Πέντε σερί παρουσίες στα Playoffs. Κάθε επόμενη με καλύτερο ρεκόρ από την προηγούμενη. Αποκορύφωμα οι 59 νίκες και η πρώτη θέση της Ανατολής τη σεζόν 2017-18, αμφότερα καλύτερα επιτεύγματα στην 23χρονη ιστορία του οργανισμού. Πορεία που επιβραβεύτηκε με το βραβείο του Προπονητή της Χρονιάς για τον Dwane Casey. Και μετά; Μετά πάλι σκούπα από τον “Βασιλιά” στον δεύτερο γύρο της post season. Και πάμε πάλι τώρα από την αρχή. Aλλά πώς αυτή τη φορά;
Ενώ Εμείς Φτιάχναμε Γουρουνάκια στην Άμμο
Για όλους τους fans και αναλυτές του NBA που το δόγμα είναι “πρώτος ή τελευταίος”, είτε διεκδικητής, δηλαδή του Τίτλου, είτε συλλέκτης assets από το lottery, οι Raptors έδειχναν να έχουν κολλήσει κάπου στο ενδιάμεσο κενό. Καλοί, μα όχι ικανοποιητικά καλοί. Την άποψη αυτή φαίνεται πως συμμερίστηκε και ο GM της ομάδας, Masai Ujiri, που μόλις έναν χρόνο μετά την ανανέωση του συνόλου του κορμού για τρία χρόνια, δεν άντεξε να βλέπει για τρίτη συνεχόμενη χρονιά τον LeBron να σμπαραλιάζει την ομάδα και τα όνειρα των Raptors και θεώρησε πως κάποιος άλλος προπονητής ίσως ήταν σε θέση να πετύχει κάτι καλύτερο. Ή να κάνει απλά το προφανές, όπως για παράδειγμα να στείλει double team στον James στην τελευταία φάση του Game-3 της σειράς, μια απόφαση που δεν πήρε ο Casey και αποδείχτηκε πως ήταν το σημείο βρασμού του GM του.
Ο Casey είναι μακράν ο πιο πετυχημένος προπονητής στην ιστορία των Raptors καθώς σε εφτά σεζόν είχε ρεκόρ 320-238 (57,3%). Ωστόσο δεν κατάφερε να τους κάνει playoff team, καθώς σε κάθε παρουσία τους παρουσιάζονταν αναιμικοί και αποχαιρετούσαν νωρίτερα των προσδοκιών. Ο αντικαταστάτης του επιλέχθηκε εσωτερικά και δεν ήταν άλλος από τον βοηθό του Nick Nurse, τον D-League Coach of the Year το 2011 και δις πρωταθλητή D-League με τη θυγατρική ομάδα των Raptors, τους Rio Grande Valley Vipers, το 2011 και 2013. Στον Nurse πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό η σημαντική εξέλιξη της επίθεσης των Raptors τα τελευταία χρόνια (χαρακτηριστικά οι Raptors σούταραν 2.705 τρίποντα τη σεζόν 2017-18 έναντι 1.996 εκείνη του 2016-17) και για να μην επεκταθούμε παραπάνω στο πρόσωπό του θα σας παραπέμψω στο εξαιρετικό αναλυτικό άρθρο που έγραψε για αυτόν η Νίκη Μπάκουλη στο BasketBall Guru τον Ιούνη του 2018.
O δεύτερος αδύναμος κρίκος που κρίθηκε πως πρέπει να αλλαχθεί ήταν ο DeMar DeRozan, αντίστοιχα ο καλύτερος παίχτης στην ιστορία των Raptors. Αφορμή επίσης το τρίτο παιχνίδι της σειράς κόντρα στους Cavs, όταν και στην επιστροφή διεκδίκησης της νίκης από την ομάδα του, εκείνος κρίθηκε σκόπιμο να βλέπει τους συμπαίκτες του από τον πάγκο. Και η εικόνα στον αγωνιστικό χώρο, δυστυχώς για αυτόν, δικαίωνε την συγκεκριμένη επιλογή.
