NBA Conference Finals 2018: Το Παράπονο ενός Μπερδεμένου Ξενύχτη

Posted on May 24 2018 - 8:11pm by Nicolas Radicopoulos

Καθώς ετοιμάζουμε τη βόλτα μας στα πέμπτα παιχνίδια των τελικών των Περιφερειών του ΝΒΑ για το επόμενο Walkaround, ένας από εμάς δεν άντεξε και έσπασε. Και για να μην σπάσει τα γραφεία, και αντί να φωνάζει μες στα αυτιά μας (πρέπει και να κοιμηθούμε σε λιγάκι για να ξυπνήσουμε το αξημέρωτο πάλι…), τον αφήσαμε να τα γράψει για να ξεθυμάνει. Υπομονή Νικόλα… Κοντεύουμε…

Καθώς ετοιμάζουμε τη βόλτα μας στα πέμπτα παιχνίδια των τελικών των Περιφερειών του ΝΒΑ, οφείλω να σας ομολογήσω πως αυτές οι σειρές με έχουν κουράσει. Και με έχουν κουράσει πολύ. Και, ναι, ξέρω, θα με πείτε περίεργο και ότι δεν ξέρω τι θέλω κάθε χρόνο, καθώς “και πέρσι γκρίνιαζες που ήταν “σκούπα” όλα, και φέτος γκρινιάζεις που είναι και οι δύο τελικοί στο 3-2;!;“. Ναι, δίκιο έχετε, αλλά στο περίπου, δεν είναι αυτό ακριβώς, και, συμπαθάτε με, είναι ένας μήνας σερί ξενύχτια και εκεί που λέγαμε “επιτέλους, έμειναν τέσσερις ομάδες”, και δη οι καλύτερες τέσσερις, τελικά έχω καταλήξει να ξυπνάω στις 03:00 και στις 04:00 τα χαράματα κάθε μέρα και να βλέπω οχτώ ομάδες αντί για τέσσερις, και να μην ξέρω αν είναι η έλλειψη ύπνου, το απότομο ξύπνημα ή το πολύ παγωτό που έφαγα πάλι πριν κοιμηθώ, η αιτία που αλλοιώνει την επαφή μου με την πραγματικότητα. Και αυτό γιατί τη μία εμφανίζονται οι άτρωτοι εντός έδρας Celtics, την άλλη κάτι rookies και sophomores με πράσινα. Τη μία ένα τσούρμο ημιατάλαντων που μαζεύτηκε να παίξει 3on3 φορώντας φανέλες των Cavaliers, την άλλη η ομάδα που έχει πάει σε τρεις σερί Τελικούς ΝΒΑ και διεκδικεί την τέταρτη παρουσία της εκεί. Το ένα βράδυ ξυπνάω και νομίζω πως είμαι ακόμα στη regular, όπου οι Warriors ανέμελοι αμολάνε αετό, την άλλη νομίζω πως βλέπω τους Warriors των Playoffs του 2017. Τη μία μπροστά μου εμφανίζεται η καλύτερη ομάδα της σεζόν 2017-18 και την άλλη το τσίρκο με τα ίδια χρώματα και σήματα των τελικών της δυτικής περιφέρειας του 2015.
Πάλι καλά που υπάρχει και η σταθερά του κορυφαίου διαγαλαξιακού παίχτη και έχω από κάπου να κρατιέμαι…

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, αν τύχει να σηκωθώ για κατούρημα ή να πάρω κάτι να φάω ανάμεσα στα δωδεκάλεπτα, νιώθω επιστρέφοντας πως βλέπω άλλο παιχνίδι. Συν 13 ο ένας στο πρώτο, συν 11 ο άλλος στο δεύτερο, συν 17 στο ένα δωδεκάλεπτο ο ένας στο ένα παιχνίδι, συν 15 ο άλλος στο επόμενο.
Κερδίζει τη μία ο ένας με 40, την άλλη ο άλλος με 30. Περνάνε δυο μέρες και τα αποτελέσματα είναι ανάποδα!
Πλάκα μου κάνετε ρε σεις;!
Ψάχνω κάθε βράδυ νυχτιάτικα να βρω τι στο καλό φταίει και σχεδόν κάθε παιχνίδι (κάθε διαφορετικό δωδεκάλεπτο μέσα στον ίδιο αγώνα ενίοτε!) είναι blowout και από που ξεπήδησε αυτό το trend

