιαφέρον να το δούμε την επιλογή του Lue να μην βάλει τον Thompson πάνω του, ο οποίος αποδεδειγμένα ξέρει να τον παίζει εξαιρετική άμυνα. Το μαρκάρισμα του Λιθουανού το ανέλαβε ο Love κυρίως, αλλά ποτέ ο Thompson, κάτι που το Cleveland το πλήρωσε ακριβά.

Ως συνήθως, το σκοράρισμα του Toronto μοιράστηκε, ο πάγκος σημείωσε 35 πόντους σε αυτό το ματς, DeRozan και Lowry έβαλαν 22 και 18 αντίστοιχα, και όσο κλισέ κι αν ακούγεται, “το ματς το έχασαν στις λεπτομέρειες”.
Ιδίως σε αυτή εδώ:

Ε, βάλτε ένα να το τελειώσετε το ματσάκι διάολε, να μην σας κάνει πλάκα όλος ο κόσμος σήμερα!

Western Conference

Golden State Warriors vs New Orleans Pelicans
Game 2:

“Steph is back with a bang” θα μπορούσε να είναι ο τίτλος αυτού του παιχνιδιού και θα τα περιέγραφε όλα. Ο Curry έμεινε εκτός post season μέχρι τώρα, κάτι που μπορεί να παρομοιαστεί μόνο σαν “θηρίο στο κλουβί”. Φυσικά, μετά από ένα αρκετά μεγάλο διάστημα απουσίας, τα ερωτήματα που τίθενται είναι γνωστά: “Σε τι κατάσταση θα εμφανιστεί;” “Θα είναι καλά;” “Θα ανταπεξέλθει;”, κ.ο.κ. Η απάντηση ήρθε με τον πλέον εμφατικό τρόπο από το δις MVP της λίγκας, καθώς σε 27 λεπτά συμμετοχής σημείωσε 28 πόντους, σουτάροντας με 53,3% εντός πεδιάς (8/15) και 50% στα τρίποντα (5/10). Kι ακόμα κι αν σε κάποιες φάσεις μας φάνηκε κάπως “σκουριασμένος” μετά την απουσία πέντε εβδομάδων, να πούμε πως είχε και +26 στο plus/minus στα υπό περιορισμό, κι ας το αρνήθηκε ο Kerr- λεπτά που έπαιξε. Καλώς όρισες πίσω Steph!

Ωστόσο, το εξαιρετικό ποσοστό του Curry, αντικατοπτρίζει πλήρως και την συνολική εικόνα των Warriors όσον αφορά την εκτέλεση, αφού η ομάδα του Steve Kerr τελείωσε το ματς με 47,3%. Κι ενώ σκόραρε τόσο ο Kevin Durant, όσο και ο Draymond Green (29 και 20 πόντοι αντίστοιχα), την διαφορά την έκαναν άλλοι. Παρεπιμπτόντως και όλως παραδόξως, ο Klay Thompson (4/20 σουτ) ήταν αυτός που είχε off βραδιά για το Golden State, αλλά ευτυχώς για τους Πρωταθλητές αυτό δεν τους στοίχισε. Ας είναι, ήταν αυτός που τράβηξε πολύ μεγάλο βάρος στη σειρά με τους Spurs. Κι εχτές, άλλωστε, δεν ήταν αρνητικός, βοηθώντας εξαιρετικά στην κυκλοφορία της μπάλας. Για να επιστρέψουμε στο θέμα αυτών που έκαναν την διαφορά, ωστόσο, ο Andre Iguodala, ίσως ο καλύτερος glue guy της λίγκας τα τελευταία -κάμποσα- χρόνια, ξεκίνησε το παιχνίδι ως βασικός point guard, έκανε ένα πολύτιμο 15/8/2/3/1, δείχνοντας πως δεν έχει κανένα θέμα να είναι αυτός που κουβαλάει την μπάλα. Και είναι ένα καλό σημείο εδώ να κάνουμε ένα step back και να εκτιμήσουμε το πόσο μακρυά έχουν φτάσει οι Warriors χάρη στη συμβολή του Iggy3)“Τα λέμε και τα γράφουμε χρόνια τώρα! “Iggy for 6th Man of the Year”, του το χρωστάει η Ιστορία!” φωνάζει ο Ραδικόπουλος από το γραφείο του.. Το πως από εκτελεστής στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του, έφτασε να είναι x-factor σε μια ομάδα που έχει μέσα Curry, Durant και Green.

Eπιπλέον, για να μην μονοπωλήσουμε τα λόγια μας μόνο στον Iguodala, είναι εκπληκτικό το πόσο καλά παιχνίδια κάνει ο Kevon Looney, με τους περισσότερους να τα υποτιμούν. Ευτυχώς, όχι ο Kerr και το επιτελείο του. Χθες το βράδυ ο Looney τελείωσε το παιχνίδι με οχτώ πόντους και οχτώ rebounds, κάνοντας πράγματα που δεν μπορούν να μετρηθούν στην στατιστική. Οι βοήθειες πάνω στον Davis, τα χέρια του πάνω σε κάθε σουτ του εκάστοτε αντιπάλου και διάθεσή του να πάει το “extra mile” για να βοηθήσει την ομάδα του να φτάσει στο 2-0. Και μπορεί οι περισσότεροι να έχουμε στο μυαλό μας τον Jordan Bell για τον πιο άμεσο υποψήφιο για τη θέση του center στο Golden State, αλλά με τέτοιες εμφανίσεις ο Looney είναι σαφώς εντός της εικόνας.