Και με τις εξαιρέσεις συγκεκριμένων (προς ώρας μετρημένων στα δάχτυλα, αλλά με ανοδική τάση ο αριθμός) προπονητών, που στα χέρια τους η ομάδα αποδίδει σε πολύ υψηλότερο επίπεδο από ό,τι το άθροισμα του ταλέντου που το ρόστερ τους διαθέτει, στο NBA ισχύει το ρητό πως “μια ομάδα είναι τόσο καλή, όσο ο καλύτερός της παίχτης”. Και υπό αυτό το πρίσμα, στην σύγκριση των Cavs και των Raptors της τελευταίας τριετίας, δεν μένει καμία απορία γιατί οι έχοντες καλύτερο ρόστερ και καλύτερο προπονητή Raptors γινόντουσαν θρύψαλα στα χέρια του Βασιλιά LeBron. Κάπως έτσι, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως όσο καλός, χρυσός και τίμιος είναι o DeRozan, ο -υγιής- Kawhi είναι πολλά επίπεδα ανώτερος.
Άρα για τον GM Ujiri ένα στοίχημα αντίστοιχο του περσινού των Thunder και του Presti άξιζε να παρθεί. Αν τα αποτελέσματα θα είναι εξίσου επιτυχημένα για τον στοιχηματία, θα κριθεί εντός δεκαμήνου.
Σε κάθε περίπτωση, το δικό μου σχόλιο σε όλο αυτό είναι το εξής: πέρσι τέτοια εποχή, στα αντίστοιχα previews, γράφαμε για το πόσο έξυπνο ήταν το σχέδιο του Ujiri να στήσει μια ομάδα, μεικτή από βετεράνους και νέο ταλέντο, για βάθος αποκλειστικά τριετίας. Πως θα είχε έναν χρόνο για να δει πιο είναι το ταβάνι τους στην ακόμα LeBron-ική Ανατολή, και στη συνέχεια άλλα δύο, να κεφαλαιοποιήσει τη μεγάλη συνέχεια και συνοχή του roster τους σε σχέση με τον ανταγωνισμό των Celtics και Sixers, που είναι πιο φρεσκοστημένες ομάδες από εκείνους, και ενδεχομένως πιο άγουρες με πιο νέους και άπειρους παίχτες. Και όσο και αν η ομάδα έδειχνε πως χρειαζόταν μια αλλαγή για να κάνει το βήμα παραπάνω, ενδεχομένως η αλλαγή να συντελέστηκε και να ήταν εξωτερική: η αποχώρηση του LeBron για τους Lakers και τη Δύση. Αν θα ήταν αρκετή δεν το ξέρω. Αλλά, στα μάτια μου, η πλήρης αλλαγή πορείας και σχεδιασμού σε σχέση με το προηγούμενο καλοκαίρι, δείχνει πως είτε πέρσι, είτε φέτος, κάτι έγινε λάθος. Προφανώς ο Ujiri θεωρεί πως το λάθος έγινε την προηγούμενη offseason. Ωστόσο, το επόμενο καλοκαίρι, του 2019, με την παραμονή ή όχι του Kawhi, είναι που θα δείξει που ακριβώς έγινε τελικά το λάθος.
Σε κάθε περίπτωση η ομάδα διαθέτει μία καλή και αξιόλογη βάση νεαρών παιχτών, στα πρόσωπα των VanVleet, Anunoby, Siakam, καθώς και άπειρο cap από το καλοκαίρι του 2020, ώστε αν το όλο πλάνο ναυαγήσει και πάλι, να μπορέσει να ξαναστηθεί από την αρχή χωρίς να απαιτηθούν πολλά χρόνια για αυτό.
Γυρνώντας στις αλλαγές προσώπων, μαζί με τον Kawhi ήρθε και ο -έχων χάσει την αγωνιστική του ταυτότητα την τελευταία διετία- Danny Green, ο οποίος παραμένει, παρ’όλα αυτά, ένας εξαιρετικός περιφερειακός αμυντικός, ενώ για μια επιπλέον λύση από τα βάθη του πάγκου αποκτήθηκε o Greg Monroe. Την αντίθετη διαδρομή, προς Texas, παρέα με τον DeRozan, έκανε ο φέρελπις Αυστριακός Jakob Poeltl.