Κι είναι στο τέλος και η μεγάλη εικόνα. Είμαστε στο 2018 διάολε! Η λίγκα έχει τους υψηλότερους μέσους όρους σε pace και σε πόντους ομάδας ανά αγώνα από το 1990-91! Τι 95-92 και 96-83 μας τσαμπουνάτε;! Βαράτε κάθε βράδυ 30 και παραπάνω τρίποντα οι Curry, Durant, Klay, Harden, Paul, Korver και δεν περνάτε τους 100 πόντους;! Τι πάθατε ξάφνικά όλοι;! Αμαρκάριστα είναι τα μισά πανάθεμά σας!

Αμ το άλλο;
Πότε πρόλαβε και τέλειωσε η εποχή του ball movement, του pace and space και ξαναγυρίσαμε στα καταραμένα isos και heroballs1)Σε μία εσωτερική συζήτηση με τον Χάτσιο, από τους Τελικούς του 2015 λέγαμε πως η επιστροφή του iso θα είναι η απάντηση στο switch all και στο ball movement, αλλά δεν θέλαμε να φανταστούμε πως αυτή θα έρθει τόσο σύντομα…; Γιατί το pick n’roll, έχει καταντήσει ένα ξεδιάντροπο “pick n’switch” που κανείς δεν ρολλάρει και απλά κάνουμε ένα screen και μετά “γεια σας”, στις γωνίες οι οχτώ και παίζουνε οι δύο που ξέμειναν μονάκι;!

Νιώθω κάθε βράδυ πως έχω γυρίσει στα καταραμένα μπασκετικά ’90s, στις δυναστείες του “Εμπορικότερου” και πως κακώς βλέπω τέτοιες ώρες τους αγώνες γιατί το πρωί έχω σχολείο!

Για τον όποιον, σας εκλιπαρώ, συγκεντρωθείτε λιγάκι και παίξτε λίγο σύγχρονο μπασκετάκι.
Είναι πολλές οι νύχτες και δύσκολες οι ώρες για να μην τολμάω να ανοιγοκλείσω τα μάτια μου και να αλλάζει το τι βλέπω μπροστά μου…

The following two tabs change content below.

Nicolas Radicopoulos

Επαγγελματίας auditor, εδώ βρέθηκε ως editor. Μέγας μάγιστρος του excel και neat freak, Νομίζει λόγω δουλειάς πως η δημιουργική γραφή δεν του ταιριάζει αλλά κάνει λάθος. Τον συναρπάζει το γρήγορο, αλλά ομαδικό, μπάσκετ, το παιχνίδι του Magic, κάθε point-forward, προεξάρχοντος του μερακλή Boris Diaw, οι αριθμοί του παιχνιδιού, είτε αυτοί αφορούν τα in game stats, είτε τα οικονομικά πίσω από αυτό (και μεταξύ μας ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να σου απαντήσει από μνήμης στην ερώτηση "Πόσα παίρνει ο Wayne Selden;", εφόσον δηλαδή η ερώτηση δεν είναι "Ποιος είναι ο Wayne Selden;"), αλλά περισσότερο από όλα το τσίπουρο (με γλυκάνισο!) παρέα με τους υπόλοιπους συντελεστές του Ball Hog στα χωριουδάκια του Πηλίου. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

References
1 Σε μία εσωτερική συζήτηση με τον Χάτσιο, από τους Τελικούς του 2015 λέγαμε πως η επιστροφή του iso θα είναι η απάντηση στο switch all και στο ball movement, αλλά δεν θέλαμε να φανταστούμε πως αυτή θα έρθει τόσο σύντομα…