Από την άλλη, οι Pelicans εμφανίστηκαν σαφώς βελτιωμένοι σε σχέση με το πρώτο ματς. Έτρεξαν περισσότερο, μοίρασαν πολύ καλύτερα την μπάλα (33 έναντι 24 assists) και κυρίως έκαναν καλά box-outs4)Πλέον ξέρετε…. Σε περίπτωση που δεν το έχετε υπόψη, οι Warriors μάζεψαν 15 rebounds παραπάνω από τους αντιπάλους τους στο πρώτο παιχνίδι, ενώ χθες η διαφορά ήταν στα τρία (49-46). Ο Jrue Holiday ήταν για ακόμα ένα παιχνίδι φανταστικός (24/8/8), ο Davis ήταν ο Davis (25/15/5/2/3), o Rondo μας άφησε με το στόμα ανοιχτό (22/7/12/5) και ο Mirotic συνέχισε το καλό σερί παιχνιδιών (18/9). Ποια ήταν η διαφορά; Ότι οι Pelicans δεν είχαν έναν δικό τους Looney. Η διαφορά στα λεπτά συμμετοχής των βασικών παιχτών σε σχέση με εκείνων του πάγκου ήταν τεράστια, με τον E’Twaun Moore να αγωνίζεται τα λιγότερα λεπτά από τους βασικούς (35), και τον Darius Miller τα περισσότερα από την second unit (17). Κατά τα άλλα o Holiday αγωνίστηκε για 46 λεπτά, ο Davis για 42, ο Mirotic 39 και ο Rondo 38. Ειδικά η αδυναμία του Ian Clark στο πρώτο παιχνίδι να μαρκάρει τον οποιονδήποτε, τον περιόρισε στα μόλις έξι λεπτά συμμετοχής, ξελιγώνοντας εντελώς τον Holiday, που πέρα από τις αυξημένες επιθετικές του αρμοδιότητες, στην άμυνα μια κυνήγαγε τον Durant και μια τον Curry. Απέναντι σε μια ομάδα όπως είναι οι Warriors, το γεγονός πως δεν υπάρχουν ουσιαστικές λύσεις από τον πάγκο, θα έχει αναμφίβολα τις παρενέργειές του, από νωρίς κιόλας.

Οι Pelicans προσπάθησαν να τρέξουν το γήπεδο και να ανεβάσουν τον ρυθμό, σε μια προσπάθεια να εκμεταλλευτούν τις κατά περιόδους κακές επιστροφές των Warriors, αλλά με τόσο περιορισμένες λύσεις από τον πάγκο, μάλλον αυτό δεν αποδείχθηκε καλή ιδέα. Aμυντικά δε, η “switch all” προσέγγισή τους, που ήταν τόσο αποτελεσματική απέναντι στους Blazers, κόντρα στους Warriors, ακόμα κι αν εξαιρέσουμε κάθε άλλον παράγοντα, ακυρώνεται κυρίως από ένα πράγμα: τη δυνατότητα του KD να σουτάρει από το midrange πάνω από όποιον παίκτη των Πελεκάνων δεν λέγεται “Anthony Davis” και το συγκεκριμένο σουτ να έχει καταλήξει να έχει αποτελεσματικότητα καρφώματος. Πρόβλημα.

Μιας και πιάσαμε το Draymond, υπήρξε μια φάση που νομίζαμε πως βλέπαμε streetball:

Mετά είδαμε αυτό το tweet του basketball breakdown και αναφωνήσαμε όλοι ένα “ναι ρε μαλάκες, και λέγαμε τι μας θυμίζει”:

Κακά τα ψέμματα πάντως, όταν μια τέτοια φάση αναγκάζει τον Det. Bunk Williams5)Να δείτε “The Wire” άπιστοι! να τουιτάρει, τότε αρχίζουμε να σκεφτόμαστε διπλά και τρίδιπλα την υπόσταση του Green στον μπασκετικό αυτό κόσμο:

Το ότι ο Wendell Pierce έχει γεννηθεί στη Νέα Ορλεάνη, το θεωρούμε εντελώς τυχαίο γεγονός. Η σειρά μεταφέρεται πλέον στην έδρα των Pelicans την Παρασκευή, μάλλον χρόνος αρκετός για να δούμε έναν ακόμα πιο φρέσκο Curry…. Δύσκολα τα πράγματα πλέον για τους Pelicans.

The following two tabs change content below.

Gus Chr

Κώστα το λένε το παιδί, αλλά γυρνάει σπανίως όταν τον αποκαλούν με το κανονικό του όνομα. Φανατικός του twitter, λάτρης των guards και, όσο και αν δεν το παραδέχεται, κυρίως αυτών που ανήκουν στην κατηγορία “Vernon Maxwell”. Θα ήθελε να έχει διαρκείας στο Anfield, αλλά αφού δεν του έκατσε, έπιασε στασίδι στο Ball Hog. Εδώ θα τον βρείτε στην regular αρθρογραφία, λόγω του ένοχου παρελθόντος του με την αθλητική δημοσιογραφία. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

References
1 Έστω και για τα δικά του δεδομένα…
2 Inside info: όπου βλέπετε έμφαση στα ‘box-outs” να ξέρετε πως η πρόταση είναι του Gus!
3 “Τα λέμε και τα γράφουμε χρόνια τώρα! “Iggy for 6th Man of the Year”, του το χρωστάει η Ιστορία!” φωνάζει ο Ραδικόπουλος από το γραφείο του.
4 Πλέον ξέρετε…
5 Να δείτε “The Wire” άπιστοι!