Depth Chart
Το Storyline της Χρονιάς
Η ιστορία της χρονιάς δεν μπορεί να είναι άλλη για τους Raptors από το πως θα πείσουν τον Kawhi να παραμείνει και πέρα από τη σεζόν 2018-19 στην ομάδα. Ωστόσο, ιστορίες που λένε πως ο γεννημένος και μεγαλωμένος στην California και έχων περάσει όλη του την μπασκετική καριέρα ως τώρα στο Texas, δεν συμπαθεί καθόλου το κρύο, και πως στο All Star Weekend του 2016, που έλαβε χώρα στο Toronto, μήτε ξεκούνησε από το ξενοδοχείο του έχουν ήδη δει το φως της δημοσιότητας, συνεπώς η υπόθεση των Raptors φαντάζει δύσκολη.
Ωστόσο τον είδαμε να γελάει. Περίπου έστω…
Here’s Kawhi Leonard doing whatever the robotic equivalent of laughing is. pic.twitter.com/2ZzHM0B7nY
— Faizal Khamisa (@FaizalKhamisa) September 24, 2018
Η παραμονή του ωστόσο φαντάζει δύσκολη και για μία σειρά ακόμα λόγους. Πρώτος και κύριος, το κατά πόσο θα τον πείσει και θα τον κερδίσει ένας πρωτάρης σε επίπεδο NBA head coach. Ο Kawhi, με όσες εντάσεις ή/και διαφωνίες και αν είχε τον τελευταίο χρόνο μαζί τους, φεύγει από το καλύτερο και πιο οργανωμένο τεχνικό επιτελείο της Λίγκας, στα χέρια των οποίων σωρεία παιχτών έπαιξε και απέδωσε πολύ πάνω από τις δυνατότητές του, αδυνατώντας να διατηρήσει το ίδιο επίπεδο απόδοσης υπό τις οδηγίες άλλων προπονητών. Έχοντας, μάλιστα, δείξει το σύνολο της παλέτας των ιδιοτροπιών του τον τελευταίο χρόνο, το πως θα τον χειριστεί ο coach Nurse θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, όχι μόνο για τον Kawhi και το στοίχημα που έχει καταθέσει πάνω του ο οργανισμός, αλλά και για την ισορροπία των αποδυτηρίων.
Μία ισορροπία που έχει ήδη διαταραχθεί με την αποχώρηση DeRozan, με τον Lowry να μην κρύβει τη δυσαρέσκειά του και να κόβει κάθε επικοινωνία με τον οργανισμό για όλη την offseason. Ένα διαρκές ντάντεμα προς τον Kawhi, δεν αποκλείεται να φέρει μεγαλύτερες εντάσεις, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς το ότι είναι δύο εντελώς αντίθετοι χαρακτήρες με τον βασικό pg της ομάδας, με τον πρώτο να είναι ακραία εσωστρεφής και τον τελευταίο (συνήθως) ανοιχτός, ομιλητικός και πρόσχαρος.
Τέλος, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε την υγεία του. Ο υγιής Kawhi, στην τελευταία του ολόκληρη σεζόν στους Spurs, το 2016-17, έγραφε 25,5 πόντους, 3,5 assists, 5,8 rebounds και 1,8 κλέψιμο ανά παιχνίδι και ήταν υποψήφιος MVP. Όμως ο υγιής Kawhi δεν είναι η νόρμα, ο συνήθης Kawhi, με ανησυχητικά υψηλά ποσοστά υπέρ αυτής της θέσης:
Kawhi Leonard has been played less games (407) than guys I usually think of that are Injury Prone.
Same Draft Class – 2011:
Chandler Parsons – 410
Kyrie Irving – 441Even the Draft Class a year after him from 2012:
Anthony Davis – 410— Matt Abbott (@MattAbb0tt) June 19, 2018
Τι Περιμένουμε να Δούμε
Περιμένουμε να δούμε το ίδιο βαθύ και γεμάτο roster να δίνει διαρκή χτυπήματα στους αντιπάλους. Ο πάγκος τους δεν έχει τα ίδια φαντεζί ονόματα με τον αντίστοιχο των Celtics, έχει όμως τεράστια αποτελεσματικότητα. Χαρακτηριστικό είναι πως κάθε πεντάδα τους πέρσι με τουλάχιστον έναν αναπληρωματικό στη σύνθεσή της έγραφε το αστρονομικό +14,9 ανά 100 κατοχές, την ώρα που οι βασικοί τους “περιορίζονταν” στο +9.1. Και ο πάγκος έχει κάθε δυνατότητα και φέτος να είναι απόλυτα αποτελεσματικός, διαθέτοντας σωρεία επιλογών στα πρόσωπα των VanVleet, Powell, Wright, Siakam, Miles, Monroe, με το έξτρα θετικό πως οι περισσότεροι εξ αυτών είναι αξιόπιστοι σουτέρ τριών πόντων.
Επίσης περιμένουμε την επίθεση να ανεβάζει και άλλο ρυθμό, απόδοση και αριθμό εκτελεσμένων τριπόντων, υπό τις οδηγίες του coach Nurse, ενώ, παράλληλα, η πέμπτη καλύτερη άμυνα της Λίγκας κατά την περσινή σεζόν (που όμως σμπαραλιάστηκε και κατέληξε 14η στις 16 των Playoffs) αναμένεται επίσης να βελτιωθεί με την προσθήκη των εξαιρετικών αμυντικών Kawhi και Green.
Ερωτηματικά, ωστόσο, εγείρονται αναφορικά με τη χημεία της ομάδας, αλλά και το πολύτιμο asset της “συνέχειας (continuity)”. Η αλλαγή προπονητή και φιλοσοφίας, αλλά και του κύριου επιθετικού όπλου της ομάδας αρκούν για να απαιτηθεί επαναπροσδιορισμός βασικών αγωνιστικών σταθερών.
Πρόβλεψη για Γέλια και για Κλάματα
Οι Raptors διάλεξαν τον δρόμο του “high risk-high reward”. Μένει να φανεί αν όντως “η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς”. Ο κίνδυνος για εμένα βρίσκεται στο να δώσουν μεγαλύτερο βάρος στον Kawhi και την όποια μελλοντική του απόφαση, αντί στην ομάδα και την απόδοση αυτής. Αν έχουν μια χρονιά με υγιείς Kawhi, Green και Lowry, χωρίς αντιπερισπασμούς, και άμεση και αποτελεσματική ενσωμάτωση του coach Nurse στις απαιτήσεις ενός head coach NBA, μπορούν να περάσουν και πάλι τις 55 νίκες και να βρεθούν δεύτεροι στην Atlantic και την Ανατολή πίσω από τους Celtics. Το υλικό τους είναι εξαιρετικό. Ωστόσο, όταν η post season ξεκινήσει, δεν βλέπω και πάλι πως θα καταφέρουν να φτάσουν στους Τελικούς, όπου απλά προβλέπω αντικατάστασή της Νέμεσίς τους, από τον Μινώταυρο LeBron, στη Λερναία Ύδρα των Celtics. Α, και μιας και λέμε για προβλέψεις, δεν βλέπω τον Kawhi να είναι παραπάνω από one year rental στην ομάδα. Μια φορά είναι του Αγίου Παύλου του Γεωργίου.
Nicolas Radicopoulos
Latest posts by Nicolas Radicopoulos (see all)
- Farewell to Arms 2019: #2 Golden State Warriors - June 17, 2019
- Farewell to Arms 2019: #3 Milwaukee Bucks - June 16, 2019
- BallHog’s NBA Finals 2019 Walkaround Game #6: “Dynasty Down; All Hail the New King from the North” - June 14, 2019
- Farewell to Arms 2019: #12 San Antonio Spurs - June 10, 2019
- Farewell to Arms 2019: #21 Minnesota Timberwolves - June 2, 2019
